ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΖΗΤΑΣ...

Αιθηρόη έγραψε:

Ποιος είσαι και τι ζητάς...

Όλα εξαρτόνται από αυτά τα δύο.

Όλες οι απαντήσεις που ζητάς... όλα όσα αδυνατείς να κατανοήσεις, όλα όσα σε έχουν φέρει στην θέση που βρίσκεσαι, όλα όσα με "λάθος" ή "σωστό" τρόπο υπερασπίζεσαι, όλα όσα "δίκαια" ή "άδικα" διεκδικείς, όλα όσα σε κάνουν να συγκρούεσαι ή να ενώνεσαι μέσα σου... βρίσκονται σε αυτές που ακόμη δεν έχεις δώσει στον εαυτό σου.

ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ; ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ;

Το θέμα δεν είναι να βρεις μόνον τις απάντησεις, αλλά να τις κατανοήσεις και να τις αποδεχτείς.

Ψάχνεις να βρεις την θέση σου στον κόσμο...

Χρειάζεται και να κατανοήσεις, ότι είμαστε αυτό που Είμαστε. Όχι "σαν"... όχι "ναι μεν, αλλά"...

Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Μόνο τρόπος.
Τρόπος με τον οποίο ταξιδεύουμε... γινόμαστε... είμαστε...

Δεν υπάρχει καλύτερος... ή χειρότερος.
Μόνο καταστάσεις... καταστάσεις μέσα από τις οποίες ανταποκρινόμαστε, σύμφωνα με αυτό που ήδη (μέχρι εκείνη... την κάθε εκείνη στιγμή) είμαστε.

Με αλήθεια ή με ψέμα...
Ο φόβος... η ανάγκη... η αγάπη και η εκτίμηση του εαυτού, δίνουν την αντοχή και τον τρόπο να ανταποκρινόμαστε στους άλλους, με το ένα ή το άλλο (αλήθεια - ψέμα).

Το ένα εκδηλώνει δύναμη, το άλλο αδυναμία.

(Το ένα δεν σε κάνει καλό... μα ούτε το άλλο κακό.)

Δεν μοιάζει εύκολη η αλήθεια. Το κατανοώ. Έχει όμως άμεση σχέση με την πίστη στον εαυτό. Την αποδοχή του.

(Δεν μιλώ για το ψέμα που έχει πρόθεση να βλάψει και να διαβάλλει).

Η πράξη, ο λόγος... φανερώνουν τον τρόπο, τα εσώτερα εργαλεία.

Ψήγματα της ουσίας μας, εκδηλώνονται στην πρόθεση μας.

Η πρόθεση συχνά περνάει απαρατήρητη. Σε αυτήν, όμως, μπορεί να ελεγχθεί η αλήθεια... με την προϋπόθεση πως το ον, γνωρίζει τον Εαυτό του στο μέγιστο που του είναι δυνατόν.

(Δεν μπορείς να "κρίνεις" κάτι το οποίο είναι ακόμη στην διαδικασία του... "φτιαξίματος" του.)

Συχνά μία λάθος καθοδηγούμενη δύναμη, το μόνο που χρειάζεται, είναι να επανα-προσανατολιστεί ανάλογα, ώστε να γίνει χρήσιμη και να αποδώσει τα, πάλι, ανάλογα προς αυτήν, σε εμάς τους ίδιους και στους γύρω μας.

Το κάθε τι, είναι αυτό που έχει την ανάγκη να είναι, τον δεδομένο χωρο-χρόνο που υφίσταται. Έχει τις δικές του εποχές, τον δικό του ρυθμό, τον δικό του δρόμο.

Είστε όλοι διαφορετικοί. Έχετε μάθει διαφορετικά. Διαφορετικοί δρόμοι. Διαφορετικές ωθήσεις.

Όμως για όλους υπάρχουν κοινά σημεία, μέσα από τα οποία μπορείτε να βρεθείτε ο ένας με τον άλλον. Μην ψάχνετε αυτά που σας χωρίζουν, αλλά εκείνα που σας ενώνουν. Θα ανακαλύψετε, πως είναι περισσότερα.

Τα υπόλοιπα, ακολουθούν εκ των πραγμάτων. Ο κάθε ένας, το κάθε τι, είναι αυτό που Είναι, μέσα από την πορεία που ακολούθησε.

Κατανοείστε... και προχωρήστε.

Πάρτε πίσω τον εαυτό σας... βγάλτε στην επιφάνεια το δυναμικό σας... αναγνωρίστε τα δικαιώματα και τις ικανότητες σας, ως το Ον που είστε... αδράξτε γερά την Ελευθερία που σας ανήκει...

Και κάνετε ισχυρά αισθητή την παρουσία σας στον Κόσμο.

Ο φόβος της έκφρασης, δεν είναι προστασία... είναι μη δράση. Κίνηση δεν παύει να υπάρχει, αλλά... δεν πάτε και πουθενά.

Ειπώθηκε πως υπάρχει σχέδιο, ώστε να φανερωθούν οι δυνατότητες σας. (Δεν χρειάζονται να ανακαλύψουν, κάτι που ήδη γνωρίζουν.) Το σχέδιο, όμως, ήταν πάντα η καταστολή τους. Και ο φόβος, ήταν πάντα μία πετυχημένη μέθοδος.

Δεν είστε εσείς που θα πρέπει να φοβάστε.

Είναι εκείνοι, που πάντα ανησυχούσαν για την εσωτερική αφύπνιση σας.

Αυτή είναι η εργασία τους, σε αυτό τον κόσμο εμπειριών.

Η δική σας, είναι να αντισταθείτε... να ελευθερωθείτε... να δημιουργήσετε όμορφα και δίκαια... και να "αποδράσετε" από αυτόν και να προχωρήσετε...

Το μόνο που σας κρατάει ακόμη, είναι η άγνοια του ποιοι είστε, τι μπορείτε να κάνετε... και του άπειρου των κόσμων που σας περιμένουν.

Και αυτή είναι η διαφορά σας... αυτοί που σας θέλουν δέσμιους, θα παραμείνουν για να συντηρούν αυτόν εδώ, για όσο χρειαστεί... ενώ εσείς μπορείτε να συνεχίσετε.

Εάν μπορείτε να το κατανοήσετε αυτό... θα καταλάβετε πως το μίσος είναι περιττό και μόνο εσάς βλάπτει, καθυστερώντας σας.

Καλό... Κακό... Δυνάμεις - Ενέργειες του Κόσμου.

Συνεργάζονται με έναν τρόπο, που δεν είναι εύκολο να κατανοηθεί.

Αλλά αυτό είναι δικό τους έργο.

Εσείς δεν έχετε, παρά να πράξετε ό,τι χρειάζεται, σύμφωνα με αυτά που έχετε να αντιμετωπίσετε, ώστε να απαγκιστρωθείτε και να συνεχίσετε την πορεία σας στους Ορίζοντες του Κόσμου.

