Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
H Ψυχή... το Εργαστήριο του Κόσμου...
Και ο Νους... ο Αλχημιστής των Πάντων... και η Αλήθεια, οδηγός!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου...Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν…Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο…Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις…
Ημερομηνία εγγραφής : 23/09/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 327
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Τετ 19 Μαρ - 8:59:52
ioessa εισαι ενας Φαρος Αξιος των Στιγμων . ..
Καθε λεξη σου & ενα μεγαλο ταξιδη . ..
............
αλλα οχι ακομα να το καταρίψουμε . .. ! ! ! ( ;)
Ειναι πολυ καλο να γνωριζουμε σε τι θεση ειμαστε , δεν λεω , ..αλλα . ..
Χμμ μμ . ...
Το "φραγμα" ποιος το εχτισε αραγε ;
βαγγελης1234
Ημερομηνία εγγραφής : 04/07/2013 Αριθμός μηνυμάτων : 474
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Τετ 19 Μαρ - 10:55:29
ioessa έγραψε:
μακαρι ετσι να γινει
γυναικα με αθρωπια
γυναικα με παιδεια και ακριβης σηναισθηση της φυσης της =
γυναικα με σηναισθηματα θετικα και αγαπης προς τον κοσμο και τον αθρωπο και την εξεληξη και προοδο
=
γυναικα κατι ανεκτημητο
αναφερομαι στης γυναικες της φωτηνες που περιεγραωψα παραπανω =
επει αιωνες οι γυναικες ηταν ενα φυλλο που το πολεμουσανε γιατι????
και ειχαμε τον μεσαιωνα
ioessa
Ηλικία : 44 Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 1297
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Τετ 19 Μαρ - 13:31:06
To fragma file mou mas to emathan kai to enisxisame plathontas ton eauto mas opws blepame , mimisi , otan katalabaineis arxizeis na to skabeis gia na pesei , exei simeia pou einai duskola alla epimeneis , eidalos ean stamatiseis uparxei h statimtita xaneis thn sundesei me to olon den niwtheis tin yparxei sou sto sumpan ola sou moiazoun idia den zei apla uparxeis .Gia auto spame to fragma to egwistiko mas fraxti gia na reoun ola san to potami pou paei sthn thalassa.
Exw akomi kai fobamai kiolas alla proxwro einai toso omorfo auto ola se katheti monodika kai sundemena .
Baggeli olew oi gunaikes exoun mesa tous dunami kai mono pou apo thn enwsi fernoun sto kosmo Anthrwpous einai gia na frontizoun gia na polemoun kai na prostateuwn .
ba a ktsou
Ημερομηνία εγγραφής : 23/09/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 327
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Τετ 19 Μαρ - 20:14:46
Βα α κτσου εγραψε : Το "φραγμα" ποιος το εχτισε αραγε ;
Πολυ πριν γινεις , ησουν κατι αλλο . ..
Χρειαστηκε να σταματησει ολη Η Ροη του Ωκεανου & χρειαστεικαν ολοι οσοι ηταν τριγυρω . ..
Να σταματησει ολακερεη Ροη . ..
Γιατι Αραγε ;
Η πλακα ειναι πως δεν θελει σκεψη, δεν χρειαζεται να σκεφτεις το γιατι . ..
«Ε ναι, κοιτάξτε τα ζώα. Ορισμένα ζουν ελεύθερα μέσα στο δάσος, ενώ άλλα, το φτωχά, όπως τα άλογα, τα βόδια, οι καμήλες, τα σκυλιά, εργάζονται για έναν κύριο που τα εκμεταλλεύεται. Κι εμείς επίσης, δεν είμαστε ελεύθεροι: είμαστε διαφεντεμένοι από άλλες δυνάμεις και εργαζόμαστε γι αυτές με δικά μας έξοδα.
