ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΟΡΑΤΟ ΝΑΟ

""magissoyla:
Μιλώντας για το αληθινό «όνομα» ενός πράγματος, αυτό που εννοώ, είναι το όνομα αυτό που πράγματι αντιπροσωπεύει το ίδιο το πράγμα. Που μέσα του κρύβει τις ιδιότητες αυτού και που κάθε του γράμμα, αποκωδικοποιεί κάποια ιδιότητα του.
Αν εγώ δημιουργήσω με την σκέψη και τα χέρια μου ένα αντικείμενο, και το ονομάσω, θα του δώσω ένα όνομα που θα προέρχεται από την ίδια ιδέα, που στάθηκε η αιτία για να αναπαράγω σε μορφή, την ουσία της. Ο καθένας από εσάς, μπορεί να το ονομάσει διαφορετικά. Η αλήθεια του όμως, θα κρύβεται στο όνομα που έδωσα εγώ.
Όσο για τις λέξεις που λες, οι οποίες απελευθερώνουν ή δημιουργούν τρομερές δυνάμεις ή ενέργειες…. Θα σου πω μόνο, πως ο χρήστης κάνει την διαφορά. ""

Τέλος, αν τα ονόματα μας επηρεάζουν; Προφανώς εννοείς τα βαπτιστικά μας ονόματα.
Λοιπόν, ναι μας επηρεάζουν. Με διάφορους τρόπους. Είναι ένα θέμα όμως, που δεν μπορεί να απαντηθεί με λίγα λόγια. Οπότε καλό είναι να γίνει κάποια στιγμή, μια εκτενή αναφορά.
Αλλά θα μπορούσα να πω ένα μέρος της άποψης μου, όσο πιο απλά γίνεται, λέγοντας πως είναι σαν να φωνάζεις κάποιον «ανόητο» συνέχεια και ως από θαύμα καταλήγει ο συγκεκριμένος να φέρεται κάποια στιγμή, ανάλογα. Ίσως δεν είναι τόσο κατανοητό, αλλά συμβαίνει. Όπως και όταν χρησιμοποιούμε υποκοριστικά, ή μειώνουμε το όνομα κάποιου. Για να είμαι ειλικρινής, ένα από τα πράγματα που με ενοχλεί, είναι κάποιον να τον λένε Γιώργο π.χ. και να τον φωνάζουν Γιωργάκη ή Γιωργούλι ή δεν ξέρω κι εγώ πως αλλιώς. Κάνουμε τον Γιώργο έτσι, να νιώθει μικρός και να συμπεριφέρεται ανάλογα.
Αυτή την τάση την έχουν πολλοί, να αλλοιώνουν τα ονόματα κάνοντας τα πιο αδύναμα. Οι αιτίες είναι διάφορες, αλλά δεν θα ήθελα να τις αναλύσω τώρα εδώ. Αυτό όμως που μπορώ να πω, είναι ότι είναι μια συνήθεια που καλό θα είναι να αλλάξει. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εκφράσει κανείς την τρυφερότητα του σε κάποιον. Και όταν κάποιος έχει την τάση αυτή, γενικά να το κάνει σε όλους, καλό θα είναι να ελέγξει την πιθανή υποσυνείδητη ανάγκη να μικραίνει τα «πράγματα».

""Είναι ανόητος αυτός που νιώθει άβολα, όταν γνωρίζει κάτι καινούργιο.
Γιατί έτσι δεν ρωτάει και δεν μαθαίνει ποτέ.

«Βατς» (στα Σανσκριτικά) και όχι γουατς, είναι η μυστική προσωποποίηση της «ομιλίας». Ο θηλυκός "λόγος", μέσω του οποίου διδάχτηκε η γνώση στον άνθρωπο. Είναι η μυστική κρυφή ομιλία, η εσωτερική φωνή, η έμπνευση που μας δίνεται από ανώτερα πεδία, για να αγγίξουμε την ανώτερη γνώση.

Βιάχριτι, είναι ο πύρινος λόγος.

Οι τρεις λέξεις που αναφέρεις.... κάποιες από αυτές είναι γραμμένες λάθος!
Και μάλλον είναι σκόπιμο το λάθος σου.
Τόσα λάθη, σε συγκεκριμένο... "τομέα", μόνο σύμπτωση δεν αποτελούν.
Και ασφαλώς δεν πρόκειται να σου πω πως προφέρονται.

Όσο για τις 11 όψεις:
Είναι 7 οι όψεις που εκδηλώνονται στην ανθρώπινη ύπαρξη: η θεία, η πνευματική, η ψυχική, η νοητική, η αστρική, η φυσιολογική και η καθαρά υλική.

Χμ… πέρασα το τεστ;

Άκουσε με….
"Για να κατακτήσεις τον κόσμο, χρειάζεται δύναμη" (και όλα όσα συνεπάγονται σε αυτό.)
"Για να κατακτήσεις όμως τον εαυτό σου, χρειάζεται να γνωρίζεις τον δρόμο."
Χρειάζεσαι γνώση και σοφία.

Η λάθος διαπίστωση - κρίση και η έπαρση, σε πάνε κάπου αλλού.
Εκεί, όπου ακούγεται μόνο ο αντίλαλος της δικής σου φωνής.

Με καταλαβαίνεις; "

""

Να πω κάτι στην Ευτυχία;

Γνωρίζω πως η μόνη απάντηση που σε ενδιαφέρει είναι να σου πω ένα ξόρκι για να τον κάνεις «δικό σου».
Αλλά πρώτα θέλω να με ακούσεις και να μου απαντήσεις. Εντάξει;
Πες μου κάτι καρδούλα μου: Αν σου έλεγα να αγοράσεις μια αλυσίδα γερή και να την δέσεις γύρω από τον λαιμό του, να του βάλεις ένα φίμωτρο για να μην έχει άποψη, να του δέσεις τα μάτια για να μην βλέπει τι κάνει και να του δίνεις υπνωτικά χάπια για να μην ζει και να μην αντιλαμβάνεται πραγματικά την σχέση σας….. θα το έπρατες;
Θέλω να με καταλάβεις σωστά, σε παρακαλώ πάρα πολύ…. διότι αυτό που σου λέω, είναι πως στην ουσία, αν σου δώσω το ξόρκι που ζητάς, αυτό θα κάνεις.
Καταλαβαίνω πως είσαι ερωτευμένη, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πως ένα νέο φρέσκο κορίτσι σαν κι εσένα, δεν λαχταράει να αγαπηθεί όπως του αξίζει.

Και ας πούμε πως το κάνεις το ξόρκι…. Είμαι σίγουρη πως στην αρχή θα το ευχαριστηθείς.
Πόσο νομίζεις πως θα κρατήσεις αυτό;
Εσύ θα γνωρίζεις πάλι, πως το συγκεκριμένο πρόσωπο, πέρα από το ξόρκι, σε θέλει μόνο για να κάνει σεξ, όπως λες.
Και δεν έχει να κάνει με εσένα αυτό, δηλαδή πως κάτι σου λείπει. Απλά εκείνος έτσι είναι και σκέφτεται, για τους όποιους λόγους.
Σύντομα θα αρχίσει να σου δημιουργεί άγχος, αμφιβολίες, ανησυχία και στο τέλος τύψεις. Θα φύγεις εσύ και θα αφήσεις πίσω σου, έναν εγκλωβισμένο άνθρωπο. Και στην χειρότερη περίπτωση; Για να τον κρατάς κοντά σου, θα κάνεις κι άλλο ξόρκι, κι άλλο κι άλλο! Και σιγά σιγά, θα τον αδειάζεις. Γιατί όταν επιβάλουμε την αγάπη σε κάποιον με αυτό τον τρόπο, του αφαιρούμε κάτι από μέσα του.

Γι αυτό ποτέ μα ποτέ, δεν κάνουμε ξόρκια αγάπης, εκεί που δεν υπάρχει αγάπη.

Ίσως τώρα να μην σε νοιάζει τόσο γιατί είσαι ερωτευμένη.
Μπορεί το ότι το κάνεις από αγάπη, να μην σου φαίνεται κακό.
Να σε ρωτήσω όμως κάτι; Αν δεν το θεωρείς κακό…. Θα του το πεις; Θα τον ρωτήσεις;

Ξέρω περίπτωση, όπου μια κοπέλα ρώτησε τον σύντροφο της, κι εκείνος της είπε ναι, γιατί το θεωρούσε αστείο.
Και ξέρω άλλη περίπτωση, όπου κοπέλα ρώτησε τον σύντροφο της και της είπε ναι, γιατί κι εκείνος την αγαπούσε πολύ.

Όταν υπάρχει αγάπη, καταλαβαίνω να γίνονται ξόρκια για να μην μπορεί να την βλάψει τίποτα. Ή όταν κάτι συμβαίνει και απομακρύνονται δύο άτομα αλλά ακόμα αγαπιούνται και ο εγωισμός ή τρίτα πρόσωπα εμποδίζουν την επανένωση.

Ξέρω… λένε στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται. Δεν είναι όμως έτσι, λυπάμαι. Αυτό το λένε μόνο όσοι έπραξαν ή σκοπεύουν να πράξουν αντίθετα από την συνείδηση τους, διότι χρειάζονται πάση θυσία ένα άλοθι, μια δικαιολογία, μία έγκριση, έναν καθησυχασμό.
Δεν μου είναι εύκολο.
Λιγότερο δύσκολο μου είναι να κάνω εγώ ένα ξόρκι μόνη μου, χωρίς να το γνωρίζεις ούτε εσύ ούτε εκείνος, παρά να σου πω να το κάνεις εσύ.
Δύσκολο να κατανοηθεί αυτό. Το γνωρίζω. Αλλά δεν μπορώ να το εξηγήσω τώρα.

Και τώρα πες μου…. Επιμένεις πως θέλεις να σου δώσω ξόρκι για την συγκεκριμένη σου επιθυμία; ""

""

boubouka90:

Χαίρομαι τόσο μα τόσο πολύ!
Εγώ σε ευχαριστώ λοιπόν! Σε ευχαριστώ που νιώθεις!

Και μην ανησυχείς. Όλα θα πάνε καλά.
Και όλες αυτές οι επίπονες σχέσεις, στην ουσία μας προετοιμάζουν για να αντιμετωπίσουμε
την μελλοντική σχέση της ζωής μας, με την χαρά που της αξίζει.
Αρκεί να έχουμε τα μάτια ανοιχτά και να μην θέλξουμε μια παρόμοια κατάσταση.
Και αυτό μπορούμε να το αποφύγουμε, όταν μέσα μας κάνουμε χώρο και δεν μεμψιμοιρούμε, αλλά προχωράμε με αισιοδοξία και σιγουριά.

Τα εμπόδια και τα λάθη, οι αποτυχίες και οι αργοπορίες, δεν αποτελούν μια μόνιμη κατάσταση,
ένα τέλος, κακό σημάδι, ή μοίρα.
Είναι το ερέθισμα για να διορθώσουμε κάτι και να το ανελίξουμε σε κάτι ανώτερο.

Λένε τα ετερώνυμα έλκονται. Εγώ θα πω το όμοιο έλκει το όμοιο.

Γίνε λοιπόν, αυτό που θέλεις και να φέρεις στην ζωή σου.

Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που άλλαξες την απόφαση σου! ""

"" Χμ…
Νομίζω πως υπολογίζεις να πω θετικά λόγια. Αλλά και τα αρνητικά δεν θα σε πειράξουν γιατί θα σου δώσουν τροφή.

Εγώ θα σε ρωτήσω: αν δεν νιώθεις καλά εκεί, γιατί εξακολουθείς;
Και έχεις εκφράσει αυτό που αισθάνεσαι στον συγκεκριμένο χώρο;

Δεν γνωρίζεις αν κάνεις καλά, αλλά γνωρίζεις πως δεν νιώθεις καλά.
Τι είναι αυτό λοιπόν που με ρωτάς;
Αν η διαίσθηση σου είναι σωστή;
Μα εγώ βλέπω πως δεν μιλάς για διαίσθηση αλλά για συγκεκριμένα πράγματα.
Δεν σου αρέσει εκεί. Και με ρωτάς αν προτρέπω;
Πρόσεξε τις λέξεις σου: υποτιμούν, φόβος, θύματα, αλαζονεία, ειρωνεία, παρασυρθούν.

