Ψαχνω την δυναμη να μην ποναει η καρδια μου

Γεια σας .Σημερα ανακαλυψα το φορουμ και κατι με τραβηξε να ερθω στην παρεα σας.

Ειμαι πολυ ερωτευμενη με εναν ανθρωπο που γνωρισα σε λαθος χρονο στην ζωη μου. Eιμαστε πολυ ερωτευμενοι μονο που δεν μπορουμε να ειμαστε Μαζι...και αυτο με σκοτωνει...με βουλιαζει καθε μερα ολο και πιο πολύ στον βαλτο ..Ψαχνω απο καπου να πιαστω , κατι να με κανει να μην ποναω μακρια του , καποιος να με συνεφέρει και να μου πει ...ελα στα καλα σου... Ψαχνω μια μαγικη δυναμη ...Η ζωη μου βαρετη που ζω Η μονη χαρα να πάω βολτα με την κόρη μου και το μονο που με νοιαζει ειναι το πώς θα βρεθω μαζι του... Υπαρχουν 3 παιδια 1 δικο μου και 2 δικα του ..σε μικρη ηλικια γιαυτο και δεν χωριζουμε αλλιως ....
Που θα βρω την δυναμη να μην ποναω ? δεν θέλω να τον βγάλω απ την ζωη μου με τιποτα ειναι ο Ανθρωπός μου ...Ποιος θα κάνει το βημα ? Δεν ξερω τι μου γινεται .... Ευχαριστω που με ακουσατε .... Παντως ειλικρινα πιστευω στην δυναμη του Συμπαντος .. Τον εψαχνα και τον βρηκα ...
Αραγε θα κάνει καποιος απο τους δυο μας το βημα να ειμαστε μαζι ? εχω μεγαλη περιεργεια ...
Καλημερα και σας στελνω την αγαπη μου να ειστε όλοι καλα και παντα ευτυχισμενοι...

Μ+Φ= :hg: Για παντα ματια μου ομορφα θα σαγαπω εισαι αυτο που παντα ηθελα , Γιατι ομως την Λαθος στιγμη μας εσμιξε? Μηπως καταλαβε το λαθος του ο Θεος ? ΩΩΩΩ ναι ακόμα και Ο Θεος κανει λαθη το ξερω καλα ..Το εμαθα οταν σε γνωρισα ...

Μου άρεσε η απάντηση σου Αιθηρόη. Να είσαι καλά manolia και εύχομαι όλα να πάνε καλά και να γίνει το καλύτερο για όλους σας. Όσο γίνεται δηλαδή.

Αιθηρόη κι εμένα μ ενόχλησε η κόκκινη ψήφος. Ηθικολογία του δήθεν. Έξω από το χωρό όλοι άμεπτοι, και πως το έχω σιχαθεί όλο αυτό! Να σε ρωτήσω όμως τι είναι σωστό κατά την άποψη σου. Πρώτα να σκεφτόμαστε η να αισθανόμαστε;

ladosifa έγραψε:

Στο μελινάκι και στην manolia,κόκκινο κουμπάκι πάτησα εγω.
Ποτέ άλλοτε δεν έχω ξαναπατήσει το κόκκινο,παρα μόνο το πράσινο.

Τράβηξε πάντως την προσοχή στην δυσαρέσκεια της Αιθηρόης,διαφορετικά,ήταν εκει για μέρες.
Για την manolia,marko,η αρνητική ψήφος,δεν πήγαινε σε καμία περίπτωση,μα σε καμία,για την ηθική πλευρά του θέματος.Αυτό μόνο έχω να πω.
Το: φ+μ= ,ήταν ο λόγος.
Πάνω κάτω τα ίδια για ένα κορίτσι 14 ετών [με το ίδιο m αρχικό ονόματος σε 2 νέα μέλη],που θέλει στα αλήθεια και όχι σε όνειρο,όπως πολλοί μπορεί να θέλουμε ή να έχουμε κάνει,να πετάξει με μια σκούπα.Αλλά,στα αλήθεια,στην πραγματικότητα,το τονίζω,ζητά οδηγίες να πάρει μια σκούπα,να πετάξει.
Θυμάμαι,δεκαετία..πότε ήταν 60;πότε είχε πρωτοβγεί ο σούπερ μαν ,οτι τα αγόρια κυρίως,πετάγαν απο τις ταράτσες για να μιμηθούν τον ήρωα.Πραγματικά,δεν πιστεύω,πως στην σημερινή εποχή,υπάρχει τέτοια αφέλεια και άγνοια.
Σήμερα τα παιδιά,γνωρίζουν απίστευτα πράγματα και κατατροπώνουν τους μεγάλους.
Δεν πιστεύω,επίσης,πως μια γυναίκα που βασανίζεται από ένα σπουδαίο δίλημμα στην ζωή της,έχει την διάθεση να γράψει,μέσα στον προβληματισμό της φ+μ=
Και μην επιμείνετε οτι την κρίνω ηθικά,δεν ισχύει.

