Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
H Ψυχή... το Εργαστήριο του Κόσμου...
Και ο Νους... ο Αλχημιστής των Πάντων... και η Αλήθεια, οδηγός!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου...Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν…Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο…Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις…
"Όχι δεν είναι κούραση. Είναι αγωνία. Αυτή τη γη καθένας που έρχεται δεν πρέπει να την αφήνει λιγότερη και πληγωμένη. Αυτής της γης της αξίζει να την κάνουν μεγαλύτερη και φωτεινότερη, γιατί περπατήθηκε, πατήθηκε και στήθηκε από σπουδαίες και σπουδαίους. Και συνεχίζουν. Μπορεί να σου φαίνεται αστείο αυτό, αλλά έτσι είναι. Και μην αφήσεις κανέναν να σε κάνει να αμφιβάλλεις για το αντίθετο. Πολλοί θα προσπαθήσουν να σε μπερδέψουν με ορολογίες και λέξεις που μπορεί να μην καταλαβαίνεις. Μην πτοηθείς. Μην μπερδευτείς. Δες πίσω από τις μάσκες. Κλείσε τα μάτια κι άκουσε τη καρδιά σου. Εκεί είσαι εσύ. Κι εκεί είναι όσα θέλεις να ξέρεις. Εκεί ζεις. Έτσι να ζεις. Τι να σου λέω τώρα! Θυμάμαι μικρή που ήσουν και με ρώταγες «αδελφούλι γιατί εσύ ήρθες να μείνεις εδώ;» Θυμάσαι; Μικρή μου θέλω να γίνεις ευτυχισμένη. Να αγαπήσεις πολύ και να αγαπηθείς περισσότερο. Κι αν σου δοθούν να μεγαλώσεις ανθρώπους και να τους στηρίξεις στα πρώτα τους βήματα, να μην τους κάνεις λίγους. Να τους μάθεις να κοιτάνε ψηλά και να ονειρεύονται μεγάλα πράγματα χωρίς να νιώθουν φόβο και χωρίς να γονατίζουν. Να γελάνε ότι και να συναντούν. Μάθε τους! Να γελάς! Ότι κι αν γίνεται. Να γελάς. Έτσι θα μάθουν κι αυτοί. "
Ήταν ένα απόσπασμα από ένα γράμμα του όταν έμενα στην Αμερική.
Θυμάμαι όταν τον ρωτούσα γιατί έμενε στο σπίτι μας, γιατί βλέπετε τον θεωρούσα άγγελο που είχε πέσει στη γη, αυτός μου απαντούσε να μην ανησυχώ και δεν είναι μόνος του εδώ. Και μ αγκάλιαζε. Πίστευα ότι είχε πέσει με πολλούς αγγέλους μαζί. Κι ένιωθα περήφανη που είχε διαλέξει αυτός ο συγκεκριμένος το σπίτι μας.
Τα παιδιά βλέπουν παράξενα πράγματα. Βλέπετε τα μάτια τους είναι ακόμα καθαρά κι έχουν ακόμα μνήμες ουράνιες.
Πολλά μου θύμισες με αυτό το τραγούδι Ηλιόδωρε. Κι ευχαριστώ που τον σκέφτεσαι. Και ξέρω ότι έχει αγαπηθεί και τιμηθεί από κάποια πλάσματα τα ομορφότερα του κόσμου. Κι ιδίως από ένα! Να ξέρετε ότι πάντα είμαι εδώ. Απλά δεν μπαίνω. θα το κάνω όμως πιο συχνά. Νομίζω είμαι έτοιμη.
