ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΑΙΘΗΡΟΗ!

Καλημέρα σας. Είμαι καινούργιο μέλος, αλλά όχι καινούργια σαν επισκέπτης. Νομίζω πως έχω διαβάσει πάρα πολλά εδώ μέσα. Εγκλωβίστηκα με την καλή ένοια όμως. Όμως έχω κάτι να πω που θα το θελα λίγο διαφορετικά. Κάποιες αρκετές φορές έχω παρατηρήσει Αιθηρόη, ότι όταν απαντάς σε κάτι δεν απαντάς απόλυτα. Δηλαδή δεν απαντάς, "ναι η όχι αυτό είναι έτσι και γίνεται έτσι." Το αφήνεις πιο γενικό. Οφείλεται στο ότι δεν ξέρεις την συνέχεια της απάντησης; Η οφείλεται στο ότι ξέρεις αλλά δεν θέλεις να απαντήσεις; Επιφυλαχτικότητα;

Στο πρώτο μου ερώτημα καταλαβαίνω και δεν βρίσκω κάτι μεπτό. Στο δεύτερο όμως θα έχω ένσταση γιατί διαφωνώ. Στο τρίτο θα ρωτήσω πάλι, γιατί επιφυλαχτικότητα; Θα χαιρόμουν αν απαντούσες με αιτιολογία, για το που οφείλοντε κάποιες απαντήσεις στο τρόπο που απαντάς. Και μην με παρεξηγήσεις παρακαλώ! Δεν κρύβω καμία πρόθεση κακιά. Με νοιάζει να καταλάβω την πρόθεση αυτού του άτομου, που με έκανε να νιώσω και να σκεφτώ διάφορα πράγματα, και που μ έκανε να κάνω βιβλίο από τις απαντήσεις του. Για δική μου χρήση βέβαια κι ελπίζω να μην σε πειράζει. Αν είναι λάθος αυτό και μου το πεις, θα το σκίσω αμέσως.

Ευχαριστώ. Με βαθιά εκτίμηση και αληθινό σεβασμό προς εσένα Αιθηρόη.

Φιλικά Κατερίνα.

• " ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ" και μια απόπειρα...παρουσίασής τους (για να φωτίζουν καλύτερα τα βήματά μας στο ΧΑΟΣ που αέναα εναλάσσεται σε Τάξη....)
  

(αυτή η ενότητα είναι αφιερωμένη σε μια πολύ ξεχωριστή οντότητα που ακούει στο νεραϊδίσιο όνομα Αιθηρόη)



Δεν έχει σημασία πόσο γρήγορα το φως ταξιδεύει… βρίσκει πάντοτε το σκοτάδι να είναι εκεί πρώτο…

Και όταν το φως ΛΑΜΠΕΙ , το σκοτάδι δεν κρύβετε, αλλά… Δια-λυεται…
--------------------------
Στην αληθινή ερώτηση… έρχεται η απάντηση…
------------------
Δεν είναι για το αγγείο το νερό… αλλά για εκείνον που είναι διψασμένος….
------------------
Αν θέλεις να «Γνωρίσεις»… κλείσε τα μάτια…
-----------------
Τόσα μέσα σου παίρνεις… όσα αντέχεις να δίνεις…
-----------------
Ο άνθρωπος δεν βλέπει τίποτα άλλο, εκτός από αυτό που υπάρχει στο μυαλό του…
----------------
Κάθε ανθρώπινη σκέψη, όταν εξελίσσεται, περνά σε έναν άλλο κόσμο και γίνεται μια ενεργητική ύπαρξη…
----------------
Καλλιεργώντας μια καθαρότερη και ανώτερη «φαντασία», δημιουργούμε και την ανάλογη ζωή και προοπτικές…
----------------
Αυτό που αγαπάς πολύ… είναι και αυτό που ταιριάζει να γίνεις…
-----------------
Ένα θαύμα, είναι η εκδήλωση νόμων που αγνοούν οι άνθρωποι…
-----------------
Τα «πράγματα»… γίνονται πάντα αυτό που Είναι…
----------------
Το ανθρώπινο πλάσμα… είναι το «βιβλίο» μέσα στο οποίο έχουν καταγραφεί όλα τα μυστήρια…
-----------------
Η φύση και η δύναμη μιας ασθένειας, πρέπει να ανακαλύπτεται από το Αίτιο και όχι από το σύμπτωμα…
-----------------
Η Φύση είναι «γλύπτης»… προικίζει τα πάντα με μορφή, που είναι και Ουσία… Έτσι η μορφή, αποκαλύπτει την Ουσία…
----------------
Οι λέξεις, δεν είναι παρά οι «φορεσιές» των ιδεών…
---------------
Η δύναμη, προέρχεται από την γνώση, την κατανόηση και την αλήθεια… Στέρησε τα παιδιά σου από αυτά, και τους στερείς το δικαίωμα να «μεγαλώσουν»…
από την ΑΙΘΗΡΟΗ





