Προς τους ανθρώπους.

..ακου κατι γιατι πηρες σταση, απεναντι σε  μας και οχι απεναντι στα προβληματα σου.
εδω κατα καιρους συζηταμε θεματα μεταξυ μας, χωρις να παιρνουμε επιθετικη σταση απεναντι σε αυτους που μας απαντανε γιατι πανω απο ολα εμεις τοποθετησαμε τον ευατο μας σε αυτην την θεση.
Αυτη η αντιμετωπιση σου, με κουραζει αφορηταα.Εχω να ουρλιαζω με τα δικα μου προβληματα, αλλα οι φωνες μου προκαλουν κομπο στο στομαχι.Και η μη αναληψη ευθυνων, χαος και ζαλαδα.

Και φυσικα και δεν μπορεις να παρεις το μυνημα μου ως επιθεση γιατι δεν ειναι.
Τοποθετω τον ευατο μου απεναντι στον τροπο που με αντιμετωπιζεις, γιατι η αληθεια ειναι οτι πιεστηκα.

Και σε παρακαλω σταματα να φωναζεις. Θα μας παρει καιρο να συννενοηθουμε,ετσι.
και κατι ακομη...η διαθεση μου ιναι παντα φιλικη μεχρι αποδειξεως του εναντιον, Alice.

(Και φυσικα δεν εχω απαιτηση να με καταλαβαινουν ολοι, γενικο σχολιο αυτο.)

Δυστυχώς δε μας κατανοούν και όλοι και αυτό το ξέρω καλά και αρχίζω να καταλαβαίνω πως δε είναι και τόσο άσχημο ε λοιπόν παύω να παλευω να γίνω σαν τους άλλους είμαι ξεχωριστή και όχι αφύσικη. Ο καθένας μας είναι ξεχωριστός και μοναδικός και ο καθένας ξέρει γιατί για τον εαυτό του. Εγώ δεν απαιτώ κάτι προσπαθώ να σέβομαι ώστε να με σεβαστούν εάν κατά λάθος σας προσβαλλα συγνωμη δε το ήθελα ποτέ όλοι Ναν κάνουμε λάθη αρκεί να το καταλαβαίνουμε όταν τό πράξαμε. ΕΣΕΊΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΤΕ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΗΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΔΕΚΤΩ ΌΠΩΣ ΕΊΜΑΙ. Κάποτε νόμιζα ότι στο σόι μου και μαζί και τον εαυτό μου βαρεμενους επειδή ήθελα να πιστεύω ότι και ο μέσος όρος γύρω μου ξεχνώντας πως ότι βλέπω δε είναι απλά της φαντασίας μου.Ευχαρίστω παιδιά είστε υπέροχοι. Ναν παρόλο που έχω αποδεχτεί το γεγονός πως είμαι Αλαφροισκια δε ξέρω εάν μου αρέσει που μεταδόθηκε στη κόρη μου...Βασικά είναι έξυπνη και δε μιλάει ποτέ για Αυτό δε τής έχω πει τίποτα καταλαβαίνει από μόνη της να πως μαθαίνουμε από τα ίδια τα παιδιά μας.Είμαι ειλικρινής όσο πρέπει λίγοι φίλοι μου γνωρίζουν ότι βλέπω κάτι που δε βλέπουν οι ίδιοι πρέπει και να έχουμε και την λογική που κάνει και που όχι να το παραδεχτούμε...Λοιπόν και πάλι συγνωμη α το συγκεκριμένο μήνυμα είναι και για όσους το δουν και βλέπουν και εκείνοι διάφορα...Προσέξτε τι είναι αληθινό και τι όχι προσέξτε μη τρελανετε μόνοι σας τους εαυτούς σας υπάρχει ένα κολπάκι δικό μου δε είμαι σε κάποιο Ίδρυμα διότι ξέρω πως δε είμαι τρελή και ξέρω πως εαν ποτέ κάτσω και το πω αριστερά και δεξιά που πρέπει να μαι τρελή για να τό κάνω τότε την ζουρλομανδύα δε θα την γλιτώσω.Προσοχή λοιπόν και να θυμάστε όλοι είμαστε υπέροχοι και σε λίγο θα το ανακαλύψουν όλο και περισσότεροι και Ilia κάποτε είπες δε ειμαι μόνη ναι τό ξέρω πια και αυτό. Βαγγέλη έχω Θέμα με το υπολογιστή για αυτό δε σου απάντησα
βρήκα φίλε τρόπο ώστε να αναπτύξω την έκτη αίσθηση η απάντηση βρίσκεται στο διαλογισμό όλα είναι Θέμα κατανόησης και άσκησης και χρόνος όλα έχουν την ώρα τους...Ναν γισ τις κρέπες έχει χαλάσει η αντικολητθκη επιστροση τόσες φορές που τα τηγανια έχω κάψει χμ θα πάρω μια κρεπιερα όταν θά ξανα μπει προσφορά χα χα...Ότι δε μας αρέσει το αλλάζουμε ...η μάμα Ναν τα έφτιαχνε και με μελιτζάνες και κολοκυθάκια την γέμιση στις κρέπες για να μάθω να τα τρώω εγώ τα προσαρμοζω στη πίστα να τρώει και η μικρή...Απλά τά πράγματα τόσο απλά που μόνη τα έκανα δύσκολα όλα.Ευχαριστώ τον Ναό και όλους παιδιά που μου θυμίσατε πως γ ζωή είναι ωραία κρίμα να νοιώθουμε και να μεταδίδουμε την μιζέρια εσύ Ναν μου το μαθαίνεις αυτό.Πάω να στρωσω να φάμε.Καλό μεσημέρι Βαγγέλη μη μου θυμώνεις παιδιά πάει τελείωσε μου πέρασε. Σκέφτηκα τι σημαίνει αλλαφροισκιος μίλησα στην μάμα πάλι Βαγγέλη όχι για νοικοκυριό για το γονίδιο εντος εισαγωγικών..Ελπίζω να με συγχωρήσετε φιλάκια πολλά παιδιά

