Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
H Ψυχή... το Εργαστήριο του Κόσμου...
Και ο Νους... ο Αλχημιστής των Πάντων... και η Αλήθεια, οδηγός!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου...Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν…Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο…Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις…
Πες μου άνδρα πως το κρυμμένο αστρόπλοιο θα βρω; Πες μου άνδρα πως στο γαλαξία θα μεταβώ; Πως θα φθάσω στο πυρήνα του κυττάρου μου, να αποκτήσω τις γνώσεις που χρειάζομαι;
Μίλησε μου άνδρα για το θείο λόγο, για την ορθή οδό που πρέπει να ακολουθήσω! Ενημέρωσέ με για τους λόγους που πρέπει να κοιμάμαι στο ταξίδι μου για τον γαλαξία. Μίλησε μου για τους Αργείους, για τους λόγους που θα πρέπει να βιαστώ για να τους συναντήσω!
Πες μου γιατί πρέπει να είμαι ταπεινός! Πες μου γιατί πρέπει να αρχίσω απο το κύτταρο μου;
Όμηρος
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Ηλιόδωρος στις Κυρ 19 Μαρ - 11:25:04, 1 φορά
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ανεπιφύλακτα Τετ 9 Νοε - 11:14:11
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ανεπιφύλακτα Πεμ 10 Νοε - 16:14:05
Αφιερωμένο Στους λάτρες του Καλού και του Ωραίου.
" Π ρ ο σ ε υ χ ή , π ο υ έ κ α μ α ε π ά ν ω Σ τ η ν Α κ ρ ό π ο λ η , ό τ α ν α ξ ι ώ θ η κ α ν α ν ι ώ σ ω τ η ν τ έ λ ε ι α Ο μ ο ρ φ ι ά ".
Ω ευγένεια ! Ω απλή κι αληθινή ομορφιά ! Θεά, που η λατρεία σου φανερώνει την ορθή κρίση και τη φρόνηση, εσύ που ο ναός σου είναι ένα αθάνατο μάθημα συνειδήσεως και ειλικρινείας, αργά φθάνω στο κατώφλι του ιερού ναού σου , φέρνω μαζί μου για να προσφέρω στο βωμό σου πολλές τύψεις. Για να σ' εύρω χρειάστηκε να κάνω άπειρες προσπάθειες, την μυσταγωγία, που εχάριζες εσύ στον αρχαίον Αθηναίο, όταν γεννιόταν μέσα από ένα χαμόγελο, εγώ την απέκτησα ύστερα από μακροχρόνιες αναζητήσεις και μετά από πολλούς συλλογισμούς.
Γεννήθηκα, μεγαλομάτα Θεά, από Κιμμερίους, καλόκαρδους και ενάρετους ανθρώπους, που κατοικούν στις όχθες μιας σκοτεινής θάλασσας, γεμάτης από απότομους βράχους, που συνεχώς τους δέρνουν οι βαρειές καταιγίδες. Εκεί, μόλις ξέρουν τον ήλιο, για λουλούδια τους έχουν τα φύκια της θάλασσας και τα χρωματιστά κογχύλια, που συναντά κανείς στο βάθος των ερημικών κόλπων.
Τα σύννεφα εκεί φαίνονται σαν να μην έχουν χρώμα, και η ίδια η χαρά ακόμη, είναι κι αυτή, εκεί, κάπως θλιμμένη, όμως μέσα από τους βράχους αυτούς ξεπροβάλλουν βρυσούλες με κρυστάλλινα νερά, και τα μάτια των κοριτσιών μοιάζουν σαν τις καταπράσινες πηγές, που πάνω από την κυματιστή πρασινάδα τους καθρεφτίζεται, στο βάθος, ο ουρανός. Οι πρόγονοί μου, όσο μακρινή κι αν είναι η καταγωγή μας, είχαν καταγίνει με μακρινά ταξίδια, που ούτε οι Αργοναύτες δεν εγνώρισαν. Είχα ακούσει, σαν ήμουν μικρός, τα τραγούδια των πολικών ταξιδιών, ενανουρίστηκα με τις αναμνήσεις των πάγων, που πλέουν πάνω στις καταχνιασμένες σαν το γάλα θάλασσες, με την ανάμνηση νησιών κατοικημένων από πουλιά, που κελαιδούν με τις ώρες τους, και ύστερα πετώντας όλα μαζί σκοτεινιάζουν με μιας τον ουρανό. Ιερείς μιας ξένης, ιδιαίτερης, απ' τη δική σου θρησκείας, Σύροι, που ήλθαν από τη Παλαιστίνη, επήραν τη φροντίδα να με μορφώσουν. Οι παπάδες αυτοί ήταν σοφοί και άγιοι. Με εδίδαξαν τις ατέλειωτες ιστορίες του Κρόνου που έπλασε τον κόσμο, και του γιου του, του Δία, που, καθώς λένε, επραγματοποίησε ένα ταξίδι πάνω στη γη. Οι ναοί τους είναι τρεις φορές πιο υψηλοί από τον ιδικό σου, ω Ευρυθμία, και μοιάζουν με δάση, μονάχα που δεν είναι στερεοί, πέφτουν και γίνονται ερείπια μέσα σε διάστημα πέντε - έξι αιώνων. Αυτά είναι φαντασίες βαρβάρων, που θαρρούν πως μπορούν να κάνουν κάτι ωραίο, έξω από τους κανόνες, που έχεις χαράξει. Εσύ στους εμπνευσμένους σου, ω Φρόνηση. Μα οι ναοί αυτοί μου ήταν τότε ευχάριστοι, δεν είχα μελετήσει ακόμη τη Θεία Τέχνη σου, εκεί μέσα εύρισκα τον Θεό. Έψαλλαν εκεί ψαλμούς, που ακόμη τους θυμάμαι : " Χαίρε, άστρο της θάλασσας ...;, βασίλισσα αυτών, που στενάζουν μέσα στην κοιλάδα των δακρύων ". Ή ακόμη καλύτερα : " Ρόδο μυστικό, ελεφάντινε Πύργε, χρυσό Παλάτι, Άστρο της αυγής ...; ". Παράβλεψε Θεά, όταν ξαναθυμάμαι αυτούς τους ψαλμούς, η καρδιά μου πλημμυρίζει από πίστη, γίνομαι, σχεδόν αποστάτης σου. Συγχώρα μου αυτή τη γελοιότητα, δεν μπορείς να φαντασθής τη γοητεία, που οι βάρβαροι αυτοί μάγοι εσκόρπισαν μέσα σ' αυτούς τους στίχους, και πόσο μου στοιχίζει να ακολουθήσω τώρα ολοφάνερη την Αλήθεια. Ύστερα απ' όλα αυτά, αν ήξερες πόσο δύσκολο είναι να σε λατρεύει κανείς ! Όλη η ευγένεια έχει εξαφανισθεί σήμερα. Οι Σκύθες έχουν κατακτήσει τον κόσμο. Δεν υπάρχει πια δημοκρατία από ελευθέρους ανθρώπους, δεν υπάρχουν πια βασιλιάδες από ταπεινή καταγωγή, μεγαλειότητες, που θα μειδιούσες γι' αυτές. Αμόρφωτοι υπερβόρειοι ονομάζουν ελαφρόμυαλους αυτούς που σε λατρεύουν ...; Μια τρομερή παμβοιωτία ένας συνασπισμός από όλες τις ανοησίες, απλώνει στον κόσμο κάποιο παγωμένο και βαρύ, σαν μολύβι, σκέπασμα, που πεθαίνει κανείς από ασφυξία κάτω απ' αυτό. Κι αυτοί ακόμη, που σε τιμούν, τόσο θα πρέπει να σε λυπούνται ! Θυμάσαι αυτόν τον Καληδόνιο ( τον Σκώτο ), που εδώ και πενήντα χρόνια κομμάτιασε τον ναό σου με τα κτυπήματα του σφυριού του για να πάρει μαζί του τα κομμάτια του ναού σου στο νησί της Θούλης ; Έτσι άραγε κάνουν όλοι ...; Έχω γράψει, σύμφωνα με μερικούς κανόνες που αγαπάς, ω Θεονόη, τη ζωή του νέου Θεού, που ελάτρεψα στα παιδικά μου χρόνια. Με θεωρούν σαν να είμαι ο φιλόσοφος Ευήμερος, μου γράφουν για να με ρωτήσουν τι σκοπό έχω στο μυαλό μου, αυτοί όμως ενδιαφέρονται μόνον για κάθε τι που εξυπηρετεί τα οικονομικά τους. Και γιατί λοιπόν γράφει κανείς την ζωή των Θεών, ω ουρανέ, αν αυτό δεν ήταν να μας κάνει ν' αγαπήσουμε το Θείον, που υπήρχε μέσα σ' αυτούς, και για να δείξει, ότι το Θείον αυτό ζει και θα ζει αιώνια μέσα στη καρδιά της ανθρωπότητος ;
Θυμάσαι την ημέρα εκείνη, κάτω από το αρχοντικό του Διονυσόδωρου, όπου ένας κακοφτιαγμένος, μικρόσωμος Ε β ρ α ί ο ς μιλώντας την Ελληνική γλώσσα των Σύρων, ήρθεν εδώ, προσπέρασε βιαστικά τα προπύλαια, χωρίς να σε καταλάβει, διάβασε με μεγάλη προσοχή τις επιγραφές σου και πίστεψε πως βρήκε στον περίβολο σου ένα βωμό αφιερωμένο, σ' ένα Θεό, σ' αυτόν που ήταν : Ο Άγνωστος Θεός. Ε, λοιπόν, ο μικρόσωμος αυτός Εβραίος απήγαγε τον βωμό σου. Επί χίλια χρόνια σε θεωρούσαν σαν ψεύτικο είδωλο, σ' αυτά τα χίλια χρόνια ο κόσμος ήταν μια ερημιά, όπου δεν εφύτρωνε λουλούδι.
Σ' όλο αυτό το χρονικό διάστημα σιωπούσες, ω Αθηνά Σάλπιγξ, σαλπικτήριον όργανο του νου, Θεά της ευταξίας και του ρυθμού, εικόνα της ουράνιας σταθερότητος. Γινόταν ένοχος κανένας, όταν σ' αγαπούσε, και σήμερα, που ύστερα από ευσυνείδητη εργασία καταφέραμε να σε πλησιάσωμε, μας κατηγορούν, πως έχουμε κάμει έγκλημα στο ανθρώπινο πνεύμα, αψηφώντας τις θεωρίες επάνω στις οποίες εδίδαξεν ο Πλάτων. Μόνη εσύ είσαι νέα, ω Κόρη, μόνη εσύ είσαι αγνή, ω Παρθένος, εσύ μόνη είσαι αγία, ω Υγεία, εσύ μόνη είσαι δυνατή, ω Νίκη. Τις μεγάλες πόλεις εσύ τις προστατεύεις, ω Πρόμαχος. Έχεις ότι πρέπει από τον Άρη, ω " Αρεία " Αθηνά.
Η ειρήνη είναι ο σκοπός σου, ω Ειρηνική Θεά. Νομοθέτρια, πηγή των δικαίων θεσμών, " Δημοκρατία ", εσύ που βασικό δόγμα σου είναι, ότι κάθε καλό προέρχεται από τον λαό, και ότι, παντού, όπου δεν υπάρχει λαός για να θρέψει και να εμπνεύσει τη διάνοια, εκεί δεν υπάρχει τίποτε, μάθε μας να διαλέγωμε τα διαμάντια μέσα από τους ακάθαρτους σωρούς.
Θεϊκή Πρόνοια, που κατάγεσαι από τον Δία, ιερή εργάτρια, μητέρα κάθε πνευματικής εργασίας, ω Εργάνη, εσύ που κάμνεις τον εργάτη να γίνει πολιτισμένος και τον τοποθετείς τόσο πιο ψηλά από τον οκνηρό Σκύθη, Θεά της Σοφίας, εσένα που σ' εγέννησεν ο Δίας από το κεφάλι του, παίρνοντας βαθιά την αναπνοή του , εσύ που κατοικείς μέσα στη συνείδηση του πατέρα σου, ενωμένη ολοκληρωτικά με την ύπαρξή του, εσύ που είσαι η συνοδός του και η συνείδησή του, Αθηνά Ενέργεια, σπίθα που ανάβεις και διατηρείς την φωτιά στους ήρωες και στους ανθρώπους του πνεύματος, κάνε μας να γίνουμε πνευματικά τέλειοι. Διάλεξες να κατοικήσεις με τους Αθηναίους, σαν πιο σοφούς, την ημέρα που οι ίδιοι οι Αθηναίοι και οι Ρόδιοι αγωνίστηκαν ευλαβικά για την ιερή θυσία. Μα ο πατέρας σου έστειλε σε τούτους τον Θεό Πλούτο μέσα σ' ένα χρυσό σύννεφο στη μεγάλη πόλη των Ροδίων, γιατί είχαν προσφέρει κι αυτοί μεγάλες τιμητικές θυσίες στην κόρη του. Οι Ρόδιοι έγιναν τότε πλούσιοι, αλλά οι Αθηναίοι απέκτησαν πνεύμα, δηλαδή : την αληθινή χαρά, την παντοτινή ευθυμία, την Θεϊκή παιδικότητα της καρδιάς !
Ο κόσμος δεν θα σωθεί παρά μόνον, όταν ξαναγυρίσει πίσω σε σένα, αφού ξεχάσει και αποβάλει τις βάρβαρες συνήθειές του, ας τρέξουμε, ας έλθουμε όλοι μαζί.
Πόσο όμορφη θα είναι αυτή η ημέρα, όπου όλες οι πόλεις, που πήραν κάτι από τα υπολείμματα του ναού σου : η Βενετία, το Παρίσι, το Λονδίνο, η Κοπεγχάγη, θα ξαναδώσουν πίσω τα κλοπιμαία τους, επανορθώνοντας έτσι την αδικία που έκαναν !
Θα σχηματίσουν επίσημες αντιπροσωπείες, αρχαιολογικές αποστολές, στα ιερά μέρη της Ελλάδος για να ξαναδώσουν τα αρχαία μνημεία, που κρατούν ακόμα στη κατοχή τους, λέγοντας : " Συγχώρεσέ μας Θεά " ! Τα πήραμε για να τα σώσωμε από τους βαρβάρους, από τα κακά δαιμόνια της νύχτας, και θα ξαναχτίσουν τα τείχη σου, κάτω από τους ήχους της φλογέρας σου, για να ξεπλύνουν το κρίμα του ανόσιου Λύσανδρου, που τα γκρέμισε.
