ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ;

Ποιος είσαι κ τι θέλεις...ενδιαφέρον θέμα!αλλα δεν νομίζω πως εύκολα θα απαντήσει κανείς ακόμα κ αν ξέρει....

Αλλα πολύ θα ήθελα να δώ τι θα γίνει.....χεχε...

Δεν μου αρέσει να μιλάω για μένα γιατί για καποιον λόγο εκνευρίζομαι...συγνώμη η συνήθεια...όλο στο μυαλό μου είναι ο νόμος της σιωπής...αλλα θα προσπαθήσω γιατί κάτι μου λεεί να το κάνω...

Προσέξατα ποτε οτι μερικές φορές ακομα κ οι λέξεις μας κάνουν να νιώθουμε κάπως...η απαντηση στο ποιος είμαι συνήθως είναι με "ειμαι τάδε" αλλα τώρα κάνω ολόκληρη εισαγωγή για να μην πω ακριβώς την λέξη για να μην φανεί κάπως στους άλλους...

Είμαι πολύ περίφανη με τον εαυτό μου που ενω περασα πολλά ...κ περνάω μου αρέσει που είμαι αυτή που είμαι...που "βλέπω" κ "ακούω" άσχετα εαν μερικες φορές είναι άσχημα τα πράγματα ή που νιώθω λίγο περίεργα κ μόνη...

Που η ψυχη μου όσων αιώνων κ αν είναι (χεχε)όλο διψάει να μάθει,να παρατηρεί,να ανιχνεύει και να βοηθάει με τον τρόπο της εδώ που βρίσκεται...

Που το μεγαλύτερο φώς το βρήκα στο σκοτάδι που μου αρέσει να είμαι....

Ευχαριστώ τους ανθρώπους για την ποικιλία των συναισθημάτων που μου έδειξαν κ είδα πως τελικά όσο μικρή κ αν είναι η ζωή τους με τόσα συναισθήματα είναι πολύ περισσότερη απο την δική μας...κ με νόημα...εμαθα πολλά...

Ποια είμαι...είμαι αυτή που περπατάει ανάμεσα απο τους ανθρώπους κ προσπαθει με τον τρόπο της να βοηθήσει τις ψυχές τους...είμαι το φώς στο σκοτάδι...

Αν κ πρόσφατα έμαθα κ άλλα για μένα....γιατι καμια φορά η αλήθεια είναι μισή κ μαζεύεις τα κομμάτια...κ μετά έχεις έναν εσωτερικό πόλεμο για να την δεκτεις...νομίζω όμως πως...κάπως την έχω αποδεκτεί....

Αιθηρόη μήπως είπα πολλά όμως? ονειρα γλυκά....

ειμαι αυτη που νιωθω οτι ειμαι οταν ειμαι δυνατη και δεν φοβαμαι. τοτε νιωθω ικανη για ολα. ικανη να αλλαξω τον κοσμο. οταν κατι με βαζει κατω εκνευριζομαι και χανομαι σα να βρισκομαι σε λαβυρινθο. ξερω ομως οτι δεν ειναι αυτη ειναι η αληθεια. παιρνω βαθια αναπνοη και προσπαθω να θυμηθω και να με φερω στην κατασταση του να μην φοβαμαι. θυμαμαι οτι αυτη η ζωη δεν ειναι το παντα μου και οτι θα περασει. και τοτε νιωθω παλι οτι τιποτα και κανεις δεν μπορει να με κρατησει εδω σα να περναω λιγο απο τον χρονο μου εδω. με λιγα λογια ειμαι ενας ανθρωπος με πολλες προοπτικες. δεν ανηκω στην κοινωνια που εχει τα πιστευω που με εγκλοβιζανε καποτε. την αρνουμαι. κι αυτο μοιαζει λιγο με ελευθερια. ειμαι δηλαδη ενα ον που οφειλουν ολοι να το σεβονται οπως τους σεβομαι κι εγω. εχω ελλατωματα και κανω λαθη αλλα ετσι ειναι ο ανθρωπος που μαθαινει. ειμαι ενας ανθρωπος που μαθαινει για να παει μπροστα και να αποκτησει κι αλλες δυνατοτητες. και δεν θα αφησω κανεναν να με εμποδισει στην ανωδο μου αυτη. καπως ετσι απανταω στο ποιος ειμαι.