Λοιπόν εγώ θα πω τέσσερα πράγματα:

1) Εξαρτάται! Εξαρτάται από το τι γυρεύει κανείς. Τα πάντα, εξαρτώνται από την αιτία, την πρόθεση, την ποιότητα, την ουσία, την ηθική της ψυχής, την ανάγκη για το είδος της γνώσης. Εξαρτάται! Αγαπημένη λέξη για μένα. Δεν θεωρώ τίποτα ως δεδομένο. Το κάθε τι, υπάρχει από κάποια αιτία. Χωρίς το «εξαρτάται», δεν μπορείς να οδηγηθείς στην αιτία.
2) Δεν προτρέπω κανέναν πουθενά. Ο πιο αρμόδιος για αυτή την δουλειά, είναι το ίδιο σας το ένστικτο που εργάζεται ασταμάτητα με τον έναν, ή τον άλλον τρόπο. Αν εσείς το υποτιμάτε, δεν ευθύνεται μόνο η άγνοια αλλά και η επιμονή σας να μην μετακινήστε από αυτό που σας εξυπηρετεί, τόσο βολικά. Συνηθίσατε να σκέφτονται οι άλλοι για εσάς, να αποφασίζουν οι άλλοι για εσάς, να σας οδηγούν γιατί σας προσφέρουν εύκολες λύσεις.
3) Δεν υπάρχει περίπτωση να πω ανόητα αυτά τα πλάσματα που βρίσκονται εκεί για τον όποιο λόγο και αν το κάνουν. Ούτε πως κάνουν καλά. Ο καθένας γνωρίζει τι χρειάζεται ανάλογα με το σημείο που βρίσκεται και την έκταση της αντίληψης του. Δεν ήξερες Φυσική στην πρώτη δημοτικού! Υπήρχε περίπτωση να επιλέξεις να διαβάσεις ένα τέτοιο βιβλίο; Όχι! Χρειάζεται να περάσεις από κάποια εμπειρική και γνωσιακή τριβή.
4) Μην με υποτιμάς! Και μην υποτιμάς κανέναν! Θα το εκτιμούσα αφάνταστα αν μια φορά υπήρχε καθαρή θέση και παρουσία. Ελπίζω να είμαι σαφής.

Η θέση μου είναι σαφής και τώρα, όπως υπήρξε σαφής και τότε…. Seleniti!!!!! ""

"" keraki:
Υπέροχη η γνώση! Ανώτερος στόχος η σοφία!
Όμως καλή μου, η ζωή έχει απίστευτα πολλά καλούδια για να τα απολαύσουμε.
Κι εσύ μάλλον αμέλησες να ζεις.
Χωρίς όλες αυτές τις μικρές χαρές που σου προσφέρει, πως θα έχεις την διάθεση για τα περισσότερα της ψυχής σου;

Και ποιος σου είπε πως πρέπει να στερηθείς την ζωή;

Εγώ προσωπικά, δεν θα ήθελα να έχω δίπλα μου κανέναν σπουδαίο, αλλά δυστυχισμένο σοφό.
Διότι όσα και να γνωρίζει, άγευστα και θλιμμένα θα τα προσφέρει.
Αν δεν ζήσεις τον εαυτό σου, θα χάσεις τις μικρές υπέροχες και σημαντικές πινελιές.
Αυτές που κάνουν τον καθένα μας να νιώθει αλλά και να είναι ξεχωριστός.

ilia: Είδα από εχθές την απάντηση σου. Χαίρομαι πολύ!""

"" Η μουσική είναι παιδεία. Η μουσική είναι ένα από τα πιο δυνατά και υπέροχα μέσα, για να διαμορφώσεις και να επηρεάσεις συμπεριφορές. Μας επηρεάζει και συναισθηματικά, αλλά και νοητικά.

Δεν είναι διόλου τυχαίο, ότι άλλου είδους νοοτροπία έχουν αυτοί που ακούν μόνο σκυλάδικα- λαϊκά (όπως τα λες), διαφορετική αυτοί που ακούν ροκ, διαφορετική αυτοί που ακούν σκληρή ροκ, κλασική, τέχνο κτλ.

Η μουσική επηρεάζει την ευφυΐα μας. Έχει καταγραφεί, ότι οι σπουδαιότεροι καλλιτέχνες, δημιουργοί και προσωπικότητες, ακούν κλασική μουσική. Καθώς επίσης και οι πιο διάσημοι και ευφυείς εγκληματίες. Θέλω να πω δηλαδή, πως το «όμορφο», το κάνει να παράγει ομορφότερα και πιο ανώτερα και το κακό να εκφράζεται ποιο ευφυές και καταστροφικό.

Επηρεάζει τα μεγέθη και την ποιότητα του καθενός. Ένα καλό λίπασμα θα κάνει πιο δυνατή και όμορφκ μια τριανταφυλλιά, αλλά και μία τσουκνίδα. (Αν και ατυχές παράδειγμα γιατί η τσουκνίδα είναι από τα πιο χρήσιμα φυτά, αλλά το χρησιμοποίησα γιατί μας προκαλεί πόνο για να προστατευθεί.)

Η καλή, όμορφη, πλούσια, μελωδική μουσική, λοιπόν, είναι ένα καλό λίπασμα. Μια πολύτιμη τροφή και για το πνεύμα και για την ψυχή.

Ενεργοποιεί πτυχές της αντίληψης μας, της διάνοιας μας, του εγκεφάλου μας. Ακριβώς όπως και η γλώσσα που μιλάμε. ( αν και αυτό είναι άλλο θέμα, η αρχαία Ελληνική γλώσσα, είναι ένα ισχυρό κλειδί για την καλύτερη εγκεφαλική δραστηριότητα, καθώς έχει την ιδιότητα να φέρει τα μέγιστα των ήδη υπάρχων ιδιοτήτων μας.)

2 απλά τεστ: α) δοκίμασε να διαβάσεις ένα κείμενο που σου αρέσει και έχει να δώσει κάτι στην ψυχή και στο πνεύμα, την μία ακούγοντας λαϊκό κομμάτι, την άλλη ροκ και την άλλη κλασική μουσική. Και σημείωσε την διαφορά. Και β) μπορείς να δοκιμάσεις επί 2 βδομάδες, να ακούς μόνο κλασική μουσική. Μετά παρατήρησε, όσο μπορείς, την διαφορά σε σένα.

Η μουσική μας κάνει να ζούμε…… περισσότερο!... τα γεγονότα και τις στιγμές. Έχει μια ισχυρή «μαγική» ιδιότητα, να αγγίζει και να ταρακουνάει τον κόσμο μέσα μας. Διότι η μουσική είναι ΔΟΝΗΣΗ! Και σε αυτή την λέξη, υπάρχει το κλειδί όχι μόνο για τον άνθρωπο, αλλά και για το σύμπαν ολόκληρο. ""

""

Το κάρμα είναι το αποτέλεσμα πράξεων μας. Είναι ο φυσικός νόμος, της δράσης – αντίδρασης, αιτία – αποτέλεσμα. Ενισχύει την φράση: «Τίποτα δεν είναι τυχαίο». Και είναι μια καλή αρχή να καταλάβουμε, πως δεν μπορούμε να μιλάμε και να πράττουμε αλόγιστα, καθώς επίσης πως για την ζωή μας, ευθυνόμαστε εμείς και κανείς άλλος.

Έχει μια πολύ καλή φιλική σχέση με την μοίρα. Διότι η μοίρα δεν είναι τίποτα άλλο, από γεγονότα που έχουμε είδη δρομολογήσει να συμβούν στο μέλλον, λόγω άλλων γεγονότων που έχουμε οι ίδιοι προκαλέσει στο παρελθόν.

Κάποιοι το λένε τιμωρία και κάποιοι ανταμοιβή. Εγώ θα το πω, ο τρόπος για να αντιληφθούμε τι πραγματικά επιλέξαμε. Σαν να: ζούμε για να βιώσουμε κάποιες επιλογές που κάναμε στο παρελθόν μας, είτε σε αυτή την ζωή, είτε σε μια προηγούμενη.

Με κάθε επιλογή που κάνουμε, προγραμματίζουμε εκείνες τις συγκυρίες στο μέλλον, που θα υλοποιήσουν μια πραγματικότητα, που είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα προετοιμάσαμε. Διότι τύχη αυτό είναι: η συγκέντρωση των κατάλληλων συγκυριών για την υλοποίηση κάποιου γεγονότος που εμείς κάπου, κάποτε «παραγγείλαμε», με κάτι που κάναμε ή δεν κάναμε, με κάτι που είπαμε ή δεν είπαμε.

Μπορεί να μας τρομάζει λίγο αυτό, γιατί μοιάζει να μην το ελέγχουμε στο παρών. Όμως δεν είναι έτσι. Με κάποια τωρινή μας πράξη, μπορούμε να διορθώσουμε και να αλλάξουμε μοίρα, πορεία, κάρμα. Και το σπουδαιότερο; Με την γνώση αυτή, μπορούμε να προετοιμάσουμε ένα μέλλον πολύ καλύτερο. Ζώντας το παρών ανάλογα, είναι σαν να: ετοιμάζουμε τα σχέδια (πατρόν) για την επόμενη «φορεσιά» μας.

Το κάρμα λοιπόν δεν είναι συναίσθημα, δεν είναι σκέψη, δεν είναι αντικείμενο. Είναι ένας νόμος του σύμπαντος, που κάνει τα πάντα και τους πάντες, μέτοχους και συν-υπεύθυνους σε αυτή τη δημιουργία. Είναι το λεγόμενο Φυσικό δίκαιο, που ούτε θεούς αφήνει να ξεφύγουν από αυτό. ""

""

Κι εγώ ονειρεύομαι κάποιες από τις ζωές μου να τις καταναλώσω ταξιδεύοντας μέσα στο σύμπαν σαν άνεμος, ανάμεσα από γαλαξίες, αστρικά συμπλέγματα, αιθερικές καταιγίδες και θεϊκές πνοές. Δεν μπορώ να το κάνω τώρα, αλλά κάποτε…. Κάποτε….

Πού να ψάξεις; Παντού! ΠΑΝΤΟΥ!!!

Η αλήθειες φανερώνονται στις εμπνεύσεις του πνεύματος και των στιγμών. Μπορεί να χρειαστεί να διαβάσεις ένα ολόκληρο βιβλίο, για να κερδίσεις μία πρόταση μόνο. Εκείνη την στιγμή δηλαδή που ο συγγραφέας άγγιξε ουρανό και ενώθηκε με την συμπαντική ψυχή και άρπαξε μια εικόνα από τα απόκρυφα της δημιουργίας.

Παντού χαρά μου, παντού! Στις μυθολογίες του κόσμου, σε μύθους και ιστορίες, σε ό,τι έχει ειπωθεί και υπάρχει γραμμένο.

Στην Επιστήμη (όπου υφίσταται αυτή), στην Θρησκεία, στον Αποκρυφισμό… παντού!
Θα βγεις έξω και θα ψάξεις κάθε πέτρα και κάθε φυτό, σε κάθε κομμάτι ουρανού και ορίζοντα, σε κάθε έκφανση και μορφή της φύσης.

Θα βυθιστείς μέσα σου και θα σκάψεις κάθε πτυχή της ψυχής σου να ψηλαφίσεις κάθε της ίχνος.
Δεν μπορείς να φανταστείς πού μπορείς να βρεις θησαυρό! Θα πρέπει να συλλέξεις τα κομματάκια από παντού! Ακόμα και από ένα παιδικό κόμικ. Σου φαίνεται αστείο; Δεν είναι!

