Φιλοσοφία του Osho

Σοφία και Φιλοσοφία του Osho

Φιλοσοφία του Osho Rain10worl157

Θάρρος

Ο σπόρος δεν μπορεί να ξέρει τι θα συμβεί΄ ο σπόρος δεν μπορεί ποτέ να γνωρίσει το λουλούδι. Και ο σπόρος ούτε καν μπορεί να πιστέψει ότι έχει τη δυνατότητα να γίνει ένα όμορφο λουλούδι. Μακρύ είναι το ταξίδι και πάντοτε είναι ασφαλέστερο να μην το κάνεις το ταξίδι, γιατί ο δρόμος είναι άγνωστος, τίποτα δεν είναι εγγυημένο.

Τίποτα δεν μπορεί να είναι εγγυημένο. Χίλιους κινδύνους έχει το ταξίδι, πολλές είναι οι παγίδες. Κι ο σπόρος είναι ασφαλής, κρυμμένος μέσα σε ένα σκληρό περίβλημα. Αλλά ο σπόρος προσπαθεί, κάνει την προσπάθεια΄ αφήνει το σκληρό κέλυφος που αποτελεί την ασφάλειά του, αρχίζει να κινείται. Αμέσως αρχίζει η μάχη: αγώνας με το χώμα, με τις πέτρες, με τους βράχους. Κι ο σπόρος ήταν πολύ σκληρός και το βλαστάρι θα είναι πάρα πολύ μαλακό και οι κίνδυνοι θα είναι πολλοί.

Δεν υπήρχε κίνδυνος για το σπόρο, ο σπόρος θα μπορούσε να επιβιώσει επί χιλιετίες, αλλά για το βλαστάρι είναι πολλοί οι κίνδυνοι. Κι όμως το βλαστάρι ξεκινά προς το άγνωστο, προς τον ήλιο, προς την πηγή του φωτός, δίχως να ξέρει πού, δίχως να ξέρει γιατί. Μεγάλος είναι ο σταυρός που πρέπει να κουβαλήσει, αλλά ένα όνειρο κυριεύει το σπόρο κι ο σπόρος κινείται.

Έτσι είναι κι ο δρόμος του ανθρώπου. Είναι κοπιαστικός. Θα χρειαστεί πολύ θάρρος.

Osho Dang Dang Doko Dang Κεφάλαιο 4

Σχόλιο:

Το χαρτί αυτό δείχνει ένα μικρό αγριολούλουδο, που ανταποκρίθηκε στην πρόκληση τού βράχου και της πέτρας που βρήκε στο δρόμο του και πρόβαλε στο φως της ημέρας. Περιβαλλόμενο από μια αύρα ζωηρού χρυσού φωτός, αποκαλύπτει το μεγαλείο τού μικροσκοπικού του εαυτού. Χωρίς να ντρέπεται, είναι ίσο με το λαμπερότερο ήλιο.

Όταν αντιμετωπίζουμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, έχουμε την επιλογή: μπορούμε είτε να έχουμε πικρία και να προσπαθήσουμε να βρούμε κάποιον ή κάτι για να του ρίξουμε το φταίξιμο για τις δυσκολίες, είτε να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση και να μεγαλώσουμε.

Το λουλούδι μάς δείχνει το δρόμο, καθώς το πάθος του για ζωή το οδηγεί από το σκοτάδι στο φως. Δεν έχει νόημα να μάχεσαι ενάντια στις προκλήσεις της ζωής ούτε να προσπαθείς να τις αποφύγεις ή να τις αρνηθείς. Υπάρχουν. Και για να γίνει ο σπόρος λουλούδι, πρέπει να περάσουμε μέσα από αυτές. Να είσαι αρκετά θαρραλέος ώστε να μεγαλώσεις και να γίνεις το λουλούδι που προορίζεσαι να είσαι.

Osho Zen Tarot
http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Καθοδήγηση

Φιλοσοφία του Osho Zen071guidance

Χρειάζεται να αναζητάς καθοδήγηση, επειδή δεν ξέρεις ότι ο εσωτερικός σου οδηγός είναι κρυμμένος μέσα σου. Πρέπει να βρεις τον εσωτερικό σου οδηγό, και αυτό είναι που ονομάζω παρατηρητή σου. Αυτό είναι που ονομάζω το ντάρμα σου, που ονομάζω τον εγγενή βούδα σου. Πρέπει να ξυπνήσεις αυτόν το βούδα και η ζωή σου θα δίνει βροχή από ευλογίες. Η ζωή σου θα ακτινοβολεί πάρα πολύ από το καλό, από θεϊκότητα, περισσότερο από όσο μπορείς να φανταστείς. Μοιάζει με το φως σχεδόν. Όταν το δωμάτιό σου είναι σκοτεινό, φέρε μέσα φως. Φτάνει κι ένα μικρό κερί και όλο το σκοτάδι εξαφανίζεται. Και μόλις φέρεις το κερί, ξέρεις πού βρίσκεται η πόρτα. Δεν χρειάζεται να σκεφτείς: "Πού είναι η πόρτα;" Μόνον οι τυφλοί σκέφτονται πού είναι η πόρτα. Εκείνοι που έχουν μάτια, και αν υπάρχει φως, δεν σκέφτονται. Εχεις σκεφτεί ποτέ, "Πού είναι η πόρτα;" Απλώς σηκώνεσαι και φεύγεις. Ούτε στιγμή δεν σκέφτεσαι πού είναι η πόρτα. Δεν αρχίζεις να ψηλαφίζεις ψάχνοντας την πόρτα ή να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Απλώς βλέπεις, χωρίς να υπάρχει ούτε ίχνος σκέψης. Απλώς βγαίνεις έξω.

Osho God is Dead: Now Zen is the Only Living Truth Κεφάλαιο 7

Σχόλιο:

Η αγγελική μορφή με τις φτερούγες στα χρώματα του ουράνιου τόξου, στο χαρτί αυτό, συμβολίζει τον οδηγό που κουβαλάει ο καθένας μας μέσα του. Όπως η δεύτερη μορφή στο φόντο, μερικές φορές μπορεί να διστάζουμε λίγο να εμπιστευτούμε αυτόν τον οδηγό όταν έρχεται προς εμάς, επειδή έχουμε συνηθίσει να παίρνουμε οδηγίες περισσότερο από έξω παρά από μέσα μας. Η αλήθεια της δικής σου βαθύτερης ύπαρξης προσπαθεί να σου δείξει πού να πας τώρα. Όταν εμφανίζεται αυτό το χαρτί, σημαίνει ότι μπορείς να εμπιστευτείς την εσωτερική καθοδήγηση που σου δίνεται. Μιλάει ψιθυριστά και μερικές φορές μπορεί να διστάζουμε, μη ξέροντας αν καταλάβαμε καλά. Όμως οι ενδείξεις είναι σαφείς: ακολουθώντας τον εσωτερικό οδηγό, θα νιώσεις περισσότερο ολοκληρωμένος, περισσότερο ενοποιημένος, σαν να κινείσαι προς τα έξω από το ίδιο το κέντρο της ύπαρξής σου. Αν την ακολουθήσεις, αυτή η δέσμη φωτός θα σε μεταφέρει ακριβώς εκεί που χρειάζεσαι να πας.

Osho Zen Tarot

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Μεταμφιεσμένη ευλογία

Φιλοσοφία του Osho Transf027blessingsindis

Καλή τύχη κι ατυχία για έναν χωρικό

Το μόνο πρόβλημα με τη λύπη, την απελπισία, το θυμό, την ανημπόρια, το άγχος, την αγωνία, τη δυστυχία, είναι ότι θέλεις να απαλλαγείς από αυτά. Αυτό είναι το μόνο εμπόδιο. Θα πρέπει να ζήσεις μαζί τους. Δεν μπορείς να τους ξεφύγεις. Αποτελούν ακριβώς την κατάσταση μέσα στην οποία πρέπει να ενοποιηθεί και να μεγαλώσει η ζωή. Πρόκειται για τις προκλήσεις της ζωής. Αποδέξου τες. Είναι ευλογία μεταμφιεσμένη.

Ενας άνθρωπος είχε ένα πολύ όμορφο άλογο και το άλογο ήταν τόσο σπάνιο που ακόμη και αυτοκράτορες είχαν ζητήσει από τον άνθρωπο να το πουλήσει, σε οποιαδήποτε τιμή, εκείνος όμως αρνιόταν. Επειτα, κάποιο πρωί είδε ότι του είχαν κλέψει το άλογο.

Ολο το χωριό μαζεύτηκε να του συμπαρασταθεί και έλεγαν, ΄΄Τι ατυχία! Μπορούσες να είχες βγάλει μια περιουσία, ο κόσμος σού πρόσφερε τόσα πολλά. Ησουν πεισματάρης και ήσουν κουτός. Τώρα σου έκλεψαν το άλογο.΄΄

Αλλά ο γέρος άνθρωπος γέλασε΄ είπε, ΄΄Μην λέτε ανοησίες! Να λέτε απλώς ότι το άλογο δεν είναι πια μέσα στον στάβλο. Ας έρθει το μέλλον, τότε θα δούμε.΄΄

Και συνέβη να γυρίσει πίσω το άλογο μετά από δεκαπέντε ημέρες, και όχι μόνο του΄ έφερε μια δωδεκάδα άλογα μαζί του από το δάσος. Μαζεύτηκε όλο το χωριό και είπαν, ΄΄Ο γέρος είχε δίκιο! Γύρισε το άλογό του κι έχει φέρει μαζί του δώδεκα όμορφα άλογα. Τώρα μπορεί να κερδίσει όσα χρήματα θέλει.΄΄ Πήγαν στον άνθρωπο και είπαν, ΄΄Συγνώμη. Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε το μέλλον και τους τρόπους τού θεού, αλλά εσύ είσαι σπουδαίος! Κάτι ήξερες για τούτο΄ κάτι βλέπεις από το μέλλον.΄΄

Εκείνος είπε, ΄΄Ανοησίες! Το μόνο που ξέρω τώρα είναι ότι το άλογο έχει επιστρέψει μαζί με δώδεκα άλογα΄ τι θα συμβεί αύριο κανείς δεν το γνωρίζει.΄΄

Και την επόμενη ημέρα συνέβη να προσπαθεί ο μοναχογιός τού ανθρώπου να δαμάσει ένα καινούργιο άλογο και έπεσε κι έσπασαν τα πόδια του. Μαζεύτηκε όλη η πόλη και έλεγαν, ΄΄Κανείς δεν ξέρει ποτέ΄ είχες δίκιο, αποδείχτηκε κατάρα αυτό. Θα ήταν καλύτερα να μην είχε γυρίσει το άλογο. Τώρα ο γιος σου θα μείνει ανάπηρος σε όλη του τη ζωή.΄΄

Ο γέροντας είπε, ΄΄Μην προτρέχετε! Περιμένετε να δείτε τι θα γίνει. Να λέτε μόνο ότι ο γιος μου έσπασε τα πόδια του΄ αυτό είναι όλο.΄΄

Συνέβη μετά από δεκαπέντε ημέρες να πάρει δια της βίας όλους τους νέους άντρες της πόλης η κυβέρνηση, γιατί έμπαινε η χώρα σε πόλεμο. Εμεινε μόνο ο γιος αυτού του γέροντα, γιατί ήταν άχρηστος. Μαζεύτηκαν όλοι, είπαν, ΄΄Χάθηκαν οι γιοι μας! Τουλάχιστον εσύ έχεις το γιο σου. Μπορεί να είναι ανάπηρος, αλλά είναι εδώ! Εφυγαν οι γιοι μας και ο εχθρός είναι πολύ πιο δυνατός΄΄ θα σκοτωθούν όλοι τους. Στα γεράματά μας δεν θα έχουμε κανένα να μας φροντίσει, αλλά εσύ έχεις τουλάχιστον το γιο σου και ίσως να γίνει καλά.΄΄

Αλλά ο γέρος είπε, ΄΄Να λέτε μόνο αυτό΄ ότι τους γιους σας τους πήρε η κυβέρνηση. Εμεινε ο γιος μου, αλλά δεν υπάρχει καμιά κατάληξη.΄΄

Λέγε απλώς τα γεγονότα! Μην θεωρείς κάποιο πράγμα ως κατάρα ή ως ευλογία. Μην το ερμηνεύεις και ξαφνικά θα δεις ότι είναι όμορφα τα πάντα.

Ταρώ τής Μεταμόρφωσης
http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Φως στο μονοπάτι

Ο φιλόσοφος, ο μύστης και η καταιγίδα

Η αστραπή δεν σου φωτίζει το μονοπάτι, δεν σε υπηρετεί όπως το λυχνάρι στο χέρι σου΄ σου δίνει απλώς ένα αναβόσβησμα, ένα βλέμμα στον δρόμο μπροστά σου. Αυτό όμως το μοναδικό βλέμμα είναι πολύτιμο΄ τώρα τα πόδια σου είναι σταθερά, τώρα η θέλησή σου είναι ισχυρή, τώρα ενισχύεται η αποφασιστικότητά σου να φτάσεις στον προορισμό σου. Εχεις δει τον δρόμο και ξέρεις ότι βρίσκεται εκεί και ότι δεν περιπλανιέσαι άσκοπα. Μια αστραπή και ρίχνεις μια ματιά στο δρόμο που πρέπει να διανύσεις καθώς και στο ναό που είναι ο προορισμός τού ταξιδιού σου.

Εχω ακούσει για δυο ανθρώπους που είχαν χαθεί μέσα στο δάσος μια πολύ σκοτεινή νύχτα. Ηταν πολύ επικίνδυνο το δάσος, γεμάτο από άγρια ζώα, πολύ πυκνό, με σκοτάδι παντού τριγύρω. Ο ένας άνθρωπος ήταν φιλόσοφος και ο άλλος ήταν μύστης.

Ξαφνικά, ήρθε μια καταιγίδα, βροντές από τα σύννεφα και μεγάλες αστραπές. Ο φιλόσοφος κοίταξε τον ουρανό, ο μύστης κοίταξε το μονοπάτι. Εκείνη τη στιγμή με τις αστραπές, το μονοπάτι βρέθηκε μπροστά του, φωτισμένο. Ο φιλόσοφος κοίταξε τις αστραπές κι άρχισε να αναρωτιέται, ΄΄Τι συμβαίνει;΄΄ και του διέφυγε το μονοπάτι.

Είσαι χαμένος μέσα σε ένα δάσος πιο πυκνό από αυτό της ιστορίας. Η νύχτα είναι πιο σκοτεινή. Καμιά φρά έρχεται μια αστραπή΄ κοίτα το μονοπάτι. Αστράφτει κάποιος Τσουάνγκ Τσου, αστράφτει κάποιος Βούδδας, αστράφτω εγώ. Μη κοιτάς εμένα, κοίτα το μονοπάτι. Αν κοιτάξεις εμένα, έχεις ήδη χάσει την ουσία, γιατί η αστραπή δεν θα εξακολουθήσει. Διαρκεί μόνο μια στιγμή΄ και είναι σπάνια η στιγμή που η αιωνιότητα διεισδύει στον χρόνο΄ είναι ακριβώς σαν την αστραπή.