Κάποτε μιλούσα σ’ ένα συγγραφέα που νόμιζε τον εαυτό του για κάτι το αξιοθαύμαστο γιατί είχε γράψει δύο ή τρεις αισθηματικές ιστορίες. Του εξήγησα αυτό το θέμα των δύο φύσεων, της ανώτερης και της κατώτερης, και όταν άκουσε ότι υπάρχουν στον αόρατο κόσμο όντα που μας εκμεταλλεύονται, τα οποία μας χρησιμοποιούν ακριβώς όπως εμείς εκμεταλλευόμαστε τα ζώα, να που αγανάκτησε κι εκνευρίστηκε: «Πώς; Μα δεν είναι δυνατόν!» Τον κοιτάζω σκεφτόμενος ότι, για συγγραφέας, δεν ήταν τόσο οξυδερκής για να μην έχει καταλάβει ότι αυτό που εμείς κάνουμε με τα ζώα, άλλοι μπορούν να το κάνουν μ’ εμάς.
Παράθεση :
Οι άνθρωποι βάζουν τα ζώα να εργάζονται, τους γδέρνουν το δέρμα, πουλάνε τη σάρκα τους χωρίς ποτέ να αναρωτηθούν αν έχουν αληθινά το δικαίωμα να το κάνουν. Βεβαίως, αν ζητήσουμε τη γνώμη των ζώων, θα διαμαρτυρηθούν για την αδικία και τη σκληρότητα των ανθρώπων. Όμως οι άνθρωποι, αυτοί, βρίσκουν ότι αυτό είναι φυσικό. Λοιπόν, γιατί να μην υπάρχουν άλλα όντα τα οποία θα ενεργούσαν κατά τον ίδιο τρόπο μ’ εμάς;
Είναι λογικό, μας χρησιμοποιούν. Μας δίνουν λίγη τροφή και μετά μας σπρώχνουν για να καλλιεργήσουμε τα χωράφια τους, για να εκτελέσουμε τα σχέδιά τους, και στο τέλος μας κομματιάζουν για να κάνουν από μας σαλάμια και λουκάνικα που τα απολαμβάνουν. Αν ήξερε κανείς μόνο τι είναι ο αόρατος κόσμος! Υπάρχουν όλων των ειδών οι πληθυσμοί, λαοί και φυλές, και μερικές πέφτουν με μανία πάνω στους ανθρώπους, κατά τον ίδιο τρόπο που οι άνθρωποι πέφτουν μανιασμένα πάνω σε ορισμένα ζώα για να τα κάνουν να δουλέψουν, να τα πουλήσουν, να τους γδάρουν το δέρμα, να τα φάνε: είναι το ίδιο πράγμα. Να ένα καινούργιο φως που θα δοθεί αργότερα σε όλη την ανθρωπότητα. Προς το παρόν, είναι εσείς που επωφελείστε. Δυστυχώς είναι δύσκολο να κάνει κανείς τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι το φυσικό τους σώμα (το στομάχι, η κοιλιά, τα γεννητικά όργανα) δεν είναι αυτοί οι ίδιοι. Φυσικά, πρέπει να του δώσει κανείς κάποια τροφή, όπως στο άλογό μας, όμως όχι τα πάντα, και πάνω απ’ όλα να μην ταυτιστούμε με αυτό. Σκεφτείτε, διαλογιστείτε, και σε όλες τις περιστάσεις της ζωής θα ξέρετε αν είναι η προσωπικότητα ή η ατομικότητα που σας σπρώχνει να ενεργήσετε. Προς το παρόν, δεν έχετε ακόμα αυτή τη διάκριση, όμως μια μέρα, όταν θά ‘ρθει το φως, θα αντιληφθείτε ότι είχατε χάσει τα πάντα: το χρόνο σας, τις δυνάμεις σας, τις ενέργειές σας, γιατί είχατε βάλει το κεφάλαιο σας σε μια τράπεζα που δεν ήταν δική σας και ότι όλα καταβροχθίστηκαν από την άβυσσο.