Όσο για να βρεις Θεό και να μιλήσεις…. Όσο μακριά και αν πας, όσο κοντά κι αν έρθεις, αν δεν σιωπήσεις και μιλήσεις μέσα σου….. δεν πρόκειται να ακούσεις. Ο Θεός μέσα σου είναι. Τόσο απλό. Και ίσως επειδή είναι τόσο απλό, γι αυτό και δεν είναι πιστευτό. Όμως έτσι είναι και δεν είναι αλλιώς. Δεν υπάρχει διεύθυνση άλλη, πέρα από σένα την ίδια.
Αυτό σου λέω και αυτό σου φωνάζω, αλλά αδυνατείς να δεχτείς. Έχεις στο νου σου πως θα πρέπει να σκαρφαλώσεις στην μάνα του Έβερεστ ή και να κατέβεις στην καρδιά του τάρταρου. Όμως όπου και να πας, όσο εσύ θα συνεχίζεις να ψάχνεις ένα συγκεκριμένο τόπο, για να βρεις Θεό, δεν θα τα καταφέρεις. Γιατί αυτό το «είναι παντού» δεν είναι απλό σχήμα λόγου. Είναι πραγματικότητα. Διότι όπου βρίσκεσαι εσύ, είναι και εκείνος. Και είναι έτσι, γιατί μέσα σου βρίσκεται. Και βρίσκεται μέσα σου, διότι είσαι κομμάτι αυτού, μια προέκταση του. Είσαι ένα κύτταρο από αυτή την απέραντη συμπαντική συνείδηση που ονομάζουμε Θεό. Και κάθε κύτταρο επικοινωνεί μαζί του, έτσι ακριβώς όπως επικοινωνεί ένα κύτταρο του σώματος σου, με το υπόλοιπο σώμα σου, με τον εγκέφαλο σου, με σένα την ίδια, με τον δικό του μοναδικό ξεχωριστό τρόπο.

Θέλεις να του δώσεις (του Θεού) χαρακτηριστικά και σχήμα για να διευκολύνεις την επαφή σου; Κάντο. Αλλά μην πιστέψεις πως αυτό είναι ο Θεός. Θα ήταν κουτό κάτι τόσο απέραντο να το συρρικνώσεις σε μια τόση δα μορφή.

Γι αυτό που ζητάς, δεν υπάρχει ένας τρόπος, ένας δρόμος, μία κατεύθυνση. Χρειάζεται να το κάνεις με όλους τους τρόπους, να ταξιδέψεις σε όλους τους δρόμους και να ακολουθήσεις απεριόριστες κατευθύνσεις.

Μακάρι να υπήρχε μια σχολή για αυτή την αναζήτηση! Θα ήταν όλα ίσως πιο εύκολα. Όμως, τίποτε δεν συγκρίνεται με το προσκύνημα της ψυχής, αυτή την προσωπική πορεία προς την πηγή.

Χμ….

Πυθαγόρας. Εμπεδοκλής. Μαργιωρής. Ουσπένσκυ. Γκουρτζίεφ. Μπλαβάτσκυ.

Σου δίνω μερικά ονόματα για να ξεκινήσεις κάτι. Μου είναι δύσκολο να σου πω βιβλία και τίτλους, διότι δεν ξέρω από πού να αρχίσω.

Αλλά πριν από αυτά, βρες ένα καλό βιβλίο και μελέτησε την ανατομία του ανθρώπινου σώματος. Βρες κάθε κύτταρο και άσε τον εαυτό σου να θαυμάσει την συνείδηση που έχει καθένα τους. Μελέτησε το πνεύμα του ανθρώπου. Την ψυχή του. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θαυμαστός είναι ο κόσμος του ανθρώπου. Και όταν καταλάβεις αυτό, μεγέθυνε το και προσπάθησε να το φέρεις στο μέγεθος του σύμπαντος. Αυτό είναι!

Δεν είναι καθόλου λίγο αυτό που σου λέω. Γνώρισε τα όντα που ζουν μέσα στο ίδιο σου το κορμί. Διότι υπάρχουν ζωντανά όντα εκεί μέσα και εργάζονται για σένα υποκινούμενα από την δική σου συνείδηση. Έτσι για να πάρεις μια γεύση του τι είναι σύμπαν (το σώμα) και τι είναι θεός (η συνείδηση σου). Είμαστε ο μικρόκοσμος του σύμπαντος. Το αντίγραφο του.

Μου είναι αδύνατον να σου το πω πιο απλά. Ήδη πνίγομαι από τις λέξεις που χρησιμοποιώ, γιατί δεν μπορώ να εκφράσω αυτό που βλέπω αυτή την στιγμή με τα «μάτια» μου και δεν μπορώ να το μοιραστώ μαζί σου. Να μπορούσα να με ανοίξω στα δύο, θα το έκανα με απέραντη ευχαρίστηση. Να μπορούσα να σε βάλω μέσα μου για λίγο να δεις, θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μπορώ να σου πω όσα νιώθω, γνωρίζω, «βλέπω», «ακούω», αντιλαμβάνομαι, αλλά δεν είναι το ίδιο. Να σου πω για την δημιουργία, τα πλάσματα, τους κόσμους, τις οντότητες, τις ιεραρχίες, το άπειρο των πιθανοτήτων, αλλά δεν είναι το ίδιο. Και πίστεψε με, εύκολα μπορεί να παρανοήσει ένα μυαλό, αν αντιληφθεί πως την κάθε στιγμή, δημιουργείτε κάτι καινούργιο.

Σου ομολογώ κάποιους τρόπους αλλά δεν θα καταλάβεις αν δεν ξεκινήσεις.

Χμ…. δώσε μου λίγο χρόνο να βρω συγκεκριμένα βιβλία που θα σε βοηθήσουν να πάρεις μια ιδέα, για να επιλέξεις την αρχή σου.

Να είσαι σίγουρη πως σε καταλαβαίνω. Αλλά είναι αδύνατον να μπορέσεις να πιεις με μια γουλιά τον ωκεανό. Μια γουλιά είναι η κάθε ζωή.

Ξεκίνα λοιπόν σιγά σιγά, διότι δεν θα ήθελα να κάνεις ότι κάνουν τόσοι και τόσοι, που από βιασύνη και λαχτάρα, καταπιάνονται με τόσα πολλά και ποτέ δεν τα ολοκληρώνουν. Καταλήγουν να έχουν μισά πράγματα και η κατανόηση τους να είναι ελλιπής.

Αν και πάλι θεωρείς πως δεν σε κατάλαβα, ρώτα με ξανά. Ρώτα με συγκεκριμένα. Μην μου λες θέλω να ψωνίσω από ένα σουπερ μάρκετ. Πες μου θέλω να αγοράσω ένα πακέτο μακαρόνια. Καταλαβαίνεις τι σου λέω καρδιά μου; ""

Εμένα επιτρέψτε μου να βάλω το παρακάτω κείμενο της, το οποίο θαυμάζω διότι το θεωρώ θαρραλέο και πολύ έντιμο. Πράγματα που καθορίζουν έναν σοφό δάσκαλο, μύστη και Εργάτη του Σύμπαντος.

# Καλή η θεραπεία αλλά η πρόληψη καλύτερη. Έχει ειπωθεί και συμφωνώ κι εγώ απόλυτα.

Θέλω να τα πούμε λιγάκι. Απλά και ξεκάθαρα χωρίς περιστροφές.

Υπάρχουν πάρα πολλές σελίδες στο ίντερνετ όπου θα βρείτε ξόρκια έτοιμα.
Συζητήσεις επί συζητήσεων πως: 1) Μπορούν όλοι να τα τελέσουν, αρκεί να πιστεύουν σε αυτό που κάνουν. (Ασφαλώς και η πίστη είναι η δεύτερη ισχυρότερη δύναμη του σύμπαντος, μετά την αγάπη. Δεν διαφωνεί κανείς, πόσο μάλλον εγώ.) 2) Πως πρέπει να ακολουθηθεί κατά γράμμα η εργασία για να υπάρξει αποτέλεσμα. (Ασφαλώς και μία συνταγή που έχει φτιαχτεί από κάποιον ειδικό, θα πρέπει να περιέχει όλα τα συστατικά που προτείνει για να επιτευχθεί η θεραπεία.) 3) θα πρέπει να υπάρχει υπομονή κι επιμονή για να φτάσει κανείς στον στόχο του. (Βασικές προϋποθέσεις για οτιδήποτε επιθυμούμε να πετύχουμε στην ζωή μας.) 4) Ο σωστός οραματισμός, για αν είναι ακριβές και ξεκάθαρο το αίτημα μας. Και 5) ένας αριθμός ατόμων που επιβεβαιώνουν την επιτυχία του.

Αν έχουμε πειστεί με όλα αυτά, η επόμενη κίνηση είναι να τρέξουμε να προμηθευτούμε τα υλικά. Υπέροχα!

Τι γίνεται με την «υπογραφή» αυτού που προτείνει και παραθέτει το ξόρκι;
Τι γίνεται αν κάτι δεν πάει καλά; Αν δεν πετύχει, ή ακόμα χειρότερα αν πετύχει αλλά το μετανιώσουμε διότι δεν έδρασε έτσι όπως το υπολογίσαμε (διότι δεν σκεφτήκαμε πως δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον τρόπο της υλοποίησης) και έκανε κακό τελικά;
Η απάντηση που θα πάρουμε, είναι πως εμείς οι ίδιοι φταίγαμε. Είτε διότι ίσως δεν κάναμε καλά εκείνο ή το άλλο, είτε διότι δεν ήταν κατάλληλος καιρός, είτε διότι……..

Ω πιστέψτε με κάτι θα βρεθεί για να μας πείσουν πως η ευθύνη είναι μόνο δική μας και πως το λάθος βρίσκεται στον τρόπο τέλεσης. Κι ας έχει αποδειχθεί, πως δεν έχουμε τελικά αυτή τη δύναμη.

Όση ευθύνη λοιπόν έχουν αυτοί που τελούν ένα ξόρκι, άλλη τόση και αυτοί που το προτείνουν. Και τελικά, όση άγνοια έχουν οι μεν, άλλη τόση και η δε. Και ας είχαν συγγενή και την ίδια την Εκάτη!
Από την στιγμή που θα σου παραδώσω ένα ξόρκι, θα πρέπει να είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω οτιδήποτε πάει στραβά.

Λύνω ένα ξόρκι δεν σημαίνει, επαναλαμβάνω την διαδικασία αντίστροφα, από το τέλος στην αρχή (πχ έδεσα τρεις κόμπους 1-2-3 και τώρα τους λύνω αντίστροφα 3-2-1). Χρησιμοποιώ τα αντίδοτα τους, δηλαδή τα αντίθετα τους. Και για να το πράξω αυτό (και στις δύο περιπτώσεις) απαιτείται να γνωρίζω καλά και σωστά. Απαιτείται η γνώση του τι είναι, πράττει, σημαίνει, δύναται το καθένα.

Είναι γεγονός πως η ανάγκη μας για γρήγορες και εύκολες λύσεις, μας κάνει να εμπιστευόμαστε αυτούς που μας τις προτείνουν και σχεδόν απεγνωσμένα επιθυμούμε να πειστούμε.

Ρωτώ όμως ποιος από εσάς θα πήγαινε μόνος του σε έναν υπνωτιστή να τον υπνωτίσει για να του λύσει μια συνήθεια ή ένα πρόβλημα; Κανείς.
Ποιος από εσάς δεν θα φρόντιζε πρώτα να μάθει τα πάντα γι αυτόν σαν άτομο, χαρακτήρα, ποιότητα, ικανότητα, ηθική; Ποιος και τι είναι; Όλοι σας θα το κάνατε. Θα ψάχνατε τι είναι ακριβώς ο υπνωτισμός, πως λειτουργεί, τι θα μπορούσε και τι δεν θα μπορούσε. Τι και πού αγγίζει και πόσο επηρεάζει. Όλοι θα φροντίζατε να μάθετε όσα χρειάζεται πριν εμπιστευτείτε στα χέρια του τον εαυτό σας.

Κάτι που δεν κάνετε όμως με τα ξόρκια.

Αυτό που θέλω να σας πω, είναι πως είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε εκείνον από τον οποίο προέρχεται η όποια πληροφορία ή γνώση. Για απλά ψώνια βγαίνετε και κοιτάζετε την ετικέτα, την προέλευση του προϊόντος, ποιος, πότε και πώς.

Το ΠΟΙΟΣ βρίσκεται πίσω από οποιοδήποτε προϊόν, πληροφορία, γνώση, είναι τόσο σημαντικό, όσο και το ίδιο το «αντικείμενο» που επεξεργαζόμαστε, αν όχι το σημαντικότερο.

Η ΠΡΟΘΕΣΗ, η ΑΙΤΙΑ, ο ΣΚΟΠΟΣ.