Αν κοιτάς την αστραπή, αν κοιτάς κάποιον βούδδα, και ο βούδδας είναι όμορφος, το πρόσωπό του γοητεύει, τα μάτια μαγνητίζουν, αν κοιτάς τον βούδδα, έχεις χάσει το μονοπάτι. Κοίτα το μονοπάτι, ξέχασε τον βούδδα.

Κοίτα το μονοπάτι και κάνε κάτι΄ ακολούθησε το μονοπάτι, δράσε. Οι σκέψεις δεν θα σε οδηγήσουν, μόνον οι πράξεις, γιατί οι σκέψεις γίνονται συνεχώς μέσα στο κεφάλι. Δεν μπορούν ποτέ να είναι ολικές΄ μόνον όταν δρας υπάρχει ολικότητα. Δείξε ενδιαφέρον για τη ζωή! Η ουσία είναι να ζεις. Μην συλλέγεις συνεχώς πληροφορίες σχετικά με το τι είναι ο διαλογισμός΄ διαλογίσου! Μην συλλέγεις συνεχώς πληροφορίες για το τι είναι ο χορός΄ υπάρχουν εγκυκλοπαίδειες για τον χορό, αλλά το όλο πράγμα είναι τελείως δίχως νόημα αν δεν χορέψεις ο ίδιος. Πέταξε όλες αυτές τις εγκυκλοπαίδειες! Απάλλαξε τον εαυτό σου από το φορτίο των γνώσεων κι άρχισε να ζεις.

Κι όταν αρχίσεις να ζεις, τότε τα κοινά πράγματα μεταμορφώνονται και γίνονται σπάνια ομορφιά. Μικρά πράγματα απλώς, η ζωή αποτελείται από μικρά πράγματα, αλλά όταν φέρνεις την ποιότητα της έντονης, όλο πάθος αγάπης, μεταμορφώνονται, γίνονται φωτεινά.

Ταρώ τής Μεταμόρφωσης
http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Ερωτήματα

Ο καθηγητής και η δίψα του για απαντήσεις

Οποιος ασχολείται με ερωτήσεις παραστρατεί και μπαίνει στη ζούγκλα τής φιλοσοφίας. Αφησε τις ερωτήσεις να έρχονται και να φεύγουν. Κοίτα το πλήθος των ερωτήσεων όπως κοιτάς τους ανθρώπους που περπατούν στο δρόμο, χωρίς να δίνεις τίποτα, χωρίς να παίρνεις τίποτα, με αποστασιοποίηση, στέκοντας μακριά...

Οσο μεγαλύτερη απόσταση υπάρχει ανάμεσα σε σένα και τις ερωτήσεις σου τόσο το καλύτερο. Γιατί μέσα στο κενό αυτό ακριβώς θα προβάλει η απάντηση.

Ενας καθηγητής της φιλοσοφίας πήγε σε έναν Δάσκαλο του Ζεν, τον Ναν-ίν, και τον ρωτούσε σχετικά με τον Θεό, την νιρβάνα, τον διαλογισμό, και πάρα πολλά πράγματα. Ο Δάσκαλος άκουγε σιωπηλός, ερωτήσεις κι ερωτήσεις κι ερωτήσεις, κι έπειτα είπε, ΄΄Φαίνεσαι κουρασμένος. Ανέβηκες σε τούτο το ψηλό βουνό΄ ήρθες από μέρος μακρινό. Να σου προσφέρω πρώτα ένα τσάι.΄΄ Και ο Δάσκαλος του Ζεν έφτιαξε τσάι.

Ο καθηγητής περίμενε΄ έβραζε από τις ερωτήσεις του. Και ενώ ο Δάσκαλος έφτιαχνε τσάι και τα σαμοβάρι τραγουδούσε και άρχιζε να απλώνεται το άρωμα του τσαγιού, ο Δάσκαλος είπε στον καθηγητή, ΄΄Περίμενε, μην βιάζεσαι τόσο πολύ. Ποιός ξέρει; Ακόμη και πίνοντας τσάι μπορεί να δοθεί απάντηση στις ερωτήσεις σου... ή ίσως και νωρίτερα.΄΄

Ο καθηγητής τα είχε χάσει. Αρχισε να σκέφτεται, ΄΄Ολο το ταξίδι αυτό ήταν χαμένος κόπος. Αυτός ο άνθρωπος φαίνεται να είναι τρελός. Πώς μπορεί να υπάρξει απάντηση στην ερώτησή μου για το Θεό πίνοντας τσάι; Τι σχέση έχει αυτό; Καλύτερα να δραπετεύσω όσο πιο γρήγορα γίνεται από εδώ.΄΄ Αλλά ένιωθε επίσης κουρασμένος και ήταν καλό να πιει ένα τσάι πριν αρχίσει να κατεβαίνει πάλι το βουνό.

Ο Δάσκαλος έφερε το τσαγερό, έβαλε τσάι στο φλιτζάνι, και συνέχισε να αδειάζει το τσάι. Το φλιτζάνι γέμισε και το τσάι άρχισε να ξεχειλίζει στο πιατάκι, εκείνος όμως συνέχισε να σερβίρει. Τότε γέμισε και το πιατάκι. Μια σταγόνα ακόμη και το τσάι θα άρχιζε να τρέχει στο πάτωμα, κι ο καθηγητής είπε, ΄΄Σταμάτα! Τι κάνεις; Μήπως είσαι τρελός; Δεν βλέπεις ότι είναι γεμάτο το φλιτζάνι; Δεν βλέπεις ότι είναι γεμάτο το πιατάκι;΄΄

Και ο Δάσκαλος του Ζεν είπε, ΄΄Αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι: ο νους σου είναι τόσο γεμάτος από ερωτήσεις που ακόμη κι αν απαντήσω, δεν έχεις καθόλου χώρο ώστε να μπει μέσα η απάντηση. Φαίνεσαι όμως ευφυής άνθρωπος. Κατάλαβες την ουσία, ότι τώρα ακόμη και μια μόνο σταγόνα τσαγιού και δεν θα χωράει μέσα στο φλιτζάνι ή το πιατάκι, θα αρχίσει να ξεχειλίζει στο πάτωμα. Και σου λέω, από τη στιγμή που μπήκες σε αυτό το σπίτι, οι ερωτήσεις σου ξεχειλίζουν τριγύρω παντού. Αυτή η μικρή καλύβα είναι γεμάτη από τις ερωτήσεις σου! Γύρισε πίσω, άδειασε το φλιτζάνι σου, κι έπειτα έλα. Πρώτα δημιούργησε λίγο χώρο μέσα σου.΄΄

Ταρώ τής Μεταμόρφωσης
http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Αναγέννηση

Φιλοσοφία του Osho Zen068rebirth

Στο Ζεν έρχεσαι από το πουθενά και πηγαίνεις στο πουθενά. Υπάρχεις τώρα, εδώ, ούτε έρχεσαι ούτε φεύγεις. Όλα περνούν από δίπλα σου΄ η συνειδητότητά σου καθρεφτίζει το κάθε τι, αλλά δεν ταυτίζεται. Όταν ένα λιοντάρι βρυχάται μπροστά σε έναν καθρέφτη, νομίζεις πως ο καθρέφτης βρυχάται; Ή όταν το λιοντάρι φεύγει κι έρχεται ένα παιδί χορεύοντας, ο καθρέφτης ξεχνά εντελώς το λιοντάρι και αρχίζει να χορεύει με το παιδί. Νομίζεις πως ο καθρέφτης χορεύει με το παιδί; Ο καθρέφτης δεν κάνει τίποτα, απλώς καθρεφτίζει. Η συνειδητότητά σου είναι απλώς ένας καθρέφτης. Ούτε έρχεσαι, ούτε φεύγεις. Τα πράγματα έρχονται και φεύγουν. Γίνεσαι νέος, γίνεσαι γέρος. Είσαι ζωντανός, είσαι νεκρός. Όλες αυτές οι καταστάσεις δεν είναι παρά αντικατοπτρισμοί σε μια αιώνια λίμνη συνειδητότητας.

Osho Osho Live Zen, Τόμος 2 Κεφάλαιο 16

Σχόλιο:

Αυτό το χαρτί απεικονίζει την εξέλιξη της συνειδητότητας, όπως την περιγράφει ο Φρήντριχ Νίτσε στο βιβλίο του "Τάδε έφη Ζαρατούστρας." Μιλά για τα τρία επίπεδα: της Καμήλας, του Λιονταριού και του Παιδιού. Η καμήλα είναι νυσταλέα, νωθρή, βολεμένη. Ζει σε μια πλάνη, νομίζοντας πως είναι βουνοκορφή, στην πραγματικότητα όμως ασχολείται τόσο με τη γνώμη των άλλων, ώστε δεν έχει σχεδόν καθόλου δική της ενέργεια. Από την καμήλα αναδύεται το λιοντάρι. Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι χάναμε τη ζωή, αρχίζουμε να λέμε όχι στις απαιτήσεις των άλλων. Βγαίνουμε έξω από το πλήθος, μοναχικοί και περήφανοι, βρυχώμενοι την αλήθεια μας. Όμως αυτό δεν είναι το τέλος. Τελικά, αναδύεται το παιδί, που δεν συγκατατίθεται ούτε εξεγείρεται αλλά είναι αθώο και αυθόρμητο και πιστό στην ύπαρξή του. Σε όποιο σημείο και να βρίσκεσαι τώρα, νυσταλέος και με κατάθλιψη ή βρυχώμενος κι εξεγερμένος, να έχεις επίγνωση ότι θα εξελιχθεί αυτό σε κάτι καινούριο, αν του το επιτρέψεις. Είναι ώρα για μεγάλωμα και αλλαγή.

Osho Zen Tarot

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Διαλογισμός

Φιλοσοφία του Osho Transf018meditation

Από ποιά πλευρά της ομπρέλας σου έχεις αφήσει τα παπούτσια σου;

Κάνε τα μικρά πράγματα της ζωής χαλαρός και με επίγνωση. Οταν τρως, τρώγε ολικά΄ μάσα ολικά, γεύσου ολικά, μύριζε ολικά. Αγγιξε το ψωμί σου, νιώσε την υφή του. Μύρισε το ψωμί, μύρισε τη γεύση του. Μάσησέ το, άφησέ το να διαλυθεί μέσα στην ύπαρξή σου και μείνε συνειδητός΄ τότε είσαι σε διαλογισμό. Και τότε ο διαλογισμός δεν είναι ξέχωρος από τη ζωή.

Ενας μαθητής είχε έρθει να δει τον Ικύου, το Δάσκαλό του. Ο μαθητής ασκείτο αρκετό καιρό τώρα. Εβρεχε και, καθώς έμπαινε μέσα, άφησε τα παπούτσια και την ομπρέλα του απέξω.

Αφού υπέβαλε τα σέβη του, ο Δάσκαλος τον ρώτησε από ποιά πλευρά τής ομπρέλας είχε αφήσει τα παπούτσια του.

Μα τώρα, τι είδους ερώτηση... ; Δεν περιμένεις από τους Δασκάλους να κάνουν τέτοιες ανόητες ερωτήσεις΄ περιμένεις ότι θα ρωτήσουν σχετικά με το Θεό, την κουνταλίνι που ανεβαίνει, τα τσάκρα που ανοίγουν, τα φώτα που συμβαίνουν μέσα στο κεφάλι σου. Ρωτάς τέτοια σπουδαία πράγματα, μυστικιστικά, εσωτεριστικά. Αλλά ο Ικύου έκανε μια πολύ κοινή ερώτηση. Κανείς Χριστιανός άγιος δεν θα την είχε κάνει, κανείς Τζαΐνας μοναχός δεν θα την είχε κάνει, κανείς Ινδουιστής Σουάμι δεν θα την είχε κάνει. Μπορεί να το κάνει αυτό μόνο κάποιος που είναι μαζί με τον Βούδδα, μέσα στον Βούδδα, που πραγματικά είναι βούδδας ο ίδιος.

Ο Δάσκαλος τον ρώτησε από ποιά πλευρά των παπουτσιών του είχε αφήσει την ομπρέλα του. Τώρα, τι σχέση έχουν τα παπούτσια και οι ομπρέλες με την πνευματικότητα; Αν σου είχαν κάνει εσένα την ίδια ερώτηση, θα είχες αισθανθεί ενοχλημένος. Τι είδους ερώτηση είναι αυτή; Υπάρχει όμως κάτι εξαιρετικά πολύτιμο εκεί. Αν είχε ρωτήσει σχετικά με τον θεό, σχετικά με την κουνταλίνι και τα τσάκρα σου, θα ήταν ανόητο τούτο, εντελώς χωρίς σημασία. Ατό όμως έχει σημασία. Ο μαθητής δεν μπορούσε να θυμηθεί΄ τι σε νοιάζει πού έβαλες τα παπούτσια σου και από ποιά πλευρά έχεις βάλει την ομπρέλα σου, στα δεξιά ή στα αριστερά. Τι σε νοιάζει; Ποιός δίνει τόση προσοχή στις ομπρέλες; Ποιός σκέφτεται τα παπούτσια; Ποιός είναι τόσο προσεκτικός; Αλλά αυτό ήταν αρκετό΄ αρνήθηκε τον μαθητή.

Ο Ικύου είπε, ΄΄Τότε πήγαινε και διαλογίσου άλλα επτά χρόνια.΄΄

΄΄Επτά χρόνια;΄΄ είπε ο μαθητής. ΄΄Μόνο γι΄αυτό το μικρό λάθος;΄΄

" Ο Ικύου είπε, ΄΄Δεν είναι μικρό το λάθος. Τα λάθη δεν είναι μικρά ή μεγάλα΄ απλώς δεν ζεις ακόμη διαλογιστικά, αυτό είναι όλο. Γύρνα πίσω, διαλογίσου άλλα επτά χρόνια, και έλα ξανά.΄΄

Αυτό είναι το ουσιαστικό μήνυμα:
Να είσαι προσεκτικός, προσεκτικός σε όλα. Και μην κάνεις διάκριση ανάμεσα στα πράγματα, ότι αυτό είναι ασήμαντο κι εκείνο είναι πνευματικό. Από σένα εξαρτάται. Δίνε προσοχή, να είσαι προσεκτικός, και όλα γίνονται τότε πνευματικά. Μην δίνεις προσοχή, μην είσαι προσεκτικός, και όλα γίνονται μη πνευματικά.

Την πνευματικότητα την δίνεις εσύ, είναι το δώρο σου προς τον κόσμο.

Οταν ένας Δάσκαλος σαν τον Ικύου αγγίζει την ομπρέλα σου, η ομπρέλα είναι τόσο θεϊκή όσο γίνεται. Η διαλογιστική ενέργεια είναι αλχημική. Μεταμορφώνει το απλό μέταλλο σε χρυσάφι΄ μεταμορφώνει συνεχώς το κατώτερο σε ανώτερο.

Στην υπέρτατη κορυφή, τα πάντα είναι θεϊκά. Αυτός εδώ ο κόσμος είναι ο παράδεισος και αυτό εδώ το σώμα είναι ο βούδδας.

