Νους και ύλη.

Έχω να κάνω μία ερώτηση, γιατί έχω πέσει σε διαφωνία με μια κοπελιά εδώ!
Η ύλη προηγήθηκε, ή ο νους στο κοσμικό γίγνεσθε; Και θα ήθελα μία σκέψη περισσότερο, για να μπορώ να το δουλέψω λιγάκι, να το πλέξω.

Εγώ βέβαια λέω ο νους. Ο νους όμως πάλι, τι ακριβώς είναι; Από που προήρθε;
Δεν θέλω απάντηση εδώ, θέλω πρώτα να δω τι έχω να βγάλω ο ίδιος από μέσα μου.

Αιθηρόη! Ξέρεις για τη καρδιά μου, δεν χρειάζεται να το πω πάλι.

Αιθηρόη έγραψε:

http://www.aoratos-naos.com/t2603p18-topic

κοινος σκια του νου ειναι οι υλη
οι αλλιως πρωτα το σκεφτεται [ο νους την υλη ]και μετα υλοποιηται
κατσε σκεψου το φιλοσοφησε το και θα δεις πιστευω εχω δικαιο

Καλησπέρα.
Λένε πως ο Νους, είναι η ψυχή ή συνδέεται άμεσα με την ψυχή. Δες τί συμβαίνει πάνω μας, όποτε η ψυχή πονέσει, ο Νους λαμβάνει εντολή να δημιουργήσει πόνο στο σώμα μας, δηλαδή να επηρεάσει την ύλη. Έτσι προκύπτουν τα ψυχοσωματικά νοσήματα. 

Ο Αλκμάν μας μιλάει για την Θέτιδα, η οποία με τον Πόρο και το Τέκμωρ, έδωσε σχήμα στο φεγγάρι και στον Ήλιο και σε όλα τα άλλα.

Συμπέρασμα: Είμαστε σε χάος, ο Πόρος είναι ο δρόμος, το Τέκμωρ το σημείο (κατά τους Πυθαγόρειους η Μονάδα είναι το σημείο). Από το χάος παίρνουμε τον δρόμο (αιώνια και στιγμιαία) για το σημείο και δημιουργείται η ύλη. 

Ή

ο μύθος αυτός μας δείχνει το πέρασμα απο το Χάος, πώς στιγμιαία περνά μέσα απ τους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου και τα μάτια μας και μετατρέπεται όλος αυτός ο χαώδης ωκεανός ενέργειας σε ύλη-σχήματα.

zizanio νομίζω πως αυτό το θαυμάσιο κείμενο σου έδειχνε η Αιθηρόη.

Χύθηκε Κόσμος, μάτια μου...

Ο Νους του Κόσμου, προηγήθηκε της ύλης.

Η Ύλη ήταν μία ανάγκη του, είτε για να αποδείξει και να εκφράσει τον εαυτό του, είτε για να τον εξερευνήσει με μυριάδες άλλους τρόπους.

Ο Νους δεν επαναπαύεται... έχει μια ακούραστη τάση, να δοκιμάζει τον εαυτό του, την ύπαρξη του και τις εναλλασσόμενες διαστάσεις του.

Δεν αρκείται στο "έχω", ή "είμαι", ή "γνωρίζω". Θέλει να βιώνει και πώς είναι, την κάθε φορά, στην κάθε επιλογή.

Ο λόγος της δημιουργίας...
Του Νου του Κόσμου... και κάθε νου.

Σου αρκεί να σκέπτεσαι;
Να νιώθεις;
Να γνωρίζεις;

Χρειάζεσαι να εκφράζεσαι και να αυτο-εκπληρώνεσαι.

Πονηρός ο Νους του Κόσμου... σου το έκανε ανάγκη απόκρυφη... το έδεσε στον κώδικα της ύπαρξης σου.

Τυχαίο τίποτε δεν είναι...

Χμ...
Βλέπεις περισσότερα από όσα παραδέχεσαι.