Αυτά πρέπει να εντοπίσουμε. Και μπορούμε να τα εντοπίσουμε γνωρίζοντας όσο γίνεται καλύτερα την πηγή.

Μια σκοτεινή ψυχή, δεν θα μπορούσε να προσφέρει φως….. κι ας μοιάζει! Σκοπός του είναι το σκοτάδι. Μια παραπλανημένη ψυχή, δεν θα μπορούσε να σε οδηγήσει με ασφάλεια και γνώση. Το λάθος δημιουργεί και αναπαράγει. Μια φιλόδοξη ψυχή δεν προσφέρει. Πουλάει και αποσκοπεί σε ανταλλαγή.

Ποιος από εσάς θα άφηνε ένα μικρό παιδάκι μόνο του σε μία παραλία, χωρίς να το επιβλέπει, να το ασφαλίσει με μπρατσάκια, να του εξηγεί μέχρι πού και το γιατί;

Ακούστε με καλά όλοι…..

Η γνώση είναι δύναμη. Πολύ σωστά! Η γνώση χωρίς σοφία όμως, είναι επικίνδυνη.

Εγώ η ίδια σας μιλώ για διάφορα πράγματα. Μοιάζει να γνωρίζω για τι μιλάω. Πώς πείθεστε εσείς όμως για το σωστό και το λάθος; Το καλοπροαίρετο ή το κακοπροαίρετο; Προφανώς από τον τρόπο μου. Πόσα γνωρίζετε για μένα; Αυτά που εγώ σας λέω. Ποιες είναι οι άμυνες σας και ποια η επιβεβαίωση; Πού θα τα στηρίξετε αυτά τα δύο και πως θα τα καλύψετε;

Σας συμβουλεύω: όχι στηριζόμενοι σε αυτά που σας λέω.

Ο ένας τρόπος είναι η διαίσθηση σας. Αλλά και αυτή θα μπορούσα για αρκετό διάστημα να την ξεγελάσω με τον κατάλληλο τρόπο χρήσης της «γλώσσας» που χρησιμοποιώ όταν σας μιλάω.

Ευτυχώς όμως που υπάρχει ο δεύτερος τρόπος, η ΓΝΩΣΗ!
Αναζητείστε, ψάξτε, διασταυρώστε μελετήστε, γίνετε σοφότεροι. Είναι ο μόνος τρόπος για να μην παρασυρθείτε, πλανευτείτε.

Και τίποτα δεν γίνεται από την μία στιγμή στην άλλη.

Για να φτάσετε στο σημείο να κολυμπήσετε στα βαθιά νερά της θάλασσας, ξεκινήσατε πρώτα να ερωτοτροπείτε με την άμμο. Πατήσατε τα ποδαράκια σας γυμνά στην άμμο και εξοικειωθήκατε πρώτα με την αίσθηση αυτή. Μετά αρχίσατε να σκάβετε λακουβίτσες και να χτίζετε πύργους με τα κουβαδάκια. Πλατσουρίσατε με τις άκρες των κυμάτων, πριν εμπιστευθείτε ολόκληρα τα πόδια σας στο αλμυρό νερό. Χρησιμοποιήσατε βοηθήματα (μπρατσάκια) για να αφήστε το σώμα σας στην αγκαλιά της θάλασσας.

Βήμα βήμα.

Ναι τα πάντα είναι εφικτά.

Συγκεκριμένοι νόμοι διέπουν εκείνο το κομμάτι της Φύσης στο οποίο ζούμε ως άνθρωποι. Αρκετούς γνωρίζουμε και πολλούς όχι. Σε αυτούς που δεν γνωρίζουμε, οφείλεται το γεγονός, πως δεν μπορούμε να φτάσουμε στο «Τα πάντα είναι εφικτά»! και για να γνωρίσουμε αυτούς τους νόμους, ξεκινάμε με το να κατανοήσουμε τον εαυτό μας.

Δεν λέω πως μπορούμε να τον γνωρίσουμε αγγίζοντας τον απόλυτο βαθμό. Αλλά μπορούμε να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε το υψηλότερο ποσοστό που θα μπορούσαμε σύμφωνα με τις δυνατότητες που έχουμε ως όντα εκ γενετής και σύμφωνα με τις ικανότητες που έχουμε κατακτήσει από προσωπικά βιώματα και προσπάθειες.

Προστατέψτε τον νου, την ψυχή και την ισορροπία σας με το ισχυρότερο μέσο που υπάρχει: την ΓΝΩΣΗ!

Θα το λέω ξανά και ξανά.

Μην αρπάζεστε από εύκολες λύσεις και υποσχέσεις.
Τα ξόρκια δεν είναι κτήμα κανενός και δεν είναι και «δωρεάν»!

Τις επιλογές που κάνουμε από ανάγκη και τυφλή επιθυμία, πρέπει να τις ελέγχουμε τριπλά.

Και τέλος είτε σας αρέσει είτε όχι, όταν η θέληση η δική σας έρχεται σε αντίθεση με την θέληση του άλλου και όταν προσπαθείτε να την επιβάλλεται με μέσα τύπου «ξόρκι», μόνο επιτυχία δεν θα μπορέσετε να απολαύσετε. Και η επιμονή σε μια τέτοια προσπάθεια, δεν μπορεί να βαφτίζεται θετική (είτε γιατί οδηγείται από αγάπη, ανάγκη, δίκαιο κτλ). Καταλήγει σε εθισμό. Εθισμός σε κάτι που από άγνοια δεν γίνεται αντιληπτός και καταλήγει σε έναν λαβύρινθο εσωτερικού αδιέξοδου και κενού.

Γνώριζε πάντα τι κάνεις και γιατί (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!) το κάνεις.

Οποιαδήποτε επιθυμία έχει γεννηθεί από θυμό (άσχετα με το αν θεωρούμε ως κίνητρο μας το δίκαιο ή τον έρωτα ή οτιδήποτε άλλο ισχυριστούμε μέσα μας για να μας τακτοποιήσουμε, εξασφαλίζοντας ένα άλλοθι για την συνείδηση μας και τους άλλους) δεν είναι αθώα. Αρρωσταίνει ο νους μας, η ψυχή μας και στη συνέχεια το σώμα μας. Διότι τα δύο πρώτα δεν έχουν άλλο τρόπο για να φανερώσουν – δηλώσουν – ζητήσουν βοήθεια, από το να μεταφέρουν το «πρόβλημα», «ασθένεια», στο σώμα, για να γίνει φανερή η ανάγκη για εσωτερική θεραπεία.

Έχουμε την αποκλειστική ευθύνη των επιλογών και των πράξεων μας.

Κι αν μέχρι τώρα δεν γνωρίζατε……. δεν μπορείτε να πείτε το ίδιο από εδώ και στο εξής.

Επιλέξετε σοφά τις πηγές από όπου δανείζεστε γνώσεις.

Και να θυμάστε: Αυτός που «πουλάει», θα προωθήσει το εμπόρευμα του με οποιοδήποτε τρόπο! Και αυτός που θέλει να κατακτήσει, θα το προσπαθήσει με διάφορες μάσκες. Εσείς αποφασίζεται αν θα κάνετε τον έναν «πλουσιότερο» και τον άλλον ισχυρότερο.

Σπαθί σας η γνώση και η ήρεμη σοφία. #

Πολύ πολύ ωραία! Ηταν και δική μου σκέψη κάτι τέτοιο. Μπράβο σας παιδιά!

Εγω θα σας γραψω την δικη της απαντηση σε μενα οταν περασα μια ψυχοφθορα ερωτικη απελπισια...με ειχε συνεπαρει ενας αρνητισμος τν οποιο κατερριψε!!κ στην κυριολεξια με εκανε σε πολυ μικρο χρονικο διαστημα να ζωντανεψω κ να δω τη ζωη μ αλλο ματι.δυστυχως τα ωραιοτερα της μνματα σε μενα τα ζωγραφισε μεσα μου καθως κ θεωρησα σωστο να τα διαγραψω για προσωπικους λογους απ τν αγγελιοφορο,προτιμησα να τα κρατησω στην ψυχη μου κατι προσωπικο.σας παραδιδω αυτό΄:Το θεμα ειναι πως οι ανθρωποι δεν νοουν να καταλαβουν πως η ζωη ειναι κατι μοναδικο και ξεχωριστο και δεν πρεπει να την σπαταλουν αλλα να αφηνονται,να δινονται και ν'απολαμβανουν τα αισθηματα τους κ τις επιθυμιες τους.Οι επιθυμιες αυτο που κανουν ειναι να μας σπρωχνουν σε πραγματα για να γνωρισουμε περισσοτερο τον εαυτο μας.Ετσι θα γνωριζουμε κ θα οριζουμε καλυτερα για το καθε επομενο βημα μας.Ο σκοπος της ζωης..ειναι η χαρακαι η ευτυχια..να μην αρνουμαστε τις επιθυμιες μας να τολμουμε να πραγματοποιουμε τις σκεψεις μας να κατακτησουμε τν τροπο για να υποστηριξουμε τη θεση μας στο συμπαν.Ευκολο ισως δν ειναι αλλα ειναι το καλυτερο και ομορφοτερο που μπορουμε ν κανουμε.Εστιαζεις διαρκως στο προβλημα κι αυτο ειναι λαθος.οσο εν μενεις στο προβλημα ειναι σα να επικαλεισαι αυτο.Επιστρατευσου ματια μου!Αντι να το παρατηρεις μπες στη δραση.Κ δν θελω ν ακουσω πως δν υπαρχει λυση.Εισαι η πολεμιστρια της ζωης σου.Θελεις να νικησεις η οχι?ΘΕ-ΛΕΙΣ!Μη κανεις οτι κανουν οι αλλοι.μη περιμενεις ν γινει κατι απο μονο του.Πολεμησε μωρο μου!Προχωρα!μην επιτρεπεις σε κανεναν να σου λεει πως εκεινο δν γινεται η το επομενο δεν ειναι ευφικτο.Αν το πιστεψεις αυτο εισαι χαμενη απο χερι.εισαι ικανη για ολα.Αυτο ν το βαλεις καλα στο μυαλο σου.Κι οσο για τ αλλα που λες πως υπηρξες παλιοκοριτσο να εισαι ευτυχης για το παρελθον σου.αν δν εκανες λαθη δν γνωριζεις κ δν καταννοεις τν ανθρωπο.Η ζωη θελει μαγκια κοριτσι μου.κ δν την αποκτας μεσα στη γυαλα.Γι αυτο μην ντρεπεσαι για οσα εκανες.αν δεν κυληστεις στη λασπη δν βρισκεις ζωη.και απο τη λασπη ξεκινουν να φτιαχνονται τα πολυτιμα πετραδια.κ να εισαι σιγουρη πως θα ερθει η στιγμη που θα ντραπεις τν εαυτο σου για οσα δν εκανες.γι αυτο προχωρα με θαρρος κ τολμη.Πιστεψε με δεν εχεις να χασεις τιποτα.ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ!Κανε το λοιπον λιγο αναποδα...να εστιαζεις σε αυτα που θ'αλλαξουν αυτα που σ'ενοχλουν.Βρες ολες τις πιθανες λυσεις και αποφασισε σ'αυτες.Εστιασου σε αυτες.Σου υποσχεθηκα κατι κ δεν το ξεχναω....Αυτο ηταν ενα μικρο δειγμα σε αυτα που με αλλαξαν η γυναικα αυτη μ εκανε με λιγα πραγματα να πιστεψω σε εμενα να δω καθαρα ποια ειμαι τι αξιζω και τι μου πρεπει.φανταστειτε οτι πρωτομπηκα οργισμενη στον αορατο ναο και εχω γινει ηρεμη σαν να κοιτας το ηλιοβασιλεμα ενα πραγμα.ετσι νοιωθω!Αυτη ειναι η δικια μας Αιθηροη.ενα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ δν ειναι τιποτα για οσα μ εκανε να νιωσω να αισθανθω κ να χαρω για την αλλητισα ψυχη που εχω!!.

Ειναι τοσο εντυπωσιακα ολα αυτα που μοιραζεστε με ολους! Τοσο που θα παρακαλεσω την alterego1 να μας πει για την Αιθηροη. Πως ηταν πως εμοιαζε; Σε παρακαλω θα ηθελα να εχω μια εικονα της. Ευχαριστω θερμα.