Ταρώ τής Μεταμόρφωσης
http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Αφθονία

Στην Ανατολή οι άνθρωποι κατέκριναν πάντα το σώμα, κατέκριναν την ύλη, αποκαλούσαν ΄΄ψευδαίσθηση΄΄ την ύλη, την έλεγαν μάγυα, ότι δεν υπάρχει πραγματικά, απλώς δείχνει πως υπάρχει΄ είναι φτιαγμένη από το ίδιο υλικό όπως τα όνειρα. Αρνιόντουσαν τον κόσμο, και αυτός είναι ο λόγος που η Ανατολή παρέμεινε φτωχή, άρρωστη, σε λιμοκτονία.

Η μισή ανθρωπότητα αποδεχόταν ως τώρα τον εσωτερικό κόσμο αλλά αρνιόταν τον εξωτερικό. Το άλλο μισό της ανθρωπότητας αποδεχόταν τον υλικό κόσμο και αρνιόταν τον εσωτερικό κόσμο. Είναι κι οι δύο μισές και δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος κανένας άνθρωπος που είναι μισός. Πρέπει να είσαι ολόκληρος: πλούσιος στο σώμα, πλούσιος σε επιστήμη, πλούσιος σε διαλογισμό, πλούσιος σε συνειδητότητα. Μόνο ο ολόκληρος άνθρωπος είναι άνθρωπος ιερός, σύμφωνα με μένα.

Θέλω να συναντηθούν μαζί ο Ζορμπάς κι ο Βούδδας. Ο Ζορμπάς από μόνος του είναι κούφιος. Ο χορός του δεν έχει αιώνια σημασία, αποτελεί στιγμιαία ευχαρίστηση. Σύντομα θα τον βαρεθεί. Αν δεν έχεις στη διάθεσή σου ανεξάντλητους πόρους από το σύμπαν το ίδιο, αν δεν γίνεις υπαρξιακός, δεν μπορείς να γίνεις ολόκληρος. Αυτή είναι η συνεισφορά μου στην ανθρωπότητα: ο ολόκληρος άνθρωπος.

Osho Communism and Zen Fire, Zen Wind Κεφάλαιο 2

Σχόλιο:

Αυτός ο Διονυσιακός τύπος αποτελεί την απεικόνιση του ολόκληρου ανθρώπου, του ΄΄Βούδδα Ζορμπά΄΄ που μπορεί να πίνει κρασί, να χορεύει στην παραλία και να τραγουδά μέσα στη βροχή και ταυτόχρονα να απολαμβάνει τα βάθη της κατανόησης και της σοφίας που ανήκουν στους σοφούς. Στο ένα του χέρι κρατά ένα λωτό, δείχνοντας ότι σέβεται και ότι περιέχει μέσα του την χάρη του θηλυκού. Αποκαλύπτει το στήθος του (μιαν ανοιχτή καρδιά) και την ήσυχη κοιλιά του δείχνοντας έτσι ότι αισθάνεται άνετα και με την αρρενωπότητά του επίσης, απόλυτα αυτάρκης. Τα τέσσερα στοιχεία, της γης, της φωτιάς, του νερού, του ουρανού, συναντιούνται όλα στον Βασιλιά των Ουρανίων Τόξων που βρίσκεται καθισμένος πάνω στο βιβλίο τής σοφίας της ζωής.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Γιορτασμός

Φιλοσοφία του Osho Zen051celebration

Η ζωή είναι καιρός για γιορτή, για απόλαυση. Κάνε την να είναι διασκέδαση, γιορτή και τότε θα μπεις στο ναό. Ο ναός δεν είναι για τους σκυθρωπούς, ποτέ δεν ήταν για κείνους. Κοίτα τη ζωή. Βλέπεις πουθενά λύπη; Έχεις δει ποτέ κανένα δέντρο με κατάθλιψη; Έχεις δει κανένα πουλί γεμάτο άγχος; Έχεις δει κανένα νευρωτικό ζώο; Όχι, η ζωή δεν είναι καθόλου έτσι. Μόνον ο άνθρωπος κάπου έχει πάει στραβά, και έχει πάει στραβά, επειδή νομίζει ότι είναι πολύ σοφός, πολύ έξυπνος. Η εξυπνάδα σου είναι η αρρώστια σου. Μην είσαι υπερβολικά σοφός. Πάντα να θυμάσαι να σταματάς. Μην φτάνεις στα άκρα. Λίγη ανοησία και λίγη σοφία είναι εντάξει, και ο σωστός συνδυασμός σε κάνει βούδα.

Osho I Celebrate Myself Κεφάλαιο 4

Σχόλιο:

Αυτές οι τρεις γυναίκες, που χορεύουν στον άνεμο και τη βροχή, μάς θυμίζουν ότι η γιορτή δεν εξαρτάται αναγκαστικά από εξωτερικές συνθήκες. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε κάποια ιδιαίτερη επέτειο ή μια επίσημη περίσταση ούτε μια ηλιόλουστη και ασυννέφιαστη μέρα. Η πραγματική γιορτή πηγάζει από τη χαρά που βιώνεις πρώτα βαθιά μέσα σου και ξεχειλίζει με ένα κύμα τραγουδιού και χορού και γέλιου και, ναι, ακόμη και με δάκρυα ευγνωμοσύνης. Όταν διαλέγεις αυτό το χαρτί, σού δείχνει ότι γίνεσαι όλο και πιο διαθέσιμος και ανοιχτός, στις πολλές ευκαιρίες που υπάρχουν για να γιορτάσεις τη ζωή και να το μεταδώσεις αυτό στους άλλους. Μην κάνεις τον κόπο να προγραμματίσεις ένα πάρτυ στην ατζέντα σου. Λύσε τα μαλλιά σου, βγάλε τα παπούτσια σου και άρχισε να πλατσουρίζεις στις λιμνούλες αυτή τη στιγμή. Το πάρτυ συμβαίνει κάθε στιγμή τριγύρω σου!

Osho Zen Tarot
http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Ολικότητα

Κάθε στιγμή υπάρχει η δυνατότητα να είσαι ολικός. Οτιδήποτε κι αν κάνεις, να απορροφηθείς τόσο απόλυτα σε αυτό, ώστε ο νους να μη σκέφτεται τίποτα, να είναι απλώς εκεί, να είναι απλώς μια παρουσία. Και θα γίνεσαι όλο και περισσότερο ολικός. Και η γεύση τής ολικότητας θα σε κάνει όλο και περισσότερο ικανό να είσαι ολικός. Προσπάθησε να δεις πότε δεν είσαι ολικός. Αυτές είναι οι στιγμές που πρέπει να φύγουν σιγά-σιγά. Όταν δεν είσαι ολικός, όταν είσαι στο κεφάλι, όταν σκέφτεσαι, συλλογίζεσαι, υπολογίζεις, όταν είσαι πονηρός, έξυπνος, τότε δεν είσαι ολικός. Σιγά-σιγά γλίστρησε έξω από αυτές τις στιγμές. Δεν είναι παρά μια παλιά συνήθεια. Οι συνήθειες πεθαίνουν δύσκολα. Σίγουρα όμως πεθαίνουν. Αν επιμείνεις, πεθαίνουν.

Osho Take it Easy, Τόμος 1 Κεφάλαιο 12

Σχόλιο:

Αυτές οι τρεις γυναίκες παίζουν ελεύθερα, ψηλά στον αέρα, αλλά ταυτόχρονα βρίσκονται σε εγρήγορση και σε αλληλεξάρτηση. Στο ακροβατικό νούμερο, κανείς δεν μπορεί να είναι αφηρημένος ούτε για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Και ακριβώς αυτήν την ποιότητα της ολικής προσοχής στην κάθε παρούσα στιγμή αντιπροσωπεύει αυτό το χαρτί.

Μπορεί να νιώθουμε ότι έχουμε να κάνουμε πάρα πολλά πράγματα ταυτόχρονα, σκαλώνουμε όμως προσπαθώντας να κάνουμε λιγάκι εδώ, λιγάκι εκεί, αντί να πιάνουμε ένα πράγμα την κάθε φορά και να το συνεχίζουμε. Ή ίσως νιώθουμε ότι η δουλειά μας είναι ΄΄βαρετή΄΄, επειδή έχουμε ξεχάσει ότι σημασία δεν έχει το τι κάνεις αλλά το πώς το κάνεις.

Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου είναι να αναπτύξεις την ικανότητα να ανταποκρίνεσαι ολικά σε οτιδήποτε έρχεται, όπως έρχεται. Κάνοντας ένα-ένα τα βήματα στη ζωή, στρέφοντας σε κάθε βήμα ολόκληρη την προσοχή και την ενέργειά σου, μπορείς να φέρεις μια θαυμαστή νέα ζωτικότητα και δημιουργικότητα σε όλα όσα κάνεις.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Κυριαρχία πάνω στις διαθέσεις

Φιλοσοφία του Osho Transf035masteryofmoods

Το μυστικό τού δακτυλιδιού

Επίγνωση σημαίνει ότι παρατηρείς πως ο νους είναι γεμάτος απληστία, γεμάτος θυμό, γεμάτος μίσος ή γεμάτος πόθο, εσύ όμως είσαι απλώς ο παρατηρητής. Τότε μπορείς και βλέπεις να αναδύεται η απληστία, να γίνεται ένα μεγάλο, μαύρο σύννεφο, κι έπειτα να διαλύεται΄ και παραμένεις ανεπηρέαστος. Πόση ώρα μπορεί να παραμείνει; Ο θυμός σου είναι στιγμιαίος, η απληστία σου είναι στιγμιαία, ο πόθος σου είναι στιγμιαίος. Παρατήρησε λίγο και θα εκπλαγείς: έρχεται και φεύγει. Κι εσύ παραμένεις εκεί ανεπηρέαστος, ήσυχος, ήρεμος.

Το πιο βασικό πράγμα που πρέπει να θυμάσαι είναι, όταν αισθάνεσαι καλά, σε διάθεση εκστατική, να μην αρχίσεις να σκέφτεσαι ότι πρόκειται να είναι αυτό η μόνιμη κατάστασή σου. Ζήσε τη στιγμή όσο πιο χαρούμενα, όσο πιο ευδιάθετα γίνεται, ξέροντας πολύ καλά ότι έχει έρθει και ότι θα φύγει΄ ακριβώς όπως το αεράκι μπαίνει μέσα στο σπίτι σου, με όλη του την ευωδιά και τη δροσιά, και βγαίνει από την άλλη πόρτα.

Αυτό είναι το πιο θεμελιώδες πράγμα. Αν αρχίσεις να σκέφτεσαι από την άποψη τού πώς θα κάνεις μόνιμες τις εκστατικές σου στιγμές, έχεις ήδη αρχίσει να τις καταστρέφεις. Οταν έρχονται, να είσαι ευγνώμων΄ όταν φεύγουν, να έχεις ευγνωμοσύνη προς την ύπαρξη. Μείνε ανοικτός. Θα συμβεί πολλές φορές αυτό΄ μην κρίνεις, μην επιλέγεις. Μείνε χωρίς επιλογές. Πράγματι, θα υπάρξουν στιγμές που θα είσαι δυστυχισμένος. Ε, και; Υπάρχουν άνθρωποι που είναι δυστυχισμένοι και που δεν έχουν γνωρίσει ούτε μια στιγμή έκστασης΄ εσύ είσαι τυχερός. Ακόμη και μέσα στη δυστυχία σου, να θυμάσαι ότι δεν πρόκειται να είναι μόνιμη΄ θα φύγει κι εκείνη, μην ενοχλείσαι λοιπόν υπερβολικά από αυτήν. Μείνε ήρεμος.

Ακριβώς όπως με την ημέρα και τη νύχτα, υπάρχουν στιγμές χαράς και υπάρχουν στιγμές λύπης΄ αποδέξου τες ως μέρος της δυϊκότητας της φύσης, ως τον τρόπο με τον οποίο υπάρχουν τα πράγματα. Κι εσύ είσαι απλώς ένας παρατηρητής: δεν γίνεσαι ούτε η ευτυχία, δεν γίνεσαι ούτε η δυστυχία. Η ευτυχία έρχεται και φεύγει, η δυστυχία έρχεται και φεύγει. Ενα πράγμα παραμένει πάντοτε εκεί, πάντα και πάντα, και αυτό είναι ο παρατηρητής, εκείνος που στέκει μάρτυρας.

Σιγά-σιγά επικεντρώσου περισσότερο μέσα στον παρατηρητή. Θα έρθουν ημέρες και θα έρθουν νύχτες... θα έρθουν ζωές και θα έρθουν θάνατοι... θα έρθει η επιτυχία, θα έρθει η αποτυχία. Αν όμως είσαι επικεντρωμένος μέσα στον παρατηρητή, γιατί αυτός είναι η μόνη πραγματικότητα μέσα σου, τα πάντα υπάρχουν ως ένα φαινόμενο περαστικό.

Για μια στιγμή μόνο, προσπάθησε να αισθανθείς αυτό που λέω: να είσαι απλώς ένας παρατηρητής...

Μην μένεις προσκολλημένος σε κάποια στιγμή επειδή είναι όμορφη, και μην σπρώχνεις πέρα κάποια στιγμή επειδή είναι δύστυχη. Πάψε να το κάνεις αυτό. Το κάνεις επί ζωές ολόκληρες. Δεν έχεις επιτύχει ακόμη και δεν θα επιτύχεις ποτέ. Ο μόνος τρόπος να προχωρήσεις πέρα, να παραμείνεις πέρα, είναι να βρεις το μέρος εκείνο από το οποίο μπορείς να παρατηρείς όλα αυτά τα μεταβαλλόμενα φαινόμενα χωρίς να ταυτίζεσαι.

Θα σου πω μια πολύ παλιά Σούφικη ιστορία...
Ενας βασιλιάς ρώτησε τους σοφούς του αυλικούς, ΄΄Φτιάχνω ένα πολύ όμορφο δαχτυλίδι για τον εαυτό μου. Εχω ένα από τα πιο καλά διαμάντια που υπάρχουν. Θέλω να κρατήσω κρυμμένο μέσα στο δαχτυλίδι κάποιο μήνυμα που ίσως να με βοηθήσει σε ώρα απόλυτης απελπισίας. Πρέπει να είναι πολύ μικρό, έτσι ώστε να μένει κρυμμένο κάτω από το διαμάντι τού δαχτυλιδιού.΄΄

Ηταν όλοι τους σοφοί άνθρωποι, ήταν όλοι τους σπουδαίοι λόγιοι΄ θα μπορούσαν να γράψουν μεγάλες πραγματείες. Να του δώσουν όμως ένα μήνυμα όχι πάνω από δυο-τρεις λέξεις που θα τον βοηθούσε σε στιγμές απόλυτης απελπισίας... Σκέφτηκαν, έψαξαν μέσα στα βιβλία τους, αλλά δεν μπορούσαν να βρουν τίποτα.