Αρετή έγραψε:

Καλησπέρα.
Λένε πως ο Νους, είναι η ψυχή ή συνδέεται άμεσα με την ψυχή. Δες τί συμβαίνει πάνω μας, όποτε η ψυχή πονέσει, ο Νους λαμβάνει εντολή να δημιουργήσει πόνο στο σώμα μας, δηλαδή να επηρεάσει την ύλη. Έτσι προκύπτουν τα ψυχοσωματικά νοσήματα. 

Ο Αλκμάν μας μιλάει για την Θέτιδα, η οποία με τον Πόρο και το Τέκμωρ, έδωσε σχήμα στο φεγγάρι και στον Ήλιο και σε όλα τα άλλα.

Συμπέρασμα: Είμαστε σε χάος, ο Πόρος είναι ο δρόμος, το Τέκμωρ το σημείο (κατά τους Πυθαγόρειους η Μονάδα είναι το σημείο). Από το χάος παίρνουμε τον δρόμο (αιώνια και στιγμιαία) για το σημείο και δημιουργείται η ύλη. 

Ή

ο μύθος αυτός μας δείχνει το πέρασμα απο το Χάος, πώς στιγμιαία περνά μέσα απ τους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου και τα μάτια μας και μετατρέπεται όλος αυτός ο χαώδης ωκεανός ενέργειας σε ύλη-σχήματα.

Ωραία νοητική εξίσωση έκανες Αρετή.

"Από το χάος παίρνουμε τον δρόμο "

Μου άρεσε η έκφραση.

:)
Ναι, αν θυμηθούμε και στην μυθολογία πως μέχρι να γίνει η θυσία της Ιφιγένειας τα πλοία ήταν ά-πορα και μόλις έγινε η θυσία βρήκαν πόρο (αρχισε ο άνεμος και κουνήθηκαν), αν σκεφτούμε πως υπάρχει περίπτωση ο Τρωικός πόλεμος μυστηριακά να συμβολίζει το πέσιμο των ψυχών στην ύλη, όπου στην Τροία εκεί που έγινε ο πόλεμος είχε πετάξει ο Ζευς την Άτη (που σημαίνει όλεθρος), ο λόγος που πήγαν στην Τροία η ωραία Ελένη, που όπως μας λέει ο Ευριπίδης η πραγματική ωραία Ελένη ήταν κρυμμένη στην Αίγυπτο και εκεί είχε πάει μόνο το είδωλό της, πρόσεξε : ΕΙΔΩΛΟ της Ομορφιάς για το οποίο κατεβαίνουν οι ψυχές, μετά έχουμε την δοκιμασία της ψυχής (Οδυσσέας) να γυρίσει στον Νοητό Κόσμο (Ιθάκη) όπου στους τελευταίους στίχους μας λεει ο Ομηρος πως θα πρέπει να ξαναφύγει! 

Σχετικά με τον Πόρο λοιπόν, ίσως είναι ο "δρόμος" για την εμψύχωση, αν υποθέσουμε οτι ο,τιδήποτε στην ύλη είναι έμψυχο. Οι ψυχές λοιπόν δεν μπορούσαν να "κουνηθούν", να κατέβουν, πριν γίνει η θυσία (που τελικά ήταν ψευδής γιατί την πήρε η Άρτεμις). 

Κάπως έτσι έχουν πολλά μυθολογικά γεγονότα.. Άσχετο με το αν τα πρόσωπα ήταν υπαρκτά ή όχι, υπάρχει μεγάλος συμβολισμός στον τρόπο που μεταφέρθηκαν σ' εμάς.

Για όσους θέλουν ν'ασχοληθούν εκτενέστερα με το θέμα της Τροίας ως Κόσμο του Γίγνεσθαι βάζω τα παρακάτω κείμενα:

http://empedotimos.blogspot.gr/2009/08/blog-post.html

http://erevna-enimerwsi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_9.html

http://elzin.wordpress.com/2009/11/15/1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%AF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD/

Στέφανος έγραψε:

zizanio νομίζω πως αυτό το θαυμάσιο κείμενο σου έδειχνε η Αιθηρόη.

Χύθηκε Κόσμος, μάτια μου...

Ο Νους του Κόσμου, προηγήθηκε της ύλης.