Ας πάρουμε, παραδείγματος χάρη, το θέμα της σεξουαλικότητας. Όταν θέλετε να δώσετε απόλυτη ελευθερία σε μια αγάπη καθαρά σεξουαλική, προσωπική, εγωιστική, αντιλαμβάνεστε ότι όλες οι συσκευές σας λειτουργούν ανεξάρτητα από τη θέληση σας, χωρίς να μπορείτε να τις σταματήσετε ή να ελαττώσετε την ταχύτητα για οτιδήποτε. Διαπιστώνετε μόνο, αλλά δεν καταφέρνετε τίποτα. Είναι λοιπόν άλλες δυνάμεις που σας έχουν κυριεύσει, που σας παίρνουν τα πάντα, κι εσείς είστε εκεί για να διαπιστώνετε μόνο αυτό που συμβαίνει. Ενώ στην πνευματική αγάπη; αισθάνεστε ότι είστε εσείς, δηλαδή η ψυχή σας, το πνεύμα σας, η ατομικότητά σας, που τρέφονται και όχι άλλες δυνάμεις έξω από σας. Μεσολάβησαν μόνο βλέμματα, λόγια, μια σκέψη, ένα άρωμα, μια μουσική, αλλά είστε ευτυχισμένοι, ευχαριστημένοι, γιατί αισθάνεστε ότι εσείς, η ανώτερή σας φύση είναι αυτό που τράφηκε, ξεδίψασε και που ανέπνευσε αυτά το αιθέρια πράγματα, και όχι άλλες δυνάμεις μέσα από σας.
Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν έχουν τη συνήθεια να αυτοπαρατηρούνται: τρώνε, πίνουν, διασκεδάζουν και επειδή το φυσικό τους σώμα είναι ευχαριστημένο και ικανοποιημένο, φαντάζονται ότι είναι αυτοί οι ίδιοι που ικανοποιήθηκαν. Δεν αντιλαμβάνονται ότι μέσα στην ψυχή τους και στο πνεύμα τους υπάρχει το κενό. Αν δεν ταυτίζονταν με την προσωπικότητά τους, θα είχαν καταλάβει ότι, κι αν ακόμα το φυσικό τους σώμα βρίσκεται εκεί, χορτασμένο, έτοιμο να αποκοιμηθεί και να ροχαλίσει, αυτοί οι ίδιοι μένουν πάντα πεινασμένοι, γιατί η ψυχή τους, το πνεύμα τους, η ατομικότητά τους δε δέχτηκε τίποτα. Όμως, για να με καταλάβετε, για να δείτε πόσο αλήθεια είναι αυτό που σας λέω, πρέπει τουλάχιστο να έχετε φτάσει σ’ έναν ορισμένο βαθμό εξέλιξης. Μιλήστε για μια πνευματική κατανόηση της αγάπης σε ανθρώπους φιλήδονους ή πρωτόγονους, θα σας πουν: «Όμως, αν δεν ικανοποιήσουμε τις σεξουαλικές μας ανάγκες, θα πεθάνουμε. Είναι αυτό που μας κάνει να ζούμε.» Ναι, φυσικά, αυτό κάνει να ζουν οι ρίζες, όμως τα λουλούδια επάνω πεθαίνουν. Λοιπόν, όλα εξαρτώνται από το άτομο και από το βαθμό της εξέλιξής του.»
Omraam Mikhaël Aïvanhov
ba a ktsou
Ημερομηνία εγγραφής : 23/09/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 327
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Παρ 21 Μαρ - 9:33:57
Αγαπητοι μου , με λιγα λογια ο ΑΝθρωπος ποιει με Φαντασια & υλοποιει . ..
Δυστυχως δεν υπαρχει Εστιαση σε κατι το Τοσο Συγκεκριμενο που να Αφορα , να απαρτιζει το ολο Συνολο , ωστε να αξιοποιηθει στον βαθμο που χρειαζεται . ..
Εφοσον εχουμε αυτην την δυνατοτητα ικανοτητας πως την χρησιμοποιουμε ολα αυτα τα χρονια ; ( στον ευατο μας να δωσουμε την απαντηση )
Οτι σκεφτεσαι , το υλοποιεις . .. Το φερνεις στο εδω , στο τωρα . .. Εισαι αυτο που σκεφτεσαι ! ! !