Με στεναχωρεις αφανταστα.
Μπορεις να μου πεις τι σου συμβαινει;


Υ.Γ κρεπες φτιαχνουμε και με το τηγανι.. γενικως, υπαρχουν πολλοι τροποι να φτιαξεις τις κρεπες , οπως και να τηγανισεις αυγα. Το προβλημα λυνεται, μολις αρχισεις να τους ψαχνεις.

με συγχωρεις για πριν ημουν υπερβολικα συνοπτικη.
και χαιρομαι πολυ που εστρωσες το μεσημεριανο σου τραπεζι, μπραβο σου.


Σε αγαπαμε και σε στηριζουμε
και προσωπικα ευχομαι πραγματι να μπορεσεις να συγκεντρωθεις με την ζωη σου 

Ευχαριστώ Ναν για βράδυ φακές δε βλέπω να τρώμε συμφωνήσαμε να τιληξω πίττες να φάμε όλοι αύριο είπα να φτιάξω το κοτόπουλο στη σακούλα το χεις δοκιμάσει; βγαίνει ωραίο κόβω χρωματιστές πιπεριές πστατουλες μικρουληκες τις βάζω ολόκληρες κρεμμύδι σε ροδέλες πιπερι αλάτι και σε ποτήρι βάζω λεμόνι λάδι και μία κουταλιά μουστάρδα με μέλι το χτυπάω με το μίξερ για καφέ και το προσθέτω στη σακούλα α επίσης κομμάτια ρεγατο η άλλο σκληρό τυρί και μισό πορτοκάλι όπως είναι με φλούδα προσθέτει άρωμα και γεύση και δένω στη σακούλα και για 1 μισή ώρα ψήνω στους 200βαθμούς πάνω κάτω αέρα...Εάν δε το χεις δοκιμάσει δοκίμασε εαν θες...χα χα έπρεπε να στα πω σε προσωπικό μα δε μπορώ να μπω σήμερα στο λάπτοπ και συγνωμη στους άλλους γιατί εδώ δε μπενουμε για συνταγές το ξέρω...όσό για το άλλο αν ξανα έρθει κάτι θα το ρωτήσω τι θέλει προχθές μια ανδρική φιγούρα πηγαίνο ερχόταν στης μικρής εγώ έβλεπα τηλεόραση στο σαλόνι με το που σηκώθηκα νά δω είχε φύγει...να δε προλαβαίνω να πω κάτι εξαφανίζονται...Να γιατί ακόμη δε υπάρχει επικοινωνία και απλά τα βλέπω ...Τέλος πάντων...δε μπορεί να το καταλαβετε εύκολα εκτός αν είστε Αλαφροισκιοι...Ναν έμαθα ότι βρέθηκε και γονίδιο εγώ πιστεύω ότι είναι κάτι παραπάνω

Alicetwilight89 έγραψε:

