Το συναισθημα της ημέρας.

Μήπως πίσω από την πόρτα υπάρχει το άμορφο εκείνο υλικό,που διαμορφώνεται από τον άνθρωπο που είναι έτοιμος να την ανοίξει.

Διαμορφώνεται ανάλογα με την κάθε σκέψη,επιθυμία,φόβο,από τα δικά του συστατικά.

Δε με βοηθάει αυτό που λες τωρα. Θέλω εικόνα κατάλαβες; όλα τα πράματα μπορω να τα κάνω εικόνα και να περπατήσω μέσα σ αυτά για να τα ψαχουλέψω από κοντα 3d φάση. Ε σ αυτή την απορία μου δε μπορώ να φτιάξω εικόνα.

maggisoula έγραψε:

η κάθε πόρτα τελικά θέλει ένα ιδιαίτερο τρόπο. όχι μόνο να σαι έτοιμος να την ανοίξεις αφού φυσικά την έχεις βρει!!!! Πρέπει να σαι ολόκληρος έτοιμος για να βρεις αυτά που θες να βρεις. Δε θυμάμαι καθόλου πότε και σε ποια ταινία είχα δει μια τέτοια μαγικη πόρτα. ¨οταν την άνοιγες δεν έβλεπες ποτέ το ίδιο πράγμα και κάθε φορά σ έβγαζε σε διαφορετικούς χώρους. Ποτέ όμως σ έναν ίδιο ποτέ! Και θυμάμαι σ όλο αυτό που οργίασε τη φαντασία μου, εγώ κόλλησα σε μια απορία.............    ..................τι μπορεί να υπήρχε αληθινά πίσω από τη πόρτα όταν δεν την άνοιγε κανείς! Ακόμα δε μπορώ να μου δώσω μια ικανοποιητική απάντηση!!!!

Νομίζω ότι αυτή είναι η πιο ενδιαφέρουσα και σημαντική απορία. Κι εγώ θα ήθελα να γνωρίζω αυτό που αναρωτιέσαι maggisoula. 
Μετά θα είχα την αγωνία, του τι θα μου δείξει η πόρτα που θα ανοίξω.

maggisoula έγραψε:

Δε με βοηθάει αυτό που λες τωρα. Θέλω εικόνα κατάλαβες; όλα τα πράματα μπορω να τα κάνω εικόνα και να περπατήσω μέσα σ αυτά για να τα ψαχουλέψω από κοντα 3d φάση. Ε σ αυτή την απορία μου δε μπορώ να φτιάξω εικόνα.

Το ότι δεν σε βοηθάει σημαίνει ότι όλες τις πόρτες θα τις ανοίξεις.
Ότι όσο και να στα περιγράψει κανείς,τι υπάρχουν από πίσω,όμορφα,άσχημα,νεραιδες ή τέρατα,εσένα δεν θα σου αρκέσει.
Θα τις ανοίξεις να δεις από μόνη σου και θα περπατήσεις στο εσωτερικό τους.

Σήμερα όλο μαγικές σκέψεις σκορπάτε! Καλησπέρα αγαπημένη μου φίλη ladosifa! 

Νομίζω θα περάσω το υπόλοιπο της ημέρας μας, σκεφτόμενη μια μαγική πόρτα και τις πιθανότητες που θα μου άνοιγε!

Σας φιλώ όλους και καλό απόγευμα!

Έσυρε έναν όμορφο χορό σκέψης με τον γρίφο της,σήμερα.

Την καλησπέρα μου υπέροχη μας Μαριλένα με το ωραίο άβαταρ που,θαρρώ απεικονίζει την αγαπημένη μου θεά την Άρτεμις.

marilena έγραψε:

maggisoula έγραψε:

η κάθε πόρτα τελικά θέλει ένα ιδιαίτερο τρόπο. όχι μόνο να σαι έτοιμος να την ανοίξεις αφού φυσικά την έχεις βρει!!!! Πρέπει να σαι ολόκληρος έτοιμος για να βρεις αυτά που θες να βρεις. Δε θυμάμαι καθόλου πότε και σε ποια ταινία είχα δει μια τέτοια μαγικη πόρτα. ¨οταν την άνοιγες δεν έβλεπες ποτέ το ίδιο πράγμα και κάθε φορά σ έβγαζε σε διαφορετικούς χώρους. Ποτέ όμως σ έναν ίδιο ποτέ! Και θυμάμαι σ όλο αυτό που οργίασε τη φαντασία μου, εγώ κόλλησα σε μια απορία.............    ..................τι μπορεί να υπήρχε αληθινά πίσω από τη πόρτα όταν δεν την άνοιγε κανείς! Ακόμα δε μπορώ να μου δώσω μια ικανοποιητική απάντηση!!!!