Η Ύλη ήταν μία ανάγκη του, είτε για να αποδείξει και να εκφράσει τον εαυτό του, είτε για να τον εξερευνήσει με μυριάδες άλλους τρόπους.

Ο Νους δεν επαναπαύεται... έχει μια ακούραστη τάση, να δοκιμάζει τον εαυτό του, την ύπαρξη του και τις εναλλασσόμενες διαστάσεις του.

Δεν αρκείται στο "έχω", ή "είμαι", ή "γνωρίζω". Θέλει να βιώνει και πώς είναι, την κάθε φορά, στην κάθε επιλογή.

Ο λόγος της δημιουργίας...
Του Νου του Κόσμου... και κάθε νου.

Σου αρκεί να σκέπτεσαι;
Να νιώθεις;
Να γνωρίζεις;

Χρειάζεσαι να εκφράζεσαι και να αυτο-εκπληρώνεσαι.

Πονηρός ο Νους του Κόσμου... σου το έκανε ανάγκη απόκρυφη... το έδεσε στον κώδικα της ύπαρξης σου.

Τυχαίο τίποτε δεν είναι...

Χμ...
Βλέπεις περισσότερα από όσα παραδέχεσαι.

Οι απαντήσεις της είναι μοναδικές. Τόσο απλές αλλά και τόσο ξεχωριστές! Δεν μοιάζουν με κανενός.

Έχεις δίκιο Αρετή. Πάρα πολλά μας μεταφέρθηκαν μέσα από συμβολισμούς και πνευματικούς κώδικες. 
Κι όλα αποκωδικοποιούνται στο καιρό τους. 
Όχι από μόνα τους φυσικά. 
Ο νους που αποκτά την ανάλογη πνευματική ωριμότητα. Και δεν μιλάω για εξυπνάδα.

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ έγραψε:

Έχεις δίκιο Αρετή. Πάρα πολλά μας μεταφέρθηκαν μέσα από συμβολισμούς και πνευματικούς κώδικες. 
Κι όλα αποκωδικοποιούνται στο καιρό τους. 
Όχι από μόνα τους φυσικά. 
Ο νους που αποκτά την ανάλογη πνευματική ωριμότητα. Και δεν μιλάω για εξυπνάδα.

Σοφά μιλάς και παρά το νεαρόν της ηλικίας σου η πνευματική σου ωριμότητα είναι έκδηλη,όχι μόνον στον λόγο,αλλά και στο άβαταρ.
Εξάλλου, και το άβαταρ,εικόνα-συμβολισμός δεν είναι;Και επι του συγκεκριμένου,θα έλεγα,ότι αντιπροσωπεύει τον ώριμο και ασφαλή τρόπο οδήγησης μηχανής.

.....................................................................

ladosifa έγραψε:

Σοφά μιλάς και παρά το νεαρόν της ηλικίας σου η πνευματική σου ωριμότητα είναι έκδηλη,όχι μόνον στον λόγο,αλλά και στο άβαταρ.
Εξάλλου, και το άβαταρ,εικόνα-συμβολισμός δεν είναι;Και επι του συγκεκριμένου,θα έλεγα,ότι αντιπροσωπεύει τον ώριμο και ασφαλή τρόπο οδήγησης μηχανής.

Μου την είπε τώρα;

Οχι αγοράκι μου όμορφο εσύ! Δεν στην είπε. Στο κεφάλι στην έφερε Γκνταπ!!!! Γιατί μη τη βλέπεις έτσι! Μαζόχα είναι! Ξέρω τι σου λέω!

Χα χα! Γεια σου ψυχάρα μου! Είσαι καλά Αρίστω μου;

Ωχ! τώρα το είδα αυτό! Καλά είμαι Κωστή μου!

Επιτέλους!Τριανταπέντε φορές σε ρώτησε.

Ούτε να μετράς δε ξέρεις, άκου 35! Οτι θες.....Ωχ! Καλέ; Μήπως δεν είναι 10 οι πιπεριές;;;;

10 είναι.Να βάλεις κι ένα πιατάκι από κάτω,σε περίπτωση βρασμού,μην χάσεις υλικό.