Η Αθηνά... του πολέμου και της σοφίας... παράξενος συνδυασμός, δεν νομίζετε; Σχεδόν παράλογος.

Μα είναι;

Πνευματική μάχη...

Κρόνος... σας θέλει μέσα σε αυτόν τον κόσμο...

Αθηνά... ο τρόπος "άμυνας" σας...

aithiroi tora apeftinese se mia aloi diastasi tou engefaloi epipedo noimosinis pou den exoun simasia ti ginete alla to ofelos tou sinolou,sto epipedo ayto ta panta einai ti mia sosta kai tin epomeni lathos milao sosta.to thema einai pos oloi den katanooun pola grafomena.opos kai ego poles fores ales fores apeftinese se poli anotera epipeda noimosinis kai ales se katotera,exo anagrapsi mia enotita ....minima pros aithiroi no 1.tha ithela na mou apantisis i me pm i kai dimosia den exo provlima alla ti ginete me aytous pou mas ekmetalevonte enoo pou iparxoun kai edo mesa,me ton tropo pou egrapses ayto katalava pos den thelis oute emena na thiksis oute alous,episis se rotisa gia to 5 epipedo ipnotismou an den thelis na apantisis dimosia tha to katalavo,tooulaxiston stile pm. thelo na pistevo pos den thelis na anaferis kati dimosia gia ton logo min xrisimopoioithi me lathos tropo?????

Καλημέρα!!
Με όλη την σημασία της λέξης!
Καλώς μας ήρθες και πάλι...
Μας έλειψες πολύ, παρά πολύ!
Χαίρομαι να σε ακούω ξανά...
...κι ας δυσκολεύομαι κάπως να κατανοήσω.
Θα το ξαναπιασω από την αρχή.
Η ίσως και να κρατήσω μόνο την αίσθηση που αφήνουν τα λόγια σου.
Πολλές φορές περναει καιρός κι ύστερα έρχεται η στιγμή που θυμάμαι και κατανοώ ότι αρχικά δεν μπόρεσα.
Όπως και να έχει είναι όμορφα να είσαι εδώ.
Μύρισε άνοιξη με την παρουσία σου.
Άντε να ανθίσουν όλα ξανά!

Χιλιοσυμφωνώ με την ΑΓΓΕΛΙΚΗ την άνοιξη και τα λουλούδια!!!!

Τι γιουτουμπ και μουτουμπ! Εγώ θα τραγουδήσω και μ'αλιστα Μοσχολιού το......δε ξέρεις πόσο σ αγαπώ δε ξέρεις ποοοοοσο σ αγαπώ....μετροδεν έχει η αγαπηηη...είν απ τον ήλιο πιο ψηλά ειν απ τον ήλιο πιο ψηλαααα...και δε τη φταααααανει μαααατι.....καλά άστο καλύτερα!
https://www.youtube.com/watch?v=juIrJ5c67SA&feature=youtube_gdata_player

Αχ Αιθηρόη τι όμορφα που ναι σήμερα!!! Ελπίζω κι ε'υχομαι να σαι καλά και να χαμογελάς! ναι;;; Μας έλειψες πολύ!!! Αυτά για τη χαρά μου και λίγα λ'εω. Για τ αλλα άλλη ώρα δεν έχω χώρο να ταμπουρωθώ τον γέμισε η χαρά μου.

Αιθηρόη έγραψε:

Διάβασα να δηλώνεις υπεύθυνος των λόγων σου. Μπορείς, λοιπόν να αναλάβεις τις όποιες πράξεις σου.

Έχεις το ελεύθερο να εκφράσεις όποια άποψη έχεις στην καρδιά σου για εμένα.

Είναι κάτι στο οποίο δεν επιθυμώ να ανταποκριθώ και δεν μου εκπίπτει.

Θεωρώ επίσης, πως εφ όσον γνωρίζεις για τον υπνωτισμό, όπως λες, θα μπορούσες εσύ να ενημερώσεις σχετικά με το θέμα. Δεν σε εμποδίζει κανείς, στο να γράψεις αυτά που επιλέγεις. Στο πως θα ανταποκριθούν οι άλλοι, έγκειται σε εσένα και στο ενδιαφέρον τους.

Η δική μου άποψη, είναι γνωστή...
Αυτός που γνωρίζει τον εαυτό του αληθινά, διαθέτει την καλύτερη άμυνα απέναντι σε όποια βολή.

Τόσο σημαντική είναι η γνώση του εαυτού!

Τελειώνοντας θα σου πω για άλλη μια φορά...

Βρες ποιος είσαι και τι πραγματικά θέλεις. Εάν μπορείς να βοηθήσεις τους ανθρώπους γύρω σου, πράξε το... πράξε το με αλήθεια και σεβασμό. Και δεν χρειάζεται να εξηγήσω τι είναι αλήθεια και σεβασμός. Να θυμάσαι όμως πάντα, πως ο σκοπός είναι οι άνθρωποι γύρω μας, να πιστέψουν στις δικές τους ικανότητες και δυνάμεις, ώστε να μην υπάρχουν αυτοί που θα εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες τους.

Σου απαντώ εδώ, και μόνο σε ότι αφορά το συγκεκριμένο μήνυμα. Δεν θα ήθελα να χρησιμοποιούν τα λόγια μου, με λάθος τρόπο. Και δεν επιθυμώ να είμαι ο λόγος που θα σου επιτρέψει να συνεχίσεις να επιβαρύνεις την θέση σου καταλογίζοντας πράγματα, είτε από πρόθεση, είτε από λάθος κατανόηση.

Είμαι βέβαιη, Άγγελε, πως δεν έχεις άλλες απορίες! Οπότε δεν χρειάζεται να ειπωθούν περισσότερα.-

Συχνά από το πάθος μας να βοηθήσουμε και να το πράξουμε, γινόμαστε έρμαια υποκριτών... αλλά και έρμαια της ίδιας μας της ανάγκης.

Και αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος, να γνωρίζουμε τι μπορούμε να προσφέρουμε, αρχικά, και τι πραγματικά έχει ανάγκη ο άλλος.

Όταν ένας άνθρωπος έχει ανάγκη και ζητήσει βοήθεια (χωρίς υποκρισία!), δεν θέτεις προϋποθέσεις. Ούτε ψάχνεις να βρεις αν του αξίζει ή όχι, ούτε επιβάλλεις "αμοιβή". Δεν μιλώ μόνο για χρήματα. Υπάρχουν πολλά είδη "νομίσματος"...

Γίνεται χρέος, στο οποίο γίνεσαι υπεύθυνος και υπόλογος... και στις πράξεις σου, αλλά και στις δικές του.

