Τα παλιοσίδερα..

Σημερα ειναι ... του Ασωτου
και στις 28 ηταν του Αγ. Γερμανου
καπου διαβασα οτι το υπεροχο ,δεν απεχει απο το γελοιο. Χαρηκα γιατι βρηκα καινουργια δικαιολογια

Ω γιορτάζω σήμερις δηλαδή; Ρε παιδιά; άσωτος τι σημαίνει; Αυτός που δε σώζεται δηλαδή;

αυτος που τα κανει ολα μπαχαλο
και ο πατερας του ειναι τοσο καλος ωστε να τον συγχωρει παντα
χαχαχα

ασχετο αλλα φορεσα τα καλα μου φαινεται;
http://www.aoratos-naos.com/t313p819-topic#9219

¨οου!!!! ......άρα..... γιορτάζω!

Χρονια μας καλα

να σ αγκαλιάσω βρε !!!! το ξερα αλλά ήθελα να το παραδδεχτείς μόνη σου!!!

παραδεχομαι και ξερεις τι ωρα θα το κανω;
προσεξε
τις 12
2ου
στις 12
του 2οοοδες
12
αυτο και αν ειναι παντρεμα

μισό.......ζαλίστηκα τώρα!!!!.................12 του 2ου στις 12 του 2012; δηλαδή του χρόνου; είσαι τρελή το ξέρεις φαντάζομαι!

οχι
12/02/2012 στις 12 η ωρα
καταλαβες τωρα;
(δεν μου φαινεται οτι τα καταφερνω στα ανεκδοτα..)

το καταλαβα αλλα η 12 ε ωρα επερασε καλη μου κι επειδή το επίασα το θέμα δια αυτό και είπα του χρόνου! λοιπόν όταν θα λ΄εμε ανε΄γδοτα η μια στην άλλη θα έχουμε και μετάφραση από κάτω! διότι παρ όλου που εξελίχτηκα και φορεσα γυαλια εξακολουθώ πιθικακι!!!!

και εγω μαγισσουλα μου

Μ αρέσουν τα παλιοσίδερα σου!!!!

"Δεν ειναι η ωρα"

ετσι ειπε..
το πιο δικαιο συστημα σ'αυτον τον κοσμο, ειναι το συστημα της ΦΥΣΗΣ και κανενα αλλο
το μονο συστημα που μπορει να επεμβει πανω στο συστημα αυτο ειναι ο ανθρωπος
εργασια του ανθρωπου, ειναι να καταστησει τον ευατο του ,ωφελιμο ον, για το καλο του "συστηματος" της
το συστημα της Φυσης, δεν ειναι το πιο δικαιο
η Φυση δεν αναγνωριζει την συναισθηματικη νοημοσυνη γιατι δεχεται μυνηματα κατωτερης ταξης
οποτε δεν μπορει να δεχτει οτι δεν ειναι δικαιη
γιατι το μονο συστημα που μπορει να την καταφερει να ξεπερασει τον ευατο της ειναι ο συντροφος της, ο ανθρωπος
και αυτον τον νοιαζει μονο το τομαρι του..
ειχε δικιο, δεν ειναι η ωρα,
ουτε ξερω ποτε θα ερθει η ωρα αυτη στον τοπο τουτο
το μονο που ξερω ειναι οτι ,οτι εγινε χτες, μεγαλωνει πλεον ταχυτατα, και δεν ξερω..
ειπε ..
"Γινανε κατι μλκ εδω κατω....
ναι φιλε συγνωμη, αλλα δεν μπορω να σε φερω πισω."
Καταλαβα..
καταλαβα.. πολυ καλα , αλλα θυμασαι τι ρωτησα;
Ειμαι δεμενη, σ'αυτον τον τοπο, με αλυσιδες και δεν προκειται ποτε να της σπασω γιατι ειμαι μονη
αλλα θα συνεχισω να προσπαθω ,μεχρι να φυγει η ανασα απο μεσα μου
ειμαι ενας ανθρωπος της αντιθεσης το ξερω
ζω μεσα στην τρελα
αλλα θα τα καταφερω
ποτε θα φτασω να πω τα καταφερα;
Μαλλον ποτε.. δεν ειναι η ωρα μου
Την ακουσα την φωνη σου , εσενα που κρυβεσαι εκει στο σκοταδι, να μου ξαναλεει:
"Χαχα... τι θεςςς .. εσυ.. ενα το σο δα μικρουτσικο πιθηκακι και απασχολεις το μυαλο σου με τοσο [size=18]μεγαλα σχεδια; ΧΑΧΑΧΑΧΑΧχαχαχχαχαχαχαχα"
εχεις δικιο, εγω δεν το αρνηθηκα οτι ειμαι ενα πιθηκακι
αλλα δεν παυω να εχω το δικαιωμα στην ανασα ,οπως και εσυ
Και αυτο μας κανει ΙΣΟΥΣ
Δεχα

Σήμερα το πρωί πήρα χαρά μεγάλη!