Ο βασιλιάς είχε έναν γέρο υπηρέτη που ήταν σχεδόν σαν πατέρας του΄ ήταν παλιά ο υπηρέτης τού πατέρα του. Η μητέρα τού βασιλιά είχε πεθάνει νωρίς και αυτός ο υπηρέτης τον είχε φροντίσει, έτσι λοιπόν δεν τον μεταχειρίζονταν σαν υπηρέτη. Ο βασιλιάς τού είχε τεράστιο σεβασμό. Ο γέροντας είπε, ΄΄Δεν είμαι σοφός άνθρωπος, γεμάτος γνώσεις, λόγιος΄ αλλά ξέρω το μήνυμα. Και αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να σου το δώσουν΄ μπορεί να σου το δώσει μόνο ένας μύστης, ένας άνθρωπος που έχει πραγματώσει τον εαυτό του.

΄΄Στη μακρά μου ζωή μέσα στο παλάτι, συνάντησα κάθε είδους ανθρώπους, και μια φορά έναν μύστη. Ηταν κι εκείνος καλεσμένος τού πατέρα σου και με είχαν βάλει να τον υπηρετώ. Οταν αναχωρούσε, σαν ευχαριστήρια χειρονομία για όλες μου τις υπηρεσίες, μου έδωσε αυτό το μήνυμα΄΄, και το έγραψε σε ένα μικρό κομμάτι χαρτί, το δίπλωσε και είπε στον βασιλιά, ΄΄Μην το διαβάσεις, κράτησέ το κρυμμένο μέσα στο δαχτυλίδι. Ανοιξέ το μόνον όταν έχει αποτύχει κάθε τι άλλο΄ όταν δεν υπάρχει διέξοδος.΄΄

Και ήρθε σύντομα η ώρα αυτή. Είχε γίνει εισβολή στη χώρα και ο βασιλιάς έχασε το βασίλειό του. Ετρεχε να ξεφύγει με το άλογό του για να σώσει τη ζωή του και τον ακολουθούσαν τα άλογα τού εχθρού. Ηταν μόνος του΄ εκείνοι ήταν πολλοί. Κι έφτασε σε ένα μέρος όπου τέλειωνε το μονοπάτι, έφτασε σε ένα αδιέξοδο΄ υπήρχε ένας γκρεμός και μια βαθιά κοιλάδα. Αν έπεφτε μέσα, θα σκοτωνόταν. Δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω, ο εχθρός ήταν εκεί κι άκουγε ο ίδιος τον ήχο από τις οπλές των αλόγων. Δεν μπορούσε να πάει προς τα μπρος και δεν υπήρχε άλλος τρόπος...

Ξαφνικά θυμήθηκε το δαχτυλίδι. Το άνοιξε, έβγαλε έξω το χαρτί, και υπήρχε ένα μικρό μήνυμα με τρομερή σημασία: έλεγε απλώς, ΄΄Θα περάσει και τούτο.΄΄

Μια μεγάλη σιωπή έπεσε πάνω του καθώς διάβαζε την πρόταση, ΄΄Θα περάσει και τούτο.΄΄ Και πέρασε. Τα πάντα περνούν και φεύγουν΄ τίποτα δεν παραμένει σε αυτό τον κόσμο. Οι εχθροί που τον ακολουθούσαν θα πρέπει να χάθηκαν μέσα στο δάσος, θα πρέπει να πήραν λάθος δρόμο΄ οι οπλές σιγά-σιγά δεν ακούγονταν πια.

Ο βασιλιάς ήταν εξαιρετικά ευγνώμων προς τον υπηρέτη και προς τον άγνωστο μύστη. Εκείνα τα λόγια αποδείχτηκαν θαυματουργά. Δίπλωσε το χαρτί, το έβαλε πάλι στο δαχτυλίδι, συγκέντρωσε πάλι το στρατό του και κατέκτησε ξανά το βασίλειό του. Και την ημέρα που έμπαινε μέσα στην πρωτεύουσά του, νικητής, υπήρχε μεγάλος γιορτασμός παντού μέσα στην πρωτεύουσα, μουσική, χορός, κι ένιωθε πολύ υπερήφανος για τον εαυτό του. Ο γέροντας περπατούσε δίπλα στην άμαξά του. Είπε, ΄΄Και αυτή η στιγμή είναι κατάλληλη: κοίταξε πάλι το μήνυμα.΄΄

Ο βασιλιάς είπε, ΄΄Τι εννοείς; Τώρα είμαι νικητής, ο κόσμος γιορτάζει. Δεν είμαι απελπισμένος, δεν βρίσκομαι σε κάποια κατάσταση όπου δεν υπάρχει διέξοδος.΄΄

Ο γέροντας είπε, ΄΄Ακου. Ο άγιος μού είπε το εξής: τούτο το μήνυμα δεν είναι μόνο για την απελπισία, είναι και για την ευχαρίστηση. Δεν είναι μόνο για τότε που θα έχεις ηττηθεί΄ είναι και για τότε που είσαι νικητής. Οχι μόνον όταν είσαι τελευταίος, αλλά και όταν είσαι πρώτος.΄΄

Και ο βασιλιάς άνοιξε το δαχτυλίδι, διάβασε το μήνυμα, ΄΄Θα περάσει και τούτο,΄΄ και ξαφνικά η ίδια ειρήνη, η ίδια σιωπή, ανάμεσα στα πλήθη που πανηγύριζαν, που γιόρταζαν, που χόρευαν... είχε όμως φύγει η υπερηφάνεια, το εγώ. Ολα περνούν και φεύγουν.

Ζήτησε από τον γέρο υπηρέτη του να ανέβη στην άμαξα και να καθίσει μαζί του. Ρώτησε, ΄΄Υπάρχει και τίποτε άλλο; Ολα περνούν και φεύγουν... Το μήνυμά σου με βοήθησε εξαιρετικά.΄΄

Ο γέροντας είπε, ΄΄Το τρίτο πράγμα που είπε ο άγιος, ΄Να θυμάσαι, τα πάντα περνούν. Μόνον εσύ παραμένεις΄ παραμένεις για πάντα ως παρατηρητής΄. ΄΄

Ολα περνούν, αλλά εσύ παραμένεις. Εσύ είσαι η πραγματικότητα΄ κάθε τι άλλο είναι απλώς ένα όνειρο. Υπάρχουν όμορφα όνειρα, υπάρχουν εφιάλτες... Δεν έχει όμως σημασία αν πρόκειται για όμορφο όνειρο ή για εφιάλτη΄ εκείνο που έχει σημασία είναι αυτός που βλέπει το όνειρο. Αυτός που βλέπει είναι η μόνη πραγματικότητα.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Αθωότητα

Το Ζεν λέει ότι, αν αφήσεις τις γνώσεις -και μέσα στις γνώσεις περιλαμβάνονται τα πάντα΄ το όνομά σου, η ταυτότητά σου, τα πάντα, επειδή αυτά σου τα έδωσαν οι άλλοι-, αν αφήσεις όλα όσα σου έχουν δώσει οι άλλοι, θα έχεις μια τελείως διαφορετική ποιότητα στην ύπαρξή σου: την αθωότητα. Θα αποτελέσει αυτό τη σταύρωση τούπροσωπείου, της προσωπικότητάς σου, και θα υπάρξει η ανάσταση της αθωότητάς σου. Θα γίνεις πάλι παιδί, θα ξαναγεννηθείς.

Osho Dang Dang Doko Dang Κεφάλαιο 7

Σχόλιο:

Ο γέρος στο χαρτί αυτό εκπέμπει μια παιδική απόλαυση του κόσμου. Τον περιβάλλει μια αίσθηση χάρης, σαν να αισθάνεται άνετα με τον εαυτό του και με όσα του έφερε η ζωή. Μοιάζει να επικοινωνεί σαν να παίζει με το αλογάκι που κάθεται στο δάχτυλό του, σαν να είναι οι δυό τους οι καλύτεροι φίλοι. Τα ρόδινα λουλούδια που πέφτουν γύρω του συμβολίζουν μια στιγμή απόλυτης χαλάρωσης, χαλάρωσης και γλυκύτητας. Αποτελούν ανταπόκριση στην παρουσία του, αντανάκλαση των δικών του ιδιοτήτων.

Η αθωότητα που προέρχεται από βαθιά εμπειρία της ζωής είναι σαν του παιδιού, αλλά όχι παιδιάστικη. Η αθωότητα των παιδιών είναι όμορφη, αλλά γεμάτη άγνοια. Θα την αντικαταστήσει η έλλειψη εμπιστοσύνης και η αμφιβολία καθώς μεγαλώνει το παιδί και μαθαίνει ότι ο κόσμος μπορεί να είναι ένας τόπος επικίνδυνος και απειλητικός. Αλλά η αθωότητα μιας ζωής που βιώθηκε ολοκληρωτικά έχει την ποιότητα της σοφίας και της αποδοχής τού συνεχώς μετατρεπόμενου θαύματος της ζωής.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Ο Εξεγερμένος

Φιλοσοφία του Osho Zen005therebel

Οι άνθρωποι φοβούνται, φοβούνται πάρα πολύ εκείνους που γνωρίζουν τον εαυτό τους. Eχουν μια ορισμένη δύναμη, μια αύρα και ένα μαγνητισμό, μια χαρισματικότητα που μπορεί να βγάλει από τη φυλακή της παράδοσης τους ζωντανούς, νέους ανθρώπους....

Ο φωτισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να υποδουλωθεί -αυτή είναι η δυσκολία - και δεν μπορεί να φυλακιστεί.... Κάθε ιδιοφυής άνθρωπος που έχει γνωρίσει κάτι από τον εσωτερικό κόσμο είναι επόμενο να είναι κάπως δύσκολο να αφομειωθεί΄ θα μετατραπεί σε δύναμη που αναστατώνει. Οι μάζες δεν θέλουν να αναστατώνονται, ακόμη κι αν ζουν στη δυστυχία΄ είναι δυστυχισμένοι, αλλά έχουν συνηθίσει στη δυστυχία. Και όποιος δεν είναι δυστυχισμένος μοιάζει σαν ξένος.

Ο φωτισμένος άνθρωπος είναι ο πιο μεγάλος ξένος μέσα στον κόσμο΄ δεν φαίνεται να ανήκει σε κανέναν. Καμιά οργάνωση δεν τον περιορίζει, καμία κοινότητα, καμία κοινωνία, κανένα έθνος.

Osho The Zen Manifesto: Freedom from Oneself Κεφάλαιο 9

Σχόλιο:

Η ισχυρή και γεμάτη κύρος μορφή σε τούτο το χαρτί είναι φανερό πως είναι ο κύριος του πεπρωμένου του. Στον ώμο του υπάρχει το έμβλημα του ήλιου και ο πυρσός που κρατά στο δεξί του χέρι συμβολίζει το φως της δικής του αλήθειας, που την κέρδισε με κόπο.

Είτε είναι πλούσιος είτε φτωχός, ο Εξεγερμένος είναι πραγματικά αυτοκράτορας, επειδή έχει σπάσει τα δεσμά του καταπιεστικού προγραμματισμού και της γνώμης της κοινωνίας. Διαμόρφωσε τον εαυτό του έχοντας αγκαλιάσει όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, προβάλλοντας μέσα από τις σκοτεινές και άμορφες ρίζες τού ασυνείδητου παρελθόντος του και ανοίγοντας τα φτερά του για να πετάξει στον ουρανό. Ο ίδιος ο τρόπος τής ύπαρξής του είναι η εξέγερση, όχι επειδή μάχεται ενάντια σε κάποιον ή σε κάτι, αλλά επειδή έχει ανακαλύψει τη δική του αληθινή φύση και είναι αποφασισμένος να ζήσει σύμφωνα μ' αυτήν. Ο αετός είναι το ζώο σύμβολο τού πνεύματός του, ένας αγγελιoφόρος μεταξύ ουρανού και γης.

Ο Εξεγερμένος μάς προκαλεί να είμαστε αρκετά θαρραλέοι ώστε να αναλάβουμε την ευθύνη για αυτό που είμαστε και να ζήσουμε τη δική μας αλήθεια.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Μαθητεία

Φιλοσοφία του Osho Transf008disciplehood

Οι πολλοί δάσκαλοι τού Τζουνέντ

Καμιά κατάσταση δεν υπάρχει που να μην δίνει κάποιο μάθημα, καμιά απολύτως κατάσταση. Ολες οι καταστάσεις είναι γόνιμες, πρέπει όμως να το ανακαλύψεις΄ ίσως να μην είναι διαθέσιμο στην επιφάνεια. Πρέπει να παρατηρείς, πρέπει να κοιτάξεις όλες τις όψεις τής κατάστασης.

Εναν από τους μεγάλους Δασκάλους των Σούφι, τον Τζουνέντ, τον ρώτησαν όταν πέθαινε... ο πρώτος του μαθητής ήρθε κοντά του και ρώτησε, ΄΄Δάσκαλε, τώρα μας αφήνεις. Μια ερώτηση υπήρχε πάντοτε στο νου μας, αλλά δεν μπορέσαμε ποτέ να βρούμε αρκετό θάρρος να σου την κάνουμε. Ποιός ήταν ο δικός σου Δάσκαλος; Υπήρξε μεγάλη η περιέργεια για τούτο ανάμεσα στους μαθητές σου, γιατί δεν σε έχουμε ακούσει ποτέ να μιλάς για τον Δάσκαλό σου.΄΄

Ο Τζουνέντ άνοιξε τα μάτια του και είπε, ΄΄Θα μου είναι πολύ δύσκολο να απαντήσω, γιατί έχω μάθει σχεδόν από τους πάντες. Ολόκληρη η ύπαρξη υπήρξε Δάσκαλός μου. Εχω μάθει από κάθε γεγονός που συνέβη στη ζωή μου. Και είμαι ευγνώμων σε όλα όσα έχουν συμβεί, γιατί μέσα από όλη αυτή τη μάθηση, έφθασα.΄΄

Ο Τζουνέντ είπε, ΄΄Απλώς για να ικανοποιήσω την περιέργειά σας, θα σας δώσω τρία παραδείγματα. Ενα: διψούσα πολύ και πήγαινα προς το ποτάμι κρατώντας το κύπελλο της επαιτείας μου, τη μόνη μου ιδιοκτησία. Οταν έφτασα στο ποτάμι, έτρεξε ένας σκύλος, πήδηξε μέσα στο ποτάμι, άρχισε να πίνει.

΄΄Τον παρατήρησα για μια στιγμή και πέταξα πέρα το κύπελλο τής επαιτείας, γιατί ήταν άχρηστο. Ενας σκύλος μπορεί και δίχως αυτό. Πήδηξα κι εγώ μέσα στο ποτάμι, ήπια όσο νερό ήθελα. Ολο μου το σώμα δροσίστηκε, γιατί είχα πηδήξει στο ποτάμι. Κάθισα μέσα στο ποτάμι λίγες στιγμές, ευχαρίστησα το σκύλο, άγγιξα τα πόδια του με μεγάλη ευλάβεια, γιατί μου είχε διδάξει ένα μάθημα.

΄΄Είχα αφήσει τα πάντα, κάθε ιδιοκτησία, υπήρχε όμως κάποια προσκόλληση στο κύπελλο τής επαιτείας μου. Ηταν ένα όμορφο κύπελλο, όμορφα σκαλισμένο, και πάντοτε είχα το νου μου μην το κλέψει κανείς. Ακόμη και τη νύχτα το έβαζα κάτω από το κεφάλι μου σαν μαξιλάρι, για να μην το αρπάξει κανείς. Ηταν η τελευταία μου προσκόλληση΄ ο σκύλος βοήθησε. Ηταν τόσο ξεκάθαρο: αν τα καταφέρνει ένας σκύλος χωρίς κύπελλο επαιτείας... Εγώ είμαι άνθρωπος, γιατί να μην μπορώ να τα καταφέρω; Εκείνος ο σκύλος ήταν ένας από τους Δασκάλους μου.

