Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
H Ψυχή... το Εργαστήριο του Κόσμου...
Και ο Νους... ο Αλχημιστής των Πάντων... και η Αλήθεια, οδηγός!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου...Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν…Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο…Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις…
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Τετ 30 Οκτ - 20:23:09
..........Μονο η Φυσις, εχει τετοιους Νομους.Ξεπερναει το καλυτερο γιατι εχει κατι καλυτερο............ Μου άρεσε πολύ αυτό!
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Τετ 30 Οκτ - 20:30:01
nnan έγραψε:
και εγώ σε αγαπώ και εχω λογους να πιστευω οτι η αγαπη μας ειναι αληθινη και οσο περναει ο καιρος γινεται και πιο δυνατη.
ΟΛΕΣ
Είναι δυνατή,όχι από τον καιρό που περνάει,αλλά από εκείνον τον καιρό,στις πρώτες ρίζες του δέντρου. Το δέντρο καλύφθηκε με χώμα λήθης,μα οι καρποί του πάντα βρίσκουν τον δρόμο τους προς το φως κι έτσι..πάντα-θα επιμένει την ύπαρξη του-ό,τι υπήρξε μια φορά,ό,τι σφραγίστηκε με φιλία και αγάπη-ποτέ δεν θάβεται κι ό,τι κόπηκε;Επαναφύεται.Είναι η ρίζα και ο σπόρος.
Θα ρθει μια μέρα αγάπες μου..θα ρθει!!
Θα `ρθεί μια μέρα που θ' αφήσω αυτό το φόβο πίσω μου Θα γίνει δέντρο και θα παίζουν από κάτω τα παιδιά Θα είναι χαρτί που στροβιλίζει ο αέρας μακριά
Και θα ξυπνήσω απ' το βαθύ,απ' το μεγάλο λήθαργο που με κρατάει μακρυά σου παγωμένο και βουβό Θα είναι μια μέρα γιορτινή όταν θα έρθω να σε βρω
Κάτω απ' του χρόνου τις σκουριές βρήκαν τα μονοπάτια σου μα το χρυσάφι τα παιδιά το `χουνε κρύψει από καιρό σε μια θαλασσινή σπηλιά σ' ένα απότομο γκρεμό
Θα `ρθεί μια μέρα που θ' αφήσω αυτό το φόβο πίσω μου Θα γίνει δέντρο και θα παίζουν από κάτω τα παιδιά Θα είναι ο καπνός από ένα τρένο που σφυρίζει μακριά
Ούτε μια φορά ούτε εναν καιρό. Σήμερα είπε το σύννεφο τη μαγική λέξη «επιστρέφω»
και θα 'παιρνε τους ουράνιους δρόμους του για κάποιο γυρισμό. Υπάρχει αρχή για να επιστρέφεις; «Η ιδέα του είναι» ψιθύρισε ένα άλλο που περνούσε πλάι του και άκουσε τη σκέψη. «Να μη σε νοιάζει αφού δε νοιάζεσαι» γκρίζωσε το σύννεφο στον τυχαίο συνοδοιπόρο. Ο αέρας έδιωξε το άλλο πιο μακριά ακόμα και γύρισε στο δικό μας. -Πού θα πας; -Εκεί που θέλω. -Πού; -Εκεί. -Καλή πλάνη. Χωρίς εμένα να ξέρεις. -Χωρίς. Μόνο του τώρα. «Ήταν μια συντροφιά κι αυτός κι ας με έδιωχνε από παντού. Κάποτε έκανε καλά...» μονολογούσε και πήγαινε. Πια μόνο. Ήθελε ξανά και ξανά και ξανά να γυρίσει αλλά όλο κάτι ήταν που το κρατούσε. Όπως τότε που μπλέχτηκε σε μια τρελή γιορτή ανεξήγητης χαράς με κομφετί και κορδέλες και νύχτες καλοκαιρινές, φεγγαράδα και βαρκούλες και ακρογιαλιές και τι καλά και τι ωραία, που σε ποιον δεν αρέσουν αν έχει άλλο ένα ζευγάρι μάτια να τα βλέπει; Και μέσα στην παραζάλη φόρεσε κι εκείνο μια μάσκα και κράτησε ένα μπαλόνι που ξέφυγε από τα χέρια κάποιου παιδιού. Και πήγαινε για λίγο έτσι και ξεχάστηκε πίσω από μια μάσκα. Κάποιος που το 'δε το είπε «χαρούμενο σύννεφο», άλλος είπε «έτσι δε μοιάζεις πια σε σένα». Αλλά πολύ χαρά για το τίποτα. Και έφυγε. Και σκόνταψε, αν ποτέ σκοντάφτουν αλήθεια τα σύννεφα, σε έναν παράξενο τόπο. Πολύ ήσυχο. Όχι, ήρεμο. Δεν θα τό 'λεγα. Ήσυχο σαν... πώς να το πω; Οργανωμένο! Μόνο που σαν πλησίαζες πιο κοντά στη γη που ήταν χτισμένος άκουγες έναν ανατριχιαστικό ήχο που ερχόταν από τα κούφια από άλλη ουσία έγκατά του, σαν κάποια άγνωστα ύδατα να κοχλάζουν χρόνια και χρόνια και να θέλουν να ξεχυθούν και να κάψουν στο πέρασμά τους αυτό τον τόπο. Το σύννεφο έμεινε καιρό, δικό του καιρό -μπορεί δική μας μια στιγμή- να κοιτάει αυτό τον αλλόκοτα τρομακτικό τόπο και να αναρωτιέται πώς δε καίγονται οι πατούσες τους... Περίμενε κάτι να γίνει. Τίποτα. Το ίδιο σκηνικό στημένο σ' αυτή τη ζωή εκεί. Ξεχάστηκε να κοιτάει περιμένοντας. «Πάμε» ψιθύρισε ο αέρας και το πήρε τρυφερά πιο πέρα. Εκείνο γυρνούσε και κοιτούσε τον τόπο που πια χάνονταν από μπροστά του. Μήπως και κάτι αλλάξει... Έτσι περίμενε ως την τελευταία στιγμή. Μετά πάλι προχωρούσε ελεύθερο να διαγράφει τα σχήματά του στον ουράνιο χώρο, να δοκιμάζει πότε τούτο πότε εκείνο... 