Άτμα μου είδες που σε ένιωσα; Αλλά θα το έκανα έτσι κι αλλιώς. Και maggisoyla μου πολύ με συγκίνησες με τα λόγια συγνώμης. Έχει δίκιο η kara. Έχεις δίκιο kara. Καταλαβαίνω πως μοιάζει ίσως λίγο εγωιστικό αυτό που κάνω, αλλά δεν είναι. Απλά δεν ήμουν σίγουρη αν έπρεπε να πω κάτι. Αλλά αφού το λες κι εσύ έτσι, νομίζω πως δεν είναι καθόλου κακό.

Λοιπόν είναι 39 χρονών. Είναι ψηλή. Έχει πολύ μακριά σπαστά καστανά κόκκινα μαλλιά. Πολύ μεγάλα πανέμορφα μάτια. Καστανά μάλλον μάτια. Λέω μάλλον γιατί όταν με πλησίασε κάποια στιγμή πολύ κοντά είχε ανταύγειες από κίτρινο. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Πότε γίνονταν σκούρα μαύρα, πότε καστανά, πότε μελιά με κίτρινο. Πολύ έντονο βλέμμα. Με μια περίεργη θλίψη. Έχει χείλια από αυτά που ονειρευόμουν να έχω πάντα αλλά δεν μου τα έδωσε η φύση. Δηλαδή σαρκώδη. Έντονα ζυγωματικά. Η φωνή της είναι βαθιά. Έχει ένα εκπληκτικό χαμόγελο!!! Έχει χέρια λεπτοφτιαγμένα πολύ κομψά. Δεν φοράει καθόλου κοσμήματα. Όταν μιλάει κινεί συνέχεια τα χέρια της. Σαν να ζωγραφίζει όσα λέει. Είναι πολύ αριστοκρατική και ταυτόχρονα πολύ θηλυκή. Ομολογώ πως την κοίταζα λίγο και με το μάτι του ζωγράφου! Όταν την περίμενα, κατάλαβα αμέσως πως ήταν αυτή, από μακριά που την είδα να έρχεται. Από το περπάτημα της. Όπως βλέπουμε σε ταινίες να περπατούν οι γυναίκες πολεμίστριες με έντονο περπάτημα, αργά σαν να σημάδευε την γη. Τώρα σας τα λέω κι εγώ σχηματίζω σκίτσα στο μυαλό μου.

Πολύ εντυπωσιακή παρουσία. Γοητευτική, όμορφη, ελκυστική και τόσο απλή! Γλυκιά, τρυφερή, ζεστή. Και μύριζε τόσο ωραία! Και δεν ήταν άρωμα. Αυτό ήταν κάτι άλλο. Δεν ξέρω τι. Πάντως όχι άρωμα. Δεν φοράει αρώματα. Δεν είδα ούτε ένα άρωμα στο σπίτι της. Και από ότι κατάλαβα λατρεύει τα κεριά. Γεμάτο το σπίτι της. Το βράδυ τα είχε ανάψει όλα και ήταν σαν σε παραμύθι. Βιβλία δεν είχε πολλά. αλλά γεμάτο τετράδια χαρτιά χάρτες και παντού σημειώσεις. Δεν είχε τηλεόραση. Αλλά σε κάθε δωμάτιο ραδιόφωνο και cd. Γλάστρες και μερικούς πίνακες με παραμυθένια τοπία και νεράιδες. Και στον τοίχο ένα σπαθί και δύο σκαλιστά κοντάρια. Υπέροχα κομμάτια! Έπιπλα επεξεργασμένα από εκείνη. Και το σπίτι της σε χρώματα πορφυρά απαλά.

Κι αυτό που άρεσε πολύ, είναι που το απόγευμα νωρίς, πήγαμε μια βόλτα να περπατήσουμε μέχρι το πάρκο του Τρίτση. Κι εκείνη έβγαλε τις ψηλές μπότες της και περπατούσε ξυπόλυτη. Αφήστε που χάιδευε τα δένδρα και τους μιλούσε και χαμογελούσε λες και την έβλεπαν και την άκουγαν!

Μπορώ να σας μιλάω ασταμάτητα για εκείνη αλλά είναι καλύτερα να σταματήσω εδώ. Και μην νομίζετε πως είμαι ενθουσιασμένη και τα παραλέω. Όταν ήρθε και με πήρε ο αδελφός μου, μετά όλο για εκείνη μου μίλαγε. Ο οποίος είναι πολύ δύσκολος και δεν εντυπωσιάζετε εύκολα.

Το σκίτσο της το θυμάστε; Πιστέψτε με, οι διαφορές είναι λίγες. Κάποιες ρυτίδες ίσως, εκείνες του γέλιου γύρω από το στόμα που ήταν έντονες και την έκαναν τρομερά ελκυστική και χαρούμενη και γύρω από τα μάτια που δείχνουν την ωριμότητα της γης.

Νομίζω πως ήμουν υπεραποκαλυπτική και να ικανοποίησα αρκετά το ενδιαφέρον σας.

Tα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται! Σε ευχαριστώ με όλη όλη όλη όλη μου την αγάπη!!! Μου έκανες μια μεγάλη χάρη! Και σε ευχαριστώ!!! Αχ τι χαρά έχω! Kara μου χωρίς να το θέλεις βοήθησες! Σε ευχαριστώ και σένα καιγια τα λόγια σου και την κατανόηση σου!

Θα βάλω εδώ, αυτό το κείμενο της που με έκανε να γραφτώ σε αυτό τον χώρο και να από τότε να την ακολουθώ κατά πόδας που λένε!


Δεν γνωρίζω τις εμπειρίες όλων σας...

Θα σας μιλήσω για ένα κομματάκι της δικής μου ζωής.

Ίσως όχι έτσι ακριβώς όπως ήταν, αλλά σίγουρα έτσι όπως θυμάμαι...

Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, τα πέρασα μακριά από τους γονείς μου.

Μεγάλωνα στο χωριό μαζί με την γιαγιά μου.

Η γιαγιά μου ήταν "Μάγισσα".

Ήξερε την χρήση των βοτάνων, γνώριζε επωδές και την δύναμη των λέξεων, γνώριζε να τις προφέρει σωστά.

Διάβαζε τα σημάδια και τα σημάδια μιλούσαν σε αυτήν.

Γνώριζε τις ώρες και την χρήση της κάθε μίας. Γνώριζε αρκετά από τον τρόπο και την φύση της Φύσης.

Γνώριζε το σώμα του ανθρώπου και τις ικανότητες του νου του.

Μάλλον για να είμαι πιο ακριβής, της σκέψης, του συναισθήματος, της επιθυμίας, της φαντασίας, του οράματος.

Πάντα έλεγε: « Δεν είσαι ο νους σου. Εκεί μόνο των άλλων τις σκέψεις θα βρεις. Αν δεν είσαι σίγουρη γι αυτόν, να φυλάγεσαι!»

Σε όλη της την ζωή, βοηθούσε τους ανθρώπους.

Δεν έκλεινε ποτέ την πόρτα της. Νύχτα μέρα έχασκε ορθάνοιχτη. Και είχε πάντα μια λάμπα πετρελαίου αναμμένη στο περβάζι του παραθύρου και μία πάνω σε ένα κομμάτι κορμό δέντρου, δίπλα στη πόρτα στο εσωτερικό του σπιτιού.

Την θυμάμαι πάντα τρυφερή. Τρυφερή και δυνατή. Τίποτα δεν έκανε στην τύχη.

Για εκείνην, όλα είχαν το σκοπό τους και για αυτό ήθελε όλα να γίνονται με τον σεβασμό που τους έπρεπε.

Τιμούσε το καλό και κάθε τι που το καταλάβαινε ο νους της χρήσιμο.

Μα και το κακό δεν το ξεχνούσε. Το καλόπιανε χωρίς να το βλαστημάει και το έβαζε στην άκρη με απαλό τρόπο.

Ναι... είχε βοηθήσει πολλούς ανθρώπους.

Θυμάμαι μια φορά ήρθε κάποιος άντρας από κάποιο άλλο χωριό.

Καθόμασταν στο πίσω δωμάτιο και την βοηθούσα στο ξεχώρισμα των βοτάνων.

Και ξαφνικά άρχισε να μουρμουράει εκνευρισμένη και να σηκώνεται από την καρέκλα.

Έτρεξα πίσω της.

Στεκόταν μπροστά στην πόρτα και κοίταζε έναν άντρα που ερχόταν προς το σπίτι μας.

Μόλις πλησίασε ο άγνωστος, πριν βγάλει ήχο η γλώσσα του, εκείνη του είπε αυστηρά:

« Εδώ δεν θα βρεις ό,τι γυρεύεις. Εγώ με ένα τρόπο θα βοηθήσω. Να ευχηθώ να μην το βρεις πουθενά!»

Ο άγνωστος λέξη δεν άρθρωσε. Γύρισε κι έφυγε βιαστικά.

Πήρε την σκούπα η γιαγιά μου κι άρχισε να σκουπίζει προσεχτικά τα ίχνη που άφησε ο άγνωστος, λέγοντας συνέχεια... «το καλό χρωστάω κι όχι το κακό...»

Θυμάμαι όταν την ρώτησα μετά, για το πώς τον κατάλαβε και τι ήθελε τελικά, μου είπε... « Όταν ακούς... θα ακούς...»

Πολλούς είχε διώξει.

« Πληθαίνουν οι ανόητοι! Χάνονται όλο και περισσότεροι.»

Πότε θύμωνε, πότε στεναχωριόταν.

Και όλο μεγάλωναν οι αγρύπνιες και τα ξενύχτια της.

Και όλα αυτά σας τα φανερώνω για να φτάσω στο εξής.

Μόνο καλό έκανε στους ανθρώπους. Βοηθούσε με το καλό, για το καλό.

Κι όμως φίλους δεν είχε.

Κι όμως, όταν συνέβαινε κάτι άσχημο στις ζωές τους, ακουγόταν να σιγοψιθυρίζεται η υποψία πως... έφταιγε η μάγισσα που είχαν στο χωριό!

Κατάμουτρα κανείς δεν της το έλεγε. Δεν τολμούσαν.

Μα εκείνη γνώριζε. Και το μόνο που έκανε, ήταν να χαμογελάει.

Γιατί ήξερε ποια ήταν και τι ήταν. Δεν είχε λόγο να ανησυχεί και να αμφιβάλει για τον εαυτό της.

Μόνο που θυμάμαι...

Την τελευταία νύχτα, πριν έρθουν να με πάρουν οι γονείς μου.

Είχαμε ανέβει αργά την νύχτα στα κεραμύδια. (Διάλεγε παράξενα μέρη για να μου μιλάει για κάποια πράγματα...).

Μου μίλησε για εκείνη, για όλα όσα δεν γνώριζα και δεν θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ.

Ήταν η πρώτη φορά, που με άφησε να δω την κούραση και την μοναξιά της.

Η Γιαγιά μου ναι ήταν «Μάγισσα», ήταν μια Σοφή και ήταν καλός άνθρωπος.

Και έπραξε μόνο το καλό.

Με αφήνουν αδιάφορη τα όσα με μένος υποστηρίζουν κάποιοι ιερείς και Φαρισαίοι.

Κάποιοι δήθεν ειδήμονες και δηλωμένοι γνώστες.

Όταν σε μια οικογένεια, πιαστεί κάποιος για κλοπή, δεν κλείνουν όλα τα μέλη της στην φυλακή.

Όταν ένα δέντρο αρρωστήσει, δεν καίνε όλο το δάσος.

Όταν ένας γιατρός κάνει λάθος, δεν αφαιρούν τις άδειες από όλους τους υπόλοιπους, ούτε καταδικάζεται η Ιατρική Επιστήμη.

Τα μόνα που με τρομάζουν είναι η άγνοια και ο φανατισμός.

Η άγνοια γιατί δημιουργεί φόβο, κακή κρίση και μυαλά χωρίς σκέψη και κατανόηση.

Η άγνοια περιορίζει την άπλα της ζωής, βάζει όρια σε Αυτό που δεν έχει όρια.

Και ο φανατισμός γιατί φωλιάζει μερική εξαναγκαστική «γνώση».

Μια «γνώση» χωρίς χαρακτήρα, καλοσύνη και αγάπη.