Δύο
πουλιά... δύο πουλιά πέρασαν να με δουν. Μου τα έστειλε ο άνεμος θαρρώ.
Μπήκαν αγκαλιά, από την ανοιχτή πόρτα και ήταν σαν να το ένα έφερνε το
άλλο κατευθείαν σε μένα και το άφησε να πέσει πάνω στο γραφείο μου.
Στάθηκε μπροστά μου και μου κελάηδησε χωρίς να νιώθει τον παραμικρό
φόβο. Του χαμογέλασα, του μίλησα και όπως ήρθε, πέταξε και χάθηκε από
εμπρός μου.

Έβαλα μουσική να παίζει και ξάφνου άκουσα πάλι ένα κελάηδημα.

Γύρισε. Δεν ήθελε να φύγει. Καθόταν σε μια άκρη και με κοιτούσε.

Έλεγξα αν είναι καλά και προσπάθησα να το βοηθήσω να βγει έξω, για να μην εγκλωβιστεί στο κλειστό χώρο και τρομάξει.

Προσπάθησα αλλά... τίποτα. Με έκανε κύκλους γύρω από το σαλονάκι κελαϊδίζοντας και δεν έφευγε.

Έτριψα
σε ψίχες ένα κομμάτι από ψωμάκι και τις ακούμπησα πάνω στο τραπεζάκι
και σε ένα καπάκι έβαλα, όσο έπαιρνε, φρέσκο νεράκι.

Πέταξε δίπλα τους και στάθηκε εκεί. Μα τίποτα δεν άγγιξε. Απλά με κοιτούσε.

Χαμογέλασα και κάθισα στο γραφείο μου.

Του μιλούσα... κοιτούσε... δυνάμωσα την μουσική και με το λεπτό ποδαράκι του ανακάτευε τα ψίχουλα πατώντας πάνω τους.

Κάποια
στιγμή άρχισε να κοιτάζει γύρω γύρω. Κατάλαβα. Σηκώθηκα και πήγα και
στάθηκα στο παράθυρο. Φτερούγισε προς το μέρος μου. Στάθηκε για λίγο
στον ώμο μου, κάνοντας με να γελάσω και μετά... φρφρφρφρ... χάθηκε έτσι
όπως ήρθε.

Γλύκανε η ψυχή και ο νους μου.

Μήνυμα γλυκό...



Θυμήθηκα πόσο πολύ τα λάτρευα μικρή και έψαχνα να τα ξετρυπώσω από τα δέντρα.

Πόσες
φορές είχα πέσει από ψηλά, μέχρι να μάθω να σκαρφαλώνω αθόρυβα! Και
κάθε φορά εκείνα πηδούσαν στα μικρά εύθραυστα ποδαράκια τους
τιτιβίζοντας, σαν να γελούσαν μαζί μου! Κι εγώ σκεφτόμουν πως
τουλάχιστον, κάποιος κέρδιζε από την αποτυχία μου!

Θυμάμαι πώς ένιωσα όταν πρωτοείδα πουλί νεκρό στο χώμα. Ένα τόσο δα μικρούλι.

Πίστευα
πως κάποιος το σκότωσε κι έκλαιγα ασταμάτητα. Το πήρα και το πήγα στην
Αιθηρόη παρακαλώντας την να κάνει κάτι για να αρχίσει να φτερουγίζει
πάλι.

Εκείνη το πήρε στα χέρια της, το κοίταξε καλά και δάκρυσε.

Με πήρε από το χέρι και βγήκαμε στην αυλή με τον κήπο. Άνοιξε τρύπα στο χώμα, με τα δάχτυλα της και το ακούμπησε μέσα.

«Περίμενε!»
της φώναξα κι έτρεξα και μάζεψα μερικά ροδοπέταλα. Το σκέπασα με αυτά
και μετά απαλά εκείνη, έκλεισε και πάλι την τόσο δα μικρή αγκαλιά της
γης.

Με πήρε αγκαλιά η γιαγιά και με κράτησε σφιχτά.

«
Δεν το σκότωσε άνθρωπος. Η μάνα του ήταν. Γεννήθηκε άρρωστο και γι αυτό
το πέταξε στη γη για να ελευθερώσει την φωλιά της από το άρρωστο και το
περιττό. Έτσι πέθανε το μικρό το πουλάκι.»

Θυμάμαι πόσο θύμωσα γι αυτό που έκανε η μητέρα του πουλιού! Μου ήταν αδύνατο να δεχτώ την πράξη της.

Το σκεφτόμουν όλη νύχτα. Το πρωί πήγα κοντά στην Αιθηρόη.