Πιστός σε σένα, θα αντισταθώ στους επικίνδυνους και μοιραίους συμβούλους μου : στον σκεπτικισμό μου, που με κάνει να αμφιβάλλω, στην ανησυχία του πνεύματός μου, που κι όταν ακόμα βρεθεί η αλήθεια με κάμνει να την αναζητώ διαρκώς στη φαντασία μου που δεν μ' αφήνει ποτέ να ησυχάσω, και ύστερα από την διαπίστωσή της από την ίδια τη λογική.
Ω αρχηγέτιδα Αθηνά, ιδανικό, που ο κάθε μεγαλοφυής άνθρωπος ενσαρκώνει στα αριστουργήματά του, προτιμώ να είμαι ο τελευταίος στη πατρίδα σου, παρά ο πρώτος οπουδήποτε αλλού.
Ναι, θα προσκολληθώ στον στυλοβάτη του ναού σου, θα ξεχάσω κάθε άλλη πειθαρχία, εκτός απ' τη δική σου, θα γίνω στυλίτης στις κολώνες σου, στο επιστήλιο σου επάνω θα στήσω το κελί μου. Κάτι πιο δύσκολο ακόμη : Για να σε ευχαριστήσω, για χάρη σου, θα γίνω αν μπορώ, Ασυμβίβαστος, μεροληπτικός, φανατικός, θα αγαπώ μόνο εσένα. Θα μάθω τη δική σου τη γλώσσα, θα ξεμάθω όλα τ' άλλα, δεν θ' αγαπώ κανέναν άλλο, παρά μόνον εσένα.
Θα γίνω άδικος γι αυτόν, που δεν σε λατρεύει, θα γίνω ο υπηρέτης και του τελευταίου από τους απογόνους σου. Τους σημερινούς κατοίκους της γης, που έδωκες στον Ερεχθέα, θα τους εξυψώσω θα τους περιποιηθώ, θα τους συμπαθήσω. Θα προσπαθήσω να πείσω τον εαυτό μου, ω Ιππία Αθηνά, ότι οι νεώτεροι Έλληνες κατάγονται από τους ιππείς, που πανηγυρίζουν εκεί ψηλά, επάνω στο μάρμαρο του διαζώματος του ναού σου, την παντοτινή γιορτή τους. Θα ξεκολλήσω απ' την καρδιά μου κάθε χορδή, που δεν είναι καθαρή λογική και αληθινή Τέχνη. Θα σταματήσω ν' αγαπώ τις αρρώστιες μου, να ενδιαφέρομαι για τον πυρετό μου. Υποστήριξέ με στη σταθερή μου απόφαση, ω Αθηνά Σώτειρα, εσύ που σώζεις.
Πόσες δυσκολίες, πραγματικά, βλέπω μπροστά μου ! Πόσες πνευματικές συνήθειες θα πρέπει ν' αλλάξω ! Πόσες γοητευτικές αναμνήσεις θα πρέπει να ξεριζώσω απ' την καρδιά μου ! Θα προσπαθήσω όσο μπορώ αλλά δεν είμαι βέβαιος για τον εαυτό μου.
Αργά σ' έχω γνωρίσει, τέλεια, ασύγκριτη, καλλονή ! Θα έχω πολλές μεταβολές μέσα μου, μεταπτώσεις, αδυναμίες. Μία φιλοσοφία κακόβουλη, χωρίς αμφιβολία, μ' έκανε να πιστεύω ότι : Η καλοσύνη και η κακία, η χαρά και η θλίψη, η ομορφιά και η ασχήμια, η λογική και η τρέλα, αλλάζουν μεταξύ τους, με λεπτούς χρωματισμούς, τόσον αδιόρατους, όσο είναι και οι λεπτότατες αποχρώσεις στο λαιμό ενός περιστεριού. Να μην αγαπά κανείς τίποτε, να μην μισεί κανείς απολύτως τίποτε, αυτό καταντάει να λέγεται φρονιμάδα. Αν μια κοινωνία, αν μια φιλοσοφία, αν μια θρησκεία, θα μπορούσε να κατείχε την απόλυτη αλήθεια, αυτή η κοινωνία, αυτή η φιλοσοφία, αυτή η θρησκεία, θα είχε νικήσει όλες τις άλλες και θα ζούσε μόνη αυτή την ώρα. Όλοι αυτοί, που ως τώρα έχουν πιστέψει ότι έχουν δίκαιο, έχουν απατηθεί. Το βλέπουμε ολοφάνερα.
Μπορούμε, χωρίς ανόητον εγωισμό να πιστέψωμε, ότι το μέλλον δεν θα μας κρίνει καθώς και μεις κρίνομε το παρελθόν ; Να οι βλαστήμιες, που μου υπαγορεύει το βαθιά ανήσυχο, το κακομαθημένο μυαλό μου. Μια φιλολογία, που, όπως η δική σου, θα ήταν εντελώς υγιής, δεν θα ενέπνεε τώρα πια παρά την πλήξη.
Χαμογελάς για την αφέλειά μου. Μάλιστα την πλήξη ! Είμαστε κακομαθημένοι, τι να γίνει ;
Θα τραβήξω μακρύτερα ακόμη στις σκέψεις μου, Θεά της λογικής, θα σου πω την βαθύτερη διαστροφή της καρδιάς μου : Νους και ευθυκρισία δεν είναι αρκετά για να εξηγήσουν τον κόσμο.
Υπάρχει κάποια ποίηση στον παγωμένο Στρυμόνα και στο μεθύσι της Θράκης. Θ'αρθούν αιώνες, που οι μαθητές σου θα λογίζονται σαν οπαδοί της Ανίας.
Ο κόσμος είναι πιο μεγάλος απ' ότι νομίζεις. Εάν είχες ιδεί τα χιόνια των πόλων και τα μυστήρια του μεσημβρινού ουρανού, το παντοτινά γαλήνιο μέτωπό σου, Θεά, δεν θα ήταν τόσον ήρεμο, η κεφαλή σου, πιο πλατειά απ' ότι είναι, θα χωρούσε κάθε λογής ομορφιές. Είσαι αληθινή , αγνή, τέλεια. Το μάρμαρό σου δεν έχει κανένα ψεγάδι, μα και ο ναός της Αγίας Σοφίας, που βρίσκεται, στο Βυζάντιο, γεννά επίσης μια Θεϊκήν εντύπωση με τα τούβλα του και τα ψηφιδωτά του. Είναι η εικόνα του ουράνιου θόλου, θα καταρρεύσει και αυτός με τον καιρό. Όμως, κι αν ακόμη η αίθουσα του ναού σου, θα ήταν τόσον ευρύχωρη για να χωρέσει ένα αμέτρητο πλήθος, πάλι θα γκρεμιζόταν. Ένα απέραντο ποτάμι λησμονιάς μας παρασύρει μέσα σε μιαν άβυσσο, χωρίς όνομα.
Ω άβυσσος, εσύ είσαι ο μοναδικός Θεός ! Τα δάκρυα όλων των λαών είναι αληθινά δάκρυα,
Τα δάκρυα όλων των σοφών κλείνουν μέσα τους ένα μέρος Αλήθειας. Όλα εδώ κάτω δεν είναι παρά ένα σύμβολο και όνειρο. Οι Θεοί περνούν και χάνονται, όπως και οι άνθρωποι, και δεν θα ήταν καλό να έμεναν αθάνατοι.
Η πίστη, που δέχθηκαν κάποτε δεν μπορούσε ποτέ να συνεχισθεί αιώνια, έχει ξεπεραστεί πια γι' αυτούς, αφού έχει κυλήσει απαλά μέσα στο πορφυρένιο σάβανο της Λήθης, όπου κοιμούνται οι " νεκροί " Θεοί.
Η αρχαία ελληνική ηθική είναι γενικά ευδαιμονιστική. Ξεκινάει από την αντίληψη ότι κάθε ζωντανός οργανισμός τείνει προς μια φυσική τελειότητα ή «ακμή». [...]
Η τελειότητα του ανθρώπου συνίσταται στην ολοκληρωμένη ανάπτυξη των νοητικών και ψυχοφυσιολογικών λειτουργιών του. Όταν συνειδητοποιεί ότι την έχει πραγματοποιήσει ή έστω πλησιάσει, ο άνθρωπος είναι ευδαίμων.
Η ευδαιμονία λοιπόν είναι η συνείδηση ότι έχουμε πραγματοποιήσει ή πλησιάσει προς την τελειότητά μας. Η συνείδηση αυτή, εκφράζεται με ένα συναίσθημα χαράς ή ευχαρίστησης, δηλαδή διαρκούς ηδονής. Σύμφωνα λοιπόν με τους Αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους ο άνθρωπος γυρεύει την ευδαιμονία του. Οι αντιλήψεις τους διαφέρουν ως προς τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να την επιτύχει ή να την πλησιάσει. Ειδικώτερα οι αντιλήψεις τους διαφέρουν ως προς τη σχέση ευδαιμονίας και ηδονής και ως προς τη σχέση ευδαιμονίας και «ευτυχίας».
Η «ευτυχία» υπάρχει όταν οι εξωτερικές συνθήκες, όπως ο πλούτος, η υγεία ή η πολιτική δύναμη ευνοούν τις προθέσεις μας. Ο Σωκράτης ξεκινάει και αυτός από αυτή την ευδαιμονιστική και κατά κάποιο τρόπο εγωκεντρική ηθική. Δέχεται ότι ο κάθε άνθρωπος γυρεύει την ευδαιμονία του σύμφωνα με την αντίληψη που έχει γι' αυτή. Πράττει ό,τι του είναι ωφέλιμο δηλαδή ό,τι τον φέρνει κοντύτερα προς την κατάσταση που θεωρεί σαν ευδαιμονία του. Σύμφωνα με τον Σωκράτη «ἐπί γε τὰ κακὰ οὐδεὶς ἑκὼν ἔρχεται οὐδὲ ἐπὶ ἃ οἴεται κακὰ εἶναι, οὐδ' ἔστι τοῦτο, ὡς ἔοικεν, ἐν ἀνθρώπου φύσει, ἐπὶ ἃ οἴεται κακὰ εἶναι ἐθέλειν ἰέναι ἀντὶ τῶν ἀγαθῶν» (Πρωταγόρας, 358 d). Ο Σωκράτης φαίνεται να πιστεύει ότι τόσο ο ήρωας ή ο άγιος όσο και ο κακοποιός αναζητούν σε κάθε πράξη τους ένα τελικό σκοπό που θεωρούν σαν αγαθό και για τον οποίο πιστεύουν πως, αν τον πραγματοποιήσουν, θα τους κάνει ευδαίμονες.
Η διαφορά ανάμεσά τους συνίσταται στο γεγονός ότι ο άγιος αναζητεί το πραγματικό αγαθό, ενώ ο κακοποιός αναζητεί το φαινομενικό αγαθό. (...) Το πραγματικό αγαθό είναι η κανονική κατάσταση ή η «ὑγιεία» της ψυχής και απορρέει από τη φύση του ανθρώπου. Το πραγματικό αγαθό εξασφαλίζεται όταν η ψυχή «κυβερνάει» ή αποφασίζει, το σώμα ικανοποιείται, τα εξωτερικά αγαθά χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις εντολές της ψυχής για την ικανοποίηση του σώματος.
Ωφέλιμο είναι ό,τι οδηγεί στο αγαθό. Το αγαθό για τον Σωκράτη δεν χωρίζεται από την ηδoνή. [...] Με το αγαθό όμως μπορούμε να υπολογίσουμε ή να «μετρήσουμε» σωστά τις ηδονές. Το αγαθό λοιπόν θα ήταν δυνατό να χαρακτηριστή σαν «μέτρο» των ηδονών. [...]
Από την αντίληψη του Σωκράτη για το αγαθό συνάγεται ότι όλοι οι άνθρωποι το επιδιώκουν εφ' όσον το γνωρίζουν. Κανείς δεν βλάπτει τον εαυτό του ζητώντας το κακό, αν γνωρίζει πως είναι κακό. Κανείς δεν πράττει με τη θέλησή του ό,τι οδηγεί στη νοσηρή κατάσταση της ψυχής του (Πρωταγόρας 354 a). Κατά παρόμοιο τρόπο ο γιατρός σαν γιατρός δεν εφαρμόζει θεραπευτική μέθοδο που δεν ωφελεί τον άρρωστο. Όταν το κάνει δεν πράττει σαν γιατρός αλλά σαν έμπορος ή τύραννος.
Οι κακοί λοιπόν είναι αμαθείς. Πράττουν το κακό γιατί δεν γνωρίζουν το αγαθό όπως ένα μικρό παιδί που καταπίνει χάπια νομίζοντας πως είναι καραμέλες. Οι κακοί αφού πράττουν από αμάθεια ή άγνοια πράττουν και ακούσια, χωρίς τη θέλησή τους, όπως το μικρό παιδί πράττει χωρίς τη θέλησή του, όταν καταπίνει χάπια αντί για καραμέλες.
[πηγή: Α. Μπαγιόνας, Ιστορία της αρχαίας ελληνικής ηθικής από τους προσωκρατικούς ως την αρχαία Ακαδημία, Θεσσαλονίκη 1974, σελ. 87-90]
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ανεπιφύλακτα Κυρ 4 Δεκ - 8:26:10
Γιατί προσφέρεται δωρεάν η εκπαίδευση του να σκοτώσεις (βλ. στρατό)..., ενώ στο να σε εκπαιδεύσουν να σώζεις ή να δημιουργείς ζωή χρειάζεται να πληρώνεις αδρά (βλ. ιατρική επιστήμη);;;
Άραγε γιατί ...
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ανεπιφύλακτα Κυρ 8 Ιαν - 10:30:03
Γυναίκα που ανακάλυψαν σε ένα τέλειο μάρμαρινο Τάφο στη Ρωσία είναι 800 εκατομμυρίων ετών
Το καλοκαίρι του 1969, μια απίστευτη και ελάχιστα γνωστή ανακάλυψη έγινε στο μικρό χωριό Rzhavchik Tisulskago στην περιοχή Κεμέροβο της Ρωσίας.