΄΄Δεύτερον,΄΄ είπε, ΄΄Εχασα το δρόμο μου με σε ένα δάσος και ώσπου να φτάσω στο κοντινότερο χωριό που μπορούσα να βρω ήταν μεσάνυχτα. Ολοι κοιμόντουσαν βαθιά. Περιπλανήθηκα σε όλο το χωριό για να δω αν μπορούσα να βρω κάποιον ξυπνητό για να μου δώσει στέγη για τη νύχτα, μέχρι που τελικά βρήκα έναν άνθρωπο. Τον ρώτησα, ΄Φαίνεται ότι δυο μόνο άνθρωποι είναι ξύπνιοι μέσα στην πόλη, εσύ κι εγώ. Μπορείς να μου δώσεις στέγη για τη νύχτα;΄

΄΄Ο άνθρωπος είπε, ΄Βλέπω από τη φορεσιά σου ότι είσαι μοναχός Σούφι...΄ ΄΄

Η λέξη Σούφι προέρχεται από το σουφ΄ σουφ σημαίνει μαλλί, μάλλινη ενδυμασία. Οι Σούφι έχουν χρησιμοποιήσει τη μάλλινη ενδυμασία επί αιώνες΄ γι΄αυτό ονομάζονται Σούφι λόγω της ενδυμασίας τους. Ο άνθρωπος είπε, ΄΄Βλέπω ότι είσαι Σούφι και ντρέπομαι κάπως να σε φέρω στο σπίτι μου. Είμαι απόλυτα πρόθυμος, αλλά πρέπει να σου πω ποιός είμαι. Είμαι κλέφτης΄ θέλεις να γίνεις φιλοξενούμενος ενός κλέφτη;΄΄

Για μια στιγμή δίστασε ο Τζουνέντ. Ο κλέφτης είπε, ΄΄Κοίτα, είναι καλύτερα που σου το είπα. Δείχνεις διστακτικός. Ο κλέφτης είναι πρόθυμος, αλλά ο μύστης δείχνει να είναι διστακτικός να μπει στο σπίτι ενός κλέφτη, σαν να είναι ο μύστης πιο αδύναμος από τον κλέφτη. Μάλιστα, εγώ θα έπρεπε να σε φοβάμαι εσένα΄ μπορεί να με αλλάξεις, μπορεί να μεταμορφώσεις όλη μου τη ζωή! Οτι σε προσκαλώ, σημαίνει κίνδυνο, αλλά δεν φοβάμαι. Είσαι ευπρόσδεκτος. Ελα στο σπίτι μου. Φάε, πιες, πήγαινε για ύπνο και μείνε όσο διάστημα θέλεις, γιατί μένω μόνος και τα κέρδη μου είναι αρκετά. Μπορώ να τα καταφέρω για δυο ανθρώπους. Και θα είναι πραγματικά πολύ ωραία να κουβεντιάζω μαζί σου για σπουδαία πράγματα. Αλλά δείχνεις να είσαι διστακτικός.΄΄

Και ο Τζουνέντ συνειδητοποίησε ότι ήταν αλήθεια. Ζήτησε να τον συγχωρήσει. Αγγιξε τα πόδια τού κλέφτη και είπε, ΄΄Ναι, το ρίζωμά μου μέσα στην ύπαρξή μου είναι ακόμη πολύ αδύναμο. Είσαι πραγματικά δυνατός άνθρωπος και θέλω να έρθω στο σπίτι σου. Και θέλω να μείνω λίγο παραπάνω, όχι μόνο για τούτη τη νύχτα. Θέλω κι εγώ να γίνω πιο δυνατός!΄΄

Ο κλέφτης είπε, ΄΄Ελα!΄΄ Εδωσε φαγητό στον Σούφι, του έδωσε κάτι να πιει, τον βοήθησε να ετοιμαστεί για ύπνο και είπε, ΄΄Τώρα θα φύγω. Πρέπει να κάνω τη δουλειά μου. Θα γυρίσω νωρίς το πρωί.΄΄ Νωρίς το πρωί ο κλέφτης γύρισε πίσω. Ο Τζουνέντ ρώτησε, ΄΄Είχες επιτυχία;΄΄

Ο κλέφτης είπε, ΄΄Οχι, όχι σήμερα, θα δω όμως αύριο.΄΄

Κι αυτό γινόταν συνεχώς, επί τριάντα μέρες: κάθε βράδυ ο κλέφτης έβγαινε έξω και κάθε πρωί ερχόταν με άδεια χέρια. Δεν ήταν όμως ποτέ λυπημένος, ποτέ απογοητευμένος, κανένα σημάδι αποτυχίας στο πρόσωπό του, πάντα ευχαριστημένος, κι έλεγε, ΄΄Δεν πειράζει. Προσπάθησα όσο μπορούσα. Δεν μπόρεσα να βρω τίποτε πάλι σήμερα, αλλά αύριο θα ποσπαθήσω. Και αν θέλει ο Θεός, μπορεί να συμβεί αύριο, αν δεν συνέβη σήμερα.΄΄

Μετά από ένα μήνα ο Τζουνέντ έφυγε κι επί χρόνια προσπάθησε να πραγματώσει το υπέρτατο στοιχείο και πάντα αποτύγχανε. Κάθε φορά όμως που αποφάσιζε να αφήσει το όλο θέμα, θυμόταν τον κλέφτη, το χαμογελαστό του πρόσωπο και να λέει, ΄΄Αν θέλει ο Θεός, αυτό που δεν συνέβη σήμερα μπορεί να συμβεί αύριο.΄΄

Ο Τζουνέντ είπε, ΄΄Θυμήθηκα τον κλέφτη ως έναν από τους μεγαλύτερους Δασκάλους μου. Χωρίς εκείνον, δεν θα ήμουν αυτό που είμαι.

΄΄Και τρίτο,΄΄ είπε, ΄΄Μπήκα σε ένα μικρό χωριό. Ενα μικρό αγόρι μετέφερε ένα αναμμένο κερί, προφανώς πηγαίνοντας στον μικρό ναό τού χωριού για να βάλει εκεί το κερί για τη νύχτα.΄΄

Και ο Τζουνέντ ρώτησε, ΄΄Μπορείς να μου πεις από πού έρχεται το φως; Εχεις ανάψει ο ίδιος το κερί, κι έτσι θα πρέπει να το είδες. Ποιά είναι η πηγή τού φωτός;΄΄

Το αγόρι γέλασε και είπε, ΄΄Περίμενε΄΄. Και έσβησε φυσώντας το κερί μπροστά στον Τζουνέντ. Και είπε, ΄΄Είδες το φως να φεύγει. Μπορείς να μου πεις πού πήγε; Αν μπορείς να μου πεις πού πήγε, θα σου πω από πού ήρθε, γιατί έχει πάει στο ίδιο μέρος. Εχει γυρίσει στην πηγή.΄΄

Και ο Τζουνέντ είπε, ΄΄Είχα γνωρίσει μεγάλους φιλοσόφους αλλά κανείς δεν είχε κάνει μια τόσο όμορφη δήλωση: ΄Εχει γυρίσει στην πηγή του.΄ Τα πάντα επιστρέφουν τελικά στην πηγή τους. Επιπλέον το παιδί με έκανε να συνειδητοποιήσω την άγνοιά μου. Προσπαθούσα να κάνω ένα αστείο στο παιδί, αλλά το αστείο έγινε εις βάρος μου. Μου έδειξε ότι δεν είναι ευφυές πράγμα να κάνεις κουτές ερωτήσεις, ΄Από πού ήρθε το φως;΄. Έρχεται από το πουθενά, από το τίποτα, και επιστρέφει στο πουθενά, στο τίποτα.΄΄

Ο Τζουνέντ είπε, ΄΄Αγγιξα τα πόδια τού παιδιού. Το παιδί απόρησε. Είπε, ΄Γιατί αγγίζεις τα πόδια μου;΄ Και του είπα, ΄Είσαι ο Δάσκαλός μου, μου έδειξες κάτι. Μου έδωσες ένα μεγάλο μάθημα, μια μεγάλη ενόραση.΄ ΄΄

΄΄Από τότε και μετά,΄΄ είπε ο Τζουνέντ, ΄΄διαλογίζομαι πάνω στην κατάσταση τού τίποτα και σιγά-σιγά έχω μπει στην κατάσταση τού τίποτα. Και τώρα έχει έρθει η τελική στιγμή που θα σβήσει το κερί, θα σβήσει το φως. Και ξέρω πού πηγαίνω, στην ίδια πηγή.

΄΄Θυμάμαι εκείνο το παιδί με ευγνωμοσύνη. Τον βλέπω ακόμη να στέκει μπροστά μου, να σβήνει το κερί.΄΄

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Αυτο-αποδοχή

Φιλοσοφία του Osho Transf028selfacceptance

Ηρεμία της καρδιάς μέσα στον κήπο τού βασιλιά

Δεν μπορείς να βελτιώσεις τον εαυτό σου. Και δεν εννοώ ότι δεν συμβαίνει η βελτίωση, να το θυμάσαι΄ όμως δεν μπορείς να βελτιώσεις τον εαυτό σου. Οταν πάψεις να βελτιώνεις τον εαυτό σου, σε βελτιώνει η ζωή. Μέσα στη χαλάρωση εκείνη, μέσα στην αποδοχή εκείνη, η ζωή αρχίζει να σε χαϊδεύει, η ζωή αρχίζει να κυλά μέσα σου. Κανείς άλλος δεν υπήρξε ποτέ ακριβώς σαν κι εσένα και κανείς άλλος δεν θα είναι ποτέ σαν κι εσένα΄ είσαι απλούστατα μοναδικός, ασύγκριτος.

Αποδέξου το αυτό, αγάπησέ το αυτό, γιόρτασέ το΄ και με τον γιορτασμό εκείνο, θα αρχίσεις να βλέπεις την μοναδικότητα των άλλων, την ασύγκριτη ομορφιά των άλλων.

Η αγάπη μπορεί να υπάρξει μόνον όταν υπάρχει βαθιά αποδοχή τού εαυτού σου, του άλλου, του κόσμου. Η αποδοχή δημιουργεί την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία μεγαλώνει η αγάπη, το έδαφος στο οποίο ανθίζει η αγάπη.

Εχω ακούσει:
Ενας βασιλιάς πήγε στον κήπο του και βρήκε μαραμένα και μισοπεθαμένα τα δέντρα, τους θάμνους και τα λουλούδια. Η βελανιδιά είπε ότι πεθαίνει επειδή δεν μπορεί να έχει το ίδιο ύψος με το πεύκο. Στράφηκε προς το πεύκο και είδε ότι ήταν γύρει, επειδή δεν μπορούσε να κάνει σταφύλια όπως η κληματαριά. Και η κληματαριά πέθαινε επειδή δεν μπορούσε να ανθίσει σαν την τριανταφυλλιά. Είδε ότι το δέντρο της Ηρεμης Καρδιάς ήταν ανθισμένο και όλο δροσιά. Οταν το ρώτησε, έλαβε την εξής απάντηση:

΄΄Το πήρα ως δεδομένο ότι όταν με φύτεψες ήθελες να είμαι μια Ηρεμη Καρδιά. Αν ήθελες βελανιδιά, κληματαριά ή τριαντάφυλλα, θα τα είχες φυτέψει. Σκέφτηκα λοιπόν ότι, εφόσον με έβαλες εδώ, θα έπρεπε να κάνω ό,τι μπορώ ώστε να είμαι αυτό που θέλεις. Δεν μπορώ να είμαι τίποτε άλλο εκτός από αυτό που είμαι, και προσπαθώ να είμαι έτσι όσο πιο καλά μπορώ.΄΄

Βρίσκεσαι εδώ επειδή η ύπαρξη σε χρειάζεται έτσι όπως είσαι. Διαφορετικά, θα βρισκόταν εδώ κάποιος άλλος! Η ύπαρξη δεν θα σε είχε βοηθήσει να είσαι εδώ, δεν θα σε είχε δημιουργήσει. Εκπληρώνεις κάτι πολύ ουσιώδες, κάτι πολύ θεμελιώδες, έτσι όπως είσαι. Αν ήθελε ο Θεός έναν Βούδδα, θα μπορούσε να δημιουργήσει όσους Βούδδες ήθελε. Δημιούργησε έναν μόνο Βούδδα΄ ήταν αρκετός αυτός, και έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος, εντελώς ευχαριστημένος. Από τότε και μετά, δεν έχει δημιουργήσει άλλον Βούδδα ή άλλον Χριστό.

Δημιούργησε αντί γι΄αυτούς εσένα. Σκέψου τι σεβασμό σού έχει δείξει το σύμπαν! Διάλεξε εσένα, όχι τον Βούδδα, όχι τον Χριστό, όχι τον Κρίσνα. Θα είσαι περισσότερο αναγκαίος, αυτός είναι ο λόγος. Ταιριάζεις περισσότερο τώρα. Η δική τους δουλειά ολοκληρώθηκε, συνεισέφεραν το άρωμά τους στην ύπαρξη. Τώρα πρέπει να συνεισφέρεις εσύ το δικό σου άρωμα.

Αλλά οι ηθικολόγοι, οι πουριτανοί, οι ιερείς, σε διδάσκουν συνεχώς, σε τρελαίνουν συνεχώς. Λένε στο τριαντάφυλλο, ΄΄Γίνε λωτός.΄΄ Και λένε στον λωτό, ΄΄Τι κάνεις εδώ πέρα; Πρέπει να γίνεις κάτι άλλο.΄΄ Τρελαίνουν ολόκληρο τον κήπο, αρχίζουν να πεθαίνουν τα πάντα, επειδή κανένας δεν μπορεί να είναι κάποιος άλλος, αυτό δεν είναι δυνατόν.

Αυτό έχει συμβεί στην ανθρωπότητα. Οι πάντες υποκρίνονται. Εχει χαθεί η αυθεντικότητα, έχει χαθεί η αλήθεια, οι πάντες προσπαθούν να δείξουν ότι είναι κάποιος άλλος. Κοίτα τον εαυτό σου: υποκρίνεσαι ότι είσαι κάποιος άλλος. Και μπορείς να είσαι μόνο ο εαυτός σου, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, δεν έχει υπάρξει ποτέ, δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να γίνεις κάποιος άλλος. Θα παραμείνεις ο εαυτός σου. Μπορείς να το απολαμβάνεις και να ανθίζεις, ή μπορείς να μαραθείς αν το καταδικάζεις.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Δημιουργικότητα

Φιλοσοφία του Osho Zen004creativity

Η δημιουργικότητα είναι η ποιότητα που φέρνεις στη δραστηριότητα που κάνεις. Αποτελεί στάση, εσωτερική προσέγγιση, το πώς βλέπεις τα πράγματα...