Δυστυχώς δε μας κατανοούν και όλοι και αυτό το ξέρω καλά και αρχίζω να καταλαβαίνω πως δε είναι και τόσο άσχημο ε λοιπόν παύω να παλευω να γίνω σαν τους άλλους είμαι ξεχωριστή και όχι αφύσικη. Ο καθένας μας είναι ξεχωριστός και μοναδικός και ο καθένας ξέρει γιατί για τον εαυτό του. Εγώ δεν απαιτώ κάτι προσπαθώ να σέβομαι ώστε να με σεβαστούν εάν κατά λάθος σας προσβαλλα συγνωμη δε το ήθελα ποτέ όλοι Ναν κάνουμε λάθη αρκεί να το καταλαβαίνουμε όταν τό πράξαμε. ΕΣΕΊΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΤΕ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΗΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΔΕΚΤΩ ΌΠΩΣ ΕΊΜΑΙ. Κάποτε νόμιζα ότι στο σόι μου και μαζί και τον εαυτό μου βαρεμενους επειδή ήθελα να πιστεύω ότι και ο μέσος όρος γύρω μου ξεχνώντας πως ότι βλέπω δε είναι απλά της φαντασίας μου.Ευχαρίστω παιδιά είστε υπέροχοι. Ναν παρόλο που έχω αποδεχτεί το γεγονός πως είμαι Αλαφροισκια δε ξέρω εάν μου αρέσει που μεταδόθηκε στη κόρη μου...Βασικά είναι έξυπνη και δε μιλάει ποτέ για Αυτό δε τής έχω πει τίποτα καταλαβαίνει από μόνη της να πως μαθαίνουμε από τα ίδια τα παιδιά μας.Είμαι ειλικρινής όσο πρέπει λίγοι φίλοι μου γνωρίζουν ότι βλέπω κάτι που δε βλέπουν οι ίδιοι πρέπει και να έχουμε και την λογική που κάνει και που όχι να το παραδεχτούμε...Λοιπόν και πάλι συγνωμη α το συγκεκριμένο μήνυμα είναι και για όσους το δουν και βλέπουν και εκείνοι διάφορα...Προσέξτε τι είναι αληθινό και τι όχι προσέξτε μη τρελανετε μόνοι σας τους εαυτούς σας υπάρχει ένα κολπάκι δικό μου δε είμαι σε κάποιο Ίδρυμα διότι ξέρω πως δε είμαι τρελή και ξέρω πως εαν ποτέ κάτσω και το πω αριστερά και δεξιά που πρέπει να μαι τρελή για να τό κάνω τότε την ζουρλομανδύα δε θα την γλιτώσω.Προσοχή λοιπόν και να θυμάστε όλοι είμαστε υπέροχοι και σε λίγο θα το ανακαλύψουν όλο και περισσότεροι και Ilia κάποτε είπες δε ειμαι μόνη ναι τό ξέρω πια και αυτό. Βαγγέλη έχω Θέμα με το υπολογιστή για αυτό δε σου απάντησα  
βρήκα φίλε τρόπο ώστε να αναπτύξω την έκτη αίσθηση η απάντηση βρίσκεται στο διαλογισμό όλα είναι Θέμα κατανόησης και άσκησης και χρόνος όλα έχουν την ώρα τους...Ναν γισ τις κρέπες έχει χαλάσει η αντικολητθκη επιστροση τόσες φορές που τα τηγανια έχω κάψει χμ θα πάρω μια κρεπιερα όταν θά ξανα μπει προσφορά χα χα...Ότι δε μας αρέσει το αλλάζουμε ...η μάμα Ναν τα έφτιαχνε και με μελιτζάνες και κολοκυθάκια την γέμιση στις κρέπες για να μάθω να τα τρώω εγώ τα προσαρμοζω στη πίστα να τρώει και η μικρή...Απλά τά πράγματα τόσο απλά που μόνη τα έκανα δύσκολα όλα.Ευχαριστώ τον Ναό και όλους παιδιά που μου θυμίσατε πως γ ζωή είναι ωραία κρίμα να νοιώθουμε και να μεταδίδουμε την μιζέρια εσύ Ναν μου το μαθαίνεις αυτό.Πάω να στρωσω να φάμε.Καλό μεσημέρι Βαγγέλη μη μου θυμώνεις παιδιά πάει τελείωσε μου πέρασε. Σκέφτηκα τι σημαίνει αλλαφροισκιος μίλησα στην μάμα πάλι Βαγγέλη όχι για νοικοκυριό για το γονίδιο εντος εισαγωγικών..Ελπίζω να με συγχωρήσετε φιλάκια πολλά παιδιά

δεν θυμωσα σε τιποτα καλη μου 
απλα περιεγραψες μια κατασταση και ανεφερα την αποψη μου
αυτο ειναι τιποτα αλλο αν τυχη και δεν ξαναμηλησουμε οι να το πω 
αλλιως μηλησουμε δεν μηλησουμε 
σου ευχομαι καλη τυχη απο εδω και περα στην ζωη σου 
ευχομαι να κανης καλητερη την ζωη σου
και να εισαι παντα καλα και υγειης και σωματηκα και νοητηκα

τελος αν θεωρεις μηζερια το μεγαλωμα παιδιων και το νοικοκηριο
σου λεω ειναι μια ιερη αποστολη για μενα για καθε γονιων
ειδικα μητερων μην ξεχναμε ενα παλιο 
ρητο που ελεγε και συμφωνο οι ανατροφη τον μητερων και τον γονιων
ειδικα τον μητερων προς τα παιδια συγκρηνεται με σωστη ανατροφη 100 δασκαλων

ευχομαι να γινης και να εισαι μια σωστη μητερα παραπολλη καλη για την κορη σου 
και οποιο αλλο παιδι αποκτησης και οταν μεγαλωσουν να εισαι περηφανη για της επιλογες τους

οπως επησης ευχομαι οι κορη σου και οτι αλλο παιδι αποκτησης 
να ειναι σωματηκα νοητηκα πνευματηκα ανωτερω απο εσας
εσενα και τον αντρα σου 
γενηκα να εισαι σαν την θεμηδα στην ελληνηκη μυθολογια 
οπου οτι παιδι εκανε ηταν ανωτερω γινοταν απο τον πατερα του


και αυτο δεν το ευχομαι μονο σε σενα αλλα σε ολλες της μελουσες μαμαδες και παρουσες

αν νομηζης λεω μαλακια συμπαθα με 

σκεφτομουν αυτο να το γραψω να το αφιερωσω αλλα δεν το εκανα και 
βρηκα την ευκαιρια και το γραφω τωρα 