Το να διαπιστωσεις απο το να το διαβασεις ειναι μεγα διαφορα . ..
Εφοσον δεν υπαρχει ομως μια σειρα , ιεραρχεια, σεβασμος , προθυμοτητα , οραμα, τι να χρησιμοποιηθει & τι να γεννηθει στο τωρα . ..
Ασυναρτισιες οι οποιες δεν οφελουν , δεν εχουν καποιο νοημα . ..
Αυτος ο Μεγας Γιγαναντας που μπορει να χρησιμοποιηση αυτο που ειναι για να προσφερει . ..
Το να καθομαστε & να λεμε ο καθε ενας για το καθε τι, οφελει εως ενα μικρο απιροελαχιστο βαθμο το οποιο χρειαζεται για να αναζωπυρωσει την σπιθα . ..
Απο εκει & περα , χρειαζεται κατι περισσοτερο απο μια προσπαθεια ως προς οτιδηποτε . ..
Ο Αορατος Ναος , ειναι εν θυμηση, διεγερση , ελξη, εξωτερικευση μιας εκφρασεως που δεν εχει ακομη αντιληφθει ως Προς το Ανωτερο & Εσωτερο Κομματι το οποιο δεν εχουμε διεισδυση & μας δινεται μια απιστευτη ευακιρεια να χρησημοποιοισουμε εμας ωστε να βοηθησουμε ολους μας . ..
Μεσα σε ολο αυτο το Χαος που επικρατει μπορουμε να ευθυγραμμιστουμε σε κατι κοινο ;
Να φερουμε - προσφερουμε - ελξουμε - διεγειρουμε - εστιασουμε - ζησουμε αυτο το οποιο δεν εχουμε ζησει ακομη σε καμια εποχη ;
Ολοι το λεμε : θυμαμαι τοτε , που ειμασταν σε εκεινο το μερος και. ..και . ..
Παγωνουμε το μετα . .. Παγωνουμε εμας στον χρονο & δεν συνεχιζουμε . .. ! ! !
Εχεται φανταστει την Συνεχεια της Ζωης ως Υπαρξης ; Τι της Αρμοζει , τι επιβαλλει η Ιδια Ως Φυση ;
Πως θα γινει επειτα κατι τοσο τρανταχτο ωστε να δημιουργηθει αυτος ο παλμος που να ξεπερασει την ακινησια & να δημιουργηθει ;
Ειμαστε τοσο μικροι ; Ο Χ Ι . .. !!!!!!
Ασχολειστε μια διαλογιζμο ( ο λογος του Διος ) Αλλα δεν ασχολεισται με την Ζωη ; . ........... παραλογο . .. ! ! !
Αυτο ειναι το χειροτερο που εχει γινει . .. Ειναι σαν να δινουμε σε ενα παιδι σπιρτα μες σε αποθηκη με μπαρουτι . .. Μπαχαλο . ..! ! ! ! ( & οχι μονον)
Ειδες τι γινεται εαν δεν ασχοληθεις οταν ειναι να ασχοληθεις ; ;
Τρεχεις να προφτασεις κατι το οποιο δεν Δυναται ποτε να Προφτασεις γιατι εσυ ο ιδιος Δημιουργεις τις προυποθεσεις . ..
Ισως με το να μην θελησεις ποτε τιποτα, & να εισαι απλος , ανταμωσεις αυτο που χρειαζεσαι ωστε να σε ευθαγραμμισει με ολα τα κεντρα . .. ! ! !
Δυσκολο το να διατηρησεις την εστιαση σου καθαρα στην υλοποιηση της Συνεχειας της Υπαρξης . ..
Πανευκολο ομως εαν τηρεις τον νοιζμο σου για να συνεχισεις χρησιμοποιωντας αυτο που διαθετεις για να το προσφερεις . ..
Εσενα στο Τωρα . ..
