Εσωτερισμός,Επιστήμη και Ποίηση επιχειρούν μια Συνάντηση

Μερικά από τα γενικότερα υπαρξιακά ερωτήματα που μπορεί να γεννηθούν σε κάποιον,αφορούν τον Σκοπό του κόσμου αυτού,την Φύση του,την Τυχαιότητα ή την Αιτιότητα του.

   Είναι γνωστό φαντάζομαι στους περισσότερους το επιστημονικό μοντέλο Μικρόκοσμου-Μεγάκοσμου . Μια κλιμακωτή αλληλουχία κόσμων,με παρόμοιες γενικές λειτουργίες που διαφέρουν ουσιαστικά μόνο ως προς το μέγεθος. Μπορεί να καταστεί σαφές με πολύ απλά παραδείγματα. 

   Ολόκληρα αστρικά νεφελώματα κινούνται γύρω από μαύρες τρύπες..Οι πλανήτες κινούνται γύρω από τον Ήλιο..Οι δορυφόροι γύρω από του πλανήτες..Τα ηλεκτρόνια γύρω από τον πυρήνα του ατόμου..Υπάρχουν χιλιάδες τέτοια παραδείγματα σε κάθε κόσμο ανά κλίμακα.



   Κάνω εγώ σήμερα το πρωί μία σκέψη που μου προκαλεί θυμό..Μετά κάνω μία σκέψη που μου προκαλεί χαρά..Μετά μία σκέψη που μου προκαλεί ηρεμία..Μετά μία σκέψη που μου προκαλεί ενθουσιασμό.Η διάθεσή μου θα λάβει μία μορφή όσο πιο δυνατόν κοντινή στην ισχυρότερη από αυτές τις σκέψεις.Άμα η σκέψη θυμού είναι ισχυρότερη,θα μοιάζω θυμωμένος.Αν η σκέψη χαράς είναι πιο έντονη,θα μοιάζω χαρούμενος.Αν η σκέψη ηρεμίας είναι πιο βαθιά από τις άλλες,θα είμαι νηφάλιος.Αν η σκέψη ενθουσιασμού επικρατήσει,θα είμαι υπερκινητικός και ενθουσιώδης. 

  Άρα υφιστάμεθα μια σειρά εσωτερικών συγκρούσεων,που καθορίζει ποια σκέψη θα διαμορφώσει την διάθεσή μου.Μπορούμε να πούμε πως οι Σκέψεις,είναι πτυχές της Συνείδησής μας,που συχνά καθορίζουν το στιγμιαίο περίβλημά της.Ειδικά όταν είναι τόσο ισχυρές που η Επίγνωση απουσιάζει(σε στρεσογόνες στιγμές αμφιβολίας)και αναλαμβάνουν τον έλεγχο.Μπορούμε να πούμε,πως ο Εσωτερικός μας κόσμος,στο νοητικό του πεδίο,είναι ένα πεδίο μάχης,μια ενεργειακή σύγκρουση ανάμεσα στις διαφορετικής ποιότητας σκέψεις.

  Ο Κόσμος μας,το μέρος που ζούμε.Η συνολική συνείδηση της ανθρωπότητας έχει μια συγκεκριμένη μορφή.Τώρα μοιάζει συνολικά μάλλον κάπως αρνητική.Αλλά υπάρχουν πολλές αρνητικές πτυχές,και άλλες τόσες θετικές.Υπάρχουν άνθρωποι θυμωμένοι.Υπάρχουν λυπημένοι.Υπάρχουν άπληστοι.Υπάρχουν άνθρωποι χαρούμενοι,άνθρωποι ήρεμοι,άνθρωποι λογικοί,άνθρωποι αιθεροβάμμονες,φυγόπονοι,άνθρωποι πανούργοι,πονηροί, και άνθρωποι αυθόρμητοι,άνθρωποι ζηλιάρηδες, συναισθηματικοί ή ισορροπημένοι. Άνθρωποι σκληροί, άνθρωποι πειθαρχημένοι, ευαίσθητοι, ή εκδικητικοί. 

   Όπως μια σκέψη στο κεφάλι μας,επιθυμεί στο να επικρατήσει στην διάθεσή μας έναντι άλλης ποιότητας σκέψεων στο ίδιο κεφάλι,σε έναν ενεργειακό ανταγωνισμό ..

θα μπορούσε κάποιος,εντελώς ποιητικά,συμβολικά,αναλογικά αλλά ταυτόχρονα και συνειρμικά ορθώς να υποθέσει πως,,
δεν είμαστε παρά Σκέψεις στο κεφάλι ενός αγχωμένου Δημιουργού ...που στιγμιαία γι αυτόν(για μας ίσως αιώνια) ένοιωσε μια εσωτερική αντιπαράθεση.Αμφιβάλλει για κάτι.Ίσως γι αυτό ο Κόσμος μας είναι ρευστός και ασταθής..Δεν έχει αποφασίσει. Η διάθεση του στην τελική απόφαση που θα πάρει,η μορφή που θα αποκτήσει τελικά το νοητικό του πεδίο(ο Κόσμος μας)  θα καθοριστεί από το ποιες σκέψεις επικράτησαν.Ίσως ανάλογα με κάθε απόφαση που λαμβάνουμε,και ως επακόλουθο με την διάθεση που αποκομίζουμε από το μεγαλύτερο,ως το πιο ασήμαντο καθημερινό θέμα,να αλλάζουμε στρατόπεδα..να ισχυροποιούμε την μία ή την άλλη Σκέψη του ..


 Μοιάζει αρκετά διχασμένος ο φουκαράς,ίσως υποφέρει..Κι όμως,δεν έχετε διαισθανθεί ότι είναι συμπαθέστατος/η?Μακάρι να συντονιστούμε με την Αισιοδοξία,την Πίστη,τον Αυτοσεβασμό και την Ευγνωμοσύνη του.Ας τον/την βοηθήσουμε