'Εσπαγε πλάκα, έτσι θα το πω αυτό που έκανε πολλές φορές. Σε άλλα κέφια γινόταν γκρίζο-γκρίζο και πυκνό και καλύτερα ήταν να μη βρισκόσουν κοντά του. Είχε κλεμμένους και κάτι κεραυνούς που όλο δήλωνε «πως τελειώσανε, δεν έχει άλλο» αλλά πώς γινόταν κι όλο κάποιον καινούργιο ξετρύπωνε όταν του χρειαζόταν... Ναι, ήταν κάποια που δεν ήθελε να τα θυμάται. Όπως τότε που είχε δει κάποιον να ακονίζει την αυτοπεποίθησή του πάνω στον πόνο του άλλου που έκαιγε. Νόμισε πως ήταν το ίδιο που πονούσε. Μπορεί και να ήταν... Ήταν εκεί που βρέθηκε μόλις έφυγε από... Όμως είχε περάσει καιρός από τότε και το είχε στείλει στη λήθη μαζί με άλλα... Σε άλλο καιρό είχε βρεθεί πάνω από ένα αληθινά πολύ όμορφο νησί. Τόπος που ήταν όμορφος και για δέντρα και πουλιά και σύννεφα και πολλά άλλα. Αλλά ζούσαν εκεί κάτι πολύχρωμες φιγούρες και μιλούσαν μια όμοια αλλά όχι την ίδια γλώσσα, όταν τη μιλούσαν. Και πήγαιναν εν-δυο εν-δυο μπρος-πίσω, πάνω-κάτω, δεξιά-αριστερά σα συντονισμένες από μια άλλη μεγάλη γλώσσα που δεν ήταν καθόλου ωραία. Αλλά ήταν πολύ μεγάλη. Σσσσς! Ησυχία τώρα. Όμως ήταν όμορφο πολύ αυτό το νησί! «Θέλεις να μείνουμε εδώ;» ρώτησε με χαρούμενη τρυφερότητα τον άνεμο. Χαμόγελασε αυτός. «Εγώ σε έφερα μικρό μου. Ας μείνουμε όσο θες» του απάντησε με στοργή. «Θα ερχόμαστε να το βλέπουμε και να φεύγουμε;» ρώτησε με μικρή αγωνία το σύννεφο. Ο άνεμος έγνεψε καταφατικά κοιτώντας το με ένα συναίσθημα που έχει μαζί συμπόνοια και τρυφερότητα και κατανόηση και συμπαράσταση. Αλλά είναι ένα και καθρεφτίζεται αν θες να ξέρεις! Είχαν γίνει πια φίλοι. Συνοδοιπόροι. Το σύννεφο τον είχε συγχωρήσει που το έδιωξε με βια μακριά, αλλού. Μπορεί και να το έκανε ψέματα για να το πηγαίνει ταξίδια αφού δε μπορούσε πια να είναι εκεί που ήθελε. Μπορεί κι αυτό το ατέλειωτο ταξίδι να είναι η μοίρα του. Έτσι σκεφτόταν καμιά φορά όταν δεν είχε κάτι να κοιτάει. Γιατί όλα πια του έκαναν εντύπωση και καθόταν και τα κοιτούσε και περνούσε έτσι ο καιρός. Κι άλλαζε και μορφή ανάλογα με το τι έβλεπε. Αλλά το ήξερε. Έσπαγε πλάκα όπως σας είπα. «Όμως πια δε θέλω. Θέλω να κλάψω στην αγκαλιά του. Δεν έχω νιώσει από τότε. Και όλα είναι άδεια. Έχουν μόνο σχήμα χωρίς περιεχόμενο. Θέλω μόνο εκείνο. Μόνο.» Και ένα τόσο δα δάκρυ κύλησε στη γη και φύτρωσε ένα λουλουδάκι που κάποιοι το είδαν. Έτσι συλλογιόταν στο δρόμο για το γυρισμό. Το συλλογισμό του άκουσαν δυο πουλιά και ήρθαν κοντά του μόνο για να του πουν πως μπορεί να μην είναι πια κανείς εκεί. Τρόμαξε. «Για το καλό σου», τιτίβισαν και χάθηκαν κι εκείνα. Έγινε πιο σκεφτικό ακόμα... Πιο στεναχωρημένο. Ξέρεις τι χρώμα πήρε; Μωβ του δειλινού. Και μορφή ίδια με ένα ζωάκι κουλουριασμένο απο τον πόνο... «Θα είναι εκεί. Δε μπορεί να μην είναι. Όπου κι αν είναι τελοσπάντων σ' αυτή την πλάση θα το βρω!» είπε αποφασιστικά την άλλη μέρα και μόνο, χωρίς τον άνεμο, πολύ αργά προχωρούσε στα αιθέρια μονοπάτια του. Το σαράκι όμως της άγνοιας το έτρωγε... να μην ξέρεις κατά πού θα πας όσο κι αν νιώθεις καλά πού θες να πας... κι αν εκεί που θα βρεθείς θα είναι αυτό που χορεύει με τις προσδοκίες σου και στα όνειρά σου... Ή το φάντασμά του. Ή ούτε καν αυτό... Αν σου χτυπήσει μια νύχτα κανείς το παράθυρο κουνώντας κάποιο χάρτη, να τον πάρεις κι ας είναι καλός μόνο για να ανάψεις φωτιά αργότερα. Κόμπαζε κάπου-κάπου πως εκείνο είναι ψηλά και έχει διαβεί τόσους τόπους και άρα τελικά δε θα κάνει λάθος! Θα βρει αυτό που ζητά η ψυχή του. Κι έτσι πιο θαρρετά συνέχισε το δρόμο του. Και του φαινόταν πως κάποια ωραία μορφή είχε πάρει ξαφνικά που άρχισε τα παιχνιδίσματα στα νερά μιας λίμνης. «Κι έτσι είμαι όμορφο και έτσι, ναι,ναι κι έτσι!» και δοκίμαζε ποια είναι η πιο καλή του εικόνα για να γοητεύσει το δέντρο... Μόνο που δε σκέφτηκε πως κι αν ακόμα το δέντρο ήταν στον ίδιο τόπο μπορεί να το είχε πια ξεχάσει, να μην ήθελε να το ξαναδεί, να είχε ζευγαρώσει, να είχε θυμώσει, να μην ήθελε να θυμάται τα παλιά, να μην είχε πια την ίδια χαρά να το δει... κι άλλα τόσα που δε τα έβαζε ο νους του σύννεφου γιατί η μόνη έννοια που κυριαρχούσε μέσα του ήταν πως θα βρεθεί ξανά σιμά στο δέντρο... Ώσπου συνάντησε ένα άλλο σύννεφο μισοδιαλυμένο σε καπνό βιολετί να ψελίζει πως «δεν αγαπούν τα σύννεφα». Και το δικό μας έσπευσε να το παρηγορήσει... «Αγαπούν, ξέρω τι σου λέω...» «...μα δε τα αγαπούν...» αυτό ήθελε να πει το άλλο αλλά δε χρειαζόταν πια. Διαλύθηκε. Μετά; Έχεις δει πιο εφιαλτικό χορό απο αυτόν που στήνουν γύρω σου μαζί η μοναξιά, η απόγνωση, η απελπισία, η θλίψη, η ανημποριά και η μυρωδιά θανάτου; Νιώθεις πως δε θα τελειώσει ποτέ. Ποτέ. Αλλά κάποτε έφτασε κι αυτό στο τέρμα του. Συνήθως τυχαία. Για το σύννεφο ήταν η ανημποριά που άφησε το χορό και χάθηκαν όλες. «Θα κάνω τα πάντα! Θα το κάνω να γελάσει, να ανθίσει, να θροϊσει, να συγκινηθεί, να σκιρτήσει! Θα κάνω ό,τι θέλει.» Στο μεταξύ συνάντησε μια μουσική αδέσποτη και την στειλε συμπαντικά στο δέντρο πως έρχεται κοντά του. Μα σε λίγο τη ξαναβρήκε μπροστά του μαραμένη. «Πιο καλά! Δε χρειάζονται μαντάτα...» σχολίασε και με αυτές τις αισιοδοξίες συνέχισε και συνέχισε. Μια στιγμή νόμισε πως το είδε. Δεν ήταν. Ήταν ένα που του έμοιαζε. Κι αυτό πολύ όμορφο. Για τα άλλα δε ξέρω να σας πω γιατί δεν το πλησίασε. Κάπου του ξέφυγαν οι κακές σκέψεις με όλα αυτά και με χαρά, λαχτάρα, θάρρος και λατρεία έφτασε χωρίς να το καταλάβει πάνω από το δέντρο! Ήταν εκεί πανέμορφο, δυνατό, μεγαλόψυχο, ανυπότακτο. Είχε πια ολοκληρωμένη όλη του την ομορφιά που ίχνη της διαφαινόταν όταν συναντήθηκαν κάποτε τα δυο τους... Το δέντρο χαμογελούσε με κάποια παιδιά που παίζαν γύρω του κι αγνάντευε τη φύση όπως αγαπούσε να κάνει. Δεν ένιωσε την παρουσία του σύννεφου. Εκείνο κρεμόταν σαστισμένο πάνω από το δέντρο και το κοιτούσε, αν και δε το λένε κοιτώ αυτό που έκανε. Το ρουφούσε με τα μάτια του, το κατάπινε ως τα μύχια της ψυχής του. Χωρίς ανάσα. Χωρίς ανάσα. Το μόνο που άκουγε ήταν η καρδιά του που χτυπούσε σα καμπάνα μεγάλης τρέλας. Αυτή θα άκουσε και το δέντρο και έστρεψε το βλέμα του στον ουρανό. Σκιάχτηκε μια στιγμή σα να έβλεπε κάτι νεκρό και κατέβασε το βλέμα του στη γη καρφώνοντάς το εκεί. Στιγμές... που έχουν το δικό τους χρόνο. Το σύννεφο έγινε μια σταλιά. Ήρθε πιο κοντά με τόση δυσκολία σα να κουβαλούσε ξαφνικά το βάρος απο όλα τα ταξίδια της ζωής του σε μια τόση δα κίνηση που κατάφερε να κάνει. Το δέντρο άρχισε να τρέμει δυνατά, εσωτερικά, ίσα που φανερωνόταν το ρίγος του κι έπειτα γύρισε με όλη τη δύναμη του και κοίταξε προς τον ουρανό. Εκείνο ήταν. Εκείνο! Μετά από καιρούς κι άλλους καιρούς, ήρθε. -«Τι θέλεις εδώ;» ρώτησε το δέντρο κοιτώντας με ένα βλέμα που παγώνει το κάθε πλάσμα... Φαντάσου ένα σύννεφο... Πήγαν σε μια στιγμή χαμένες όλες οι αισιοδοξίες σου κι οι πρόβες στη λίμνη και οι συμπαντικές μουσικές... Καήμενο σύννεφο. Ψέλλισε κάτι ασυνάρτητες λέξεις με χαμηλωμένο το βλέμα και βούλιαξε σε μια παγωμένη σιωπή. Ακούστηκε ένας μελωδικός ήχος. Ήταν τα πουλιά που είχαν ακολουθήσει το σύννεφο σ' όλο το ταξίδι της επιστροφής μα κείνο ούτε που τα είχε αντιληφθεί χαμένο στις ονειροφαντασίες και τις θυελλώδεις σκέψεις του. Και τώρα του έψαλλαν της παρηγοριάς. Όμως το σύννεφο φούσκωσε πολύ, μαύρισε, αγρίεψε όπως λέμε και τα διέταξε να σωπάσουν στη στιγμή. Αλαφιασμένα τράπηκαν σε φυγή. Το σύννεφο δυνάμωσε τη φωνή του να ακουστεί καλά κι είπε στο δέντρο πως ήρθε. -«Το κατάλαβες; Είμαι εδώ! Ήρθα!» ακούστηκε σα κεραυνός. Το βλέμα του δέντρου πέτρωσε ακόμα πιο πολύ. Τα μάτια του ήταν καθρέφτης αληθινός της ψυχής του, μόνο που την ψυχή του πια δε μπορούσε να τη διαβάσει όπως κάποτε το σύννεφο. Έβλεπε κι αυτό με ψυχή τώρα. Μπορεί γι' αυτό. Τη σιωπή έσπασε το δέντρο: -«Τι θέλεις στον τόπο μου; Εσύ δεν έφυγες; Τι θέλεις τώρα από μένα;» Δεν έμοιαζε να περίμενε απάντηση. Ήταν μάταιη έτσι με τον τρόπο που ρωτούσε σα να κρατούσε στα κλαριά του όλες τις απαντήσεις του κόσμου... Ένας άλλος θυμός έβαψε το σύννεφο σταχτί: -«Αυτό έχεις να μου πεις τόσο καιρό μετά;» ρώτησε. -«Τι θέλεις τώρα; Τι θες; Εσύ έφυγες!» επανέλαβε το δέντρο μας. Να αρχίσει να εξηγεί, να εξιστορεί, να λέει λόγια, λόγια, λόγια; Γιατί; Το δέντρο είχε ανθίσει, ήταν ολοζώντανο, υπέροχο κάτω από τη λιακάδα. Κι όσο για την ψυχή του, αυτή πια την φύλαγε από τα μάτια του σύννεφου. Και το πήραν τα δάκρυα, δάκρυα, δάκρυα... σαν ένα ποτάμι που έτρεχε από τον ουρανό. Γιατί όσο κι αν ήταν έτοιμο για το κακό ήταν άλλο απο αυτό που αντίκρυσε. Το δέντρο στη γη δεν είχε χαρά. Δεν είχε λύπη. Δεν είχε ακριβώς θυμό. Ήταν πολύ αναστατωμένο. Και πιο πολύ από όλα, είχε σωθεί από την καταστροφή, που αυτό σε κάνει να γίνεσαι πιο πάνω από τα μέτρα δυνατός. Μετά δε πίστευε πια στο σύννεφο. Η μορφή του ήταν ίδια με της προδοσίας. Δεν είδε κανέναν αγέρα να το παίρνει μακριά, δεν είδε να γυρνάει αμέσως πίσω μετανιωμένο, δεν άκουσε αγάπης λόγια. Ένα φευγάτο σύννεφο από τη φύση του δραπέτης και μετά πού πήγε; Πού ήταν μετά; Γιατί ήρθε τώρα; Να φύγει, να φύγει, να φύγει, αυτό μόνο επιθυμούσε το δέντρο. Και το ξεστόμισε: -«Να φύγεις!» και σα να μην έφτανε αυτό, πρόσθεσε «και να μην ξανάρθεις σε μένα» κι ούτε εκεί σταμάτησε μα είπε «μου κρύβεις τον ήλιο». Και γύρισε το βλέμμα του προς τη φύση πέρα, κινδυνεύοντας να εκραγεί από την ένταση μέσα του που ψήγματα μόνο ήταν αυτές οι λέξεις. Εκεί ψηλά το σύννεφο είχε πάρει να διαλύεται στην παγωνιά και μικρές νιφάδες χιονιού έφταναν αργά αργά στη γη. Κάποιες βρήκαν τα κλαδιά του δέντρου. Τις άφησε να κυλήσουν πάνω του ώσπου να λιώσουν και να αισθανθεί πάλι κάτι από το σύννεφο. Κι άλλη, κι άλλη έφταναν σ' αυτό και κείνο της δεχόταν, τη μία μετά την άλλη. Γλύκανε η πλάση γύρω, μια ευωδιά έρωτα και φθινοπώρου απλώθηκε, χρώματα της συγχώρεσης και της θλιμμένης προσδοκίας τύλιξαν το ένα και το άλλο κι η μελωδία της ανάσας, της καρδιάς, των βλεφάρων, των χειλιών που πάλλονται και του έλα κοντά μου αγκάλιασε τα δυο μαζί και τα έφερε κοντά. Αγαπήθηκαν ξανά και ξανά και ξανά παραδομένα σε μελωδίες, χρώματα κι αρώματα στη γη και σ' ουρανούς, ελεύθερα απο ό,τι τα χώριζε, δυο χαμένες ψυχές στο στερέωμα. Θα ζούσαν στον ουρανό και στη γη ανάμεσα στο καταφύγιο που έστειλε κάποιος που τα είδε να κάνουν έρωτα απελπισμένα στο χείλος του θανάτου. Αν έχει τέλος με ρωτάς; Μάλλον δεν έχουν όλα τέλος όπως μας έμαθαν. Γιατί δεν έχουν ουτε αρχή. Δεν είναι όλα γραμμές, πώς να το πω; Ούτε κύκλοι. Ψυχές, ιστορίες, άνθρωποι σα δέντρα και σύννεφα. Ποιό τέλος ψάχνεις να βρεις πέρα από αν είναι η γέννηση κι ο θάνατος αυτά που ζητάς... Ποιό τέλος; Πέρασες καλά; Αυτό μετρά.
Σουλτάτου Πέλα
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Τετ 20 Νοε - 10:32:03
Άλλο παίρνω θέση σε κάποιο θέμα, μαθαίνω να στέκομαι και άλλο κρίση, με την έννοια κρίνω τους άλλους για να αποδείξω το πόσο καλύτερος είμαι. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ γύρω μου είναι ΚΡΙΣΗ και εγώ .. επι τέλους πρέπει να πάρω θέση.
Ας διαφυλλαξουμε τον Κόσμο μας, ώστε να έχουν το δικαίωμα να πλάσουν τον δικό τους. (Ισως και έμενα να μου άρεσε να αλλάξω λουκ, αλλα αυτο θ΄αρεσε μόνο σε μένα.)
Tα δικαιώματα του παιδιού (από την ΒΙΚΙ)(παιδεία..)
Αυτά είναι τα δικαιώματά σου. Αν δεν τα γνωρίζεις, δεν θα ξέρεις ότι παραβιάζονται, γι' αυτό άρχισε να ερευνάς!
Καθένας κάτω των 18 έχει αυτά τα δικαιώματα.
Όλα τα παιδιά έχουν αυτά τα δικαιώματα, ανεξάρτητα από το ποια είναι, που ζουν, τι κάνουν οι γονείς τους, τι γλώσσα μιλάνε, ποια είναι η θρησκεία τους, αν είναι αγόρια ή κορίτσια, ποιες είναι οι παραδόσεις τους, αν έχουν κάποια αναπηρία, αν είναι πλούσια ή φτωχά. Κανένα παιδί δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται άδικα για κανένα λόγο.
Όλοι οι ενήλικες πρέπει να κάνουν αυτό που είναι καλύτερο για σένα. Όταν οι μεγάλοι παίρνουν αποφάσεις, πρέπει να σκέφτονται τι συνέπειες θα έχουν αυτές τους οι αποφάσεις για τα παιδιά.
Το κράτος έχει ευθύνη να εξασφαλίσει πως τα δικαιώματά σου προστατεύονται. Πρέπει να βοηθήσει την οικογένειά σου να προστατεύει τα δικαιώματά σου και να δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου θα μπορείς να μεγαλώσεις, και να αναπτυχθείς πλήρως.
Η οικογένειά σου έχει την ευθύνη να σε βοηθήσει να μάθεις να ασκείς τα δικαιώματά σου και να εξασφαλίσει πως τα δικαιώματά σου προστατεύονται.
Έχεις δικαίωμα στη ζωή.
Έχεις δικαίωμα να έχεις ένα όνομα και αυτό πρέπει να αναγνωρίζεται επίσημα από το κράτος. Έχεις δικαίωμα σε μια εθνικότητα (να ανήκεις σε μια χώρα).
Έχεις δικαίωμα σε μια ταυτότητα - ένα επίσημο αρχείο του ποιος/α είσαι. Κανείς δεν πρέπει να στο στερήσει αυτό.
Έχεις το δικαίωμα να μένεις με τους γονείς (ή γονέα) σου, εκτός και αν αυτό είναι κακό για σένα. Έχεις το δικαίωμα να ζεις με μια οικογένεια που νοιάζεται για σένα.
Αν ζεις σε διαφορετική χώρα από αυτή που μένουν οι γονείς σου, έχεις το δικαίωμα να είστε μαζί στο ίδιο μέρος.
Έχεις το δικαίωμα να προστατεύεσαι από απαγωγή.
Έχεις το δικαίωμα να πεις τη γνώμη σου και οι μεγάλοι να την ακούν και να την παίρνουν σοβαρά.
Έχεις το δικαίωμα να ανακαλύπτεις πράγματα και να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου με άλλους, μιλώντας, ζωγραφίζοντας, γράφοντας ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο εκτός και αν αυτός βλάπτει ή προσβάλλει άλλους ανθρώπους.
Έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις τη δική σου θρησκεία και τα πιστεύω. Οι γονείς σου θα πρέπει να σε βοηθήσουν να αποφασίσεις τι είναι σωστό και τι λάθος και ποιο είναι το καλύτερο για σένα.
Έχεις το δικαίωμα να διαλέξεις τους φίλους σου και να συμμετέχεις ή να φτιάξεις ομάδες, φτάνει αυτό να μην βλάπτει άλλους.
Έχεις δικαίωμα σεβασμού στην ιδιωτική σου ζωή.
Έχεις το δικαίωμα να λαμβάνεις πληροφορίες που είναι σημαντικές για την ευημερία σου, από το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες, βιβλία, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και άλλες πηγές. Οι ενήλικες πρέπει να βεβαιωθούν πως οι πληροφορίες που λαμβάνεις δεν είναι βλαβερές και να σε βοηθήσουν να βρεις και να καταλάβεις τις πληροφορίες που χρειάζεσαι.
Έχεις το δικαίωμα να μεγαλώσεις με τους γονείς (ή γονέα) σου αν αυτό είναι δυνατό.
Έχεις το δικαίωμα να προστατεύεσαι από το να πάθεις κακό ή να σε κακομεταχειριστούν, στο σώμα ή το μυαλό.
Έχεις το δικαίωμα σε ειδική φροντίδα και βοήθεια αν δεν μπορείς να ζήσεις με τους γονείς σου.
Έχεις δικαίωμα σε φροντίδα και προστασία αν σε υιοθετήσουν ή σε αναλάβει ανάδοχη οικογένεια.
Έχεις δικαίωμα σε ειδική φροντίδα και βοήθεια αν είναι πρόσφυγας (εάν εξαναγκάστηκες να φύγεις από το σπίτι σου και ζεις σε άλλη χώρα), όπως και σε όλα τα άλλα δικαιώματα αυτής της Σύμβασης.
Έχεις δικαίωμα σε ειδική εκπαίδευση και φροντίδα αν έχεις κάποια αναπηρία, καθώς και σε όλα τα άλλα δικαιώματα αυτής της Σύμβασης, ώστε να μπορείς να ζήσεις μια ολοκληρωμένη ζωή.
Έχεις δικαίωμα στην καλύτερη δυνατή φροντίδα για την υγεία σου, καθαρό νερό να πιεις, θρεπτικό φαγητό, ένα καθαρό και ασφαλές περιβάλλον και τις πληροφορίες που θα σε βοηθήσουν να μείνεις υγιής.
Αν ζεις κάτω από τη φροντίδα άλλων ή σε άλλες καταστάσεις μακριά από το σπίτι σου, έχεις δικαίωμα να εξετάζονται τακτικά οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζεις για να φανερωθεί αν είναι οι πιο κατάλληλες.
Έχεις δικαίωμα για βοήθεια από το κράτος αν είσαι φτωχός ή βρίσκεσαι σε ανάγκη.
Έχεις δικαίωμα σε φαγητό, ρούχα, ένα ασφαλές μέρος να ζήσεις και να ικανοποιούνται οι βασικές σου ανάγκες. Δεν πρέπει να μειονεκτείς με τρόπο που να μην μπορείς να κάνεις πολλά από τα πράγματα που κάνουν τα άλλα τα παιδιά.
Έχεις δικαίωμα σε εκπαίδευση καλής ποιότητας. Πρέπει να ενθαρρύνεσαι να πας στο σχολείο μέχρι την υψηλότερη τάξη που μπορείς.
Η εκπαίδευσή σου πρέπει να σε βοηθάει να χρησιμοποιείς και να αναπτύξεις το ταλέντο και τις ικανότητές σου. Πρέπει επίσης να σε βοηθάει να μάθεις να ζεις με ειρήνη, να προστατεύεις το περιβάλλον και να σέβεσαι τους άλλους ανθρώπους.
Έχεις το δικαίωμα να εξασκείς τις παραδόσεις σου, τη γλώσσα και τη θρησκεία σου - ή όποια άλλη επιλέξεις. Μειονότητες και ιθαγενείς ομάδες χρειάζονται ιδιαίτερη προστασία αυτού του δικαιώματος.
Έχεις δικαίωμα στο παιχνίδι και την ξεκούραση.
Έχεις δικαίωμα προστασίας από εργασία που σε βλάπτει και που είναι επιβλαβής για την υγεία και την εκπαίδευσή σου. Εάν εργάζεσαι, έχεις το δικαίωμα να είσαι ασφαλής και να πληρώνεσαι ικανοποιητικά.
Έχεις δικαίωμα προστασίας από επιβλαβή ναρκωτικά και από το εμπόριο ναρκωτικών.
Έχεις δικαίωμα σε μια ζωή ελεύθερη από σεξουαλική κακοποίηση.
Κανείς δεν επιτρέπεται να σε απαγάγει ή να σε πουλήσει.
Έχεις δικαίωμα προστασίας από κάθε μορφή εκμετάλλευσης.
Κανείς δεν επιτρέπεται να σε τιμωρήσει με σκληρό ή επιβλαβή τρόπο.
Έχεις δικαίωμα σε προστασία και ελευθερία από τον πόλεμο. Παιδιά κάτω των 15 ετών δεν μπορούν να αναγκαστούν να πάνε στο στρατό ή να συμμετέχουν σε πολέμους.
Έχεις δικαίωμα σε βοήθεια αν πληγωθείς, αν παραμεληθείς ή αν σε κακομεταχειρισθούν.
Έχεις δικαίωμα σε νομική υποστήριξη και δίκαια αντιμετώπιση από το δικαστικό σύστημα που σέβεται τα δικαιώματά σου.
Εάν οι νόμοι της χώρας παρέχουν καλύτερη προστασία στα δικαιώματά σου από ότι τα άρθρα αυτής της Σύμβασης, τότε αυτοί οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται.
Έχεις το δικαίωμα να γνωρίζεις τα δικαιώματά σου! Οι ενήλικες πρέπει να ξέρουν γι' αυτά τα δικαιώματα και να βοηθήσουν και σένα να τα μάθεις επίσης.
Αυτά τα άρθρα εξηγούν πως τα κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί όπως η UNICEF θα εργασθούν για να εξασφαλίσουν θα προστατεύονται τα δικαιώματα των παιδιών
Και μακαρι να να αντέξουν οι καιροι να γινουν τα χρονια τα δικα σου
ομορφα
υγιειη
εξυπνα
αρτιμελη
ασφαλη
χορτατα
ζαχαρενια,καραμελωτα
και οπως ακριβως θέλεις να ΓΙΝΟΥΝ Εσυ και των παιδιων σου τα παιδιά, παιδιά. Πρώτα ο Θεός.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 20 Ιαν - 8:51:59
έπειτα από όλα αυτά τα νόστιμα ήρθε η ώρα της η φα΄σινα όμως πρέπει να έχει σύστημα, τι θα καθαρίσω πρώτα , αμά καθαρίσω πρώτα στο μπάνιο.. θα το καθαρισω πολλες φορες ισα με να βολεψω ολο το Σπιτι. Θα πιασω ένα δωματιο το λοιπον ή θα μαζεψω πρωτα τα σκουπιδια, θα βολεψω τα ρουχα και μετα μετα θα καθαρισω;;
Επιστήμονες στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον Γιάννη Σταματογιαννόπουλο, καθηγητή γενετικής της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ, βρήκαν έναν δεύτερο γενετικό κώδικα μέσα στο DNA.
O κώδικας αυτός περιέχει πρόσθετες πληροφορίες που αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι επιστήμονες «διαβάζουν» τον κανονικό κώδικα του DNA και εξηγούν τις μεταλλάξεις του από άποψη υγείας. Έτσι η ανακάλυψη μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους για τη διάγνωση και θεραπεία πολλών ασθενειών.
Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό «Science», πραγματοποίησαν την έρευνά τους στο πλαίσιο της «Εγκυκλοπαίδειας Στοιχείων DNA», γνωστού και ως διεθνούς Προγράμματος ENCODE. Το εν λόγω πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Ανθρωπίνου Γονιδιώματος των ΗΠΑ και έχει ως στόχο να ρίξει άπλετο φως στο πού και πώς αποθηκεύονται στο ανθρώπινο γονιδίωμα οι εντολές για τις διάφορες βιολογικές λειτουργίες του οργανισμού.
Από τότε που αποκωδικοποιήθηκε για πρώτη φορά ο γενετικός κώδικας στη δεκαετία του ΄60, οι βιολόγοι υπέθεσαν ότι αυτός χρησιμοποιείτο αποκλειστικά για να καθοδηγεί τη δημιουργία των πρωτεϊνών. Όμως η ομάδα του Σταματογιαννόπουλου ανακάλυψε πως το γονιδίωμα χρησιμοποιεί τον γενετικό κώδικα για να «γράψει» δύο διαφορετικές «γλώσσες» βιολογικού προγραμματισμού. Η μία κωδικοποιεί και κατευθύνει τις πρωτεΐνες και η άλλη καθοδηγεί το κύτταρο σχετικά με το πώς τα γονίδια θα ελέγχονται. Η μια «γλώσσα» είναι «γραμμένη» πάνω στην άλλη και γι’ αυτό ο δεύτερος κώδικας είχε παραμείνει για τόσο καιρό κρυφός.
«Εδώ και πάνω από 40 χρόνια», δήλωσε ο ελληνικής καταγωγής επιστήμονας, «υποθέταμε ότι οι αλλαγές στο DNA που επιδρούν στον γενετικό κώδικα, έχουν επίπτωση απλώς στη δημιουργία των πρωτεϊνών. Τώρα ξέρουμε ότι αυτή η έως τώρα κεντρική υπόθεση για την ανάγνωση του ανθρωπίνου γονιδιώματος αποτελούσε μόνο το ήμισυ της εικόνας. Τα νέα ευρήματα φανερώνουν πως το DNA είναι μια απίστευτα ισχυρή συσκευή αποθήκευσης πληροφοριών, την οποία η φύση έχει αξιοποιήσει με απρόσμενους τρόπους».
Ο κανονικός γενετικός κώδικας χρησιμοποιεί ένα βιοχημικό «αλφάβητο» 64 «γραμμάτων», που λέγονται κωδικόνια. Η ομάδα του Σταματογιαννόπουλου βρήκε ότι μερικά κωδικόνια μπορούν να έχουν δύο «νοήματα», ένα (ήδη γνωστό) που αφορά τη δημιουργία των πρωτεϊνών και ένα δεύτερο (άγνωστο έως τώρα) που αφορά τον έλεγχο των γονιδίων. Οι δύο αυτοί κώδικες φαίνεται να έχουν εξελιχτεί διαχρονικά σε συνάφεια μεταξύ τους. Έτσι, οι εντολές που αφορούν τον έλεγχο των γονιδίων (ο δεύτερος κώδικας) βοηθάνε να σταθεροποιηθούν ορισμένα επωφελή για τον οργανισμό χαρακτηριστικά των πρωτεϊνών.
Η σημασία της ανακάλυψης είναι δυνητικά μεγάλη για το πεδίο της ιατρικής και της φαρμακευτικής. «Το γεγονός ότι ο γενετικός κώδικας μπορεί να γράφει ταυτόχρονα δύο είδη πληροφοριών, σημαίνει ότι πολλές αλλαγές στο DNA που φαίνονται να μεταβάλουν τις αλληλουχίες των πρωτεϊνών, μπορεί επίσης στην πραγματικότητα να διαταράσσουν τα προγράμματα ελέγχου των γονιδίων και έτσι να προκαλούν ασθένειες», δήλωσε ο Σταματογιαννόπουλος.
Ο ελληνικής καταγωγής επιστήμονας σπούδασε βιολογία στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ της Καλιφόρνια και ιατρική στο πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον, ενώ ειδικεύτηκε στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 20 Ιαν - 13:52:09
Πάντα ένιωθα μια τρελή ικανοποίηση στο να καθαρίζω κάτι πολύ λερωμένο,κάτι που αφέθηκε από την περιποίηση και την φροντίδα και η βρομιά καλούσε κι άλλη βρομιά πάνω του και το σκέπασε,το έκρυψε.Αυτό που φαίνεται είναι τα πέπλα βρομιάς κι όχι το ίδιο. Το καθαρίζεις και αποκαλύπτεται ο εαυτός του,όπως είναι,με όλες τις προδιαγραφές του,που φανερώνουν και τον σκοπό του,το έργο του. Λάμπει και δηλώνει παρουσία.
Καμιά φορά,αφήνω επίτηδες μερικά πράγματα να λερωθούν για να τα καθαρίσω,κουσούρι δικό μου. Κάθε φορά όμως που βλέπω το λαμπερό αποτέλεσμα μου θυμίζω να συντηρώ,να μην αφήνω να μαζεύεται.
Και το άδειασμα μου αρέσει!Να πετάω αυτά που δεν έχουν θέση,αλλά πνίγουν τον χώρο,τον μικραίνουν και πρωταγωνιστούν πάνω σε αυτά που πραγματικά θέλω και δεν τα βλέπω.
Η σειρά δεν έχει σημασία,ξεκινάς καμιά φορά από έξω προς τα μέσα.
maggisoula
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 20 Ιαν - 14:06:19
Τώρα εγώ τι να κάνω; Ν αρχίσω φασίνα; Να καθαρίσω ένα δωμάτιο και να σταματήσω; Με ποια σειρά να το κάνω; Να καθαρίσω η όχι ακόμα; Να περιμένω να λερωθούν κιάλλο; Τι να κάνω; Πέστε μου σας παρακαλώ μη με κρατάτε σ αγωνία!!! Κι άμα βαριέμαι σήμερα;;;;; Τι;;;;;; Τι κάθομαι και σας ακούω!
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Τρι 18 Φεβ - 21:19:36
Ποιος θα ζητησει τα πνευματικα δικαιωματα για αυτό;
Φτου φτου φτου Παναγίτσα μου να ναι καλά
(αυτο κρατω ο μικρός μου Πρίγκιπας)
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Παρ 21 Φεβ - 15:26:08
There was a plan heald high up for the young ones It says, we alone must bring the fruit out of the garden For this is not just a sign this is our holy water Well now wa da da da In a vision of fire, I'll fight til the end
So you think you are the only one, well well well well who gave my Father the strength to cross the ocean Lord Mother come carry your flock in for the day Rally round, gather round, oh people in some way
Each one shall teach one yes well until we reach Jah heights, oh children bless Each one shall teach one yes Until we reach Jah heights inna future Each one shall teach one yes Yes until we reach Jah heights oh children bless Each one shall teach one yes Lord, until we reach Jah heights inna future
In this plan is the knowledge Of what dwelled before man So know your history or you will become it Dear Mother come save your pickney From the Philstine, marching in this time Oh Father, guide them from the Babylonians
Well I man go, down by the river Yes and I man see, our children deliver me Well I man go, down by hte river Yes and I man see, our children deliver me
Some may say "oh why am I hear today?" Well if you do not know today, you will know tomorrow Finding a river flowing deep, deep from from within Rally round, gather round, everyone run come pass it on!!!
Each one shall teach one yes well until we reach Jah heights, oh children bless Each one shall teach one yes Until we reach Jah heights inna future Each one shall teach one yes Yes until we reach Jah heights oh children bless Each one shall teach one yes Lord, until we reach Jah heights inna future
ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Ηλικία : 38 Τόπος : ΠΕΙΡΑΙΑΣ Ημερομηνία εγγραφής : 15/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 253
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Παρ 21 Φεβ - 22:02:56
nnan έγραψε:
There was a plan heald high up for the young ones It says, we alone must bring the fruit out of the garden For this is not just a sign this is our holy water Well now wa da da da In a vision of fire, I'll fight til the end
So you think you are the only one, well well well well who gave my Father the strength to cross the ocean Lord Mother come carry your flock in for the day Rally round, gather round, oh people in some way
Each one shall teach one yes well until we reach Jah heights, oh children bless Each one shall teach one yes Until we reach Jah heights inna future Each one shall teach one yes Yes until we reach Jah heights oh children bless Each one shall teach one yes Lord, until we reach Jah heights inna future
In this plan is the knowledge Of what dwelled before man So know your history or you will become it Dear Mother come save your pickney From the Philstine, marching in this time Oh Father, guide them from the Babylonians
Well I man go, down by the river Yes and I man see, our children deliver me Well I man go, down by hte river Yes and I man see, our children deliver me
Some may say "oh why am I hear today?" Well if you do not know today, you will know tomorrow Finding a river flowing deep, deep from from within Rally round, gather round, everyone run come pass it on!!!
Each one shall teach one yes well until we reach Jah heights, oh children bless Each one shall teach one yes Until we reach Jah heights inna future Each one shall teach one yes Yes until we reach Jah heights oh children bless Each one shall teach one yes Lord, until we reach Jah heights inna future
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 24 Φεβ - 13:01:44
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Παρ 28 Φεβ - 23:33:47
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 10 Μαρ - 8:46:04
ΓΙΑΤΙ;;;;
Γιατί.. για εκείνον τον ξεφτίλα , τον δορυφορο
που ένω θα μαζεύω την πικραλίδα.. αυτός θα έρχεται πάνω από το κεφάλι μου να ζυγίσει την αγοραστικη της ικανότητα.. Και αν μπορεί να την πουλήσει , θα την κατασχέτει και αν δεν μπορεί.. Θα τρωω προστιμο , γιατί την έκοψα πριν να μπορεί να την πουλήσει
και εκείνη την κουβέντα που είχαμε αφήσει στην μέση με τα εμβόλια;;; Ναι εκείνη..Πάει την χάσαμε. Ίσως να προλαβαίναμε λίγο σε αυτήν εδώ;; Είναι στο Σύνταγμα της Χώρας; Είναι μόνο για προστασία;;; Ε.. αδερφή.. αυτή την φορά, να λογαριασεις και μένα, αγάπη μου.