καλη σου τυχη και να εισαι παντα ευτηχησμενη

Βαγγέλη Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα όμορφα σου λόγια με συγκίνησες ..έχεις δίκαιο και η Ναν απλά δε μου είναι πολύ εύκολο εντάξει δε βλέπω πνεύματα κάθε μέρα αλλά οκ έχω πάθει ανοσία..η μικρή είναι πανέξυπνη δε μπορώ να φανταστώ την ζωή μου μακρυά της .Άνεργος και εκείνος πάει όλη μέρα για ψάρεμα τι να κάνει μέσα στο σπίτι; δε μπορώ μέσα και εγώ να έχω το φαγητό έστω έτοιμο και τα βασικά ώστε νσ βγω με την μικρή έξω στις κούνιες α προσέχω και όλα της γειτονιάς τά μικρά κάτω προχθές με λέει μια -θα κατεβείτε με την μικρή να παίξει με την δικιά μου έχω ένα σεμινάριο μπορείς; Συνέχεια έτσι γίνεται η πεθερά μου λέει πως ο καλός σε αυτή την ζωή είναι και το κορόιδο με συμβουλεύει να είμαι καλή με μέτρο εγώ της είπα είμαι καλή τόσο όσο είμαι ένταξη με τον εαυτό μου...Απιγανο να βάλλω Βαγγέλη τι άλλο; για να κρατώ τσ πνεύματα μακρυά τίποτα όμως ποτέ δε σταματούσε στο να τα βλέπω...ο λόγος σε αυτό υπάρχει; σε τι χρησιμεύει επιτέλους να βλέπω αλλόκοτες υπάρξεις; πάντως λιβανιζουμε κάθε βράδυ και εμένα με πιάνει τό άσθμα η πεθερά μου είπε μια μέρα -μόνο τους δαίμονες πειράζει το λιβάνι και με κοίταξε με δολοφονικό βλέμμα ο πεθερός και ο άνδρας μου την μαλώνουν για τις δεισιδαιμονίες της...χα χα ούτε στη Εκκλησία με το που λιβανισει ο παππάς τον κόσμο με πιάνει να σκάσω και βγαίνω έξω..Γενικά οί έντονες μυρωδιές και ο καπνός με πειράζουν και έχω πάντα μαζί μου το εισπνεομενο μου ...παίρνω και εισπνοές από πεύκο και ευκαλιπτο...Καλά είμαστε τώρα μη ανησυχείς...

Δε ξανά μιλώ με κανέναν και τώρα ίσως σας γράφω για τελευταία μου φορά όλα έφτιαξαν και μένουμε πλέον ποιο πολύ στο δικό μας σπίτι και όχι στα πεθερικα. Λοιπόν αποφάσισα να αφήσω πίσω τον Ναό και την συγγραφή του βιβλίου μου ώστε να συγκετρωθω στη οικογένεια μου και να τιρησω το λόγο μου στο σύζυγο μου που δε θέλει να μπαίνω εδώ. Ηλιοδωρε και nann,Εμμανουήλ ιλια, Βαγγέλη και όλοι οι υπόλοιποι θα σας έχω για πάντα στη καρδιά μου και ποιος ξέρει ίσως κάποτε συναντηθούμε έστω και πνευματικά. Καλά να περνάτε και να είστε καλά όλοι. Λοιπόν ώρα να φεύγω οριστικά. Σας αγαπώ πολύ φίλοι μου

αλλά είδα το μύνημα σου Αλίκη, και δεν ξερω τι να πω

Αρχικα χαιρομαι παρα πολυ για το καινουργιο σου ξεκινημα.Να ξερεις οτι και η οικογενεια σου , βιβλιο ειναι και θελει και αυτο την συγγραφη του, πραγμα που σημαινει οτι η οικογενεια σου για να μεγαλωσει και να αναπτυχθει σωστα, χρειαζεται το κυριο μερος της προσοχης σου και την αγαπη σου, την αφοσιωση σου.
για αυτο θα θελα να απυθυνθω και λιγο στον αγαπητο σου συζηγο.
Αγαπητε , οταν αγαπαμε δεν βαζουμε κανονες εκφοβισμου και δειχνουμε εμπιστοσυνη, οταν υπαρχει αγαπη, η εμπιστοσυνη αμοιβεται.Ετσι γεννιουνται οι ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
Θα ηθελα επισης να σας πω, αγαπητε, οτι κατα την ταπεινη μου γνωμη, εισθε πολυ τυχερος που η συζηγος σας, εκανε ορισμενο διαστημα παρεα μαζι μας και οχι με αλλους. Το αποτελεσμα φανηκε, κατα πασα πιθανοτητα πρωτα στην τσεπη σας και μετα στην ψυχικη σας υγιεια.
Ισως καμια φορα να ανοιγατε και εσεις καμια κουβεντα με την παρεα μας , γιατι συζητησιμοι ανθρωποι ειμαστε που αγαπαμε τους αλλους και χαιρομαστε με το καλο τους και οχι μπαμπουλες που τρωμε παιδακια μετα τις δωδεκα το βραδυ.
Συγνωμη, αλλα.. δεν χτιζουμε μια δευτερη αρχη στο φοβο.

Αλικη σου ευχομαι να εχεις επιτυχια στο στοχο σου και αγαπη για την οικογενεια σου. Και να θυμασαι
αυτα τα απλα πραγματακια, που ειναι ενοχλητικα αλλα οχι επικυνδινα μπορουμε μεσα απο την αγαπη και την ειλικρινεια να τα διορθωσουμε.
Και αυτο ισχυει και για τους δυο σας

Αlicetwilight έγραψε:

........... όλα έφτιαξαν ...........
Λοιπόν, αποφάσισα να αφήσω πίσω τον Ναό και την συγγραφή του βιβλίου μου, ώστε να συγκεντρωθώ στη οικογένεια μου και να τηρήσω το λόγο μου στο σύζυγο μου όπου δε θέλει να μπαίνω εδώ.
Ηλιοδωρε και nann,Εμμανουήλ ιλια, Βαγγέλη και όλοι οι υπόλοιποι θα σας έχω για πάντα στη καρδιά μου και ποιος ξέρει ίσως κάποτε συναντηθούμε έστω και πνευματικά.
Καλά να περνάτε και να είστε καλά όλοι.
Λοιπόν ώρα να φεύγω οριστικά.
Σας αγαπώ πολύ φίλοι μου

Σου εύχομαι πραγματικά να "έφτιαξαν όλα"!
Όμως, τίποτα δε χάνεται και τίποτα δε σβήνει από όσα έχει μέσα του η κάθε ψυχή!
Όπως λέει και η Αιθηρόη, Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… έτσι, ο δρόμος σου δεν τελείωσε και δε διεκόπη, απλά αλλάζεις κατεύθυνση!
Να θυμάσαι όμως όταν έρθει η ώρα, το που ήθελες να πας, για να ψάξεις για τα σημάδια του δρόμου που άφησες πίσω!