Κατά τη διάρκεια της εργασίας σε τοπικό ανθρακωρυχείο, ένας ανθρακωρύχος που ονομάζεται Karnaukhov βρέθηκε σε ένα περίπλοκα επεξεργασμένο μάρμαρο φέρετρο περίπου 70 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Γης. Αυτό που βρήκε μέσα σε αυτό έχει τη δυνατότητα να αλλάξει την ανθρώπινη κατανόηση της ιστορίας αυτού του πλανήτη.
Θα μπορούσε η ανακάλυψη μιας 800 εκατομμύρια ετων γυναίκας να αντικρούσει τη θεωρία της εξέλιξης; Το φέρετρο το έφεραν στην επιφάνεια και οι ανθρακωρύχοι προσπάθησαν να το ανοίξουν από τις άκρες. Το φέρετρο άρχιζε να λιώνει στον ήλιο και τελικά άρχισε να ρέει, στόκος πάνω στο έδαφος και αποκάλυψε αυτό που ήταν μέσα. Αρχικά, οι ανθρακωρύχοι επισήμαναν ότι το φέρετρο ήταν γεμάτο με αγνώστων στοιχείων ροζ και μπλε υγρό. Ταριχευμένη μέσα στο υγρό ήταν μια απίστευτα όμορφη γυναίκα περίπου τριάντα χρονών με μεγάλα, γαλάζια μάτια που παρέμειναν παράξενα ανοικτά. Ήταν ντυμένη με ένα καθαρό λευκό φόρεμα κομμένο περίπου ως το γόνατό της. Οι άνδρες που εργάζονταν στο ορυχείο σημειωσαν ότι φάνηκε σαν να μην ήταν νεκρή και ίσως μόνο να κοιμόταν. Στο πάνω μέρος το φέρετρο, οι ανθρακωρύχοι βρήκαν ένα μαύρο ορθογώνιο μεταλλικό κουτί. Τα νέα της ανακάλυψης γρήγορα εξαπλώθηκαν ανάμεσα στον τοπικό χωριό και στη συνέχεια οι ενεπλάκησαν και οι αρχές. Σε περίπου δύο το απόγευμα, ένα ελικόπτερο προσγειώθηκε στην περιοχή και δήλωσε ότι η περιοχή ήταν σε καραντίνα και ότι όλοι όσοι είχαν δει αυτό που ήταν μέσα στο φέρετρο θα πρέπει να απομονωθούν προσωρινά. Το φέρετρο ήταν πολύ βαρύ για να μεταφερθεί στο ελικόπτερο, και έτσι οι υπάλληλοι αποφάσισαν να αδειάσουν το υγρό πριν από τη μεταφορά. Καθώς άρχισαν να αντλούν μακριά το υγρό, το πτώμα άρχισε να αμαυρώνεται σχεδόν ακαριαία. Περιέργως, όταν αντικατέστησε το υγρό, το πτώμα ξαναπήρε τη μορφή της όμορφης γυναίκας. Το φέρετρο στη συνέχεια σφραγίστηκε, και ένα μεγαλύτερο ελικόπτερο κλήθηκε να αναλάβει το φέρετρο σε άλλη θέση. Πέντε ημέρες μετά την ανακάλυψη, ένας καθηγητής από το Νοβοσιμπίρσκ ο οποίος είχε επιφορτιστεί με τη διερεύνηση του σώματος, δήλωσε ότι το εύρημα είχε τη δυνατότητα να μετατρέψει την ανθρώπινη κατανόηση ανάποδα. Ο καθηγητής είπε ότι ήταν βέβαιος ότι το σώμα ήταν τουλάχιστον 800 εκατομμύρια χρόνια και ότι το σώμα της γυναίκας ήταν μεγαλύτερα από ό, τι ο άνθρακας που είχε σχηματιστεί γύρω από το φέρετρο. Είπε ότι αυτό σήμαινε ότι η δαρβινική θεωρία της εξέλιξης θα έπρεπε να τεθεί υπό αμφισβήτηση.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ανεπιφύλακτα Πεμ 2 Μαρ - 21:50:34
Ηδονιστικα βασανιστικη η αγαπη για το απιαστο , το αορατο θροισμα του ανεμου .... ενα τετοιο αγγιγμα δεν αφηνει τιποτε απο αυτο που οριζουν οι ανθρωποι ως μνημες, παρα μονο μια αισθηση , αφθαρτη στο περασμα των αιωνων .....
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Ψοΐτης μυς: Ο μυς της Ψυχής Τρι 7 Μαρ - 10:55:02
Ψοΐτης μυς: Ο μυς της Ψυχής
Η σημασία του ψοΐτη μυ για την υγεία, τη ζωτικότητα και τη συναισθηματική ευεξία μας.
Ο ψοΐτης είναι ο βαθύτερος μυς και αυτός που ευθύνεται για τη σταθερότητα του σώματος, αφού επηρεάζει την ισορροπία, το εύρος κινήσεων, την κινητικότητα των αρθρώσεων και τη λειτουργία των κοιλιακών οργάνων. Είναι ο μόνος μυς που συνδέει τη σπονδυλική στήλη με τα πόδια, είναι υπεύθυνος για την όρθια στάση του σώματος, αλλά και για την ικανότητά μας να περπατάμε. Ένας υγιής ψοΐτης σταθεροποιεί τη σπονδυλική στήλη και παρέχει στήριξη μέσω του κορμού, παρέχοντας ταυτόχρονα μια καλή στήριξη στα κοιλιακά όργανα. Κάποιες πρόσφατες μελέτες, θεωρούν τον ψοΐτη ένα όργανο αντίληψης που αποτελείται από βιο-ευφυείς ιστούς, οι οποίοι ενσαρκώνουν, κυριολεκτικά, τη βαθύτερη επιθυμία μας για επιβίωση και ανάπτυξη. Είναι δηλαδή, ο αγγελιοφόρος του κεντρικού νευρικού συστήματοςκαι κατά συνέπεια, των συναισθημάτων («πεταλούδες στο στομάχι»). Αυτό συμβαίνει γιατί ο ψοΐτης συνδέεται με το διάφραγμα μέσω του συνδετικού ιστού (φάσια). Ο γρήγορος τρόπος ζωής και το άγχος παράγουν αδρεναλίνη που σε βάθος χρόνου προκαλούν ένταση στον ψοΐτη. Όταν ο μυς βρίσκεται σε διαρκή ένταση λόγω του άγχους, με την πάροδο του χρόνου αρχίζει να κονταίνει και να σκληραίνει. Έτσι δυσκολεύεται η στάση του σώματος και οι λειτουργίες των οργάνων που βρίσκονται στην κοιλιακή χώρα, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται πόνοι στην πλάτη, οσφυαλγίες, προβλήματα στους δίσκους, εκφυλισμός του ισχίου, επώδυνες περίοδοι και πεπτικά προβλήματα. Επιπλέον, όταν ο ψοΐτης βρίσκεται σε ένταση, στέλνει σήματα στο νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα να παρεμβαίνει στην κίνηση των υγρών του σώματος και να επηρεάζει τη διαφραγματική αναπνοή. Στην πραγματικότητα, ο ψοΐτης συμμετέχει τόσο πολύ άμεσα στις βασικές φυσικές και συναισθηματικές αντιδράσεις, που όταν βρίσκεται σε χρόνια ένταση, στέλνει συνεχή μηνύματα κινδύνου στο σώμα, με αποτέλεσμα να ευθύνεται για την εξάντληση των επινεφριδίων αδένων και του ανοσοποιητικού συστήματος. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από τη στάση του σώματος όταν καθόμαστε ή από τις καθημερινές μας συνήθειες, που μειώνουν τις φυσικές μας κινήσεις και συστέλλουν ακόμα περισσότερο το μυ
Πολλές από τις στάσεις της yoga, για παράδειγμα, βοηθούν στην απελευθέρωση της περιττής έντασης του ψοΐτη, καθώς ένας χαλαρός μυς επιτρέπει τη ροή, το παιχνίδι με τη ζωή, την ανάπτυξη της ζωτικότητας και τη δημιουργική έκφραση. Ένας ψοΐτης χωρίς ένταση επιτρέπει την επιμήκυνση του μπροστινού μέρους των μηρών , επιτρέποντας στα πόδια και στη λεκάνη να κινούνται πιο ομαλά και ανεξάρτητα. Βελτιώνει τη θέση της σπονδυλικής στήλης και του κορμού, με συνέπεια τη βελτίωση των λειτουργιών των κοιλιακών οργάνων, την αναπνοή και την καρδιά. Καλλιεργώντας την υγεία του ψοΐτη αναζωπυρώνεται η ζωτική μας ενέργεια και συνδεόμαστε εκ νέου με το δημιουργικό δυναμικό μας. Σε ορισμένες ανατολικές φιλοσοφίες, ο ψοΐτης είναι γνωστός ως «ο μυς της ψυχής», ένα κύριο ενεργειακό κέντρο του σώματος. Όσο πιο ευέλικτος και δυνατός, τόσο πιο άνετη η ροή της ζωτικής ενέργειας στο σώμα.
Ο ψοΐτης είναι ένα όργανο παροχής ενέργειας, ένας πυρήνας που μας συνδέει με τη γη, επιτρέποντάς μας να δημιουργήσουμε μια ισχυρή και ισόρροπη στήριξη από το κέντρο της λεκάνης μας. Έτσι, η σπονδυλική στήλη μακραίνει και μέσω αυτής ρέει η ζωτικότητά μας.
Καθημερινό Στρες; Φταίει ο μυς της ψυχής σου.
Σίγουρα έχεις ακούσει αυτό το: «το άγχος/ η κατάθλιψη/ το στρες είναι μόνο μέσα στο κεφάλι σου». Στην πραγματικότητα, αν όντως είναι κάπου, μάλλον πρέπει να ελέγξεις λίγο πιο πάνω από τα οπίσθια σου. Γιατί εκεί βρίσκεται ο ψοΐτης ή αλλιώς όπως τον έχουν ονομάσει «ο μυς της ψυχής».
Ο ψοΐτης είναι ο βαθύτερος μυς του ανθρώπινου σώματος. Είναι υπεύθυνος για την ισορροπία, το εύρος κινήσεων, τις αρθρώσεις και τα κοιλιακά όργανα. Είναι η μόνη σύνδεση μεταξύ της σπονδυλικής στήλης και των ποδιών. Είναι ο λόγος που μπορούμε να σταθούμε όρθιοι ή να περπατήσουμε. Όμως, ακόμα πιο σημαντικά, συνδέεται μέσω του συνδετικού ιστού με το διάφραγμα. Επίσης, σύμφωνα με την ιατρική επιστήμη είναι ένα όργανο αντίληψης που αποτελείται από βιο-ευφυείς ιστούς: όταν βρίσκεται σε ένταση στέλνει σήματα στο νευρικό σύστημα και παράλληλα επηρεάζει τη διαφραγματική αναπνοή.
Στην πραγματικότητα ο ψοΐτης είναι ο μυς που συμμετέχει πιο άμεσα στις βασικές φυσικές και συναισθηματικές αντιδράσεις μας. Είναι ο προσωπικός messenger του νευρικού μας συστήματος και συνδεδεμένος με την αρχαιότερη προτεραιότητα του ανθρώπινου οργανισμού: την επιβίωση. Είναι εκείνο το όργανο που ενεργοποιεί την αντίδραση fight or flight.
Το «fight or flight» είναι η απόκριση του οργανισμού μας στο στρες και χαρακτηρίζεται από έκρηξη της αδρεναλίνης, ταχυκαρδία και διεσταλμένες κόρες των ματιών. Ο φυσιολόγος Walter Cannon στις αρχές του 20ού αιώνα χρησιμοποίησε τη συγκεκριμένη έκφραση για να περιγράψει ζώα που προκειμένου να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους από τον κίνδυνο είτε ετοιμάστηκαν να πολεμήσουν είτε να εγκαταλείψουν το σημείο. Η απόκριση μας σε οξύ στρες, προσομοιάζεται εκ τότε με αυτή την κατάσταση.
Για παράδειγμα κάθε φορά που συναντάμε κάτι που εκλαμβάνουμε ως απειλή (αληθινή ή και όχι) όπως ένα αυτοκίνητο με υπερβολική ταχύτητα να έρχεται προς το μέρος ή μία τρομαχτική σκηνή σε μία ταινία, το μυαλό μας ειδοποιεί το σώμα μας να δράσει απελευθερώνοντας αδρεναλίνη. Όταν δεν αντιδρούμε στο μήνυμα που λάβαμε, όλες οι στρεσογόνες ορμόνες που απελευθερώθηκαν παραμένουν στο σώμα μας δημιουργώντας πληθώρα προβλημάτων όπως: αϋπνία, χαμηλό ανοσοποιητικό, άγχος, διατροφικές διαταραχές, κατάθλιψη, ενώ μας αναγκάζουν να ζούμε σε μία κατάσταση φόβου και επαγρύπνησης.
Με αυτό τον τρόπο εγκλωβιζόμαστε σε μία συνεχομένη «fight or flight» κατάσταση και ο ψοϊτης μυς στρεσάρεται και περιορίζεται. Αυτό είναι ένα φαινόμενο που τροφοδοτείται κατά κύριο λόγο από τις συνήθειες της σύγχρονης ζωής και επιβαρύνεται από τις συνεχόμενες ώρες που καθόμαστε στο γραφείο ή τα ρούχα και τα παπούτσια που επιλέγουμε να φοράμε.
Μπορεί το στρες σύμφωνα με τους φυσιολόγους να ξεκινά να εκδηλώνεται σε ασυνείδητο επίπεδο, ωστόσο η διαδικασία που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να το περιορίσουμε ή και να το εξαλείψουμε προκύπτει κατά κύριο λόγο συνειδητά. Συνήθως, αυτό που προτείνεται είναι προοδευτική αλλαγή του τρόπου ζωής και καθημερινή εξάσκηση του μυός της ψυχής μας.