Αυτός λοιπόν που εκμεταλλεύεται έναν άνθρωπο, ένα ον, θα πρέπει να γνωρίζει τις συνέπειες καλά. Και δεν είναι ποτέ αργά, να διορθώσει.

Τέλος... επιτρέψτε μου να πω μερικά λόγια παραπάνω... έχει δικαίωμα ο κάθε ένας από εσάς, να συμφωνεί ή να διαφωνεί με ο,τιδήποτε τίθεται ως θέμα εδώ μέσα. Έχει δικαίωμα να το εκφράζει. Έχει δικαίωμα να σιωπά.

Η αντίθετη άποψη, δεν τον κάνει εχθρό, ούτε τον τοποθετεί σε αντίπαλο στρατόπεδο.

Η θέση που λαμβάνει ο καθένας, είναι αυτή που τοποθετεί και τακτοποιεί (ή όχι) τα πράγματα.

Σε ό,τι αφορά τις διάφορες απειλές που είδα να εκτοξεύονται...

Όποιος μπαίνει σε αυτόν τον χώρο, δεν μπορεί να εξασκήσει καμία αρνητική ενεργητική δύναμη (εάν την κατέχει),
ό,τι και αν λέγεται ή γράφεται, από οποιονδήποτε.

Γνωρίζω πολύ καλά τι λέω, και δεν μπαίνει σε συζήτηση.

Ας προσέχουμε τι καταλογίζουμε... ας προσέχουμε πώς αγγίζουμε. Πάντα αφήνουμε σημάδια. Ας φροντίσουμε να είναι εναρκτήρια θετικών πράξεων.

Τέλος... σας αγαπώ πολύ... και δεν με ΥΠΟΤΙΜΩ ώστε να στέκομαι ψηλότερα και να σας κρίνω...

Σέβομαι τον εαυτό μου, με έναν αυστηρό τρόπο, πέραν της κοινής αντίληψης που υπάρχει περί του σεβασμού στον εαυτό.

Και κατανοείστε το αυτό όπως νομίζετε.

Δεν χρειάζεται, λοιπόν, κανείς σας να μπαίνει σε αψιμαχίες, προσπαθώντας να με υποστηρίξει ή υπερασπιστεί. Σας ευχαριστώ! Αλλά δεν χρειάζεται να το κάνετε. Διότι είναι αντίθετο σε όσα η ίδια πράττω, επιθυμώ και γνωρίζω. Και... δεν θέλω να γίνεστε ασπίδα για εμένα. Θέλω να προστατεύετε τον εαυτό σας!

Το εκτιμώ βαθιά... ναι... αλλά...

Να προστατεύετε τον εαυτό σας.-

Ακούστε με... σας παρακαλώ...

Η "φύση" έχει πολλές εκφάνσεις... δεν κρίνει τον εαυτό της, δεν τον τιμωρεί, δεν τον κραυγάζει...

Δέχεται τον εαυτό της και κάνει ό,τι μπορεί, με τις δυνάμεις που διαθέτει, για να παρουσίασει τον εαυτό της χωρίς φόβο, απλώνοντας τον.

Και καμία από τις εκφάνσεις της, δεν είναι χωρίς δώρα και πολύτιμους καρπούς.

Δεν κοιτάζει τι θα της δώσουν... απλά ανταποκρίνεται λαμβάνοντας το κάθε τι, ως ευκαιρία να αναδείξει τα καλύτερα της.

Όλα είναι μία ευκαιρία, ανακάλυψης του εαυτού...

Και όσα βρίσκουμε, να είναι αγαπημένα... διότι είναι βήματα μπροστά και ας μοιάζουν με... οπισθοχώρηση.

Θα ήθελα, όμως, να πω...

Πριν κάνεις την σκέψη λόγο, εκφώνησε την πολλές φορές... όσες χρειαστεί, ώστε να μείνει μόνον η αλήθεια που θα νιώσεις.

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία...
Το γνωρίζω...

Δεν επιθυμώ να πω τίποτα άλλο... γνωρίζετε ήδη.
Άλλωστε... οι καρδιές σας μαρτυρούν την αλήθεια σας. Και ο χτύπος τους, μου ακούγεται ζεστός. Άλλες με παράπονο, άλλες με μετάνοια, άλλες με υπομονή, άλλες με αγάπη...

Οι αγριεμένες, θέλουν χρόνο.

Λυπήθηκα βαθιά. Όχι λιγότερο από εσάς. Απλά για διαφορετικούς λόγους. Όχι για την εικόνα του χώρου! Αγαπώ εξίσου όλες τις... εποχές. Αλλά για όσα χρειάστηκε να νιώσετε.

Να μην κουράζω τον νου σας...

Σας αγαπώ με αλήθεια...
Και τίποτε δεν αφαίρεσε την λάμψη σας.

Μην αφήνετε να σας αγγίζουν οι αρνητικές σκέψεις... μην μαζεύεστε...
Να έχετε εμπιστοσύνη σε αυτό που είστε... δεν σας ορίζει κανείς άλλος εντός σας, παρά μόνο αυτό που πιστεύετε εσείς, για εσάς.

Να αγαπάτε και να φροντίζετε τον εαυτό σας... και να είστε καλοί μαζί του.