Το κουμπάκι +/- υπάρχει.
Όπως υπάρχει και η λογοκρισία πάνω στην λογοκρισία.

Καλησπέρα ladosifa. Επιμένω στο ότι υπάρχει μια δήθεν ηθικολογία στην κοινωνία μας. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα, που κατά τ άλλα είναι πολύ σημαντικό για τον κόσμο που βιώνουμε. Για την πιτσιρίκα δεν θα διαφωνήσω μαζί σου, την διάβασα. Όμως δεν είναι όλα τα παιδιά σε στάδιο που σε κατατρωπόνουν αφήνοντας σε με ανοιχτό το στόμα. Κι ο χάρυ πότερ άφησε τα χνάρια του. Για το φ+μ δεν βλέπω τίποτα το παράξενο. Ο έρωτας πρώτα σε κάνει παιδάκι και μετά σε κάνει σοφότερο, αν σε κάνει σοφότερο. Χωρίς να σημαίνει αυτό ότι υποννοώ κάτι για την manolia. Προσωπικά σήμερα μπήκα και διάβασα τα όσα διάβασα οπότε δεν ισχύει αυτό το περί δυσαρέσκειας της Αιθηρόης. Αν το κρίνεις έτσι βέβαια. Γιατί εγώ νομίζω ότι αλλού το πάει, δηλαδή στην τελική της πρόταση. Δεν ξέρω όμως να σου πω, ότι αν δεν το σχολίαζε η Αιθηρόη, αν θα το πρόσεχα. Το κόκκινο όμως πάντα μου τραβάει τη προσοχή. Όμως ίσως να το βλεπα, ίσως και όχι. Τελικά ένα από τα σοβαρά προβλήματα μας επίσης, να είναι ότι δεν εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους πια. Και σ αυτή την κατηγορία με βάζω και εμένα. Τέλος πάντων, μετά από την ανάλυση σου τουλάχιστον κατάλαβα γιατί η κόκκινη ψήφος. Και μ άρεσε που τελικά δεν κρύφτηκες πίσω από αυτό, παραδεχόμενη ότι είσουν εσύ και το εννοώ.

Μου άρεσε το κόκκινο κουμπί, θα πω γιατί
μου άρεσε η παρατήρηση της Αιθηρόης, γιατί ήταν η ευκαιρία να συζητηθεί ο λόγος που πατήθηκε το κουμπί.
Και σε μένα κάτι δεν άρεσε στο μύνημα.. αυτη η αφέλεια. Ούτε εγώ περίμενα από έναν άνθρωπο που έχει ήδη ένα παιδί και ίσως να αποκτήσει αλλά δύο που είναι από άλλους ανθρώπους και ίσως και κανα δυό άλλα από την καινουργια πρόσμυξη, να μην σκέφτεται όλα τούτα και να στέκεται μόνο στο πάθος του έρωτα , χωρίς να αντιλαμβάνεται τα επακόλουθα και την σοβαρότητα μιας τέτοιας κατάστασης. Εκτός και αν θέλουμε να εγκαταλείψουμε τα πάντα και να ζήσουμε τον έρωτα μας μακριά από τις ευθύνες που έχουμε δημιουργήσει, δημιουργώντας καινούργιες... που μάλλον και αυτές , θα έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα. Μπορεί να ακούγεται σκληρή η απόφαση της ladosifa να πατήσει το κόκκινο κουμπί, αλλά σίγουρα ήθελε να τονίσει την επικυνδινότητα του θέματος και προσωπικά χαίρομαι που το έκανε και που εξήγησε γιατί το έκανε και ο τρόπος που έγινε η εξήγηση.
Ίσως καινούργια μας φίλη, να πρέπει να κάνεις μια βόλτα στις αναμνήσεις σου και να θυμηθείς πως ένιωσες όταν γνώρισες τον σύζηγό σου.Εκτός κι αν η περίπτωση του γάμου σας δεν οφειλόταν σε λόγους έρωτα , αλλά σε άλλους λόγους..Θα ήθελα να μας πείς