Για ‘μένα, μάλλον πρέπει να εκπαιδευτούμε ώστε να αναγνωρίζουμε τα μηνύματα που μας στέλνει…
Πώς να ελευθερώσετε το στρες που είναι συσσωρευμένο στο σώμα σας
Του Jacob Devaney Βρίσκοντας χρόνο για να ξεκλειδώσετε τον «Μυ της ψυχής» Μήπως σπαταλάτε πολύ χρόνο καθισμένοι μπροστά σε έναν υπολογιστή ή σε ένα αεροπλάνο ή σε ένα αμάξι; Αν ναι, τότε οι γοφοί σας μπορεί να είναι «κλειδωμένοι», κάτι που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά σας να χορεύετε, αλλά κάτι χειρότερο από αυτό μπορεί να είναι ότι θα σας προκληθεί υπερβολικό στρες και φόβος. Ο Ψοΐτης Μυς είναι μεγάλος μυς που βρίσκεται στο πλάι της οσφυϊκής χώρας της σπονδυλικής στήλης και περιμετρικά της λεκάνης, και είναι γνωστός ως «μυς της ψυχής». Είναι ένας από τους μεγαλύτερους μύες στο σώμα και είναι μία περιοχή όπου συχνά μαζεύουμε το στρες ή τραύμα που κυριολεκτικά μπορεί να επηρεάσει τη διάθεσή μας και την προοπτική μας στη ζωή. Πρόσφατα εξερευνήσαμε αναλυτικά το πώς ο φόβος μπορεί να περιορίσει την ικανότητά μας να σκεφτόμαστε καθαρά και συνεπώς να δημιουργεί μια ανθυγιεινή προοπτική που μπορεί να βλάψει εμάς και τους γύρω μας. Τώρα ας ρίξουμε μια ματιά που μπορεί να αποθηκεύεται ο φόβος στο σώμα μας και ας δούμε μερικούς τρόπους για να τον βγάλουμε από μέσα μας. «Στους ανθρώπους, τα άκρα των δύο πολικοτήτων μπορεί να περιγραφούν κατάλληλα ως ΑΓΑΠΗ (+) και ΦΟΒΟΣ(-). Η αγάπη τροφοδοτεί την εξέλιξη. Αντιθέτως ο φόβος εμποδίζει την εξέλιξη»– Bruce Lipton, Ph.D.
Πώς το στρες «χτίζεται» μέσα μας και μας κάνει εύκολα χειραγωγήσιμους
Το να βρισκόμαστε σε μια κατάσταση φόβου, μας κάνει εύκολα χειραγωγήσιμους. Οι διαφημιστές και οι πολιτικοί έχουν μάθει να εκμεταλλεύονται αυτή τη βιολογική διάσταση των ανθρώπων, που είναι επίσης γνωστή ως ερπετοειδής εγκέφαλος. Δυστυχώς ο γρήγορος τρόπος ζωής μας (διανοητικά) σε συνδυασμό με την σχετικά ανιαρή σωματική μας δραστηριότητα (οδήγηση, εργασία σε υπολογιστή κλπ), κάνουν τα σώματά μας αναποτελεσματικά στην απελευθέρωση του στρες που εκδηλώνεται στις σκέψεις μας ως φόβος ή άγχος. «Ο ερπετοειδής εγκέφαλος αναφέρεται στο παλιότερο κομμάτι του εγκεφάλου, το εγκεφαλικό στέλεχος, που είναι υπεύθυνο για τα πρωτόγονα ένστικτα επιβίωσης όπως η επιθετικότητα και ο φόβος»– Joseph Troncale M.D.
Που είναι μαζεμένο το περισσότερο στρες;
Μαζεύεται συνήθως σε έναν από τους μεγαλύτερους μύες του σώματός μας, τον Ψοΐτη Μυ. Αυτός ο μυς εξαπλώνεται από τον χαμηλότερο κορμό μέσω των γοφών μέχρι την κορυφή των μηρών και χρησιμοποιείται για τη σταθερότητα του κορμού και την αντίδραση φόβου «πάλης ή φυγής». Κάθε φορά που βλέπουμε κάτι που μας τρομάζει (πραγματικός κίνδυνος ή κατάσταση που αντιλαμβανόμαστε εμείς ως κίνδυνο), όπως ένα ζώο που διασχίζει το δρόμο ενώ οδηγούμε ή μια βίαια σκηνή σε μια ταινία, ο εγκέφαλός μας, στέλνει σήματα στο σώμα μας να ανταποκριθεί απελευθερώνοντας επινεφρίνη (αδρεναλίνη). Ο μυς που είναι ο πιο βασικός για την αντίδρασή μας «πάλης ή φυγής», είναι ο ψοΐτης. Όταν δεν ανταποκρινόμαστε, αυτές οι ορμόνες του στρες δεν χρησιμοποιούνται και αποθηκεύονται στο σώμα. Αυτό μπορεί να φέρει πολλά προβλήματα υγείας, όπως την αϋπνία, ένα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, άγχος, διατροφικές διαταραχές, κατάθλιψη και μια διαρκή κατάσταση φόβου ή εγρήγορσης. «Επειδή ο ψοΐτης συνδέεται τόσο στενά με τόσες βασικές σωματικές και συναισθηματικές αντιδράσεις, ένας χρόνια σφιγμένος ψοΐτης στέλνει συνεχώς σήμα στο σώμα σας ότι βρίσκεστε σε κίνδυνο, εξαντλώντας τελικά τους επινεφριδιακούς αδένες και εξαντλώντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Καθώς μαθαίνετε να προσεγγίζετε τον κόσμο χωρίς αυτή τη χρόνια ένταση, η επίγνωση του ψοΐτη μπορεί να ανοίξει την πόρτα σε έναν πιο ευαίσθητο συντονισμό με τα εσωτερικά σήματα του σώματός σας σχετικά με την ασφάλεια και τον κίνδυνο, και σε μια πιο μεγάλη αίσθηση εσωτερικής γαλήνης».– Liz Koch Συγγραφέας
Θεραπευτική προσέγγιση
Από τη στιγμή που το στρες συγκεντρώνεται ασυνείδητα, η θεραπεία του σώματός σας είναι μια διαδικασία που πρέπει να συμβεί συνειδητά. Δεν υπάρχει τρόπος για να το κάνετε αυτό. Απαιτούνται σταδιακές αλλαγές στον τρόπο ζωής σας και καθημερινή εξάσκηση. Η Κρανιοϊερή θεραπείαείναι δυνατή επειδή βοηθάει να μάθουμε τα σώματά μας πώς να χαλαρώνουν και να βρίσκονται σε μια παρασυμπαθητική κατάσταση που ηρεμεί το νευρικό σύστημα. Αυτή η ήρεμη και μη επεμβατική προσέγγιση μας βοηθάει να φέρουμε την επίγνωση και να εξαφανίσουμε το στρες που έχει συσσωρευτεί μέσα μας. «Το να δουλέψουμε με τον ψοΐτη δε σημαίνει να προσπαθήσουμε να ελέγξουμε τον μυ, αλλά να καλλιεργήσουμε την απαραίτητη επίγνωση ώστε να εντοπίζουμε τα μηνύματά του. Αυτό περιλαμβάνει και την λήψη συνειδητών αποφάσεων ώστε να γίνουμε σωματικά ενήμεροι»– Liz Koch, Συγγραφέας
Γιόγκα και προσωπική εξάσκηση
Ο καλύτερος γιατρός είναι ήδη μαζί σας. Δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο με την καλλιέργεια μιας πρακτικής που σας θεραπεύει, σας ανεφοδιάζει και σας ηρεμεί από μέσα προς τα έξω. Υπάρχουν πολλές στάσεις στη γιόγκα που μπορούν να σας βοηθήσουν στο ταξίδι της απελευθέρωσης από το στρες, το άγχος και τον φόβο που είναι συσσωρευμένοι μέσα στους ψοΐτες σας. Η γιόγκα αποκαλεί αυτόν τον μυ «τον μυ της ψυχής», επομένως κάθε εστίαση εδώ είναι σίγουρο ότι θα δώσει σημαντικά αποτελέσματα στην συνολική ευημερία σας. Η γιόγκα φαίνεται πως έχει μια μεγάλη λίστα από φωτογραφίες και περιγραφές στάσεων που μπορούν να σας ωθήσουν στο ξεκίνημα του ταξιδιού σας.
Αν αφιερώσετε όσο χρόνο ξοδέψατε για να διαβάσετε αυτό το άρθρο, στην εκγύμναση του ψοΐτη σας, θα παρατηρήσετε κάποιες μεγάλες αλλαγές στη ζωή σας. Θα διαπιστώσετε σύντομα ότι θα αρχίσετε να νικάτε σταδιακά το φόβο και το άγχος και θα κάνετε πλέον συνειδητές επιλογές στο να έχετε μια ζωή με αγάπη και εμπιστοσύνη. Όλα ξεκινάνε μέσα σας!
Σε σχολείο της Σουηδίας διδάσκουν τις "Δεκαέξι Συνήθειες του Μυαλού"
Σοφία Αντερά, Ουρανία Μπούγα Η συνήθεια είναι ένα καλώδιο, υφαίνουμε ένα κομμάτι της κλωστής της κάθε μέρα και στο τέλος δεν μπορούμε να την κόψουμε. Horace Mann American Educator 1796-1859[9]
Οι «Συνήθειες του Μυαλού» είναι 16 συμπεριφορές, που χαρακτηρίζουν έξυπνους και διακεκριμένους ανθρώπους. Εκπαιδευτικοί ερευνητές, υπό την καθοδήγηση του Arthur L. Costa, όρισαν τις «Συνήθειες του Μυαλού» ως δεξιότητες που σχετίζονται άμεσα με τη ζωή και είναι απαραίτητες για την επίλυση προβλημάτων και την αποτελεσματική συμμετοχή στην κοινωνία. Προάγουν το στρατηγικό συλλογισμό, την οξυδέρκεια και διορατικότητα, την επιμονή και αποφασιστικότητα, τη δημιουργικότητα και την ανάπτυξη ποικίλων δεξιοτήτων. Η κατανόηση και η εφαρμογή των 16 «Συνηθειών του Μυαλού» παρέχουν στα άτομα ικανότητες για να αντιμετωπίσουν καθημερινές καταστάσεις της ζωής, να ανταποκριθούν σε κοινωνικές περιστάσεις και να κινηθούν με τρόπο που θα φέρει θετικά αποτελέσματα σε κάθε προσπάθεια τους (Arthur L. Costa and Bena Kallick, 2000)[10]. Στο σχολείο της Gottsunda(στη Σουηδία) οι Συνήθειες του Μυαλού είναι μια προσφιλής μέθοδος στους μαθητές/τριες. Τα παιδιά, όπως και κάθε άνθρωπος, δοκιμάζοντας τις διάφορες συνήθειες, εντοπίζουν εκείνη που είτε υποσυνείδητα εφάρμοζαν ως τώρα, είτε ταιριάζει στον τρόπο σκέψης και λήψης αποφάσεών τους. Επιπροσθέτως, γνωρίζοντας 16 συνήθειες αναπτύσσουν εφεδρικές στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων, για να αντιμετωπίζουν προβλήματα, διλήμματα και καταστάσεις που απαιτούν αποφάσεις. Μέσα από τις 16 «Συνήθειες του Μυαλού» και τη διδασκαλία τους στο σχολείο της Gottsunda οι εκπαιδευτικοί προσδοκούν να εφοδιάσουν τους μαθητές/τριες με στρατηγικές που έχουν αποδειχθεί βοηθητικές και να ενισχύσουν την ανάπτυξη ικανοτήτων που θα τους θα επιφέρουν θετικά αποτελέσματα στην προσαρμογή τους στο κοινωνικό σύνολο. Συνοπτικά οι 16 «Συνήθειες του Μυαλού» είναι οι εξής:
1. Επιμονή: Η έννοια της επιμονής προσεγγίζεται ως την ικανότητα παραμονής σε μια προβληματική κατάσταση και την εφαρμογή διαφόρων στρατηγικών μέχρι την επίτευξη της επίλυσης της. Συχνά οι μαθητές/τριες σταματούν την προσπάθεια καθώς θεωρούν ότι «δεν μπορούν να το κάνουν». Η επιμονή επιφέρει την δοκιμαστική εφαρμογή και άλλων στρατηγικών μέχρι την επίλυση. Επίσης, ενισχύει την ικανότητα ανάλυσης μια κατάστασης και την ανάπτυξη μιας δομής για την αντιμετώπιση της.
2. Διαχείριση παρορμητικότητας: Είναι με άλλα λόγια η σκέψη πριν τη δράση, η κατανόηση του προβλήματος, των δεδομένων και των κατευθύνσεων που αυτό μπορεί να πάρει. Η συλλογή πληροφοριών και η δημιουργία πλάνου δράσης είναι τα πλεονεκτήματα που προσφέρει αυτή η συνήθεια. Όσο αφορά τους μαθητές/τριες τους δίνει το χρόνο να προσεγγίσουν τις εναλλακτικές επιλογές, να κρίνουν και να οργανωθούν. Προάγει την κατανόηση της κατάστασης πριν την αναζήτηση της λύσης της.
3. Ακρόαση με κατανόηση και ενσυναίσθηση: Πολλοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι η ακρόαση με κατανόηση και ενσυναίσθηση αποτελεί χαρακτηριστικό των πολύ έξυπνων ανθρώπων. Η συγκεκριμένη συνήθεια συνδυάζει την ακρόαση των όσων ο ομιλητής λέει και την κατανόηση των αιτίων, για τα οποία αυτά ειπώθηκαν, καθώς και των ιδεών που συνειδητά ή υποσυνείδητα ο ομιλητής προσπαθεί να μεταδώσει. Είναι αυτό που ο Piaget ονομάζει «ξεπέρασμα του εγωκεντρισμού» ("overcoming ego-centrism) και αναπτύσσει στα παιδιά την κριτική σκέψη, μειώνει την επίδραση των προκαταλήψεων και στερεοτύπων, ενισχύει την βαθύτερη και πληρέστερη γνώση του υπό συζήτηση θέματος και δίνει σαφή εικόνα των απόψεων και του τρόπου σκέψης του ομιλητή. Η συνήθεια αυτή μπορεί να καταστήσει οποιαδήποτε συζήτηση εκπαιδευτική διαδικασία και την εκπαιδευτική διαδικασία πολύ πιο αποτελεσματική.