"Όχι δεν είναι κούραση. Είναι αγωνία. Αυτή τη γη καθένας που έρχεται δεν πρέπει να την αφήνει λιγότερη και πληγωμένη. Αυτής της γης της αξίζει να την κάνουν μεγαλύτερη και φωτεινότερη, γιατί περπατήθηκε, πατήθηκε και στήθηκε από σπουδαίες και σπουδαίους. Και συνεχίζουν. Μπορεί να σου φαίνεται αστείο αυτό, αλλά έτσι είναι. Και μην αφήσεις κανέναν να σε κάνει να αμφιβάλλεις για το αντίθετο. Πολλοί θα προσπαθήσουν να σε μπερδέψουν με ορολογίες και λέξεις που μπορεί να μην καταλαβαίνεις. Μην πτοηθείς. Μην μπερδευτείς. Δες πίσω από τις μάσκες. Κλείσε τα μάτια κι άκουσε τη καρδιά σου. Εκεί είσαι εσύ. Κι εκεί είναι όσα θέλεις να ξέρεις. Εκεί ζεις. Έτσι να ζεις. Τι να σου λέω τώρα! Θυμάμαι μικρή που ήσουν και με ρώταγες «αδελφούλι γιατί εσύ ήρθες να μείνεις εδώ;» Θυμάσαι; Μικρή μου θέλω να γίνεις ευτυχισμένη. Να αγαπήσεις πολύ και να αγαπηθείς περισσότερο. Κι αν σου δοθούν να μεγαλώσεις ανθρώπους και να τους στηρίξεις στα πρώτα τους βήματα, να μην τους κάνεις λίγους. Να τους μάθεις να κοιτάνε ψηλά και να ονειρεύονται μεγάλα πράγματα χωρίς να νιώθουν φόβο και χωρίς να γονατίζουν. Να γελάνε ότι και να συναντούν. Μάθε τους! Να γελάς! Ότι κι αν γίνεται. Να γελάς. Έτσι θα μάθουν κι αυτοί. "
Τι να πει κανείς πάνω σ΄αυτά τα λόγια; ... Η δόνηση του είναι πάντα πολύ δυνατή. Εύχομαι να υπάρξουν και άλλα τέτοια πλάσματα που να δίνουν σε όλους τον αγγελικό τους Εαυτό. Τιμή μόνο αξίζει σε τέτοιους υπέροχους Ανθρώπους, γιατί από αυτούς παίρνουν υλικά οι Ήρωες.
Δήμητρα,σε θέλω εδώ,να σε βλέπω,ορατή!Ακόμη κι αν δεν είσαι έτοιμη.
Τώρα,μπήκες στην καρδιά μέσα,πάει-τελείωσε-έκλεισε..δεν έχει επιστροφή. Και πρέπει,που και που,να μπαίνεις,να δίνεις αναφορά:"είμαι καλά","δεν είμαι καλά"..αλλά το πιο σημαντικό,"είμαι εδώ".
zizanio
Ηλικία : 33 Ημερομηνία εγγραφής : 03/09/2013 Αριθμός μηνυμάτων : 91
Συχνα οι υπερδιαστατες συνειδησεις , ολες αυτες που δεν βλεπουμε , αορατες αλλα εξισου υλικες , μεταφερουν δυναμεις και δυνατοτητες ισχυροτερες απο τις ορατες ....
Ειναι σοφο να αλληλοσυσχετιζουμε προθεσεις μαζι τους ....
αόρατος ναός Admin
Ηλικία : 40 Ημερομηνία εγγραφής : 22/06/2014 Αριθμός μηνυμάτων : 192
Αδελφέ μου, μου λείπεις! Μου λείπεις πολύ. Και κάθε μέρα σε αγαπώ το ίδιο πολύ! Όπου και να είσαι, θέλω να περνάς καλά! Θέλω να είσαι καλά! Και κάθε μέρα, σου στέλνω το καλύτερο μέρος της καρδιάς μου! Να σε φυλάνε οι ουρανοί καρδιά μου! Κι εσύ αυτούς!
Nυχτα αιωνων καθως ανυψωνεται στο αδυνατο , αγγελοι συντροφοι απο χρονια παιδικα , συνοδοι , λυραρηδες του ονειρου....