τωρα τι θέλω; εναν κοσμο που να μπορω να ζησω χωρις να υποφερω απο εγνοιες αρρωστιας, ελλειψη χρηματων, βιας, μοναξιας, πολεμων, ανασφαλειες αφανισμου. να μπορω να εχω τις δυναμεις να βοηθαω οσους εχουν αναγκη. και να υπαρχουν ανοιχτα για ολους ολες οι γνωσεις του κοσμου για να τρεφω την αγνοια μου και να γινομαι ολο και πιο σοφη. και θελω την ελευθερια να μπορω να ΕΙΜΑΙ και να το εκφραζω στον κοσμο χωρις να κρινομαι και να κρυβομαι.

Αιθηροη με την μουσικη εβλεπα δυο εικονες. να πεταω ψηλα. βεβαια δεν ειναι και τοσο διαφορετικο με το σημερα μου. αλλα εβλεπα να πολεμαω στο διαστημα τους κακους του συμπαντος με σκαφος μου. μα και να πεταω και να απολαμβανω και τα αγνωστα μερη. και καιρους πολεμου ειδα και ειρηνης. με ειδα πολεμηστρια. και η καρδια μου ενιωθε πληρης σε αυτο το ρολο. αυτη ειναι η αληθεια μου. μπορει να μην μπορω να σωσω ψυχες οπως η Ilia αλλα πολεμαω για να σωσω αθωους. δεν συμφωνω τοσο με τον πολεμο για να σταματησει πολεμος. αλλα ειναι σα να μην γινεται προς το παρων αλλιως. ειναι περιεργο ομως. δεν ειναι ευκολο να πεις ποιος νομιζεις οτι εισαι. και νομιζω οτι ειμαι αυτα που λεω γιατι η μονη που τα νιωθει αυτα και τα βλεπει ειμαι εγω. οι αλλοι θελαν παντα να ειμαι κατι αλλο. εγω ομως ειμαι καλα μονο με αυτα που νιωθω και πιστευω για μενα. και νομιζω πως καταλαβαινεις τι λεω. δεν μπορω να τα πω καλυτερα. ειμαι μια πολεμηστρια της ζωης και θελω να ελευθερωθω απο τις αδυναμιες και τους φοβους αυτου εδω του κοσμου. δεν με φοβιζουν ομως οι εκμεταλευτες και οι οποιοι εξωγηινοι μπορει να προσπαθουν να κατακτησουν αυτο τον πλανητη. γιατι δεν θα το καταφερουν ποτε. μονο τις αδυναμιες μου φοβαμαι αυτες της σαρκας και του μυαλου.

τελικα ειναι ωραιο να λες ποιος εισαι. ξεκαθαριζεις την θεση σου και αναλαμβανεις την ευθυνη. μετα μπορεις να εισαι αυτος που εισαι. ακριβως αυτο που ειπες καποτε. οταν γινουμε ξεκαθαροι με εμας τοτε ετσι θα ειμαστε και για τους αλλους. ειναι σπουδαιο να εισαι αληθινος με τον εαυτο σου. κι ας κανεις λαθη. να βαδισουμε το δρομο με αληθεια αγαπη και εγρηγορση οπως ειπε και ο η sisyphus. σ ευχαριστω Αιθηροη! Για ολα!