«Αν αρρωστήσω θα με πετάξεις και μένα;» την ρώτησα σοβαρά.

Δεν γέλασε καθόλου. Ούτε ένα τόσο δα τσάκισμα στην άκρη των χειλιών.

«Κανείς δεν θέλει να σε πετάξει εσένα!» μου είπε μόνο και με έσπρωξε προς την βρύση.

Μου
πήρε πολύ να δεχτώ την πράξη αυτή των πουλιών. Έψαχνα τις φωλιές μήπως
βρω κανένα άρρωστο πριν το καταλάβει η μάνα του και το πετάξει στη γη.

Είχα
βρει αρκετή δουλειά για την Αιθηρόη. Διότι όλα τα νόμιζα άρρωστα,
επειδή δεν πετούσαν. Εγώ τα πήγαινα σε εκείνη κι εκείνη τα γύρναγε στις
φωλιές τους.

Δεν μου έφερνε αντίρρηση και δεν βαρυγκωμούσε.

Με
άφησε στο χρόνο μου, μέχρι να μπορέσω να καταλάβω μόνη μου, πως η μάνα
πουλί απλά πήγαινε με την φύση. Πως απλά άφηνε να φύγει αυτό για το
οποίο δεν μπορούσε να κάνει τίποτα και συνέχιζε να φροντίζει τα υπόλοιπα
που ήξερε πως θα πετούσαν σύντομα.

Και κάποια στιγμή,
καταλάγιασε ο θυμός μου. Τακτοποίησα τις σκέψεις μέσα μου. Και όταν
ήμουν σίγουρη, πως η μητέρα έκανε ότι μπορούσε, ελευθέρωσα από μέσα μου
την αμφιβολία και την πίκρα και ήρθαν όλα πάλι στην θέση τους.




Αιθηρόη 14-72009
---
Να έχετε αγάπη στην καρδιά, φως στο πνεύμα, θάρρος στην ψυχή και αλήθεια στο στόμα.
http://www.aoratos-naos.com/t109-topic

... ειμαι ενα fractal


Αν αγαπάς και υποφέρεις, αγάπα περισσότερο. - Βίκτωρ Ουγκώ



σε χρειαζομαι, συγνωμη,
μπορεις να ρθεις να με καθαρισεις απο την σκονη;
μου λειπεις..

Υ.Γ
Βρηκα λεξικο τωρα θα κατανοω καλυτερα... νομιζω..

Καλημ΄ερα φρακταλ μου!!!! ............

Αυτό το λεξικό δεν το βγάζεις στον αέρα μπας και βγ΄αλουμε άκρη εδώ μέσα; ............

Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορέςς!!!!! Εγώ γιατί του ανοίγω μετην πρώτη η βλάκας;;;;; η βλάκας είναι το θηλυκού του βλάκα!!!! έτσι για να μεταφράζουμε κιόλανε!

Το ξέρεις ότι δεν το χα διαβάσει αυτό το κείμενο με τα πουλιά; Το διάβασα μ΄όλις τώρα και νιώθω πολύ μεγάλη κατίνα!!!! Με τι ασχολούμε σαν βλαμένο που τσιμπάει με κάθε βλακεία κι αρπάζεται!!!!! Και να χε να κάνει με τη μερίδα λέοντος για το ποιος θα την παρει π΄αει στην ευχή! ΔΥΝΑΜΩΣΕ ΤΑ ΦΡΕΝΑ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ ΣΟΥ!!!! Αιθηρόη μου δίκιο είχες αλλάαααααα.......είναι στο dna μου!!! ¨αντε να αλλάξει να δούμε κι άσπρη λιβαδίσια μέρα!

Καλημερα σημειο μου

το ξερεις οτι μου αρεσει να διαβαζω ε; Μιμουμαι ,αν δεν το χεις καταλαβει..

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2010/11/blog-post_8776.htm

ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΑΝΕΜΕ

nnan s ευχαριστώ κι εσένα που βαλες αυτό το κείμενο με τα πουλιά. με βγαλες από μια παγίδα. σ αγαπάω ομορφιά μου!!!

παρακαλω ,

περι Ερωτος...

nnan μου!!!!!

κάπου είχες βάλει ένα μουσικό κομμάτι και θυμα΄μαι που έγραφες να σου χτυπήσουμε καμπανάκι αν παίζει; Κάτι τέτοιο! Που στην ευχή το έιχες βάλει; ¨ηθελα να σε ρωτήσω πως το κανες γιατι ηταν ωραιος τροπος κι έπαιζε κιολας! Που ειναι; Τι έκανες και πως το κανες; Δεν ειμπορώ να το βρω!!!!

μαγισσουλα μουας ....
δες γιατι θα σβησω τις εικονες και θα αλλαξω το κειμενο , απαγορευετε το modification