Πολιτισμός και Θρησκεία Τολτέκων

Η Τουλα είναι μια πόλη περίπου 10.000 κατοίκων στο κεντρικό Μεξικό, περίπου 100 χλμ (60 μίλια) στο βόρειο-βορειοδυτικό μέρος της Πόλης του Μεξικού. Η σύγχρονη πόλη είναι γνωστή ως Τουλα ντε αλλεντε και καλύπτει μέρος της νοτιοανατολικής μερίδας της προ-Κολομβιανης πόλης.

Οι Τολτεκοι ήταν προ-Κολομβιανης εγγενείς αμερικάνοι άνθρωποι που εξουσίασαν ένα μεγάλο μέρος του κεντρικού Μεξικού μεταξύ της του 10ου και 12ου αιώνα. Η γλώσσα τους, η Ναχουατλ, μιλήθηκε επίσης από τους Αζτέκους.

Η Ναχουατλ είναι η ευρύτατα ομιλούμενη ομάδα εγγενών αμερικανικών γλωσσών στο Μεξικό. Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες άλλες μεξικάνικες γηγενείς γλώσσες, πολλοί από τους ομιλητές Ναχουατλ είναι δίγλωσσοι, έχοντας γνώση εργασίας της ισπανικής γλώσσας. Στο παρελθόν, ένας σημαντικός αριθμός των ομιλητών Ναχουατλ έξω από την κοιλάδα του Μεξικού ήταν δίγλωσσος στις γλώσσες εκτός από τα ισπανικά, ομιλούσαν και Ναχουατλ και, ως μητρική γλώσσα τους, κάποια άλλη γηγενή γλώσσα. Ένα διάσημο παράδειγμα της διγλωσσίας ήταν η Μαλιντζιν, μια γηγενής γυναίκα που μετέφρασε μεταξύ της Ναχουατλ και μιας γλώσσας των Μαγιας (και που έμαθε αργότερα τα ισπανικά ) για τον ισπανό Κορτεζ.

Δημιουργήθηκαν σαν τους στρατοκρατικούς νομαδικούς ανθρώπους, και αυτοί ή οι πρόγονοί τους μπορεί να είχαν κτίσει την πόλη Τεοτιχουακαν (περίπου το 750μχ). Αφότου έκτισαν μια μόνιμη εγκατάσταση, οι Τολτεκοι ένωσαν τα πολλά μικρά κράτη στο κεντρικό Μεξικό σε μια αυτοκρατορία που κυβερνήθηκε από την πρωτευουσα τους, Τουλα. Ήταν ολοκληρωμένοι οικοδόμοι ναών. Η επιρροή τους διέδωθηκε μέσω ενός μεγάλου μέρους της Κεντρικής Αμερικής στη μετα-κλασική εποχή των μεσοαμερικανικων χρόνων. Η επιρροή των Τολτεκων στους μετα-κλασικούς Μαγιας του Γιουκατάν είναι μεγάλη, ιδιαίτερα εμφανής στην πόλη Τσιτσεν Iτζα. Η αγγειοπλαστική τους έχει βρεθεί ως το μακρινό νότο στην Κόστα Ρίκα.

Μερικοί συγγραφείς έχουν ισχυριστεί ότι οι Τολτεκοι εισήγαγαν τη λατρεία του Κετζαλκοατλ, του φιδιού. Αυτό δεν είναι βεβαίως έτσι, όπως αυτή η θεότητα απεικονίστηκε συνήθως σε όλη τη Κεντρική Αμερική για αιώνες προηγουμένως, που φτάνουν μέχρι τους χρόνους των Ολμεκων. Στους Τολτεκους (και πιό παλια στους Ατζέκους) η μυθολογία του Κετζαλκοατλ ήταν ανταγωνιστική με του Τεζκατλιποκα, της πρώτης θεότητας που είναι γνωστή να απαιτεί τις ανθρώπινες καρδιές ως θυσία. Κατά συνέπεια οι Τολτεκοι φαίνεται να εισάγουν τη συνήθεια της μαζικής ανθρώπινης θυσίας όπως αργότερα ασκείται αυτή από τους Ατζέκους.

Η αυτοκρατορία των Τολτεκων θεωρείται ότι έχει καταστραφεί γύρω από το 1200μχ από τους νομαδικούς πολεμιστές τους Τσιτσιμεκους. Η κυβερνούσα οικογένεια των Ατζέκων υποστήριξε ότι έλκει την καταγωγή της από τους Τολτεκους μέσω της ιερής πόλης Κολχουακαν.