kalispera aithiroi,to minima sou to elava,epidi eimai aystiros me ton eayto mou,otan exo lathos exo tin dinami na to po,den epivravevo to ego mou pote,tha kano mia analisi omos,stoxevi se ena simio lepto,epidi ola sta anotera epipeda kai sta katotera diestrevlononte analogos me to epipedo opou vriskomaste stin parousa stigmi,to aspro ginete mayro kai antistrofos,apo mia ipsiloteri sfera oti ginete giro mas pernei aloi tropoi akomi kai oti eixe simvi me aytous pou me eksapatisan,mou edoses apantisi oti tha logodotisoun kapoia stigmi otan erthi i ora to katanoo apolita,pires to dilitirio me monadiko tropo,den to perimena,mou les iposinidita na min asxolitho alo mazi tous,giati trefonte apo emena me ayto pou kano esto kai na po i kai na skefto kati gia aytous,kai na alakso ayto pou niotho se apli agapi ola ta sinestimata,epidi eipes pos prepei na analavo tin eftini to kano,kitazontas apo psila apo mia aloi sfera ta atoma pou mou (epitethikan) to ekanan gia na me sikosoun apo tin xamili sfera se ipsili rixnontas tous eaytous tous poli xamila gia na me sikosoun kai pali,apo ayti ti sfera deixni pos ayta ta atoma einai alithini simaxei kai fili pragmatiki,tora an katayo sfera kai do apo aloi gonia tha do pos ta atoma to kanane gia na stiriksoun to ego tous gia ton katharo egoismo tous,an statho stin mesi tote vlepo mia aloi optiki pou ta panta einai ena.se kathe anoteri i katoteri sfera iparxei to kalo i kako kai mazi kanoun to ena,mou estiles ena minima aneva min fovase tipota exe empistosini ston angelo ton esoteriko eayto,prospathises na minis eygeniki na min me thiksis giati kai ego eimai simantikos opos oloi den to kano apo kakia kai to exeis katanoisi ayto giayto kai sinexizis akomi kai me emena,pistevis pos kati kalo exo na andikso,se eyxaristo,poli tha doun ayto to minima kai o kathenas tha katanoisi oti theli den me niazi ayto pleon,apo extes iparxei kati mesa sto mialo mou pou den me afini,,,,,o paratiritis dimiourgei tin antidrasi tou paratiroumenou,,,,,ti sineni ayto tha diksi stin poria,aithiroi etsi exo genithi na vlepo apo poles gonies den to kano skopima etsi genithika,kai tha sou dikso aloi mia tora pos exeis ena dinato oplo pou legete agapi kai to xrisimopoiois na xaidevis ta aytia na xtipas sto sinestima stin psixi kai stin kardia,kai oti me ayton ton tropo alazis ta panta mesa ston antropo, den se katigoro apla sou dixno ti ginete mesa mou kai se kapoies sferes kai ayto legete ipnotismos,ayto poli mporoun na to doun san epithesi pros esena den einai omos,kapoioi tha to doun san dixasmo trela i oti alo theli o kathenas,exo mia ipoxresi na eyxaristiso kai esena kai kapoia atoma edo mesa,kai milao apo mia sfera ipsili tor::: SIGNOMI KAI SAS EYXARISTO::: kai opos eipa oti tha apoxoriso tha to kano,epidi kratao ton logo mou mporeite kai xoris emena.kali sinexeia se olous.....

Κι εγώ χαίρομαι πάρα πολύ που είσαι εδώ! Πάρα πολύ!


Αλχημιστής ψυχών. Όλους μας αφορούν τα λόγια σου. Όλους. Ο καθένας μας τα μεταφράζει όπως έχει ανάγκη. Κι αυτό εξαρτάται από πολλά. Τέλος πάντων δεν μπορώ να πω τίποτα παραπάνω, γιατί δεν θα ήταν έντιμο μετά από τη παρούσα εξέλιξη. Και δεν εννοώ την Αιθηρόη. Η αλήθεια είναι πως πήρες μέσα σου τα υλικά που βάλαμε στα τελευταία γεγονότα κι έβγαλες κάτι άλλο, που μ αυτό θα φτιάξουμε κάτι καινούργιο. Γι αυτό σε ονόμασα αλχημιστή. Και ξέρω ότι ο αλχημιστής χρειάζεται να χει χρυσό για να μπορέσει να μεταλλάξει τα υπόλοιπα μέταλλα σε χρυσάφι. Κι εσύ έχεις άπειρο.

Εγώ πήρα όσα μου αναλογούν στις πράξεις μου. Και σ ευχαριστώ γι αυτό. Εσύ είδες εκεί που έπρεπε και άξιζε να δει κανείς. Πάντα είχες δίκιο για τα μάτια που κοιτούν. Και τα δικά σου βλέπουν βαθιά και στο φως, και στο σκοτάδι. Και είμαι ευγνώμων γι αυτό κι ελπίζω να το ξέρεις. Μάλλον το ξέρεις, αλλά θέλω να στο λέω.

Τι να σου πω Αιθηρόη; Εξαιρετικός ο λόγος σου. Είναι ευχής έργο να μπορείς να διαπερνάς τα όποια πέπλα, και να πηγαίνεις κατευθείαν εκεί που υπάρχει η καρδιά του άλλου, για να παραδώσεις με ασφάλεια και σιγουριά τα κατάλληλα νοήματα.

Είναι αλήθεια ότι είναι σημαντικό να ξέρεις ποιος είσαι και τι θέλεις. Οι επιλογές είναι πιο συνειδητές και εμείς πιο έτοιμοι για τα αποτελέσματα. Και όχι μόνο αυτό. Το ουσιαστικό είναι ότι κανείς δεν θα μπορεί εύκολα να πειράζει το μυαλό μας, και να μας αποπροσανατολίζει από αυτά που πιστεύουμε και πραγματικά θέλουμε.

Έχεις γράψει πολλά, που μπορούν να κουβεντιαστούν για πολλές ώρες. Σιγά σιγά όμως.

Θέλω όμως να πω ότι συμφωνώ απόλυτα με τη προσφώνηση του anarhou. Σωστά σε αποκάλεσε έτσι.

Ο αόρατος ναός έχει πολλά θαυμάσια μυαλά και ψυχές. Και σε καταλαβαίνω που τους αγαπάς τόσο.

Αιθηρόη χαίρομαι που σε ξαναβλέπω, κι εύχομαι να είσαι πάντα καλά!

15katerina θα συμφωνήσω μαζί σου. Έχω διαβάσει πολλά δικά της. Είναι κάποια που δεν τα φτάνω, και δεν τα καταλαβαίνω. Είμαι στην αρχή ακόμα μέσα μου, έτσι νομίζω. Αλλά δεν βιάζομαι. Αλλά πέρα απ αυτά που δεν καταλαβαίνω, είναι κι αυτά τα άλλα. Αυτά που τα ρουφάει η καρδιά μου, σα να περπατούσε τόσο καιρό στην έρημο και ξαφνικά βρέθηκε μπροστά σε μια θάλασσα με το πιο γλυκό νερό του κόσμου! Να πιω; Να ξεπλυθώ; Να κολυμπήσω; Δεν ξέρω τι να πρωτοκάνω! Όχι δεν βιάζομαι.
Αιθηρόη είμαι ευτυχισμένη που σε γνωρίζω!
Θέλω όμως να πω και κάτι άλλο. Την αλλαγή που είδα στο άτομο που στην αρχή τα έβαζε μαζί σου. Κι όχι μόνο μαζί σου. Αν τα εννοεί, είναι γιατί ένιωθες και γι αυτόν αγάπη, και του την έβαλες στη καρδιά. Μακάρι να τα εννοεί. Γιατί είπε και κάτι που αν είναι έτσι, τότε κανείς εδώ μέσα δεν είναι τυχαίος. Είπε: ta atoma pou mou (epitethikan) to ekanan gia na me sikosoun apo tin xamili sfera se ipsili rixnontas tous eaytous tous poli xamila gia na me sikosoun kai pali,apo ayti ti sfera deixni pos ayta ta atoma einai alithini simaxei kai fili pragmatiki. Δεν ξέρω αν είσαι αλχημίστρια ψυχών, αλλά μαγικό χέρι έχεις σίγουρα! Είναι η μέθοδος σου, να πολεμάς το κακό με το καλό. Το άσχημο με το όμορφο.
Σου εκφράζω τον σεβασμό μου και τον θαυμασμό μου! Και αποδεικύνεται ότι το πιο κοινό σημείο που έχουμε όλοι, αυτό που έγραψες δηλαδή, είναι η αγάπη. Κι εσύ έχεις πολύ. Δεν είναι φυσιολογικό αυτό για τον κόσμο μας, αλλά δεν με νοιάζει να βρω το πως και το γιατί. Μου φτάνει που υπάρχει!
Ποια είμαι και τι ζητάω: αυτό ψάχνω πια να βρω. Μετά βλέπουμε. Κι εδώ έχω από που να ξεκινήσω. Ευχαριστώ για όσα δίνεις!