Να έχετε αγάπη στην καρδιά, φως στο πνεύμα,

θάρρος στην ψυχή και αλήθεια στο στόμα...



Πηγή http://antidras.blogspot.gr/p/i.html

Κι έχει δίκιο ο anarhos. Μας το δείχνει μ όλους τους τρόπους.

[youtube][/youtube]



Ναι έχει δίκιο ο anarhos τελικά. http://www.aoratos-naos.com/t2201p90-topic

Αιθηρόη έγραψε:

Ευχαριστώ για όσα νιώσατε… Ευχαριστώ που σας άρεσε… (νομίζω…) Ευχαριστώ που ταυτιστήκατε… Θέλω όμως να ρωτήσω… Αν σας είναι εύκολο να πιστέψετε… αυτά που πιστεύετε… τι σας εμποδίζει να εμπιστευτείτε αυτό που Είστε και δειλά ατενίζετε μέσα σας, όταν κλείνουν τα φώτα και δεν σας βλέπει κανείς; Θέλω να ρωτήσω... Είναι οι κουκίδες φως στο μαύρο φόντο του ουρανού, που σας κάνει να στρέφετε το βλέμμα σας ψηλά και να αναστενάζετε πότε με θλίψη και πότε με ευχαρίστηση; Δεν είναι η μνήμη βαθιά εντός σας, που σκιρτά στην γνώση ενός δρόμου με μια υπόσχεση γυρισμού… πορείας… και όχι μόνο; Και θέλω να δηλώσω... Η πόρτα είναι ανοιχτή… δεν χρειάζεται να επιστρέψετε ξανά εδώ. Νιώστε έτοιμοι… Ανοίξτε τα φτερά σας… Εγώ σας πιστεύω... Το μόνο που εκκρεμεί, είναι να το πράξετε και εσείς.-

Για σένα είναι εύκολο να πιστεύεις σε εμάς. Δεν μπορούσε να είναι αλλιώς. Είσαι αυτό που είσαι. Είσαι αυτό που είσαι! Κοπιάζεις πολύ να πιστέψουμε σε εμάς. Το βλέπω παντού σε όλα όσα γράφεις. Τόση προσπάθεια να μας πεις αυτό το ένα μυστικό για την λύση όλων! Δεν έχω δει άλλον να προσπαθεί τόσο πολύ και τόσο ακούραστα κι επίμονα. Είναι απίστευτο! Παντού σ όλα σου τα σχόλια και μηνύματα, και ποιήματα, και κείμενα! Είδα όλη σου τη ζωγραφιά που τόσο καιρό ζωγραφίζεις λίγι λίγο. Θες τόσο πολύ να πιστέψουμε σε εμάς! Κι όλο το χάνουμε το μήνυμα. Όλο το χάνουμε. Που κοιτάμε που να πάρει;

]

Λατρεμένη Αιθηρόη!
Σου έστειλα ένα e-mail. Είμαι πολύ χαρούμενη!