Δεν μπορεί ο καθένας να γίνει ζωγράφος και δεν υπάρχει και λόγος. Αν γίνουν όλοι ζωγράφοι, ο κόσμος θα είναι πολύ άσχημος΄ θα είναι δύσκολο να ζούμε! Και δεν μπορεί ο καθένας να γίνει χορευτής, και δεν είναι ανάγκη. Όλοι όμως μπορούν να είναι δημιουργικοί.

Οτιδήποτε κι αν κάνεις, αν το κάνεις γεμάτος χαρά, αν το κάνεις γεμάτος αγάπη, αν η πράξη σου δεν είναι καθαρά οικονομική, τότε είναι δημιουργική. Αν από αυτό που κάνεις αναπτύσσεται κάτι μέσα σου, αν σε βοηθά να αναπτυχθείς, τότε είναι πνευματικό, είναι δημιουργικό, είναι θεϊκό. Γίνεσαι πιο θεϊκός, όσο γίνεσαι πιο δημιουργικός.

Όλες οι θρησκείες του κόσμου έχουν πει ότι ο Θεός είναι ο δημιουργός. Δεν ξέρω αν είναι ο δημιουργός ή όχι, αλλά ξέρω ένα πράγμα: όσο πιο δημιουργικός γίνεσαι, τόσο πιο θεϊκός γίνεσαι. Όταν η δημιουργικότητά σου φτάσει στο απόγειο, όταν όλη σου η ζωή γίνει δημιουργική, ζεις μέσα στο Θεό. Οπότε μάλλον είναι ο δημιουργός, γιατί οι άνθρωποι που υπήρξαν δημιουργικοί ήταν πιο κοντά σε αυτόν. Αγάπα αυτό που κάνεις. Να είσαι διαλογιστικός ενώ το κάνεις΄ ό,τι κι αν είναι αυτό!

Osho A Sudden Clash of Thunder Κεφάλαιο 4

Σχόλιο:

Από την αλχημεία φωτιάς και νερού που βρίσκεται κάτω έως το θεϊκό φως που έρχεται από πάνω, η μορφή αυτού του χαρτιού ΄κατέχεται΄ στην κυριολεξία από τη δημιουργική δύναμη. Η εμπειρία τής δημιουργικότητας είναι πράγματι μια είσοδος προς το μυστήριο. Η τεχνική, η πείρα και οι γνώσεις δεν είναι παρά μόνον εργαλεία΄ το κλειδί είναι να αφεθείς στην ενέργεια που τροφοδοτεί τη γέννηση όλων των πραγμάτων.

Αυτή η ενέργεια δεν έχει μορφή ή δομή κι όμως όλες οι μορφές και οι δομές προέρχονται από εκεί. Δεν έχει σημασία ποια συγκεκριμένη μορφή παίρνει η δημιουργικότητά σου΄ μπορεί να είναι ζωγραφική ή τραγούδι, το φύτεμα ενός κήπου ή η ετοιμασία κάποιου γεύματος. Το σημαντικό είναι να είσαι ανοιχτός σε ό,τι θέλει να εκφραστεί μέσα από σένα. Να θυμάσαι ότι οι δημιουργίες μας δεν είναι ιδιοκτησία μας΄ δεν μας ανήκουν. Η πραγματική δημιουργικότητα πηγάζει από την ένωση με το θεϊκό, με το μυστηριακό και με αυτό που δεν μπορεί να γνωσθεί. Τότε είναι και χαρά για το δημιουργό και ευλογία για τους άλλους.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Εκπλήρωση των επιθυμιών

Φιλοσοφία του Osho Transf043wishfulthinkin

Η παραβολή του δέντρου που εκπληρώνει τις επιθυμίες

Αυτός που σκέφτεται γίνεται δημιουργικός με τις σκέψεις του΄ πρόκειται για μια από τις πιο θεμελιώδεις αλήθειες που πρέπει να καταλάβεις. Όλα όσα βιώνεις είναι δημιούργημα δικό σου. Πρώτα το δημιουργείς, έπειτα το βιώνεις και μετά παγιδεύεσαι μέσα στο βίωμα΄ επειδή δεν ξέρεις ότι η πηγή του παντός υπάρχει μέσα σου.

Κάποτε ταξίδευε ένας άνθρωπος και μπήκε κατά λάθος στον παράδεισο. Σύμφωνα με την Ινδική αντίληψη του παράδεισου, υπάρχουν δέντρα που εκπληρώνουν τις επιθυμίες, τα κάλπαταρου. Κάθεσαι απλώς από κάτω τους, επιθυμείς το οτιδήποτε και εκπληρώνεται αυτό αμέσως΄ δεν υπάρχει κανένα κενό μεταξύ της επιθυμίας και της εκπλήρωσής της. Σκέφτεσαι και αμέσως μετατρέπεται αυτό σε πράγμα΄ η σκέψη πραγματοποιείται αυτόματα.

Αυτά τα κάλπαταρου δεν είναι τίποτε άλλο από συμβολισμός τού νου. Ο νους είναι δημιουργικός, δημιουργικός με τις σκέψεις του.

Ο άνθρωπος ήταν κουρασμένος κι έτσι αποκοιμήθηκε κάτω από ένα δέντρο που εκπληρώνει επιθυμίες. Όταν ξύπνησε, πεινούσε πολύ κι έτσι είπε, ΄΄Μακάρι να έβρισκα από κάπου φαγητό.΄΄ Κι αμέσως εμφανίστηκε φαγητό από το πουθενά, επιπλέοντας στον αέρα, νόστιμο φαγητό. Αρχισε αμέσως να τρώει κι όπως ένιωθε πολύ ικανοποιημένος, πρόβαλε μέσα του μια άλλη σκέψη: ΄΄Μακάρι να έβρισκα κάτι να πιω...΄΄ Και στον παράδεισο δεν απαγορεύεται το ποτό κι έτσι εμφανίστηκε αμέσως κάποιο πολύτιμο κρασί.

Καθώς έπινε το κρασί, χαλαρός στον δροσερό αέρα του παραδείσου κάτω από τη σκιά του δέντρου, άρχισε να αναρωτιέται, ΄΄Τι συμβαίνει; Μήπως με πήρε ο ύπνος ή μήπως βρίσκονται τίποτα φαντάσματα τριγύρω και μου κάνουν κόλπα;΄΄ Και εμφανίστηκαν φαντάσματα! Ηταν θηριώδη, φρικτά, αηδιαστικά. Αρχισε να τρέμει και πρόβαλε μέσα του μια σκέψη: ΄΄Τώρα είναι βέβαιο ότι θα με σκοτώσουν. Αυτοί οι άνθρωποι θα με σκοτώσουν.΄΄ Και τον σκότωσαν.

Αυτή η παραβολή είναι παραβολή αρχαία, με τεράστια σημασία. Ο νους σου είναι το δέντρο που εκπληρώνει επιθυμίες΄ ό,τι σκέφτεσαι αργά ή γρήγορα εκπληρώνεται. Μερικές φορές το κενό είναι τέτοιο που έχεις ξεχάσει εντελώς ότι ήταν κάτι που το είχες αρχικά επιθυμήσει΄ καμιά φορά το κενό είναι κενό ετών, ή καμιά φορά κενό ζωών, κι έτσι δεν μπορείς να συνδέσεις την πηγή. Αν όμως παρατηρήσεις σε βάθος, θα δεις ότι όλες σου οι σκέψεις δημιουργούν εσένα και τη ζωή σου. Δημιουργούν την κόλασή σου, δημιουργούν τον παράδεισό σου. Δημιουργούν τη δυστυχία σου, δημιουργούν τη χαρά σου. Δημιουργούν το αρνητικό, δημιουργούν το θετικό. Ο καθένας είναι ένας ταχυδακτυλουργός που κλώθει και υφαίνει γύρω του έναν μαγικό κόσμο κι έπειτα παγιδεύεται΄ η ίδια η αράχνη παγιδεύεται μέσα στο δίχτυ της.

Όταν το καταλάβεις αυτό, αρχίζουν να αλλάζουν τα πράγματα. Τότε μπορείς να παίζεις΄ τότε μπορείς να αλλάξεις την κόλασή σου σε παράδεισο΄ είναι απλώς ζήτημα να την ζωγραφίσεις από διαφορετική οπτική. ΄Η, αν είσαι τόσο πολύ ερωτευμένος με την δυστυχία, μπορείς να δημιουργήσεις όση θέλεις, ώσπου να ευχαριστηθεί η καρδιά σου. Τότε όμως δεν παραπονιέσαι ποτέ, επειδή ξέρεις ότι πρόκειται για δικό σου δημιούργημα, για δική σου ζωγραφιά, δεν μπορείς να κάνεις κανένα να νιώθει υπεύθυνος γι΄αυτήν.

Τότε όλη η ευθύνη είναι δική σου. Τότε προβάλει μια καινούργια δυνατότητα: μπορείς να πάψεις να δημιουργείς τον κόσμο, μπορείς να σταματήσεις να τον δημιουργείς. Δεν υπάρχει λόγος να δημιουργείς παράδεισο και κόλαση, δεν υπάρχει λόγος να δημιουργείς καθόλου. Ο δημιουργός μπορεί να χαλαρώσει, να αποσυρθεί. Αυτή η απόσυρση του νου είναι ο διαλογισμός.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Προηγούμενες Ζωές

Φιλοσοφία του Osho Zen019pastlives

Το παιδί μπορεί να γίνει συνειδητό, μόνο αν στην προηγούμενη ζωή του έχει διαλογιστεί αρκετά, αν έχει δημιουργήσει αρκετή διαλογιστική ενέργεια ώστε να πολεμήσει το σκοτάδι που φέρνει ο θάνατος. Χάνεται κανείς απλώς μέσα στη λήθη και ξαφνικά βρίσκει μια καινούργια μητρική κοιλιά και ξεχνά εντελώς το προηγούμενο σώμα. Υπάρχει ασυνέχεια. Αυτό το σκοτάδι, αυτή η έλλειψη συνειδητότητας προκαλεί την ασυνέχεια.

Η Ανατολή έχει δουλέψει πολύ για να ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια. Και δέκα χιλιάδες χρόνια δουλειάς δεν ήταν μάταια. Ο καθένας μπορεί να εισχωρήσει στην προηγούμενη ζωή ή σε πολλές προηγούμενες ζωές. Για να το κάνεις όμως, πρέπει να πας βαθύτερα στο διαλογισμό σου, για δύο λόγους: αν δεν πας βαθύτερα, δεν μπορείς να βρεις την πύλη προς κάποια προηγούμενη ζωή΄ δεύτερον, πρέπει να βρίσκεσαι βαθύτερα στο διαλογισμό, επειδή, αν βρεις την πύλη κάποιας προηγούμενης ζωής, ένας καταιγισμός γεγονότων θα έρθει μέσα στο νου σου. Είναι ήδη αρκετά δύσκολο να κουβαλάς τη μία ζωή...

Osho Hyakujo: The Everest of Zen Κεφάλαιο 7

Σχόλιο:

Τα χέρια της ύπαρξης παίρνουν το σχήμα των θηλυκών γεννητικών οργάνων, του ανοίγματος της συμπαντικής μητέρας. Αποκαλύπτονται μέσα τους πολλές εικόνες, πρόσωπα από άλλους καιρούς.

Ίσως να είναι διασκεδαστικό να έχεις φαντασιώσεις για διάσημες προηγούμενες ζωές, αλλά αυτό απλώς σε αποπροσανατολίζει. Το αληθινό νόημα είναι να δούμε και να καταλάβουμε τα καρμικά μοτίβα της ζωής μας και τις ρίζες τους μέσα σε έναν αέναο επαναλαμβανόμενο κύκλο, που μας παγιδεύει μέσα σε μια ασυνείδητη συμπεριφορά.

Οι δύο σαύρες με τα χρώματα του ουράνιου τόξου στις δύο πλευρές συμβολίζουν τη γνώση και τη μη-γνώση. Είναι οι φύλακες του ασυνείδητου, φροντίζοντας να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα όραμα που διαφορετικά θα μπορούσε να μας συντρίψει.

Μια ματιά στην αιωνιότητα της ύπαρξής μας αποτελεί δώρο και η κατανόηση της λειτουργίας τού κάρμα στη ζωή μας δεν είναι κάτι που μπορούμε να το συλλάβουμε κατά βούληση. Πρόκειται για κλήση αφύπνισης΄ τα γεγονότα τής ζωής σου προσπαθούν να σου δείξουν ένα μοτίβο τόσο παλιό όσο και το ταξίδι της ψυχής σου.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Συμμετοχή

Εχεις δει ποτέ τη νύχτα να φεύγει; Πολύ λίγοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται καν τα πράγματα που συμβαίνουν καθημερινά. Έχεις δει ποτέ το βράδυ να έρχεται; Τα μεσάνυχτα και το τραγούδι τους; Την ανατολή και την ομορφιά της;

Συμπεριφερόμαστε σχεδόν σαν τυφλοί. Μέσα σε έναν τόσο όμορφο κόσμο, εμείς ζούμε μέσα στις μικρές λιμνούλες τής δυστυχίας μας. Μας είναι οικεία, γι' αυτό, ακόμη κι αν θέλει κανείς να σε τραβήξει έξω, εσύ παλεύεις. Δεν θέλεις να σε βγάλουν έξω από τη δυστυχία σου, από τα βάσανά σου. Διαφορετικά, υπάρχει τόση πολλή χαρά γύρω σου, το μόνο που χρειάζεται είναι να την αντιληφθείς και να συμμετέχεις, να μην είσαι θεατής.

Η φιλοσοφία είναι εικασίες, το Ζεν είναι συμμετοχή. Να συμμετέχεις στη νύχτα που φεύγει, να συμμετέχεις στο βράδυ που έρχεται, να συμμετέχεις στ' αστέρια και να συμμετέχεις στα σύννεφα΄ κάνε τη συμμετοχή τρόπο ζωής σου και τότε ολόκληρη η ύπαρξη γίνεται τέτοια χαρά, τέτοια έκσταση. Δεν θα μπορούσες να ονειρευτείς καλύτερο σύμπαν.

Osho Zen: The Miracle Κεφάλαιο 2

Σχόλιο:

Κάθε μορφή σε αυτήν τη μαντάλα έχει την αριστερή παλάμη προς τα πάνω σε στάση αποδοχής και την δεξιά προς τα κάτω, σε στάση που δίνει. Ολόκληρος ο κύκλος δημιουργεί ένα τεράστιο ενεργειακό πεδίο που παίρνει τη μορφή του διπλού ντόρτζε, του Θιβετανικού συμβόλου του κεραυνού.

Η μαντάλα έχει την ίδια ποιότητα με το ενεργειακό πεδίο που σχηματίζεται γύρω από ένα Βούδδα, όπου όλοι οι άνθρωποι που συμμετέχουν στον κύκλο συνεισφέρουν με τρόπο μοναδικό για να δημιουργηθεί ένα ενοποιημένο και ζωτικό σύνολο. Είναι σαν το λουλούδι, που το σύνολό του είναι ακόμα πιο όμορφο από το άθροισμα των μερών του, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την ομορφιά κάθε πέταλου.

