Ζούμε στον εγκέφαλο ενός Αγνωστου ΟΝΤΟΣ. Δε ξέρω αλλά είναι φορές που σκέφτομαι ότι το σύμπαν είναι η μήτρα ενός όντος κι είναι φορές που σκέφτομαι ότι το σύμπαν είναι ο εγκέφαλος ενός όντος. Εκτός κι αν όσα κι ότι βλέπουμε είναι στην ουσία αυτό που έχουμε μέσα μας. Με κάποιο τρόπο τα μάτια μας παίρνουν εικόνες από μέσα μας και τις προβάλουν με τέτοιο τρόπο σα να βλέπουμε μέσω μια οθόνης όσα είναι μέσα μας. Τι είπα τώρα; Δε μπορώ να το κάνω πιο απλά. Μονο αν το ζωγράφιζα η είχα μια εικόνα να φαινόταν ακριβώς αυτό που θέλω να πω. Ωρες ωρες καταλαβαίνω πόσο φτωχό είναι το λεξιλόγιο του ανθρώπου. Εκτός κι αν κι αυτό εξαρτάται από τις ανακαλύψεις και τις γνώσεις που αποκτάει η αντίληψη και η συνείδηση του. Πως να μιλήσεις για κάτι που δεν κατανοείς; Π΄ρωτα πρέπει να ανακαλύψεις κάτι,να το γνωρίσεις, να το καταλάβεις και να δημιουργήσεις λέξεις που να εκφράζουν αυτό που ανακάλυψες για να μπορέσεις να μιλήσεις γι αυτό. Και πάλι δεν είναι εύκολο.
Πρέπει να παλιώσει κάτι, να γίνει παρελθόν και κτήμα σου για να μπορέσει να είναι ευρέως κατανοητό και γνωστό. Οσα ξέρουμε δηλαδή, έχουν γίνει ήδη, κι έχουμε την εμπειρία τους μέσα μας. Το άγνωστο είναι απλησίαστο. μέχρι να το βιώσουμε.
Μμμμμμμμμμμναι.............χόι χόι! Γίνεται ένας χαμός στο μυαλό μου. Θέλει 4-5 μέρες λέει μέχρι να καταλαγιάσουν όι εκρήξεις ενός εγκεφάλου σε κάθε τι καινούργιο που γνωρίζουν και τους συγκινεί.