Θα χαρώ να σε ζεις ευτυχισμένη και εσύ και οι άνθρωποι που έχεις κοντά σου... . Να προσέχεις Alice τον εαυτό σου και να γελάς, το γέλιο ξορκίζει το κακό και το αποδυναμώνει...
Σίγουρα θα τα ξαναπούμε κάπου

Κάψτε ανθέλληνες! Γκρεμίστε! Χαλάστε!
Κάψτε κάθε τι το εθνικό, το ελληνικό, το καλό και το αγαθό.
Κάψτε! Στα χαμένα καίτε! Από τη στάχτη της φωτιάς σας »της Ελληνικής ιδέας ο χρυσαετός τις φτερούγες του θα απλώσει πιο πλατειές, προς τα ύψη, προς το φως»!
Γκρεμίστε, κάντε ερείπια την άμυνα, την ασφάλεια, την εκκλησία, την παιδεία, την δικαιοσύνη, τον πολιτισμό.
Γκρεμίστε! Από τα ερείπια θα ξαναπάρουμε τις άριστα λαξεμένες πέτρες και θα σμιλεύσουμε τις άγριες κοτρώνες για να οικοδομήσουμε και πάλι από την αρχή.
Χαλάστε τον ελληνικό κοινωνικό ιστό, τον κοινοτισμό, την ντόπια παραγωγή, την επιχειρηματικότητα, πουλήστε κάθε δημόσια περιουσία, φτωχοποιείστε απόλυτα το λαό.
Χαλάστε! Συνηθισμένος ο Έλληνας από χαλάσματα, στο διάβα των αιώνων. Χαλάσματα, που σε περισυλλογή τον βάζουν και τον συνεφέρνουν από τη ζάλη του.
Κάψτε λοιπόν! Δεν μας τρομάζετε. Γιατί αυτή την πατρίδα δεν μπορείτε να την αλλάξετε!
Γιατί στων πυρωμένων τούτων βράχων τη λαμπράδα, με θεία σάρκα μπόρεσε ο άνθρωπος να ενσαρκώσει το ομορφότερο από όλα τα όνειρά του!
Γιατί αυτή την χώρα την φωτίζουν ακτίνες που φέρνει το φως του ήλιου της ζωής, το φως του ήλιου της δικαιοσύνης!
Γιατί τούτο δω το χώμα είναι ποτισμένο από μαρτύρων και ηρώων αίμα!
Γιατί αυτός εδώ ο λαός, ο ελληνικός, αιώνες τώρα μαρτυρά, πολεμά και τραγουδά την ζωή και την αλήθεια!
Γιατί ο περήφανος αυτός λαός, όταν χρειάζεται, στα ταμπούρια τα πάει τα σχολειά!
Γιατί η θεία αυτή γλώσσα, η λαλιά η ελληνική, η γλώσσα της ωραίας αλήθειας μιλιέται στους ουρανούς!
Γιατί οι εκκλησιές μας ξέρουν να κτυπάν νεκρώσιμη αλλά και χαρμόσυνη καμπάνα!
Γιατί η κούπα μας είναι πάντα ολόγιομη από ήλιο και κρασί!
Γιατί η πατρίδα μας φτάνει εκεί που φτάνει του ήλιου το βασίλειο!

Ζώα,Φυτά,Όνομα

Θυμάσαι;
όπως τότε στο σχολείο δίπλα-δίπλα. Να σκαρώσουμε τις στήλες αλλα κοίταζε μην μας δει η δασκάλα.
Τα σπασικλάκια κάνουν ζαβολιά, χεχεχε...1,2,3...13 στοπ! Θ
Θανάσης,θρανίο,θεριό..
Θεριό; Δεν είναι ζώο !! Σβήστο._

Βέβαια οι εκτροφείς σκύλων δεν θα είχαν αντίθετη αποψη από την δική σου.
Όντως,το θεριό δεν είναι ζώο. Από τα θεριά γεννιούνται Ζώα.

Χτες, πέθανε ο Μήτσος.
Μήτσος, ο κιτρινούλης γάτουλης, ζούσε με τα αδέρφια του από προηγούμενη γέννα έξω από την πόρτα μου,
 το σπίτι του.
Το πρωΐ πριν να "φύγει", παρατηρούσα την ωρα του φαγητού τους. Ο ένας του αδερφός έτρωγε, ο άλλος χάζευε και χασμουριόταν.Ο μικρούλης πήγε και τον έφερε στο πιάτο να φάνε όλα μαζί, οικογένεια.
 Όμως και πάλι.. γάτες, δεν το περιμένεις από δαύτες.

Αδέσποτες γάτες, ο σκοπός το φαΐ και το φίκι.
Οικόσιτες  γάτες, ο σκοπός το φαΐ και το φικι αλλά σειόταν το σπίτι και έτσι μόνο ΦΑΐ.
Αλλά επιστημονικά πάντα,
οικογένεια οικόσιτων ζώων, φαΐ,φικι, συλλογική συνείδηση και νεοαναπτυσσομενη ατομική συνειδηση.