Τώρα έχεις την ευκαιρία να συμμετέχεις μαζί με άλλους για να συνεισφέρεις ώστε να δημιουργηθεί κάτι μεγαλύτερο και ομορφότερο από όσα θα μπορούσε να καταφέρει ο καθένας σας μόνος του. Η συμμετοχή σου όχι μόνο θα σε θρέψει, αλλά θα συνεισφέρει και κάτι πολύτιμο στο σύνολο.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Στιγμή προς Στιγμή

Φιλοσοφία του Osho Zen070momenttomoment

Το παρελθόν δεν υπάρχει πια και το μέλλον δεν υπάρχει ακόμη: και τα δύο προχωρούν χωρίς λόγο σε κατευθύνσεις που δεν υπάρχουν. Το ένα υπήρχε κάποτε, αλλά δεν υπάρχει πια, και το άλλο δεν έχει καν αρχίσει να υπάρχει. Ο μόνος σωστός άνθρωπος είναι αυτός που ζει στιγμή προς στιγμή, εκείνος που το βέλος του κατευθύνεται στην τωρινή στιγμή, που είναι πάντα εδώ και τώρα. Όπου κι αν βρίσκεται, ολόκληρη η συνειδητότητά του, ολόκληρη η ύπαρξή του, συμμετέχει στην πραγματικότητα τού εδώ και στην πραγματικότητα τού τώρα. Αυτή είναι η μόνη σωστή κατεύθυνση. Μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να μπει στη χρυσή πύλη. Το παρόν είναι η χρυσή πύλη. Το εδώ και τώρα είναι η χρυσή πύλη... Και μπορείς να είσαι στο παρόν μόνο αν δεν είσαι φιλόδοξος. Ούτε επιτεύγματα, ούτε επιθυμία να αποκτήσεις εξουσία, χρήμα, γόητρο, ούτε καν τη φώτιση, επειδή όλες οι φιλοδοξίες σε οδηγούν στο μέλλον. Μόνο ένας αφιλόδοξος άνθρωπος μπορεί να παραμείνει στο παρόν. Ο άνθρωπος που θέλει να είναι στο παρόν δεν χρειάζεται να σκεφτεί, χρειάζεται απλώς να δει και να περάσει την πύλη. Η εμπειρία θα έρθει, αλλά την εμπειρία δεν χρειάζεται να την προσχεδιάσει.

Osho The Great Zen Master Ta Hui Κεφάλαιο 37

Σχόλιο:

Καθώς προχωράει αυτή η μορφή πάνω στις πέτρες, βαδίζει ανάλαφρα και χωρίς σοβαρότητα, και ταυτόχρονα είναι τέλεια ισορροπημένη και σε εγρήγορση. Πίσω από τα στροβιλιζόμενα νερά που αλλάζουν συνεχώς, βλέπουμε τα σχήματα κτιρίων. Μοιάζει να υπάρχει μια πόλη στο βάθος. Ο άνθρωπος αυτός βρίσκεται μέσα στη δραστηριότητα της αγοράς και ταυτόχρονα έξω από αυτήν, κρατώντας την ισορροπία του και καταφέρνοντας να την παρατηρεί από ψηλά. Αυτό το χαρτί μάς προκαλεί να απομακρυνθούμε από τις έγνοιες μας για άλλους τόπους και καιρούς και να είμαστε σε εγρήγορση ως προς αυτό που συμβαίνει εδώ και τώρα. Η ζωή είναι ένας μεγάλος ωκεανός, όπου μπορείς να παίξεις αν αφήσεις κάθε κριτική, κάθε προτίμηση και την προσκόλληση στις λεπτομέρειες των μακροπρόθεσμων σχεδίων σου. Να είσαι διαθέσιμος σε ό,τι έρχεται στο δρόμο σου, όπως έρχεται. Και να μην ανησυχείς αν σκοντάψεις και πέσεις: σήκω πάλι, ξεσκονίσου, γέλα με την καρδιά σου και συνέχισε.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Το Φορτίο

Η πραγματική ζωή ενός ανθρώπου είναι ο τρόπος που αποφεύγει το ψέμα που του επιβάλλουν οι άλλοι. Απογυμνωμένος, γυμνός, φυσικός, είναι αυτό που είναι. Το θέμα αφορά το είναι και όχι να γίνεις κάτι. Το ψέμα δεν μπορεί να γίνει αλήθεια, η προσωπικότητα δεν μπορεί να γίνει ψυχή σου. Δεν υπάρχει τρόπος να κάνεις το επουσιώδες ουσιώδες. Το επουσιώδες παραμένει επουσιώδες και το ουσιώδες παραμένει ουσιώδες, δεν μεταστρέφονται. Και το μόνο που κάνει ο αγώνας για να βρεις την αλήθεια είναι να δημιουργεί περισσότερη σύγχυση. Την αλήθεια δεν χρειάζεται να την επιτύχεις. Δεν γίνεται να την επιτύχεις, είναι ήδη γεγονός. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αφήσεις το ψέμα. Όλοι οι στόχοι και οι σκοποί και τα ιδανικά και οι ιδεολογίες, οι θρησκείες και τα συστήματα βελτίωσης και καλυτέρευσης, είναι ψέματα. Πρόσεχέ τα. Αναγνώρισε το γεγονός ότι, έτσι όπως είσαι, είσαι ένα ψέμα. Σε έχουν χειριστεί και καλλιεργήσει οι άλλοι. Ο αγώνας για την αλήθεια σού αποσπά την προσοχή και φέρνει αναβολές. Ο τρόπος του ψέματος είναι να κρύβεται. Δες το ψέμα, κοίτα βαθιά μέσα στο ψέμα της προσωπικότητάς σου. Γιατί βλέποντας το ψέμα δίνεις τέλος στο ψέμα. Οτι δεν λες πλέον ψέματα σημαίνει ότι δεν αναζητείς πια την αλήθεια, δεν υπάρχει λόγος. Τη στιγμή που εξαφανίζεται το ψέμα, η αλήθεια βρίσκεται εκεί με όλη της την ομορφιά και την ακτινοβολία. Το ψέμα εξαφανίζεται μόλις το δεις και αυτό που απομένει είναι η αλήθεια.

Osho This Very Body The Buddha Κεφάλαιο 6

Σχόλιο:

Οταν κουβαλάμε ένα φορτίο από πρέπει και δεν πρέπει που μας έχουν επιβάλλει οι άλλοι, γινόμαστε σαν αυτήν την κουρελιασμένη, αγωνιζόμενη μορφή που προσπαθεί να ανέβει τον ανήφορο. "Πήγαινε πιο γρήγορα, προσπάθησε περισσότερο, φτάσε στην κορυφή!" , φωνάζει ο ανόητος τύραννος που κουβαλάει στους ώμους της, ενώ ο ίδιος ο τύραννος έχει για στέμμα του έναν επιβλητικό κόκορα. Αν αυτές τις μέρες η ζωή σού φαίνεται σαν αγώνας, από το βρεφικό λίκνο ως τον θάνατο, ίσως είναι η ώρα να ανασηκώσεις τους ώμους και να δεις πώς είναι όταν περπατάς χωρίς να κουβαλάς όλους αυτούς τους τύπους στην πλάτη σου. Έχεις τα δικά σου βουνά να κατακτήσεις, τα δικά σου όνειρα να πραγματοποιήσεις, αλλά δεν θα έχεις ποτέ τη δύναμη να τα επιδιώξεις, αν δεν ελευθερωθείς από όλες τις προσδοκίες που έχεις μαζέψει από τους άλλους αλλά που τώρα νομίζεις ότι είναι δικές σου. Το πιθανότερο είναι να υπάρχουν μόνο μέσα στο νου σου, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να σε βαραίνουν. Είναι καιρός να ελαφρύνεις και να τις διώξεις μακριά.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Τεμπελιά

'Οταν είσαι τεμπέλης, η γεύση είναι αρνητική: νιώθεις πως δεν έχεις ενέργεια, νιώθεις νωθρός΄ νιώθεις νυσταγμένος, νιώθεις απλώς πεθαμένος. Όταν είσαι σε μια κατάσταση μη-πράξης τότε είσαι γεμάτος ενέργεια. Η γεύση είναι πολύ θετική. Είσαι γεμάτος ενέργεια, ξεχειλίζεις. Λάμπεις, αναβλύζεις, πάλλεσαι. Δεν νυστάζεις, έχεις πλήρη επίγνωση. Δεν είσαι πεθαμένος, είσαι τρομερά ζωντανός... Υπάρχει πιθανότητα να σε ξεγελάσει ο νους: μπορεί να εκλογικεύσει την τεμπελιά και να την παρουσιάσει ως μη-πράξη. Μπορεί να σου πει, "Έχω γίνει δάσκαλος του Ζεν", ή "Πιστεύω στο Ταό," αλλά δεν ξεγελάς κανέναν άλλο. Ξεγελάς μόνο τον εαυτό σου. Γι' αυτό να είσαι σε εγρήγορση.

Osho A Sudden Clash of Thunder Κεφάλαιο 8

Σχόλιο:

Αυτός ο κύριος προφανώς θεωρεί ότι έχει πιάσει την καλή. Κάθεται στη μεγάλη παραγεμισμένη πολυθρόνα του, φορώντας γυαλιά ηλίου, στη σκιά της ομπρέλας του, με τις ροζ παντόφλες του και τo αναψυκτικό του στο χέρι. Δεν έχει την ενέργεια να σηκωθεί να κάνει κάτι, επειδή νομίζει πως το έχει ήδη κάνει. Δεν έχει στραφεί ακόμη να δει τον καθρέφτη, που ραγίζει γύρω του στα δεξιά του, σίγουρο σημάδι ότι ο τόπος στον οποίο νομίζει ότι τελικά έφτασε, πρόκειται να θρυμματιστεί και να διαλυθεί μπροστά στα μάτια του. Το μήνυμα που φέρνει αυτό το χαρτί είναι ότι αυτό το θέρετρο με την πισίνα δεν είναι ο τελικός σου προορισμός. Το ταξίδι δεν τέλειωσε ακόμη, όπως προσπαθεί να σου δείξει εκείνο το λευκό πουλί, που πετάει στην απεραντοσύνη του ουρανού. Η ικανοποίησή σου μπορεί να προήλθε από μια πραγματική αίσθηση επιτυχίας, τώρα όμως είναι ώρα να προχωρήσεις. Όσο άνετες κι αν είναι οι παντόφλες, όσο εύγευστο κι αν είναι το αναψυκτικό, υπάρχουν ουρανοί επί ουρανών που περιμένουν ακόμα να τους εξερευνήσεις.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Θυμός

O μοναχός με τον ανεξέλεγκτο θυμό

Την επόμενη φορά που νιώθεις θυμωμένος, πήγαινε και τρέξε γύρω από το σπίτι επτά φορές κι έπειτα κάθισε κάτω από ένα δέντρο και παρατήρησε πού έχει πάει ο θυμός. Δεν τον έχεις καταπιέσει, δεν τον έχεις ελέγξει, δεν τον έχεις ρίξει πάνω σε κάποιον άλλον...

Ο θυμός είναι απλώς ένας εμετός του νου. Δεν υπάρχει λόγος να τον ρίξεις πάνω σε κάποιον άλλον. Κάνε λίγο τζόγκινγκ ή πάρε ένα μαξιλάρι και κτύπα το μαξιλάρι μέχρι να χαλαρώσουν τα χέρια και τα δόντια σου. Ως προς την μεταμόρφωση, δεν ελέγχεις ποτέ, απλώς αποκτάς πιο πολλή επίγνωση. Συμβαίνει ο θυμός΄ είναι ένα όμορφο φαινόμενο, είναι σαν τον ηλεκτρισμό στα σύννεφα...

Ηρθε στον Μπανκέι ένας σπουδαστής τού Ζεν και είπε, ΄΄Δάσκαλε, έχω έναν ανεξέλεγκτο θυμό. Πώς μπορώ να τον γιατρέψω;΄΄
΄΄Δείξε μου αυτό τον θυμό,΄΄ είπε ο Μπανκέι, ΄΄τον βρίσκω συναρπαστικό.΄΄
΄΄Αυτή τη στιγμή δεν τον έχω,΄΄ είπε ο σπουδαστής, ΄΄κι έτσι δεν μπορώ να σου τον δείξω.΄΄
΄΄Τότε λοιπόν,΄΄ είπε ο Μπανκέι, ΄΄φέρε τον σε μένα όποτε τον έχεις.΄΄
΄΄Μα δεν μπορώ να τον φέρω όποτε τύχει να τον έχω,΄΄ διαμαρτυρήθηκε ο σπουδαστής. ΄΄Προβάλει απροσδόκητα και είναι βέβαιο ότι θα τον χάσω πριν τον φέρω σε σένα.΄΄
΄΄Αν είναι έτσι,΄΄ είπε ο Μπανκέι, ΄΄δεν μπορεί να αποτελεί μέρος της αληθινής σου φύσης. Αν ήταν έτσι, θα μπορούσες να μου τον δείξεις την οποιαδήποτε στιγμή. Οταν γεννήθηκες, δεν τον είχες΄ επομένως πρέπει να ήρθε σε σένα από τα έξω. Προτείνω, όποτε μπαίνει μέσα σου, να δέρνεις τον εαυτό σου με ένα ραβδί, μέχρι να μην αντέχει άλλο ο θυμός και να φύγει τρέχοντας.΄΄

Ακόμη και όταν συμβαίνει ο θυμός, αν αποκτήσεις ξαφνικά επίγνωση, φεύγει. Δοκίμασέ το! Στη μέση ακριβώς, την ώρα που είσαι όλο φλόγα και θέλεις να σκοτώσεις, απόκτησε ξαφνικά επίγνωση και θα αισθανθείς ότι κάτι έχει αλλάξει: ένας μοχλός ταχύτητας μέσα σου, μπορείς να νιώσεις το κλικ, κι η εσωτερική σου ύπαρξη έχει χαλαρώσει.

Ισως να πάρει χρόνο για να χαλαρώσει το εξωτερικό σου επίπεδο, αλλά η εσωτερική σου ύπαρξη έχει ήδη χαλαρώσει. Η συνεργασία έχει διακοπεί... τώρα δεν είσαι ταυτισμένος. Το σώμα θα πάρει λίγη ώρα ώσπου να ησυχάσει, αλλά βαθιά μέσα στο κέντρο όλα είναι ήσυχα.

Χρειάζεται επίγνωση, όχι επίκριση΄ και μέσω της επίγνωσης, συμβαίνει αυθόρμητα η μεταμόρφωση. Αν αποκτήσεις επίγνωση τού θυμού σου, διεισδύει η κατανόηση. Παρατηρώντας απλώς, χωρίς καμιά κριτική, χωρίς να λες καλό αυτό, χωρίς να λες κακό, παρατηρώντας απλώς τον εσωτερικό σου ουρανό. Υπάρχουν αστραπές, θυμός, νιώθεις να καις, όλο σου το νευρικό σύστημα σείεται και πάλλεται και αισθάνεσαι ότι τρέμει όλο σου το σώμα΄ είναι όμορφη η στιγμή, γιατί όταν λειτουργεί η ενέργεια, μπορείς να την παρατηρείς εύκολα΄ όταν δεν λειτουργεί, δεν μπορείς να παρατηρείς.

