Ανεπιφύλακτα

Σας αγαπω !!!!!

Επισκέπτης

Πόσο μικρός νιώθεις για να κάνεις μια αλλαγή ;;;

Επισκέπτης

Χαρα Νικοπουλου

Σήμερα επέλεξα να σας μιλήσω ως δασκάλα να σας κάνω εν δυνάμει μαθητές μου το μάθημα θα είναι ιδιαίτερο πώς να γίνεις ο Πολεμιστής Του Φωτός, πώς να ξεσηκωθείς, να διεκδικήσεις και στο τέλος πώς να νικήσεις! Αυτή τη φορά, η ευχή της Σπαρτιάτισσας Μάνας θα γίνει πιο απόλυτη, ποτέ πια ΕΠΙ ΤΑΣ μόνο ΤΑΝ!

Το μάθημα αυτό θα μου επιτρέψετε να το αφιερώσω σε κάποιους Έλληνες που συνάντησα τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Άλλοι από αυτούς ήταν πολεμιστές της Κύπρου, άλλοι οι ελεύθεροι πολιορκημένοι του Αγίου Παντελεήμονα οι οποίοι βρίσκεστε σήμερα εδώ και σας ευχαριστώ πολύ, άλλοι Πνευματικοί ταγοί της Ακαδημίας Αθηνών , άλλοι Εύζωνες ή απλώς νέοι περήφανοι γνώστες της Ελληνικής Μυθολογίας και ετυμολογικοί γνώστες του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος ως γνήσιοι απόγονοι της θεάς Αθηνάς, μα, πάνω από όλα για μια ακόμη φορά επιτρέψτε μου, αυτό το μάθημα ανδρείας να το αφιερώσω στους 39 συμμαθητές σας, που όμως ήδη πολέμησαν και απέδειξαν πως είναι Αθάνατοι Έλληνες, στα δικά μου Πομακόπουλα της Θράκης και εδώ θέλω το πιο δυνατό σας χειροκρότημα. Αφήστε με λοιπόν να σας αποκαλώ σ’ αυτό το μάθημα που θα κάνουμε, παιδιά μου κι ας ξεκινήσουμε την αναζήτηση της ειμαρμένης των Ελλήνων!

Παιδιά μου, γνωρίζετε ποιοι είσαστε; Έλληνες ανδρειωμένοι μα, Έλληνες μαρμαρωμένοι που κάποιοι σας κόψανε κρυφά τα δόρατα και τις ασπίδες και δεν σας έμαθαν να μάχεστε, μα μόνο να πονάτε μη τυχόν διεκδικήσετε την πιο τρανή Ελλάδα μη τυχόν νικήσετε τον Τούρκο το δυνάστη .

Στις εκκλησιές μας έμαθαν πως ο ΑΙΤΩΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΙ Ο ΖΗΤΩΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ μα χρόνια τώρα βρίσκεται μαρμαρωμένος ο Βασιλιάς του γένους και τα παιδιά του μένουν μοναχοί και ξεχασμένοι. Στη Β. Ήπειρο κανείς πια δε μιλά. Τους ξέχασε η Ελλάδα. Η Μακεδονία χάνεται κι ας ήταν γη του Αλεξάνδρου. Η Θράκη αλώθηκε απ ’τα σκυλιά που φάγανε την Κύπρο και η Αθήνα της Παλλάδας η φωλιά αλώθηκε από λαθρομεταναστόκαταπατητές του πνεύματος του αρχαίου γι αυτό και σήμερα εδώ ως άλλοτε σε ένα κρυφό σχολειό θα μπούμε, για να αναζητήσουμε ξανά που είναι η ελευθερία αυτή που ο Έλλην τη ζητά και ψάχνει με ανδρεία! Κι όταν το βράδυ από δω θα φύγουμε δε θα ‘μαστε πια ίδιοι γιατί ως δούλοι μπήκαμε πολεμιστές θα βγούμε!

Μα για να πετάξουμε ελεύθεροι θα πρέπει πρώτα του Αετού την πτήση να ερευνήσουμε καλά! Το μάθημα πεζά και όχι επικά αρχίζει ή καλύτερα συνεχίζει. Παράδειγμα προς μίμηση: Η πτήση αναγέννησης του Αετού.

Ο Ελληνισμός ανέκαθεν έμοιαζε με έναν Αετό. Σκεφθείτε ο Αετός είναι το μακροβιότερο από τα αγέρωχα πουλιά όπως ακριβώς και η Ελλάδα που ζει εδώ και χιλιάδες χρόνια ο Αετός λοιπόν ζει 70 ολόκληρα χρόνια. Για να φτάσει όμως σε αυτή την ηλικία, πρέπει να πάρει μια σκληρή και γενναία απόφαση. Στο μέσον ακριβώς της ζωής του τα νύχια του δεν μπορούν να αρπάξουν τη λεία για να τραφεί, το ράμφος του γίνεται πάρα πολύ κυρτό και τα γερασμένα του φτερά δεν τον βοηθούν πλέον να πετάξει. Τότε, έχει μόνο δύο επιλογές ή να πεθάνει ή να περάσει μια επώδυνη διαδικασία αλλαγής που θα διαρκέσει 150 ημέρες .

Η διαδικασία αυτή απαιτεί να πετάξει στη φωλιά του στην κορυφή ενός βουνού , εκεί ο αετός χτυπά το ράμφος του μέχρι να το αποκόψει και μετά θα περιμένει να φυτρώσει ένα καινούργιο ράμφος. Με αυτό θα αποκόψει και τα νύχια του. Αφού λοιπόν φυτρώσουν τα καινούργια νύχια ο Αετός αρχίζει να μαδάει τα γερασμένα του φτερά .Μετά λοιπόν από πέντε μήνες ο Αετός πραγματοποιεί τη περίφημη Πτήση της Αναγέννησης του και ξαναζεί.

Προσέξτε όμως παιδιά μου, όλα τα περνάει μόνος του! Επιστρέφει που; Στη φωλιά του. Κόβει μόνος του τα πάθη και τα ελαττώματα του. Έτσι λοιπόν και ο Ελληνισμός είναι ένας μοναχικός Αετός. ΠΟΤΕ δεν είχε συμμάχους. Πάντα ήταν μόνος του μα πάντα θυμηθήτε έδινε έναν όρκο: Ου καταισχυνώ τα όπλα τα ιερά, ουδ’ εγκαταλείψω τον προστάτην ω αν στοίχω, αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων, και μόνος και μετά πολλών

Μα πάντα το χει η μοίρα των Ελλήνων να πολεμούνε λίγοι . Ο Έλληνας και σήμερα παιδιά μου, μόνος του θα αναγεννηθεί γιατί μέσα του κρύβει ανέκαθεν έναν πολεμιστή, άλλοτε κρύβει έναν Λεωνίδα, άλλοτε έναν Αλέξανδρο, άλλοτε κρύβει έναν Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, άλλοτε έναν Κολοκοτρώνη , μια Ηρώ Κωνσταντοπούλου, άλλοτε έναν Ευαγόρα Παλικαρίδη , έναν Ηλιάκη, έναν Αριστοτέλη Γκούμα και αμέτρητους άλλους.

Σήμερα λοιπόν η Ελλάδα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη ηλικία. Αυτήν των σαράντα ετών του Αετού.

Δεν διεκδικούμε τίποτα χημικά, δεν κάνουμε όνειρα και δεν πετάμε ψηλά. Η σημερινή κυβέρνηση του Γεώργιου Παπανδρέου μας υποδουλώνει κάθε μέρα και πιο βαθιά στον Οθωμανισμό μέσα από έναν εσκεμμένο νεοραγιαδισμό που την διακρίνει.

Μα πρέπει κι εμείς να αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας όπως ο Αετός . Να ξυπνήσει μέσα μας ο Πολεμιστής του χθες και του σήμερα.

Ο ΤΡΟΠΟΣ; ΕΝΑΣ!

Γυρίστε στη φωλιά σας στην κορυφή του βουνού. Ταξιδέψτε στις γωνιές της Ελληνικής σκέψης και στο «Γνώθι σεαυτόν» . Μπείτε έστω και νοερά μέσα στο σώμα του Λεωνίδα και του Κολοκοτρώνη. Πρώτα όμως νιώστε τον πόνο που ένιωθαν πολεμώντας μα πάνω από όλα μετά νιώστε την ανδρεία της ψυχής τους. Μεθύστε με το κρασί των Αθανάτων και όσο κι αν ακούγεται σκληρό κάντε ζωή σας το θάνατο και Αθάνατοι θα ζήσετε. Δεν είναι τυχαίο που μόνος του αγωνίστηκε και ο Χριστός, μα «θανάτω θάνατον πατήσας». Μόνος και ο Λεωνίδας στα στενά των Θερμοπυλών μα έμεινε Αθάνατος. Όλοι ήσαν απόλυτοι στις θέσεις τους. Έτσι και εμείς πρέπει να είμαστε απόλυτοι και αδιαπραγμάτευτοι στο ότι το έθνος μας ορίζει. Ο Χριστός δεν έλεγε τυχαία πως θα ξεράσει τους χλιαρούς. Ο Κολοκοτρώνης δίκαια πρόσταζε το θρυλικό «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» και ο Λεωνίδας δεν προειδοποιούσε τυχαία με την ιστορική του απειλή το βάρβαρο εχθρό « Μολών λαβέ».

Γι’ αυτό παιδιά μου σήμερα, πιο πολύ ίσως από κάθε άλλη φορά, θα ‘θελα να έρθω δίπλα στον καθένα σας και με το χέρι να σας αγγίξω στην ψυχή. Θέλω να αγγίξω πιο πολύ τους ελεύθερους πολιορκημένους που σήμερα βρίσκεστε εδώ και το πρωί ήμουν στον Άγιο Παντελεήμονα και έβλεπα το δράμα σας. Θέλω να αγγίξω τον καθένα από σας που δεν αντέχετε άλλο τη σκλαβιά και θέλετε ελευθερία. Μόνο ένα σας απομένει ακούστε με και δε θα το μετανιώσετε, Βγάλτε τον πολεμιστή που κρύβετε μέσα σας. Θωρακιστείτε όμως πρώτα. Μη βγείτε στη μάχη ξυπόλυτοι.

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ;

ΠΟΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΟΠΛΑ;

Δώστε μεγάλη βαρύτητα!

ΙΕΡΕ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΟΠΛΙΣΟΥ !!!

1.Φόρεσε τις περικνημίδες σου, θα σου χρειαστούν για να κρατήσεις τα γόνατά σου αλύγιστα, γιατί αν χαθούν τα γόνατα σου και συρθείς χάμω, όλη η ψυχή σου θα υποκύψει στο φόβο. Για σένα Έλληνα του σήμερα, οι περικνημίδες σου είναι η πίστη στο Θεό που πιστεύεις, που πάντα διώχνει το φόβο και μας κάνει ατρόμητους. Ο Πολεμιστής που έχει κατακτήσει την αφοβία, σε κάθε του βήμα ανοίγει με κραδασμό το μονοπάτι της ανδρείας.