4. Ευέλικτη σκέψη: Η προσαρμοστικότητα της σκέψης και η πλαστικότητα του ανθρώπινου μυαλού είναι ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του είδους μας. Στη συνήθεια αυτή ανήκει και η ταυτόχρονη επεξεργασία πληροφοριών αλλά και η αλλαγή της πορείας της σκέψης, όταν προκύπτουν νέα δεδομένα. Δυστυχώς, πολλοί μαθητές/τριες δυσκολεύονται να προσεγγίσουν ένα θέμα από διαφορετική προοπτική ή να κατανοήσουν και να δεχτούν την ύπαρξη και χρησιμότητα μιας εναλλακτικής. Παρόλα αυτά η ικανότητα να αφήνουμε την υποκειμενικότητα μας και να βλέπουμε τα πράγματα από διαφορετική οπτική, αυτό που ο Piaget ονομάζει allocentrism, είναι απαραίτητη για την καθημερινή μας ζωή και αυξάνει τις πιθανότητες κατάληξης σε θετικό αποτέλεσμα
5. Σκέψη για τη σκέψη (μεταγνώση): Πρόκειται για μια εσωτερική συζήτηση, μια ανασκόπηση της πορείας μέσω της οποίας έφτασε κάποιος σε κάποιο συμπέρασμα, έλυσε ένα πρόβλημα ή πήρε μια απόφαση. Η ανασκόπηση αυτή συνήθως συνοδεύεται από κριτική αξιολόγηση και επαναπροσδιορισμό της διαδικασίας που ακολουθήθηκε ώστε να χρησιμοποιηθεί ανανεωμένη και πιο αποτελεσματική την επόμενη φορά. Η συνήθεια αυτή συμπεριλαμβάνει την γνώση των συναισθημάτων και των ιδεών αλλά και την πρόβλεψη των επιπτώσεων αυτών σε μια κατάσταση ή απόφαση. Ο σχεδιασμός και η αξιολόγηση μια στρατηγικής, ο καθορισμός των βημάτων και των στοιχείων που αυτός χρειάζεται για αν είναι αποτελεσματικός φαίνεται πως είναι μια διαδικασία που ακόμα και ενήλικες δεν έχουν πετύχει (Whimbey, A. and Whimbey L. S. (1975). New York: Lawrence Erlbaum, Associates)[11]. Για τους μαθητές/τριες όμως οι μεταγνωστική σκέψη είναι απαραίτητη καθώς ενισχύουν την ανάπτυξη της αυτογνωσίας και εφαρμογής της κατάλληλης στρατηγικής και αντιστρόφως.
6. Προσπάθεια για ακρίβεια: Η προσπάθεια για ακρίβεια και τελειότητα συχνά ωθεί τους ανθρώπους σε έλεγχο, αξιολόγηση και αλλαγή προς το καλύτερο. Για αυτό το λόγο και είναι σημαντική ικανότητα για τους μαθητές/τριες. Μεταφέρει το ενδιαφέρον από την εκτέλεση μιας εργασίας στην δημιουργία κάτι ολοκληρωμένου και συντελεί σε καλύτερα αποτελέσματα και πιο επίμονους ανθρώπους, με υψηλότερους στόχους.
7. Διερώτηση: Η επιλογή του κατάλληλου ερωτήματος αποτελεί συνήθη δυσκολία τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά. Ο διαχωρισμός των δεδομένων και των στοιχείων που λείπουν και η διατύπωση του σωστού ερωτήματος που θα οδηγήσει στα στοιχεία αυτά είναι ο ορισμός της συνήθειας της διερώτησης. Τα παιδιά σπανίως μπαίνουν στη διαδικασία αυτή και για αυτό καταλήγουν να αναζητούν στοιχεία που δεν χρειάζονται. Η κατάκτηση της συνήθειας αυτής είναι η αρχή για το σχεδιασμό πορείας προς την επίλυση ενός προβλήματος.
8. Εφαρμογή προϋπάρχουσας γνώση σε νέες καταστάσεις: Η συνήθεια αυτή περιλαμβάνει την αναζήτηση προηγούμενης γνώσης, την αξιολόγηση της ως χρήσιμή ή μη στη συγκεκριμένη περίσταση και έπειτα την εφαρμογή της. Δυστυχώς πολλοί μαθητές/τριες συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα και καταστάσεις σαν να είναι η πρώτη φορά αν και προσφάτους έχουν ασχοληθεί με σχεδόν ίδια. Η ικανότητα να μάθουν από προηγούμενες εμπειρίες και να ξαναχρησιμοποιήσουν τη γνώση αυτή είναι βασική μέθοδος ανάπτυξης τόσο στη σχολείο όσο και στην καθημερινότητα.
9. Σκέψη και επικοινωνία με σαφήνεια και ακρίβεια: Πρόκειται για την ικανότητα να εκφράζεται κάποιος με σαφήνεια, χρησιμοποιώντας δόκιμους όρους, παραδείγματα και δίνοντας εξηγήσεις όπου αυτό χρειάζεται. Τόσο στο γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο η αποφυγή γενικεύσεων, διαστρεβλώσεων και παραλείψεων χαρακτηρίζει μια καθαρή σκέψη η οποία είναι αποτέλεσμα ολοκληρωμένης άποψης, που έχει υποστεί κριτική επεξεργασία. Η απουσία ακρίβειας στο λόγο των μαθητών/τριών είναι ένδειξη επιφανειακής κατανόησης και απόψεων χωρίς βάσεις.
10. Συλλογή δεδομένων με όλες τις αισθήσεις: Οι περισσότερες πληροφορίες που συλλέγουμε προέρχονται από τις αισθήσεις και είναι αυτές που κινητοποιούν τη λειτουργία του εγκεφάλου. Δυστυχώς πολλοί μαθητές/τριες αρκούνται σε περιγραφές και δεν τολμούν να «δοκιμάσουν με τις αισθήσεις», να συμμετάσχουν σε καταστάσεις, γεγονός που περιορίζει κατά πολύ τα ερεθίσματα τους.
11. Δημιουργία, φαντασία, καινοτομία: Η δημιουργικότητα δεν βρίσκεται στα γονίδια. Είναι μια διαρκής προσπάθεια για βελτίωση, εύρεση εναλλακτικής και μια άρνηση συμβιβασμού με την αποτυχία. Οι δημιουργικοί άνθρωποι συνήθως έχουν εσωτερικά κίνητρα και ανοιχτούς ορίζοντες, καθώς αφήνουν τα έργα τους ανοιχτά σε κριτικές των άλλων.
12. Αντιμετωπίζοντας καταστάσεις με δέος και ενδιαφέρον: Το ενδιαφέρον για τον κόσμο γύρω μας αποτελεί το αρχικό κίνητρο για την γνώση και το «κυνήγι» της. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας είναι «κλειστοί» στο ζήτημα της περαιτέρω μάθησης και θεωρούν συχνά τη γνώση άχρηστη. Η πιο χρήσιμη όμως γνώση προέρχεται με προσωπική αναζήτηση σε θέματα που προκαλούν δέος και ενδιαφέρον και η αναζήτηση αυτή συνοδεύεται από ευχαρίστηση. Το δέος αυτό μπορεί να αποτελέσει βασικό κίνητρο στην εκπαιδευτική διαδικασία.
13. Αναλαμβάνοντας ρίσκα με υπευθυνότητα: Πρόκειται για εκείνη την πλευρά του ανθρώπινου χαρακτήρα που δύσκολα συμβιβάζεται και επιθυμεί να αλλάξει τις καταστάσεις χωρίς να φοβάται την αποτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος. Σαφώς τα ρίσκα αυτά πρέπει να αξίζουν και να μην γίνονται χωρίς προηγούμενη σκέψη, ενώ και η εκτίμηση των εμποδίων είναι απαραίτητη. Η ανάπτυξη μιας τέτοιας συνήθειας από πλευράς των μαθητών/τριών είναι ευεργετικής σημασίας τόσο για την κριτική τους σκέψης όσο και για τη δημιουργικότητα και τη γενικότερη επιτυχία τους.
14. Αίσθηση χιούμορ: Η αίσθηση του χιούμορ είναι γνωστή ένδειξη εξυπνάδας. Δείχνει ανθρώπους που έχουν δυνατότητα να κάνουν συσχετίσεις, προβλέψεις και να αλλάζουν τις αναλογίες για αν προκαλέσουν γέλιο. Το χιούμορ έχει θετικές επιδράσεις στην ψυχολογία των ανθρώπων, απελευθερώνει τη δημιουργικότητα και αποτελεί μέσο κοινωνικοποίησης αλλά και επικοινωνίας. Η δυνατότητα να κατανοούμε ποτέ μια κατάσταση είναι πραγματικά αστεία είναι σημαντική, ειδικά για τα παιδιά που συχνά κάνουν χιούμορ με στοιχεία όπως η διαφορετικότητα και οι δυσκολίες των άλλων. Το δημιουργικό χιούμορ αντιθέτως βοηθά να αναγνωρίζουμε τις εναλλακτικές.
15. Αμοιβαία σκέψη: Πρόκειται για την εργασία σε ομάδες, την ανάπτυξη της συνεργατικότητας και του αισθήματος της αμοιβαιότητας. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό και λειτουργεί καλύτερα και αποτελεσματικότερα, όταν συνεργάζεται με τους υπολοίπους, καθώς κανείς δεν έχει πάντα όλες εκείνες τις πληροφορίες για να κρίνει μια κατάσταση. Η συνεργασία απαιτεί δικαιολόγηση των απόψεων, εναλλαγή των οπτικών γωνιών, κατανόηση και ενσυναίσθηση, ενώ και η αποδοχή μιας απόφασης με την οποία κάποιο μέλος δεν είναι σύμφωνο αποτελεί ένα δύσκολο στοιχείο της διαδικασίας αυτής. Παρόλα αυτά, οι μαθητές/τριες σε καταστάσεις ομαδικής εργασίας αναπτύσσουν την κοινωνικότητα τους και τον αλτρουισμό, ανταλλάσουν απόψεις, μαθαίνουν να ακούν τους άλλους και να υποχωρούν για το καλό του συνόλου, συμμορφώνονται με κανόνες και τέλος ενισχύουν τις διοικητικές τους ικανότητες. Τα παιδιά πρέπει να μυούνται στην ομαδική εργασία, διότι μια τέτοια κατάσταση έχει ποικίλα οφέλη για αυτά και είναι πολύ κοντά σε αρκετά ρεαλιστικά περιβάλλοντα εργασίας.
16. Με ανοιχτούς ορίζοντες προς τη συνεχιζόμενη μάθηση: Η συνήθεια αυτή αναδεικνύει την αξία της συνεχιζόμενης δια βίου μάθησης. Οι άνθρωποι, που την κατέχουν, είναι ανοικτοί σε νέα γνώση, περήφανοι και ταπεινοί ταυτόχρονα να παραδεχθούν ότι δεν ξέρουν κάτι. Η επιλογή νέων στόχων και η επεξεργασία ποικίλων πληροφοριών ή η εφαρμογή διαφόρων στρατηγικών χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους αυτούς. Οι μαθητές/τριες μας πρέπει να αναγνωρίζουν την αξία της συνεχιζόμενης μάθησης, η οποία θα τους καθιστά ικανούς να παραμένουν ενεργά και παραγωγικά μέλη της κοινωνίας, ειδικά στις συνεχώς αναπτυσσόμενες κοινωνίες, που ζούμε σήμερα[12].
(απόσπασμα από τη μελέτη περίπτωσης δύο δημοτικών σχολείων στην Σουηδία, Πτυχιακή Εργασία για το ΑΠΘ/ΠΤΔΕ) Διαβάστε ολόκληρη την πολύ ενδιαφέρουσα εργασία στον παρακάτω σύνδεσμο.
Ηλικία : 35 Τόπος : ΕΛΛΆΔΑ Ημερομηνία εγγραφής : 13/03/2017 Αριθμός μηνυμάτων : 74
Θέμα: Απ: Ανεπιφύλακτα Σαβ 18 Μαρ - 12:24:17
Ηλιόδωρος έγραψε:
Ένα βίντεο που θα Δια-φοροποιήσει τον τρόπο σκέψης σου! Επιλέξτε υπότιτλους και απο εκεί τα Ελληνικά.
Thank you!
Alicetwiligh
Ηλικία : 35 Τόπος : ΕΛΛΆΔΑ Ημερομηνία εγγραφής : 13/03/2017 Αριθμός μηνυμάτων : 74
Θέμα: Απ: Ανεπιφύλακτα Σαβ 18 Μαρ - 12:24:40
Ηλιόδωρος έγραψε:
Ένα βίντεο που θα Δια-φοροποιήσει τον τρόπο σκέψης σου! Επιλέξτε υπότιτλους και απο εκεί τα Ελληνικά.
Thank you!
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ανεπιφύλακτα Κυρ 19 Μαρ - 13:00:14
Πώς να εκπαιδεύστε τον εγκέφαλό σας ώστε να απαλλαχθείτε από συνήθειες, με 10 μεθόδους για να δημιουργήσετε νέες νευρικές οδούς.
Όταν κατανοήσουμε πώς δημιουργούνται οι νευρικές οδοί στον εγκέφαλο, μπορούμε να πάρουμε το “μπροστινό κάθισμα” για να κατανοήσουμε πραγματικά πως να απαλλαχθούμε από ανεπιθύμητες συνήθειες. Οι νευρικές οδοί είναι σαν λεωφόροι των νευρικών κυττάρων που μεταδίδουν μηνύματα. Ταξιδεύουμε μέσω της λεωφόρου πολλές φορές, και το μονοπάτι γίνεται ολοένα και πιο γνώριμο και σταθερό. Μπορείτε να πάτε σε ένα συγκεκριμένο τρόφιμο ή μάρκα τσιγάρων για την άνεσή σας ξανά και ξανά, και αυτό σχηματίζει ένα μονοπάτι στον εγκέφαλο. Το ελπιδοφόρο γεγονός, πάντως, είναι ότι ο εγκέφαλος αλλάζει συνεχώς και μπορείτε να σφυρηλατήσετε νέες οδούς, οπότε να δημιουργήσετε νέες συνήθειες. Αυτό είναι που ονομάζεται νευροπλαστικότητα του εγκεφάλου. Συνήθιζα να οδηγώ με το ένα πόδι στο φρένο και το άλλο στο γκάζι, και να εκπαιδεύσω τον εαυτό ώστε να οδηγώ μόνο με το ένα πόδι. Χρειάστηκε κάποιος χρόνος, καθώς είχα ένα ισχυρό νευρικό μονοπάτι για οδήγηση με δύο πόδια. Αλλά επειδή είχα τη θέληση να το κάνω, έφτιαξα ένα νέο μονοπάτι, και επανακαλωδίωσα ή επαναπρογραμμάτισα το μυαλό μου. Μπορείτε να αφαιρέσετε μία συμπεριφορά ή σκέψη ή εξαρτήσεις απευθείας από τον εγκέφαλο. Εξαιτίας της νευροπλαστικότητας, τις συνεχώς μεταβαλλόμενες δυνατότητες του εγκεφάλου, όλα είναι δυνατά. Οι άνθρωποι που είχανε εγκεφαλικά επεισόδια μπορούν να επανεκπαιδεύσουν τους εγκεφάλους τους ώστε να λειτουργούν και πάλι μέσω της κατασκευής νέων νευρικών οδών. Οι καπνιστές, οι λαίμαργοι και πολλοί άλλοι μπορούν να μάθουν νέες συμπεριφορές και στάσεις και να αλλάξουν τη ζωή τους. Είτε εργάζεστε με άλλους και τις συνήθειές τους είτε εργάζεστε με τις δικές σας (ή και τα δύο), μπορείτε να εφαρμόσετε αυτές τις αντιλήψεις για την ενίσχυση της επιτυχία σας.