Είμαι ένας άνθρωπος που έχει πολυ δουλειά ακόμα μέχρι ν βγάλει από μέσα τ όσα δεν είναι δικά τ. Αισθάνομαι όμως ότι είμαι μια σπουδαία οντότητα σαν άνθρωπος γ ν προσπαθούν τόσοι ν μ κατακτήσουν. Έτσι λοιπόν αποφασίζω ν παλέψω γ τ ελευθερία μ ν γίνω όλα όσα ακόμα μπορώ ν γίνω. Εγώ δεν ξέρω ακόμα ακριβώς τι είμαι. Σίγουρα όμως δεν είμαι δούλος κανενός. Όσο μ χτυπούν κ μ καταπιέζουν άλλο τόσο αντιδράω κ μ βοηθάνε ν σπάσω τ χαλασμένο καλούπι π έφτιαξαν κάποιοι γ μένα από παιδί. Θέλω ν γίνω κ ν γνωρίσω τ πάντα! Αυτό θέλω. Κ ακούγοντας τ μουσική που έβαλες Αιθηρόη ένιωσα μια ανάταση ψυχής κ ν τρέχω σ λιβάδια ξέγνοιαστη. Περίεργο αλλά όσο κ αν προσπαθούσα ν μ δω ν πολεμάω, δεν μ είδα. η δεν είμαι πολεμίστρια η κουραστηκα πολυ. Όπως κ αν είναι όμως, μ τ μουσική αυτή ένιωσα δυνατή κ έτοιμη ν βγω έξω ν αντιμετωπίσω τ κόσμο. Μ είδα ν μπορώ ν κάνω τ πάντα. Ένιωσα ν μην ανήκω σ αυτό τ κόσμο. Ήταν λίγο παράξενο αυτό. Όμως τ βασικότερο είναι ότι ένιωσα κ κατάλαβα κ μ αισθήματα ότι δεν είμαι τ μικρό ανθρωπάκι που θέλουν ν μ πείσουν οι ύπουλοι υπνωτιστές τ κόσμου. Δεν είμαι κομμάτι τ μάζας που έφτιαξαν. Τώρα καταλαβαίνω αυτό που μ είπες κάποτε! ΟΣΟ ΑΝΑΠΝΕΕΙΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ! Τώρα καταλαβαίνω τ νόημα.

Συμπέρασμα; Είμαι αυτό που είμαι κ σίγουρα δεν είμαι δούλος. Θέλω ν ανακαλύψω τ κόσμο κ ν δημιουργώ χωρίς ν μ εμποδίζουν κ ν σπάσω όλες τ αλυσίδες που μ κάνουν ν κρέμομαι στις ανάγκες τ σώματος.

Γεια σας!!!Εχω ανακαλυψη αυτο το φορουμ καταλαθος κ πιστευω οτι δεν ηταν τυχαιο..Αυτο που θελω κ ζηταω ειναι να μαθω...τι??Τις δυνατοτητες που μπορω να εχω σαν ανθρωπος κ τις γνωσεις ωστε να μπορεσω να εξελιχθω κ να βοηθησω κ να βοηθηθω.Ποια ειμαι?Ειμαι ενα ον με πολυ θετικη ενεργειαααα κ πολυ πολυ αγαπη προς ολους!!!Καποτε παλευα να βρω την ευτυχια..δεν εβλεπα ομως οτι ειδη την ειχα ποσο τυχερη ειμαι στην ζωη μου!!!Σταματησα να σκεφτομαι για το μελλον..ζω το ΤΩΡΑ με ευγνωμοσυνη κ πολυ χαρα!!!μονο που αναπνεω ειμαι χαρουμενη!!κ απολαμβανω το θεικο μας κοσμο!!Κ τα υλικα αγαθα καποτε δεν μπορουσα χωρις αυτα.Τωρα μπορω με λιγοτερα δεν μου φερνουν τοση ευτυχια οσο μου φερνει η φυση,τα ζωα οι ανθρωποι καλοι κακοι...κ ολο το συμπαν μαζι!!!!χαιρομαι πολυ που ειμαι στην ομορφη παρεα σας κ μου δοθηκε η ευκαιρια να γραψω κατι..κατι που δεν εκανα ποτε ..δεν μπορουσα ουτε να γραψω ουτε να διαβασω..Τοσο ανησυχο πνευμα..δεν μπορουσα ουτε το ζωδιο μου να διαβασω..την πρωτη φορα που ανακαλυψα το φορουμ διαβαζα για 4 ολοκληρες ωρες!!!ποτε στη ζωη μου..κ χαιρομαι πολυ γι αυτο.Οσο για το παραπανω τραγουδι οταν το ακουγα ειδα εμενα οπως ειμαι τωρα αλλα στο μελλον ...ειχα πολυ μα πολυ δυναμη!!!!Την δευτερη φορα που πηγα παλι να το ακουσω δηλαδη σημερα αρχισα να ακουω καποιους παραξενους παλι ηχους στο σπιτι κ ετσι το εκλεισα.
Αιθηροη μου εισαι πολυ αξιολογος ανθρωπος!!! κ εγω τυχερη κ χαρουμενη που σε γνωριζω απο εδω..ζηταω μια γνωμη η μια βοηθεια..διαφορα ανεξηγητα μου συνεβουν απο παιδι κ ακομη με τυρανανε,δεν ξερω τι να κανω,καποτε ηταν μονο βραδυ η σε ονειρο..τωρα γινεται κ μερα..τι μπορω να κανω?ηθελα να ζητησω απο καιρο μια γνωμη..κ πρεπει να πω κ καποιες λεπτομεριες..που θα μπορουσαμε ? δεν ξερω που να στηλω.... χαρηκα για την ευκαιρια που μου δοθηκε να γραψω..ευχαριστω που υπαρχεται ολοι !!!