Στις γραφές του ο Μιγκελ λε Πορτιλλα εξηγεί ότι στο μύθο Ναχουα, οι Τολτεκοι ήταν οι δημιουργοί όλου του πολιτισμού, έτσι το όνομα Τολτεκος ήταν συνώνυμο με τον καλλιτέχνη, ή γλύπτη, και η πόλη τους η Τουλα περιγράφηκε σαν ένα σύνολο στοχαστών. Όταν οι Αζτέκοι ξαναέγραψαν την ιστορία τους, προσπάθησαν να παρουσιάσουν ότι αφορούσαν τους Τολτεκους σαν δικό τους. Δυστυχώς αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος της παράδοσης των Τολτεκων είναι μύθος, και δύσκολο να αποδειχθεί. Οι ιστορίες λένε ότι μετά από την πτώση της πρωτεύουσας τους της Τουλα μερικοί από τους Τολτεκους υποχώρησαν στην Κολουλα, η οποία δεν έπεσε μέχρι αιώνες αργότερα έως ότου κάηκε από τον Κορετζ και τους ισπανούς Κονκισταδορες.

Στην ιστορία οι Τολτεκοι είναι γνωστοί από τις γραφές των Ατζέκων, που γράφονται αιώνες αργότερα μετά από μια "σκοτεινή εποχή" στο κεντρικό Μεξικό, μαζί με μερικές αναφορές από τους Μαγιας.

Το 1941, Sociedad Mexicana de Antropologια επιβεβαίωσε ότι η Τουλα ήταν η πρωτεύουσα των Τολτεκων, όπως ήταν από καιρό παράδοση και είχε προταθεί από τους αρχαιολόγους από το 19ο αιώνα. Μερικοί μελετητές, υποστηρίζουν ότι αρκετές εποχές της ανασκαφής αποκάλυψαν μόνο μια δευτερεύουσα πόλη, όχι να δικαιολογήσουν αρκετά το μύθο των Τολτεκων. Η περιοχή της Τουλα το παρουσιάζει πραγματικά για να είναι η μεγάλη πόλη της σε πρωταρχικό στάδιο, αν και η εθιμοτυπική τέχνη και η αρχιτεκτονική είναι ορατές εκεί σήμερα είναι λιγότερο εντυπωσιακές από αυτή των άλλων μεσοαμερικανικών περιοχών. Πρέπει να γίνει κατανοητό, εντούτοις, ότι μερικοί εξιστορούν κατά γράμμα από τον καιρό της άφιξης των ισπανικών Κονκισταδορες και συγχέουν αργότερα το Τολτεκοι με άλλους προηγούμενους μεσοαμερικανικούς πολιτισμούς και τείνουν μερικές φορές να αποδώσουν όλα τα επιτεύγματα των αιώνων πριν από την άνοδο των Αζτέκων στους Τολτεκους.

Κατά τη διάρκεια του πρόσφατου εικοστού αιώνα, μερικοί μεξικάνοι σαμάνοι, συμπεριλαμβανομένου και του Miguel Ruiz, υποστηρίζουν ότι είναι απόγονοι των Τολτεκων και κληρονόμοι των πνευματικών δυνάμεών τους, άρχισαν και για ένα παγκόσμιο ακροατήριο, προκαλώντας ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον για τους Τολτεκους. Ένας άλλος τέτοιος συντάκτης είναι ο Victor Sanchez που εμπνεύστηκε από τις γραφές του Carlos Castaneda.

Τέχνη και ψυχαγωγία

Η αυτοκρατορία των Τολτεκων και οι ηγέτες της δημιούργησαν ένα χωρίς ταίρι μυστήριο στα μυαλά των ανθρώπων Κεντρικής Αμερικής. Οι ηγέτες Των Τολτεκων θεωρήθηκαν όπως όντας παράλληλα με τις θεότητες. Οι πιό πρόσφατοι πολιτισμοί τους σεβάστηκαν συχνά και αντέγραψαν τους μύθους, την τέχνη, τα κτήρια και τη θρησκεία τους. Πολλοί μελλοντικοί κυβερνήτες άλλων πολιτισμών, συμπεριλαμβανομένων των Μαγιας ηγετών και των Αζτέκων αυτοκρατόρων, υποστήριξαν ότι κατάγομαι από τους Τολτεκους.