2.Πάρε τη χάλκινη ασπίδα σου, θα σου χρειαστεί για να αποκρούσεις τις λυσσαλέες επιθέσεις της λύπης. Η ασπίδα του σήμερα για σένα Έλληνα, είναι η γνώση της ιστορίας. Να ξέρεις καλά ποιος είσαι . 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Γιατί είσαι και γεννήθηκες Έλληνας. Και ας μην ξεχνάμε Έλληνας γεννιέσαι δε γίνεσαι ποτέ! Ελληνόψυχος γίνεσαι!

3.Το έδαφος που υπερασπίζεσαι λέγεται αλυπία. Ζήσε Άλυπος! Και αν είναι να δώσεις την έσχατη μάχη ΤΕΛΕΥΤΑ ΑΛΥΠΟΣ! Γιατί, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!

4.Προφυλαξε βαθιά την κεφαλή σου και ιδίως τα αυτιά σου, μέσα όμως στο κράνος της σοφίας! Μην υποκύψεις Έλληνα του σήμερα, στην πλύση εγκεφάλου, που σου κάνουν από τα δελτία ειδήσεων ! Άκου μόνο το χτύπο της καρδιάς σου, όταν ακούει τον Εθνικό Ύμνο! Πως αλλιώς θα προφυλαχτείς από το δόλιο ψεύδος με τις χίλιες δύο μεταμφιέσεις που παίρνει, ώστε, να μοιάζει με αλήθεια; Πάρε στο χέρι σου το μαχαίρι, το μαχαίρι όμως της γνώσης, και σκότωσε κάθε προβατόσχημο λύκο!

5. Τέλος οπλίσου με το πανίσχυρο δόρυ της συνειδητής πρόθεσης σου. Μην περιμένεις να σε εξευτελίσουν κι άλλο. Μην περιμένεις να ξεσηκωθείς γιατί δε θα χεις πλέον να κάνεις κάτι άλλο. Τότε δε θα χει καμιά αξία. Δείξε αξιοπρέπεια στον Έλληνα που κρύβεις μέσα σου και ξεσηκώσου τώρα!

Να λοιπόν, πέντε είναι τα πνευματικά σου όπλα :

Περικνημίδες, δηλαδή πίστη στο Θεό και στην Ελλάδα,

Ασπίδα, δηλαδή γνώση της ιστορίας,

Κράνος, για να μην ακούμε τι λένε οι σύγχρονες σειρήνες του Γιωργάκη,

Δόρυ, επίθεση και όχι άμυνα, διεκδίκηση και όχι ηττοπάθεια .

Πάνω από όλα όμως, θέλω να θυμάσαι ένα πράγμα Έλληνα που είσαι απέναντί μου. Μην υποτιμάς κανέναν εχθρό, ούτε το μογγόλο και απολίτιστο Τούρκο που μιμείται τον άνθρωπο, ούτε το σκυλοφάγο Πακιστανό, ούτε το σκυπητάρη Αλβανό, ούτε το θηλυπρεπή, θολοκουλτουριάρη, που κατά λάθος Ελληνοφωνεί, μην υποτιμάς κανέναν εχθρό. Θυμήσου, μάθε να τον αναγνωρίζεις με την πρώτη ματιά, γιατί οι περισσότεροι απ’ αυτούς ή σχεδόν όλοι, καταρρέουν με την αναγνώριση και μόνο.

Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί σου. Θυμήσου!

Μα εσύ Έλληνα μου, προχώρα μόνος. Προχώρα, σε μία ανίερη συμμαχία, αυτή που θα ενώσει μέσα σου, στη δική σου φωλιά, στην κορυφή του βουνού, το παρελθόν σου με το τώρα. Ξεκλείδωσε απ’ τα μέσα σου τον ξακουστό Λεωνίδα, που πλέον όμως κάνει το σταυρό του και δίνοντας υπόσχεση νίκης, απειλεί κάθε σκυλότουρκο με τη λακωνική του ρήση «Μολών Λαβέ». Θωράκισε τον εαυτό σου ακόμα και απ’ τον εγωισμό σου. Αυτόν που πάντα στον Ελληνισμό, έφερνε τις διχόνοιες και τα μίση. Γι’ αυτό όταν θα μείνεις μόνος, έχε μέσα την ταπεινοφροσύνη όχι όμως την ταπείνωση. Μια αξιοπρεπή ταπεινοφροσύνη, μην υπερτιμάς τον εαυτό σου, μην αυτοπροβάλλεσαι. Δεν θα τους αιφνιδιάζεις. Έτσι θα ξέρουν πάντα, ποιος είσαι, και πως σκέφτεσαι. Προσπάθησε όσο γίνεται – γιατί γίνεται – να μην έχεις φθόνο μέσα σου, μόνο τη θεία Νέμεσις του Αχιλλέα! Μάθε να περνάς απαρατήρητος ακόμη και όταν ξεκουράζεσαι! Ακόμα και όταν κάνεις το πιο απλό, ακόμη και όταν αναπνέεις Πολεμιστής να είσαι! Μην αγαπάς το έθνος σου, μονάχα όταν προλαβαίνεις από τις δουλειές σου! Μην αγαπάς την πίστη σου, μονάχα, όταν Κυριακή στην εκκλησιά πηγαίνεις! Κάνε τη μάχη σύντροφο, κάνε τη γη σου κάστρο!

ΙΕΡΕ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ, ΈΛΛΗΝΑ, που ήρθες από την Ήπειρο, τη Θράκη, το Αιγαίο, τη Θεσσαλία και τη στερεά, Μακεδονία και Κρήτη, από της Λακεδαίμονος τη γη και τη Μεγαλόνησο! Μη σε βαραίνει ο πόλεμος που ανίερα ξεκίνησε μέσα από την ψυχή σου. Κάνε τον απλά πνοή σου, ανάσαινε ελεύθερα, θυμήσου τη γενιά σου. Μην υπομένεις άλλο το ζυγό, σου κλέβουν τη ψυχή σου. Μα πιο πολύ από ποτέ θυμήσου πως στο τέλος θα αντέξεις. Γιατί και ο προμηθέας σου, στο βράχο, σε κοιτάει, να σε κατασπαράζει τ’ όρνεο: Μα εσύ εκεί να αντέχεις, γιατί όλοι μας την ψάχνουμε την ποθητή Ιθάκη! Μόλις σκεφτείτε που βγήκαμε από το νησί των λωτοφάγων της λήθης και της λησμονιάς οι Δραγουμάνοι όρισαν πως δεν υπάρχει πλέον, το Εθνικής δίπλα από το Παιδείας, για να ξεχάσουν τα Ελληνόπουλα πως είναι ανδρειωμένα, πως είναι απόγονοι Αθανάτων, που φέρνουνε τη νίκη! Και φτάσαμε στου Κύκλωπα τη γη, αυτού που έχει μόνο ένα μάτι, γιατί η παγκοσμιοποίηση, δεν βλέπει με τα δύο, δε ξεχωρίζει Έθνη, ούτε Λαούς, μα, ζωοποιεί τους πάντες! Έλληνα μου, βάλε στρατηγική και τεχνική, ως άλλος Οδυσσέας, μόνο με ένα τρόπο θα τους νικήσουμε, αν γίνεις ο Κανένας!

Να μην γνωρίζουν από πού θα έρθει η θεία δίκη, ν’ αρχίσει ο κλεφτοπόλεμος, να ετοιμάσουμε τους νέους μας, να σκάνε σαν τις βόμβες στα χέρια τους και στη σπηλιά του ξένου Κύκλωπα Αρχηγού μας. Και σα ξεφύγουμε από κει, και φτάσουμε στην Ιθάκη, μεσ’ στου Βοσπόρου τα στενά και στης Αγιά Σοφιάς την εκκλησιά θα κάνουμε όλοι το σταυρό μας, γιατί η Ελλάδα ήταν οδηγός μας και φάρος μας και πίστη! Θα ανοίξει η Πύλη και θα βγει ο Βασιλιάς από τα μαρμαρωμένα αλώνια και τότε, σκεφτείτε τον μπροστά σας: Αναγνώριση θα δώσει στην ανδρεία! Γιατί εσύ Έλληνα ορκίστηκες στο χθες και κράτησες το λόγο, «Αμες δε γεσόμεθα, πολλώ κάρρονες» (εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροί σας),φωνάζεις στους προγόνους, και τώρα αποδείχθηκες Πολεμιστής, υπέρτατος των πάντων.

Κι αν όλα αυτά που ακούσατε μοιάζουν με ιστορία, πάρτε τα όπλα, γράψτε την, γιατί ποτέ δεν άνθισε η Ελληνοτουρκική φιλία !!!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΩΪΚΗ ΔΑΣΚΑΛΑ ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ !

Το διαβάσα από το: Μια δασκάλα παραδίδει ένα απίστευτο μάθημα σε σχολείο.."Πώς να γίνεις ο Πολεμιστής Του Φωτός" http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2015/06/blog-post_5774.html#ixzz3e3XABVgY

Επισκέπτης

Επισκέπτης

Επισκέπτης

Ταπεινότητα ... η πανοπλία της ψυχής.

Ανεπιφύλακτα - Σελίδα 11 Knight_with_shield

"Όσο πιο ταπεινός ... τόσο πιο επιτυχημένος"

Σημείο για στοχασμό
Η ταπεινότητα μας προμηθεύει τα φτερά για να πετάξουμε.
Μας δίνει έναν ενθουσιασμό που βασίζεται στην εσωτερική μας αλήθεια και μας επιτρέπει να προχωράμε αβίαστα.
Όταν δεν υπάρχει ταπεινότητα, νιώθουμε τα προβλήματα που εμείς δημιουργήσαμε για τον εαυτό μας να μας έλκουν προς τα πίσω ξανά και ξανά.

Παρεξηγήσεις...

Όπως με τις περισσότερες αρετές, έτσι και με την ταπεινότητα οι άνθρωποι στην πορεία χρόνου, κάνοντας λάθος εφαρμογή της και βιώνοντας άσχημα αποτελέσματα, άρχισαν να της ρίχνουν (της ταπεινότητας), την ευθύνη (ως συνήθως...)

Ταπεινότητα δεν σημαίνει ότι ταπεινώνω τον αυτοσεβασμό μου, αλλά τις προσδοκίες, εγωισμό, κριτική και απαιτήσεις μου από τους άλλους ή τις καταστάσεις ...
Ταπεινότητα σημαίνει : "νιώθω εσωτερικό πόνο ... μάλλον χρειάζεται να μάθω κάτι που δεν γνωρίζω, μάλον χρειάζεται να δυναμώσω εσωτερικά πιο πολύ ... , ας ξαναπροσπαθήσω"

Εφαρμογή
Όταν κάνω κάτι, πρέπει να σιγουρευτώ ότι είμαι ικανοποιημένος/η με αυτό και ας δώσω λίγο χρόνο ώστε να υπενθιμήσω στον εαυτό μου το πόση χαρά μου χαρίζει η ενασχόληση αυτή.
Αυτό, θα με ελευθερώσει σταδιακά από την επιθυμία για έπαινω ή αναγνώριση.
Έτσι και το κάθε έργο που αναλαμβάνω θα είναι επιτυχημένο, αλλά και οι άλλοι θα εκτιμούν την αυθεντική και εγκάρδια προσπάθειά μου.

