Παρέα δίπλα στη θάλασσα

παμεεεεεε

Nenya !!!!!!

Καλή ανάσταση !!!

ΣTΟ ΚΑΤΕΥΌΔΙΟ ΤΟΥ ΑΓΕΡΑ
(la Poesia piena di Nuvole)

Γλυκοφιλούσα θάλασσα
χτές βράδυ
μπήκες στο χορό των αστεριών,
ζητώντας στα χαράματα
το χέρι του πλάνου
Σύρειου να πιάσεις.
Για θέλγητρο το φιλυρόν
του φεγγαριού
φορούσες στα μαλλιά
μεθούσες από άλογο σε κύματα
εθισμό και στης βροχής απάνω
τη νερόστρατα ζητούσες
νά΄βγεις να χορέψεις.

Ανέκφραστους πόθους
απέκρυψες σ΄απόμερες γωνιές.
Πέρα απ΄τις φωτολυχνίες
της ξεχασμένης πόλης
και του Άη Γιάννη τις φωτιές.
Πρίν αυτή σβήσει κι αφεθεί
στην αγκαλιά του Νάρκισσου
σύ γύρευες πλατύγιαλα σεντόνια
για να ντύσεις τ΄άλμπουρα
ν΄ανοίξεις στον κήπο ενός
παράδεισου πανιά.


Τυφλός σακάτης ύπνος
σαν μές στα όνειρα σε κυρίεψε,
δρασκελίζοντας
του νού την ερημιά
σε βλέπω ν΄αποκάμεις,
να σβήνεις σα φωτιά
να γέρνεις απ΄το βάρος
σαν μια αιωνόβια ελιά.
Και στου Μάντη Τειρεσία
τους χρησμούς
να΄χεις γούρι, φέρνοντας
ντόρτια στη ζαριά.
Χτές βράδυ στα μεσάνυχτα
πάτησε ο χρόνος
στο παρκέ και μπήκε να χορέψει,
φορώντας ανέμου σάνταλα
του φτερωτού Ερμή ,
που από καιρό είχε θαρρώ ζηλέψει.

Στα χέρια κρέμασε χαρές,
έβενο ξύλο απο φτελιές.
Πού να τον μείνει άλλος
απρόσκλητος καιρός;
Μην περιμένεις όλα
να τα φέρει ο θεός.
Τα μάτια φεγγαρόφωτα
λαμπάδιαζαν
σαν φώτιζαν σκοτάδια.
Από μιάς μέρας λύπηση
ξεπήδησε το σκότος
κι έπνιξε το ηλιοφέγγαρο μ΄εκτόπιση
στ΄αλαργηνά της θάλασσας αμπέλια,
οπου εκεί μέσα στα βαθιά
μεσάνυχτα οι τρυγητάδες
τον πόντο πολεμούν
για να τους βγάλει χέλια.

Τούτος για όπλο βαστούσε έρωτες,
θύμησες πολυτάραχες,
ρομαντικές σκηνές.
Από πορείες χίλια δυό πλακάτ,
παρόλες σκέτες,
που καρφώνουν τις ψυχές.
Πάνοπλες οι νύχτες ξαγρυπνούν
μάτι να κλείσουν δεν μπορούν
πρίν ξεθυμάνει η μπόρα στ΄ακρονήσι
κι ο αγέρας απ΄το Νότο
σαν φυσά Μαίστρο θα μυρίσει.
Κι εσύ στην πλώρη ολόρθος
σαλπάρεις για το κατευόδιο τ΄αγέρα.
Μα αυτός δεν αψηφά συλλογισμούς,
λιποψυχά στα κύματα,
ενώ πελάζει ο νούς σαν ξανοιχτεί
σαν βγεί για την πρωτόλεια
του ¨Ηλιου θυγατέρα

Vicky Kostenas Lagdos
Poetessa aus der Schweiz
8. August 2012