Έχει λεχθεί, πως αυτοί οι οποίοι κινούν νήματα πάνω στον πλανήτη και επιθυμούν να ελέγξουν την ανθρωπότητα, δημιουργούν "καταστάσεις" και δεδομένα, ώστε να ανακαλύψουν εκείνους που μπορούν να αντισταθούν, καθώς επίσης και τις δυνάμεις - δυνατότητες που μπορεί να κατέχουν.

Πάνω σε αυτό, λοιπόν, έγραψα πως αυτό ήδη το γνωρίζουν, οπότε δεν είναι αυτό το ζητούμενο τους.

Συν τοις άλλοις, γνωρίζουν επίσης, πως δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν απευθείας αυτό το δεδομένο, παρά μόνο με την αποδυνάμωση (μέσω του φόβου, της διχόνοιας και της απομόνωσης) του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας.

Πράττουν ό,τι μπορούν, ώστε να διατηρούν τους ανθρώπους σε πλάνη και σύγχιση (μέσω φόβου και αμφιβολιών), ώστε να μην υπάρξει αντίδραση, ένωση, δράση.

Την αφύπνιση φοβούνται.

Διότι όταν οι άνθρωποι δράσουν, δεν υπάρχει τίποτα που θα δύναται να τους σταματήσει.

Ρούλα πυρ...


Χρειάζεται θάρρος και επιμονή.

Δεν είναι εύκολο να απαλλαγείς από όλα αυτά που αναφέρεις ως εμπόδια.
Ούτε είναι, απαραίτητα, αυτός ο σκοπός.

Το να το γνωρίζεις, όμως, σε βοηθάει να λειτουργείς όλο και πιο συχνά, περισσότερο συνειδητά σε διάφορα επίπεδα.

Όταν γνωρίζεις ποιος είσαι... όταν θυμάσαι ποιος είσαι και τι θέλεις, τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σε οδηγήσει σε "πράγματα" που δεν είσαι.

Ξέρεις τι αγαπά η καρδιά σου και τι όχι. (ό,τι γνωρίζει η καρδιά, δεν χάνεται).
Κάπου εκεί, θα βρεις δικά σου στοιχεία.

Όλα όσα δεν είμαστε, έρχονται σε εσωτερική σύγκρουση με αυτά που όντως είμαστε.

Γνωρίζεις πώς αισθάνεσαι, όταν κάνεις ή επιλέγεις κάτι που δεν θέλεις, αλλά "αναγκάζεσαι"... έτσι δεν είναι;

Αυτό το κενό δυσάρεστο συναίσθημα, χωρίς νόημα και δύναμη, το γνωρίζουν όλοι.

Πώς να βρεις νόημα σε κάτι που δεν εκφράζει εσένα;

Όλοι γνωρίζουν την αλήθεια.
Το θέμα είναι η άρνηση του εαυτού, στο να την αποδεχτεί... ή να την παραδεχτεί.

Γιατί;
Είναι μια λέξη, με την οποία μπορείς να αρχίσεις την αναζήτηση του εαυτού σου.

Ναι.
Όχι.
Είναι δύο λέξεις με τις οποίες μπορείς να επαναπροσδιορίσεις, τι θέλεις πραγματικά και τι όχι.

Θάρρος.
Είναι μία λέξη, την οποία θα χρειαστεί να στηρίξεις, για να υποστηρίξεις τα παραπάνω... και σε εσένα και στους άλλους.

Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους.

Δεν είναι οι άλλοι το εμπόδιο.
Ο εαυτός είναι.
Έμαθε... συνήθισε.

Δες τα "πράγματα" από την αρχή, σαν να τα βλέπεις για πρώτη φορά.
Τι αισθάνεσαι; Τι σκέφτεσαι;
Όχι σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει συλλέξει ο εγκέφαλος, αλλά σύμφωνα με αυτά που γνωρίζει η καρδιά.

Σου αρέσει το μήλο διότι σου το έμαθε κάποιος; Ή διότι νιώθεις ικανοποίηση και χαρά να το τρως;

Καταλαβαίνεις;

Βρες πρώτα το θάρρος, να μην είσαι η... γνώμη των άλλων.
Να μην εξαρτάσαι από την αποδοχή και τα αισθήματα τους.

Χρειάζεται να κατανοήσεις, πως πρώτα χρειάζεσαι εσένα με το μέρος σου.
Οι άλλοι, είτε θα σε ακολουθήσουν, είτε όχι.

Θέλεις να είσαι καλά και "ζωντανή", με όσους μπορούν να είναι μαζί σου; Ή θέλεις να είσαι ένας "υπνοβάτης" της ζωής και του εαυτού σου, ακολουθώντας χωρίς βούληση τους υπόλοιπους;

Και το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να ακούσεις εσένα. Να απομονώσεις όλες τις άλλες φωνές, που θα ακούς σε κάθε ερώτηση που θα θέτεις μέσα σου, από την δική σου.

Όταν σκεφτόμαστε πάνω σε κάτι, ανακατεύονται πολλοί (λέξεις, απόψεις, γνώμες, εικόνες άλλων) σε αυτό.

Αφαίρεσε κάθε ξένο στοιχείο.
Δες τι έμεινε.
Μπορεί να μην απομείνει τίποτα, να βρεθείς σε κενό. Εκείνη ακριβώς την στιγμή, μπορείς να το "κοιτάξεις" από την αρχή.
Να το "νιώσεις"... Εσύ.

Όταν νιώθουμε, μιλάμε με τον εαυτό μας.

Τα αισθήματα, είναι αντιδράσεις της βαθιάς συνείδησης μας.

Συχνά είναι αναμνήσεις, αλλά ξεχωρίζουν διότι συνοδεύονται από εικόνες.
Ή μπορεί να είναι ανάγκες, φόβοι, επιθυμίες, αλλά και πάλι ξεχωρίζουν, διότι συνοδεύονται από σκέψεις και εικόνες.
Έχουν ρίζες στις "πληροφορίες" του μυαλού.
Τις νιώθεις στο κεφάλι.