Μερικοί Αποτελεσματικοί Τρόποι για να Επανεκπαιδεύσετε τον Εγκέφαλό σας
1. Αναγνωρίστε τη συνήθεια που θέλετε να αλλάξετε και θέστε την πρόθεση Πρέπει να αλλάξει η λάμπα 2. Παρατηρήστε τι κάνει στη ζωή σας η παλιά συνήθεια – νευρική οδός Κοιτάξτε τα συναισθήματα, τις σκέψεις, και πώς το σώμα σας ανταποκρίνεται σε αυτή τη συνήθεια, και δείτε τι αποτελέσματα δημιουργείτε στη ζωή σας. Γίνετε ο μάρτυρας, και να έχετε επίγνωση. 3. Μετατοπίστε την προσοχή σας Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Για να δημιουργήσετε μια νέα νευρική δίοδος, παίρνετε την εστίαση από την παλιά συνήθεια, και στη συνέχεια, αυτή η παλιά συνήθεια φεύγει τελικά μακριά. Για παράδειγμα, μη δίνετε σημασία στα ντόνατς και στα γλυκίσματα· Πάρτε την προσοχή σας από αυτά και εστιάστε την σε θρεπτικά, υγιεινά, νόστιμα φαγητά. 4. Χρησιμοποιείστε τη φαντασία σας Μπορείτε να δημιουργήσετε νέες νευρικές οδούς, όχι μόνο με νέες συμπεριφορές, αλλά και μέσα από τη φαντασία. Απλά φανταστείτε τις νέες συμπεριφορές ξανά, και ξανά, και ξανά. Επαναλάβετέ το συχνά στο μυαλό σας, έτσι ώστε να οικοδομήσετε νέους δρόμους. Στρέψτε το μυαλό σας και επανεκπαιδεύστε το. 5. Διακόψτε τις σκέψεις και τα πρότυπα σκέψεων όταν προκύπτουν Πείτε “όχι” ή “άκυρο”, όταν μία παλιά σκέψη ή παρόρμηση έρχεται, και πείτε, “δεν χρειάζεται να το κάνω αυτό πια.” Στη συνέχεια, στρίψτε προς τη νέο νευρική οδό που χτίζετε και συνεχίστε να προχωράτε προς τη σωστή κατεύθυνση. 6. Χρησιμοποιείστε την τακτική της αποστροφής Αυτά είναι σκουπίδια 7. Δημιουργήστε ένα συγκεκριμένο πλάνο και επιλέξτε τι να κάνετε μ’ αυτό Όταν γίνεστε συγκεκριμένοι, είναι πιο εύκολο να κατασκευάσετε νέες νευρικές οδούς. Το “επισημοποιείτε”. Αποφασίστε αν θέλετε να ασκηθείτε αντί να υπερκαταναλώσετε τροφές ή αν θέλετε να φάτε φρούτα αντί για γλυκά. Απλά επικεντρωθείτε στη νέα σας επιλογή. Μπορεί να θέλετε να δημιουργήσετε βεβαιώσεις ώστε να ενισχύσετε τις επιλογές σας. Αυτό μπορεί να είναι “Είμαι ελεύθερος(η)”, ή “Είμαι σε έλεγχο”. Ενισχύστε το αυτό με ενεργειακές θεραπείες όπως Τεχνικές Απελευθέρωσης Συναισθημάτων (EFT) ή άλλες τεχνικές. 8. Μεταμορφώστε τα εμπόδια Κοιτάξτε τι είναι στο δρόμο. Κοιτάξτε τι έχετε κερδίσει από τις παλιές συνήθειες (ή εγκεφαλικά μονοπάτια). Κοιτάξτε το στρες στη ζωή σας και πώς μπορείτε να το χειριστείτε διαφορετικά. Μεταφέρετε το μυαλό σας στον τόπο της δυνατότητας. Χειριστείτε τα συναισθήματα και τις σκέψεις και επιλέξτε μία νέα λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας στο μυαλό σας. 9. Συνδεθείτε με την Ύψιστη Πηγή σας για έμπνευση και υποστήριξη Ακούστε στην εσωτερική σας καθοδήγηση. Ξέρετε ότι έχετε την δύναμη μέσα σας, και ως εκ τούτου έχετε μεγάλη δύναμη. Ο διαλογισμός δημιουργεί νέους τρόπους και αλλαγές στον εγκέφαλο. Οι πραγματικές μελέτες έχουν γίνει στους εγκεφάλους των μοναχών για να δείξουν την επίδραση του διαλογισμού σε νευρωνικά κυκλώματα του εγκεφάλου. 10. Μεταμορφωθείτε και κάντε τη μετατόπιση – αλλαγή Γνωρίστε ότι η μεταμόρφωση είναι πάντα δυνατή και ότι μπορείτε να δημιουργήσετε νέα μονοπάτια στον εγκέφαλό σας κάθε φορά που είστε έτοιμοι να κάνετε τη μετατόπιση. Όταν κρατάτε το μυαλό σας στον “Μπορώ να το κάνω!” χώρο, παίρνετε μία σαφή αίσθηση πως έχετε τελειώσει με την παλιά λεωφόρο και βρίσκεστε σε μία νέα τώρα.
Πολλές φορές έχουμε την αίσθηση ότι γύρω μας, σε όλα τα επίπεδα, επικρατεί το χάος, αταξία και οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας είναι εκτός ελέγχου και λογικής. Η αίσθηση του τυχαίου μας δημιουργεί αισθήματα φόβου εφόσον τα γεγονότα φαίνονται να εξελίσσονται χωρίς κανόνες και η μελλοντική πρόβλεψή τους είναι αδύνατη. Η αίσθηση αδυναμίας πρόβλεψης δημιουργεί υπέρμετρους φόβους εφόσον μας στερεί τη δυνατότητα προπαρασκευής για μελλοντικά δυσάρεστα γεγονότα. Όταν γεννιούνται μέσα μας τέτοια αισθήματα, ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας το «φαινόμενο του κουτιού»
“Το πείραμα του κουτιού” Δρ Μάνος Δανέζης Αστροφυσικός Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Όντας μέσα στο κουτί Έστω ότι βρισκόμαστε μέσα σε ένα κυβικό κουτί γεμάτο με ένα αέριο και επικρατεί μιασταθερή θερμοκρασία την οποία συντηρεί και ρυθμίζει ένας εξωτερικός πειραματιστής. Συγχρόνως έχουμε την υπερφυσική δυνατότητα να μπορούμε να βλέπουμε τα μόρια του αερίου που στροβιλίζονται γύρω μας. Τότε παρατηρώντας τις κινήσεις των μορίων του αερίου έχουμε την εντύπωση ότι δεν υπακούουν κανένα νόμο και απλά κινούνται σαν μεθυσμένα, χωρίς κανένας να μπορεί να προβλέψει την μελλοντική τους κίνηση. Κατά την διάρκεια της κίνησής τους, συνεχώς συγκρούονται μεταξύ τους και μετά από κάθε μια από τις χιλιάδες συγκρούσεις τους αλλάζουν τυχαία κατεύθυνση κίνησης. Γενικότερα έχουμε την αίσθηση ότι το τυχαίο αποτελεί τον βασικό κανόνα κίνησής τους. Βγαίνοντας έξω από το κουτί Ας βγούμε τώρα έξω από το κουτί και από εκεί ας μελετήσουμε την κίνηση των μορίων του ίδιου αερίου. Τότε, με μεγάλη ευκολία θα διαπιστώσουμε τρία βασικά γεγονότα τα οποία δεν ήταν δυνατόν να αντιληφθούμε όσο είμαστε μέσα στο κουτί: α. Τελικά άσχετα αν το κάθε ένα από τα μόρια κάνει μια τρελή πορεία, κάθε στιγμή, την κάθε πλευρά του κυβικού κουτιού την χτυπάει ο ίδιος αριθμός μορίων. Αυτό σημαίνει ότιτα μόρια γνώριζαν πολύ καλά που πάνε και ότι η κίνησή τους προσδιοριζόταν από ένα φυσικό νόμο (ένα σχέδιο δηλαδή) που δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε όσο είμαστε μέσα στο κουτί. β. Όσο πιο πολύ αυξάνει τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του κουτιού ο εξωτερικός παρατηρητής, τόσο πιο βίαιες γίνονται οι συγκρούσεις μεταξύ των μορίων και όλο πιο πολύπλοκες οι τροχιές τους λόγω, της αύξησης τόσο του αριθμού όσο και της βιαιότητας των συγκρούσεων. Αυτό σημαίνει ότι η βιαιότητα των συγκρούσεων των μορίων εξαρτάται από την βούληση του εξωτερικού πειραματιστή τον οποίο όμως, επειδή τώρα βρισκόμαστε έξω από το κουτί, μπορούμε να τον αντιληφθούμε και κάποιες φορές να τιθασέψουμε την τάση του (για οποιουσδήποτε λόγους) να ανεβάζει όλο και περισσότερο την θερμοκρασία (αυξάνοντας την βιαιότητα των συγκρούσεων). γ. Όσο πιο πυκνό είναι το αέριο, δηλαδή όσο πιο πολλά μόρια υπάρχουν στη μονάδα του χώρου, τόσο περισσότερες και πιο βίαιες είναι οι συγκρούσεις μεταξύ των μορίων Η εφαρμογή του φαινομένου του κουτιού στην κοινωνία των ανθρώπων Επειδή , παρά περί του αντιθέτου αντίληψη του Δυτικού πολιτισμού, η κοινωνία των ανθρώπων παρουσιάζει τα ίδια χαρακτηριστικά με μια συλλογή μορίων, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι αν θέλουμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει γύρω μας, στη διάρκεια μιας περιόδου όπως αυτή που διανύουμε σήμερα, θα πρέπει να βγούμε από το κουτί. Τότε θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε: α. Το σχέδιο το οποίο κατευθύνει τους ανθρώπους- μόρια προς έναν τελικό σκοπό β. Τον πειραματιστή που κατά το δοκούν ανάβει περισσότερο την θερμοκρασία του περιβάλλοντος των ανθρώπων –μορίων προκειμένου να κάνει όλο και πιο βίαιες τις συγκρούσεις μεταξύ τους. γ. Το γεγονός ότι οι συγκρούσεις γίνονται πιο βίαιες σε περιοχές μεγάλης πυκνότητας ανθρώπων – μορίων (πχ πυκνοκατοικημένες χώρες και πόλεις) Μετά όλα τα προηγούμενα και με στόχο να κατανοήσουμε το τι γίνεται γύρω μας και να προετοιμαστούμε για τα μελλούμενα, ας βγούμε έξω από το κουτί μιας πλαστής τοπικότητας
ΠΩΣ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΕΝΤΟΛΕΣ ΣΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΟΣΟΥΜΕ ;
Ο Ιπποκράτης έλεγε ότι κάθε νόσος ξεκινά πρώτα από την ψυχή και μετά καταλήγει στο σώμα. Και πριν αποφασίσουμε ποια θεραπεία θα ακολουθήσουμε για το σώμα, πρέπει πρώτα να έχουμε θεραπεύσει το τραύμα της ψυχής. Είναι τραγικό σήμερα να μην γνωρίζουμε καν την τεράστια δύναμη της ψυχικής μας κατάστασης αλλά και των σκέψεων που προέρχονται από αυτήν, και πως ακριβώς λειτουργεί όλο αυτό και επηρεάζει το σώμα μας.
Μόνο τα τελευταία χρόνια η σύγχρονη ιατρική άρχισε να μελετά και να αποδέχεται την επίδραση των σκέψεων στην υγεία μας. Έχει αποδειχθεί πλέον ότι ανάλογα με τον τύπο των σκέψεων μας ο εγκέφαλος μας κάνει και ανάλογες συνάψεις, στέλνοντας τα ανάλογα μηνύματα-εντολές στα κύτταρα μας.
Για παράδειγμα σε έναν άνθρωπο που είναι μόνιμα δυστυχισμένος ή καταθλιπτικός το σώμα του βρίσκεται σε συνεχή άμυνα με αποτέλεσμα να επιτίθεται στα ίδια του τα κύτταρα. Τα λεγόμενα αυτοάνοσα νοσήματα είναι δημιουργίες του ίδιου του σώματος που προσπαθεί να καταπολεμήσει την δυστυχία του εαυτού του.
Μη γνωρίζοντας μέχρι σήμερα το γιατί γίνεται αυτό, το είχαν αποδώσει σε κληρονομικούς παράγοντες ή σε άγχος. Που βέβαια αυτό που “κληρονομείται” από τον ασθενή γονέα είναι το ψυχικό του πρόβλημα πού πολύ εύκολα μπορεί να “εναποθέσει” στο παιδί του.