Ίσως να έχει δίκιο η ladosifa. Δεν θα σταθώ σ αυτό όμως. Δεν ξέρω αν είναι ψεύτικο το μήνυμα η όχι. Τέτοια ευθύνη δεν μπορώ να πάρω στον εαυτό μου. Βλέπω μόνο το μήνυμα, χωρίς να μπω στην διαδικασία του αν είναι παραμύθι η όχι. Υπάρχει όμως εδώ μια ζεστασιά, και όχι μόνο από την Αιθηρόη για τον τρόπο που προσεχτικά αγγίζει τις ψυχές των άλλων, αλλά και από άλλα μέλη. Αυτό κάνει τους άλλους να νιώθουν εμπιστοσύνη να πουν αυτό που έχουν μέσα τους. Γιατί είναι μερικές φορές που απλά, θέλεις να το πεις κάπου, ιδίως όταν δεν μπορείς να το πεις σε κοντινούς σου. Γιατί μη κοροιδευόμαστε, οι περισσότεροι κρίνουμε αρνητικά τέτοιες σχέσεις. Είτε γιατί τις ζούμε και οι ίδιοι, και μ αυτό το τρόπο ρίχνουμε στάχτη στα μάτια των άλλων, είτε γιατί φοβάμαστε μην μας συμβεί με το σύντροφο μας, είτε γιατί δεν ξέρουμε πως είναι.

Όμως δεν θα σταθώ και πάλι σ όλα αυτά. Θα σταθώ σ αυτό που είπε η ladosifa: Αυτό που μένει,τα λόγια της Αιθηρόης,φαντάζομαι θα είναι χρήσιμα πάντως για μια άλλη περίπτωση σχετική,που θα μπει και θα τα διαβάσει.

Γιατί πραγματικά η απάντηση της έχει σοφία, κατανόηση και αγάπη. Ιδίως στους ανύπαντρους, θα έλεγα εγώ. Πάντως σε κάποιον θα χρησιμέψει η απάντηση της. Αν δεν το πίστευε αυτό, νομίζω δεν θα έμπενε στο κόπο να αφήσει τα λόγια της σε ένα μήνυμα που για τους περισσότερους μοιάζει κάπως παράξενο. Και προσωπικά εγώ δεν νομίζω πως είχε να κάνει τόσο με το θέμα, που σχολίασε το κόκκινο κουμπάκι.

Πότε πράσινο… πότε κόκκινο…

Πόσο εύκολο είναι να πατήσεις το κουμπάκι…

Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί το πατάτε;

Νιώθετε... ή σκέφτεστε… όταν το κάνετε;

Από μόνο του αυτό το απόσπασμα αν το δεις, έχει αυτό που λέει ο markos, για την μορφή του κόσμου που ζούμε και πως αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον. Είναι σημαντική η ερώτηση αν πρώτα νιώθουμε ή σκεφτόμαστε. Εγώ για να είμαι ειλικρινής δεν έτυχε να με παρατηρήσω πως κρίνω κάποιον, η μια κατάσταση. Και δεν είμαι και σίγουρος για το ποιο είναι τελικά το σωστό, γιατί με κάποιο τρόπο και τα δύο είναι υποκειμενικά.