Το αυθεντικό συναίσθημα, έχει την ρίζα του στο στήθος, το νιώθεις στο μέρος της καρδιάς και κατακλύζει όλο σου το σύστημα.
Δεν σε παραλύει και δεν σε διαχωρίζει από το σύνολο του εαυτού σου, αλλά σε ενεργοποιεί.

Χμ...
Το να είσαι ο εαυτός σου, σημαίνει να μην κινείσαι σαν έρμαιο στον κόσμο.
Σωστές επιλογές ή λάθος... το ζητούμενο είναι να μην πνίγεσαι όταν αναπνέεις, αλλά να ρέει ελεύθερα ο αέρας από τον ένα κόσμο στον άλλον... σε αυτόν εντός σου και σε εκείνον εκτός.

Και τελικά, πρέπει να κατανοήσετε, πως ο κόσμος είναι αυτός που είναι, διότι εμείς είμαστε αυτό που είμαστε.

Μπορεί να το "ξέρετε", πια, αυτό... αλλά δυστυχώς δεν το Γνωρίζετε... καθ' όλον και καθ' όλων!

Να σας πω, όμως, αυτό που θέλω;
Κάνετε κάτι πιο απλό...
Πάρτε βαθιά ανάσα και πράξτε ό,τι μπορείτε, την κάθε στιγμή, για να κάνετε καλύτερη την ζωή σας και τον κόσμο.
Καθημερινά σας δίνονται ευκαιρίες, όσο και αν αρνείστε πως έτσι είναι.

Αρνηθείτε με όλες σας τις δυνάμεις, κάθε τι που θέλει να αλυσοδέσει εσάς ή κάποιον συνάνθρωπό σας, από όπου και αν προέρχεται αυτό.

Μην υποτιμάτε τίποτα.
Από τα μικρά και απλά, γεννιούνται τα μεγάλα και τα σπουδαία.

Ό,τιδήποτε "τοποθετείτε" στον κόσμο, πιάνει τόπο και επηρεάζει την ολική κίνηση του κόσμου... και του Κόσμου.

Πιστέψτε το!
Αλλιώς αφήστε το.

Αιθηρόη έγραψε:

Ρούλα πυρ...


Χρειάζεται θάρρος και επιμονή.

Δεν είναι εύκολο να απαλλαγείς από όλα αυτά που αναφέρεις ως εμπόδια.
Ούτε είναι, απαραίτητα, αυτός ο σκοπός.

Το να το γνωρίζεις, όμως, σε βοηθάει να λειτουργείς όλο και πιο συχνά, περισσότερο συνειδητά σε διάφορα επίπεδα.

Όταν γνωρίζεις ποιος είσαι... όταν θυμάσαι ποιος είσαι και τι θέλεις, τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σε οδηγήσει σε "πράγματα" που δεν είσαι.

Ξέρεις τι αγαπά η καρδιά σου και τι όχι. (ό,τι γνωρίζει η καρδιά, δεν χάνεται).
Κάπου εκεί, θα βρεις δικά σου στοιχεία.

Όλα όσα δεν είμαστε, έρχονται σε εσωτερική σύγκρουση με αυτά που όντως είμαστε.

Γνωρίζεις πώς αισθάνεσαι, όταν κάνεις ή επιλέγεις κάτι που δεν θέλεις, αλλά "αναγκάζεσαι"... έτσι δεν είναι;

Αυτό το κενό δυσάρεστο συναίσθημα, χωρίς νόημα και δύναμη, το γνωρίζουν όλοι.

Πώς να βρεις νόημα σε κάτι που δεν εκφράζει εσένα;

Όλοι γνωρίζουν την αλήθεια.
Το θέμα είναι η άρνηση του εαυτού, στο να την αποδεχτεί... ή να την παραδεχτεί.

Γιατί;
Είναι μια λέξη, με την οποία μπορείς να αρχίσεις την αναζήτηση του εαυτού σου.

Ναι.
Όχι.
Είναι δύο λέξεις με τις οποίες μπορείς να επαναπροσδιορίσεις, τι θέλεις πραγματικά και τι όχι.

Θάρρος.
Είναι μία λέξη, την οποία θα χρειαστεί να στηρίξεις, για να υποστηρίξεις τα παραπάνω... και σε εσένα και στους άλλους.

Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους.

Δεν είναι οι άλλοι το εμπόδιο.
Ο εαυτός είναι.
Έμαθε... συνήθισε.

Δες τα "πράγματα" από την αρχή, σαν να τα βλέπεις για πρώτη φορά.
Τι αισθάνεσαι; Τι σκέφτεσαι;
Όχι σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει συλλέξει ο εγκέφαλος, αλλά σύμφωνα με αυτά που γνωρίζει η καρδιά.

Σου αρέσει το μήλο διότι σου το έμαθε κάποιος; Ή διότι νιώθεις ικανοποίηση και χαρά να το τρως;

Καταλαβαίνεις;

Βρες πρώτα το θάρρος, να μην είσαι η... γνώμη των άλλων.
Να μην εξαρτάσαι από την αποδοχή και τα αισθήματα τους.

Χρειάζεται να κατανοήσεις, πως πρώτα χρειάζεσαι εσένα με το μέρος σου.
Οι άλλοι, είτε θα σε ακολουθήσουν, είτε όχι.

Θέλεις να είσαι καλά και "ζωντανή", με όσους μπορούν να είναι μαζί σου; Ή θέλεις να είσαι ένας "υπνοβάτης" της ζωής και του εαυτού σου, ακολουθώντας χωρίς βούληση τους υπόλοιπους;

Και το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να ακούσεις εσένα. Να απομονώσεις όλες τις άλλες φωνές, που θα ακούς σε κάθε ερώτηση που θα θέτεις μέσα σου, από την δική σου.

Όταν σκεφτόμαστε πάνω σε κάτι, ανακατεύονται πολλοί (λέξεις, απόψεις, γνώμες, εικόνες άλλων) σε αυτό.

Αφαίρεσε κάθε ξένο στοιχείο.
Δες τι έμεινε.
Μπορεί να μην απομείνει τίποτα, να βρεθείς σε κενό. Εκείνη ακριβώς την στιγμή, μπορείς να το "κοιτάξεις" από την αρχή.
Να το "νιώσεις"... Εσύ.

Όταν νιώθουμε, μιλάμε με τον εαυτό μας.

Τα αισθήματα, είναι αντιδράσεις της βαθιάς συνείδησης μας.

Συχνά είναι αναμνήσεις, αλλά ξεχωρίζουν διότι συνοδεύονται από εικόνες.
Ή μπορεί να είναι ανάγκες, φόβοι, επιθυμίες, αλλά και πάλι ξεχωρίζουν, διότι συνοδεύονται από σκέψεις και εικόνες.
Έχουν ρίζες στις "πληροφορίες" του μυαλού.
Τις νιώθεις στο κεφάλι.