Τα παιδιά είναι πάντα ο εύκολος στόχος για έναν προβληματικό γονέα. Γιατί είναι πάντα ανοιχτά σε εκείνον και του έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη, με αποτέλεσμα εκείνος να ξεφορτώνει πάνω τους όλα του τα ψυχολογικά προβλήματα, τις ανασφάλειες και την δυστυχία του, με αποτέλεσμα τα παιδιά να αναπτύσσουν ακριβώς το ίδιο μοτίβο. Και αυτό το ονομάζουμε κληρονομικότητα……
Ο άλλος μεγάλος “ένοχος” το άγχος, μας επηρεάζει αρνητικά προκαλώντας υπερβολική έκκριση κορτιζόλης στον εγκέφαλο με αποτέλεσμα να έχουμε μόνιμο αίσθημα της ανασφάλειας, και την πεποίθηση ότι τίποτα δεν θα πάει καλά. Και φυσικά, δεν πάει εφόσον οι ίδιοι βάζουμε σε άμεση εφαρμογή το καταστροφικό, απόλυτα δικό μας δημιούργημα, που ονομάσαμε “ο νόμος του Μέρφυ”.
Για να εκδηλωθεί όμως ένα νόσημα αυτοάνοσο ή μη, χρειάζεται ένα ισχυρό υπόβαθρο.
Συνήθως οι άνθρωποι που εκδηλώνουν χρόνια νοσήματα φέρουν πολύ ισχυρά ψυχικά τραύματα που πολλές φορές (αλλά όχι πάντα) δεν τα θυμούνται καν.
Υπάρχουν μέσα στον υποσυνείδητο νου ενώ ο συνειδητός έχει μπλοκάρει την συγκεκριμένη μνήμη. Επίσης αιτία εκδήλωσης της νόσου μπορεί να είναι ένα πολύ ισχυρό συναισθηματικό σοκ, ή ένα έντονα αρνητικό συναίσθημα και σ’αυτές τις περιπτώσεις το νόσημα εμφανίζεται άμεσα.
Κάθε αρνητική σκέψη ρίχνει το βιομαγνητικό-ηλεκτρικό φορτίο του κυττάρου κάτω από τα 50 μιλιβόλτ, με άριστο τα 85 με 100. Αν μείνει έτσι κάποιες μέρες γίνεται νόσος ενώ αν συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω συνεχόμενων αρνητικών αισθημάτων και αρνητικών σκέψεων και διάθεσης, μετατρέπεται σε χρόνιο νόσημα.
Σήμερα υπάρχουν ομάδες σε μεγάλα πανεπιστήμια ανά τον κόσμο που μελετούν όλο αυτό το κομμάτι. Και όποιος ανατρέξει σε αξιόπιστα ιατρικά περιοδικά του εξωτερικού βρίσκει δημοσιευμένα αποτελέσματα που αποδεικνύουν ακριβώς αυτό. Ότι όλες τις ασθένειες εμείς τις δημιουργούμε, γιατί με κάποιο τρόπο χρειάζεται να αποφορτιστούμε από όλον αυτό τον αρνητισμό που κουβαλάμε μέσα μας. Οπότε σωματοποιούμε το πρόβλημα και το κάνουμε ασθένεια.
Το θετικό και πολύ ελπιδοφόρο είναι ότι αρχίζουν σιγά σιγά να βγαίνουν νέοι γιατροί με ανοιχτά μυαλά, (γιατί είναι απαραίτητη προϋπόθεση να έχουν ανοιχτά μυαλά για μπορέσουν να ξεφύγουν από τον ιατρικό δογματισμό), που αντιμετωπίζουν πλέον τον ασθενή ολιστικά συνδυάζοντας την κλασσική ιατρική με της εναλλακτικές θεραπείες.
Σήμερα πάρα πολλά νοσοκομεία της Γερμανίας έχουν επίσημα ηχοθεραπευτές που ασκούν την μέθοδο Peter Hess με εξαιρετικά αποτελέσματα σε ανθρώπους με εγκεφαλικά, σκλήρυνση κατά πλάκας, μυοσκελετικά προβλήματα, ανθρώπους με εγκεφαλική παράλυση και ένα σωρό άλλα. Όπως επίσης αρκετά νοσοκομεία επιτρέπουν σε ενεργειακούς ψυχολόγους και θεραπευτές να έρχονται και να εφαρμόζουν τις τεχνικές τους σε ασθενείς μέσα στο νοσοκομείο.
Θα τολμήσω να πω ότι είναι στο χέρι μας να μην νοσούμε πια, αρκεί να δούμε την αλήθεια κατάματα δίχως να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Ότι δημιουργούμε μπορούμε και να το αναστείλουμε.
Μπορεί να ακούγεται περίπλοκο αλλά στην πραγματικότητα είναι απλό και μεγαλειώδες. Όσοι το έχουν κάνει δεν είναι υπεράνθρωποι, είναι απλοί άνθρωποι που αποφάσισαν συνειδητά να μην νιώθουν και να μην είναι πιά άρρωστοι.
Ο κόσμος αρχίζει να αλλάζει, και να κατανοεί ότι για να υπάρξει μια ανθρωπότητα δίχως ασθένειες χρειάζεται μια ολιστική προσέγγιση του εκάστοτε προβλήματος και όχι μονομερής θεραπεία.
Χρειάζεται όπως ακριβώς είπε ο Ιπποκράτης θεραπεία πρώτα της ψυχής και μετά του σώματος.
Τι θα γινόταν αν μια ωραία ανοιξιάτικη μέρα σαν τη σημερινή, ένα σημαντικό τμήμα της Ανθρωπότητας αποφάσιζε:
- να μην χρησιμοποιήσει ποτέ πια όπλα οποιουδήποτε τύπου και βία οποιουδήποτε είδους, εναντίον οποιασδήποτε μορφής ζωής;
- να πάψει να εργάζεται σε οποιοδήποτε αντικείμενο που δεν προάγει την θετικότητα, την ίση μεταχείριση και την ευημερία, τον σεβασμό στα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων αλλά και κάθε μορφής ζωής;
Τι θα γινόταν αν αποφάσιζε:
- να επιλέξει την συνεργασία και ν`απορρίψει κάθε είδους ανταγωνισμό και αντιπαλότητα;
- να επιλέξει την ελεύθερη αναδιανομή και ν`απορρίψει κάθε συσσώρευση, απληστία και συγκεντρωτισμό;
- να επιλέξει την οδό της καλής θέλησης που οδηγεί στην αποδοχή κάθε επιλεγμένου μονοπατιού και ν`απορρίψει κάθε φανατισμό και αδιαλλαξία;
Τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχαν στρατιώτες να πολεμήσουν στις στημένες αιματοχυσίες όπου εδώ και αμέτρητους αιώνες κανένας δεν κέρδισε τίποτα περισσότερο εκτός από πόνο, πληγές, μίσος και θάνατο;
Αν οι τράπεζες ήταν άδειες, ποιος θα υπέγραφε τις πτωχεύσεις, τις κατασχέσεις, τις εξώσεις και θα σφράγιζε την κλοπή και την δυστυχία με την ενέργειά του;
Χωρίς προσωπικό, ποια εργοστάσια που παράγουν όπλα, επεξεργασμένες τροφές και φάρμακα δηλητήρια θα έμεναν ανοιχτά συνεχίζοντας το καταστροφικό τους έργο;
Η όψη της "πραγματικότητας" που βιώνουμε, εξαρτάται αποκλειστικά από την συγκατάθεση που δίνουμε σε όλες τις "ιδέες" που την απαρτίζουν.
Καθετί που υπάρχει γύρω μας, οτιδήποτε κάνουμε, μπορείς να το δείς όπως θα κοίταζες ένα οποιοδήποτε προϊόν. Η ύπαρξή του, εξαρτάται από το νόμο της "ζήτησης και προσφοράς". Αν η ζήτηση σταματήσει, το προϊόν αποσύρεται και το εργοστάσιο που το παράγει κλείνει, ή, στρέφεται στην παραγωγή ενός άλλου.
Όλα είναι ιδέες που το σύστημα της αποχαύνωσης, της εξαπάτησης και της ψευδαίσθησης μας προσφέρει από την στιγμή που γεννιόμαστε και με την διαρκή επανάληψη της προβολής τους μας πείθει ότι τις έχουμε ανάγκη και μας προτρέπει να τις αφομοιώσουμε και να ζήσουμε κάτω από αυτές.
"Το όμοιο έλκει το όμοιο" και έτσι ο καθένας έλκεται από τις ιδέες εκείνες με τις οποίες συντονίζεται καθώς το συχνοτικό πρότυπο των ιδεών αυτών συναντάει αντίστοιχο πρότυπο και η ταύτιση είναι αναπόφευκτη.
Η λογική λέει όμως ότι, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος πάντα, μπορούμε να καθορίσουμε το αν και το κατά πόσο αυτές οι ιδέες που έχουμε ενστερνιστεί έχουν θετικό αντίκτυπο τόσο για εμάς όσο και για το σύνολο.
Αυτό με την σειρά του σημαίνει ότι αφήνουμε ελεύθερο χώρο μέσα μας για να εισέλθουν ιδέες με υψηλότερο συχνοτικό πρότυπο, κρατώντας το μυαλό μας ανοιχτό και σε μια μόνιμη συνθήκη αυτοβελτίωσης με απώτερο σκοπό την ωρίμαση που οδηγεί στην εσωτερική πληρότητα.
Υπάρχουν πάντα υψηλότερες συχνοτικά ιδέες που περιμένουν εμάς να τις αναζητήσουμε, υπάρχουν πάντα ανώτερης ποιότητας "σπόροι" στην διάθεση εκείνου/ης που αναζητά ολοένα φωτεινότερα μονοπάτια να βαδίσει και ν`απομακρυνθεί από καθετί που δεν προάγει υψηλότερα αισθήματα και πληρέστερη αυτεπίγνωση. Οι ιδέες που φυτεύουμε στο εσωτερικό μας περιβόλι, αργά ή γρήγορα θα προσφέρουν τους καρπούς τους, κανένας δεν ξέφυγε από αυτή τη συνθήκη.
Ο άνθρωπος που επιθυμεί ειλικρινά να συναντήσει τον εαυτό του, θα το κάνει επιλέγοντας την οδό της εσωτερικής σιωπής.
Θα βρεί τον τρόπο και την μέθοδο που του ταιριάζει για ν`ανοίξει το μονοπάτι μέσα του που θα τον οδηγήσει στην αλήθεια του και θα του αποκαλύψει το καθετί στην αυθεντική του διάσταση.
Ο εξωτερικός κόσμος θα παραμένει σε μόνιμη κίνηση και ταραχή, θα βουίζει από τις αμέτρητες επιθυμίες και τους ανεκπλήρωτους πόθους, τις συγκρούσεις και τις αντιπαλότητες αυτών που βαδίζουν στα τυφλά, σκοντάφτοντας συνέχεια επάνω σε κάθε ιδέα που σκορπίστηκε επίτηδες στον δρόμο τους για να τους αποπροσανατολίσει και να τους κάνει να χαθούν στα σκοτάδια της άγνοιας και της αυταπάτης.
Βαδίζοντας με συνέπεια, επιμονή και υπομονή το εσωτερικό μονοπάτι, οι δύο κόσμοι ολοένα και απομακρύνονται και οι μεταξύ τους διαφορές πληθαίνουν. Αυτό δεν αποτελεί ακόμα μια σύγκρουση μεταξύ των αντιθέτων. Είναι η ουσιαστική βιωματική διαφοροποίηση ανάμεσα στο αιώνιο και το εφήμερο, το αυθεντικό και το ψευδές. Το εφήμερο θα είναι "αληθινό" για όσο θα του δίνουμε εμείς την ανάλογη εγκυρότητα, θα το πιστεύουμε ως τέτοιο και θα σπαταλάμε την ενέργεια και τον χρόνο της ζωής μας αναζητώντας μέσα σε αυτό εκείνα που βρίσκονταν πάντοτε μέσα μας.
Τι θα γινόταν λοιπόν αν η Ανθρωπότητα ξυπνούσε μια μέρα σαν κι αυτή και αποφάσιζε να βαδίσει στον δρόμο της Αγάπης για τον Εαυτό;
Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν γινόταν σαφές στις Καρδιές των Ανθρώπων ότι το "μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελες να σου κάνουν" είναι το πιο βαθύ και ουσιαστικό φίλτρο, μέσα απ`όπου ο καθένας μπορεί αν το θελήσει να εξετάσει τον εαυτό του και ν`αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στα πάντα και τους πάντες, χωρίς να χρειάζεται οποιονδήποτε "ηγέτη", "δικτάτορα" και δημαγωγό να του υποδείξει πώς θα φέρεται, πώς θα νιώθει και πώς θα πράττει; Τι θα συνέβαινε αν υπήρχε μια τέτοιας εμβέλειας κοινή αξία που όλοι θα εφαρμόζαμε μεταξύ μας;
Ποιο σκοτάδι θα μπορούσε ποτέ να εισβάλλει στην καρδιά μας και να μας στρέψει εναντίον οποιουδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο;
Ποιο πρόβλημα δεν θα καταφέρναμε να επιλύσουμε;
Ποιο εμπόδιο θα άντεχε ανάμεσά μας, ποιο τείχος θα στεκόταν όρθιο;
Υπάρχει μόνο μια Ενέργεια παντού γύρω μας, στην οποία το καθετί που υφίσταται χρωστάει την ύπαρξή του. Αυτή είναι η Ενέργεια της Αγάπης και μόνο έτσι μπορεί να περιγραφεί με λέξεις. Η αφύπνισή μας σε αυτή την αλήθεια, μπορεί να προκύψει μόνο όταν αποφασίσουμε να στραφούμε στην Ορθή Χρήση της Δύναμης. Όλα τα παραπάνω παραδείγματα αυτό τον σκοπό έχουν, να αντιληφθούμε τον τρόπο που χρησιμοποιούμε την δύναμή μας, σε κάθε δοσμένη ευκαιρία στον χώρο και τον χρόνο. Δεν είμαστε έρμαια της δύναμης, δεν μας επιβάλλεται τίποτα από πουθενά και από κανέναν, ζούμε στο Σύμπαν της Ελεύθερης Βούλησης. Η υποταγή μας ή όχι απέναντι σε συγκεκριμένες ιδέες που μας προσφέρθηκαν, είναι αυστηρά προσωπική μας υπόθεση και επιλογή.