Ειμαι αυτο που πιστευω ..
Πιστευω στο Συνολο
Ειμαι βοηθος του, προστατης του, λειτουργος του, συνεχιστης του ..

Απο την πρωτη αναπνοη της ζωης μου, εως την στιγμη που θα ενωθω με την αρχη μου

Ολα ειναι ηδη στην θεληση της αρχης και πραγματοποιουμαι την θεληση
της αυτην την στιγμη και ανα πασα στιγμη ...
.. να ανυψωσω τους ανθρωπους
οπως και την Ιερη Γαια που πανω της κινουμαστε και μοιραζομαστε την
Θεληση ...

Ξαφνιάστηκα... Ειναι η ερώτηση με την οποία με αφύπνισες, είναι η ερώτηση με την οποία με επανέφερες..

Είμαι εγώ.. είμαι εγώ που μέσα απο τισ πράξεις μου είμαι μοναδική, ειμαι εγώ που κλαίω το τελευταίο καιρό τα βράδια για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου και νοιώθω όλο και περισσότερο την ανάγκη για να βρώ αντοχή κ άλλη να δώσω δύναμη στους γύρω μου, να πάρουν ένα κομμάτι μου και να τους προστατέψω.. Βαδίζω μπροστά κοιτώντας πίσω. Δεν θυμάμαι ποια είμαι πραγματικά και πως βρέθηκα εδώ, δεν έχω βρει τον τρόπο να μάθω.. Αλλα ξέρω οτι ακόμα ψάχνω. Άσβηστο μου κερί η πίστη να φτάσω στο όλον αλλα όχι μόνη. Μεγαλύτερος μου φόβος ο "άνθρωπος". Και στήριγμα μου εσεις. Ο χώρος τούτος. Δεν ξέρω τι είναι σωστό και τι λάθος το μόνο που διδάχτηκα απο εδώ κυρίως και το τονίζω σε αυτά τα χρόνια που βρίσκομαι στο χώρο είναι η πίστη στον εαυτό μας και οτι όλοι μπορούμε να προσφέρουμε.
(Ομολογώ οτι ξαφνιάστηκα με την Ιλια... πάντα ταπεινή και γνώστης των δυνατοτήτων της αλλα μαζευτηκες πολυ Ιλια μου και δεν θέλω να ξανακλειστεις. Μας προσφέρεις πολλα! Σπαθί άγρυπνος φύλακας εδω!)

Ποιος είσαι;

Μια ερώτηση δίχως απάντηση..

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να γνωρίζει εξ ολοκλήρου τον εαυτό του..

Οπως το dna.. γνωρίζεις ένα μέρος..ένα ελάχιστο κομμάτι του εαυτού σου.. το 5%.. το υπόλοιπο 95..τι εισαι;



Και αντε το 5% το γνωριζεις..σε γενικές γραμμές δηλαδή μπορείς να περιγράψεις τον εαυτό σου αλλα και πάλι με τα χρόνια.. αλλάζεις..βελτιώνεσαι..αναθεωρείς..

Λες..γνωριζω τον εαυτό μου απο τα βιωματά μου.. οκ..

Γνωρίζω τον εαυτό μου μεσα απο την ζωή..