Το αυθεντικό συναίσθημα, έχει την ρίζα του στο στήθος, το νιώθεις στο μέρος της καρδιάς και κατακλύζει όλο σου το σύστημα.
Δεν σε παραλύει και δεν σε διαχωρίζει από το σύνολο του εαυτού σου, αλλά σε ενεργοποιεί.

Χμ...
Το να είσαι ο εαυτός σου, σημαίνει να μην κινείσαι σαν έρμαιο στον κόσμο.
Σωστές επιλογές ή λάθος... το ζητούμενο είναι να μην πνίγεσαι όταν αναπνέεις, αλλά να ρέει ελεύθερα ο αέρας από τον ένα κόσμο στον άλλον... σε αυτόν εντός σου και σε εκείνον εκτός.

Και τελικά, πρέπει να κατανοήσετε, πως ο κόσμος είναι αυτός που είναι, διότι εμείς είμαστε αυτό που είμαστε.

Μπορεί να το "ξέρετε", πια, αυτό... αλλά δυστυχώς δεν το Γνωρίζετε... καθ' όλον και καθ' όλων!

Να σας πω, όμως, αυτό που θέλω;
Κάνετε κάτι πιο απλό...
Πάρτε βαθιά ανάσα και πράξτε ό,τι μπορείτε, την κάθε στιγμή, για να κάνετε καλύτερη την ζωή σας και τον κόσμο.
Καθημερινά σας δίνονται ευκαιρίες, όσο και αν αρνείστε πως έτσι είναι.

Αρνηθείτε με όλες σας τις δυνάμεις, κάθε τι που θέλει να αλυσοδέσει εσάς ή κάποιον συνάνθρωπό σας, από όπου και αν προέρχεται αυτό.

Μην υποτιμάτε τίποτα.
Από τα μικρά και απλά, γεννιούνται τα μεγάλα και τα σπουδαία.

Ό,τιδήποτε "τοποθετείτε" στον κόσμο, πιάνει τόπο και επηρεάζει την ολική κίνηση του κόσμου... και του Κόσμου.

Πιστέψτε το!
Αλλιώς αφήστε το.

Ευστοχα τα λογια σου αγαπητη Αιθηροη!! Το διαβαζω ξανα και ξανα να τα εμπεδωσω καλυτερα! Ολα ειναι ετσι ακριβως! Μαλλον κατι γνωριζω η' περναω το βημα της αναγνωρισης, αν θελεις των λαθων η' αποδοχης των πραξεων μου! Το επομενο βημα λοιπον ειναι το θαρρος και αυτο πρεπει να βρω! Που να το βρω ; Απο που να παρω δυναμεις; Ολα γυρω μου, μου τραβανε ενεργεια! Δουλεια,σπιτι και σχεση! Τοσο λαθος τα εκανα ολα; Ημουν πολυ βολικη για τους αλλους η' πολυ ψευτικη για μενα;
Ειμαι σιγουρη οτι πολλοι ανθρωποι ειναι κλεισμενοι μεσα σε μια τετοια κατασταση και καθημερινοτητα που εμεις οι ιδιοι εχουμε φτιαξει!
Ευχομαι με ολη την καρδια μου,ιδιως τωρα που γνωριζω πως αισθανομαι και δεν εχω ψευδαισθησεις οτι θ αλλαξουν οι ανθρωποι η' οι καταστασεις μονες τους, να βρειτε ολοι το θαρρος να αναγνωρισετε τους εαυτους σας και να μαθετε να τους σεβεστε! 
Εγω στην προσπαθεια ειμαι , ευχομαι να τα καταφερω! Αλλα το συναισθημα του δηθεν καλο και αναμνησεων με τραβαει πισω! 
Θελει τρομερη δυναμη για αυτη τη μαχη! Ευχαριστω για τη βοηθεια σου , ειναι πολυτιμη αληθεια!

Έχεις περισσότερες δυνάμεις από όσες γνωρίζεις ή πιστεύεις...

Κάθε φορά που μας παρουσιάζεται μία πρόκληση, εφοδιαζόμαστε με τα ανάλογα εργαλεία και όπλα για να την φέρουμε εις πέρας.

Έχε εμπιστοσύνη και μην φοβάσαι...
Θα δεις πως τα "πράγματα", ποτέ δεν είναι τόσο ακατόρθωτα ή δύσκολα, όσο πιστεύαμε αρχικά.

ετσι ακριβως ειναι! αποδεδειγμενα. αρκει να θυμομαστε καταστασεις δυσκολες που εχουμε περασει στο παρελθον. πως μας φαινονταν πριν, πως στη διαρκεια, και πως μετα. να μη ξεχναμε να περνουμε μια βαθια ανασα. η Αιθηροη μου το μαθε αυτο επιμονα κι ειναι απο τις πιο σημαντικες βοηθειες που ειχα και που χρησιμοποιω παντα, καθε φορα που θελω να κανω κατι καινουργιο και δυσκολο.

Τα έχει πει όλα.
Όλα όσα χρειαζόμαστε. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Απλά κι εύκολα.
Μα γιατί μοιάζουν δύσκολα και τα κάνουμε ακατόρθωτα; Τι περιμένουμε άλλο να ακούσουμε; Πως αλλιώς το περιμένουμε και το θέλουμε;

Δεν ξέρω. Μάλλον μας έχει γίνει νοοτροπία, ότι το ίδιο πράγμα αν το αγοράσουμε ακριβά θα είναι καλύτερο από αυτό το ίδιο που μπορεί να το βρούμε και τσάμπα κάπου σε ένα πάγκο. Ίσως, δεν παίρνω κι όρκο. Λέω ίσως γιατί δεν θέλω με τίποτα να ανακαλύψω ότι από μια νοοτροπία έχασα τόσα πράγματα.

Ποιος είσαι και τι ζητάς... 

Όλα εξαρτόνται από αυτά τα δύο. 

Όλες οι απαντήσεις που ζητάς... όλα όσα αδυνατείς να κατανοήσεις, όλα όσα σε έχουν φέρει στην θέση που βρίσκεσαι, όλα όσα με "λάθος" ή "σωστό" τρόπο υπερασπίζεσαι, όλα όσα "δίκαια" ή "άδικα" διεκδικείς, όλα όσα σε κάνουν να συγκρούεσαι ή να ενώνεσαι μέσα σου... βρίσκονται σε αυτές που ακόμη δεν έχεις δώσει στον εαυτό σου. 

ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ; ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ;

Το θέμα δεν είναι να βρεις μόνον τις απάντησεις, αλλά να τις κατανοήσεις και να τις αποδεχτείς.