Εξάσκηση στη σιωπή
Με γλυκιά εκτίμηση και σεβασμό επισκέπτομαι και πάλι το εσωτερικό μου κόσμο ... στη σιωπή, αποκαθιστώ την ιερότητα της ύπαρξης μου ... εκτιμώντας τη σιωπή, εκτιμώ τισ στιγμές με τον εαυτό μου ... , αναπτύσσοντας αυτό το χώρο μέσα μου μπορώ να προσκαλέσω την αληθινή ικανοποίηση ... την ικανοποίηση της ύπαρξης πριν τα εξωτερικά αποτελέσματα των πράξεών μου ... πριν την εξωτερική επιβεβαίωση ή την απόρριψη.
Έχω ήδη βιώσει και δώσει τον καλύτερο εαυτό ...

Το διάβασα εδώ: http://www.avlostisgnosis.org/2012/03/blog-post_20.html

Επισκέπτης

Επισκέπτης

Ηλιόδωρος έγραψε:: Χαρα Νικοπουλου

Σήμερα επέλεξα να σας μιλήσω ως δασκάλα να σας κάνω εν δυνάμει μαθητές μου το μάθημα θα είναι ιδιαίτερο πώς να γίνεις ο Πολεμιστής Του Φωτός, πώς να ξεσηκωθείς, να διεκδικήσεις και στο τέλος πώς να νικήσεις! Αυτή τη φορά, η ευχή της Σπαρτιάτισσας Μάνας θα γίνει πιο απόλυτη, ποτέ πια ΕΠΙ ΤΑΣ μόνο ΤΑΝ!

Το μάθημα αυτό θα μου επιτρέψετε να το αφιερώσω σε κάποιους Έλληνες που συνάντησα τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Άλλοι από αυτούς ήταν πολεμιστές της Κύπρου, άλλοι οι ελεύθεροι πολιορκημένοι του Αγίου Παντελεήμονα οι οποίοι βρίσκεστε σήμερα εδώ και σας ευχαριστώ πολύ, άλλοι Πνευματικοί ταγοί της Ακαδημίας Αθηνών , άλλοι Εύζωνες ή απλώς νέοι περήφανοι γνώστες της Ελληνικής Μυθολογίας και ετυμολογικοί γνώστες του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος ως γνήσιοι απόγονοι της θεάς Αθηνάς, μα, πάνω από όλα για μια ακόμη φορά επιτρέψτε μου, αυτό το μάθημα ανδρείας να το αφιερώσω στους 39 συμμαθητές σας, που όμως ήδη πολέμησαν και απέδειξαν πως είναι Αθάνατοι Έλληνες, στα δικά μου Πομακόπουλα της Θράκης και εδώ θέλω το πιο δυνατό σας χειροκρότημα. Αφήστε με λοιπόν να σας αποκαλώ σ’ αυτό το μάθημα που θα κάνουμε, παιδιά μου κι ας ξεκινήσουμε την αναζήτηση της ειμαρμένης των Ελλήνων!

Παιδιά μου, γνωρίζετε ποιοι είσαστε; Έλληνες ανδρειωμένοι μα, Έλληνες μαρμαρωμένοι που κάποιοι σας κόψανε κρυφά τα δόρατα και τις ασπίδες και δεν σας έμαθαν να μάχεστε, μα μόνο να πονάτε μη τυχόν διεκδικήσετε την πιο τρανή Ελλάδα μη τυχόν νικήσετε τον Τούρκο το δυνάστη .

Στις εκκλησιές μας έμαθαν πως ο ΑΙΤΩΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΙ Ο ΖΗΤΩΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ μα χρόνια τώρα βρίσκεται μαρμαρωμένος ο Βασιλιάς του γένους και τα παιδιά του μένουν μοναχοί και ξεχασμένοι. Στη Β. Ήπειρο κανείς πια δε μιλά. Τους ξέχασε η Ελλάδα. Η Μακεδονία χάνεται κι ας ήταν γη του Αλεξάνδρου. Η Θράκη αλώθηκε απ ’τα σκυλιά που φάγανε την Κύπρο και η Αθήνα της Παλλάδας η φωλιά αλώθηκε από λαθρομεταναστόκαταπατητές του πνεύματος του αρχαίου γι αυτό και σήμερα εδώ ως άλλοτε σε ένα κρυφό σχολειό θα μπούμε, για να αναζητήσουμε ξανά που είναι η ελευθερία αυτή που ο Έλλην τη ζητά και ψάχνει με ανδρεία! Κι όταν το βράδυ από δω θα φύγουμε δε θα ‘μαστε πια ίδιοι γιατί ως δούλοι μπήκαμε πολεμιστές θα βγούμε!

Μα για να πετάξουμε ελεύθεροι θα πρέπει πρώτα του Αετού την πτήση να ερευνήσουμε καλά! Το μάθημα πεζά και όχι επικά αρχίζει ή καλύτερα συνεχίζει. Παράδειγμα προς μίμηση: Η πτήση αναγέννησης του Αετού.

Ο Ελληνισμός ανέκαθεν έμοιαζε με έναν Αετό. Σκεφθείτε ο Αετός είναι το μακροβιότερο από τα αγέρωχα πουλιά όπως ακριβώς και η Ελλάδα που ζει εδώ και χιλιάδες χρόνια ο Αετός λοιπόν ζει 70 ολόκληρα χρόνια. Για να φτάσει όμως σε αυτή την ηλικία, πρέπει να πάρει μια σκληρή και γενναία απόφαση. Στο μέσον ακριβώς της ζωής του τα νύχια του δεν μπορούν να αρπάξουν τη λεία για να τραφεί, το ράμφος του γίνεται πάρα πολύ κυρτό και τα γερασμένα του φτερά δεν τον βοηθούν πλέον να πετάξει. Τότε, έχει μόνο δύο επιλογές ή να πεθάνει ή να περάσει μια επώδυνη διαδικασία αλλαγής που θα διαρκέσει 150 ημέρες .

Η διαδικασία αυτή απαιτεί να πετάξει στη φωλιά του στην κορυφή ενός βουνού , εκεί ο αετός χτυπά το ράμφος του μέχρι να το αποκόψει και μετά θα περιμένει να φυτρώσει ένα καινούργιο ράμφος. Με αυτό θα αποκόψει και τα νύχια του. Αφού λοιπόν φυτρώσουν τα καινούργια νύχια ο Αετός αρχίζει να μαδάει τα γερασμένα του φτερά .Μετά λοιπόν από πέντε μήνες ο Αετός πραγματοποιεί τη περίφημη Πτήση της Αναγέννησης του και ξαναζεί.

Προσέξτε όμως παιδιά μου, όλα τα περνάει μόνος του! Επιστρέφει που; Στη φωλιά του. Κόβει μόνος του τα πάθη και τα ελαττώματα του. Έτσι λοιπόν και ο Ελληνισμός είναι ένας μοναχικός Αετός. ΠΟΤΕ δεν είχε συμμάχους. Πάντα ήταν μόνος του μα πάντα θυμηθήτε έδινε έναν όρκο: Ου καταισχυνώ τα όπλα τα ιερά, ουδ’ εγκαταλείψω τον προστάτην ω αν στοίχω, αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων, και μόνος και μετά πολλών

Μα πάντα το χει η μοίρα των Ελλήνων να πολεμούνε λίγοι . Ο Έλληνας και σήμερα παιδιά μου, μόνος του θα αναγεννηθεί γιατί μέσα του κρύβει ανέκαθεν έναν πολεμιστή, άλλοτε κρύβει έναν Λεωνίδα, άλλοτε έναν Αλέξανδρο, άλλοτε κρύβει έναν Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, άλλοτε έναν Κολοκοτρώνη , μια Ηρώ Κωνσταντοπούλου, άλλοτε έναν Ευαγόρα Παλικαρίδη , έναν Ηλιάκη, έναν Αριστοτέλη Γκούμα και αμέτρητους άλλους.

Σήμερα λοιπόν η Ελλάδα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη ηλικία. Αυτήν των σαράντα ετών του Αετού.

Δεν διεκδικούμε τίποτα χημικά, δεν κάνουμε όνειρα και δεν πετάμε ψηλά. Η σημερινή κυβέρνηση του Γεώργιου Παπανδρέου μας υποδουλώνει κάθε μέρα και πιο βαθιά στον Οθωμανισμό μέσα από έναν εσκεμμένο νεοραγιαδισμό που την διακρίνει.

Μα πρέπει κι εμείς να αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας όπως ο Αετός . Να ξυπνήσει μέσα μας ο Πολεμιστής του χθες και του σήμερα.

Ο ΤΡΟΠΟΣ; ΕΝΑΣ!

Γυρίστε στη φωλιά σας στην κορυφή του βουνού. Ταξιδέψτε στις γωνιές της Ελληνικής σκέψης και στο «Γνώθι σεαυτόν» . Μπείτε έστω και νοερά μέσα στο σώμα του Λεωνίδα και του Κολοκοτρώνη. Πρώτα όμως νιώστε τον πόνο που ένιωθαν πολεμώντας μα πάνω από όλα μετά νιώστε την ανδρεία της ψυχής τους. Μεθύστε με το κρασί των Αθανάτων και όσο κι αν ακούγεται σκληρό κάντε ζωή σας το θάνατο και Αθάνατοι θα ζήσετε. Δεν είναι τυχαίο που μόνος του αγωνίστηκε και ο Χριστός, μα «θανάτω θάνατον πατήσας». Μόνος και ο Λεωνίδας στα στενά των Θερμοπυλών μα έμεινε Αθάνατος. Όλοι ήσαν απόλυτοι στις θέσεις τους. Έτσι και εμείς πρέπει να είμαστε απόλυτοι και αδιαπραγμάτευτοι στο ότι το έθνος μας ορίζει. Ο Χριστός δεν έλεγε τυχαία πως θα ξεράσει τους χλιαρούς. Ο Κολοκοτρώνης δίκαια πρόσταζε το θρυλικό «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» και ο Λεωνίδας δεν προειδοποιούσε τυχαία με την ιστορική του απειλή το βάρβαρο εχθρό « Μολών λαβέ».

Γι’ αυτό παιδιά μου σήμερα, πιο πολύ ίσως από κάθε άλλη φορά, θα ‘θελα να έρθω δίπλα στον καθένα σας και με το χέρι να σας αγγίξω στην ψυχή. Θέλω να αγγίξω πιο πολύ τους ελεύθερους πολιορκημένους που σήμερα βρίσκεστε εδώ και το πρωί ήμουν στον Άγιο Παντελεήμονα και έβλεπα το δράμα σας. Θέλω να αγγίξω τον καθένα από σας που δεν αντέχετε άλλο τη σκλαβιά και θέλετε ελευθερία. Μόνο ένα σας απομένει ακούστε με και δε θα το μετανιώσετε, Βγάλτε τον πολεμιστή που κρύβετε μέσα σας. Θωρακιστείτε όμως πρώτα. Μη βγείτε στη μάχη ξυπόλυτοι.

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ;

ΠΟΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΟΠΛΑ;

Δώστε μεγάλη βαρύτητα!