Ειναι φυσικο να μην ασχολεισαι με κατι το οποιο ποτε δεν θελησες & αντιληφθηκες απο την Αρχη σου . ..
Αλλα εφοσον τωρα ασχολεισαι & εισαι εδω , σου λεγω τουτο . ..: ο Ανεμος μεταφερει συνεχως οτι χρειαστεις για να συκωθεις & να αδραξεις την ευκαιρεια να τρεξεις & να χρησιμοποιεις αυτο που εχεις για να προσφερεις εναν κοσμο που συνεχιζει να υπαρχει να Ζει . ..
Απο τον ιδιο να τα ακουσεις , ωστε να Ζωηρεψει της καρδιας σου η Πιστη . ..
Ο Κοσμος μας χρειαζεται αδερφια μου , .. μας χρειαζεται ολες τις στιγμες . .. ! ! !
«…θέλω να φτάσω στην εξής ερώτηση, ο άνθρωπος γεννιέται Άνθρωπος, ή γίνετε Άνθρωπος; Μήπως δεν έχει σημασία να ψάξουμε αν γεννιέται καλός, ή κακός, ή και με τα δυο, ή και με κανένα από τα δυο; Μήπως σημασία έχει να γνωρίσει την ουσία του ονόματος του, την ταυτότητα του και να εκπληρώσει αυτό το οποίο θα μπορούσε να γίνει για να μπορέσει να συνεχίσει και να βαδίσει στις ανώτερες σφαίρες; Μήπως αυτή είναι η επιλογή που έχει να κάνει; Μήπως η ελεύθερη βούληση, που τόσοι και τόσοι διατυμπανίζουν όλα αυτά τα χιλιάδες χρόνια, αφορά την δύναμη του στο να γίνει Άνθρωπος;» ΗΝΗΘΑ
απλά ήθελα να το αφήσω εδώ φίλε μου ...
βαγγελης1234
Ημερομηνία εγγραφής : 04/07/2013 Αριθμός μηνυμάτων : 474
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Πεμ 27 Μαρ - 12:19:26
Ηλιόδωρος έγραψε:
«…θέλω να φτάσω στην εξής ερώτηση, ο άνθρωπος γεννιέται Άνθρωπος, ή γίνετε Άνθρωπος; Μήπως δεν έχει σημασία να ψάξουμε αν γεννιέται καλός, ή κακός, ή και με τα δυο, ή και με κανένα από τα δυο; Μήπως σημασία έχει να γνωρίσει την ουσία του ονόματος του, την ταυτότητα του και να εκπληρώσει αυτό το οποίο θα μπορούσε να γίνει για να μπορέσει να συνεχίσει και να βαδίσει στις ανώτερες σφαίρες; Μήπως αυτή είναι η επιλογή που έχει να κάνει; Μήπως η ελεύθερη βούληση, που τόσοι και τόσοι διατυμπανίζουν όλα αυτά τα χιλιάδες χρόνια, αφορά την δύναμη του στο να γίνει Άνθρωπος;» ΗΝΗΘΑ
απλά ήθελα να το αφήσω εδώ φίλε μου ...