Ψάχνεις να βρεις την θέση σου στον κόσμο... 

Χρειάζεται και να κατανοήσεις, ότι είμαστε αυτό που Είμαστε. Όχι "σαν"... όχι "ναι μεν, αλλά"...

Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Μόνο τρόπος. 
Τρόπος με τον οποίο ταξιδεύουμε... γινόμαστε... είμαστε...

Κάθε μέρα το θυμίζω στον εαυτό μου.

Και αρκετοί από εμάς.
Κάθε μέρα και πριν από κάθε πράξη, και απόφαση. Όσο δύσκολο κι αν είναι κάποιες φορές, κι ίσως τις περισσότερες.

Να είσαι καλά Άρη!

Ρουλα Πυρ έγραψε:

Αιθηρόη έγραψε:

ΑΙΘΗΡΟΗ ΟΤΑΝ ΨΑΧΝΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΘΕΛΕΙΣ Η ΕΠΟΧΗ,ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ , Η ΣΧΕΣΗ,Η ΔΟΥΛΕΙΑ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΣΕ ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΖΟΥΝ ,ΣΕ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ 
ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΣΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΧΑΝΕΣΑΙ ΣΤΑ ΠΡΕΠΕΙ...ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ (ΠΑΝΤΑ Ο,ΤΙ ΣΕ ΣΥΓΧΙΖΕΙ,ΣΟΥ  ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ)!!! ΝΙΩΘΩ ΑΔΥΝΑΜΗ ΝΙΩΘΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΕ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ! ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΕΝΩ ΣΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ! ΜΕΓΑΛΟ ΖΗΤΗΜΑ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ!! ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ;; ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩ, ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΩ,ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΩ,ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ;; ΟΛΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!! ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΜΕ ΒΡΩ ,ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΚΟΙΤΑΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ;;;; ΠΩΣ;;; ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΕ ΒΡΩ!! ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;;; ΚΑΝΩ ΚΑΚΟ ΝΑ ΑΓΧΩΝΟΜΑΙ!!! ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΑΝ ΕΠΑΙΡΝΑ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΞΩ!! ΠΟΛΥ ΟΙΚΕΙΟ ¨ΣΠΙΤΙ¨ ΕΔΩ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΝΑ ΘΕΤΩ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΩ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ!!

επετρεψε μου να πω την γνωμη μου λες πως να μην επηρεαζεσαι απο την κρηση την γκρινια την μουρμουρα τον αλλον
ακου τη θα κανης 
πανε σε ενα σκοτηνο δωματιο τελειως σκοτηνο με ενα κερι στο χερη και σπιρτο οι αναππτηρα
αφου εισαι σκοτηνα αναψε  το κερι και κοιτα το φως 
τωρα κοιταζε το για ενα λεπτο και ετα σκεψου το εξης 
οτη το κερι και το φως εισαι εσει το σκοταδη ειναι οι αρνητηκη ενεργεια οι απισιοδοξια οι δυστηχια οτι θες εσσει πες το.. που εκπεμπουν οι αλλη αθρωποι εσσει ομως εισαι το κερι που εκπεμπη φως που ειναι οι θετηκη ενεργεια οι μη γκρινια οι αισιοδοξια πες το οπως θες 
και σηνηδητοποιησε το αυτονοητο γυρω  σου εχεις σκοταδι εσσει εισαι το φως το σκοταδι σβηνη 
απο το κερι το φως οχι.. ετσι και εσσει ακριβως αν εισαι ατομο με αισιοδοξια με θετηκη ενεργεια οτι θες να πρεσβευης και να εκπεμπης οσση αρνητηκη ενεργεια υπαρχη γυρω σου δεν μπορη νασε επηρεαση

για να μην αναφερω οτι φωτηζης το σκοταδι αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα 
καλη σου επυτηχια καντο και θα με θυμηθης
και γενικα αν οι φιλη σου οι παρεες σου οιγονης σου λενε για αρνητηκα πραγματα σου προτηνο
οι να φευγης οι να προσπαθης να αλαζης την σηζητηση ποιο θετικα πραγματα να τους κανης να γελανε
οι στην τελικη να αποχωρης

Αιθηρόη έγραψε:

Έχει λεχθεί, πως αυτοί οι οποίοι κινούν νήματα πάνω στον πλανήτη και επιθυμούν να ελέγξουν την ανθρωπότητα, δημιουργούν "καταστάσεις" και δεδομένα, ώστε να ανακαλύψουν εκείνους που μπορούν να αντισταθούν, καθώς επίσης και τις δυνάμεις - δυνατότητες που μπορεί να κατέχουν.

Πάνω σε αυτό, λοιπόν, έγραψα πως αυτό ήδη το γνωρίζουν, οπότε δεν είναι αυτό το ζητούμενο τους.

Συν τοις άλλοις, γνωρίζουν επίσης, πως δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν απευθείας αυτό το δεδομένο, παρά μόνο με την αποδυνάμωση (μέσω του φόβου, της διχόνοιας και της απομόνωσης) του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας.

Πράττουν ό,τι μπορούν, ώστε να διατηρούν τους ανθρώπους σε πλάνη και σύγχιση (μέσω φόβου και αμφιβολιών), ώστε να μην υπάρξει αντίδραση, ένωση, δράση.

Την αφύπνιση φοβούνται.

Διότι όταν οι άνθρωποι δράσουν, δεν υπάρχει τίποτα που θα δύναται να τους σταματήσει.

σημφωνο αλλα πρεπη να κατανοησουμε κατι δεν ειναι παντοδυναμη ουτεπανησχηρη αν ηταν
θα μας ειχαν κανη να μην πω 
το θεμα ειναι οτι οι αθρωποτητα θα εξεληχθη με τροπους που ουτε φανταζομαστε
το θεμα ειναι να μην ημαστε δουλη να παψουμε να ημαστε δουλη επιτελους
και αυτο πρεπη να σκεφτεστε και να οραματηζομαστε

Ανέφερα κάπου, ότι εδώ βρήκα το καλό. Γι' αυτό ακριβώς μιλούσα. Κι αυτό ακούει στ' όνομα Αιθηρόη. Και ποτίζεις τους λόγους σου με αυτό το καλό που έχεις μέσα σου. Με φως- καλό- ελπίδα- δύναμη.
Συμφωνώ με όλο σου το κείμενο, με κάθε πρόταση και με κάθε λέξη.

Να πω κι εγώ κάτι; Αυτό που νομίσαμε ότι είμασταν, έφτιαξε τον κόσμο που έχουμε. Αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε, τον διατηρεί αυτόν τον κόσμο. Ποιοι είμαστε πραγματικά να βρούμε, αυτό είναι που θα καθορίσει τον κόσμο στο μέλλον.