Σε παρακολουθώ όλο αυτό το καιρό. Είσαι διαφορετική και ξεχωριστή. Δεν χωράει αμφιβολία. Ασκείς δύναμη. Δεν χωράει αμφιβολία. Είσαι σε άλλο επίπεδο αντίληψης. Δεν χωράει αμφιβολία. Σε παρατηρούν πολλά μάτια. Δεν χωράει αμφιβολία. Σε σέβομαι και σε θαυμάζω για την δόνηση που προκαλείς σ αυτό το πλέγμα δονήσεων που φτιάχνουμε όλοι μας. Δεν χωράει αμφιβολία. Την αγάπη που νιώθεις για όλους, την νιώθουμε όλοι. Δεν χωράει αμφιβολία. Έχεις όμως ψυχή πολεμιστριας. Δεν χωράει αμφιβολία. Κάτω απ όλα αυτά υπάρχει πάθος πύρινο. Κι όμως δείχνεις ψυχραιμία κι ηρεμία, κι αυτό είναι πέρα από φυσιολογικές δυνάμεις.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το έργο σου, κι ο σκοπός σου, έχει υψηλούς στόχους.
Αναρωτιέμαι όμως για κάτι. Λες με όλα αυτά που γράφεις, να κρατάμε ρόδα η σπαθί; Είναι καιρός για τριαντάφυλλα; Η για μια επανάσταση που θα ανατρέψει αυτό το άθλιο κατεστημένο; Προλαβαίνουμε να μάθουμε όλα αυτά που επιμένεις; Δεν χάνουμε χρόνο; Αντί γι αυτά, μήπως θα έπρεπε να βγούμε στους δρόμους; Για άνεμο σε γνώρισα. Και σαρωτικό μάλιστα κι είμαι σίγουρος γι αυτό. Βάζω στοίχημα ότι έχω ιερό. Τι μου διαφεύγει;
Μην παρεξηγηθώ. Δεν το πιστεύω από σένα, αλλά το λέω για τους υπόλοιπους. Δεν θα το ήθελα αυτό.
Θέλω τόσο πολύ όμως να γίνει κάτι ορατό κι αντιληπτό απ όλους. Δεν μπορώ να κάθομαι και ν αφουγκραζομαι την αλλαγή των γύρω μου, θέλω και να την δω.
Νομίζεις οτι είναι μόνο οι 1487 που σε διαβάζουν; Είναι πολύ περισσότεροι, μα πολύ περισσότεροι!
Γιατί τους χαιδεύσεις; Γιατί δεν τους τα πετάς στα μούτρα;
Καταλαβαίνω πολύ καλά όσα λες, που με τρόπο τους λες να κάνουν επιτέλους κάτι για το κόσμο που δεν τους αρέσει. Νομίζεις ότι θα το κάνουν; Παίρνουν ότι τους χρειάζεται και την κάνουν. Βολεύονται στο να γλύφουν με το δικό σου σάλιο τις πληγές τους.
Όσο περισσότερο σου γράφω τόσο περισσότερο θυμώνω. Καλύτερα να σταματήσω εδώ για λίγο. Και πίστεψε με όταν λέω ότι είσαι το μόνο άτομο που σέβομαι και θαυμάζω. Και θεωρώ ότι θα πρέπει να μας εμπιστευτείς, και ν ανοίξεις να βγει το πύρινο που χωρίς αμφιβολία κρύβεις μέσα σου.
Καληνύχτα για τώρα.

Καλέ μου...

Ούτε ανθούς, ούτε σπαθί...

Αλήθεια!
Από εκεί ξεκινάμε.

Εάν δεν γνωρίζεις για τι πολεμάς, για ποιον κόσμο, με ποιον εαυτό... θα σηκώσεις τον έναν, για να καθίσεις τον επόμενο που περιμένει πίσω από τον προηγούμενο.

Αιώνες συμβαίνει...

Ακούω για πρόβατα και μάζες... και βλέπω να γεννιούνται νέοι βοσκοί και τσοπανόσκυλα...

Και κατανόησε με...

Με ενοχλεί ο τρόπος που κρίνονται οι άνθρωποι, από ανθρώπους που θεωρούν ότι "βλέπουν" αυτά που δεν αντιλαμβάνονται οι άλλοι.

Πολλά τεντωμένα δάχτυλα βλέπω να στρέφονται προς άλλους.

Προφήτες, κράχτες, κριτές και υποκριτές...
Ουκ ολίγοι.

Λοιπόν...

Υπάρχουν πολλοί που τους τα πετάνε στα μούτρα.

Δεν ενδιαφέρομαι.

Όσο για το ότι με παρατηρείς... εσύ λογαριάζεις τον χρόνο σου και πώς θα τον χρησιμοποιήσεις καλύτερα.

Άλλωστε, ο κάθε ένας κατανοεί σύμφωνα με τις αόρατες επιθυμίες του.

Αντί, λοιπόν, να θυμώνεις με τους υπόλοιπους γύρω σου, δοκίμασε μόνος σου... μπορεί να φέρεις εσύ την αλλαγή εκείνη, που θα σταθεί αφορμή να αλλάξει πορεία ο κόσμος...

Ο σωστός "μοχλός"... και θα "μετακινηθεί" ένας ολόκληρος κόσμος...

Το εννοώ...

Δεν ήταν ποτέ οι "πολλοί" που επηρέασαν την Συνειδητότητα της Ανθρωπότητας...