Στα σμαραγδενια ματια της θλιψης τους κωμωδια φρικαλεα η ζωη και τραγωδια λυτρωτικη ο θανατος ....
Λυτρωτικο το βλεμμα στο ασυνειδητο πλανων αρχοντων που ατενιζουν το καλλος και την γυμνη ερημια ευθραυστων ιδανικων στο ατερμονο, ανταριασμενης θαλασσας ταξιδι της ζωης ...
Ω ουρανε , αγκαλιασε τον και σωσε τον !
Στης Ανδρομεδας τα περασματα , εκει που πλαθονται τα παραμυθια τα μεθυστικα μοσχοβολοντας οι ψυχες απο ποθο για μελλουμενους καιρους ανεμελους ....
εκει , στο περασμα ψυχων, που ξενυχτουν τα συμπαντα , διαφανα συννεφα νοτισμενα με ονειρα , ανεξιχνιαστα πεδια του ποικιλομορφου ανεξηγητου , εκει , στα σαγηνευτικα μονοπατια μιας αληθους ψευδαισθησης, το θειο χρισμα της ψυχης απαιδευτο ...
Εκ του αγονου πυρος αναφυεται το συνοθυλευμα ολης της γνωσης και δρασκελιζει το σκοταδι καθε πρωι , αχνισμα δροσερων σταγονων λαμψης επικαλλυπτουν το καθε κυτταρο στην σκεψη πως αγγιξε την μητερα του παντος ....
βαλσαμο σε αχαρους καιρους , σ ε εσχατους .....
Επιλεκτικα αποσπασματα απο το βιβλιο Αλφα κενταυρου
Δήμητρα
Ηλικία : 45 Ημερομηνία εγγραφής : 23/02/2014 Αριθμός μηνυμάτων : 53
Ενας ο ηθοποιος , και οι ρολλοι αμετρητοι, στο τελος της παραστασης δεν εχει νοημα να αγαπαμε τους ρολλους, ουτε και να τους αγκαλιαζουμε , μα ουτε και να ταυτιζωμαστε με αυτους.....
Τους πρωταγωνιστες της ζωης μας αναζηταμε , εκεινες τις αφθαρτες ατομικοτητες και οχι τις εκδηλωμενες προσωπικοτητες τους προς εμας ...
Ολα αυτα τα '' Εγω '' που δεν βλεπουμε μα που ειναι πλαι μας , στην πραγματικοτητα δεν εφυγαν ποτε , περιμενουν την καταλληλη στιγμη για τον επομενο ρολο ....
Αναζηταμε τους αγαπημενους μας κυριως για να αποδειξουμε οτι ακομη και αν δεν εχουν συνειδητη επιλογη των χαρακτηρων που θα προβαλλουν πανω σε συγκεκριμενες συνθηκες εν τουτοις η φυση τους ειναι κατι υπερανω αυτων ...
Να αποδειξουμε οτι δεν ειναι τα φαινομενα , αλλα τα νοουμενα των φαινομενων ...
Πως θα θελα να μπορούσα να τον πάρω άλλη μια φορά αγκαλιά! Αχ μωρέ Μάρκο! Πόσο σας αγαπώ όλους εσάς!
Καρδούλα μου! Πολύ σε νιώθω και σε καταλαβαίνω. Είναι ωραίο να χουμε δίπλα μας τους ανθρώπους που αγαπάμε και να μπορούμε να τους παίρνουμε αγκαλιά,να τους σφίγγουμε πάνω μας για να τους νιώθουμε πάνω μας, να τους μυρίζουμε, ν αγγίζουμε την ζέστη της ζωής τους. Σίγουρα έχεις αυτή τη μνήμη από κεινον. Φέρτην από μέσα σου και νιώσε τον. Κι εμείς σ αγαπάμε Δήμητρα μου! Σ αγαπάω Δημητρούλα μου.
gerakina
Ηλικία : 32 Ημερομηνία εγγραφής : 10/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 127
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Πεμ 9 Οκτ - 18:43:08