Των Τολτεκων το γνωστό παιχνίδι σφαιρών που παίχτηκε από πολλούς της Κεντρικής Αμερικής πολιτισμούς και μπορεί να είχε στο τελος τη θυσία των ηττημένων. Οι Τολτεκοι είναι γνωστοί για την κάπως τραχύτερη μορφή της αρχιτεκτονικής τους, μια μορφή που θα ενέπνεε αργότερα τους των Αζτέκων οικοδόμους. Η τέχνη Των Τολτεκων χαρακτηρίζεται από τους τοίχους που καλύπτονται με τα φίδια και τα κρανία, τις εικόνες ενός θχακ- Moυλ ξαπλώματος (κόκκινος ιαγουάρος), και τα κολοσσιαία αγάλματα τους, που χαράζονται από τις μεγάλες στήλες.

Θρησκεία και μύθος

Η θρησκεία στην αυτοκρατορία των Τολτεκων εξουσιάστηκε από δύο σημαντικές θεότητες. Ο πρώτος, ο Κετζαλκοατλ, παρουσιάζεται σαν το φίδι. Αυτή η θεότητα της εκμάθησης, του πολιτισμού, της φιλοσοφίας, της γονιμότητας, της αγιότητας και της ευγένειας απορροφήθηκε από τους προηγούμενους πολιτισμούς στην περιοχή. Ο ανταγωνιστής του ήταν Τεζκατλιποκα, ο καπνισμένος καθρέφτης, που ήταν γνωστός για την πολεμοχαρή φύση και την τυραννία του.

Ο μέγιστος κυβερνήτης των Τολτεκων ήταν ο Ακατλ Τοπιλτζιν που υπήρχε φήμη για αυτόν ότι ήταν ο ηγέτης και ο υψηλός ιερέας του Κετζαλκοατλ την εποχή που καθιερώθηκαν στη Τουλα και την αυτοκρατορία. Σύμφωνα με το μύθο των Τολτεκων, οι οπαδοί του Τεζκατλιποκα οδήγησαν τον Τοπιλτζιν και τους οπαδούς του Κετζαλκοατλ έξω από την πόλη γύρω από το 1000μχ. Αυτοί τρεπόμενοι σε φυγή προς το νότο, όπου ήταν σε θέση να νικήσουν τους Μαγιας στην πόλη Chichen Itza, και να τους κατακτήσουν. Μια ενδιαφέρουσα στροφή στο μύθο του Τοπιλτζιν είναι ότι ορκίστηκε να επιστρέψει στην Τουλα από την ανατολή σε ένα από τα ιερά έτη του και να πάρει την εκδίκησή του. Αυτός ο μύθος επέζησε μέχρι και την εποχή των Αζτέκων, οι οποίοι απέδωσαν την άφιξη του Ισπανού ως επιστροφή του Τοπιλτζιν, ένα γεγονός που τους τρομοκράτησε πολύ.

Η ιστορία του πολιτισμού των Τολτεκων στο Τεοτιχουακαν τυλίγεται στο μυστήριο..

Ο ολόκληρος πολιτισμός θεωρείται να έχει ανέλθει αφήνοντας στην εγκατάλειψη τις Πυραμίδες τους έως ότου αποκαλύφθηκαν 500 έτη αργότερα περίπου το 1000μχ από τους Ατζέκους, πολεμιστές που στο χρόνο τους κατάκτησαν ένα μεγάλο μέρος του Μεξικού. Οι Αζτέκοι προσελκύστηκαν από τις πυραμίδες και τις υιοθέτησαν ως δικές τους. Αντίθετα από τους Τολτεκους, οι Αζτέκοι έκαναν κακή χρήση της δύναμής τους, μην καταλαβαίνοντας τα αρχεία των διδασκαλιών Των Τολτεκων που βρέθηκαν στις πυραμίδες. Οι Τολτεκοι που διδάχθηκαν το δόσιμο της ανοικτής καρδιάς στον ήλιο ενώ οι Αζτέκοι νόμισαν ότι αυτό σημαίνει να παίρνουν τη καρδιά του θύματος με την ανθρώπινη θυσία.