Φανερώνει καρδιά χωρίς σεβασμό για την ζωή και την ύπαρξη του Όλου.

Ο φανατισμός, είναι το «ψέμα» που προσπαθεί να επιβληθεί με την βία.

Την γνώση και την δύναμη της «Μαγείας», την έντυσαν με τα χειρότερα της φαντασίας.

Την βάφτισαν παιδί του Κακού.

Κι εγώ ρωτώ...

Ο Θεός... δημιούργησε τον άνθρωπο, αγαπάει τον άνθρωπο. Γιατί να θέλει το κακό του, δίνοντας του αυτή την δύναμη και την γνώση;

Και μην μου πείτε, πως δεν την έδωσε ο Θεός αλλά ο διάβολος.

Γιατί τότε θα σας πω... υπό αυτή την λογική και τον διάβολο ο Θεός τον δημιούργησε.

Και μην μου πείτε ότι τον έπλασε για να δοκιμάσει τον άνθρωπο...

Γιατί τότε θα σας πω... υπό αυτή την σκέψη, ποιος είσαι εσύ που ισχυρίζεσαι πως είσαι καλύτερος του θεού και πως γνωρίζεις καλύτερα από αυτόν, ώστε εσύ που δημιούργησες τα παιδιά σου και τα αγαπάς, να προσπαθείς να τα προστατέψεις από τον κακό κόσμο και να μην τα αφήνεις να δοκιμαστούν;

Ποιος Θεός που τα πάντα έφτιαξε από αγάπη και με αγάπη, θέτει ως φύλακες, αρχιτέκτονες και δασκάλους του δημιουργήματος του, μορφές και δυνάμεις που καταστρέφουν και κάνουν κακό;

Και εν τέλει, ΠΟΙΟΣ είναι αυτός, που μπορεί με βεβαιότητα να πει, ΕΓΩ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! ;;;

Το μόνο που μπορώ να πω, είναι πως ο «Θεός», μοίρασε την Γνώση του σε Όλη την δημιουργία και τα δημιουργήματα του και την μοίρασε έτσι, ώστε όλοι μαζί, να μπορούμε να αποτελούμε το ΈΝΑ.

«Καλό» και «Κακό» υπάρχουν μέσα σε Όλα. Στα Πάντα.

Η «Χρήση», το «Έργο», η «Πράξη», ο «Τρόπος», το «Αποτέλεσμα». Εξαρτάται από την φύση, την ουσία, την ποιότητα και την ψυχική γνώση του «Χρήστη».

Έτσι νιώθω, έτσι πιστεύω, αυτό είμαι και ανάλογα πράττω.

Ψέματα δεν μίλησα. Με αλήθεια σας δόθηκα.

Λάθος ίσως να κάνω, τίποτα να μην δέχεστε έτσι απλά.

Η αιτία μου είναι από ανάγκη να μοιραστώ.

να εκφράσω την ύπαρξη και την ουσία μου.

να συνεχίσω την αναζήτηση μου.

Το «σωστό» για τον καθένα, διακρίνεται από τον τρόπο που ανταποκρίνεται μέσα του το κάθε τι.

Όλοι μπορούμε να αναγνωρίσουμε αυτό που είναι όμορφο και ταιριάζει μέσα μας, από τον τρόπο που επιδρά στο συναίσθημα μας και στην ψυχική μας διάθεση.

Όλοι μπορούμε να αναγνωρίσουμε τι είναι κακό για εμάς, από τον τρόπο που μας τρομάζει, μας ανησυχεί και κοντράρεται με ό,τι καλό έχουμε μέσα μας.

Μόνο την ψυχή σας να εμπιστεύεστε.

Την λογική σας να την ελέγχετε πάντα, γιατί αυτή χτίζεται μόνο με τα ως τώρα δεδομένα και πληροφορίες που έχετε διοχετεύσει εσείς ή οι άλλοι στον εγκέφαλο σας.

Σε έναν άνθρωπο που έχει ζήσει μέσα σε ένα δωμάτιο, όλη του την ζωή και δεν έχει βγει ποτέ έξω, η λογική του όλη περιορίζεται στους 4 τοίχους.

Ίσως να είναι ο καλύτερος για να σου αναλύσει και εξηγήσει τις δυνατότητες ενός τετράγωνου δωματίου.

Σίγουρα όμως δεν θα μπορέσει ποτέ η λογική του, να δεχτεί και να εξηγήσει την ύπαρξη του κήπου που υπάρχει έξω από την πόρτα του. Δεν τον αντίκρισε ποτέ. Δεν γνωρίζει, άρα γι αυτόν δεν υπάρχει.

Την εμμονή του την κατανοώ.

Αυτό που δεν κατανοώ, είναι αυτόν που έχει μαζέψει λουλούδια από τον κήπο και όμως αφήνεται να πειστεί πως δεν υπάρχει κήπος, από εκείνον που δεν τον αντίκρισε ποτέ και που δεν τόλμησε ποτέ να ανοίξει την πόρτα για επιβεβαιώσει την αλήθεια της λογικής του.

Η Αιτία, ο Χρήστης, ο Τρόπος, ο Σκοπός, το Αποτέλεσμα.

Τα βασικότερα βήματα της μελέτης και της αναζήτησης.

Καλό «δρόμο» να έχετε όλοι... και είθε να είναι ο «δρόμος» σας.

Θα τον αναγνωρίσετε από το αν περπατάτε σε αυτόν σαν τυφλοί και μεθυσμένοι, με εκείνη την αίσθηση της κενής ανικανοποίητης ζωής.

(Ξένος δρόμος!)

Ή με σιγουριά, χαρά και την αίσθηση του γνώριμου που ανταποκρίνεται οικεία στην μνήμη της ψυχής σας, εμπνέοντας σας για το επόμενο βήμα.

Ο Δρόμος!

Εύχομαι Φως στην καρδιά και στο πνεύμα σας.

Εύχομαι ευκρίνεια και καθαρότητα στο βλέμμα σας.


Δεν ξέρω πως θα βγει αλλά πόση ώρα προσπαθώ να το αντιγράψω!!! Μου σπασε τα νεύρα αυτό το σύστημα τους!

https://www.youtube.com/watch?v=eKFUVXiyr1I

https://www.youtube.com/watch?v=p1oiwtV__BA

Για σένα Αιθηρόη!

Και ευχαριστούμε Κατερινάκι!!!

δεν το πιστευω...χθες τα σκεφτόμουν και τα 2 αυτα τραγουδια κι αναρωτιόμουν αν μπορω να βαλω youtube εδω...να ειχαμε εναν χωρο αραγε για αφιερωσεις?Παρασύρομαι για ενα ακομη και αν θελετε μπορειτε να το μεταφέρετε αλλου:

https://www.youtube.com/watch?v=wqt1hz_v644

Ξέρω κατι ξωτικά που ειναι αληθινά,μα λένε ψέματα

Και μια ξαστεριά υπέροχη, ΚΥΡΙΑ ,μ'όμορφα μαλλια,παλια φωτογραφια

Ξέρω εναν πειρατη,που μ'ενα ξυλινο καραβι στο βυθό αρμενίζει

κι εναν γέρο ΑΡΠΙΣΤΗ,που λενε πως τραβάει στα σκοταδια και γυρίζει

Βγηκαν στους δρόμους οι τρελοί ,φωτιες αναβουν στη βροχή

τραγουδι κανουν την ευχή να σμιξουν σουρουπο κι αυγη.

Ξέρω μια αγκαλιά που όταν σκεφτομαι να φυγω με κρατάει

μα όταν μπαινω στο λιμανι της να δεσω ,λεει -φυγε παλι,τραβα κι όπου βγάλει!

Ξέρω ενα παιδι που οταν έρχεται ο υπνος να με πάρει,με οδηγάει

σ'αυτον τον γερο αρπιστή που λενε,πως τα βαζει με τον δρακο και ΝΙΚΑΕΙ.

αφιερωμενο στην ΚΥΡΙΑ και τον ΑΡΠΙΣΤΗ...

[οσο ασχετο και να ειναι το ποστ,ειναι η αντανάκλαση των όσων διαβαζω απο τις απαντησεις]

ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΠΟΤΕ της είπα πως έχω βαρεθεί την ζωή αυτή και πως με κούρασε πολύ. Κι εκείνη μου απάντησε Το σημαντικό είναι πως εκείνη, Η ΖΩΗ, δεν βαρέθηκε μαζί σου. Επιμένει, γι αυτό και σε κρατάει. Άνοιξε τα αυτιά και τα μάτια σου. Και ακολούθησε το ένστικτο και την έλξη που θα νιώσεις προς την όποια κατεύθυνση. Κάτι υπάρχει εκεί.

Μου πήρε αρκετά για να καταλάβω να δω και να ακούσω. Ίσως την κούρασα λιγάκι. Όμως ο κόπος της δεν πήγε χαμένος και θέλω να το ξέρει αυτό γιατί δεν της το είπα ποτέ. Και να ξέρεις Αιθηρόη πως έχω βγάλει από το λεξιλόγιο μου πλέον την λέξη ΒΑΡΙΕΜΑΙ!

Νομίζω όμως πως άρχισα να καταλαβαίνω τον τρόπο να μπορώ να ζω και να μην χάνω τις στιγμές. Σε ευχαριστώ πολύ Αιθηρόη. Για το χρόνο σου, την υπομονή, την επιμονή, την αγάπη, την καλοσύνη, την σοφία και για όλα όσα δεν ξέρουμε ακόμα και θα ανακαλύψουμε μαζί σου.

Πολύ χαίρομαι που μπορώ με συγκεκριμένο τρόπο να πω πόσο μαγευτικό μυαλό και σκέψη έχει αυτή η γυναίκα. Της είχα στείλει ένα μήνυμα που ίσως σας φανεί χαζό, αλλά έτσι ένιωθα πραγματικά. Την ρωτούσα τι μου προτείνει να θέλω. Καλά ακούσατε. Εννοούσα πως δεν ξέρω τα θέλω μου και δεν μπορώ να βρω κάτι που να με γεμίζει και πως μάλλον ήμουν άσκοπα εδώ και πως παρόλο που ονειρεύομαι εδώ στην πράξη δεν βρίσκω ενδιαφέροντα και θέλω. Και μου απαντάει λοιπόν τα εξής:

|..... Χμ.... Γίνετε για λίγο να σιωπήσεις την όποια λογική σου και να με αφήσεις να μιλήσω με την ψυχή και την καρδιά της Θάλειας;

Θάλεια μου δεν βρίσκεις "θέλω"; Ξέχασες;

θα σου ανοίξω το δωμάτιο των χαμένων "θέλω". Μπες και ρίξε μια ματιά. Κάτι θα βρεις δικό σου εκεί μέσα, που έχασες.

Πέρασε!



Θέλω να μάθω από πού έρχομαι, από πού ήρθα εδώ, πού ήμουν πριν βρεθώ εδώ, ποια είναι η δική μου ξεχωριστή πατρίδα.



Θέλω να καταλάβω πού πηγαίνω, προς τα πού πορεύομαι, πού θα καταλήξω, ποιο θα είναι το τέλος του ταξιδιού μου, ο προορισμός μου.


Θέλω να μάθω ποιος είμαι, να καταλάβω τον εαυτό μου, όλα εκείνα που μου κρύβει ή που μου αποκρύπτονται για μένα, να γνωρίσω εμένα, να με κατανοήσω.


Θέλω να μάθω ποιος είσαι εσύ, ποια είσαι εσύ, ο αδελφός μου και η αδελφή μου, που έχουμε τόσα κοινά και τόσα πολλά μας χωρίζουν,


θέλω να επικοινωνήσουμε κάποτε αληθινά, να έρθω στην θέση σου και να έρθεις στη δική μου, να δω τον κόσμο μέσα από τα δικά σου μάτια κι εσύ απ τα δικά μου,


θέλω να εκπλαγούμε,


θέλω να μάθουμε τα πάντα ο ένας για τον άλλον, να καταλάβουμε γιατί είμαστε μαζί.


Θέλω να μάθω τα πάντα, να καταλάβω τα πάντα, με όλους τους δυνατούς τρόπους και με όλους τους αδύνατους, να καταλάβω όλα όσα υπάρχουν και καταλαβαίνοντας τα να τα κάνω όλα να υπάρχουν και να καταλάβω όλες τις σημασίες τους και όλες τις ανοησίες τους και όλα εκείνα που θα καταλάβαιναν όλοι οι άλλοι για όλα αυτά και όλα εκείνα που θα καταλάβαιναν όλα αυτά όλους τους άλλους.