ΙΕΡΕ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΟΠΛΙΣΟΥ !!!

1.Φόρεσε τις περικνημίδες σου, θα σου χρειαστούν για να κρατήσεις τα γόνατά σου αλύγιστα, γιατί αν χαθούν τα γόνατα σου και συρθείς χάμω, όλη η ψυχή σου θα υποκύψει στο φόβο. Για σένα Έλληνα του σήμερα, οι περικνημίδες σου είναι η πίστη στο Θεό που πιστεύεις, που πάντα διώχνει το φόβο και μας κάνει ατρόμητους. Ο Πολεμιστής που έχει κατακτήσει την αφοβία, σε κάθε του βήμα ανοίγει με κραδασμό το μονοπάτι της ανδρείας.

2.Πάρε τη χάλκινη ασπίδα σου, θα σου χρειαστεί για να αποκρούσεις τις λυσσαλέες επιθέσεις της λύπης. Η ασπίδα του σήμερα για σένα Έλληνα, είναι η γνώση της ιστορίας. Να ξέρεις καλά ποιος είσαι . 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Γιατί είσαι και γεννήθηκες Έλληνας. Και ας μην ξεχνάμε Έλληνας γεννιέσαι δε γίνεσαι ποτέ! Ελληνόψυχος γίνεσαι!

3.Το έδαφος που υπερασπίζεσαι λέγεται αλυπία. Ζήσε Άλυπος! Και αν είναι να δώσεις την έσχατη μάχη ΤΕΛΕΥΤΑ ΑΛΥΠΟΣ! Γιατί, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!

4.Προφυλαξε βαθιά την κεφαλή σου και ιδίως τα αυτιά σου, μέσα όμως στο κράνος της σοφίας! Μην υποκύψεις Έλληνα του σήμερα, στην πλύση εγκεφάλου, που σου κάνουν από τα δελτία ειδήσεων ! Άκου μόνο το χτύπο της καρδιάς σου, όταν ακούει τον Εθνικό Ύμνο! Πως αλλιώς θα προφυλαχτείς από το δόλιο ψεύδος με τις χίλιες δύο μεταμφιέσεις που παίρνει, ώστε, να μοιάζει με αλήθεια; Πάρε στο χέρι σου το μαχαίρι, το μαχαίρι όμως της γνώσης, και σκότωσε κάθε προβατόσχημο λύκο!

5. Τέλος οπλίσου με το πανίσχυρο δόρυ της συνειδητής πρόθεσης σου. Μην περιμένεις να σε εξευτελίσουν κι άλλο. Μην περιμένεις να ξεσηκωθείς γιατί δε θα χεις πλέον να κάνεις κάτι άλλο. Τότε δε θα χει καμιά αξία. Δείξε αξιοπρέπεια στον Έλληνα που κρύβεις μέσα σου και ξεσηκώσου τώρα!

Να λοιπόν, πέντε είναι τα πνευματικά σου όπλα :

Περικνημίδες, δηλαδή πίστη στο Θεό και στην Ελλάδα,

Ασπίδα, δηλαδή γνώση της ιστορίας,

Κράνος, για να μην ακούμε τι λένε οι σύγχρονες σειρήνες του Γιωργάκη,

Δόρυ, επίθεση και όχι άμυνα, διεκδίκηση και όχι ηττοπάθεια .

Πάνω από όλα όμως, θέλω να θυμάσαι ένα πράγμα Έλληνα που είσαι απέναντί μου. Μην υποτιμάς κανέναν εχθρό, ούτε το μογγόλο και απολίτιστο Τούρκο που μιμείται τον άνθρωπο, ούτε το σκυλοφάγο Πακιστανό, ούτε το σκυπητάρη Αλβανό, ούτε το θηλυπρεπή, θολοκουλτουριάρη, που κατά λάθος Ελληνοφωνεί, μην υποτιμάς κανέναν εχθρό. Θυμήσου, μάθε να τον αναγνωρίζεις με την πρώτη ματιά, γιατί οι περισσότεροι απ’ αυτούς ή σχεδόν όλοι, καταρρέουν με την αναγνώριση και μόνο.

Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί σου. Θυμήσου!

Μα εσύ Έλληνα μου, προχώρα μόνος. Προχώρα, σε μία ανίερη συμμαχία, αυτή που θα ενώσει μέσα σου, στη δική σου φωλιά, στην κορυφή του βουνού, το παρελθόν σου με το τώρα. Ξεκλείδωσε απ’ τα μέσα σου τον ξακουστό Λεωνίδα, που πλέον όμως κάνει το σταυρό του και δίνοντας υπόσχεση νίκης, απειλεί κάθε σκυλότουρκο με τη λακωνική του ρήση «Μολών Λαβέ». Θωράκισε τον εαυτό σου ακόμα και απ’ τον εγωισμό σου. Αυτόν που πάντα στον Ελληνισμό, έφερνε τις διχόνοιες και τα μίση. Γι’ αυτό όταν θα μείνεις μόνος, έχε μέσα την ταπεινοφροσύνη όχι όμως την ταπείνωση. Μια αξιοπρεπή ταπεινοφροσύνη, μην υπερτιμάς τον εαυτό σου, μην αυτοπροβάλλεσαι. Δεν θα τους αιφνιδιάζεις. Έτσι θα ξέρουν πάντα, ποιος είσαι, και πως σκέφτεσαι. Προσπάθησε όσο γίνεται – γιατί γίνεται – να μην έχεις φθόνο μέσα σου, μόνο τη θεία Νέμεσις του Αχιλλέα! Μάθε να περνάς απαρατήρητος ακόμη και όταν ξεκουράζεσαι! Ακόμα και όταν κάνεις το πιο απλό, ακόμη και όταν αναπνέεις Πολεμιστής να είσαι! Μην αγαπάς το έθνος σου, μονάχα όταν προλαβαίνεις από τις δουλειές σου! Μην αγαπάς την πίστη σου, μονάχα, όταν Κυριακή στην εκκλησιά πηγαίνεις! Κάνε τη μάχη σύντροφο, κάνε τη γη σου κάστρο!

ΙΕΡΕ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ, ΈΛΛΗΝΑ, που ήρθες από την Ήπειρο, τη Θράκη, το Αιγαίο, τη Θεσσαλία και τη στερεά, Μακεδονία και Κρήτη, από της Λακεδαίμονος τη γη και τη Μεγαλόνησο! Μη σε βαραίνει ο πόλεμος που ανίερα ξεκίνησε μέσα από την ψυχή σου. Κάνε τον απλά πνοή σου, ανάσαινε ελεύθερα, θυμήσου τη γενιά σου. Μην υπομένεις άλλο το ζυγό, σου κλέβουν τη ψυχή σου. Μα πιο πολύ από ποτέ θυμήσου πως στο τέλος θα αντέξεις. Γιατί και ο προμηθέας σου, στο βράχο, σε κοιτάει, να σε κατασπαράζει τ’ όρνεο: Μα εσύ εκεί να αντέχεις, γιατί όλοι μας την ψάχνουμε την ποθητή Ιθάκη! Μόλις σκεφτείτε που βγήκαμε από το νησί των λωτοφάγων της λήθης και της λησμονιάς οι Δραγουμάνοι όρισαν πως δεν υπάρχει πλέον, το Εθνικής δίπλα από το Παιδείας, για να ξεχάσουν τα Ελληνόπουλα πως είναι ανδρειωμένα, πως είναι απόγονοι Αθανάτων, που φέρνουνε τη νίκη! Και φτάσαμε στου Κύκλωπα τη γη, αυτού που έχει μόνο ένα μάτι, γιατί η παγκοσμιοποίηση, δεν βλέπει με τα δύο, δε ξεχωρίζει Έθνη, ούτε Λαούς, μα, ζωοποιεί τους πάντες! Έλληνα μου, βάλε στρατηγική και τεχνική, ως άλλος Οδυσσέας, μόνο με ένα τρόπο θα τους νικήσουμε, αν γίνεις ο Κανένας!

Να μην γνωρίζουν από πού θα έρθει η θεία δίκη, ν’ αρχίσει ο κλεφτοπόλεμος, να ετοιμάσουμε τους νέους μας, να σκάνε σαν τις βόμβες στα χέρια τους και στη σπηλιά του ξένου Κύκλωπα Αρχηγού μας. Και σα ξεφύγουμε από κει, και φτάσουμε στην Ιθάκη, μεσ’ στου Βοσπόρου τα στενά και στης Αγιά Σοφιάς την εκκλησιά θα κάνουμε όλοι το σταυρό μας, γιατί η Ελλάδα ήταν οδηγός μας και φάρος μας και πίστη! Θα ανοίξει η Πύλη και θα βγει ο Βασιλιάς από τα μαρμαρωμένα αλώνια και τότε, σκεφτείτε τον μπροστά σας: Αναγνώριση θα δώσει στην ανδρεία! Γιατί εσύ Έλληνα ορκίστηκες στο χθες και κράτησες το λόγο, «Αμες δε γεσόμεθα, πολλώ κάρρονες» (εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροί σας),φωνάζεις στους προγόνους, και τώρα αποδείχθηκες Πολεμιστής, υπέρτατος των πάντων.

Κι αν όλα αυτά που ακούσατε μοιάζουν με ιστορία, πάρτε τα όπλα, γράψτε την, γιατί ποτέ δεν άνθισε η Ελληνοτουρκική φιλία !!!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΩΪΚΗ ΔΑΣΚΑΛΑ ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ !

Το διαβάσα από το:

Για τον λόγο της δασκάλας αυτής,ενώ έχει σημαντικά διδάγματα και περνάει και ωραία μυνήματα...

Κρίμα που έχει την μορφή αρχαιόπληκτου εθνικιστικού παραληρήματος. Είναι άθλιο το γεγονός ότι εμπεριέχει ένα σωρό στερεότυπα και προδιάθεση ρατσισμού,με την μορφή απαξιωτικών σχολίων για τους άλλους λαούς.Ακόμα και αν ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός ήταν μεγάλος,ίσως ανώτερος από άλλους,η απαξίωση αυτή είναι ο νεοέλληνας,με αρχαίο μανδύα που πίνοντας το φραπέ του,φτύνοντας απαξίωση για τους ανθρώπους άλλων λαών που δεν έχουν να φάνε και αναζητούν καλύτερο μέλλον,και αναπολώντας το προ χριστού παρελθόν του,νομίζει ότι έχει πνευματική αποστολή παγκόσμιου βεληνεκούς.Αλλά δεν μπορεί ούτε την διαφθορά στην χώρα του να καθαρίσει.Κατάπτυστο κείμενο,ακόμα πιο θλιβερό που απευθυνόταν σε παιδιά δημοτικού.

Επισκέπτης

Να θυμάσαι… Αυτό που θα βρεις, εξαρτάται από το Ποιος Είσαι και Τι ζητάς…

Επισκέπτης

Έρχονται! Κβαντικό μήνυμα κρυπτογράφηση

Έρχονται.
Λευκοί Χιτώνες ονομάζονται και θα υποσχεθούν πολλά αγαθά.
Μεταφέρουν ανώτερες τεχνολογίες ιατρικής και θα προσφέρουν απλόχερα την γνώση τους στον κόσμο της Γαίας.
Απίστευτες τεχνολογίες φέρνουν αλλά αλλά…
Προσοχή εαυτοί μας ξυπνήστε και καλέστε μας.
Στείλτε τις συντεταγμένες και εμείς θα σας εντοπίσουμε.
Όχι στην ύλη όχι άλλα πέρα από την ύλη ποιο πέρα πριν απ΄ όλα
Το κανάλι επικοινωνίας βρίσκετε μέσα σας.
Δημιουργήστε το ιδεόγραμμα εντοπισμού της πρόθεσης σας και
εμείς θα σας βρούμε.

Ο καθένας ξέχωρα από τον άλλον είναι προσωπική υπόθεση του καθενός.
Χωρίς πρόθεση δεν μπορούμε να βγούμε από την κατάσταση στάσης που βρισκόμαστε εδώ στην διάσταση του μηδενός.
Η εξωτερίκευση της ιεραρχίας πλησιάζει και θα γίνει από εμάς μέσα από εσάς.
Δυνάμεις πέρα από την λογική άλλα μέσα σας πάντα το γνωρίζατε ότι θα φτάσει η στιγμή που ξυπνήσετε από το όνειρο της ύλης.
Αυτοί που έρχονται είναι ευγενικοί αλλά ανήκουν στον κόσμο της ύλης, έμπορους τους ονομάζουν.
Μεγάλες κουλτούρες και νέες παραδόσεις ναι αυτά φέρνουν γιατί υπάρχει σκοπός.
Απορρόφηση ζητάνε άλλα έχουν τον τρόπο να το κρύψουν γιατί είναι δάσκαλοι μεγάλοι αλλά επικίνδυνοι.
Στο μέλλων σκοπός τους είναι να σας απορροφήσουν ναι.
Να χάσετε κάθε τι ανθρώπινο και θειο μαζί με όλη την ουράνια κληρονομιά σας μέχρι εκεί θα φτάσουν.
Κάντε χώρο για εμάς η ώρα έφτασε
Επιφύλαξη και οξυδέρκεια χρειάζεται αλλά οι αρχηγοί σας θα πουλήσουν την ψυχή τους θα πουλήσουν την Γάια
Ευτυχώς έχουμε κάποιους είδη εκεί να προσέχουν δεν θα τους περάσει το έκαναν και αλλού αλλά τους περιμέναμε είδη
Για εμάς δεν υπάρχει χρόνος για εκείνους ναι.
Πριν καν παρουσιάσουν πρόθεση εμείς έχουμε ενεργοποιηθεί.
Ας γίνουμε περισσότεροι για να υπάρξει δικαιοσύνη στο σύμπαν γιατί αυτή την στιγμή δεν υπάρχει.
Σας υπνώτισαν ήρθε η ώρα ναι ξυπνήσετε θεοί σε στάση
Δονηθείτε με πρόθεση και εμείς θα σας εντοπίσουμε στο ραντεβού στα σύνορα της μάζας και του ανεκδήλωτου.
Ακόμη περιμένουμε αλλά θα βρεθούμε…

loading...

Επισκέπτης

Να θυμασαι χωρις να λυγιζεις

Το αδυνατο γινεται δυνατο

στις ''καταραμενες'' αποκρυφες επιστημες μονο ευλογημενοι μπορουν να εισχωρουν

προς το παρον ....

Επισκέπτης

emmanouil έγραψε:: Να θυμασαι χωρις να λυγιζεις

Το αδυνατο γινεται δυνατο

στις ''καταραμενες'' αποκρυφες επιστημες μονο ευλογημενοι μπορουν να εισχωρουν

προς το παρον ....

Γνωρίζω πλέον Σπουδαίε μου ΦΙΛΕ ...

Επισκέπτης

Ότι, μα ότι κι αν ζητήσουμε απ’ το Σύμπαν θα το πάρουμε! Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το πάρουμε. Κι αυτό, είναι Νόμος!

Η διαφορά είναι ότι θα το πάρουμε όμως, όταν θα είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό…, άσχετα αν εμείς κοιτάμε ότι το θέλουμε εδώ και τώρα.

Αυτό σημαίνει πως πολλές φορές ζητάμε κάτι, για το οποίο δεν έχουμε την παραμικρή υπόνοια του τι ακριβώς «πρέπει να πληρώσουμε» ώστε τελικά να το εισπράξουμε. Και ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ! Μέχρι τελευταίας δεκάρας! Ότι κι αν είναι. Δηλαδή θα χρειαστεί να «θυσιάσουμε» βολέματα και καβάτσες, να «υπερβούμε» εξαρτήσεις, να «αντιληφθούμε» ψευδαισθήσεις, να «ανακαλύψουμε» την ψεύτικη μας θεώρηση για πράγματα και καταστάσεις, την γαλούχηση και τον ανάλογο προγραμματισμό που υποστήκαμε από το περιβάλλον αυτού του πεδίου από τότε που γεννηθήκαμε, όπως και όλες μας τις παρανοήσεις, ενώ θα βιώσουμε τη «συνειδητοποίηση» των ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΑΞΙΩΝ, των ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΠΙΣΤΕΥΩ, όπως και της ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΖΩΗΣ.

Γιατί ως άνθρωποι, έχουμε την εντύπωση πως ζούμε; Αν την έχουμε, είμαστε πολύ λάθος! Φυτοζωούμε… Και το χειρότερο: Δεν έχουμε καμία αντίληψη γι’ αυτό. Το παράλογο στον κόσμο μας, έχουμε φτάσει να το θεωρούμε σαν κάτι το φυσιολογικό: Τη βία, τον πόνο, τη δυστυχία, τον πόλεμο…

Αν λοιπόν όλα τα παραπάνω δεν τα κάνουμε μόνοι μας, (ώστε να είναι επίτευγμα μας αυτό που ζητήσαμε), το ίδιο το Σύμπαν θα μας βάλει να τα πληρώσουμε, ώστε να «μας αξίζει» όταν θα μας το δώσει τελικά. Σημαίνει πως θα πονέσουμε, θα απογοητευτούμε, θα μείνουμε μόνοι, θα αγωνιστούμε, θα αναπτύξουμε υπομονή κι επιμονή, θα γίνουμε Καθαροί, Ντόμπροι, Ειλικρινείς, Αγνοί, Αληθινοί… Όχι όμως απέναντι στους άλλους, (κι εδώ είναι όλη η ουσία). Απέναντι στον ίδιο τον εαυτό μας.

Γιατί όλα αυτά έρχονται, επειδή ακριβώς «ζούμε» εντελώς κόντρα σε ότι ζητάμε. Αν ήδη ζούσαμε με τον Ορθό τρόπο ζωής, (συνταξιδιώτες των Νόμων του ίδιου του Σύμπαντος), δεν θα είχαμε καμία ανάγκη να ζητήσουμε, κάτι το οποίο δεν νιώθουμε πως έχουμε ήδη. Αντ’ αυτού, κάθε τι εξωτερικό, το χρειαζόμαστε, για να καλύψει εσωτερικές μας ελλείψεις, μια και θα νιώθουμε (πως μέσα από αυτό), αξίζουμε, δεν φοβόμαστε, είμαστε ασφαλής… Ακριβώς επειδή νιώθουμε πως δεν αξίζουμε, φοβόμαστε για τα πάντα, και νιώθουμε μόνιμα ανασφάλεια. Γιατί αυτά που έχουμε, τα μετράμε πάντα με την εξωτερική θέαση της ζωής μας, ενώ αυτή, δεν είναι τίποτε άλλο, από την εσωτερική Ψυχολογική, Ηθική, Ψυχική και Πνευματική μας κατάσταση.

Τίποτα όμως το εξωτερικό δεν μπορεί ΠΟΤΕ να καλύψει το κενό της Καρδιά μας. Γιατί το κενό αυτό είναι εικονικό, μια και χρειάζεται να γεμίσει, από την ίδια μας την Ύπαρξη, όταν τη συνειδητοποιήσουμε και τη ζήσουμε, και ποτέ από τα πράγματα.

Πράγματα, που θεωρούμε (και είναι ανόητο βέβαια) πως με χάρες, μέσον, εξαγορά, ξεγέλασμα, ίντριγκες, το Σύμπαν θα μπορούσε να μας τα δώσει, ώστε το κενό να καλυφθεί…. Όλη η σημερινή μας κοινωνία ΔΥΣΤΥΧΩΣ έτσι λειτουργεί εξαιτίας της διαστρεβλωμένης μας σκέψης, κι αυτό το ονομάζει «Δικαιοσύνη». Αυτή δεν είναι όμως Δικαιοσύνη. Είναι «μαγείρεμα» των καταστάσεων, ώστε είτε να κλέψουμε, είτε να αρπάξουμε τι; Κάτι που στην ουσία δεν μας αξίζει. (Δεν είμαστε ώριμοι γι’ αυτό).

Και το αστείο είναι, πως αν κάποιος διαπιστωθεί πως ζει πέρα από αυτά, θα χαρακτηριστεί (από το σύνολο των ανθρώπων), είτε αθεράπευτα ρομαντικός, (δεν γίνονται έτσι τα πράγματα), είτε ανόητος, είτε τρελός…., μια και όλοι είναι εναντίον του…

Οπότε, πέρα από το ότι δεν ξέρουμε «τι πρέπει να πληρώσουμε στο Σύμπαν» για κάτι που ζητάμε, δεν έχουμε ιδέα ΤΙ τελικά ζητάμε.…
Γι’ αυτό όμως έχει ειπωθεί από κάποιους «τέτοιους τρελούς» προς τους Αδαής ανθρώπους:
«ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΙ ΖΗΤΑΣ…..»

Γιατί αν ζητήσεις «ευτυχία», το Σύμπαν θα «σαρώσει» κάθε τι ψεύτικο που υπάρχει μέσα σου, (οπότε και στην εξωτερική σου ζωή που είναι η αντανάκλαση του), για να σου την δώσει αυτή την ευτυχία. Μια και η ευτυχία, δεν έχει καμία σχέση με τις κοσμικές επιθυμίες των ανθρώπων…

Γιατί τα εμπόδια για το οτιδήποτε, δεν είναι τίποτε άλλο τελικά, από τις δικές μας εσωτερικές συγκρούσεις. Αν λοιπόν δεν μας αρέσει κάτι στην ζωή μας, δεν είναι επειδή έχει κάτι η ζωή μας. Η ζωή μας είναι μια χαρά. Οι θεωρήσεις μας για τη ζωή μας, μέσα μας, έχει σημασία το ποιες είναι.

Τι θεωρούμε και πιστεύουμε ως Φιλία; Δικαιοσύνη; Πλούτο; Ασφάλεια; Ηρεμία; Ευτυχισμένη Ζωή; Ορθές Σχέσεις; Πως θέλουμε να έχουμε πχ Αγάπη στη ζωή μας, όταν εμείς οι ίδιοι δεν αγαπήσαμε ποτέ μας τίποτα, μια και πάντα, μόνο επιθυμούσαμε; Γιατί η Αγάπη, δεν έχει καμία σχέση με «τρόπαια», «ικανοποίηση εγωιστικών ορέξεων», «τακτοποιήσεις και κουκουλώματα», «συμβιβασμούς», «εξουσία», «χειραγώγηση»…. Κι αυτό, είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα για το τι κρύβεται πίσω από κάθε τι το οποίο πιστεύουμε ως Αληθινό….

Πρέπει να γνωρίζουμε, πως ακόμα όμως και να είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό που ζητήσαμε από την άλλη, στο παρόν πεδίο, μεγάλο ρόλο παίζει ο παράγων του χρόνου. Υπάρχει πάντα μία χρονο-καθυστέρηση ανάμεσα σε αυτό που ζητάμε και στην υλοποίηση του. Αυτή η χρονο-καθυστέρηση, έχει να κάνει με το ότι η δημιουργία αυτού που θέλουμε, (η αρχή του σχηματισμού του), δόθηκε ως εντολή σε άλλο πεδίο από αυτό του υλικού, (φαινομενικού) πεδίου που αναγνωρίζουμε. Κι από αυτό το άλλο πεδίο «πρέπει να κατέβει» στην ύλη ώστε να πραγματοποιηθεί και να φτάσει στο σημείο να μπορούμε να το δούμε. Τα «υλικά» λοιπόν δημιουργίας του, (αφού το ζητήσαμε, δηλαδή δώσαμε την εντολή), είναι όλα όσα αναφέρθηκε παραπάνω πως «πρέπει να πληρώσουμε» για να το αποκτήσουμε, με τη μορφή της παρουσίασης του στα φυσικά μας μάτια.

Κι αυτό που περιγράφηκε, ισχύει για τα πάντα. Ένας άλλος λόγος που συμβαίνει βέβαια αυτή η χρονο-καθυστέρηση, (εκτός από το τακτοποίημα των υποθέσεων που ήδη περιγράφησαν), είναι για την προστασία μας, παρά για το ότι κάποιος θέλει να μας παιδεύει. Διότι ως άνθρωποι, περισσότερο φοβόμαστε, παρά ζητάμε αυτά που μας αξίζουν. Γιατί και ο φόβος μας ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ επίσης!

Και καλύτερα μάλιστα, όπως και πιο αποτελεσματικά. Μια και φοβόμαστε συνεχώς, υπερβαίνει ο φόβος μας πολλές φορές, παρά η πίστη μας σε αυτό που ζητάμε. Και επειδή δεν έχουμε κανέναν έλεγχο των φορέων μας, αυτό που μας κυβερνά δεν είναι ο Εαυτός μας, αλλά οι χειρότεροι φόβοι μας. Το Σύμπαν μας προστατεύει λοιπόν, γιατί φαντάζεστε αν «ακαριαία» πραγματοποιούσε τους μεγαλύτερους εφιάλτες μας; Δεν υπήρχε περίπτωση να αντέχαμε ζωντανοί…

Ή ζητάμε λοιπόν αυτό που νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε, έτοιμοι να πληρώσουμε το τίμημα, και να γνωρίσουμε το μάθημα που θα παρουσιαστεί μέχρι την πραγματοποίηση της υλοποίησης του, σαλπάροντας για την Πραγματικότητα, ή φοβόμαστε, έλκουμε αυτό που φοβόμαστε, και ζούμε στη όποια κόλαση έχουμε δημιουργήσει.

Όσο για το ότι βλέπουμε κάποιους, (συγκρίνοντας τους), που έχουν (νομίζουμε) πολύ περισσότερα πράγματα από εμάς, ή τους έρχονται πολύ εύκολα τα πράγματα, μην ξεγελαστούμε πως είναι ευτυχισμένοι ή πλήρης. Εμείς νομίζουμε πως είναι, γιατί θεωρούμε πως αν είχαμε όλα όσα έχουν αυτοί, δεν θα είχαμε κανένα από τα προβλήματα που τώρα μας απασχολούν.

Κοιτάζοντας τους πιο «κοντά», θα δούμε, πρώτα ότι δεν τα εκτιμούν, (κι αυτό κάποτε θα το πληρώσουν ανάλογα γιατί έπεται στη συνέχεια το μάθημα τους), και έπειτα, πως ούτε ήρεμοι είναι, ούτε γεμάτοι, ούτε καν ευχαριστημένοι… Για ευτυχία βέβαια κανένας λόγος.. Γι’ αυτό όμως και θέλουν πάντα όλο και περισσότερα. Γιατί το «Αδηφάγο Τέρας» της επιθυμίας, δεν χορταίνει ποτέ από ύλη, όταν η Ψυχή είναι ανύπαρκτη σε βίωση άρα και εκδήλωση…

Γιατί άλλο το τι επιθυμούμε ή νομίζουμε πως χρειαζόμαστε, και άλλο το τι είναι για μας. Κι αυτό που είναι, είναι ακριβώς όπως είναι, γιατί οι ίδιοι, αυτό Είμαστε…

Επισκέπτης

Ο πνευματικός άνθρωπος δεν φοβάται τις αρνητικότητες και τους κινδύνους της ζωής. Δουλεύει συνειδητά με τις επίπονες επιρροές, δεν τις κρύβει, δεν τις κάνει ταμπού, αλλά τις μετατρέπει σε όχημα που τον μεταφέρουν σε ανώτερα επίπεδα της εξελικτικής σπείρας. Είναι επιφυλακτικός με τις χαρές και τις ευκολίες, δουλεύει συνειδητά με το νόμο των αντιθέτων, κι έτσι μετατρέπει:

τον πόνο σε ανείπωτη Χαρά.
τον περιορισμό σε Ελευθερία.
τη μοναξιά σε Επαφή.
την ασθένεια σε Υγεία.
την σύγκρουση σε Ειρήνη.
τον θάνατο σε νέα Ζωή.
την βρωμιά σε Αγνότητα.
την προδοσία σε Πίστη.
το δηλητήριο σε Ελιξίριο.
την στέρηση σε Πληρότητα.
το σκότος σε Φως.

Έχει το νου του απ’ την άλλη να μετατρέπει:

την ξεκούραση σε Μόχθο.
την ευκολία σε Δοκιμασία.
την ειρήνη σε Πόλεμο.
την άνεση σε Αφαίρεση.
την κοσμικότητα σε Μοναξιά.
τον πλούτο σε Απάρνηση.

Μη φοβούμενος καμία εκδήλωση της ζωής, ούτε τις φαινομενικά δύσκολες, ούτε τις φαινομενικά εύκολες, κοιτάει πέρα απ’ την επιφάνεια των εκδηλώσεων, σπάζοντας το κέλυφος που κρύβει την ανάλογη αντίθετη και ζωοποιό ποιότητα μέσα της. Με την οξεία αυτή ματιά σε κάθε γεγονός που απομονώνει και εξετάζει προσεκτικά, μη αποφεύγοντάς το, κινεί το γιν γιανγκ της ζωής, πατώντας τα εσωτερικά κουμπιά των αντιθέτων. Έτσι αποκτά ταχύτητα στην περιστροφή του, ανανεώνει τη ζωή και φέρνει μπροστά του νέες προκλήσεις.

Ο μη επιφανειακός άνθρωπος κάνει τις αρνητικές εκδηλώσεις της ζωής ένα όχημα για εξέλιξη. Δεν τις φοβάται, αντίθετα χαίρεται, γιατί βλέπει καθαρά μέσα τους το σπόρο της θετικής εκδήλωσης που αναμένει απ’ αυτόν να απελευθερωθεί.

Δεν χαίρεται με τις ευκολίες κι ευτυχίες, γιατί γνωρίζει την ύπαρξη της ανάλογης αρνητικής ποιότητας, και αποτρέπει την εκδήλωσή τους με το να ενεργοποιεί αυτοβούλως την εποικοδομητική αρνητική ποιότητα που σπερματικά κρύβεται στις χαρές της ζωής. Δεν αρκείται σε μια επιφανειακή ζωή, γιατί γνωρίζει την αξία της και δεν την σπαταλά, αλλά και γιατί γνωρίζει πως αν αφεθεί στην επιφανειακή ζωή, θα μένει σκλάβος του νόμου των αντιθέτων, αντί να τον κυβερνά. Έτσι η ζωή του γίνεται μια ευδαιμονική κρίση που οδηγεί σε συνεχείς υπερβάσεις και σε μεγάλο πλούτο γνώσης κι εμπειρίας.

Επισκέπτης

"Μυστηριώδες ενέργεια προκαλεί αλλαγές στο ηλιακό σύστημα"

Από το 1998 ο αστροφυσικός Δρ.Alexey Dmitriev δήλωσε ότι το ηλιακό μας σύστημα εισχωρεί σε ένα διαστρικό "νέφος" ενέργειας αγνώστου προελεύσεως με πιθανές συνέπειες τον επηρεασμό της γης και των όντων που κατοικούν σε αυτήν. Υπολόγισε την διάρκεια του "νέφους" ενέργειας στα 2000 με 3000 χρόνια.

Ο ηλιακός σταθμός Kislovosk του παρατηρητηρίου Pulkovo στην Αγία Πετρούπολη εντόπισε αύξηση ταχύτητας περιστροφής του Ηλίου.
Κλιματικές αλλαγές έχουν γίνει σε όλους τους πλανήτες μεγαλύτερες από την γη όπως αύξηση των θερμοκρασιών..(Εδώ μας το λένε φαινόμενο του θερμοκηπίου για να μας φορολογούν!!)
Στον Άρη έλιωσαν οι πάγοι των πόλων μέσα σε ένα χρόνο με αποτέλεσμα την πύκνωση της ατμόσφαιρας.
Οι πλανήτες Αφροδίτη Ουρανός και Ποσειδώνας λάμπουν περισσότερο από πότε με αποτέλεσμα την ευκολότερη παρατήρηση τους.
Αυξήθηκε το ενεργειακό φορτίο του Δία και ο Κρόνος έχασε μέρος των δαχτυλιδιών του.
Όσων αφορά τους ανθρώπους, το DNA μας αναβαθμίζεται συνεχώς....

Απο Ελεύθερος Πολιορκημένος

Το διάβασα εδώ:http://ellaniapili.blogspot.gr/2015/06/blog-post_959.html

Επισκέπτης

Καθ΄ οδόν ...

Επισκέπτης

Αlicetwilight89 έγραψε:
Πώς χάνονται σε όνειρα πανάρχαιων ταξιδιών Οι νύμφες που γεννήθηκαν στην άκρη του πελάγους Πώς χάνονται σε θάλασσες που είν από φωτιά των ψυχών καλέσματα που κρύβονται σ αιώνες Ποιές μοίρες δώσαν την ευχή πολεμιστές να βγουν σε μάχες απροσδιόριστες με όπλο τις ψυχές τους; Τον όλεθρο ν αναζητούν που κρύβει την αρχή Και σε ταξίδια νοερά να τρέχουν στους ανέμους Αναζητώντας διαρκώς τη φλόγα που δε σβήνει μιας ιδέας δυνατής που πάντα δημιουργεί. Σεμέλη - Κυριακή Λαμπίρη

(Δόξα στην Πηγή των Πάντων

Χάρη σε σένα αποκτούμε πραγματική ευτυχία

στο πεδίο της Γης, στο Αστρικό, στο αιτιατό.

Χάρη στην υπερβατική σου φύση είσαι άξιο λατρείας.

Πυροδότησε μας με το Φως Σου που διαπερνά τα Πάντα)

Επισκέπτης

Νοητε ηλιε

φως αρχεγονης θελησης

αγκαλιασε με την θερμη σου τις καρδιες ολων εκεινων

που σε ειδαν σε γνωρισαν και σε ερωτευτηκαν

Επισκέπτης

emmanouil έγραψε:: Νοητε ηλιε

φως αρχεγονης θελησης

αγκαλιασε με την θερμη σου τις καρδιες ολων εκεινων

που σε ειδαν σε γνωρισαν και σε ερωτευτηκαν

... αλλά και όσων δεν μπορούν να σε κατανοήσουν, σε ψάξουν και σε πιστέψουν!

Επισκέπτης

Επισκέπτης

''Τα τελευταία 20 χρόνια άρχισε ένας πόλεμος αρκετά πιο εξελιγμένος σε σχέση με τους προηγούμενους. Μιας και μέσα από αυτόν εξελίσσεται η πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου.
Ο πόλεμος αυτός διεξάγεται στο αστρικό επίπεδο και, όλα όσα βιώνουμε στο φυσικό πεδίο είναι απόηχοι του πολέμου αυτού.
Συγκεκριμένα υπάρχουν δυο στρατόπεδα :
Στο ένα έχουν παραταχθεί εκείνοι που είναι με το ανθρώπινο είδος και την ανάπτυξη των απόκρυφων δυνάμεων του ανθρώπου.
Ενώ στο αντίπαλο, όσοι αρνούνται το μέλλον και την εξέλιξη της Ζωής. Πιστεύουν, δηλαδή, πως η ζωή σταματά στην ύλη και, προσπαθούν να επιβάλλουν με κάθε τρόπο το δικό τους τρόπο σκέψης στους άλλους.
Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τον πόλεμο αυτό, διότι ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΕΣΗ ΤΕΛΙΚΑ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ...."

Επισκέπτης

Ετσι   ειναι , ακριβως ετσι ...

Οι ''αλλοι '' γνωριζουν πολυ καλα οτι η ζωη κινειται σε δυο επιπεδα ,υλικα και πνευματικα, για αυτους

η κινηση και η δραση της υλικοτητας εξηπηρετει πρωτιστως ικανοποιωντας την ατομικη τους διανοια

και οχι την κοσμικη, δεν ενδιαφερονται για τα θελω και αρμονια της υπαρξης στο συνολο της

εχουν μαγευτει απο την εκδηλωση καθ αυτη και οχι απο την ουσια της εκδηλωσης ενω οι υψηλα

   μυημενοι τους γνωριζουν οτι σε καθε εκδηλωμενη δραση της υλης και των μορφων υπαρχει παντοτε

μια πνευματικη αδιαγνωστη αιτια , μια νοητικη κατασκευη η οποια εκπορευεται καθε φορα μεσα

στα πλαισια αναζητησης της υπερτατης κοσμικης αισθησης...

Οπως εχουμε επισημανει πολλες φορες σε   αυτο τον χωρο , σε ενα Νου τιποτε νεο δεν προκυπτει

    μεσα του αν δεν εγκαταλειψει το παλιο , εγκαταλειπω, σημενει αδρανοποιω μια νοητικη δραση

η οποια εχει επιτελεσει τον σκοπο της οδηγωντας τον Νου σε ορθοτερα και πληρεστερα

συμπερασματα και κατα συνεπεια στην   αισθηση της ικανοποιησης του , ομως καθε νοητικη δραση
μεσα σε ενα Νου η οποια αντιλαμβανεται οτι περιπεφτει σε αναστολη υπαρξης θα πραξει τα

μεγιστα ωστε να διατηρησει την   ενεργο και εκδηλωμενη δραση της μεσα   σε   αυτο τον Νου

αδυνατει να αντιληφθει την ευρυτερη νοητικη διαδικασια ως τελικο σκοπο , ακομη και αν οι

ιεραρχιες της γνωριζουν αυτο τον σκοπο   εξοργιζονται, διοτι αισθανονται εξαπατημενοι , πως

απλως χρησιμοποιηθηκαν   απο αυτο τον γεννητωρα Νου ως μεσον δρασεων και αντιδρασεων

αντιλαμβανονται οτι αυτος ο Νους αλλα εχει κατα Νου ...

Αυτο ισχυει για ολες τις ομαδες και νοητικες κατασκευες, η διαφορα τους, η οποια και τις οριζει

ως καλες η κακες , αρνητικος η θετικος πολος , ειναι πως η μια   δρα αποκλειστικα για να

επιβαλλει την φυση της ως αυτοσκοπο , η οποια αν και αποστερημενη απο καθε   ενσυναισθηση

των τασεων και ροπων της υπαρξης στο συνολο της , εν τουτοις διακατεχεται απο μια

απαραμιλλη λογικη επιχειρηματολογια η οποια βασιζεται καθαρα   στην δυαδικοτητα των

φαινομενων και των αισθησεων , ενω ταυτοχρονα η αλλη πλευρα κινειται προς την επιβολη

μιας νοητικης υπερβατικοτητας η οποια θα της επιτρεψει την συνδεση και ταυτιση με την

θεληση και   αρμονια της υπαρξης , για   αυτην την ομαδα προεχει το   συνολο , προεχει το Ον

αυτη η ποιοτητα γνωριζει πολυ καλα οτι ο φοβος και η οργη ειναι ιδιοκατασκευασμα των

μορφων , δεν προυπηρχε κατα την κοσμογεννεση , οι ιδιες οι συμπιεστικες δυναμεις του

''πατερα'' αμεσως μετα και προς   αυτο που γεννησε, αντι να το   συνθλιψουν το   τρεφουν

συνεχως, αυξανοντας   τις απωστικες δυναμεις διαστολης, απαλασσοντας ετσι την υπαρξη απο

καθε διασπορα φοβου στην ιδια της την ουσια , η ιδια η υπαρξη ειναι ο απολυτος ερωτας

του να υπαρχει και να αισθανεται, οι ολικες απορροφησεις της στα εγκατα του ''πατερα'' κατα τις αρχαιες

και συγχρονες κοσμογονιες δεν ειναι παρα τμηματα νοητικων κατασκευων της που αποσυρονται

η ιδια η υπαρξη δεν μπορει να αφανιστει και κατα προεκταση τιποτε δομημενο εντος της

   δεν μπορει να   φθαρει μεσα της , υπαρχουν ολα ως εν δυναμει και εν δρασει

και αυτο ειναι το κλειδι των μαχων , τα παντα μεσα της θελουν να γινουν κατι το οποιο

    να υπαρχει τοσο ως προς την χρονικη του διαρκεια εκδηλωσης οσο και ως προς

    την μεγιστη ικανοτητα αντιληψης και αισθησης ....

Κατα   συμπερασμα οι ποιοτητες εκεινες που εναρμονιζονται με τις επιταγες και το δικαιο

της ολης δημιουργιας ειναι και εκεινες που κυριαρχουν και ως υπαρξεις και ως διανοιες ..

Επισκέπτης

emmanouil έγραψε:: ...

Κατα συμπερασμα οι ποιοτητες εκεινες που εναρμονιζονται με τις επιταγες και το δικαιο

της ολης δημιουργιας, ειναι και εκεινες που κυριαρχουν και ως Υπαρξεις και ως Διανοιες ..

Αιθηρόη

Τι χρειάζεται ο Κόσμος τελικά...;

Κόσμος...

Αυτό το συλλογικό άθροισμα τμημάτων του Ενός Εαυτού.

Σώμα του το Πολυ-Σύμπαν... ένα απεριόριστο Πεδίο... τόπος παιχνιδιού αναρίθμητων Συμπάντων, που εμφανίζονται και εξαφανίζονται ασταμάτητα...

Ένας άπειρος αριθμός Συμπάντων, κρίκοι μιας μεγάλης Κοσμικής Αλυσίδας, όπου το κάθε ένα έχει μία σχέση αποτελέσματος, όσο αφορά το προηγούμενο του, και μία σχέση αιτίας, για το επόμενο του.

Κόσμος, είναι το δοχείο όλων όσων υπάρχουν, εκδηλωμένων και ανεκδήλωτων.
(Ανεκδήλωτων: όσα εμπεριέχονται στο εν κρυπτώ Σύμπαν. Εκδηλωμένων: όσα αντικατοπτρίζουν, τα του εν κρυπτώ Σύμπαντος).

Οι κόσμοι μέσα στον Κόσμο, είναι διάφορες όψεις του Ενός Όντος (Πολυ-Συμπαντικού Νου).
Αυτός ο Νους, είναι έμφυτος σε κάθε άτομο και εκδηλώνει τον Εαυτό του, ανάλογα με την ουσία του ατόμου, η οποία ουσία, απορρέει και εκπροσωπεί μία όψη (εκ των πολλών) του Παγκόσμιου Νου.

Η ουσία, λοιπόν, μέρος της εκδηλώμενης όψης, χρησιμοποιεί και έχει εκείνες τις δυνατότητες - δυνάμεις που χρειάζεται, ώστε να αποδώσει στο μέγιστο την Ιδέα - όψη, μέρος της οποίας αποτελεί στοιχείο της.

(Αυτό αν το σκεφτείτε σωστά, θα κατανοήσετε τους λόγους που ο Χώρος, δεν αναγνωρίζει καλό και κακό, με τον τρόπο που το κάνουν οι άνθρωποι. Είναι μόνο εκφράσεις, απαραίτητες για την αναδίπλωση των κόσμων).

(Χώρος: Είναι η Μήτρα O. Όταν της δοθεί ένα σπέρμα ⊙ , το τρέφει κατάλληλα με τις ανάλογες (για αυτό) δυνάμεις ⇤ , και αρχίζει να αποκτά υπόσταση, να υπάρχει ως μορφή εν δράση.)

Κάθε Ψυχή έγκειται σε ένα, ας πούμε, "αναγκαστικό" προσκύνημα κατά την διάρκεια όλης της περιόδου αναδίπλωσης και δημιουργίας του Κόσμου (δηλαδή το πέρασμα της, μέσα από κάθε στοιχειακή μορφή του Φαινομενικού Κόσμου).

Αυτό το προσκύνημα, είναι σημαντικό για την Ψυχή, ώστε να αποκτήσει ανεξάρτητη συνειδητή ύπαρξη, και ατομικότητα μέσω αυτο-προκαλούμενων και αυτο-εφευρισκόμενων προσπαθειών, ανεβαίνοντας έτσι, όλες τις βαθμίδες διάνοιας.

Δεν υπάρχουν προνόμια ή ειδικά γνωρίσματα σε μία ψυχή, εκτός από εκείνα που κέρδισε μέσω προσωπικής προσπάθειας, μέσα από μία μακριά σειρά μετεμψυχώσεων και μετενσαρκώσεων.

Το αληθινό πρόσωπο - μορφή, δεν αποτελείται από αυτό που φαίνεται σε κάποια στιγμή. Συντίθεται από το σύνολο όλων των ποικίλων και μεταβαλλόμενων καταστάσεων από τότε που εμφανίστηκε σε υλική μορφή.