Δεν ξέρω αν, αλλά μάλλον θα...κριθώ για ότι πω στην συνέχεια....Πιστεύω πως το πρόβλημα είναι στο πως μας δίδαξαν τι θέμα"έρωτας"Μεγαλώνουμε με το νου μας γεμάτο ιδανικές εικόνες για την σχέση με το άλλο φυλο.Δεν είχα την ευτυχία στα 38 μου χρόνια να γνωρίζω κανένα ευτυχισμένο και πραγματικά ερωτευμένο ζευγάρι, μετά το πέρας των πρώτων χρόνων της κοινής τους διαβίωσης.Έχω αναπτηξει λοιπόν μια πεποίθηση σχετικα.Οταν ακούω "είμαι τρέλα ερωτευμένη-ος, απελπίζομαι...(που λέει ο λόγος).
Αναρωτιέμαι πόσο θα κρατήσει...και σε τι θα εξελιχθεί...Κατά την γνώμη μου λοιπόν υπάρχουν δύο πιθανά σενάρια εξέλιξης.Πρώτο:Ο έρωτας που θα οδηγήσει σε αμοιβαία κατανόηση, αποδοχή των ιδιαιτεροτήτων, συμπαθεια, αγάπη μέσα στα πλαίσια κάποιου είδους συμβιβασμου...και το δεύρο: σταδιακή (και καλά να είναι σταδιακή...)"γείωση"του ερωτευμένου ζεύγους...αναγνώριση της"θνητότητας"του αλλού, απομυθοποίηση του...το ροζ όνειρο γίνετε...μπλε μαρε...και η την κάνουμε με ελαφρά πηδηματακια(πολύ διαδεδομενος τροπος τα τελευταία χρόνια)η μένουμε και κρατούμε τον πόλεμο σε αυτόν τον-την ξένο-η που μας αδίκησε, μας ξεγέλασε, και κατέστρεψε την Ζωή μας...Με λίγα λόγια ΔΕΝ πιστεύω στον έρωτα, όχι σαν κάτι ιδανικό...Μάλλον είναι κάτι σαν κολπάκι για να μας φέρει πιο κοντά η μάνα φύση...Οπές θα μείνω στα λόγια της νανν, σχετικά με το να σκεφτεί η φιλη πως ένιωθε όταν γνώρισε τον συζηγο της, αλλά και σε αυτό που είπε ηΑιθηροη, σχετικά με το πως θα φανταζόταν τον εαυτό της λίγα χρόνια μετά...
Μην βιαστητε να βγάλετε συμπεράσματα, έχω ερωτευθει, πολλες φορές, και πολύ δυνατά...
Είμαι ερωτευμένη μμε τον έρωτα...τόσο απλά..!
Αλλά πλέον δεν επιτρέπω να "παίζει"μαζί μου...
Είναι υπαρκτός ο πόνος του έρωτα, μαχαίρια όπως λένε και τα λαϊκά μας τραγούδια...Αλλά ειλικρινά έχω φτάσει να πιστεύω ότι το μαχαίρι το κραταμε και το οριζουμε εμείς...Φιλη μας προβληματισμενη, μάλλον πρεπει να βγεις από το ροζ συννεφάκι που έχεις κουρνιασει και να αντιμετωπίσεις την πραγματικοτητα και γυρω σου και μεσα σου...
Ζητώ συγγνώμη αν η άποψη μου απογοητεύει...η εκνευρίζει.

Μόλις διάβασα το σχόλιο μου.Μανόλια, ζητώ συγγνώμη αν φαίνομαι κάπως ειρωνική η επικριτική,ειλικρινά δεν είχα μια τέτοια προθεση, να βοηθήσω προσπαθώ! Θα μου πεις, αν δεν εγκρίνω γιατί δεν"επεξεργαζομαι" το σχόλιο.Δεν θέλω.Αν αφαιρεσω την υπονοια της ειρωνιας, της οποιας αρνητικοτητας, μένει αυτό που θέλω'οποτε,κρατα μόνο αυτό.ο τι δεν υπαρχει προθεση να σε κρινω...

Επιτέλους τα ξαναβρήκε το παλικάρι μου με την κοπελιά του και π΄ηρα κι εγώ σειρά! Χα! Στον υπολογιστή εννοώ!!!! Λοιπόν........

Δεν ξέρω αν είναι μούφα η τεστάκι. Γιατί κάποιος να κάτσει να γράψει μια μούφα όμως; Εκτός αν κάνει γκάλοπ! Θα το πάρω όπως έχει τώρα μέχρι να πειστώ ότι είναι παραμύθι και τα παιδία παίζει. Εμένα με μούφα μου μοιασε το 14χρονο. Αλλά οκ ακόμα κι αυτό το χρησιμοποιήσαμε για καλό με την απάντηση της Αιθηρόης. Στο θε΄μα μας όμως!!!! Είναι γλυκό το πιοτό της αμαρτίααααας!!! Έλεγε το Ρητάκι μας! Κι εμένα μ άρεσε πολύ η απάντηση σου Αιθηρόη. Κι εύχομαι να βοηθήσει πολλούς.