ο αθρωπος γενιεται αθρωπος εχει στο σωμα του στο dna του τα καταληλα γονιδια και το καταληλο dna και τον καταληλο εγκεφαλο να κανη πραγματα σαν αθρωπος για αυτο που τον προσδιορησε οι φυση το γιατι δεν το κανη θα πω αρχικα ειναι πρεπη να το βρη μπορη να ειναι αθρωπος αλλα ειναι και ατελης αρχικα πρεπη να φιλοσοφηση και μετα να προσπαθηση οι φιλοσοφια και οι ερευνα ειναι στην φυση του αθρωπου τωρα γιατι ολλη λιγο πολλυ δεν φιλοσοφουμε ειναι θεμα ελευθερης επιλογης ειναι θεμα πως θα μεγαλωση σε ποια κοινωνια με οτι συνεπαγεται τελος ειναι και αλλα πραγματα καριερα χρημα οικογενεια που του τα στερη και οπως ελεγε ενας ποιητης για την ηθακη κατα την γνωμη μου τη ενοουσε ποια ηθακη ηθακη ειναι ο κοσμος μας το συμπαν και εμεις οι αθρωποι ο εαυτο μας ενοουσε να εξερευνησουμε αυτα τα δυο για αυτο μετα ελεγε μην στεναχωρηθης για πλουτη υλικα αγαθα που δεν αποκτησες ενοωντας αυτα ειναι και εμποδια για εξερευνηση εαυτου τελος ενα αλλο που εχω να πω για εξερευνηση του συμπαντος και του εαυτου μας γενικα φιλοσοφιας ειναι οτη οι γνωση και οι φιλοσοφια ειναι πηγη χαρας ευτηχιας οργασμου να το πω ετσι και ψυχολογηκης και νοητηκης υγειας αποδηξη οτι ο αθρωπος ειναι προορισμενος να φιλοσοφη και μεσω τον γνωσεων και της επηστημης ειναι ικανος να γινη αυτο το οποιο προοριζεται ως αθρωπος
καβαφης
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους· να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά· σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου. Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει· και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι. Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
Ηλικία : 44 Τόπος : Περιστέρι Ημερομηνία εγγραφής : 18/02/2014 Αριθμός μηνυμάτων : 90
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Πεμ 27 Μαρ - 13:00:36
Ηλιόδωρος έγραψε:
«…θέλω να φτάσω στην εξής ερώτηση, ο άνθρωπος γεννιέται Άνθρωπος, ή γίνετε Άνθρωπος; Μήπως δεν έχει σημασία να ψάξουμε αν γεννιέται καλός, ή κακός, ή και με τα δυο, ή και με κανένα από τα δυο; Μήπως σημασία έχει να γνωρίσει την ουσία του ονόματος του, την ταυτότητα του και να εκπληρώσει αυτό το οποίο θα μπορούσε να γίνει για να μπορέσει να συνεχίσει και να βαδίσει στις ανώτερες σφαίρες; Μήπως αυτή είναι η επιλογή που έχει να κάνει; Μήπως η ελεύθερη βούληση, που τόσοι και τόσοι διατυμπανίζουν όλα αυτά τα χιλιάδες χρόνια, αφορά την δύναμη του στο να γίνει Άνθρωπος;» ΗΝΗΘΑ
απλά ήθελα να το αφήσω εδώ φίλε μου ...
« Οι άνθρωποι! Η λήθη. » απάντησε εκείνη που άκουσε την σκέψη του. « Ξέχασαν. Ξεγύμνωσαν την γη από τα στολίδια της και την γέμισαν ντροπή. Από τότε που ήρθαν ‘εκείνοι’ που γνώριζαν τα μυστικά του πλανήτη ετούτου, παρέσυραν τον άνθρωπο πείθοντας τον ότι δεν έχει ανάγκη να αναπνέει από την δύναμη της μητέρας του της γης και τον έκαναν εχθρό της. Κομμάτι κομμάτι την σκοτώνουν και αυτή προσπαθεί να ζήσει, μέσα από τον πόνο της και τα δάκρυα της. Να ζήσει. Να ζήσει, όχι για τον εαυτό της μα για τον σκοπό της. Κι ένα κομμάτι αυτού του σκοπού, είναι τα παιδιά της. Και ζει για τα αγαπημένα της παιδιά, που τόσο λάτρεψε και αγάπησε. »
Μέσα από τις λέξεις της έβγαινε τόσος πόνος και πικρία, που ένιωσε να πικρίζει το σάλιο στο στόμα της. Έσφιξε η καρδιά της από θυμό.
« Εκείνοι; Ποιοι είναι εκείνοι; »
« Είναι… οι άγνωστοι γνωστοί! Είναι αυτοί, που όλοι υποψιάζονται αλλά κανείς δεν τολμά να τους δείξει με το δάχτυλο. