ΑΝΕΚΔΟΤΑ

Έτσι είναι μαγισσούλα μου...

"όπως στρώσατε θα κοιμηθούμε" στο BED MAS
γιατί ..και ο καναπές μεταμφιεσμένο κρεββάτι για τους καλεσμένους μας είναι.
Γιατί.. και εκείνη την τάβλα με τα καρφιά, ο φακίρης , κρεββάτι την λέει..

ΑΙΣΧΟΣ

ΑΙΣΧΟΣ γιατι στις ειδήσεις της κρατικής είπαν ότι τα γκρεκια είναι η εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας
ΑΙΣΧΟΣ το πρόθεμα επι γραμμένο αγγλιστί
ΑΙΣΧΟΣ γιατί δεν είπαν ότι και η ίδια η κυβέρνηση το κάνει... ιδέα του ΥΠΟτακτικού ήταν και αυτή;
Άμοιροι φοιτητές τραβούσαν τα μαλλιά τους, ώσπου δεν έμειναν άλλα και μετά τραβούσαν και τα μυαλά τους, μπας και ξεχειλώσουν λίγο ακόμα, τόσο δα, να χωρέσει και αυτή η παπαρια (το φυτό και τους καρπούς του, λέω) μέσα..
ΑΙ Συ ΧτΟυΣτ από το ΑΙ Συ ΧτηριΟυΣ

Τσοπανάααακος ήμουναα..προ βα τάκια ,βόσκαγαα...


Η πόρτα στην Αγάπη ανοίγει,
όταν πίσω μας έχει κλείσει η πόρτα στην Εξουσία.

Σε ποιά εξουσία; Στην πολιτική; στην δικαστική; στην αστυνομική; στην κρατική; στην οικονομική; στην θρησκευτική; στην κοινωνική; στην οικογενειακή;
Τις κάλυψα όλες νομίζω, όπως και αυτές όλες με την σειρά τους, καλύπτονται από το πέπλο της ΒΙΑΣ.
Υπάρχει και άλλη; ...ναι, υπάρχει και άλλη.. στην Γη , που την οργώνουμε βίαια και την ποτίζουμε φαρμάκι...
στα Ζωντανά που τα ταϊζουμε με τις σάρκες τους και κατόπιν τα κάνουμε τροφή μας..
άρα υπάρχει και η εξουσία-βια, στην οποία εξαναγκάζουμε τον ευατό μας..

ΑΝ.. αν ΛΕΓΩ αν..
Έστω ότι είχα και γω ένα ΜΑΝΤΡΙ..
και τα ζωντανά μου πρόσεχα..
θα πρεπε να τα φροντίσω για να μου κάνουν φαϊ να φάω και να βγάλω χρήματα.
Αν συνέχεια τα τρομοκρατούσα και τα βασάνιζα, το μόνο που θα μου διναν με το συμπάθειο, είναι το κατρουλιό τους (και συγνώμη για την έκφραση, αλλά αυτό θα έπαιρνα). Άρα οφείλω να τα φροντίσω για να με φροντίζουνε.. εντάξει σίγουρα και κάποιο προβατάκι από αυτά θα θέλει να γίνει λύκος και θα κάνει μαγκίτσες..αλλά υπάρχει τρόπος και γι'αυτό..
και Αν.. ήθελα να πάω εγώ προς νερού μου.. ποιόν θα έφερνα να προσέχει τα πρόβατα;
Τον σκύλο.
Όποιον σκύλο να 'ναι; Θα τα φάει τα πρόβατα..
Άρα, θα είναι ένας εκπαιδευμένος σκύλος..
κι Αν ο σκύλος τα κάνει πλακάκια με τον λύκο και μοιράσουνε τα πρόβατα;;... χμ.. άρα όχι ότι να 'ναι εκπαιδευμένος.. Πρέπει να είναι ένας σκύλος που πρόσεχει τα πρόβατα.. είναι φίλοι του τα πρόβατα.. και όταν τα προβατάκια κάνουν μαγκίτσες.. να τα δαγκάει ελαφρά στο ποδαράκι και μετά να το γλύφει.. τέτοιος σκύλος !
κι Αν ο λύκος επιθυμήσει φαστ φουντ..στου μαντρι, θα δει ότι ο σκύλος τα φυλάει τα πρόβατα και θα εγκαταλείψει, και θα πάει να κουραστεί και αυτός λιγάκι και να μην περιμένει από τα έτοιμα..
κι Αν ο τσοπάνης έχει και από κανένα προβατάκι που κάνει μαγκίτσες , μπορεί κάλλιστα να το στείλει να φτιάξει το δικό του σπιτάκι.. και να γίνει ελευθέρας βοσκής ..

κι Αν είμαι και εγώ ένα από αυτά τα προβατάκια , τα ελευθέρας βοσκής , κι αντί να γίνω λύκος , πέσω στο δρόμο του λύκου..καλά να πάθω..
μήπως τελικά είμαι ; που είμαι, τι γίνεται, ποιός είμαι ..και που πάω;
Κοιτάζω πίσω μου..και αυτή η πόρτα είναι κλειστή..εδώ και πολλά χρόνια.
Κοιτάω μπροστά μου, αλλά η πόρτα είναι μισάνοιχτη και ίσα που αχνοφέγγει η Ελπίδα από μέσα..
Και αυτό είναι το μόνο που δεν μας το πήρε ακόμα κανείς.
Μου φαίνεται να είναι λίγο, αλλά κάποιοι που ξέρουν το λένε αρκετό.
Εντάξει.. θα προσπαθήσω περισσότερο.... ωχ ωχ ... ωχ Μακάρι να βρω την Δύναμη να μπορώ να το πω και γω αυτό

nnan έγραψε:

Τσοπανάααακος ήμουναα..προ βα τάκια ,βόσκαγαα...


Η πόρτα στην Αγάπη ανοίγει,
όταν πίσω μας έχει κλείσει η πόρτα στην Εξουσία.

Σε ποιά εξουσία; Στην πολιτική; στην δικαστική; στην αστυνομική; στην κρατική; στην οικονομική; στην θρησκευτική; στην κοινωνική; στην οικογενειακή;
Τις κάλυψα όλες νομίζω, όπως και αυτές όλες με την σειρά τους, καλύπτονται από το πέπλο της ΒΙΑΣ.
Υπάρχει και άλλη; ...ναι, υπάρχει και άλλη.. στην Γη , που την οργώνουμε βίαια και την ποτίζουμε φαρμάκι...
στα Ζωντανά που τα ταϊζουμε με τις σάρκες τους και κατόπιν τα κάνουμε τροφή μας..
άρα υπάρχει και η εξουσία-βια, στην οποία εξαναγκάζουμε τον ευατό μας..

ΑΝ.. αν ΛΕΓΩ αν..
Έστω ότι είχα και γω ένα ΜΑΝΤΡΙ..
και τα ζωντανά μου πρόσεχα..
θα πρεπε να τα φροντίσω για να μου κάνουν φαϊ να φάω και να βγάλω χρήματα.
Αν συνέχεια τα τρομοκρατούσα και τα βασάνιζα, το μόνο που θα μου διναν με το συμπάθειο, είναι το κατρουλιό τους (και συγνώμη για την έκφραση, αλλά αυτό θα έπαιρνα). Άρα οφείλω να τα φροντίσω για να με φροντίζουνε.. εντάξει σίγουρα και κάποιο προβατάκι από αυτά θα θέλει να γίνει λύκος και θα κάνει μαγκίτσες..αλλά υπάρχει τρόπος και γι'αυτό..
και Αν.. ήθελα να πάω εγώ προς νερού μου.. ποιόν θα έφερνα να προσέχει τα πρόβατα;
Τον σκύλο.
Όποιον σκύλο να 'ναι; Θα τα φάει τα πρόβατα..
Άρα, θα είναι ένας εκπαιδευμένος σκύλος..
κι Αν ο σκύλος τα κάνει πλακάκια με τον λύκο και μοιράσουνε τα πρόβατα;;... χμ.. άρα όχι ότι να 'ναι εκπαιδευμένος.. Πρέπει να είναι ένας σκύλος που πρόσεχει τα πρόβατα.. είναι φίλοι του τα πρόβατα.. και όταν τα προβατάκια κάνουν μαγκίτσες.. να τα δαγκάει ελαφρά στο ποδαράκι και μετά να το γλύφει.. τέτοιος σκύλος !
κι Αν ο λύκος επιθυμήσει φαστ φουντ..στου μαντρι, θα δει ότι ο σκύλος τα φυλάει τα πρόβατα και θα εγκαταλείψει, και θα πάει να κουραστεί και αυτός λιγάκι και να μην περιμένει από τα έτοιμα..
κι Αν ο τσοπάνης έχει και από κανένα προβατάκι που κάνει μαγκίτσες , μπορεί κάλλιστα να το στείλει να φτιάξει το δικό του σπιτάκι.. και να γίνει ελευθέρας βοσκής ..

κι Αν είμαι και εγώ ένα από αυτά τα προβατάκια , τα ελευθέρας βοσκής , κι αντί να γίνω λύκος , πέσω στο δρόμο του λύκου..καλά να πάθω..
μήπως τελικά είμαι ; που είμαι, τι γίνεται, ποιός είμαι ..και που πάω;
Κοιτάζω πίσω μου..και αυτή η πόρτα είναι κλειστή..εδώ και πολλά χρόνια.
Κοιτάω μπροστά μου, αλλά η πόρτα είναι μισάνοιχτη και ίσα που αχνοφέγγει η Ελπίδα από μέσα..
Και αυτό είναι το μόνο που δεν μας το πήρε ακόμα κανείς.
Μου φαίνεται να είναι λίγο, αλλά κάποιοι που ξέρουν το λένε αρκετό.
Εντάξει.. θα προσπαθήσω περισσότερο.... ωχ ωχ ... ωχ Μακάρι να βρω την Δύναμη να μπορώ να το πω και γω αυτό

Έχεις καταπληκτικό τρόπο να εκφράζεις τις σκέψεις σου και τις αναζητήσεις σου. Εύγε! Πολύ μου άρεσε η σειρά αυτή!

Ίσως μπορούμε να βρούμε τι είμαστε τελικά, χωρίς να μας λένε οι άλλοι τι είμαστε. Και για να το βρούμε, ίσως θα πρέπει να παρατηρήσουμε στο πως στεκόμαστε στην πράξη σ αυτό το χώρο που λέμε κόσμο μας.

Η ξωτικά είναι άλλο πράμα φιλαράκο!!!

Ρε ξωτικιά μου να σε πω ένα πράμα να σε πω τον νταλκά μ;.........δε θέλω άλλα μαντρια λύκους σκύλους τσομπαναρέους και όλα τ άλλα εξεσουάρ!!!! Δε ξέρω ποιος είναι είναι αυτ΄ος ο πρώτος ο ένας ο αρχιστής αυτός που πρωτοπε ΄οτι οι άνθρωποι είναι πρόβατα αλλά δεν είμαστε πρόβατα το ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ!!!! Αυτά είναι άκακα πλασματα της φύσης κι έτσι γεννήθηκαν. Εμε΄ςι έχουμε αυτό το κωλομυαλό και μια καρδιά που νιώθει και μια ψυχή που το στόμα της δε το κλείνει ποτέ. κι αυτά τα τρία μας κάνουν απόλυτα υπεύθυνους. το άλωθι του προβάτου δεν εξυπηρετεί πια. ¨οταν βλέπω κάποιον που με κοιτάει σα χαζό όταν λέμε κάτι με όσα ταλανίζουν το πλανήτη μας κι όχι μόνο τη χώρα μας μου ρχεται να του χώσω μπάτσο γιατί το βλέπω στο βλέμα ότι δεν είναι χαζό αλλά προτιμάει να το παίζει χαζό μη και του πεις ρε φταις κι εσύ αι σιχτιρρρρρ πια!!!! Γιατι οι δηθεν χαζοι τη κανουν τη ζημιά!!!! αυτοί οι εθελοντές της ντροπής και της σιωπής και του κάτσε στ αυγά σου μη πω το άλλο!!!! Πια αυγά ρε; που τσόφλι και κροκασπράδι γίναν χαλί και βρωμάει ο τόπος; Αι σιχτιρ πια!!!!

ναι τα χω παρει κι από τα χτες είμαι έτσι με τον κουνιάδο μου τον μπούα............τι να κ΄νω Αριστέα μου αφού έτσι είναι στο σύστημα αν δε λαδώσεις έτσι που ναι τα πράματα......... και σκατά!!!!! Πιας τον απτο λαρ΄΄υγγι που το παίζει νταβατζης τα ρεμαλια οι βρωμοεφοριακοι το κερατο μου!!!!................μα ρε Αριστέα δε δεχοταν κουβεντα κι ηταν αποφασισμενος!...........ναι ε; Μόλις πήρε τη πεντακοσαρού ξεαποφασίστηκε το καθίκι; Και τον έτρεχε για να τα πάρει τα 500 εφτα στενά πιο περα απ το μαγαζί!!!!!!!!!!! Ριχτου ενα βρωμοξυλο και πες του αν σου ρθει η ορεξη και για παραπάνω έλα μια κυριακή που θα χω λασκα και περισσότερο χρ΄ονο!!!!!!!!!! Πω! Βιδώθηκα τώρα!!!!! Σορυ ξωτικια μου που στο κανα μπαχαλο το θεμα αλλα δε μπορω τρελένομαι!!!! Παω να παρω το πεπλο που λεγαμε!!!!! Α θα το φορέσω τερμα!!!!!

ΦΦΦΦΦΦΦραΠ! Μίλα!


..δεν κάνει κρυο στην γελαααδαααα κρυυυοοο δεν εεκανε ποτεεεε

στο δικο μου ...τελοςπαντων... ειναι γεματο, ΜΠΑΖΑ

για το προσεχες μελλον, σκοπεύουν... να το τσιμενταρουν
και να το κανουν παρκινγκ.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΝΑΣΑ
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ
ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΖΗΤΗΣΑΝ ΔΕΙΓΜΑ
ΕΛΛΗΝΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ


Κάποιοι άνθρωποι γελάνε μαζί μου επειδή δείχνω διαφορετικός.
Εγώ γελάω μαζί τους επειδή όλοι τους δείχνουν ίδιοι.

ΕΓΩ
ΕΙΜΑΙ
Ο υπερσύγχρονος αργόσχολος

Η ταχύτητα της γης στο ηλιακό μας σύστημα είναι

30km / ΄΄
Δηλαδής 1800km / λεπτό
Άρα 10800 km / ώρα
Οπότε 259200 km / 24ωρο

Τώρα κατάλαβα γιατί ζαλίζομαι !!!
Είμαι τζίνιους

nnan έγραψε:

Όταν ξυπνήσεις το πρωί
και δεν θα βρεις στο πάτωμα
χαπάκια, πουλόβερ και σουτιέν
και χτυπήσεις με δύναμη την πόρτα
χωρίς ν' ακούσεις πίσω σου το υστερικό μου "σκασμός!"
μη βάλεις τα κλάματα και πας για να με βρεις
στην παιδική φωτογραφία μου που σε κοιτάει.
Ποτέ δεν έβλεπα.
Ούτε στα ηλίθια γραφτά μου.
Σού 'χω πει ψέματα.
Πάντοτε σου 'λεγα
πως είναι όμορφοι οι άνθρωποι, τα χρώματα κι η μουσική.
Μέτρησε μόνο τα μεροκάματα που έκανα
μ' αυτό θα μάθεις πως έζησα.
Μέτρησε έπειτα το νοίκι μας
ποτέ δεν φτάνανε να το πληρώσω.
Και πόσο φως έκαψα
ψάχνοντας να βρω τρόπο.
Τράβα μετά και γύρεψε απ' τον πατέρα σου
για τελευταία φορά χρήματα
και δώσε τα χρέη μου.
Ύστερα πλύνε τα μούτρα σου
και μην αφήσεις κανέναν να σου πει
τι απόγινε με τη μάνα σου.
Μόνο κάτω απ' αυτές
τις ηλίθιες αποδείξεις
φτιάξε έναν ήλιο σαν κι αυτούς που μόνο εσύ έχεις στο νου σου
και κάτω απ' αυτόν
γράψε με τ' αστεία παιδικά σου γράμματα

"ΞΟΦΛΗΣΕ! ΞΟΦΛΗΣΕ! ΞΟΦΛΗΣΕ! ΞΟΦΛΗΣΕ!"

Κατερίνα Γώγου, Ετών 9, Τρία κλικ αριστερά, εκδ. Καστανιώτη


Uploaded on Sep 11, 2011
This is my slideshow of this song from the album : Of Dreams Forgotten and Fables Untold By The moon and the night spirit!
Photos can be found on http://alfsaga.tumblr.com/ (called norththought before)
I DON'T CLAIM OWNERSHIP OF ANY OF THESE PICTURES, AS I SAID BEFORE, EVERY CREDIT CAN BE FOUND IN MY BLOG'S ARCHIVES IN THE VERY FIRST MONTHS OF 2011.

Greetings
A.A
ty

ΕΝΑΣ = ΚΑΝ ΕΝΑΣ

Σε περιμένω...κοίτα το ρολόι σου Maria jose


Ήρθε η ώρα...έλα...ΕΛΑ!!!



Κι αν είν’ τ’ αστέρια σου πεσμένα στη γη
και οι νύχτες σου εκλιπαρούν την αυγή
κι όλα όσα αγάπησες μια σκάρτη ζαριά
κι ο μόνος φίλος που έχεις η μοναξιά

Εγώ σε θέλω ναι σε θέλω σε θέλω
Με σκισμένα πανιά
Με κομμένα φτερά εγώ σε θέλω

Κι αν όλοι γύρω σου φτιαχτήκαν κι εσύ
Ψάχνεις στην έρημο για κάποιο νησί
Χωρίς πυξίδα στο πουθενά
Πάνω που κέρδιζες χαμένος ξανά

Εγώ σε θέλω ναι σε θέλω σε θέλω
Με σκισμένα πανιά
Με κομμένα φτερά εγώ σε θέλω

Κι αν τα τραγούδια σου κατάπιε η σιωπή
Και βρήκες του έρωτα την πόρτα κλειστή
Μ’ ένα αποτσίγαρο μαύρα γυαλιά
Θεός και δαίμονας και μόνος ξανά

Εγώ σε θέλω ναι σε θέλω σε θέλω
Με σκισμένα πανιά
Με κομμένα φτερά εγώ σε θέλω

Κι αν σου τελειώσαν οι ευχές και τα θα
Κι ο δρόμος σ’ έβγαλε στο δρόμο ξανά
Κι άμα δε βρίσκεις ούτε λέξη να πεις
Κι ούτε ένα όνειρο για να πιαστείς

Εγώ σε θέλω ναι σε θέλω σε θέλω
Με σκισμένα πανιά
Με κομμένα φτερά εγώ σε θέλω
Σε θέλω σε θέλω ...

Έστειλα έναν νέο στη Σελήνη,να σου στείλει μια Καρδιά...
[κανόνισε να μην έρθεις σύντομα..θα σε βομβαρδίζω με :hg: αντέχει η μύτη μου όλες τις πορτιές σου...μόνο που..μου χάλασες την μόστρα φίλη μου]

 ...μφ , είπαμε ισότιμα... αντιβαροοοοοοοο

:6;: δεν πείραζει... γνωρίζω οτι πολλοί θα επωφεληθούν....

έτσι και η γιαγιά μου, θυμότανε  συνεχώς το δάνειο που χαρισανε την εποχή της δικτατορίας, και εκεινη φασκελωνότανε, που δεν το είχε πάρει.
Κοιταζε το χαμοσπιτο της και απο την μια ντρεποταν για το οτι δεν ηταν σαν τα αλλα
 και απο την αλλη καμαρωνε που δεν το ειχε παρει.
Βεβαια δεν εχει σημασια αυτο, οσο η ουσια, το οτι δοθηκαν χαρισμα και ... η ροδα αρχισε και παλι να γυριζει....
Ωσπου φτασαμε και παλι εδω.
Βοήθεια μας

Θυμαμαι .. πότε - πότε, πότε και ποτέ , καμια φορά έως και καμιά. τόσο χάλια

 

Α.. να μην το ξεχάσω για τον παππού μου είπα; Δεν είπα...
Ο πάππους μου ήταν Χοροδιδάσκαλος, είχε μαθει οταν ηταν μικρος στη Ρωσία.
Ευχαριστώ που ανεβάσατε  το βιβλιο

[size=12]

 Δεν υπάρχει το συμπτωματικό γεγονός..


Έτσι είναι. Το εννόησα γιατί δεν υπάρχει και τώρα αφού το εννόησα το αποδέχομαι.
Δεν υπάρχει διότι,δεν μπορούν να συμπέσουν ταυτό-χρονα δύο γεγονότα.
Ο απόλυτος χρόνος είναι στην πραγματικότητα η απόλυτη σειρά των γεγονότων που χαρακτηρίζεται από την αιτιότητα.
"'Οσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει , ο χρόνος όλος."
Ώρα = Στιγμή = Σημείο. Η κατάλληλη 'ωρα, το κατάλληλο σημείο εκκίνησης και προσδιορισμός πιθανότερου αποτελέσματος.
 Γιατί πιθανότερου..; Διότι, μπορεί να μην υπάρχει το συμπτωματικό γεγονός αλλά υπάρχει το τυχαίο γεγονός το οποίο μπορεί να επιτύχει την ανακόπη της ταχύτητας ενός γεγονότος ή την επιβραδυνσή του, και ως αποτέλεσμα να αλλάξει την πορεία του αρχικού γεγονότος


και τωρα θα συνεχίσω, γιατί με ένα τυχαίο γεγονός κατάφερα να με σταματήσω




θα συνεχίσω με το θέμα των αναμνήσεων μου..

"να μην βάζεις ποτέ το κεφάλι σου στην Ανατόλη!".. "Γιατί;".. "Γιατί απο κει κοιτ'αζει το Ιερό της Εκκλησίας"...



http://www.geodifhs.com/2/post/2012/08/417.html
Το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας αντιστρέφει περιοδικά την κατεύθυνση του, με το μαγνητικό Βορρά και Νότο να εναλλάσσουν  θέσεις. Μια τέτοια αντιστροφή θα μπορούσε να σπείρει τον όλεθρο στην ανθρώπινη κοινωνία - και δεν υπάρχει πλέον λόγος να σκεφτεί κάποιος ότι θα μπορούσε να συμβεί σύντομα ... σε γεωλογικούς όρους, τουλάχιστον.
  Αν μη τι άλλο, αυτό είναι ένα ασυνήθιστα μεγάλο χρονικό διάστημα από την τελευταία αντιστροφή – αφού τα  γεωλογικά στοιχεία δείχνουν ότι το πεδίο αλλάζει περίπου μία φορά κάθε 450.000 χρόνια, και έχουν περάσει περίπου 780.000 χρόνια από την τελευταία αντιστροφή. Αυτό από μόνο του δεν σημαίνει απαραίτητα ότι επίκειται και η αντιστροφή, όπως υπήρξαν προηγούμενες περιπτώσεις όπου πέρασαν ένα εκατομμύριο χρόνια από τη μία αντιστροφή στην επόμενη. Ακριβώς πάνω από 200.000 έτη, δεν μπορεί να είναι πολύς χρόνος για τον πλανήτη μας ώστε να εκφράσουμε την ανησυχία μας, αλλά αυτό θα σήμαινε ότι οι πιθανότητες της ανθρωπότητας να αντιμετωπίσει την αντιστροφή  ενός μαγνητικού πεδίου ακόμη και στο μακροπρόθεσμο μέλλον παραμένουν εξαιρετικά χαμηλές.
  Για να έχουμε την παραμικρή ιδέα για το πότε μια αντιστροφή θα μπορούσε να συμβεί, πρέπει πρώτα να μάθουμε περισσότερα σχετικά με το μηχανισμό που προκαλεί, και αυτό είναι όπου η νέα έρευνα από τον Peter Olson και τον Renaud Deguen του Johns Hopkins προσπαθεί να κάνει. Η σεισμική απεικόνιση τους- του πυρήνα της Γης- αποκάλυψε ότι ο πυρήνας δεν ήταν σφαιρικός ή ακόμη κοντά σε αυτό, με ένα ημισφαίριο βραδέως τηκόμενο σε κάτι αισθητά μικρότερο από το άλλο μισό. Επί του παρόντος, το ανατολικό ημισφαίριο του πυρήνα είναι μεγαλύτερο από δυτικό αντίστοιχό του.
  Αυτό ευθυγραμμίζεται απόλυτα με την τρέχουσα θέση του άξονα του μαγνητικού πεδίου της Γης. Η γραμμή που συνδέει τους δύο μαγνητικούς πόλους δεν περνά δεξιά από το κέντρο της Γης, αλλά στην πραγματικότητα είναι μετατοπισμένη περίπου 300 μίλια ανατολικά. Τα δεδομένα τους δείχνουν ότι αυτό αποτελεί μια αλλαγή από την πρόσφατη ιστορία, όπως μέχρι περίπου πριν από 200 χρόνια όταν ο μαγνητικός άξονας ήταν σταθερά στο δυτικό ημισφαίριο για τουλάχιστον 10.000 χρόνια. Σε ότι πιθανόν δεν είναι σύμπτωση, ήταν περίπου πριν από δύο αιώνες όταν το ανατολικό ημισφαίριο του εσωτερικού πυρήνα άρχισε να μεγαλώνει.
  Όλα αυτά υποδηλώνουν κάποια αρκετά γρήγορη κίνηση από τα δυτικά προς τα ανατολικά, καθώς η έρευνα των  Olson και Deguen δείχνει μια σχέση μεταξύ αυτού του είδους των γρήγορων αλλαγών και των ανατροπών του μαγνητικού πεδίου του παρελθόντος. Αυτό θα μπορούσε να είναι αρκετό για να δείχνουν ότι μια μαγνητική αντιστροφή είναι ήδη σε εξέλιξη, αν και οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ο πυρήνας είναι απλά πάρα πολύ χαοτικός για να πούμε κάτι με βεβαιότητα σε αυτό το στάδιο. Είναι μόνο μια δυνατότητα, ίσως μια πολύ απομακρυσμένη, αλλά αυτό το νέο μοντέλο, τουλάχιστον υποδεικνύει ότι είναι μια πιθανότητα.
  Εκτός αυτού, ανατροπές έχουν συμβεί  οπουδήποτε από 1.000 έως 10.000 χρόνια - ακόμα και αν υποθέσουμε  ότι είμαστε εδώ και δύο αιώνες σε μία, αυτό δεν σημαίνει κατ 'ανάγκην ότι οι πιο σοβαρές επιπτώσεις της στην ανθρώπινη τεχνολογία θα γίνουν αισθητές στους επόμενους αιώνες, ή μόνο στη διάρκεια της ζωής μας. Αυτό είναι το πρόβλημα όταν βρίσκεσαι  στη μέση ενός γεωλογικού γεγονότος - είναι τόσο αργό που είναι δύσκολο να πεις εάν αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα.


(από ΔΥΤΙΚΑ προς ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ περνώντας απο την ουδέτερη ζώνη του Ισημερινού. 




(παρατηρώ την κατεύθυνση των βελών, τρείς Δυνάμεις, 2 πολικότητες και μια εξουδετερωτικη   
)


Γεωγραφικό πεδίο της Γης
Μαγνητικό πεδίο της Γης
Πυξίδα στην Γη




Μόνιμοι και προσωρινοί μαγνήτες  http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82
Ένας μόνιμος μαγνήτης διατηρεί τις μαγνητικές του ιδιότητες χωρίς εξωτερικό μαγνητικό πεδίο ενώ ένας προσωρινός μαγνήτης έχεις μαγνητικές ιδιότητες μόνο μέσα σε εξωτερικό μαγνητικό πεδίο. Ο μαγνητισμός στο ατσάλι έχει ως αποτέλεσμα ένα μόνιμο μαγνήτη ενώ ο σίδηρος χάνει τις μαγνητικές του ιδιότητες μόλις αποσύρουμε το μαγνητικό πεδίο. Γι' αυτό το λόγο ένας προσωρινός μαγνήτης όπως ο σίδηρος είναι χρήσιμος για τη δημιουργία ηλεκτρομαγνήτη. Μαγνήτες δημιουργούνται με το τρίψιμο πάνω σε έναν άλλον μαγνήτη, με την κρούση του υλικού μέσα σε μαγνητικό πεδίο ή με την εισαγωγή τους μέσα σε σωληνοειδές στο οποίο παρέχουμε συνεχές ρεύμα. Ένας μόνιμος μαγνήτης μπορεί να απομαγνητιστεί αν τον υποβάλλουμε σε θέρμανση ή κρούση ή με την εισαγωγή του σε σωληνοειδές στο οποίο παρέχουμε εναλλασσόμενο ρεύμα μειούμενης έντασης.

σε ποιο γένος είπαμε οτι βρισκόμαστε τώρα; Του Σιδήρου;



Ποτέ λοιπόν να μην γυρνάς την πλάτη σου στον ήλιο που ανατέλλει.
 Ίσως και να συνεχίσω...

είναι η ζέστη του Αυγούστου, δεν ειν'  τίποτα.

θα περπατήσουμε μια ιστορία..Θα την περπατησουμε και ο καθένας ας χρωματίσει το μονοπάτι του όπως επιθυμεί .
Φάρμακα, παιδική σχιζοφρένεια , υπο κατηγορια(ες)

Στην διάρκεια του περιπάτου στο μονοπάτι, θα εμφανίζονται διαφορα ερωτήματα μέσα σε ΦΟΥΣΚΕΣ .. και αμπελοφασουλα . Του τύπου.. "Είναι υποκατηγορίες; "  "Χρείουν ,η καθεμία την αντιμετώπιση που οφείλουμε;" "Είναι οικειος ο τρόπος ;" "Είναι αποτελεσματικός;" "Τί φταίει;"

Όποιος θέλει , θα του πρόσφερα τον καναπέ μου, να αράξει.. αλλά αυτός πονάει.. ( ), οπότε σπαστο καρεκλακι ..καφεδάκι , καφενείο.Κάτσε.  Ή.. μάλλον ..όχι,Σήκω! Πάμε..


 

Άκου τώρα..
Ανάμνηση

Γιατί(;) έσπαγα τους καθρέφτες.

Στην ηλικία των τεσσάρων αλλάξαμε σπίτι.Πήγαμε σε ένα πιο μεγάλο ,εμενα δεν μου αρεσε καθολου, αλλα αργοτερα,επειδη απεναντι ηταν το σχολειο και μπορουσα να την κοπαναω ευκολα , με βολεψε αφανταστα.
Εκεί μάλλον έγινε την πρώτη φορά, αλλά δεν ξέρω σίγουρα γιατί δεν θυμάμαι.
Ο πρώτος ήταν ένας στρογγυλος καθρέφτης , με μπλε σκουρο, ξύλινο καδρο. Τον είχε βάλει η μάνα μου μέσα στο δωμάτιο που μου έφτιαξε , όλο χαρά ήτανε..έμενα πάλι, καθόλου δεν μου άρεσε το νέο
δωματιο..ήταν μια κρεββατοκάμαρα με μια παραξενη συνθεση ντουλαπας στο τοιχο, τυπου new age του '70 με εναν μεγαλο καθρεφτη στη μεση και απέναντι τοποθέτησε τον δικό μας.Τον πρώτο καιρό έπαιζα εκείνο το παιχνίδι με τους καθρέφτες και το οποιο μου αρεσε πολυ, αλλα κατι εγινε και τον εσπασα.
Δεν θυμάμαι το πως, και γιατι τον έσπασα, δεν είχα όμως ματώσει.
Δεν θυμάμαι να είχα ματώσει, αν είχα θα θυμόμουν με όλες τις λεπτομέρειες. Προσωπικά δεν εννοω ότι κάτι μεταφυσικό έκανα και τον έσπασα.. σίγουρα κάτι απλό έκανα αλλά δεν θυμάμαι τι.Μπορεί και να του έκανα απλά ..φουουου...
Λέμε τώρα.. Η μάνα μου όμως , ειμαι σιγουρη οτι ειχε αμφιβολιες για τον τρόπο, γιατί δεν χτύπησα.Αφου ομως επεισε τον ευατο της , οτι .."ααντε, μπαα, ιδεα μου ηταν", τον ξαναέφτιαξε και τον ξανακρεμασε στο ίδιο καρφι. Τον ξαναεσπασα, αυτη την φορα δεν θυμαμαι τιποτα αλλο παρα μονο οτι τον πεταξα κατω απο το καρφι. Θυμαμαι ομως οτι για αρχη τουλαχιστον ηθελα να παιξω.
Όμως η μάνα μου...έλεος, τον ξαναφτιαξε και τον κρεμασε στον ιδιο τοιχο και τοσο ψηλα, που για τα δικα της δεδομενα δεν θα μπορουσα να τον φτασω... Απο κάτω όμως έβαλε τον κάναπε, που μετα απο αυτο γιναμε αχωριστοι φιλοι, τον αγαπουσα  περισσοτερο απο το κρεββατι μου. Ο καναπες λοιπον , έχει και πλάτη. Ανεβηκα πανω στο καναπε,πατησα πανω στην κορυφη της πλατης και απλωσα το χερι τοσο πολυ ψηλα..πολυ...πολυ λιγοοο ακομη..και με την ακρη του δαχτυλου μου, τον "ξαπλωσα"... Όχι θα μου ξεφευγε! Μαλλον στην δευτερη φορα που τον πεταξα, θυμαμαι τα κομματακια του σπασμενα και να δειχνουν ολα κατι διαφορετικο.. Η μανα , μουρμουριζε, αλλα αφου δεν πηγαμε στο ΠΑΙΔΩΝ, ολα καλα, αλλα επιτελους το πηρε αποφαση. Ο καθρεφτης εφυγε.
Τότε ήταν και που μου είπαν οτι οταν σπας καθρεφτη , εχεις 7 χρονια γρουσουζια. Και θεώρησα οτι ολα τα πολυ σοβαρα προβληματα που υπηρχαν, αιτιος τους , ημουν εγω.Όποτε μετα αρχισα να σπάω εμενα. Στο σχολειο , πχ. ενω κατα την διαρκεια της ημερας ημουν ησυχη και "αφανης", εγω στην πραγματικοτητα παρατηρουσα. Οταν αναβε μεγαλη φωτια σε καυγα συμμαθητων μου (στο δημοτικο) , εμπαινα στην μεση την ελεγα στον πιο νταη και αδικο και μαζευα το ξυλο μου. Το μεσημερι γυρνουσα πισω με μαυρισμενα ματια και καρουμπαλα. Ή οταν υπηρχαν ψειρες εγω καθε μερα θα φροντιζα να εχω τις πιο πολλες. Μια φορα η μανα εκαψε την κουζινα, γιατι μολις ειχα γυρισει με τις ψειρες να κανουν ελευθερες πτησεις και με καρουμπαλο και μαυρισμενο κεφαλι, ολα μαζι... Επισης κλειδωνε την πορτα του σπιτιου μας , γιατι μια φορα με βρηκανε στην εισοδο της πολυκατοικιας, υπνοβατη.Τελικως, στο σπιτι μας, κατεληξαν οτι κατι δεν παει καλα με μενα. Μια οτι κατι το μεταφυσικο εφταιγε..μια οτι ειχα κληρονομησει , εγω, το γονιδιο της σχιζοφρενειας που κουβαλουσε η φαμιλια μου...ασε.



Και τωρα βλεποντας αυτα τα μωρακια,αναρωτιεμαι. ΠΟΙΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ; Εγω ή η φαμιλια μου; Ευτυχως δεν υπηρχαν τοτε και επισης πρεπει να πω οτι στην πορεια  συνειδητοποιησα οτι οι μισοι επαιρναν ηδη και οι αλλοι μισοι καποια στιγμη φλιπαρανε και τους τα εδωσαν ετσι και αλλιως, ευτυχως γιατι αλλιως θα με ειχαν ποτισμενο απο μωρο. Μετα οταν μεγαλωσα..αυτοποτιζομουν , αλλο αυτο..αλλα
.Ουπς! Μια φουσκα.. Λεει

"Εσεις οι γονεις που πραττετε με αυτο τον τροπο,παλεψατε ποτε να ξεπερασετε με κοπο και ιδρωτα, οπως αλλωστε ηταν το ταχτο σας,τον Φοβο και να μην τρωτε στα "ετοιμα" ;" "Και αραγε αναρωτηθηκατε ποτε αν αυτο το "αρρωστο"ειναι δημιουργημα των λανθασμενων χειρισμων σας σε κατι που  ΓΙΑ ΕΣΑΣ, ειναι αγνωστο, και τους οικειους σας, αφοριστεο;
"ποιός είναι αυτος ο ύστατος φοβος , ποιος ειναι αυτος που σε παγωνει και τα ξεπετας ολα;"
"Ειναι ο φοβος να μην αυτοκαταστραφει το παιδι σου;"


Κατσε τωρα...

ειναι εκεινος ο φοβος που ειναι πιο βαθια. Ειναι ο φοβος για την επιβιωση σου.Να μην ξυπνησει αυτο το αγνωστο για σενα "τερας" και χαθεις εσυ. Αυτοι ομως ειναι Νομοι της Φυσης και οσο και να τους εμποδιζεις ξερεις πολυ καλα οτι σε βαθος χρονου θα επικρατησουν. Εξαλλου αυτο επρεπε να το γνωριζεις μεσα απο τα παιχνιδια σου τα αθληματα σου την προοδο σου στο σχολειο κτλ κτλ και την προσπαθεια σου παντα να ξεπερασεις το καλυτερο. Μονο η Φυσις, εχει τετοιους Νομους.Ξεπερναει το καλυτερο γιατι εχει κατι καλυτερο. Ο Ανθρωπος ειναι παραφωνος, αυτα τα ματακια το μαρτυρουν.. "Τι να κανουμε; Ετσι ειναι Εδω. Εγω παντως εχω βρει τον τροπο, περναω καλα.Κοιτα να το δεις αυτο, και γρηγορα ,διοτι εγω περναω καλα γιατι ετσι οπως τα πλαθεις εσυ δεν θα χρειαστει να τα περναω για πολυ.."

ουτε εγω ξερω πως θα δρουσα ή αν θα με αφηνε ο περιγυρος να δρασω οπως θα ηθελα εγω.
και ειμαι σιγουρη οτι στο επομενο θα ξυπνησω και θα φοραω "γυαλακια"
λεω λοιπον να ανασηκωσω τους ωμους και εγω σαν αυτο το μωρο και να περιμενω. Αλλα εφοσον δεν φοραω χαλκα στο λαιμο, και μεχρι να τον ξαναφορεσω.. Θα εχω παντα κατι να πω.
Τοσο αιμα χυθηκε για αυτο εδω τωρα. Εστω και αν ειναι και ενα τοσο μικρο χαλικακι που ουτε καν το βλεπεις .

Με πήγες πίσω στον χωροχρόνο που ήσουν κοριτσάκι,γέλασα αλλά μετά θύμωσα,με εμάς τους μεγάλους.
Γιατί,η φαντασία να είναι σύμπτωμα αρρώστιας;
Τελικά,γιατί κάνουμε παιδιά;Επειδή έχουμε σύστημα αναπαραγωγής;
Να διαιωνίσουμε το είδος,την προέκτασή μας;
Και,αυτό το παιδί,το παίρνεις,το βάζεις στο καλούπι των προσδοκιών σου,του κόβεις φτερά,φαντασία,πνεύμα και του ζητάς.

Κι όποτε θυμώνω με τους ανθρώπους,προσπαθώ να τους φανταστώ παιδιά.
Μερικοί,δεν το κρύβω,με δυσκολεύουν και σε αυτό,αλλά επιμένω,δεν μπορεί,κάποτε θα ήσουν παιδί,εκτός κι αν ήρθες έτοιμος μπιπ,σπάνιο αυτό,εξαίρεση,οι περισσότεροι κάποτε ήταν παιδιά,όπως κι εμείς,χωρίς όπλα.
Και κάτι μου λέει πως αυτό το νερό της λήθης,δρα με χρονοκαθυστέρηση,όσο μεγαλώνεις,άρα,κοιτάζοντας ένα μωρό στα μάτια,κοιτάς την γνώση.
Βέβαια,είναι έτσι κανονισμένα ώστε να μην μπορεί να στην μιλήσει,μα λίγο αργότερα,θα προσπαθήσει μέσα από την φαντασία του,το παιχνίδι,τις ζωγραφιές του,τα ονειρέματα του..αυτό που λέμε φαντασία και εννοούμε κάτι πλαστό,κάτι άρρωστο και επικίνδυνο,που μας τρομάζει ως μεταδοτική ασθένεια και το σκεπάζουμε σαν την φωτιά που είναι να αρπάξει.


Έσπαζες καθρέπτες ε;
Εμένα μου έλεγε η γιαγιά να μην κοιτάζω τα μάτια μου πολύ στον καθρέπτη γιατί θα εμφανιστεί ο σατανάς..εξακολουθούσα να δω αν λέει αλήθεια,να βγει να του ζητήσω μια χάρη:να σταματήσει την μουρμούρα της και να με πάρει από κοντά της και έλεγα,άραγε,θα μπορούσε ο καθρέπτης να γίνει μια πόρτα,ένα ασημί πέπλο,να περάσω μέσα του,σε άλλο κόσμο;

Αλλά,ήξερες τι έκανες..γιαυτό επιμένω να σε σκέφτομαι έτσι όπως είπαμε,κάτι ήξερες..το παιδί γνωρίζει.
 Σε αγαπώ πολύ,να το ξέρεις αυτό,σε έχω έγνοια.

και εγώ σε αγαπώ και εχω λογους να πιστευω οτι η αγαπη μας ειναι αληθινη και οσο περναει ο καιρος γινεται και πιο δυνατη.


ΟΛΕΣ

nnan έγραψε:

θα περπατήσουμε μια ιστορία..Θα την περπατησουμε και ο καθένας ας χρωματίσει το μονοπάτι του όπως επιθυμεί .
Φάρμακα, παιδική σχιζοφρένεια , υπο κατηγορια(ες)

Στην διάρκεια του περιπάτου στο μονοπάτι, θα εμφανίζονται διαφορα ερωτήματα μέσα σε ΦΟΥΣΚΕΣ .. και αμπελοφασουλα . Του τύπου.. "Είναι υποκατηγορίες; "  "Χρείουν ,η καθεμία την αντιμετώπιση που οφείλουμε;" "Είναι οικειος ο τρόπος ;" "Είναι αποτελεσματικός;" "Τί φταίει;"

Όποιος θέλει , θα του πρόσφερα τον καναπέ μου, να αράξει.. αλλά αυτός πονάει.. ( ), οπότε σπαστο καρεκλακι ..καφεδάκι , καφενείο.Κάτσε.  Ή.. μάλλον ..όχι,Σήκω! Πάμε..


 

Άκου τώρα..
Ανάμνηση

Γιατί(;) έσπαγα τους καθρέφτες.

Στην ηλικία των τεσσάρων αλλάξαμε σπίτι.Πήγαμε σε ένα πιο μεγάλο ,εμενα δεν μου αρεσε καθολου, αλλα αργοτερα,επειδη απεναντι ηταν το σχολειο και μπορουσα να την κοπαναω ευκολα , με βολεψε αφανταστα.
Εκεί μάλλον έγινε την πρώτη φορά, αλλά δεν ξέρω σίγουρα γιατί δεν θυμάμαι.
Ο πρώτος ήταν ένας στρογγυλος καθρέφτης , με μπλε σκουρο, ξύλινο καδρο. Τον είχε βάλει η μάνα μου μέσα στο δωμάτιο που μου έφτιαξε , όλο χαρά ήτανε..έμενα πάλι, καθόλου δεν μου άρεσε το νέο
δωματιο..ήταν μια κρεββατοκάμαρα με μια παραξενη συνθεση ντουλαπας στο τοιχο, τυπου new age του '70 με εναν μεγαλο καθρεφτη στη μεση και απέναντι τοποθέτησε τον δικό μας.Τον πρώτο καιρό έπαιζα εκείνο το παιχνίδι με τους καθρέφτες και το οποιο μου αρεσε πολυ, αλλα κατι εγινε και τον εσπασα.
Δεν θυμάμαι το πως, και γιατι τον έσπασα, δεν είχα όμως ματώσει.
Δεν θυμάμαι να είχα ματώσει, αν είχα θα θυμόμουν με όλες τις λεπτομέρειες. Προσωπικά δεν εννοω ότι κάτι μεταφυσικό έκανα και τον έσπασα.. σίγουρα κάτι απλό έκανα αλλά δεν θυμάμαι τι.Μπορεί και να του έκανα απλά ..φουουου...
Λέμε τώρα.. Η μάνα μου όμως , ειμαι σιγουρη οτι ειχε αμφιβολιες για τον τρόπο, γιατί δεν χτύπησα.Αφου ομως επεισε τον ευατο της , οτι .."ααντε, μπαα, ιδεα μου ηταν", τον ξαναέφτιαξε και τον ξανακρεμασε στο ίδιο καρφι. Τον ξαναεσπασα, αυτη την φορα δεν θυμαμαι τιποτα αλλο παρα μονο οτι τον πεταξα κατω απο το καρφι. Θυμαμαι ομως οτι για αρχη τουλαχιστον ηθελα να παιξω.
Όμως η μάνα μου...έλεος, τον ξαναφτιαξε και τον κρεμασε στον ιδιο τοιχο και τοσο ψηλα, που για τα δικα της δεδομενα δεν θα μπορουσα να τον φτασω... Απο κάτω όμως έβαλε τον κάναπε, που μετα απο αυτο γιναμε αχωριστοι φιλοι, τον αγαπουσα  περισσοτερο απο το κρεββατι μου. Ο καναπες λοιπον , έχει και πλάτη. Ανεβηκα πανω στο καναπε,πατησα πανω στην κορυφη της πλατης και απλωσα το χερι τοσο πολυ ψηλα..πολυ...πολυ λιγοοο ακομη..και με την ακρη του δαχτυλου μου, τον "ξαπλωσα"... Όχι θα μου ξεφευγε! Μαλλον στην δευτερη φορα που τον πεταξα, θυμαμαι τα κομματακια του σπασμενα και να δειχνουν ολα κατι διαφορετικο.. Η μανα , μουρμουριζε, αλλα αφου δεν πηγαμε στο ΠΑΙΔΩΝ, ολα καλα, αλλα επιτελους το πηρε αποφαση. Ο καθρεφτης εφυγε.
Τότε ήταν και που μου είπαν οτι οταν σπας καθρεφτη , εχεις 7 χρονια γρουσουζια. Και θεώρησα οτι ολα τα πολυ σοβαρα προβληματα που υπηρχαν, αιτιος τους , ημουν εγω.Όποτε μετα αρχισα να σπάω εμενα. Στο σχολειο , πχ. ενω κατα την διαρκεια της ημερας ημουν ησυχη και "αφανης", εγω στην πραγματικοτητα παρατηρουσα. Οταν αναβε μεγαλη φωτια σε καυγα συμμαθητων μου (στο δημοτικο) , εμπαινα στην μεση την ελεγα στον πιο νταη και αδικο και μαζευα το ξυλο μου. Το μεσημερι γυρνουσα πισω με μαυρισμενα ματια και καρουμπαλα. Ή οταν υπηρχαν ψειρες εγω καθε μερα θα φροντιζα να εχω τις πιο πολλες. Μια φορα η μανα εκαψε την κουζινα, γιατι μολις ειχα γυρισει με τις ψειρες να κανουν ελευθερες πτησεις και με καρουμπαλο και μαυρισμενο κεφαλι, ολα μαζι... Επισης κλειδωνε την πορτα του σπιτιου μας , γιατι μια φορα με βρηκανε στην εισοδο της πολυκατοικιας, υπνοβατη.Τελικως, στο σπιτι μας, κατεληξαν οτι κατι δεν παει καλα με μενα. Μια οτι κατι το μεταφυσικο εφταιγε..μια οτι ειχα κληρονομησει , εγω, το γονιδιο της σχιζοφρενειας που κουβαλουσε η φαμιλια μου...ασε.

Και τωρα βλεποντας αυτα τα μωρακια,αναρωτιεμαι. ΠΟΙΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ; Εγω ή η φαμιλια μου; Ευτυχως δεν υπηρχαν τοτε και επισης πρεπει να πω οτι στην πορεια  συνειδητοποιησα οτι οι μισοι επαιρναν ηδη και οι αλλοι μισοι καποια στιγμη φλιπαρανε και τους τα εδωσαν ετσι και αλλιως, ευτυχως γιατι αλλιως θα με ειχαν ποτισμενο απο μωρο. Μετα οταν μεγαλωσα..αυτοποτιζομουν , αλλο αυτο..αλλα
.Ουπς! Μια φουσκα.. Λεει

"Εσεις οι γονεις που πραττετε με αυτο τον τροπο,παλεψατε ποτε να ξεπερασετε με κοπο και ιδρωτα, οπως αλλωστε ηταν το ταχτο σας,τον Φοβο και να μην τρωτε στα "ετοιμα" ;" "Και αραγε αναρωτηθηκατε ποτε αν αυτο το "αρρωστο"ειναι δημιουργημα των λανθασμενων χειρισμων σας σε κατι που  ΓΙΑ ΕΣΑΣ, ειναι αγνωστο, και τους οικειους σας, αφοριστεο;
"ποιός είναι αυτος ο ύστατος φοβος , ποιος ειναι αυτος που σε παγωνει και τα ξεπετας ολα;"
"Ειναι ο φοβος να μην αυτοκαταστραφει το παιδι σου;"


Κατσε τωρα...

ειναι εκεινος ο φοβος που ειναι πιο βαθια. Ειναι ο φοβος για την επιβιωση σου.Να μην ξυπνησει αυτο το αγνωστο για σενα "τερας" και χαθεις εσυ. Αυτοι ομως ειναι Νομοι της Φυσης και οσο και να τους εμποδιζεις ξερεις πολυ καλα οτι σε βαθος χρονου θα επικρατησουν. Εξαλλου αυτο επρεπε να το γνωριζεις μεσα απο τα παιχνιδια σου τα αθληματα σου την προοδο σου στο σχολειο κτλ κτλ και την προσπαθεια σου παντα να ξεπερασεις το καλυτερο. Μονο η Φυσις, εχει τετοιους Νομους.Ξεπερναει το καλυτερο γιατι εχει κατι καλυτερο. Ο Ανθρωπος ειναι παραφωνος, αυτα τα ματακια το μαρτυρουν.. "Τι να κανουμε; Ετσι ειναι Εδω. Εγω παντως εχω βρει τον τροπο, περναω καλα.Κοιτα να το δεις αυτο, και γρηγορα ,διοτι εγω περναω καλα γιατι ετσι οπως τα πλαθεις εσυ δεν θα χρειαστει να τα περναω για πολυ.."

ουτε εγω ξερω πως θα δρουσα ή αν θα με αφηνε ο περιγυρος να δρασω οπως θα ηθελα εγω.
και ειμαι σιγουρη οτι στο επομενο θα ξυπνησω και θα φοραω "γυαλακια"
λεω λοιπον να ανασηκωσω τους ωμους και εγω σαν αυτο το μωρο και να περιμενω. Αλλα εφοσον δεν φοραω χαλκα στο λαιμο, και μεχρι να τον ξαναφορεσω.. Θα εχω παντα κατι να πω.
Τοσο αιμα χυθηκε για αυτο εδω τωρα. Εστω και αν ειναι και ενα τοσο μικρο χαλικακι που ουτε καν το βλεπεις .

Αγαπώ τον τρόπο σου... την σκέψη σου... το βασικό σου συναίσθημα...
Πάντα ήσουν ιδιαίτερη, ξεχωριστή και υπέροχη.
Δεν μου κάνει εντύπωση η άρνηση των άλλων.
Η δική σου, με στεναχωρεί.

Πλάσματα όμορφα...

είναι ο τρόπος που μεγάλωσα.. και συνεχίζω να μεγαλώνω.
προσπαθω ομως.. εχω δυο ομορφους λογους.
Σε ευχαριστώ Αγαπημένη μου Κυρά. Να σαι καλα και ευτυχης.

nnan έγραψε:

και εγώ σε αγαπώ και εχω λογους να πιστευω οτι η αγαπη μας ειναι αληθινη και οσο περναει ο καιρος γινεται και πιο δυνατη.


ΟΛΕΣ

ΕΙΝΑΙ!
:99: