ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ;

Ήταν σίγουρα two steps from hell,αλλά δεν θυμάμαι ποιο συγκεκριμένα,άρα το 1ο που έβαλες είναι πιθανό.

Αιθηρόη έγραψε:

Και να θυμάστε… οι μοίρες οδηγούν τον τολμηρό… τον άτολμο τον σέρνουν…

Ανακαλύψτε τα εφόδια και τις δυνάμεις  του χαρακτήρα σας, για να αντιμετωπίσετε το πεπρωμένο σας…

Το πεπρωμένο του καθενός μας, κρύβεται μέσα σε αυτό που πραγματικά αγαπάμε περισσότερο…

Όλοι αναζητούν το νόημα της ζωής…

Κι εγώ σας λέω… ζήστε για την εμπειρία του να είσαι Ζωντανός… είναι ο τρόπος για να βρείτε το δικό σας νόημα…

Βρείτε το «Πνευματικό σας Κέντρο»… είναι εκεί ακριβώς που στρέφεται περισσότερο η προσοχή σας…

Και τώρα… παρακαλώ απαντήστε… από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε…

Αιθηροη αυτο νιωθω ατολμη....γιατι...!!!!
Πως θα παρω δυναμη απο μεσα μου ; τι να σκεφτω;
Σαν ζομπι νιωθω , μηχανη ,λες και δεν ζω! Ολα μου φαινονται ψευτικα και πλανη!
Ενω ταυτοχρονα χαιρομαι και νιωθω ριγος μπροστα στη μαγεια της φυσης!
Περιεργα νιωθω,ουτε και εγω ξερω πως!
Δεν ξερω τι να κανω! Ποιον δρομο να διαλεξω! Ζηταω βοηθεια απο τον Ανωτερο Εαυτο μου! Δεν ξερω να την λαμβανω μαλλον! Εχω μπερδευτει τοσο πολυ οσο καμμια αλλη φορα στη ζωη μου! Αυτο που ειπες που στρεφεται περισσοτερο η προσοχη μας τι εννοεις;;
Στη φυση στρεφεται και στην αγαπη ...αυτη ειναι η απαντηση;;; Η' στα μυστηρια;  Ακουσα την μουσικη στο ερωτημα ποιος ειμαι! Δυσκολο να σταματησω το νου να φλυαρει ,ακομα και την αναπνοη μου σκεφτομαι...
Καποια στιγμη σαν να ενιωσα να ερχονται κατα πανω μου κατι σαν βροχη σαν αστερια ....Αισθανομουν σαν να ημουν απλωμενη παντου...Τον ρυθμο της μουσικης να ματια μου τον εκαναν σαν βηματα σαν να ημουν πανω σε αλογο ...
Μετα σαν να εκανα κυκλους...Ειδα καποια στιγμη σαν εικονα τα ματια του Απολλωνα απο το αγαλμα αλλα φωτεινα σαν να ειναι γεματα με χρυσο φως ...Δεν ξερω αν το εκανα καλα θα το προσπαθω συνεχεια...Τι σημαινουν αυτα αραγε;

Σημαίνει μάλλον ότι μπορείς να ανοίγεις την στιγμή και να βλέπεις πέρα από το εδώ.
Σημαίνει επαφή με τον κόσμο και τον βαθύτερο εαυτό μας.

Ναι εντάξει αισθάνομαι καποια σύνδεση αλλα άμα δεν μπορώ να ερμηνευςω τα σημάδια πως θα καταλάβω και γω; Ναι οιωνοί ειναι τα αισθήματα μου ....εγω νιωθω πολυ μπερδεμένη και πολυ περίεργα οποτε δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει ακριβώς!! Να μου πεις τι σημαίνει ακριβώς ;; Ξερω και γω!!!;; Τροπο ψάχνω να συνελθω αλλα ποσο δύσκολο δρόμο κάθε φορά διαλέγω ....γιατι εμείς έχουμε διαλέξει τη μοίρα μας και ας μην το ξέρουμε..απλα μετα αν θελουμε την αλλάζουμε...τι να κάνω!! Έκρυψα τους κωδικούς διεξόδου;;;

Ζόμπι...;
Τι είναι ζόμπι;
Γνωρίζεις την λέξη και την χρησιμοποιείς για να περιγράψεις τον εαυτό σου;

Μιλάς για κέλυφος χωρίς ψυχή και συνείδηση, μαριονέτα.

Να προσέχετε πώς μιλάτε για τον εαυτό σας. Ακόμη και όταν λέτε πράγματα που δεν εννοείτε.

Για τον κάθε έναν, υπάρχει ένας δρόμος. Ο δικός του δρόμος.

Αυτόν αναζητούν όλοι.

Σωστός;
Λάθος;

Αρκεί να είναι ο δικός σου.
Διότι αυτός θα σε πάει, εν τέλη, εκεί που ανήκεις και θα αναδείξει αυτό που Είσαι.

Πώς αναγνωρίζει ο καθένας τον δρόμο του;

Το έχουμε πει αρκετές φορές...

Ποιος θυμάται;

Και όσο για το τι εννοώ με το, πού στρέφεται η προσοχή σας...

Πού στρέφεται η ψυχική, συναισθηματική, πνευματική προσοχή σας;

Τι σας διεγείρει, ενεργοποιεί, αναζωογονεί, ενθουσιάζει;

Χμ...

Γιατί αρνείστε τον εαυτό σας;

Είμαι σίγουρη ότι αρχικά κατάλαβες τι έγραψα.
Γιατί θα πρέπει να εννοώ κάτι διαφορετικό από αυτό που λέω;

Κατανόησε με σωστά, μάτια μου...
Γιατί βάζετε τρικλοποδιά στην νοητική σας αίσθηση, υποτιμώντας την ικανότητα του εαυτού σας να βλέπει, να κατανοεί ορθά;

Γιατί αρνείστε την απλότητα των πραγμάτων;
Γιατί φαντάζεστε ότι ένας τρόπος για να έχει αλήθεια και να λειτουργεί, πρέπει να είναι δύσκολος;

Τον δύσκολο δεν τον μπορείτε, τον εύκολο δεν τον εμπιστεύεστε.

Το αποτέλεσμα...;
Το αντιλαμβάνεστε;

Αδράνεια.

Χμ...
Ναι ξέρω... ότι πληρώσεις παίρνεις, λένε.

Ίσως...
Αρκεί να γνωρίζεις το αντίτιμο, πραγματικά και αληθινά.

Ποιος είναι όμως ικανός να εκτιμήσει τα ποσά, του δούναι και λαβείν στον Κόσμο;

Δεν γνώρισα κανέναν πάνω σε αυτήν την Γη.

Το μόνο που σας ζητάω, είναι να δείξετε περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό σας, στην καρδιά σας, στις ικανότητες σας.

Ο κόσμος εκεί έξω, σας χρειάζεται.
Εσείς χρειάζεστε τον κόσμο.
Οι άνθρωποι, χρειάζεστε ο ένας τον άλλον.

Κάτι που έχουν οι άνθρωποι και δεν έχουν οι "θεοί", είναι ότι μπορούν να νοιαστούν ο ένας για τον άλλον, αλλά και για ό,τι συμβαίνει γύρω τους.

Αιθηρόη έγραψε:

Ζόμπι...;
Τι είναι ζόμπι;
Γνωρίζεις την λέξη και την χρησιμοποιείς για να περιγράψεις τον εαυτό σου;

Μιλάς για κέλυφος χωρίς ψυχή και συνείδηση, μαριονέτα.

Να προσέχετε πώς μιλάτε για τον εαυτό σας. Ακόμη και όταν λέτε πράγματα που δεν εννοείτε.

Για τον κάθε έναν, υπάρχει ένας δρόμος. Ο δικός του δρόμος.

Αυτόν αναζητούν όλοι.

Σωστός;
Λάθος;

Αρκεί να είναι ο δικός σου.
Διότι αυτός θα σε πάει, εν τέλη, εκεί που ανήκεις και θα αναδείξει αυτό που Είσαι.

Πώς αναγνωρίζει ο καθένας τον δρόμο του;

Το έχουμε πει αρκετές φορές...

Ποιος θυμάται;

Και όσο για το τι εννοώ με το, πού στρέφεται η προσοχή σας...

Πού στρέφεται η ψυχική, συναισθηματική, πνευματική προσοχή σας;

Τι σας διεγείρει, ενεργοποιεί, αναζωογονεί, ενθουσιάζει;

Χμ...

Γιατί αρνείστε τον εαυτό σας;

Είμαι σίγουρη ότι αρχικά κατάλαβες τι έγραψα.
Γιατί θα πρέπει να εννοώ κάτι διαφορετικό από αυτό που λέω;

Κατανόησε με σωστά, μάτια μου...
Γιατί βάζετε τρικλοποδιά στην νοητική σας αίσθηση, υποτιμώντας την ικανότητα του εαυτού σας να βλέπει, να κατανοεί ορθά;

Γιατί αρνείστε την απλότητα των πραγμάτων;
Γιατί φαντάζεστε ότι ένας τρόπος για να έχει αλήθεια και να λειτουργεί, πρέπει να είναι δύσκολος;

Τον δύσκολο δεν τον μπορείτε, τον εύκολο δεν τον εμπιστεύεστε.

Το αποτέλεσμα...;
Το αντιλαμβάνεστε;

Αδράνεια.

Χμ...
Ναι ξέρω... ότι πληρώσεις παίρνεις, λένε.

Ίσως...
Αρκεί να γνωρίζεις το αντίτιμο, πραγματικά και αληθινά.

Ποιος είναι όμως ικανός να εκτιμήσει τα ποσά, του δούναι και λαβείν στον Κόσμο;

Δεν γνώρισα κανέναν πάνω σε αυτήν την Γη.

Το μόνο που σας ζητάω, είναι να δείξετε περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό σας, στην καρδιά σας, στις ικανότητες σας.

Ο κόσμος εκεί έξω, σας χρειάζεται.
Εσείς χρειάζεστε τον κόσμο.
Οι άνθρωποι, χρειάζεστε ο ένας τον άλλον.

Κάτι που έχουν οι άνθρωποι και δεν έχουν οι "θεοί", είναι ότι μπορούν να νοιαστούν ο ένας για τον άλλον, αλλά και για ό,τι συμβαίνει γύρω τους.

ΑΙΘΗΡΟΗ ΜΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΑΓΓΙΞΑΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ,
ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΣ,ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ....
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ 
ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΥΣΚΟΛΑ, ΑΠΛΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ
ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ...ΚΟΛΛΑΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ....ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΟΝΤΩΣ....
ΕΙΔΕΣ ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;;; ΕΥΣΤΟΧΑ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΑ...  
ΘΕΛΩ ΝΑ ΡΟΥΦΗΞΩ ΣΑΝ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΑΣ...           

Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι πριν κοιμηθείς;
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι, όταν ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί;

Από αυτό, λοιπόν, που "κρατάς" πιο σφιχτά... από αυτό ξεκίνα.

Να χαμογελάς, μάτια μου...
Και όλα θα πάνε καλά.

Αιθηρόη έγραψε:

Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι πριν κοιμηθείς;
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι, όταν ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί;

Από αυτό, λοιπόν, που "κρατάς" πιο σφιχτά... από αυτό ξεκίνα.

Να χαμογελάς, μάτια μου...
Και όλα θα πάνε καλά.

ΧΜΜΜ......ΤΟΣΟ ΑΠΛΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΑ ΚΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΧΩ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ....
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΖΩ ΣΙΩΠΗΛΗ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΜΕ Τ ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ...ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΓΑΛΗΝΙΑ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΓΑΛΑΖΙΟΤΙΡΚΟΥΑΖ ΘΑΛΑΣΣΑ....ΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΕΙΤΕ ΤΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ .....ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ....!!!! ΜΕ ΗΡΕΜΕΙ ΜΑΛΛΟΝ...
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΑΥΤΟ ΚΡΑΤΑΩ ΠΙΟ ΣΦΙΧΤΑ....ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ
            
ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΑΠΑΛΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ,ΖΩΝΤΑΝΑ ΧΡΩΜΑΤΑ,ΠΟΛΛΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

Χμ... Ναι ξέρω... ότι πληρώσεις παίρνεις, λένε.

Ίσως... Αρκεί να γνωρίζεις το αντίτιμο, πραγματικά και αληθινά.

Ποιος είναι όμως ικανός να εκτιμήσει τα ποσά, του δούναι και λαβείν στον Κόσμο;

Δεν γνώρισα κανέναν πάνω σε αυτήν την Γη.

Με χτύπησε αυτό το απόσπασμα. Δεν το έχω αναλύσει ακόμα, αλλά εδώ υπάρχει μια αλήθεια που δεν πρέπει με τίποτα να την αγνοήσουμε.
Είναι SOS κι είμαι σίγουρη!
Χρειάζομαι λίγο χρόνο για να την οπτικοποιήσω μέσα μου.

Τον δρόμο του ο καθένας τον αναγνωρίζει για δικό του όταν νιώθει καλά, όταν νιώθει ότι είναι ο εαυτός του, όταν εκφράζεται καλά σε αυτό που κάνει και νιώθει ολόκληρος, όταν το μέσα του συμβαδίζει με τις πράξεις του, όταν είναι αληθινός και δεν καταπιέζεται μέσα του, όταν νιώθει ελεύθερος, εσωτερική χαρά και ικανοποίηση.

Αυτό δεν εννοούσες όταν ρώταγες ποιος θυμάται;

Χμ...

Γιατί αρνείστε τον εαυτό σας;

Είμαι σίγουρη ότι αρχικά κατάλαβες τι έγραψα.
Γιατί θα πρέπει να εννοώ κάτι διαφορετικό από αυτό που λέω;

Κατανόησε με σωστά, μάτια μου...
Γιατί βάζετε τρικλοποδιά στην νοητική σας αίσθηση, υποτιμώντας την ικανότητα του εαυτού σας να βλέπει, να κατανοεί ορθά;

Γιατί αρνείστε την απλότητα των πραγμάτων;
Γιατί φαντάζεστε ότι ένας τρόπος για να έχει αλήθεια και να λειτουργεί, πρέπει να είναι δύσκολος;

Τον δύσκολο δεν τον μπορείτε, τον εύκολο δεν τον εμπιστεύεστε.

Το αποτέλεσμα...;
Το αντιλαμβάνεστε;

Αδράνεια.

Χμ...
Ναι ξέρω... ότι πληρώσεις παίρνεις, λένε.

Ίσως...
Αρκεί να γνωρίζεις το αντίτιμο, πραγματικά και αληθινά.

Ποιος είναι όμως ικανός να εκτιμήσει τα ποσά, του δούναι και λαβείν στον Κόσμο;

Δεν γνώρισα κανέναν πάνω σε αυτήν την Γη.

Το μόνο που σας ζητάω, είναι να δείξετε περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό σας, στην καρδιά σας, στις ικανότητες σας.

Ο κόσμος εκεί έξω, σας χρειάζεται.
Εσείς χρειάζεστε τον κόσμο.
Οι άνθρωποι, χρειάζεστε ο ένας τον άλλον.

Κάτι που έχουν οι άνθρωποι και δεν έχουν οι "θεοί", είναι ότι μπορούν να νοιαστούν ο ένας για τον άλλον, αλλά και για ό,τι συμβαίνει γύρω τους.

15katerina έγραψε:

Χμ... Ναι ξέρω... ότι πληρώσεις παίρνεις, λένε.

Ίσως... Αρκεί να γνωρίζεις το αντίτιμο, πραγματικά και αληθινά.

Ποιος είναι όμως ικανός να εκτιμήσει τα ποσά, του δούναι και λαβείν στον Κόσμο;

Δεν γνώρισα κανέναν πάνω σε αυτήν την Γη.

Με χτύπησε αυτό το απόσπασμα. Δεν το έχω αναλύσει ακόμα, αλλά εδώ υπάρχει μια αλήθεια που δεν πρέπει με τίποτα να την αγνοήσουμε.
Είναι SOS κι είμαι σίγουρη!
Χρειάζομαι λίγο χρόνο για να την οπτικοποιήσω μέσα μου.

Τον δρόμο του ο καθένας τον αναγνωρίζει για δικό του όταν νιώθει καλά, όταν νιώθει ότι είναι ο εαυτός του, όταν εκφράζεται καλά σε αυτό που κάνει και νιώθει ολόκληρος, όταν το μέσα του συμβαδίζει με τις πράξεις του, όταν είναι αληθινός και δεν καταπιέζεται μέσα του, όταν νιώθει ελεύθερος, εσωτερική χαρά και ικανοποίηση.

Αυτό δεν εννοούσες όταν ρώταγες ποιος θυμάται;

Το είδα κι εγώ το sos που λες. Δε ξέρουμε την αξία αυτών που δίνουμε για να πάρουμε κάτι. Νομίζουμε ότι πρέπει να πληρώνουμε ακριβά κάτι. Και δε ξέουμε κάτι το είναι ακριβό και τι όχι.

Πραγματικά 15katerina ξεχώρισες κάτι σημαντικό, θα συμφωνήσω.
Ξέρουμε λιγότερα απ' όσα νομίζουμε, και νομίζουμε περισσότερα απ' όσα καταλαβαίνουμε.
Αυτό είναι μεγάλο εμπόδιο για το μυαλό που θέλει να απλώσει ορίζοντες.

Θελω να μοιραστω τις σκεψεις μου πανω σε αυτο το θεμα.Παντα μπερδευα την εννοια ειμαι με την εννοια ταυτοτητα... Ειμαι το συνολο των εμπειριων μου? Ειμαι το περιβαλλον μου? Ειμαι οτι εισαι και συ αλλα σε αλλο κελυφος? Ειμαι ο Αγγελος ? (το ονομα μου).Πριν καποια χρονια περασα μια περιοδο της ζωης μου οπου ειχα καποιες εμπειριες οπως διαυγη ονειρα, εξωσωματικες εμπειριες κτλ και ολα αυτα αθελα μου ξεκινησαν απλα απο μια ασχολια μου με τον χρονο ως διασταση στην φυσικη... Μεσα σε αυτην την περιεργη περιοδο ειχα και μια εμπειρια(μαλλον διαλογισμου) οπου για πολλες ωρες δεν ειχα καμμια σκεψη... Καπου εκει σαν να αναπτυχθηκε μια αλλου ειδους αντιληψη δυσκολο να την εξηγησω... Δεν ειμουν εγω, δεν ειμουν η μνημη μου, δεν ειμουν ανθρωπος, δεν ειμουν σκεψεις... απλα ειμουν.Ειμουν καθαρη εξωαισθητικη συνηδητοτητα.Οσο ειρωνικο και αν ακουγεται χανοντας τελειως την ταυτοτητα μου ενοιωθα οτι αυτος ειμουν... Εκεινη την εποχη ειμουν πεπεισμενος οτι οι σκεψεις και το μυαλο ειναι απλα ενας θορυβος που κρυβει την ανασα.Λεω ειμουν γιατι αυτο το βιωμα εχει περασει και φαινεται σαν μακρινο ονειρο που σιγα σιγα το ξεχνας και το χανεις.Απλα θελω να μοιραστω οτι αν με ρωτουσες οποιαδηποτε στιγμη της ζωης μου ποιος ειμαι θα επερνες και αλλη απαντηση. Μονο για εκεινες τις λιγες στιγμες ομως ηξερα ακριβως τι ειμουν...

Καλώς ήρθες Lucid.

Άγγελε είσαι όντως αυτό που αναφέρεις, η ουσία σου. 
Το αναφέρεις έτσι, δεν ήμουν εγώ, δεν ήμουν η μνήμη μου, δεν ήμουν ο άνθρωπος -μόνο, λέω εγώ- δεν ήμουν οι σκέψεις μου.
Απλά ήσουν.
Το έχω νοιώσει και γω αυτό το πράγμα και είναι εκπληκτική η βιωματική εμπειρία, γιατί μόνο ως έτσι το ζεις, το εκλαμβάνεις, το χεις μέσα σου!


Τελικά;
Έχεις απάντηση στην ερώτηση του ποιος Είσαι;
Ή Είσαι αυτό που γίνεσαι και γίνεσαι αυτό που Είσαι;


Αν ξανά αφεθείς σε αυτό, θα απαντήσεις και στο τι σημαίνει να υπάρχεις !!

Καλά ταξίδια φίλε μου και όπως λέει και η κυρά μας εδώ, Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου..

Lucid έγραψε:

Θελω να μοιραστω τις σκεψεις μου πανω σε αυτο το θεμα.Παντα μπερδευα την εννοια ειμαι με την εννοια ταυτοτητα... Ειμαι το συνολο των εμπειριων μου? Ειμαι το περιβαλλον μου? Ειμαι οτι εισαι και συ αλλα σε αλλο κελυφος? Ειμαι ο Αγγελος ? (το ονομα μου).Πριν καποια χρονια περασα μια περιοδο της ζωης μου οπου ειχα καποιες εμπειριες οπως διαυγη ονειρα, εξωσωματικες εμπειριες κτλ και ολα αυτα αθελα μου ξεκινησαν απλα απο μια ασχολια μου με τον χρονο ως διασταση στην φυσικη... Μεσα σε αυτην την περιεργη περιοδο ειχα και μια εμπειρια(μαλλον διαλογισμου) οπου για πολλες ωρες δεν ειχα καμμια σκεψη... Καπου εκει σαν να αναπτυχθηκε μια αλλου ειδους αντιληψη δυσκολο να την εξηγησω... Δεν ειμουν εγω, δεν ειμουν η μνημη μου, δεν ειμουν ανθρωπος, δεν ειμουν σκεψεις... απλα ειμουν.Ειμουν καθαρη εξωαισθητικη συνηδητοτητα.Οσο ειρωνικο και αν ακουγεται χανοντας τελειως την ταυτοτητα μου ενοιωθα οτι αυτος ειμουν... Εκεινη την εποχη ειμουν πεπεισμενος οτι οι σκεψεις και το μυαλο ειναι απλα ενας θορυβος που κρυβει την ανασα.Λεω ειμουν γιατι αυτο το βιωμα εχει περασει και φαινεται σαν μακρινο ονειρο που σιγα σιγα το ξεχνας και το χανεις.Απλα θελω να μοιραστω οτι αν με ρωτουσες οποιαδηποτε στιγμη της ζωης μου ποιος ειμαι θα επερνες και αλλη απαντηση. Μονο για εκεινες τις λιγες στιγμες ομως ηξερα ακριβως τι ειμουν...

Μου άρεσε αυτό που διάβασα.

Ίσως να είμαστε ο κόσμος. Και οι στιγμές που συνειδητοποιούμε τον εαυτό μας, να είναι αυτές που τεντωνόμαστε για να κοιτάξουμε γύρω μας.
Ίσως πάλι να είμαστε απλοί επαναστάτες, που βγήκαμε από το κουκούλι του κόσμου για να μας γνωρίσουμε καλύτερα.
Ίσως πάλι να είμαστε οι σπόροι ενός Όντος δημιουργού, που σιγά σιγά μεγαλώνουμε κι ανθούμε.
Ίσως να είμαστε πολλά περισσότερα από αυτά όλα, για λόγους σκοπιμότητας χάσαμε την μνήμη μας και την ανακτάμε σιγά σιγά.
Ίσως να είμαστε απλά συμβάντα του κόσμου, που αλληλεπιδρούν κι αντιδρούν στον χώρο.
Δεν ξέρω αυτές τις απαντήσεις ούτε κι εγώ, και ξέρω μόνο όσα μου έμαθαν.

Το σίγουρο πάντως είναι, ότι θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ την κάθε στιγμή, στο κάθε όπου, και στο κάθε όταν.
Τα υπόλοιπα τα αφήνω στο ταξίδι.

Τα σίγουρα τα βρίσκω όταν κλείνω τα μάτια μου.
Μα τα βρίσκω κι όταν είμαι ανάμεσα σε εκείνους που γνωρίζω αιώνες,με όλους τους τρόπους που μπορεί να γνωρίζει κάποιος κάποιον.

Κατερίνα μιλάς γεμάτα.

Lucid καλώς ήρθες.

anarhos έγραψε:

Τα σίγουρα τα βρίσκω όταν κλείνω τα μάτια μου.
Μα τα βρίσκω κι όταν είμαι ανάμεσα σε εκείνους που γνωρίζω αιώνες,με όλους τους τρόπους που μπορεί να γνωρίζει κάποιος κάποιον.

Κατερίνα μιλάς γεμάτα.

Lucid καλώς ήρθες.

Αγαπητέ μας, ευχαριστώ πολύ για τον καλό σου λόγο. Με την ευκαιρία να πω ότι έχεις τον σεβασμό και την εκτίμηση μου. Τον εμπνέεις από τον τρόπο και την εκλεκτική δύναμη που εκπέμπεις και διαχέεις με τον τρόπο που φαίνεται να σε χαρακτηρίζει.

Κι εδώ θέλω να ρίξω δίκιο στα λόγια του iam όταν μιλούσε για την αύρα του αγαπημένου τόπου μας, που ακούει κι είναι γνωστός με το όνομα αόρατος ναός.
Αν κοιτάξεις από απόσταση τα γραπτά κάποιου, και δεν μιλάω για χωρική απόσταση, μπορείς να δεις τα χρώματα της ποιότητας τους. Της ταυτότητας και του χαρακτήρα τους.
Είναι πολύ ιδιαίτερος και όμορφος ο χώρος αυτός. Γιατί ρέουν ξεχωριστές και ιδιαίτερες ενέργειες που οφείλονται στα μέλη του.

ποια ειμαι? ειμαι μια πολεμίστρια της ζωής ερχομαι απο πολυ παλια.το δευτερο βίντεο με έκανε να θυμηθώ τι ειμαι ποια ειμαι! Μία γυναίκα ελεύθερη,δυναμική αυτάρκης φιλοπόλεμη,σκληρή στους κακούς,δίκαιη στους αθώους,ετοιμη να υπερασπισθω τον αδικημενο,επαναστάτρια σε κάθε μορφή εξουσίας,το είχα ξεχάσει τώρα όμως θυμήθηκα και σηκωσα τον ΠΕΛΕΚΥ του πολέμου.

Καλώς ήρθες Ελένη.

Δυστυχώς,λείπει και το 3ο βίντεο..

ladosifa εγώ το βλέπω το τρίτο βίντεο. Μήπως αν ανοίξεις με άλλο broser τον αόρατο ναό να στο ανοίξει;
Ελένη σε καταλαβαίνω. Έτσι κι αλλιώς είμαστε στην καρδιά του πολέμου αυτό το καιρό. Γιατί βασικά ο πόλεμος αυτός, γίνεται στην καρδιά και στο μυαλό μας. Εκεί τον μεταφέραν τα ανθρωποφάγα!
Αλλά δεν το βάζουμε κάτω! Αντιστεκόμαστε!