maggisoula
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 10 Μαρ - 17:24:18
Ηθελες να με συγχίσεις έτσι;;;;;; Μιλάμε μόλις διάβασα τ άρθρο έγινα μπαρούτι!!! Τεσπά. Βασικά λένε δεν ισχύει. Μια φάρσα υποτίθεται ότι είναι. Το θέμα μου είν αλλού. Αυτά δεν είναι αστεία. Και λέω τι θα μπορούσε να πάιζει; α)Τεστάρουν να δουν αντιδράσεις για το αν θα το κάνουν η όχι καποτε; β)σκόπιμη φάρσα; Δηλαδή φάρσα το ένα φάρσα το άλλο και κόσμος που ανησυχεί και διαμαρτύρεται. Και τι γίνεται; Αρχίζει ο πλήρης έλεγχος στο ιντερνετ. Και καλά για να προστατέψουν από λάθος ενημέρωση πληροφόρηση. Ψευτης το ιντερνετ; και ποιος πιστεύει μετά έναν ψεύτη ακομα κι αν λέει αλήθειες; γ)πλάκα ενός βλαμένου; Εκεί το σβερκώνεις αυτό το βλαμμένο και το κάνεις ιμαμ μπαιλντί. δ)κάλυψη για κάτι άλλο που ετοιμάζεται. Να διασταυρώνουμε τα νέα που κυκλοφορούν παιδιά! θα με κάνετε να τρέχω πάλι στα υπουργεία και δε το θέλω! θα πάρω και τη ναν μαζί μου.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 10 Μαρ - 17:35:19
Επειδή πρόσφατα φέραμε το θέμα με την ταινία 1984 και αν κανείς δεν έχει διαβάσει το βιβλίο,πραγματικά,δεν θα αγγίξει τα όσα γράφει το μήνυμα του Όργουελ. Εκεί λοιπόν,ένα από τα συμπεράσματα μου ήταν,ότι το σχέδιο,δοκιμάστηκε και εξακολουθεί και κάποια στιγμή θα οδεύσουν προς την τελειοποίηση του.
Το σχέδιο είναι ο άνθρωπος,να απαρνηθεί τον άνθρωπο μέσα του. Κι αυτό,θα συμβεί μόνο όταν τους αφήσουμε να περάσουν μέσα μας,στην καρδιά.
Τα τσιπάκια,εμβόλια,οι ψεκασμοί,οι πόλεμοι-κρυφοί και φανεροί,η πλειάδα των τεχνασμάτων τους,είναι όλα αυτά κομμάτια μιας κεντρικής ιδέας. Όλες οι εξωτερικές επιδράσεις,σκοπό έχουν να περάσουν το φράγμα και να διεισδύσουν μέσα. Γιαυτό και η αντίδραση έχει καλουπωθεί,γιαυτό και τώρα τάχα μας αποκαλύπτουν πολλά και οι εχθροί θα μοιάζουν με φίλοι. Από ένα σημείο και έπειτα,από τον καταιγισμό των πληροφοριών,η κοινή γνώμη χαλαρώνει,το πετσί σκληραίνει και δεν μας κάνει αίσθηση το οτιδήποτε,το ακούσαμε,το συνηθίσαμε,το γελοιοποιήσαμε και πάμε παρακάτω.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 10 Μαρ - 18:43:05
Είμαστε στην αρχή μιας κατάστασης. Και το μέσο για να γίνει αποδεχτή μια κατάσταση είναι ο εκφοβισμος, κατα βάθος.Καλό είναι να το γνωρίζουμε Δόξα το Θεό, οικογένεια έκανα, τα εμβόλια μου, τα έχω κάνει, έχω φάει αντιβιώση και μεταλλαγμενα, δόξα σοι Κύριε,το τσιπακι μου το χω, ενταξει. Τα παιδια μου/μας, όμως; Και αν , καλή ώρα , έρθει μια μάνα, σε δέκα, πέντε χρόνια, μπορεί και πιο σύντομα, και πει: "Μου είπαν οτι αν δεν γίνει, δεν θα πάει σχολείο".. τι λέμε;Επανάσταση; Καλύτερα δεν είναι να το ξέρουμε; Αν δεν το ξέρουμε θα πέσει στην κατοχή της κατα εποχής εξουσίας. Και τότε να δεις "Σπήλαιο".. Δυστηχώς ο άνθρωπος όσο πιο πολύ παύει να αυτοεξυπηρετείται, τεμπελιάζει. Τι θέση θέλουμε να έχουν οι μηχανές στη ζωή μας; Τόσο καιρό αιωρείται, τώρα νατο, γίνεται πραγματικότητα: "Τανκς με αυτόματο πιλότο, στο πεδίο μάχης". Βασικα.. δεν πιστεύω οτι θέλουν το καλό και την υγίεια του πλανήτη, εμείς τί(την) θέλουμε; Τουλάχιστον, σε ένα σεναριο που έχω φανταστεί στο μυαλό μου,..., πρέπει να μείνει μέρος και για μας που δεν θέλουμε.Πώς να το κάνουμε, είναι ισάξιο και αναφαίρετο δικαίωμα εκ γενήσεως.Ποιος από όλους μας, τους εσωγήϊνους, αυτούς που υποπέφτουν στους Νόμους της Γης, θεωρεί τον ευατό του πιο τρανό από Αυτόν; Την πάτησε. Εδώ έρχεται άλλη μια πολύ σοφή παροιμία.. "στερνή μου γνώση να συ είχα , πρώτα".
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 10 Μαρ - 18:45:30
Νομίζω στις Ηνωμένες πολιτείες ή τουλάχιστον σε κάποιες πολιτείες,αν δεν εμβολιάσεις το παιδί,δεν μπορείς να το γράψεις στο σχολείο,εκεί το πάνε.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 10 Μαρ - 18:53:06
Ούτε έδω παίρνουν το παιδί σχολείο, αν δεν έχει κάνει τα βασικά εμβόλια.
maggisoula
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Δευ 10 Μαρ - 19:01:39
Αυτό με τα εμβόλια κι εδώ ισχύει βασικά. Σου ζητάν το βιβλιάριο εμβολίων. Αλλά οκ το περνάν στο ντούκου. ναν μου συμφωνώ μαζί σου δε το συζητώ δηλαδή! Το νου μας!
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Τρι 11 Μαρ - 13:42:54
markos
Ηλικία : 44 Ημερομηνία εγγραφής : 13/01/2012 Αριθμός μηνυμάτων : 231
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Τρι 11 Μαρ - 13:47:49
Όχι! Όχι δεν πρέπει να την γλιτώσουν έτσι απλά, όλοι αυτοί που μολύνουν και προσπαθούν να βλάψουν την ανθρωπότητα. Νομίζουν ότι είναι ασφαλής στην κρυψώνα τους; Ε λοιπόν κάνουν λάθος!
maggisoula
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ Τρι 11 Μαρ - 14:03:32
Το σύμπαν Μάρκο μου κι οι δυνάμεις του εμψυχες κι άψυχες δεν αφήνουν λογαριασμό απλήρωτο!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Τετ 30 Οκτ - 20:23:09
ζαχαρενια,καραμελωτα 
έπειτα από όλα αυτά τα νόστιμα
Τώρα εγώ τι να κάνω; 
Ν αρχίσω φασίνα; 
Τι να κάνω; 
Πέστε μου σας παρακαλώ μη με κρατάτε σ αγωνία!!! 
Τι;;;;;; 
Τι κάθομαι και σας ακούω! 
ΠΑπαπαπαπαπαπα...