Οι απόψεις που υπάρχουν, είναι ότι το ανθρώπινο σώμα, είναι μια βιοχημική μηχανή ελεγχόμενη από γονίδια. Κι έτσι η συμπεριφορά, το συναίσθημα και οι χαρακτήρες της βιολογίας μας, της υγείας μας, της ζωής μας, ελέγχονται από γονίδια τα οποία δεν ελέγχουμε εμείς και τα οποία προγραμματίζουν τι θα συμβεί.
Ένας επιστήμονας έκανε ένα πείραμα με βλαστοκύτταρα το 1967. Απομόνωσε ένα βλαστοκύτταρο και το έβαλε σε ένα πιάτο δείγματος. Και μετά το διαιρούσε κάθε 10 ώρες. Οπότε πήρε όλα τα κύτταρα και τα χώρισε σε τρεις κατηγορίες και τα έβαλε σε τρία διαφορετικά πιατάκια. Έπειτα άλλαξε το μέτρο μεγέθυνσης, τις συνθήκες περιβάλλοντος, σε κάθε ένα από τα πιατάκια.
Το πρώτο πιατάκι δημιούργησε ένα οστό, το δεύτερο ένα μυ και το τρίτο λιποκύτταρα.
Τι έλεγξε την μοίρα των κυττάρων; Όλα ήταν γενετικά πανομοιότυπα όταν τοποθετήθηκαν στα πιατάκια. Οπότε τα γονίδια δεν την έλεγξαν γιατί είχαν όλα τα ίδια γονίδια.
Το διαφορετικό ήταν το περιβάλλον.
Διδασκόμασταν πως τα γονίδια ελέγχουν τη ζωή μας, ενώ τα κύτταρα λένε ότι: Τα γονίδια απαντούν στη Ζωή!
Και αφού μπορείς να ελέγξεις την «Απάντηση», μπορείς να ελέγξεις και την ζωή.
Είναι το πώς «διαβάζεις» το περιβάλλον, πώς το αφομοιώνει το μυαλό σου (το οποίο εσύ το έχεις εκπαιδεύσει σε ένα τρόπο με τις όποιες πληροφορίες και πράξεις.
Αν το καταλάβεις αυτό, τότε θα οδηγηθείς στην καλύτερη έκφραση σε αυτόν τον πλανήτη. Να είσαι ζωντανός κι απόλυτα υγιής. Σύμφωνα με το πώς «απαντάς» στον «Κόσμο».