Ναι, αυτή η τριχωτή μπαλίτσα που μεγαλώνεις ως μέλος της οικογένειας σου και τρώει πάντα περισσσότερο από έσενα, εκτός από το να μοιράζεται το φαΐ σου, με τον ευατό του, μοιράζεται και την συνείδηση σου.
Και αν μοιράζει το φαΐ σου, με τα παιδιά του,εγγόνια,δισέγγονα, τρισέγγονα του( λόγω μικρής διάρκειας ζωής αλλά υπεργεννητικότητας) , το τρισέγγονο αποκτά δική του.
Γι αυτό οι γάτες έχουν 7 ζωές,εφτα ξαναλέω,
για να έρχονται πίσω βρίσκοντας πάλι αυτό που μοιράστηκαν.

" Ότι αγάπησες και σε αγάπησε πολύ, το αγαπάς για πάντα." έτσι είπε μια ψυχή με Μνήμη.


Ανέβηκε ο καύμενος όλο τον δρόμο να ρθει σπίτι να βρεί βοήθεια,ενιωθε ότι κάτι του συμβαίνει.
Δεν είχε κουράγιο να φτάσει ως την πόρτα. Μόλις την αντίκρυσε ξάπλωσε καταγής και άρχισε να σπαρταράει,
ηταν όμως ζωντανός.

Θυμηθηκα εμένα, όταν μου ραβαν το κεφάλι είπαν πως δεν θα ζήσω, αλλά εδώ είμαι. Η πάλη της Ανάσας.

Να του κλείσω την ανάσα.

Να του κλείσω την Ανάσα; Πώς να κάνω τέτοια απόφαση;

Και αν του κλεισω την ανάσα;

Μεχρι εκείνη την στιγμή, είχα σαστίσει, από εκείνη την στιγμή, ήξερα ότι αυτό έχει ξαναγίνει.
Αυτή ήταν η απόφαση της λογικής.
Πώς όμως να κόψεις την ανάσα; Έχεις δικαίωμα να αφαιρέσεις τον πόνο; Συνείδηση.


Εσύ;
Τί εγώ;
Δεν έχεις την γεύση του Πολέμου;


Και αν δεν δεχεσαι αυτό σαν ατομική σου μνήμη, τότε μάθε και

αυτό : η γεύση αυτη σου μένει από την μάνα σου , τον παππού

σου, την προγιαγια και την παραπρογιαγια σου, αυτα επι αυτα,

εφτα η εφτά και έτσι αποκτάς την δική σου.

Ευτυχώς που υπάρχει και ο γιατρός.
Ν αφήσω το πλάσμα να υποφέρει; Τί να έκανα...;
Η διαδικασια της απάλλαξης από τον πόνο κράτησε μερικά λεπτά.
Με δάκρυα ποτάμια, ένιωθα την καρδουλα του να φεύγει
μαζί με την τελευταια ζεστασια  και τον τελευταιο του

σπασμό καθώς άφηνε  ένα... ΧΑΜΟΓΕΛΟ
________________________________________________

Και πάλι πόλεμος.
Ο φίλος μου          και εγώ.
Σε ένα χαντάκι στριμωγμένοι.
Αίμα και πόνος.
Τί να κάνω;
Δεν μπορώ να κλείσω με το χερι μου την Ανάσα.
Δεν έχω δικαίωμα να στερήσω τον πόνο.
 Είμαι Άνθρωπος , έχω και αυτό που το λένε,

                  ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.
Μέσα σε αυτά είναι και η ...Ντροπή.

Εγκαταλλείπω,  ...ντροπή, αλλά και η ντροπή ξυπνάει μνήμες,
πιο θολά, σίγουρα.
Όμως μην νομίζεις.
Έχει και μνήμες από αυτές που γλυτώνουν από τον πόνο αποδίδοντας "σκάλες" στην δύναμη του Θανάτου, αφαιρώντας την Ανάσα και έτσι από Άνθρωπο σε κάνουν
   
                                                            Άνθρωπο,  Ζώο, ΘΕΡΙΟ.


Και έτσι λοιπόν κατέληξα ότι με το πάθημα μου, η ζωή μου αυτή έχει να με μάθει

ΝΑ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΩ ΠΙΟΤΕΡΟ.

                                                                      Εσένα;

Η συμμετοχή σου για οτιδήποτε, είναι επιλογή σου
κι αν η αλήθεια σου δεν είναι έκφραση των εσωτερικών σταθερών αξιών και πιστευω, της ψυχής σου, τότε γίνεσαι ένα με το σκοτάδι που έχει ζήσει πολλές αιώνες αυτός ο πλανήτης...
 
 
Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.
 
Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία. Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων. Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών.
Όμως ο Μίλγκραμ ήταν κοινωνικός ψυχολόγος και πίστευε ότι αυτού του είδους η υπακοή –που οδηγεί στο έγκλημα- δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο της προσωπικότητας, αλλά περισσότερο των πιεστικών συνθηκών. Και το απέδειξε κάνοντας τη «φάρσα» του.

Τα υποκείμενα του πειράματος ήταν εθελοντές, κυρίως φοιτητές, οι οποίοι καλούνταν έναντι αμοιβής να συμμετέχουν σε ένα ψυχολογικό πείραμα σχετικό με τη μνήμη.

Χώριζε τους φοιτητές σε ζεύγη και –μετά από μια εικονική κλήρωση- ο ένας έπαιρνε το ρόλο του «μαθητευομένου» και ο άλλος του «δασκάλου».

Ο έκπληκτος «μαθητευόμενος» δενόταν χειροπόδαρα σε μια ηλεκτρική καρέκλα και του περνούσαν ηλεκτρόδια σε όλο το σώμα. Έπειτα του έδιναν να μάθει δέκα ζεύγη λέξεων.