Το "κακό" για να ολοκληρώσει την αποστολή του, χρειάζεται πολλά "χέρια".

Το "καλό"... μία γενναία, φωτεινή Καρδιά.

Χμ...

Όλα στην ώρα τους...

Αλήθεια!
Από εκεί ξεκινάμε.

Προφήτες, κράχτες, κριτές και υποκριτές...
Ουκ ολίγοι.

Ο σωστός "μοχλός"... και θα "μετακινηθεί" ένας ολόκληρος κόσμος...

Ω ναι! Το εννοεί!

ΠΕΛΑΣΓΟΣ έγραψε:

Μην παρεξηγηθώ. Δεν το πιστεύω από σένα, αλλά το λέω για τους υπόλοιπους. Δεν θα το ήθελα αυτό.
Θέλω τόσο πολύ όμως να γίνει κάτι ορατό κι αντιληπτό απ όλους. Δεν μπορώ να κάθομαι και ν αφουγκραζομαι την αλλαγή των γύρω μου, θέλω και να την δω.
Νομίζεις οτι είναι μόνο οι 1487 που σε διαβάζουν; Είναι πολύ περισσότεροι, μα πολύ περισσότεροι!
Γιατί τους χαιδεύσεις; Γιατί δεν τους τα πετάς στα μούτρα;
Καταλαβαίνω πολύ καλά όσα λες, που με τρόπο τους λες να κάνουν επιτέλους κάτι για το κόσμο που δεν τους αρέσει. Νομίζεις ότι θα το κάνουν; Παίρνουν ότι τους χρειάζεται και την κάνουν. Βολεύονται στο να γλύφουν με το δικό σου σάλιο τις πληγές τους.
Όσο περισσότερο σου γράφω τόσο περισσότερο θυμώνω. Καλύτερα να σταματήσω εδώ για λίγο. Και πίστεψε με όταν λέω ότι είσαι το μόνο άτομο που σέβομαι και θαυμάζω. Και θεωρώ ότι θα πρέπει να μας εμπιστευτείς, και ν ανοίξεις να βγει το πύρινο που χωρίς αμφιβολία κρύβεις μέσα σου.
Καληνύχτα για τώρα.

Προσβάλεις όλα τα μέλη και όσους παρακολουθούν,με το να λες ότι  γλείφουμε τις πληγές μας από το σάλιο της Αιθηρόης και ότι παίρνουμε αυτό που χρειαζόμαστε και την κάνουμε.
Αλλά κάθε φορά,πρέπει να εξετάζουμε και ποιος είναι αυτός που μας φωνάζει.
Εσύ,ποιος είσαι;Που είσαι;
Τι ζητάς στα αλήθεια και τι έχεις πρώτα εσύ κάνει για αυτό που σε θυμώνει;
Κάνε παραγωγικό τον θυμό σου πρώτα απέναντι σε σένα και μετά ψάξε τους άλλους.
Και...ηγέτη ζητάς.Κάποιον να σηκώσει το λάβαρο της επανάστασης.
Σε τι διαφέρει αυτό με την ήδη υπάρχουσα κατάσταση;

Προσωπικά δεν προσβάλομαι. Δεν θέλω να πτοούμαι από των άλλων τις προθέσεις και τις σκέψεις. Άλλωστε όλοι θυμωμένοι είμαστε και πολλές φορές λέμε άλλα και εννοούμε άλλα.
Όμως εγώ θέλω αυτός ο χώρος, αυτός ο πλανήτης να γίνει κόσμος. Δεν θέλω άλλες αρένες. Αλλά αυτό που έγραψε:
 
Εάν δεν γνωρίζεις για τι πολεμάς, για ποιον κόσμο, με ποιον εαυτό... θα σηκώσεις τον έναν, για να καθίσεις τον επόμενο που περιμένει πίσω από τον προηγούμενο.
Αιώνες συμβαίνει...
Ακούω για πρόβατα και μάζες... και βλέπω να γεννιούνται νέοι βοσκοί και τσοπανόσκυλα...
Και κατανόησε με...
Με ενοχλεί ο τρόπος που κρίνονται οι άνθρωποι, από ανθρώπους που θεωρούν ότι "βλέπουν" αυτά που δεν αντιλαμβάνονται οι άλλοι.
Πολλά τεντωμένα δάχτυλα βλέπω να στρέφονται προς άλλους.
Προφήτες, κράχτες, κριτές και υποκριτές...
Ουκ ολίγοι.
Λοιπόν...
Υπάρχουν πολλοί που τους τα πετάνε στα μούτρα.
Δεν ενδιαφέρομαι.
 