Εν κατακλείδι,
Τι θα συμβεί όταν αποφασίσουμε να ζήσουμε κάτω από την Άνευ Όρων Αγάπη;
«Πυρός τε ανταμοιβή τα πάντα και πυρ απάντων όκωσπερ χρυσού χρήματα και χρημάτων χρυσός»
«Τα πάντα ανταλλάσσονται με το πυρ όπως ακριβώς ο χρυσός με τα πράγματα και τα πράγματα με τον χρυσό»
- Ηράκλειτος -
[ Πλούταρχος, «Περί του ΕΙ του εν Δελφοίς 8, 388d]
** ** ** **
< Υπήρξε ασφαλώς μιά μεγάλη στιγμή στην ιστορία τής ανθρώπινης σκέψης η σύλληψη (ή μάλλον το νοητικό άλμα εις ύψος) οτι το πυρ βρίσκεται σε αλληλόπαθη σύζευξη με τα πάντα, αποτελώντας το κοινό σημείο αναφοράς τους.
Αλλά γιά ποιό «πυρ» πρόκειται;
Μερικοί πιθανολογούν οτι πρόκειται για τον «Λόγο» ή για τον «αιθέρα», αλλά ο Ηράκλειτος γνώριζε και χρησιμοποιούσε αυτές τις δύο δυναμικές λέξεις, όπου οι σημαντικές του ανάγκες το απαιτούσαν. Και δεν φρονούμε οτι θα «αντάλλασσε» τα πάντα μ’ ένα αμφίβολο στην σημασία του λογοϊκό σχήμα.
Συνεπώς εστιάστηκε στο «Πυρ» (πυρολεκτώντας) και άφησε στον διαχρονικό του αναγνώστη την φροντίδα να εννοήσει σε ποιό απ’ τα τρία πυρ αναφέρεται.
Ας ερευνήσουμε, συνεπώς, την πύρινη κλίμακα ή την τριγωνική πύρινη πυξίδα, για να βρούμε το ποιοτικό πυρ που αποτελεί το παραδεκτό μέτρο ανταλλαγής των πάντων.
Δεν χρειάζεται μεγάλη περίσκεψη για να κατανοήσουμε οτι ασφαλώς δεν αναφερόταν στο κατώτερο φυσικό πυρ, γιατί το «πυρ διά τριβής» υποσταθμίζεται και είναι εντροπικό. Δηλαδή σβήνει και δεν έχει μόνο του μεγάλη χρονική διάρκεια χωρίς διαρκή εξωτερική τροφοδότηση.
Οπότε δεν είναι δυνατόν, ακόμα και από έναν εξωτερικό παρατηρητή, να ληφθεί σαν <μέτρο> και μάλιστα «όλων των πραγμάτων» και σαν σταθερό σημείο αναφοράς τους.
Όσο για το πρώτο κοσμικό Πυρ (την ηλεκτροφόρο πρωθύλη της αειζωΐας), είναι αδύνατον να χρησιμεύσει σαν μέτρο ανταλλαγής όλων των χωρο-χρονικών πραγμάτων.
Γιατί, ασφαλώς, ελάχιστα «χρήματα» (ή πράγματα) ανταμείβονται με την αειζωΐα, αφού τα πιό πολλά αδυνατούν να αντέξουν στο διαχρονικά περιτελλόμενο καμίνι της αύξουσας πυράκτωσης στο οποίο υποβάλλονται για να καταστούν αθάνατα.
Αλλά υπάρχει και ο αντίστροφος λόγος αποκλίσεως, αφού το αείζωον πυρ δεν είναι δυνατόν να αποδεχθεί την ανταλλαγή του με τα φθαρτά πράγματα.
Συνεπώς, λόγω των διττών δυσκολιών, είναι αδύνατον να αναφέρεται ο Ηράκλειτος στο κοσμικό πυρ της ηλεκτροφόρου αειζωΐας με το οποίο ελάχιστα «πράγματα» είναι ικανά να ανταλλαγούν.
Οπότε εναπομένει το ενδιάμεσο ή δεύτερο εκ των τριών πυρών: Το ψυχογενές πυρ της Αγάπης. Και σ’ αυτό αναφέρεται ο Ηράκλειτος.
Γιατί η πύρινη Αγάπη είναι η μόνη που αποδέχεται, ευχαρίστως, να ανταλλαγεί με όλα τα πράγματα, σε οποιαδήποτε κλίμακα της εξελίξεως και αν βρίσκονται.
Γιατί η πύρινη θαλπωρή της Αγάπης τα μαγνητοκαλεί από το χάος της αμορφίας ή ασχημίας για να τους προσδώσει σχήμα και ωραιότητα.
Η πύρινη Αγάπη δέχεται να δώσει χείρα βοηθείας σε όλα τα πράγματα ώστε να επικοινωνήσουν με την ψυχή τους και επέκεινα με την ψυχή των πραγμάτων.
Γιατί η διάπυρη Αγάπη με πρόσχημα την ομορφιά ή το κατάλληλο σχήμα όλων, καθοδηγεί τα πάντα να υπηρετήσουν το Κοσμικό σχέδιο.
Τέλος, η φιλόστοργος ζηλωτεία της Αγάπης διαπαιδαγωγεί τα πάντα, δυναμοποιώντας το μαγνητόπαλμο είναι τους, με την ψυχογόνο Διάπυρη πνοή της.
Συνεπώς η νομοτελειακή ανταμοιβή όλων είναι η Αγάπη. Και στην πύρινη υπόστασή της αναφέρεται ο Ηράκλειτος όταν την συγκρίνει με τον χρυσό, με τον οποίο ανταλλάσσονται όλα τα ένυλα πράγματα.
Γιατί το πυρ της Αγάπης είναι ο Κοσμικός χρυσός και μέσω τού πυρός της Αγάπης διενεργείται όλο το εξελικτικό 'εμπόριο' της Κοσμικής ενδοχώρας.
** Αγάπη είναι η Ημερήσια Διαταγή του Ήλιου.
Αγάπη είναι οι Λευκογενείς Πύρινες Λόγχες.
Αγάπη είναι η Διάπυρη Μήτρα Ευθύνης.
Αγάπη είναι η Υψικάμινος της Αυτοθυσίας.
Αγάπη είναι το Μονοπάτι των Ψυχοστροβίλων.
Αγάπη είναι ο Ιδαιοχορός της Διογενέσεως.
Αγάπη είναι οι Κεραυνοί των Διαετών του Σύμπαντος.
Αγάπη είναι η Τηλετύπηση του Κοσμο-μαγνητικού Κέντρου.
Αγάπη είναι τα Δακτυλικά αποτυπώματα της Μητέρας του Κόσμου.
Ηλικία : 44 Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 1297
Θέμα: Απ: Ανεπιφύλακτα Πεμ 17 Αυγ - 15:29:15
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: 12 Κλειδιά για την πρόσβαση στις βαθύτερες διαστάσεις της ζωής Τετ 13 Σεπ - 13:10:12
12 τρόποι για να αποκτήσετε πρόσβαση σε κρυμμένες διαστάσεις και εναλλακτικές πραγματικότητες
Ολόκληρη η ζωή μας είναι μια βιασύνη. Κυνηγάμε τις επιθυμίες μας και τα ανεκπλήρωτα όνειρά μας. Μας αρέσουν τα χρήματα, η δύναμη, το κύρος, μια πλούσια και ευτυχισμένη ζωή. Ωθούμενοι από τις φιλοδοξίες μας, επιδιώκουμε διάφορους στόχους σε όλη την διάρκεια της ζωής μας. Έχουμε φιλοδοξίες, θέλουμε πάντα να πετύχουμε κάτι. Αυτή η ανήσυχη βιασύνη υποκινείται από τον φόβο μας ότι δεν είμαστε ακόμα αυτό που θέλουμε να γίνουμε. Δεν είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι, θέλουμε πάντα κάτι άλλο. Ως εκ τούτου, χάνουμε την πρόσβασή μας στις βαθύτερες διαστάσεις της ζωής. Οι βαθύτερες διαστάσεις είναι παρούσες στην ζωή μας, αλλά έχουμε χάσει την επαφή λόγω της έλλειψης εγρήγορσης. Ως εκ τούτου, τίθεται το ερώτημα, πώς μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στις βαθύτερες διαστάσεις της ζωής;
12 Κλειδιά για την πρόσβαση στις βαθύτερες διαστάσεις της ζωής
Κλειδί 1 Είσαι ένα αθάνατο ον, που έχει χαθεί στον κόσμο της απομόνωσης, και τώρα ψάχνει απεγνωσμένα για τον εαυτό του.
Κλειδί 2 Με ένα μυαλό γεμάτο σκέψεις, δεν θα βρεις ποτέ την αλήθεια, διότι, η αλήθεια μπορεί να αποκαλυφθεί μόνο στον σιωπηλό χώρο της καρδιάς.
Κλειδί 3 Σταμάτα να κατηγοριοποιείς και να αναλύεις τις μεθόδους λειτουργίας του νου σου και άφησε τον πλούτο του γνήσιου εαυτού σου να ανθίσει μέσα σου.
Κλειδί 4 Αν ο νους είναι ήρεμος και γαλήνιος, δεν υπάρχει χώρος για φόβο, φθόνο ή θλίψη, τότε ακολουθείς την ροή της Ζωής, που δεν έχει αρχή ούτε τέλος.
Κλειδί 5 Μπορείς να βιώσεις την ροή της Ζωής μόνο μέσα και γύρω σου όταν βρίσκεσαι στην κατάσταση της αφυπνισμένης συνείδησης.
Κλειδί 6. Ξύπνα από το λήθαργο της ταύτισης με τις σκέψεις και τις επιθυμίες σου, και τότε, στον ακίνητο χώρο της Συνείδησης, ο τρελός, πάντα μεταβαλλόμενος κόσμος θα μεταμορφωθεί σε ένα υπέροχο παιχνίδι.
Κλειδί 7 Η εγρήγορση είναι το άνοιγμα της πόρτας στην αληθινή κατάσταση της ζωής μας, στην Ενότητα.
Κλειδί 8 Η εγρήγορση είναι μια φωτιά μέσα σας, η οποία καίει τον κόσμο της απομόνωσης γύρω μας.
Κλειδί 9 Πρόσεξε! Η αφυπνισμένη συνείδηση είναι επικίνδυνη, επειδή μπορεί να καταστρέψει τα όνειρά σου για την πνευματική ανάπτυξη σε μια στιγμή.
Κλειδί 10 Το πρώτο δώρο της συνειδητής εγρήγορσης είναι όταν ανακαλύπτεις, ότι αντί για εσένα, τα βαθιά προγράμματα του συμμορφωμένου μυαλό σου οδηγούν την ζωή σου.
Κλειδί 11 Αν αναζητάς την ευτυχία έξω από τον εαυτό σου, μπορείς να βρεις μόνο στιγμιαία ικανοποίηση. Η ευτυχία είναι η χαρά της Ύπαρξης, η ίδια, η συνειδητή παρουσία.
Κλειδί 12 Η πιο δελεαστική άνθιση της σωστής εσωτερική ύπαρξή σου είναι η ευγνωμοσύνη.
Από τη στιγμή που ένας άνθρωπος καλής θελήσεως θελήσει να μάθει ποια είναι η Αλήθεια, ενεργοποιεί Νόμους που θα τον ωθήσουν προς τα εμπρός.
Το πρώτο βήμα –σε όλη αυτήν τη διεργασία– βασίζεται στην απόφαση που θα λάβει από μόνο του το άτομο, στο να θελήσει να γνωρίσει την ίδια την Αλήθεια πέρα από τα φαινόμενα. Και θεωρώ ότι η βούληση είναι ο πρωταρχικός παράγοντας, γιατί χωρίς αυτή τίποτε δεν πραγματοποιείται.
Ενσαρκωμένοι Μαθητές αλλά και Διδάσκαλοι (Μύστες) ίδρυσαν Μυητικές Σχολές, ώστε να διαιωνιστεί η Μύηση, η οποία, όταν είναι αυθεντική, είναι πάντοτε ΜΙΑ, όπως και μία είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ και ένα είναι το ΥΨΙΣΤΟ ΟΝ.
Από τα βιβλία του: Roger de Pins ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ Εκδόσεις «Ψυχή του Κόσμου»
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ανεπιφύλακτα Πεμ 12 Οκτ - 10:38:30
Η λέξη Υγίεια είναι μια κωδικοποιημένη σύνθεση. Περιλαμβάνει μέσα τα πέντε στοιχεία. Το Υ (ύψιλον) είναι το Ύδωρ, το Γ (γάμα) είναι η Γαία-Γη, το Ι (ιότα) είναι η Ιδέα (με την έννοια του πυρός δηλ. των εντυπώσεων που λαμβάνουμε δια μέσου του φωτός), το ΕΙ (έψιλον ιότα) είναι ο Ορφέας ή αλλιώς το ΕΙ εν Δελφοίς) και το Α (άλφα) ο Αήρ. Όταν τα τέσσερα στοιχεία (ύδωρ, γαία, ιδέα, αήρ) είναι ισόρροπα τότε μπορούμε να εισέλθουμε στο ΕΙ εν Δελφοίς που ήταν στο αέτωμα του ναού του Απόλλωνος και σημαίνει "να είσαι". Με τον τρόπο που ζούνε σήμερα οι άνθρωποι απλά ζούνε χωρίς να είναι.δηλ. δεν προσεγγίζουν το "είναι" τους που σχετίζεται με τον Ορφέα. Η αληθινή υγίεια είναι μια σύνθεση των πέντε στοιχείων σε συνδυασμό με τα ανάλογα είδη τροφής . Ένα είδος τροφής είναι η στερεά και υγρή. Ένα δεύτερο είδος, σύμφωνα με το Ιπποκράτη, είναι ο αέρας. Το τρίτο είδος τροφής είναι οι ιδέες γι αυτός συνηθίζουμε να λέμε "πνευματική τροφή" ή "τροφή για σκέψη". Με τις ιδέες και εντυπώσεις τρεφόμαστε. Το τέταρτο είδος είναι ο Αιθέρας όπου το αιώνιο τρέφει το αιώνιο. Υγιειής δεν είναι αυτός που δεν είναι άρρωστος αλλά αυτός που τρέφει όλους τους φορείς του και αισθάνεται πληρότητα, τον όλβο δηλ. τον όλο βίο, την βαθιά ικανοποίηση. όπου κανείς δεν την χαρίζει ή την αγοράζει αλλά κατακτιέται. Στην μυθολογία μας η Υγίεια ήταν κόρη του Ασκληπιού, και της Ηπιόνης και εκτός από θεά της Υγείας, ήταν θεότητα κάθε καθαρού πράγματος.
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Τετ 19 Οκτ - 20:22:11