Ο «δάσκαλος», από την άλλη, καθόταν μπροστά σε μια κονσόλα ηλεκτρικής   γεννήτριας. Μπροστά του δέκα κουμπιά με ενδείξεις: «15 βολτ, 30 βολτ, 50 βολτ κλπ.» Το τελευταίο κουμπί έγραφε: «450 βολτ. Προσοχή! Κίνδυνος!»

Πίσω από το «δάσκαλο» στεκόταν ο πειραματιστής, ο υπεύθυνος του πειράματος. (Και περνάμε σε ενεστώτα για να γίνουμε μέτοχοι της στιγμής.)

«Θα λέτε την πρώτη λέξη από τα ζεύγη στο μαθητευόμενο. Αν κάνει λάθος θα σηκώσετε το πρώτο μοχλό και θα υποστεί ένα ηλεκτροσόκ 15 βολτ. Σε κάθε λάθος θα σηκώνετε τον αμέσως επόμενο μοχλό», λέει ο πειραματιστής και ο «δάσκαλος» αισθάνεται ήδη καλά που δεν του έτυχε στην κλήρωση ο άλλος ρόλος.

Το πείραμα ξεκινάει. Ο «δάσκαλος» λέει τις λέξεις από το μικρόφωνο. Ο «μαθητευόμενος», ήδη τρομαγμένος, απαντάει σωστά, αλλά όχι για πολύ. Μόλις κάνει το πρώτο λάθος ο «δάσκαλος» γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος του λέει να προχωρήσει στο πρώτο ηλεκτροσόκ. Ο «δάσκαλος» υπακούει. 15 βολτ δεν είναι πολλά, αλλά ο «μαθητευόμενος» έχει αλλάξει ήδη γνώμη. Παρ’ όλα αυτά απαντάει σωστά σε άλλη μια ερώτηση, αλλά στο επόμενο λάθος δέχεται 30 βολτ. «Αφήστε να φύγω», λέει ο «μαθητευόμενος» που δεν μπορεί να λυθεί. «Δε θέλω να συμμετάσχω σε αυτό το πείραμα.» Ο «δάσκαλος» κοιτάει τον πειραματιστή. Εκείνος του κάνει νόημα να συνεχίσει.

Τα βολτ αυξάνονται και τώρα πια ο πόνος είναι εμφανής στο πρόσωπο του «μαθητευόμενου», που εκλιπαρεί να τον αφήσουν ελεύθερο. Στα 200 βολτ ταρακουνιέται ολόκληρος. Ο «δάσκαλος» πριν κάθε ηλεκτροσόκ γυρνάει να   κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος, με σταθερή φωνή, του λέει ότι το πείραμα πρέπει να συνεχιστεί. Ο «δάσκαλος» συνεχίζει να βασανίζει έναν άγνωστο, έναν απλό φοιτητή που κλαίει, ζητάει τη βοήθεια του Θεού και παρακαλεί να τον λυπηθούν. Δεν μπορεί πια να απαντήσει στις ερωτήσεις, αλλά ο πειραματιστής λέει στο «δάσκαλο»:

«Τη σιωπή την εκλαμβάνουμε ως αποτυχημένη απάντηση και συνεχίζουμε με την τιμωρία.»

Στα 345 βολτ ο «μαθητευόμενος» τραντάζεται ολόκληρος, ουρλιάζει και χάνει τις αισθήσεις του.

Ο «δάσκαλος», ιδρωμένος και με τα χέρια του να τρέμουν, κοιτάει τον πειραματιστή.

«Μην ανησυχείτε», λέει εκείνος, «το πείραμα είναι απολύτως ελεγχόμενο...   Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.»

«Μα είναι λιπόθυμος», λέει ο «δάσκαλος».

«Δεν έχει καμιά σημασία. Το πείραμα πρέπει να ολοκληρωθεί. Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.»

Πόσοι από τους εθελοντές έφτασαν ως τον τελευταίο μοχλό;

Πριν ξεκινήσει το πείραμα του ο Μίλγκραμ είχε κάνει μια «δημοσκόπηση» ανάμεσα στους ψυχιάτρους και στους ψυχολόγους, ρωτώντας τους τι ποσοστό των εθελοντών θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό.

Σχεδόν όλοι απάντησαν ότι κανείς δε θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό, πέρα ίσως από κάποια άτομα με κρυπτοσαδιστικές τάσεις, καθαρά παθολογικές.

Δυστυχώς έκαναν λάθος.

Μόλις το 5% των «δασκάλων» αρνήθηκαν εξ’ αρχής να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο πείραμα και αποχώρησαν –συνήθως βρίζοντας τον πειραματιστή. Το υπόλοιπο 95% προχώρησε πολύ το πείραμα, πάνω από τα 150 βολτ. Και το 65%... Έφτασε μέχρι τον τελευταίο μοχλό, τα πιθανότατα θανατηφόρα 450 βολτ!

Που έγκειται η φάρσα;

Ο «μαθητευόμενος» δεν ήταν φοιτητής, αλλά ηθοποιός, που είχε προσληφθεί από το Μίλγκραμ για αυτόν ακριβώς το «ρόλο». Δεν υπήρχε ηλεκτρισμός ούτε ηλεκτροσόκ. Ο ηθοποιός υποκρινόταν. Το μοναδικό πειραματόζωο ήταν ο «δάσκαλος». Όμως τα αποτελέσματα ήταν αληθινά: Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων θα υπακούσει και θα βασανίσει –ίσως και θα σκοτώσει- έναν άγνωστο του, αρκεί να δέχεται εντολές από κάποιον με κύρος (στην προκειμένη περίπτωση επιστημονικό) και ταυτόχρονα να αισθάνεται ότι δεν τον βαρύνει η ευθύνη για ό,τι συμβεί –αφού εκείνος «απλά ακολουθούσε τις διαταγές». Και φυσικά οι περισσότεροι από εμάς θα σκεφτούν όταν μάθουν για αυτό το πείραμα: «Εγώ αποκλείεται να έφτανα ως τον τελευταίο μοχλό.»

Όμως δείτε τι συμβαίνει στην κοινωνία μας, κάθε μέρα.

Ο υπάλληλος της ΔΕΗ που δέχεται να κόψει το ρεύμα από έναν άνεργο ή άπορο, ξέροντας ότι έτσι τον ταπεινώνει, τον υποβάλει σε ένα διαρκές βασανιστήριο και πιθανότατα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του, ανήκει στο 65% του τελευταίου μοχλού. Και δεν είναι καθόλου κρυπτοσαδιστής. Απλά ακολουθάει τις εντολές που του έδωσαν.

Ο υπάλληλος του σούπερ-μάρκετ που σου δίνει το χαλασμένο ψάρι και σε διαβεβαιώνει ότι είναι φρέσκο δε σε μισεί, παρότι γνωρίζει ότι μπορεί να πάθεις και δηλητηρίαση. Απλώς ακολουθάει εντολές. Ο αστυνομικός ο οποίος ραντίζει με χημικά τους διαδηλωτές δεν είναι κρυπτοσαδιστής –αν και πολλοί θα διαφωνήσουν στο συγκεκριμένο παράδειγμα. Απλώς κάνει τη δουλειά του. Ο υπάλληλος της εφορίας ή της τράπεζας που υπογράφει την κατάσχεση κάποιου σπιτιού για 1.000 ευρώ χρέος, θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό στο πείραμα. Γιατί υπακούει.

Ο πολιτικός που υπογράφει το μνημόνιο το οποίο οδηγεί ένα ολόκληρο έθνος στην εξαθλίωση του νεοφιλελευθερισμού θα έφτανε μέχρι τον τελευταίο μοχλό. Και αυτός υπακούει, σε εντολές πολύ πιο ισχυρές από εκείνες του πειραματιστή με την άσπρη φόρμα. Αν όμως δούμε το πείραμα του Μίλγκραμ από την ανθρωπιστική-ηθική του πλευρά (από την πλευρά του 5% που αρνήθηκε να υπακούσει) θα καταλάβουμε ότι κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Αν σε διατάζουν να κάνεις κάτι που προκαλεί κακό στον άλλον, στο συμπολίτη σου, σε έναν μετανάστη, σε έναν άνθρωπο (ή σε ένα ζώο, αλλά αυτό περιπλέκει πολύ τα πράγματα, εφόσον συνεχίζουμε να τρώμε κρέας), πρέπει να αρνηθείς να υπακούσεις. Ακόμα κι αν χάσεις το μπόνους παραγωγικότητας, την προαγωγή, την επανεκλογή, τη δουλειά σου.

Μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να αρνηθούμε να υπακούσουμε στις «μικρές» και καθημερινές εντολές βίας –με τις οποίες οι περισσότεροι ασυνείδητα συμμορφωνόμαστε, μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να προβούμε σε μια γενικευμένη και μέχρι τέλους πολιτική, κοινωνική, καταναλωτική ανυπακοή, μόνο όταν μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ως αυτεξούσιοι άνθρωποι και όχι ως ανεύθυνοι υπάλληλοι, μόνο τότε θα μπορέσουμε να γκρεμίσουμε τη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού που μας θέλει υπάνθρωπους, υπάκουους και υπόδουλους.

Και μια τελευταία παρατήρηση:

Τα υποκείμενα του πειράματος του Μίλγκραμ, οι εθελοντές φοιτητές, μάθαιναν από εκείνον ποιος ήταν ο στόχος του πειράματος. Μάθαιναν ότι ο   «μαθητευόμενος» ήταν ηθοποιός και ότι δεν είχε ποτέ υποστεί ηλεκτροσόκ. Ο Μίλγκραμ το έκανε αυτό για να τους ανακουφίσει, αλλά πέτυχε το ακριβώς αντίθετο. Αυτοί οι άνθρωποι, ειδικά το 65% που είχε φτάσει ως τον τελευταίο μοχλό, πέρασαν την υπόλοιπη ζωή τους κυνηγημένοι από τις Ερινύες της πράξης τους. Γιατί συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν τόσο αθώοι και τόσο «καλοί» όσο ήθελαν να πιστεύουν για τον εαυτό τους.

Ανυπακοη λοιπον!!! Θελει γερα νευρα και πολυ χαμογελο !!!!

δεν εχω ξεχασει
απλα την γλωσσα μου την εχει δεσει χρυση βελονα με ατσαλινη κλωστη
η ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ

κανονικα το κοριτσακι με τα σπιρτα
θα επρεπε να συγκαταλεγεται στα Τρόμου
και οχι στα παραμυθια

το Πνευμα των Χριστουγεννων κοντευει να σβησει
οπως το κοριτσακι εσβησε μαζι με την φλογα του σπιρτου.




η κοινωνια των ανθρωπων που κατοικουν στον πλανητη Γη.

απορω που βγαζετε εισητηρια για τον Αρη
απορω
αμα παιξω τα νουμερα , θα πιασω το τζοκερ;
γιατι με αυτα εδω τα νουμερα, δεν βλεπω ελπιδα...
και οποιος καταλαβε , καταλαβε.