Νομίζω ότι αυτή είναι η πιο ενδιαφέρουσα και σημαντική απορία. Κι εγώ θα ήθελα να γνωρίζω αυτό που αναρωτιέσαι maggisoula. 
Μετά θα είχα την αγωνία, του τι θα μου δείξει η πόρτα που θα ανοίξω.

Για την αγωνία που είπες.........μας είχε μάθει μια ιστορία η Αιθηρόη. Εγώ πάντως απ αυτήν την έμαθα. Διάβασε την. και θα καταλάβεις ότι κάποιος, είναι αυτό που είναι. Δε του φταίνε οι άλλοι. Είμαστε αυτό που είμαστε κι όσο κι αν προσποιούμαστε...............νιεντε! ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος! και μηδέ να περιμενεις απ αυτόν που δεεεεεεεν!!! Ο καθένας λοιπόν βρίσκει σύμφωνα μ αυτό που είναι και μπορεί.

Μία μέρα αποφάσισαν δύο άνθρωποι, ο καθένας από διαφορετικά μέρη,
να φύγουν από τον τόπο τους και να πάνε σε μια μεγαλύτερη πόλη...
Μάζεψαν και πήραν μαζί τους, όσα πράγματα μπορούσαν να κουβαλήσουν.
Μετά από πολλές μέρες, φτάνει ο πρώτος έξω από τις πύλες μιας μεγάλης πόλης.
Εκεί στην άκρη του δρόμου, καθόταν μια γριούλα πάνω σε έναν βράχο και ξεκουραζόταν.
Ο ξένος την πλησίασε...
Ξ - Καλησπέρα κυρούλα!
Γ - Καλησπέρα και σε σένα γιε μου.
Ξ - Γιαγιά από αυτά τα μέρη είσαι;
Γ - Τι θέλεις να μάθεις γιε μου;
Ξ - Δεν είμαι από εδώ. Έφυγα από το χωριό μου και ψάχνω να βρω μια πόλη με καλούς και
ευγενικούς ανθρώπους που να νοιάζονται ο ένας με τον άλλον. Ξέρεις αν σε αυτήν την
πόλη ζουν τέτοιοι άνθρωποι;
Γ - Στο χωριό που ζούσες πριν, τι άνθρωποι ζούσαν;
Ξ - Άνθρωποι καλοσυνάτοι με ευγένεια και καλή καρδιά.
Γ - Τότε πέρνα... Τέτοιους θα βρεις κι εδώ.
Και ο ξένος αφού την ευχαρίστησε, όλο χαρά συνέχισε τον δρόμο του και μπήκε στην πόλη.
Δεν πέρασαν μερικές ώρες και σε λίγο φάνηκε και ο δεύτερος.
Ξ - Καλησπέρα γιαγιά!
Γ - Καλησπέρα και σε σένα γιε μου. Τι σε φέρνει στα μέρη αυτά;
Ξ - Έφυγα από την πόλη μου και ψάχνω να βρω μια άλλη με καλούς κι ευγενικούς
ανθρώπους για να ζήσω. Εδώ πώς είναι οι άνθρωποι;
Γ - Στην πόλη σου πώς ήταν;
Ξ - Στην πόλη μου ζούσαν κακοί και δύστροποι άνθρωποι που νοιάζονταν μόνο για τον
εαυτό τους.
Γ - Και εδώ γιε μου τους ίδιους ανθρώπους θα βρεις.
Του είπε κουνώντας το κεφάλι της.
Κι ο ξένος μάζεψε πάλι το δισάκι του και συνέχισε το δρόμο του ψάχνοντας για την επόμενη πόλη.

ladosifa έγραψε:

τη θελη να πει οι να το πω αλλιως να δειξη οι ποιητρια

ladosifa έγραψε:

Ωπα σου ωρέ μαγκιτη! Χαχαα! Με περίμενες γιαβρι μου; σήμερα στο χαλαρό; χαχααα! Τι ωραίο το μπαρμπαδελι με το μπεγλερι!!!!

Ωραίος δεν είναι;

Πολύ όμως! Μπεγλερι μαγκιά αραλικι κλείνει και το μάτι! Σα να λεει......τι να μας πεις κι εσύ απ τη μέρα σου! Να σου πω τη νύχτα μου! Τσσσσ! Μ αρέσει! Βάλτο υπογραφή.