Ούτε κι εγώ γι αυτό και βάζω το βίντεο που νομίζω ότι είναι ενός φίλου μας εδώ.  

ΠΕΛΑΣΓΟΣ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση  "....Γιατί τους χαιδεύσεις; Γιατί δεν τους τα πετάς στα μούτρα; 
Καταλαβαίνω πολύ καλά όσα λες, που με τρόπο τους λες να κάνουν επιτέλους κάτι για το κόσμο που δεν τους αρέσει. Νομίζεις ότι θα το κάνουν; Παίρνουν ότι τους χρειάζεται και την κάνουν. Βολεύονται στο να γλύφουν με το δικό σου σάλιο τις πληγές τους.  "...νομίζεις πως έχουμε ανάγκη να κάνουμε αυτό????νομίζεις πως όσοι είμαστε εδώ παίρνουμε κ φεύγουμε????το οτι δεν λέει ο καθένας τι κάνει δεν σημαίνει πως είναι απλά θεατής....κάνουμε πολλά περισσότερα απο οτι φαντάζεσαι ....

Έτσι όπως τα έγραψα, μου άξιζε όσα γράψατε ladosifa και ilia.
Άλλο ήταν το νόημα στα όσα έγραψα κι η Αιθηρόη κατάλαβε. Το ήξερα γι αυτό κι έγραψα να μην παρεξηγηθώ απ τους υπόλοιπους. Έπρεπε να εξηγήσω πιο πολλά.
Αυτό που εννοούσα, δεν αφορούσε τα μέλη εδώ με τον τρόπο που το καταλάβατε.
Αυτό που της ζήτησα είναι να μιλήσει για το κακό που κάνουμε και πως το κάνουμε. Τους λεει πως να κάνουν καλύτερο το κόσμο και τον εαυτό τους σαν να είναι μόνο θύματα η αθώοι. Μα είναι και θύτες και ένοχοι. Αυτή τους την ευθύνη την λεει μεν, αλλά με τον τρόπο που το κάνει είναι σα να τους λεει δεν πειράζει, αλλά τώρα κάντε το αλλιώς. Όμως πειράζει, γιατί έτσι όλοι αυτοί βγάζουν την ουρά τους απ έξω. Κι Αιθηρόη με συγχωρείς που μιλάω σα να μην είσαι εδώ. Απαντάω στις κυρίες, τις οποίες και σέβομαι. ladosifa δεν έχω την άποψη ότι είσαι απ αυτούς τους παραπάνω. Και ilia δεν εννοούσα ότι όποιος φεύγει από δω κάνει τα παραπάνω.

Μ έχει πιάσει άγχος τώρα γιατί μπορεί να με παρεξηγησετε πάλι.
Έχει δίκιο η Αιθηρόη που λέει όλα τα παραπάνω, για τους κριτές, για τους υποκριτές, για τα τσοπανόσκυλα, γι αυτούς που δείχνουν τους άλλους και που γίνονται σαν αυτούς τους εκκκησιαστές στην Αμερική που χτυπιούνται σαν τους τρελούς στο έδρανο τους.

Ούτε της ζήτησα να ηγηθεί σε κάποιο κίνημα. Αν και το έχω σκεφτεί και το ομολογώ. Άλλωστε κάποτε της το είχα προτείνει το ομολογώ, για να μην βγω ψεύτης στα μάτια της. Δεν χρειάζεται να αναφέρω την θέση της. Την ξέρετε όλοι.
Της ζήτησα απλά να γίνει πιο επιθετική στο λόγο της. Γιατί έχει τον τρόπο να φτάνει στη καρδιά του πράγματος. Να ταρακουνήσει τα νερά χωρίς να κοιτάζει μην πληγώσει. Να μην δείχνει μόνο τις ωραίες αλήθειες, αλλά και τις άσχημες.
Ναι τις ξέρουμε. Αλλά κάνουμε όλοι αυτό που είχε κι η ίδια γράψει κάπου, ότι επειδή κλείνουμε τα μάτια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Ξορκίζουμε το κακό αν δεν το ξεστομίζουν;