Θέλω να παρατηρήσω τα πάντα, με όλες τις λεπτομέρειες, να ακούσω όλες τις ιστορίες τους, τις μυστικές και τις φανερωμένες, να δω όλες τις πλευρές τους και να με δουν και αυτές και έπειτα θέλω να περιγράψω τα πάντα σε όλους τους άλλους, να διηγηθώ τα πάντα, να δικαιώσω τα πάντα, να βάλω σε λέξεις το ανείπωτο, να περιγράψω το απερίγραπτο, να διηγηθώ το ανεκδιήγητο, να εξιστορήσω το ανιστόρητο, να μιλήσω ακόμη και για το μηδαμινό, για το ασήμαντο, ακόμη και για εκείνο που είναι μεγαλειώδες και άφταστο, άφατο, αόρατο,


θέλω να μάθω όλα εκείνα που διηγήθηκε ποτέ κανείς, θέλω να διηγηθώ όλα εκείνα που δεν διηγήθηκε ποτέ κανείς.


Θέλω να κάνω λογικό το παράλογο και παράλογο το λογικό, να κατακτήσω τα πάντα με την λογική μου αλλά και να εξαφανίσω τη λογική μου, να μιλήσω για τον ίδιο τον λόγο και ο λόγος να μου μιλήσει,


θέλω η λογική μου να καταλάβει τη λογική μου.


Θέλω να απλωθώ τόσο πολύ που να γίνω ο ίδιος ο κόσμος


και θέλω να εξαφανιστώ τόσο πολύ που να μείνει μόνο ο κόσμος.


Θέλω να τα καταλάβω όλα εδώ και τώρα.


Θέλω να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο και να γνωρίσω όλο τον κόσμο, να μην αφήσω ούτε γωνιά του κόσμου που να μην τη δω και να μην τη νιώσω, να ταξιδέψω με όλους τους τρόπους, με τα πόδια μου και με την φαντασία μου, έρποντας και πετώντας, τρέχοντας και τηλεμεταφέροντας τον εαυτό μου, με τραίνο και με όνειρα, με πλοία και με αεροπλάνα, με αυτοκίνητα και με άλογα, να πάω παντού, να πάω στο Βόρειο και στο Νότιο Πόλο, στον Ατλαντικό και στον Ειρηνικό Ωκεανό, στις πόλεις και στα δάση, στα βουνά και στους κάμπους, όπου ζει άνθρωπος και όπου δεν ζει άνθρωπος, να ταξιδέψω ακόμα και στο εσωτερικό της Γης,


θέλω να ταξιδέψω σε όλους τους εναλλακτικούς κόσμους που στέκουν ανάμεσα στη Γη, πέρα από την Γη, σε όλους τους κόσμους όλων των όντων, ορατούς και αόρατους, υπαρκτούς και ανύπαρκτους, να εξερευνήσω ό,τι μπορεί να εξερευνηθεί και ό,τι δεν μπορεί να εξερευνηθεί,


θέλω να περιπλανηθώ ακόμη και σε κόσμους που εγώ ο ίδιος θα κατασκευάσω.


Μια νύχτα θέλω να δω όλα τα άστρα, όσα φαίνονται και όσα δεν φαίνονται, να τα μετρήσω όλα και να μάθω όλα τα ονόματα τους και όλα τα ονόματα που τους έχουν δώσει όλοι εκείνοι που κατοικούν σε αυτά και όλα τα ονόματα που έχουν δώσει όλοι σε όλα τα άλλα άστρα.


Θέλω να διαβάσω όλα τα βιβλία. Όλα τα βιβλία που γράφτηκαν ποτέ και όλα εκείνα που δεν γράφτηκαν ποτέ.


Θέλω να γράψω τα πάντα για όλα τα βιβλία που θα διαβάσω


και θέλω να γράψω τα πάντα που μπορώ να γράψω και όλα εκείνα που δεν μπορώ να γράψω και να διαβάσω και όλα τα βιβλία που θα γράψω για όλα αυτά.


Θέλω να ακούσω όλες τις μουσικές που παίχτηκαν ποτέ, σε όλο τον κόσμο και στους κόσμους και εκείνες που δεν ακούστηκαν ποτέ από κανέναν.


Θέλω να ακούσω όλους μα όλους τους ήχους, να μυρίσω όλες μα όλες τις μυρωδιές, να αγγίξω οτιδήποτε μπορεί να αγγιχτεί, ακόμη και το τελείως ανέγγιχτο.


Θέλω να γνωρίσω όλους τους ανθρώπους, να μιλήσω με όλους τους ανθρώπους, να γίνω φίλος με όλους τους ανθρώπους, ακόμη και τους ανθρώπους που δεν θέλω να γνωρίσω και εκείνους που δεν θέλω να είναι φίλοι μου,


θέλω να μου διηγηθούν όλοι την ιστορία της ζωής τους, καθώς και οτιδήποτε ένιωσαν, σκέφτηκαν, εμπνεύστηκαν ή φαντάστηκαν ποτέ τους.


Θέλω να κάνω όλα τα επαγγέλματα ανεξαιρέτως και να μάθω τα μυστικά κάθε επαγγέλματος.


Θέλω να πολεμήσω με τους πάντες και με τα πάντα.


Θέλω να κοιμηθώ σε όλους τους τόπους και να ξυπνήσω σε όλους τους τόπους.


Θέλω να δω όλους τους πίνακες που ζωγραφίστηκαν ποτέ και όλες τις φωτογραφίες που τραβήχτηκαν ποτέ, να δω όλες τις ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ, ακόμη και όλα εκείνα τα αμελητέα πράγματα που υπάρχουν στις ταινίες, πίσω στο φόντο κάθε ταινίας


και θέλω να ακούσω όλες τις ηχογραφήσεις, σε όλες τις εντάσεις και σε όλες τις ταχύτητες.


Θέλω να μπω μέσα σε κάθε κτίριο που έχτισε άνθρωπος και να περπατήσω σε όλους τους δρόμους των πόλεων και όλων των χωριών του κόσμου.


Θέλω να μιλήσω με τα πουλιά.


Θέλω να μιλήσω με τα φαντάσματα. Να φάω κάθε φαγητό και να πιω κάθε ποτό.


Θέλω να μυθοποιήσω ξανά όλες τις μυθολογίες.


Θέλω να ονειρευτώ όλα τα όνειρα που είδε κανείς.


Θέλω να ταξιδέψω στο χρόνο, σε όλους τους χρόνους.


Θέλω να γνωρίσω όλες τις ηδονές και να δοκιμαστώ σε όλες τις αρετές και να επινοήσω νέες ηδονές και νέες αρετές.


Θέλω να κλάψω για όλες τις θλίψεις και να χαρώ για όλες τις χαρές.


Θέλω να μάθω όλες τις επιστήμες και να καταρρίψω όλες τις επιστήμες, να μάθω όλες τις τέχνες και να επινοήσω νέες τέχνες και νέες επιστήμες.


Θέλω να πιω κρασί με όλους τους ποιητές και να απαγγείλουμε ποιήματα σε όλες τις γλώσσες


και θέλω να επινοήσω νέες γλώσσες και να γράψω ποιήματα σε αυτές.


Θέλω να ζήσω όλες τις ζωές, να μεταμορφωθώ σε οτιδήποτε θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε οτιδήποτε.


Θέλω να μάθω όλα τα μυστικά


και θέλω να προδώσω σε όλους όλα τα μυστικά.


Θέλω να καταλάβω πώς λειτουργούν όλες οι συσκευές και όλα τα μηχανήματα όλων των ειδών.


Θέλω να ακούσω όλα τα τραγούδια και να τραγουδήσω όλα τα τραγούδια, ακόμα κι εκείνα που δεν μπορούν να τραγουδηθούν.


Θέλω να δικαιώσω όλες τις χαμένες υποθέσεις.


Θέλω να καταλάβω όλες τις αλήθειες και κάθε μία από τις αμέτρητες διαφορετικές όψεις τους.


Θέλω να επαληθεύσω όλα τα ψέματα και να διαψεύσω όλες τις αλήθειες.


Θέλω τα πολύπλοκα να τα κάνω απλά και τα απλά να τα κάνω πολύπλοκα.


Θέλω να λύσω όλα τα μυστήρια και να επινοήσω νέα μυστήρια.


Θέλω να καταλάβω τα αηδόνια.


Θέλω να μάθω το αληθινό μου όνομα.

Αν βρεις μέσα σε όλα αυτά έστω κι ένα "θέλω" για σένα, είσαι έτοιμη για το ταξιδάκι σου. Άρπαξε ένα και ξεκίνα καλή μου! Καλά ταξίδια σου εύχομαι!!! ....||



Με συνεπήραν όλα αυτά τα θέλω! Και τώρα τα θέλω όλα!

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.

Σε ευχαριστώ Αιθηρόη! Μάγισσα της καρδιάς, των ανέμων και των ονείρων!

εγω την γνωρισα σε μια δυσκολη περιοδο της ζωης μου. κι εκεινη μου εδωσε ελπιδα και υποσχεση για ομορφοτερα πραγματα. και κρατησε την υποσχεση της! μια φορα μονο θυμωσε μαζι μου και μου ειπε και το αντιγραφω

"Άκουσε κοριτσάκι μου..... Είναι δική σου επιλογή αν θα μαζέψεις τα φτερά σου και τα καταχωνιάσεις μέσα στη σαρκοφάγο. Είναι δική σου ευθύνη αν θα επιλέξεις την ευτυχία ή την δυστυχία. Την ζωή ή τον θάνατο. Οι δικαιολογίες, είναι προσπάθεια να ξεγελάσουμε τον εαυτό μας και να τον πείσουμε για όσα δεν ανέχεται η συνείδηση μας. Σημασία δεν έχει αν πιστεύω εγώ σε όσα λέω. Σημασία έχει τι πιστεύεις εσύ για την Ζωή που σου δόθηκε και μόνη σου επέλεξες. Αν δεν βουτήξεις τώρα από τα μαλλιά την Αριάδνη να την συνεφέρεις από την βολική δήθεν θυματοποίηση, την έχασες! Ισχυρός δεν είναι αυτός που ελέγχει τους άλλους. Ισχυρός είναι αυτός που ελέγχει τον εαυτό του και συνεχίζει με πείσμα και στόχο να είναι ο νικητής της ζωής. Και για να το καταφέρει αυτό, θα πρέπει να είναι ελεύθερος μέσα του. Και για να είναι ελεύθερος μέσα του, θα πρέπει να πάψει να ακουμπάει την ζωή του πάνω σε ζωές, ανάγκες και δεδομένα άλλων. Τα λάθη είναι απλά λάθη. Η μαγκιά είναι να τα κάνεις αόρατα παράσημα, που θα δηλώνουν πως μέσα από αυτά εσύ ξεπέρασες τα εμπόδια και βγήκες μπροστά χωρίς ντροπή και γνώστης της ζωής που ουρλιάζει η έρμη "χρησιμοποιήστε με, γίνετε, ζήστε, κάντε όσα λάθη θέλετε για αυτό είμαι εδώ αλλά μην παραδίνεστε!! Διότι εγώ είμαι εδώ για να βρείτε περισσότερη ζωή και έναν ανώτερο εαυτό και σκοπό, αυτόν που σας αρμόζει και όχι αυτόν που σας καταδικάζουν οι άλλοι!". Κοριτσάκι μου αν δεν υποστηρίξεις και δεν διεκδικήσεις εσύ τον εαυτό σου, την ύπαρξη και την ζωή σου, λυπάμαι δεν θα το κάνει κανείς. Κανένα ξόρκι δεν καθαρίζει συνειδήσεις. Θέλεις να δεις τι είναι εφιάλτης; Βάλε να σου δέσουν καλά τα χέρια, τα πόδια, τα μάτια, να σου βολώσουν τα αυτιά και το στόμα και να σε αφήσουν εκεί για μερικές ώρες. Και ΑΥΤΟ... είναι εφιάλτης. Όσο δεν σου συμβαίνει αυτό.... μπορείς να κάνεις τα πάντα! Τέλος! Δεν παζαρεύω άλλο με τα δεδομένα σου! Επέλεξε τώρα αν θέλεις να ξεχυθείς στην ζωή και να ξεζουμίσεις τον εαυτό σου ζώντας και υπάρχοντας, ή θα κοιτάς από ένα στενό παραθυράκι τους υπόλοιπους να ζουν καθώς εσύ θα θάβεσαι στην ανυπαρξία"

οπως βλεπετε την ειχα κανει εξαλλη. και οχι αδικα. ημουν σε τραγικη κατασταση. μονο κλαψα και με μονη λυση τον θανατο. εκει που ηταν τρυφερη και μου μιλουσε ατελειωτα και οσο αυτη εκανε αυτο τοσο εγω κλαιγομουν οπως κανουν τα κακομαθημενα στην μαμα τους. και τοτε κλατς! μου εκοψε την ανασα σαν μετα απο χαστουκι απο χερι γιγαντα. και σας πληροφορω οτι εβαλα να μου κανουν οτι μου ειπε. τοση μανια για να καταλαβω! και καταλαβα. το μηνυμα της αυτο το εχω κανει σε μεγεθος αφισας. και την ευχαριστω με καθε μου αναπνοη. γιατι ξεχωριζει τις ψυχες και μπορει και μιλαει στην γλωσσα τους. χωρις υποκρισια και φοβο. με ανεβασε και παλι στους ουρανους μου.