Ένα σημαντικό σώμα των μύθων περιγράφει τον Κετζαλκοατλ ως ιερέα-βασιλιά της Τουλα. Δεν πρόσφερε ποτέ τις ανθρώπινες θυσίες, μόνο φίδια, πουλιά, και πεταλούδες. Αλλά ο Θεός του ουρανού της νύχτας, ο Τεζκατλιποκα, τον απέβαλε από τη Τουλα με την εκτέλεση μαύρης μαγείας. Ο Κετζαλκοατλ περιπλανήθηκε κάτω στην ακτή του "θείου ύδατος" (ο Ατλαντικός Ωκεανός) και έπειτα σε μια πυρά, που προκύπτει ως πλανήτης Αφροδίτη. Σύμφωνα με μια άλλη έκδοση, επιβιβάστηκε επάνω σε ένα σύνολο φτιαγμένο από φίδια και εξαφανίστηκε πέρα από τον ανατολικό ορίζοντα.

Ο μύθος της νίκης του Τεζκατλιποκα πέρα από το επενδυμένο με φτερά φίδι απεικονίζει πιθανώς το ιστορικό γεγονός. Ο πρώτος αιώνας του πολιτισμού Των Τολτεκων εξουσιάστηκε από τον Κετζαλκοατλ, με τα εμπνευσμένα ιδανικά του ιερατικού κανόνα και ειρηνικής συμπεριφοράς. Η πίεση των βόρειων μεταναστών επέφερε μια κοινωνική και θρησκευτική επανάσταση, με μια στρατιωτική κατηγορία απόφασης που παίρνει δια της βίας τη δύναμη από τους ιερείς. Η ήττα του Κετζαλκοατλ συμβόλισε την πτώση της κλασικής θεοκρατίας. Το ταξίδι του στην ανατολή πρέπει πιθανώς να συνδεθεί με την εισβολή στο Γιουκατάν της φυλής Ιτζα που παρουσιάζει ισχυρά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Τολτεκων. Το ημερολογιακό όνομα του Κετζαλκοατλ ήταν Ακατλ (ένας κάλαμος). Η πεποίθηση ότι θα επέστρεφε από την ανατολή σε ένα έτος καλάμων οδήγησε τον Αυτοκράτορα των Ατζέκων Montezuma ΙΙ στο να θεωρήσει τον ισπανικό κατακτητή Κορτεζ και τους συντρόφους του ως θεία δίκη , επειδή το 1519, το έτος στο οποίο προσγειώθηκαν στη μεξικάνικη ακτή του Περσικού Κόλπου, ήταν ένα έτος καλάμων.

Εκτός από την ενδυμασία του Κορτεζ και δεδομένου ότι το φίδι, Κετζαλκοατλ αντιπροσωπεύθηκε συχνά ως άτομο με μια γενειάδα και σαν ο Θεός του αέρα, παρουσιάστηκε με μια μάσκα με δύο προεξέχοντες σωλήνες (μέσω των οποίων ο αέρας φύσηξε) και ένα κωνικό καπέλο χαρακτηριστικό της φυλής Huastec του βορειοανατολικού Μεξικού. Ο ναός του Κετζαλκοατλ στο Τενοχτιτλ τη πρωτεύουσα των Αζτέκων , ήταν ένα στρογγυλό κτήριο, μια μορφή που εγκατέστησε την προσωπικότητα του Θεού. Οι κυκλικοί ναοί θεωρήθηκαν Θεϊκοί επειδή δεν πρόσφεραν κανένα αιχμηρό εμπόδιο στον αέρα. Τα στρογγυλά μνημεία εμφανίζονται ιδιαίτερα συχνά στο έδαφος των Huastec.

Ο Κετζαλκοατλ κυβέρνησε κατά τη διάρκεια των ημερών που έφεραν την επωνυμία ("αέρας") και πέρα από τη σειρά της δέκατης όγδοης 13-ημέρας του τελετουργικού ημερολογίου. ένατος ήταν επίσης ' ένατος των 13 Θεών των πρωινών ωρών. Αν και απαριθμήθηκε γενικά ως μια από τις πρώτος-πυκνές θεότητες, κανένας εθιμοτυπικός μήνας δεν αφιερώθηκε στη λατρεία του.

Όπως ο Θεός της εκμάθησης, του γραψίματος, και των βιβλίων, Κετζαλκοατλ ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στα θρησκευτικά κολέγια που προσαρτήθηκαν στους ναούς, στους οποίους οι μελλοντικοί ιερείς και οι γιοι της αριστοκρατίας εκπαιδεύτηκαν. Έξω από Τενοχτιτλαν το κύριο κέντρο της λατρείας του Κετζαλκοατλ ήταν η Τσολουλα, στο οροπέδιο του Πουέμπλα.


Πνευματικές πεποιθήσεις

Οι Τολτεκοι ήταν γνωστοί σε όλο το νότιο Μεξικό ως "γυναίκες και άνδρες της γνώσης" για αιώνες πολλούς. Οι ανθρωπολόγοι έχουν μιλήσει για τους Τολτεκους ως έθνος ή φυλή, αλλά στην πραγματικότητα, οι Τολτεκοι ήταν επιστήμονες και καλλιτέχνες που διαμόρφωσαν μια κοινωνία για να ερευνήσουν και να συντηρήσουν τις πνευματικές γνώσεις και τις πρακτικές των αρχαίων. Μπορεί να φανεί ιδιαίτερο ότι συνδύασαν τον κοσμικό με τον ιερό, αλλά οι Τολτεκοι θεώρησαν ότι η επιστήμη και το πνεύμα είναι ένα και το αυτό και όλη η ενέργεια, είτε υλική είτε αιθερικη, ήταν προερχόμενη από μια πηγή και επηρεασμένη από τους ίδιους συμπαντικούς νόμους.

Στους Τολτεκους ενώθηκαν ως κύριοι των Τολτεκων και σπουδαστές από τη Τεοτιχουακαν, την αρχαία πόλη των πυραμίδων έξω από την Πόλη του Μεξικού γνωστή ως ο τόπος όπου "το άτομο γίνεται Θεός". Εδώ, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η υπόσχεση της εργασίας να ξεπεράσουν τη σφαίρα της συνηθισμένης ανθρώπινης συνειδητοποίησης και να επιτύχουν την προσωπική ελευθερία τους, οι μαθητευόμενοι μελέτησαν τα τρία κύρια μαθήματα των Τολτεκων: Συνειδητοποίηση, μετασχηματισμός (καταδίωξη) και πρόθεση. Οι σπουδαστές έπρεπε να έχουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν και να γνωρίζουν , μέσω αυτού που ξέρει, να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους. Το Τεοτιχουακαν παρέμεινε το κέντρο των Τολτεκων της πνευματικών γνώσης και του μετασχηματισμού για πολλές χιλιάδες έτη και υπομένει ακόμα ως αποθήκη διαβίωσης της "σιωπηλής γνώσης".

Οι αρχαίοι Τολτεκοι ήξεραν ότι η αντίληψη για την πραγματικότητά μας ήταν ακριβώς μια άποψη, που γενικά δεν εξετάζει πώς αρμόζει να επεκταθούμε, σαν ζωντανά όντα, στον ευφυή κόσμο. Δεδομένου ότι όταν αρχίζουμε να προσδιορίζουμε το ΕΙΜΑΙ, γινόμαστε ενήμεροι για το πόσο περιορισμένα έχουμε ρυθμιστεί για να σκεφτούμε τι είμαστε και το πόσο λίγο μέρος του πιθανού ενεργειακού ανεφοδιασμού μας χρησιμοποιούμε. Για να ξεπεράσουμε τη σφαίρα του παλαιού ονείρου μας και να κινηθούμε στην πλήρη δυνατότητά μας, πρέπει να μεταφέρουμε το σημείο όπου "συγκεντρώνουμε" την αντίληψή μας από "το λόγο μας" στο είναι μας "". Η μετατόπιση της πηγής της προσωπικής δύναμής μας από το μυαλό μας στο πνεύμα μας επιτρέπει σε μας να έχουμε πρόσβαση στη "σιωπηλή γνώση" και να δημιουργήσουμε την ενέργεια η οποία είναι απαραίτητη για να θυμηθούμε τι έχουμε ξεχάσει. Μπορούμε όλοι να ονειρευτούμε ένα νέο όνειρο και να ζήσουμε μια ζωή της ελευθερίας - είναι ένα θέμα επιλογής και. Μόλις κάνουμε εκείνη την επιλογή, είναι χρήσιμο να βρεθεί ένας οδηγός για να μας βοηθήσει στην πρόοδό μας προς την ελευθερία.