Μπήκε;

      

ladosifa έγραψε:

Μπήκε;

Τώρα......θες απάντηση;;; Γιατί με τσιγκλας πουλάκι μου γιατί ΓΙΑΤΙ;;;; Αχχ αχ! Ναι μπήκε!

Ο άνθρωπος κατανοεί με κάποιο τρόπο τον κόσμο και ανάλογα με την κατανόηση του, χτίζει την πραγματικότητα του. Τ άκουσα μ άρεσε και σας το λέω.

Συμπέρασμα: όσο πιο πολύ ανοίξουμε την κατανόηση μας, την αντίληψη μας, κι όσο περισσότερο εμπλουτίσουμε την σκέψη μας, τόσο πιο χρωματιστή και ενδιαφέρουσα θα γίνει η πραγματικότητα μας γενικότερα.
Για να σου ανοιχτούν τα θαύματα της φύσης, του εαυτού, του κόσμου, πρέπει να είμαστε κι οι ίδιοι ανοιχτοί σε όλα αυτά.

Επειδή κάποιος είναι δύσπιστος και δεν πιστεύει σε κάτι, η δεν ξέρει κάτι, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει, η δεν είναι αλήθεια.
Ας ανοίξουμε την κατανόηση μας, ας ανοίξουμε τον νου μας και την καρδιά μας, και θα ανοίξουν και τα μάτια μας σε μια πλούσια πραγματικότητα.

Ευχαριστώ για το έναυσμα που μου έδωσες maggisoula.

lordos έγραψε:

Συμπέρασμα: όσο πιο πολύ ανοίξουμε την κατανόηση μας, την αντίληψη μας, κι όσο περισσότερο εμπλουτίσουμε την σκέψη μας, τόσο πιο χρωματιστή και ενδιαφέρουσα θα γίνει η πραγματικότητα μας γενικότερα.
Για να σου ανοιχτούν τα θαύματα της φύσης, του εαυτού, του κόσμου, πρέπει να είμαστε κι οι ίδιοι ανοιχτοί σε όλα αυτά.

Επειδή κάποιος είναι δύσπιστος και δεν πιστεύει σε κάτι, η δεν ξέρει κάτι, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει, η δεν είναι αλήθεια.
Ας ανοίξουμε την κατανόηση μας, ας ανοίξουμε τον νου μας και την καρδιά μας, και θα ανοίξουν και τα μάτια μας σε μια πλούσια πραγματικότητα.

Ευχαριστώ για το έναυσμα που μου έδωσες maggisoula.

τη λε ρε παιδακη μου μαγισουλα ακου και λεγε και αλλα οτι ακους εδω μεσα να δινουμε εμπνευση και εναυσμα  σε ολλους

maggisoula έγραψε:

Ο άνθρωπος κατανοεί με κάποιο τρόπο τον κόσμο και ανάλογα με την κατανόηση του, χτίζει την πραγματικότητα του. Τ άκουσα μ άρεσε και σας το λέω.

Επίσης να συμπληρώσω maggisoula, ότι η κατανόηση δεν είναι μόνο νοητική διαδικασία, αλλά και συναισθηματική. Όταν και τα δύο είναι σε εγρήγορση, τότε ανοίγονται τεράστιες προοπτικές.

Α lorde μου δε θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου. Είναι άλλο πράμα να είσαι εξω στην απλα και να βλέπεις ενα ολακερο κόσμο κι άλλο είναι να περιοριζεσαι σ ένα τετράγωνο η σε μια τρύπα λαγουμι. Αλλο να βλέπεις τοίχους κι άλλο έναν ορίζοντα χωρίς όρια και σύνορα.

Πολύ σημαντική διευκρίνηση,είναι όντως και συναισθηματική,πως θα μπορούσε άλλωστε να μην είναι.
Νους και συναίσθημα μαζί.

Οκ,ούτε εγώ δεν μπορώ να με πάρω στα σοβαρά με τον παππού.

Βγαλτον τότε και να τον χρησιμοποιείς κατά περίσταση.

Ευχαριστώ ladosifa που προώθησες πάλι το ποίημα μου. Σημαίνει ότι σου άρεσε και μου δίνει χαρά αυτό.
Για την Αιθηρόη το είχα γράψει. Και εννοούσα κάθε του λέξη.
Καλή σου μέρα ladosifa.
Καλημέρα σε όλους!