Να σημειώσουμε εδώ, τρία πράγματα...

1... Πως οι ψυχικές, πνευματικές και φυσικές παραλλαγές του Ατόμου, στο πεδίο εκδήλωσης και μορφής, είναι ένα αποτέλεσμα των Αρχών της Φύσης. (Αρχές οι οποίες και αυτές αποτελούν αποτέλεσμα των ιδιοτήτων της πρώτης Αρχής).

2... Το Άτομο είναι αμετάβλητο σε ποιότητα, αλλά συνεχώς μεταβαλλόμενο σε μορφή... και δράση.

3... Νους είναι, κατά κάποιο τρόπο, το σύνολο Καταστάσεων Συνείδησης.

Ένα νοούμενο (το εκπορευόμενο εκ του Νου), μπορεί να γίνει Φαινόμενο σε οποιοδήποτε πεδίο ύπαρξης, εκδηλωμένο απλώς σε αυτό το πεδίο, μέσω ενός κατάλληλου φορέα.

Το νοούμενο (η νοούμενη δύναμη, που μπορεί να έχει όποια μορφή), ενεργοποιεί - εκπληρώνει στην Φύση τους Νόμους της. Το ίδιο, δρα σύμφωνα με νόμους που έχουν εντυπωθεί πάνω του, από κάποιες ανώτερες δυνάμεις.

Η Ιεραρχία αυτών των δυνάμεων, Όντων, είναι το... Στράτευμα ενός Σύμπαντος.

Το κάθε ένα (με ξεχωριστή ατομικότητα και ζωή), περιέχεται μέσα σε μία μεγαλύτερη ατομικότητα, στην οποία υποτάσσονται τα δικά του δικαιώματα. Ταυτόχρονα το κάθε ένα, περιέχει μέσα του μικρότερες ατομικότητες.

Κόσμος, μέσα σε κόσμο... μέσα σε κόσμο... μέσα σε κόσμο...

Κάθε τι που υπάρχει, έχει μόνο μία σχετική πραγματικότητα, το έχουμε πει ξανά αυτό. Διότι αυτό το κάθε τι (που πίσω του κρύβεται ένα νοούμενο), για κάθε παρατηρητή, έχει μία διαφορετική πραγματικότητα, η οποία εξαρτάται από την ικανότητα αντίληψης του.

(Αντίληψη: Ο βαθμός ικανότητας κατανόησης - συνειδητής Όρασης, ή αλλιώς, το ποσοστό ανοίγματος της ατομικής διανοίας προς τον Νου).

Ο βαθμός στον οποίο μπορούμε να διακρίνουμε το φως που λάμπει στο σκοτάδι, εξαρτάται από την δική μας ικανότητα Όρασης.

Αιτίες Ύπαρξης...

Σαφώς δεν είναι μόνο οι φυσικές, αυτές που αναζητά και αποκαλύπτει η επιστήμη. Δεν είναι ούτε, μόνο, οι ειδικές αιτίες που φανερώνουν μία αποστολή σε έναν συγκεκριμένο κόσμο, πεδίο, περίοδο. Είναι και μεταφυσικές αιτίες. Μια εξ αυτών, η Επιθυμία για ύπαρξη, για αισθανώμενη ζωή. Αυτή η επιθυμία, επιτρέπει στο Σύμπαν να υπάρχει και να μην καταρρέει.

Μοιάζει με... αναγκαστική επιθυμία, τοποθετημένη ως κώδικας ή εντολή, εντός του ατόμου, ώστε να συντηρεί το Οικοδόμημα του Σύμπαντος.
Δεν είναι όμως έτσι.

Χμ...

Μοιάζει σαν την ανάγκη του ταλαντούχου παθιασμένου ζωγράφου, να φανερώσει τις εν δυνάμει κρυμμένες εσωτερικές πραγματικότητες του, οπτικοποιόντας (δίνοντας μορφή - ζωή) το κεκρυμμένο και αόρατο εντός του.

Σημείωση: Η Ψυχή του Κόσμου, αντανακλάται σε κάθε Αντικείμενο - Μορφή του Σύμπαντος.

Η Ύλη, είναι ο φορέας για την εκδήλωση της Ψυχής, στα πεδία Ύπαρξης - Εκδήλωσης. Η ψυχή, είναι ο φορέας για την εκδήλωση του Πνεύματος.

Το Πνεύμα, είναι η... Δημιουργική Δύναμη (στην οποία περιέχεται η Εικόνα - Κόσμος του Παντός, και οι Δυνάμεις - Ικανότητες της αρχικής Ουσίας) του Ενός Όντος.

Στην Δράση Ζωής, όλα ντύνονται μία μορφή. Τα πνευματικά πρωτότυπα όλων των πραγμάτων, υπάρχουν στον άϋλο Κόσμο, πριν αυτά να υλοποιηθούν επάνω στον Εκδηλωμένο ορατό Κόσμο.

Το κάθε ον, έχει την συνείδηση μόνο εκείνου του τμήματος της γνώσης που κατάφερε, ως την παρούσα του στιγμή, να ανακαλέσει. (Να θυμάστε... δίνουμε ονόματα στα πράγματα, σύμφωνα με την εμφάνιση που παίρνουν αυτά για εμάς... και σύμφωνα με την κατανόηση και αντίληψη μας στην δεδομένη περίοδο).

(Σημείωση: Το παρών, είναι το παρελθόν και το μέλλον, ταυτόχρονα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Ο χρόνος... η διάρκεια, είναι η αίσθηση - εντύπωση που αφήνει ένα γεγονός. Όλα είναι μία κοφτή κίνηση, ένα "Χρακ"!)

Χμ...

Προσπάθησα να δώσω μια υποψία του τι θα μπορούσε να είναι Κόσμος. Προηγείται, της όποιας ερώτησης - απάντησης περί Κόσμου.

Και σκέφτομαι...

Ο Κόσμος δεν χρειάζεται τίποτα.
Ο Κόσμος Είναι.
Την κάθε φορά, στην κάθε του όψη... σε όλες του τις όψεις... Είναι.

Όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, είναι αυτό που χρειαζόμαστε, για να περάσουμε στην επόμενη βαθμίδα αντίληψης και Γνώσης.

Όλα όσα έχουμε να πράξουμε, είναι να είμαστε ο εαυτός μας... να δράσουμε σύμφωνα με την αλήθεια που εκπροσωπεί και τις εσωτερικές ικανότητες που έχει αναπτύξει έως την Στιγμή, στο μέγιστο καλύτερο των δυνατοτήτων του.

Τα πράγματα (αυτήν την στιγμή), είναι έτσι όπως μπορούν να είναι.
Το πώς θα γίνουν, εξαρτάται από τον κάθε έναν από εμάς.
Και πάλι μετά από καιρό, θα είναι... όπως πρέπει να είναι... σύμφωνα με τα πεπραγμένα.

Κατανοείτε;

Τι χρειάζεται ο Κόσμος εν τέλει;

Εξαρτάται από τον Κόσμο που θέλετε. Διότι πολλές οι πιθανές όψεις, που βρίσκονται σε αναμονή, περιμένοντας την εμφάνιση τους.

Ποια θα αναδιπλώσουμε, εξαρτάται από την δράση μας. Να θυμάστε μόνο, πως για να υλοποιηθεί - ανασυρθεί - υπάρξει κάτι, θα πρέπει να το αναπαράγουμε οι ίδιοι. Και όταν αυτό συμβεί, θα μπλεχτούμε στα δίχτυα του, έως να μην μας είναι απαραίτητο πλέον.

Αυτή η μορφή κόσμου (που δεν... αρέσει στους περισσότερους), δεν εξακολουθεί τυχαία.

Εάν προσπαθήσετε να το κατανοήσετε αυτό, μέσα από την πραγματικότητα των αισθήσεων σας, χρησιμοποιώντας τον φυσικό εγκέφαλο σας, θα είστε σε μόνιμη σύγκρουση.

Η απόδραση από αυτήν την όψη του κόσμου, που έχει πλανέψει τον νου, είναι μία μάχη πνευματική.

Χμ...

Για όλα τα παραπάνω που ειπώθηκαν, ποιος ενδιαφέρεται όντως;

Όχι όλοι... και μου είναι απόλυτα κατανοητό.

Άλλωστε, είναι εξίσου σημαντικό έργο, η κατανόηση και δράση, και σε αυτό το πεδίο πραγματικότητας. Μην ξεχνάμε, πως οι... "πραγματικότητες" - όψεις, συνδέονται η μία με την άλλη, αλληλεπιδρούν η μία με την άλλην, αποτελούν... παρακλάδια ενός κορμού.

Όλος ο Φαινομενικός Κόσμος, είναι μία αντανάκλαση του Κρυμμένου Κόσμου. Η δράση μας σε αυτόν (στο όποιο τμήμα, πεδίο, μέρος του), δεν είναι κατώτερης σημασίας, από αυτήν των ανώτερων όντων (ανώτερα διότι προηγήθηκαν, της κοινής πορείας όλων) που δρουν σε ανώτερα πνευματικά Χωρικά πεδία.

Όποιος είναι Εδώ (στο όποιο Εδώ!), πράττει σύμφωνα με το στάδιο ικανότητας της αντίληψης του, στο ανάλογο προς αυτήν πεδίο. (Το προσκύνημα που λέγαμε...).

Μην διστάζετε λοιπόν... προχωρήστε ατρόμητα, με εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και σεβασμό στον Κόσμο που σας κρατάει αγκαλιά...

Επισκέπτης

Φιλε και συμμαχε αγαπημενε

Οταν   φοβος αγγιζει την καρδια να θυμασαι οτι   ειναι προιον αυτου που πεθαινει

ειναι το υστατο οπλο που χρησιμοποιει το παλιο να κρατηθει

ειναι εκεινος ο μηχανισμος που προσπαθει να αχρηστεψει την βουληση την ποιοτητα και την

αποστολη μιας συνειδησης

αποτελει ενα απιστευτα ισχυρο οπλο οσο δεν το κατανοεις διοτι μπλοκαρει και συρει την

διανοια σε ολα εκεινα τα αποτελεσματα που δεν θελει και δεν της ανηκουν

ο φοβος ειναι εντελως πλαστη ιδιοκατασκευη επιβουλης και   βασιζεται κυριως   στην αγνοια

και την πλανη της δυαδικοτητας

μελετησε τον καλα , σε ολες τις παραμετρους που κινειται και επηρεαζει , διελυσε τον   στα

εσχατα κομματια   της νοητικης του υλης   και   στο    τελος δεν θα υπαρχει η αναγκη της

επιλογης και της ταυτισης της μιας η της αλλης πολικοτητας , θα απαλλαγεις απο την μαχη

των αντιθετων , θα περασεις στην φαση ουδετερη , ουδετερο   δεν σημενει αδιαφορω

αλλα οτι κατανοω τις δυναμεις ροης των αντιθετων και χειριζομαι αναλογα το   μαγειρεμα τους

παντοτε θα θεραπευεις, χωρις να   ταυτιζεσαι ουτε με την ασθενεια ουτε και με τον ασθενη

διοτι τοτε θα εισαι ευαλωτος ...