Κλείσε τα μάτια σου και διαλογίσου πάνω σε τούτο. Μη πολεμάς, κοίταζε απλώς εκείνο που συμβαίνει΄ όλος ο ουρανός είναι γεμάτος με ηλεκτρισμό, πολλές αστραπές, πολλή ομορφιά. Ξάπλωσε στο έδαφος και κοίτα τον ουρανό και παρατήρησε. Επειτα κάνε το ίδιο μέσα σου. Κάποιος σε πρόσβαλε, κάποιος σε κορόιδεψε, κάποιος είπε τούτο ή εκείνο... πολλά σύννεφα, μαύρα σύννεφα στον εσωτερικό ουρανό και πολλές αστραπές. Παρατήρησε!

Είναι όμορφη η σκηνή΄ και τρομερή επίσης, επειδή δεν καταλαβαίνεις. Είναι μυστηριακή και αν δεν καταλαβαίνεις το μυστήριο, γίνεται τρομερό, το φοβάσαι. Και όποτε κατανοείς κάποιο μυστήριο, μετατρέπεται σε χάρη, σε δώρο, γιατί τώρα έχεις τα κλειδιά, και με τα κλειδιά είσαι ο αφέντης.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

Ευφυΐα

Φιλοσοφία του Osho Transf057intelligence

Η Ράμπιγια και το αίνιγμα με τη χαμένη βελόνα

Εχουμε γεννηθεί για να είμαστε ευδαίμονες, είναι το φυσικό μας δικαίωμα. Αλλά οι άνθρωποι είναι τόσο κουτοί, δεν διεκδικούν ούτε καν το φυσικό τους δικαίωμα. Τους ενδιαφέρει περισσότερο τι έχουν στην ιδιοκτησία τους οι άλλοι κι αρχίζουν να κυνηγούν τα πράγματα εκείνα. Δεν κοιτούν ποτέ μέσα τους, δεν ψάχνουν ποτέ μέσα στο δικό τους σπίτι.

Ο ευφυής άνθρωπος θα αρχίσει την έρευνά του από την εσωτερική του ύπαρξη -αυτή θα είναι η πρώτη του εξερεύνηση- γιατί, αν δεν γνωρίζω τι βρίσκεται μέσα μου, πώς γίνεται να συνεχίσω να ψάχνω παντού σε όλο τον κόσμο; Είναι τόσο τεράστιος ο κόσμος. Και εκείνοι που κοίταξαν μέσα τους, το βρήκαν αμέσως, στη στιγμή. Δεν είναι ζήτημα σταδιακής διαδικασίας, πρόκειται για αιφνίδιο φαινόμενο, αιφνίδια φώτιση.

Εχω ακούσει για μια πολύ σπουδαία σούφι γυναίκα μύστη, τη Ράμπιγια αλ-Αντάμπια. Ενα βράδυ, την βρήκαν οι άνθρωποι να κάθεται στο δρόμο ψάχνοντας κάτι. Ηταν ηλικιωμένη γυναίκα, τα μάτια της ήταν αδύναμα, και της ήταν δύσκολο να βλέπει. Ηρθαν λοιπόν οι γείτονες να την βοηθήσουν. Ρώτησαν, ΄΄Τι ψάχνεις;΄΄

Η Ράμπιγια είπε, ΄΄Αυτή η ερώτηση είναι άσχετη, ψάχνω. Αν μπορείτε να με βοηθήσετε, βοηθήστε.΄΄

Γέλασαν εκείνοι και είπαν, ΄΄Ράμπιγια, μήπως τρελάθηκες; Λες ότι η ερώτησή μας είναι άσχετη, αλλά, αν δεν ξέρουμε τι ψάχνεις, πώς να σε βοηθήσουμε;΄΄

Η Ράμπιγια είπε, ΄΄Εντάξει. Για να σας ικανοποιήσω, ψάχνω τη βελόνα μου, έχασα τη βελόνα μου.΄΄ Αρχισαν να την βοηθούν -αλλά αμέσως συνειδητοποίησαν το γεγονός ότι ο δρόμος ήταν πολύ μεγάλος και μια βελόνα είναι πράγμα μικροσκοπικό. Ρώτησαν λοιπόν τη Ράμπιγια, ΄΄Πες μας, σε παρακαλούμε, πού την έχασες -το ακριβές σημείο. Διαφορετικά είναι δύσκολο΄ ο δρόμος είναι μεγάλος και μπορούμε να συνεχίσουμε να ψάχνουμε για πάντα. Πού την έχασες;΄΄

Η Ράμπιγια είπε, ΄΄Πάλι κάνετε μια άσχετη ερώτηση. Τι σχέση έχει αυτό με την έρευνά μου;΄΄

Σταμάτησαν. Είπαν, ΄΄Σίγουρα έχεις τρελαθεί!΄΄

Η Ράμπιγια είπε, ΄΄Εντάξει. Για να σας ικανοποιήσω, την έχασα μέσα στο σπίτι μου.΄΄

Ρώτησαν, ΄΄Τότε γιατί ψάχνεις εδώ;΄΄ Και αναφέρεται πως απάντησε η Ράμπιγια, ΄΄Επειδή εδώ έχει φως και δεν έχει καθόλου φως εκεί μέσα.΄΄ Εδυε ο ήλιος και είχε απομείνει λίγο φως στο δρόμο.

Αυτή η παραβολή έχει μεγάλο νόημα. Αναρωτήθηκες ποτέ τι ψάχνεις; Το έκανες ποτέ θέμα βαθέος διαλογισμού, ώστε να μάθεις τι ψάχνεις; Οχι. Ακόμη κι αν σε κάποιες ασαφείς στιγμές, ονειρικές στιγμές, έχεις κάποια ιδέα τού τι ψάχνεις, δεν είναι ποτέ ακριβές αυτό. Δεν το έχεις προσδιορίσει ακόμη.

Αν προσπαθήσεις να το προσδιορίσεις, όσο πιο πολύ το προσδιορίζεις, τόσο πιο πολύ θα αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχει λόγος να το αναζητάς. Η αναζήτηση μπορεί να συνεχίζεται μόνο σε κατάσταση ασάφειας, σε κατάσταση ονείρου΄ όταν τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα, συνεχίζεις απλώς να ψάχνεις. Καθώς σε έλκει μια εσωτερική παρόρμηση, καθώς σε ωθεί κάποια εσωτερική αίσθηση τού επείγοντος, ένα πράγμα ξέρεις: χρειάζεται να ψάξεις. Πρόκειται για εσωτερική ανάγκη. Αλλά δεν ξέρεις τι αναζητάς. Και αν δεν ξέρεις τι αναζητάς, πώς γίνεται να το βρεις;

Είναι κάτι το ασαφές΄ νομίζεις πως πρόκειται για χρήματα, εξουσία, γόητρο, να είσαι σεβαστός. Αλλά βλέπεις μετά ανθρώπους που είναι σεβαστοί, ανθρώπους που είναι ισχυροί -ψάχνουν κι εκείνοι επίσης. Βλέπεις μετά ανθρώπους που είναι εξαιρετικά πλούσιοι -ψάχνουν κι εκείνοι. Ως το τέλος της ζωής τους, ψάχνουν. Ετσι λοιπόν, τα πλούτη δεν πρόκειται να βοηθήσουν, η εξουσία δεν πρόκειται να βοηθήσει. Η αναζήτηση συνεχίζεται παρόλα όσα έχεις.

Η αναζήτηση πρέπει να είναι για κάποιο άλλο πράγμα. Αυτές οι λέξεις, αυτές οι ετικέτες -χρήματα, εξουσία, γόητρο- υπάρχουν απλώς για να ικανοποιούν τον νου σου. Υπάρχουν απλώς για να αισθάνεσαι ότι αναζητάς κάτι. Το κάτι αυτό δεν το έχεις προσδιορίσει ακόμη, είναι μια πολύ ασαφής αίσθηση. Το πρώτο πράγμα για τον πραγματικό αναζητητή, για τον αναζητητή που έχει αποκτήσει λίγη εγρήγορση, επίγνωση, είναι να προσδιορίσει την αναζήτηση΄ να διαμορφώσει μια ξεκάθαρη αντίληψή της, τι είναι΄ να την βγάλει έξω από την ονειρική συνειδητότητα΄ να την κοιτάξει κατευθείαν΄ να βρεθεί αντιμέτωπος μαζί της.

Αρχίζει αμέσως να συμβαίνει μια μεταμόρφωση. Αν αρχίσεις να προσδιορίζεις την αναζήτησή σου, θα αρχίσεις να χάνεις το ενδιαφέρον σου για την αναζήτηση. Οσο πιο προσδιορισμένη γίνεται, τόσο πιο λίγο υπάρχει. Μόλις γνωρίσεις καθαρά τι είναι, ξαφνικά εξαφανίζεται. Υπάρχει μόνον όταν δεν είσαι προσεκτικός.

Ας το επαναλάβω: η αναζήτηση υπάρχει μόνο όταν είσαι νυσταγμένος΄ η αναζήτηση υπάρχει μόνο όταν δεν έχεις επίγνωση. Η έλλειψη επίγνωσης δημιουργεί την αναζήτηση.

Πράγματι έχει δίκιο η Ράμπιγια. Μέσα δεν έχει καθόλου φως. Και επειδή δεν έχει καθόλου φως και καθόλου συνειδητότητα μέσα, φυσικά ψάχνεις συνεχώς απέξω -επειδή απέξω σού φαίνεται να είναι πιο ξεκάθαρο. Οι αισθήσεις μας είναι όλες εξωστρεφείς. Τα μάτια ανοίγουν προς τα έξω, τα χέρια κινούνται, απλώνονται προς τα έξω, τα πόδια κινούνται στον εξωτερικό χώρο, τα αυτιά ακούνε τους εξωτερικούς θορύβους, τους ήχους. Ολα όσα είναι διαθέσιμα σε σένα είναι ανοικτά προς τα έξω΄ και οι πέντε αισθήσεις κινούνται με εξωστρεφή τρόπο.

Αρχίζεις να ψάχνεις εκεί όπου μπορείς και βλέπεις, αισθάνεσαι, αγγίζεις -το φως των αισθήσεων πέφτει προς τα έξω. Και ο αναζητητής βρίσκεται μέσα. Αυτή τη διχοτόμηση πρέπει να την καταλάβουμε. Ο αναζητητής βρίσκεται μέσα, αλλά επειδή το φως είναι απέξω, ο αναζητητής αρχίζει να κινείται με φιλόδοξο τρόπο, προσπαθώντας να βρει απέξω κάτι που να τον ικανοποιεί. Δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ αυτό. Δεν έχει συμβεί ποτέ. Δεν μπορεί να συμβεί από τη φύση των πραγμάτων -διότι, αν δεν έχεις αναζητήσει τον αναζητητή, όλη σου η έρευνα είναι δίχως νόημα. Αν δεν μπορέσεις να γνωρίσεις ποιος είσαι, όλα όσα αναζητείς είναι μάταια, διότι δεν γνωρίζεις τον αναζητητή. Χωρίς να γνωρίζεις τον αναζητητή, πώς γίνεται να κινηθείς προς την σωστή διάσταση, προς την σωστή κατεύθυνση; Είναι αδύνατο.

Πρέπει πρώτα να σκεφτείς τα πρώτα πράγματα. Αν έχει σταματήσει κάθε αναζήτηση και έχεις συνειδητοποιήσει ξαφνικά ότι τώρα υπάρχει ένα μόνο πράγμα να γνωρίσεις -΄΄Ποιος είναι αυτός ο αναζητητής μέσα μου; Τι είναι η ενέργεια αυτή που θέλει να αναζητά; Ποιος είμαι;΄΄- τότε υπάρχει μια μεταμόρφωση. Ξαφνικά αλλάζουν όλες οι αξίες. Αρχίζεις να κινείσαι προς τα μέσα. Τότε δεν κάθεται ποια η Ράμπιγια στο δρόμο ψάχνοντας τη βελόνα που χάθηκε κάπου μέσα στο σκοτάδι της εσωτερικής σου ψυχής. Μόλις αρχίσεις να κινείσαι προς τα μέσα...

Στην αρχή είναι πολύ σκοτεινά -η Ράμπιγια έχει δίκιο. Είναι πάρα πολύ σκοτεινά, επειδή ζωές ολόκληρες δεν πήγες μέσα σου ποτέ -τα μάτια σου ήταν εστιασμένα στον έξω κόσμο. Το έχεις παρατηρήσει; Μερικές φορές, όταν έρχεσαι μέσα από το δρόμο, όπου έχει πολλή λιακάδα και υπάρχει δυνατό φως -όταν μπαίνεις ξαφνικά μέσα στο σπίτι, είναι πολύ σκοτεινά, γιατί τα μάτια είναι εστιασμένα για το εξωτερικό φως. Οταν υπάρχει πολύ φως, οι κόρες των ματιών συρρικνώνονται. Στο σκοτάδι, τα μάτια χρειάζεται να χαλαρώσουν. Αν όμως καθίσεις λίγη ώρα, σιγά-σιγά εξαφανίζεται το σκοτάδι. Υπάρχει περισσότερο φως΄ τα μάτια σου ρυθμίζονται.

Επί πολλές ζωές, βρισκόσουν έξω στον καυτό ήλιο, στον κόσμο, έτσι λοιπόν όταν πηγαίνεις μέσα σου, έχεις ξεχάσει τελείως πώς να αναπροσαρμόζεις τα μάτια σου. Ο διαλογισμός δεν είναι τίποτε άλλο από την αναπροσαρμογή της όρασής σου, των ματιών σου. Κι αν συνεχίσεις να κοιτάς μέσα σου -παίρνει καιρό- σταδιακά, με αργό ρυθμό, αρχίζεις να αισθάνεσαι μέσα σου ένα όμορφο φως. Δεν είναι όμως επιθετικό φως΄ δεν είναι σαν τον ήλιο, είναι πιο πολύ σαν το φεγγάρι. Δεν είναι εκτυφλωτικό, δεν σε θαμπώνει, είναι πολύ δροσερό΄ δεν είναι καυτό, είναι πολύ ευσπλαχνικό, είναι πολύ καταπραϋντικό, είναι βάλσαμο.

Σιγά-σιγά, όταν έχεις προσαρμοστεί στο εσωτερικό φως, θα δεις ότι εσύ αποτελείς την ίδια την πηγή. Ο αναζητητής είναι το αναζητούμενο. Τότε θα δεις ότι ο θησαυρός βρίσκεται μέσα σου και το όλο πρόβλημα ήταν πως τον έψαχνες απέξω. Τον αναζητούσες κάπου έξω και εκείνος ήταν πάντοτε εδώ μέσα σου. Τον αναζητούσες σε λάθος κατεύθυνση, αυτό είναι όλο.

http://www.osho.com/Main.cfm?Area=Magazine&Sub...

» Κατάλογος βιβλίων...
» Φιλοσοφία.
» Μουσική και Φιλοσοφία
» Μεταφυσική Φιλοσοφία...
» Εμπεδοκλής Η φιλοσοφία ως παρατήρηση...