Πότε πράσινο… πότε κόκκινο…

Πόσο εύκολο είναι να πατήσεις το κουμπάκι…

Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί το πατάτε;

Νιώθετε... ή σκέφτεστε… όταν το κάνετε;


Ποιο είναι το σωστό εντελικά; Πρώτα να σκεφτόμαστε και μετά νανιώθουμε πριν αποφασίσουμε; Η πρώτα να νιώθουμε και μετά να σκεφτόμαστε; Εγώ πάντως ανάλογα την περίπτωση και το πως με ταχτοποιεί εσωτερικά. Κι αυτό δεν είναι δ΄ικαιο όμως. ¨οχι δεν είναι. Λοιπόν; Ποιο είναι το σωστό; Πρώτα να σκεφτόμαστε και μάλλον εννοείς διασταύρωση λογικής ηθικής και τι λένε οι πολλοί για το σωστό και το λάθος σε οτιδήποτε κι αν αφορά αυτ΄ο; Η πρώτα να νιώθουμε;

Καλησπέρα....

Πολύ ανάλυση για το θέμα αγάπη...έρωτας...

Μήπως τελικά πολύ τα σκεφτόμαστε όλα κ τα αναλύουμε?

Τεσπά εγώ δέχομαι όλες τις απόψεις....

¨οχι δεν τα σκεφτόμαστε και δε τα αναλύουμε όλα. Γιατί όλα τα περνάμε α πό πάνω πάνω. Αποφεύγομε κοινώς. Λεμε ότι αγαπάμε κι ερωτευόμαστε..............και νομίζουμε ότι αγαπάμε κι ερωτε'υομαστε. Μπικόουζ για να βρεις την αλήθεια σε κατι πρεπει να τ αναλυσεις και να δεις και μέσα σου πως τα χεις εσυ αλλά και πως ειναι πραγματικα. ¨οταν καθαρίζεις σα τη νυφη που περιμενει τη πεθερα τοτε βρωμαει το σπίτι και με το καιρο δεν θα ξέρεις κι απο που σου ρχεται η μπόχα. Θέλουμε οι άλλοι να είναι καλύτεροι από μας; μην απαντήσετε γιατί αν το ψαξουμε ψεματα θα πειτε. Αν το ψάξουμε θα βρουμε πολύ πράμα σε κατάσταση κουβαριού γεμάτο κόμπους απτο κόψε δέσε. Γι αυτό δεν απαντω κι εγω. αλλά δε σημαίνει κι ΄οτι δεν ξέρω την αλήθεια μου στη απάντηση. Υπάρχει ένα βλαμένο μέσα μου που όταν κα΄ποιος πάει να με βάλει λίγο πιο κάτω κι ας ειναι κι ο θεος ο ιδιος τοτε χώνει κλωτσιά στα σωθικά μου. Το ξέρω κι ας το παιζω υπερανω και δηθεν ταχα. ¨αντε να κοροιδεύω τους άλλους αλλά όχι και μένα! Λεμε τώρα! ¨αλλο πράμα να χεις αγάπη κι άλλο να είσαι. κι εχω καταλ΄΄αβει οτι είναι πολύ δύσκολο το δεύτερογια τους περπατούντες τον πλανήτην ετούτον!!! πρέπει να σαι φερμένος και να κουβαλας άλλες μμυρουδιές!!!

γεια σας,

Δεν ειχα υπολογιστη τοσες μερες .. Θα διαβασω ολα τα σχολια σας και θα σας απαντησω ... απο τα λιγα που διαβασα ..

Προς Θεου ομως η ιστορια μου δεν ειναι ψευτικη .. Δεν με πειραζουν τα αρνητικα σχολια γιαυτο εγραψα για να παρω αληθινες απαντησεις για να με συνεφέρουν ... να βρω την δυναμη να μην ποναω και να μπορεσει το μυαλλο μου να σκεφτει οτι υπαρχουν 3 παιδια που δεν μπορουμε να τους κοψουμε την πνοη .... Ειναι πολυ δυσκολο αυτο που ζω και ζηταω την βοηθεια σας . Την συμβουλη σας ...