Ακούω δεκάδες να μιλάνε για όλα αυτά που λέγονται κι εδώ. Όσο πάθος κι αν έχουν σαν ερευνητές, η επιστήμονες, η γνώστες τους λείπει κάτι. Μου αρέσουν αρκετά από αυτά που τους ακούω να λένε. Αλλά μέχρι εκεί. Γιατί τους λείπει κάτι.
Και είναι αυτό που λες εσύ Αιθηρόη. Νοιάζομαι! Αυτό. Όλες τους οι ανακαλύψεις και οι αλήθειες που μπορεί να έχουν βρει, τα βάζουν πάνω στη πλουμιστή στολή τους. Εσύ όλα αυτά τα χειροτεχνείς με τα χέρια σου και κοιτάς πως θα είναι χρήσιμα στις ζωές των άλλων. Πως θα ταιριάξουν πάνω τους. Και χωρίς να βγάζεις δεκάρα απ αυτό. Ούτε βιβλία πουλάς, ούτε περιοδικά, ούτε σεμινάρια με εισιτήρια, ούτε μαγαζί να πουλάς αντικείμενα και δεν ξέρω τι άλλο, ούτε δημόσιες προβολές, ούτε τίποτα. Κι όμως εσύ μπορείς να βγάλεις πολλά. Μπορείς επίσης να κάνεις την διαφορά, αρκεί να δημιουργήσεις ένα κίνημα.
Δεν κάνεις τίποτα απ όλα αυτά.

Ξέρουμε ένα όνομα κι όλα τα υπόλοιπα τα φανταζόμαστε. Νομίζεις οτι δεν υπάρχουν άτομα που έχουν ψάξει να σε αποκαλύψουν που είσαι και ποια μπορεί να είσαι; Κι όχι μόνο. Κάποιοι μπορεί να δανείζονται και να χρησιμοποιούν εσένα η τον χώρο σου. Φαντάζομαι όχι στο διαδύκτιο, γιατί εύκολα μπορούν να γελοιοποιηθούν κάποια στιγμή. Θυμάμαι σ ένα σάιντ που αναρωτήθηκα, ρώτησα την κυρία αν έχει κάποια σχέση μαζί σου, και δεν απάντησε ευθεία. Με ρωτούσε μόνο γιατί ρωτάω. Και απάντηση δεν πήρα ποτέ. Πονηρή η στάση της, όχι έξυπνη.
Ξέρω ότι είναι άσχετα όλα αυτά. Τα αναφέρω γιατί ξέρω ότι δεν σε νοιάζει. Και μαζεύοντας τα όλα αυτά τα παραπάνω, ρωτάω τι δεν καταλαβαίνω;
Τι θέλεις ακριβώς να κάνεις; Πως; Δεν είναι αργός όλος αυτός ο τρόπος; Τα γεγονότα τρέχουν. Ο τόπος καίγεται όπως είπες. Τι ξέρεις εσύ που δεν ξέρουμε εμείς; Οι μάζες ξεσηκώνονται μόνο όταν βγαίνει ανακοίνωση. Πως καταντήσαμε οι Έλληνες; Βλέπουμε τις παρανομίες ενός κράτους που εμείς πληρώνουμε και δεν κάνουμε τίποτα. Τις παρανομίες ενός παγκοσμίου συστήματος και δεν κάνουμε τίποτα, συνεχίζουν απτόητοι.
Γιατί νομίζεις στα λέω όλα αυτά;

Γιατί είσαι θυμωμένος...
Αναστατωμένος...

Τι συμβαίνει Δημήτρη;

Δεν θέλω να σε πιάνει άγχος και να ταράζεσαι Πελασγέ,το ζήτημα δεν είναι να διαχωρίσεις εμένα από τους άλλους,ή κάποιους από το σύνολο.
Θα ήθελα μόνο να σκεφτείς,το να διαβάσεις τα λόγια σου σαν τρίτο πρόσωπο,σαν να μην είσαι εσύ αυτός που το έγραψε και τότε θα μπεις εσύ μέσα στα άτομα-την μάζα-με την οποία έχεις θυμώσει.
Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή πάνω σε αυτό.

ή και...αν μετά θα μπορούσες να διάβασες τα γραπτά σου και να φανταστείς ότι είσαι εσύ ο αποδέκτης του μηνύματος,ότι απευθύνεται σε σένα,γνωρίζοντας,ως δεδομένο,ότι έχεις τις ικανότητες που απαιτούνται.
Και σε αυτήν την περίπτωση,τι θα έκανες,τι σχέδιο θα είχες,ποια τα επόμενα βήματα σου.