Η κάθε μέρα σε διδάσκει...Η κάθε μέρα είναι μοναδική..μπορείς να την γεμίσεις..ή να την αφήσεις άδεια..εξαρτάται πάλι ποιος είσαι..

(και δεν εννοω για διασημους ανθρωπους..για απλους που συνέχεια ανοιγουν δουλειες..δεν καθονται..καθαρίζουν, σκουπίζουν, σφουγγαρίζουν χεχε)

Σιγουρα είσαι πολεμιστής...διεκδικείς το δικαίωμα να ζεις..να ζεις όπως επιθυμεις..

Σίγουρα σου αρέσει το όμορφο..κανεις δεν θέλει να ζει μες στα σκουπίδια και στη βρωμια

Σίγουρα σου αρεσει η συνεργασία, η φιλιά, η συντροφιά...να βοηθάς

Σίγουρα σου αρέσουν τα ταξίδια... να γνωρίζεις τόπους,τα αξιοθέατα... και αν δεν μπορεις υπάρχουν και τα βιβλία, το ιντερνετ που σου παρεχουν πληροφοριες για διαφορα μέρη

Σίγουρα είσαι εξερευνητης..σου αρεσει η γνώση και ψάχνεις να βρεις πληροφορίες..

Είναι τόσα πολλά που αδυνατείς να απαντήσεις.. και όλα αυτά στο 5 %..

Το υπόλοιπο 95%;

Θα ακούσω με προσοχή, θα σκεφτώ, θα νιώσω, και με χαρά θα σου απαντήσω. Ευχαριστώ για την αναζήτηση!

Αυτό το καιρό είμαι πολύ θυμωμένος Αιθηρόη μέ όσα γίνονται και προσπαθούν να κάνουν κι όπως καταλαβαίνεις είμαι λίγο εκτός ελέγχου. Δεν θέλει φαντασία για να καταλάβεις τι βλέπω και τι σκέφτομαι και τι νιώθω όταν ακούω τέτοια μουσική.

Υ.Γ ειμαι και λίγο κρυψίνους σιγα σιγα βγαζω αυτα που ξερω

Πιστευω πως η ερωτηση "ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ?" ειναι απο τις καλυτερες που εχουν τεθει ποτε!!! Ισως ειναι δυσκολο σε μερικους να το βρουν,να εκφραστουν,να ψαξουν....Ομως αν καθισεις κατω και βαλεις σε μια ταξη τις σκεψεις σου,πιστευω πως θα μπορεσεις να απαντησεις σε αυτη την "περιεργη" ερωτηση που μας εχει τεθει..Αυτο εκανα και εγω και πιστευω πως εκανα μια καλη αρχη για πρωταρα!!!!
Με τη μουσικη που μας εβαλες να ακουσουμε Αιθηροη,δεν ξερω γιατι,ομως μου ηρθε μια εντονη επιθυμια ελευθεριας..Με ειδα να ειμαι πανω σε ενα βουνο και να γελαω,να τρεχω ανεμελη μεσα στα λουλουδια και να νιωθω τον αερα στα μαγουλα μου να με ηρεμει...
Οσο για το ποια ειμαι......Ειμαι εκεινη που θελει να μαθει περοσσοτερα για τον εαυτο της,για τον κοσμο,τους ανθρωπους...Να ανακαλυψει καινουργια πραγματα και να ζησει τη ζωη οσο πιο εντονα γινεται....

Η ερώτηση, δεν έχει να κάνει με το 95%, το οποίο είναι μπροστά μας, και το χαρτογραφούμε ζωή την ζωή… επιλογή την επιλογή… βήμα το βήμα…

Το δένδρο ( ας πούμε μηλιά )… είτε είναι σπόρος, είτε μικρό δενδράκι, είτε ώριμη οντότητα δένδρου… είτε πέσουν τα φύλλα της, είτε κιτρινίσουν… είτε οι καρποί είναι μικροί την μια χρονιά, είτε μεγάλοι την επόμενη… είτε είναι στον κήπο ενός σπιτιού, είτε σε έναν αγρό… είτε έχει κόκκινα μήλα, είτε πράσινα… δεν παύει να είναι μηλιά… οι καρποί της, είναι μήλα… τα λουλούδια της, είναι μηλανθοί… η μυρωδιά της, είναι μηλένια… η ενέργεια της, η «συνείδηση» της, γαλουχεί την παρουσία - ύπαρξη μιας Μηλιάς…