manolia κανείς δεν μπορεί να σε κρίνει. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα αυτό. Μπορεί να έχει άποψη από την στιγμή που δίνεις το πρόβλημα σου σε άλλους για να σου πουν μια γνώμη η μια συμβουλή. Αλλά όχι να σε κρίνει. Άλλωστε ο περισσότερος θόρυβος έγινε επειδή κάτι είπε η Αιθηρόη για το κόκκινο κουμπάκι. Που κι αυτό δεν ήταν τυχαίο τελικά γιατί χτυπούσε κάπου, που όλοι λίγο πολύ το έχουμε ζήσει, είτε απ την μια πλευρά είτε απ την άλλη. Μ εβαλε και μένα σε σκέψεις και μ έκανε να ελένξω πως πατάω το κόκκινο η το πράσινο, γενικά μιλάω και όχι για εδώ μέσα, και μέσα από ποια διαδικασία περνάω την κρίση μου. Απ όλες της τις απαντήσεις έχεις να πάρεις κάτι, κι αν προσέχεις πραγματικά, καταλαβαίνεις ότι κάτι υπάρχει εδώ. Και μόλις το βρεις μπαίνεις σε αναζητήσεις παράξενες αλλά και πολύ ωφέλιμες.

Το σίγουρο είναι ότι η θέση σου είναι δύσκολη. Και εύχομαι να μην βρεθώ ποτέ. Μάλλον δεν ξέρω αν πρέπει να το εύχομαι. Αν θέλω την ησυχία μου μάλλον θα πρέπει να το εύχομαι. Αν θέλει όμως η ψυχή μου έναν δυνατό έρωτα κι αληθινό; Τότε; Πολύ δύσκολο θέμα. Πάντως θα πρέπει να δεις αν το γεγονός που δεν μπορείτε να έχετε ο ένας τον άλλον και είναι με τέτοιες συνθήκες αυτή η σχέση, είναι που την κάνει πιο δυνατή. Συγνώμη δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις. Και ίσως να το έχεις σκφτεί είδη. Σου εύχομαι πάντως να βρεθεί σύντομα μια λυτρωτική λύση. Γιατί δεν ξέρω και πως νιώθουν ο άντρας σου για σένα και η γυναίκα του για κείνον. Και το πιο σημαντικό είναι, που υπάρχουν και παιδιά. Το σίγουρο είναι ότι κάποιος θα πρέπει να θυσιαστεί. Ποιος;

Κι όπως πολύ σωστά είπε

Να είσαι όμως όσο πιο σίγουρη μπορείς… διότι η σχέση που βιώνεις, θα σε σημαδέψει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Και θα πρέπει να είσαι έτοιμη να ανταποκριθείς σε αυτό. Τουλάχιστον, να γνωρίζεις και να είσαι έτοιμη να πολεμήσεις, όταν και όπου χρειαστεί.

Διότι κάποια στιγμή, θα πρέπει να επιλέξεις.

Πάρε βαθιές ανάσες… νιώσε ό,τι είναι να νιώσεις…

Πάρε βαθιές ανάσες… και δες καθαρά, για όσα είσαι έτοιμη και για όσα δεν είσαι.

Και ότι και αν πράξεις… να έχεις κατά νου την ζωή που διαμορφώνεις… τώρα και μετά.

Δεν ξέρω τι θα χάσεις και τι θα κερδίσεις. Εσύ μπορείς να το δεις αυτό. Φρόντισε μόνο να είσαι έτοιμη. Διότι κάποια στιγμή θα χρειαστεί να εξηγήσεις, όποια και αν είναι η εξέλιξη. Όχι μόνο στους άλλους, αλλά και σε εσένα την ίδια.

Aθηροη πόσο όμορφο και αληθινό μηνυμα ... με αγγιξε πολυ.
Ολους σας ευχαριστω για τον χρονο σας να μου απαντησετε. Δεν με πειραζει αν ειναι ειρωνικο ή οχι θελω την αυστηρή κριτική για να μπω στην διαδικασια να γράψω to αναζητω ...

Ο Μαρκος ειπε οτι ο ερωτας σε κανει παιδι... και μετα σοφοτερο.
Ποσο συμφωνω ....
Συνειδητοποιήσω οτι τον αντρα μου οταν τον γνωρισα δεν ημουν ερωτευμενη απλα περναγαμε καλα και οταν ηθελα να κανω πίσω ...να φυγω απο αυτην την σχεση δεν το τολμησα ποτε. και αυτο το πληρωνω τωρα. Βολευτικα και εφερα και στον κοσμο ενα παιδι δεν μετανιωνω για την κορη μου Προς Θεου... για την ανωριμοτητα μου ...
Νομιζω οτι τωρα αρχιζω και μαθαινω πια ειμαι και τι ζητω και θυμωνω ακομα πιο πολυ μαζι μου . ΠΟυ δεν ασχοληθηκα με μενα .