Δεν βρισκω λογια να πω! Να σας ρωτησω ομως κατι; Για ποιο σκιτσο μιλαει μια κοπελα η alterego1; Υπαρχει σκιτσο της Αιθηροης; Μπορουμε να το δουμε; Το εχει καποιος; alterego ευχαριστω πολυ για ολες αυτες τις πληροφοριες! Απαντησες σε ολες μου τις αποριες!
Παρακαλω αν καποιος εχει το σκιτσο γινεται να μας το δειξει; Κι εγω κι ο αρραβωνιαστικος θα θελαμε να το δουμε. Μπορει να την εχουμε συναντησει και να μην το ξερουμε. Θα ηταν τρομερο αυτο! Εντυπωσιακο!

Ξαναεπαναφερω το θεμα γιατι προσπαθω να εχω αυτοσυγκρατηση σχετικα με αυτα που λεει η καραμπαμ.Εγω απλος θελω να πω ενα μεγαλο ευχαριστω στην Αιθηροη γιατι μου εχει δωσει καποιες συμβουλες κ με τις ερωτησεις της με εχει βαλει σε πολλες καλες κ δημιουργηκες σκεψεις κ ετσι καταλαβα ποιος ειναι ο σκοπος μου κ αν θελω το φως η το σκοταδι.Ακομα βεβαια εχω δρομο μπροστα μου...κ ξερω πως θα ειναι παντα κοντα μου.

Κατερίνα χαμογέλα και όλα θα γίνουν όπως πριν.

Σε ευχαριστώ πολύ για όσα έγραψες (μάλλον με συμπάθησες πάρα πολύ! Απέραντη η χαρά και η ευγνομωσύνη μου! ) και χαίρομαι που πέρασες όμορφα και είσαι αυτή που είσαι.

Όλα επιστρέφουν στην πηγή τους.

Οπότε μην στεναχωριέσαι. Δεν συνέβη τίποτα. ΤΙΠΟΤΑ!


---
Να έχετε αγάπη στην καρδιά, φως στο πνεύμα, θάρρος στην ψυχή και αλήθεια στο στόμα.

Να προσθέσω κι εγώ το δικό μου δώρο από εκείνη. Σε απάντηση σε ένα email που της έστειλα όπου την ρωτούσα για τον τρόπο ζωής και ευτυχίας, μου έστειλε την παρακάτω απάντηση:

Μόλις εμπιστευτείς τον εαυτό σου, θα ξέρεις πώς να ζήσεις. Και αν θέλεις να είσαι ευτυχισμένος, τότε κάνε τη ζωή σου παθιασμένη στην απλότητα της και άγρυπνη σαν την ανάσα της!

Και διαβάζοντας όλες τις απαντήσεις της σε εσάς, βλέπω πως μιλάει ξεχωριστά διαφορετικά στον καθένα. Όχι με διαφορετική σκέψη. Εννοώ με διαφορετική γλώσσα. Με την γλώσσα του καθενός μας.

Αυτό νομίζω το έχει παρατηρήσει και κάποιος άλλος και συγνώμη αν δεν θυμάμαι ποιος το είχε αναφέρει.

Kυρία Αιθηρόη καλημέρα. συνέχεια γράφεται να ψάχνουμε να αναζητούμε μόνοι μας να μην δεχόμαστε έτοιμες σκέψεις από κανέναν και πως όλοι μας είμαστε ίσοι και ξεχωριστοί και κανένας δεν είναι καλύτερος από τον άλλο και τα είπατε και σε μένα πάλι ως απάντηση σε όσα σας ρώτησα ιδιωτικά. και βιαστήκατε να προσγειώσετε τον θαυμασμό μου για σας.

συμφωνώ και είναι απόλυτα αληθινό αυτό που λέτε. όμως είναι και υποκρισία να μην παραδέχομαι αυτόν που είναι πολύ σοφότερος από εμένα και γνωρίζει περισσότερα. και όχι επειδή τα διάβασε κάπου η του τα είπαν κάποιοι. αλλά γιατί τα έχει μέσα του σαν δικό του χαρακτήρα και προσωπική κατάκτηση μέσα από αγώνες και μάχες ζωών.

θα ντρεπόμουν να πω ότι είμαι ίσος με κάποιον που έφτυσε αίμα για να γνωρίζει πράγματα που γνωρίζω κι εγώ γιατί έτυχε να διαβάσω ένα καλό βιβλίο η να με διδάξει ένας καλός δάσκαλος η παππούς. θα ντρεπόμουν να πω πως δεν θεωρώ ανώτερο κάποιον που έχει χιλιοματώσει η ψυχή του για να μπορεί εμένα τώρα να μου μεταφέρει πράγματα. θα ντρεπόμουν θανάσιμα να μην έχω την τιμιότητα να παραδεχτώ ότι κάποιος άλλος μπορεί και ξέρει πράγματα που εγώ δεν ξέρω και πως δεν γίνεται να βαδίζει στον ίδιο δρόμο με εμένα. όσο κι αν προσπαθείτε να είστε χαμηλών τόνων και να δίνεται βήμα και προβάδισμα σε άλλους λυπάμαι αλλά δεν το δέχομαι. μην με παρεξηγήσετε αλλά δεν θέλω να πω πως μου αρέσει να είμαι υπηρέτης η δούλος. το αντίθετο. αλλά μου αρέσει να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και να δέχομαι να βρίσκομαι για όσο χρειάζεται, πίσω από αυτόν που ξέρει που πάει και γιατί και να με βοηθάει. είμαι σίγουρος πως κάποτε θα φτάσω και εσάς. αλλά άλλο τόσο σίγουρο είναι ότι όταν φτάσω να σκέφτομαι να αισθάνομαι σαν εσάς και να γνωρίζω όσα και εσείς, εσείς δεν θα είστε εκεί γιατί θα είστε πάλι πιο μπροστά. η γη δεν είναι ίδια με τον ήλιο. το ηλιακό μας σύστημα δεν είναι το ίδιο με τον γαλαξία. ο γαλαξίας μας δεν συγκρίνεται με το σύμπαν. σίγουρα όλα είναι χρήσιμα. αλλά για να είναι χρήσιμα αυτά, υπάρχει κάτι άλλο πάντα που το κάνει να γίνεται έτσι. και κάτι εργάστηκε για να υπάρχει αυτό το κάθε τι χρήσιμο. η ίδια η φύση δημιουργεί ιεραρχίες και στηρίζεται πάνω σε αυτές. πως θα μπορούσα εγώ να αγνοήσω την φύση την σοφότερη όλων μας και να πω 'εγώ είμαι αλλιώς!'.

κάθε σας κείμενο που διαβάζω επιβεβαιόνομαι για την ποιότητα της γνώσης σας και της σοφίας σας. αυτά που λέτε δεν είναι λόγια. είναι στιγμές άπειρες από πολλές ζωές. σε μια ζωή δεν τα κερδίζεις όλα αυτά. και μόνο κάποιος που δεν έχει ανάγκη να είναι ανώτερος από κάποιον άλλον γιατί ξέρει ποιος και τι είναι, δεν χρειάζεται να προσπαθεί να πείσει πως κάτι είναι. μου θυμίζεται την συμπεριφορά της φύσης. υπάρχει παντού ξέρει τα πάντα εμπνέει τα πάντα με έναν ταπεινό τρόπο. και αφήνει κάποιους άλλους να βγαίνουν και να κοκορεύονται παρασύροντας κι άλλους μαζί τους. η λέξη 'Δέος' είναι ελληνική. και δεν με υποτιμώ καθόλου όταν λέω πως για εσάς αισθάνομαι δέος. γιατί δεν είμαι το ίδιο όταν έχω περπατήσει μέχρι το περίπτερο της γειτονιάς μου, με εκείνον που έχει ταξιδέψει το λιγότερο στην άλλη άκρη της γης. και ξεχωρίζουν αυτοί που προσπαθούν να μιμηθούν και αυτοί που στα αλήθεια είναι. ξεχωρίζουν όμως από τον λόγο τους.

Πάρη εγώ πάλι αισθάνομαι δέος για τον τρόπο που η Γη επιπλέει μέσα στο σύμπαν. Περπατάμε πάνω της, ζούμε τις υπάρξεις μας και αναρωτιέμαι... προσέξατε πως επιπλέετε και ταξιδεύετε στο Σύμπαν;

Βγαίνεις ξαφνικά από ένα σκοτεινό δωμάτιο και βλέπεις μπροστά σου ένα χαμομηλάκι. Μέγα θαύμα και προκαλεί δέος. Σήκωσε λίγο το κεφαλάκι σου καρδιά μου! Θα σου κοπεί η ανάσα από τα μεγαλεία της Φύσης. Στρέψε το βλέμμα μέσα σου! Θα ανατριχιάσεις από το μυστήριο!

Ένας φάρος, δεν είναι ο σκοπός ούτε ο κόσμος. Είναι ένα σημάδι.

Δεν εξερευνάς τον φάρο. Το δέος είναι γύρω από αυτόν.

Σε ευχαριστώ για όσα λες και για όσα νιώθεις. Αλλά χάνεις τον στόχο. Και ο στόχος είσαι εσύ και η αναζήτηση σου.

Νήματα είναι οι σκέψεις και τα λόγια μου. Ίσως να είναι κάτι, ίσως και να μην είναι τίποτα. Εξαρτάται από το τι γυρεύει ο καθένας.

Τις ίδιες τις ιδέες θαυμάζεις. Τι σκέψεις.

Δεν τις έπλασα εγώ. Τις ανακάλυψα όμως και απλά τις μεταφέρω και μοιράζω, όπως κάνουν όλοι εδώ μέσα. Και όλοι προσφέρουν το καλύτερο τους. Και δεν ξέρεις πόσο θαυμάζω εγώ εσάς! Ο καθένας σας είναι διαφορετικός και ξεχωριστός.

Ένας πίνακας είναι όμορφος για κάθε ξεχωριστό χρώμα, κομμάτι και πινελιά του.

Σας παρακαλώ φροντίστε και στολίστε τον εαυτό σας.

Ο πλανήτης αυτός είναι όμορφος διότι έχει όλα αυτά τα πλάσματα και όλους αυτούς τους καρπούς πάνω της και μέσα της. Το σύμπαν είναι όμορφο και θεσπέσιο, διότι υπάρχουν όλοι αυτοί οι πλανήτες, αστέρες, γαλαξίες και νεφελώματα.

Καταλαβαίνετε;

Σας παρακαλώ! Καταλάβετε!

Θέλετε να μάθετε τι σημαίνει πραγματικά δέος;

Αρχαία Ελληνική Γραμματεία!

Το μεγαλείο της σκέψης! Το θαύμα του ανθρώπινου Νου!


---
Να έχετε αγάπη στην καρδιά, φως στο πνεύμα, θάρρος στην ψυχή και αλήθεια στο στόμα.