Ξέρει, ότι είναι μηλιά…

Τόσο απλό…

Όλοι, «διατηρούμε» μέσα μας όλες τις προϋποθέσεις του 100% του είδους μας, αλλά και της ουσίας μας… είναι αποθηκευμένες εντός μας…

Ο άνθρωπος είναι σπόρος; Είναι δενδράκι; Είναι δένδρο ώριμο;

Ό,τι και αν είναι…

Η γνώση του σπόρου, είναι μια ολοκληρωμένη ιδέα… η γνώση του μικρού δένδρου, είναι μια ολοκληρωμένη ιδέα… η γνώση του Δένδρου, είναι μια ολοκληρωμένη ιδέα…

Δεν γνωρίζω τι μου επιφυλάσσει ο κύκλος της επόμενης μέρας… ξέρω πως ήταν η ημέρα μου σήμερα… πώς ήταν εχθές… ποια ήμουν εχθές… ποια είμαι σήμερα… τι επιδιώκω για αύριο…

Όταν έχεις έστω και ένα αναλλοίωτο και σταθερό σημείο… έχεις ήδη μια γνώση εαυτού…

Ο άνθρωπος που δεν έχει έστω και την ελάχιστη γνώση εαυτού, είναι αδύνατον να συγκροτήσει ζωή και έναν ενεργοποιό νου…

Επομένως…

Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε, είναι να αρχίσετε να συνειδητοποιείτε πραγματικά τον εαυτό σας… να σκεφτείτε συνειδητά… και όχι να τον αντιλαμβάνεστε μηχανικά…

οταν ακουσα την πρωτη φορα και ειδικα στο πρωτο κομματι,ηρθε στο νου μου κατι που ειναι κομματακι γελοιο...ειδικα για οποιον με γνωριζει...
ειδα και ενιωσα οτι ημουν πολεμιστης...οχι πολεμιστρια...πολεμιστης!ενιωσα τετοια περηφανεια,μια εσωτερικη αναταση,ενιωσα πως να το πω...οπως πιστευω νιωθει ο νικητης μετα τη μαχη...τωρα γιατι μου βγηκε αυτο το...αρσενικο...δεν ξερω!
τη δευτερη φορα αρχισα να χορευω...με εναν τροπο που εχω να χορεψω απο παιδακι...χορευα και θυμομουν κατι που συχνα εβλεπα στα ονειρα μου...
οτι πεταω σε ενα μερος παραξενο,εξω απο τη γη...χωρις βαρυτητα,και χωρις οξυγονο.επισης χωρις ηχους...απολυτη σιωπη,σκοταδι,και μια αισθηση γαληνης,ηρεμιας.κι ενω γνωριζα πως δεν εχω οξυγονο,πως δεν αναπνεω,δεν δυσκολευομουν καθολου!καμια αισθηση πνιγμου,φοβου.ηρεμια και γαληνη!επισης ειχα την ιδια αισθηση που ειχα σε ενα αλλο ονειρο...οπου εβλεπα οτι ειμαι σε ενα δασος με πανυψηλα δεντρα,και πεταγα απο το ενα στο αλλο ευκολα,ανετα...σαν...μαιμου!κι υστερα επεφτα σε μια θαλασσα οπου κολυμπουσα στο βυθο της χωρις προβλημα αναπνοης,σαν ψαρι!δεν μπορω να περιγραψω την αισθηση,παντως ετσι ενιωθα ακουγωντας τα τραγουδια...μια εντονη χαρα,την αισθηση οτι ειμαι 2 μετρα ψηλη,πολυ δυνατη
παντοδυναμη...την αισθηση οτι ειμαι νικητρια...
οσων αφορα τις ερωτησεις σου...το μονο σταθερο σημειο αναφορας στη ζωη μου ολα αυτα τα χρονια ειναι η αγαπη μου για δημιουργια και η αναγκη μου για αναζητηση....ειπες λοιπον ποια ειμαι.ειμαι δημιουργος και ερευνητρια,και θελω να κανω αυτα ακριβως...