Εχω τοσα πολλα να σας πω για το πώς νιωθω... Μια φυλακή ειναι η ζωη μου ... αλλα δεν τολμω και παλι να πω οτι θα χωρισω .... σκεφτομαι την κορη μας , σκεφτομαι τι θα πει ο κόσμος ....., σκεφτομαι τους αλλους και πάλι εγω στην απέξω ....

Οταν ομως εχεις μικρο παιδι πρωτα δεν κοιτας αυτο σου και μετα τον εαυτο σου. ??? νομιζω οτι αυτο ειναι το σωστο .

Συγχωρεστε με για τα πολλα που θα σας πω σημερα , ανοιγω την ψυχη μου το εχω πολυ αναγκη και σας ευχαριστω .

Σοφακι μου να μην βρεθείς ποτε στην θεση που ειμαι εγω . Δεν ειναι ουτε για μενα ωραιο ουτε για τους αλλους . Εχω τρελαθει , εχω χασει το μυαλλο μου , αγαπαω τοσο δυνατα , πονάω τοσο πολυ , και ψαχνω να βρω την λύτρωση μου ...

Καλημέρα ,

εχω διαβασει το μήνυμα της ΑΙθηροης παρα μα παρα πολλες φορες ...

Συνεχεια το διαβαζω .

Αιθηροη μου ειχα μιλησει και με ψυχολογο πριν απο μερες και δεν με βοηθησε οσο τα δικα σου λογια...

Ολα ξεκινουν απο μας τους ιδιους .. Πρέπει να πάρω ανάσες βαθιές και να τα βρω με το εαυτό μου νομιζω οτι αν τα βρω μαυτον δεν θα χω προβλημα .... απο κει ξεκινανε ολα απο .... ΜΑΣ !!!!

Μου επιτρεπεις καποια λογια σου να τα βαλω στο προφιλ στο facebook ? θελω να τα διαβαζω συνεχεια καθε μερα. θα ειναι η δυναμη μου τα λογια αυτα τα δεκανικια μου μεχρι να μπορεσω να σταθω στα ποδια μου

Γεια σας και πάλι,

εχω αναγκη να μιλησω να πω πως ποναω και δεν μπορω να το ελενξω,Συναντηθηκαμε πριν σπο λιγο με πιασανε τα κλαματα ληγμοι ποσο μεγαλη αναγκη τον εχω .... η αγκαλια του καταφυγιο μονο εκει ειμαι καλα... ''αν παθεις κατι θα πεθανω ''' ηταν τα λογια του .... εγω ομως αλλα ηθελα να ακουσω να μου ελεγε ξεκιναμε καρδια μου μαζι ... τοσο δυσκολος δρομος αλλα θα τα καταφερουμε .... Παλι ομως κοιταω την προσωπικη μου αναγκη και οχι τα παιδια ... Τελικα το εχω χασει το μυαλλο μου ...Δεν θα μπορεσω να επανελθω προτιμω την μιζερια που ειχα πριν δεν ειχα αυτον τον πονο ειχα ενα κενο μεσα μου......

Ποναει η αγαπη ματια μου ......ποναει :(

manolia,γιατί δεν ξεκινάς με μικρά,αλλά βασικά βήματα;
Παράδειγμα:θα ήταν ανέφικτο να μιλήσεις για τα συναισθήματά σου στον άντρα σου;
Αφού το μεταξύ σας,έχει τελειώσει.
Σκέφτομαι,πως ίσως,αν έκλεινες κάποια θέματα πρώτα,ίσως να ξεκαθάριζες καλύτερα τα πράγματα.
Έπειτα και για εκείνον δεν θα ήταν καλύτερα;
Δίνεις και μια ευκαιρία στον άλλον να έρθει αντιμέτωπος με το πρόβλημα.
Μια ευκαιρία και να το λύσει ή να κάνει έστω μια προσπάθεια.
Είναι και δική του ζωή.
Έχεις σκεφτεί με το να μην του λες την αλήθεια σου,πως ίσως να εμποδίζεις και τον δικό του δρόμο;
Μπορεί,αν ξεκαθαρίσεις πρώτα,να νιώσεις και πιο ελεύθερη,να ξεκουραστεί ο νους σου για να σκεφτείς τα επόμενα βήματά σου.
Ένα βήμα την φορά.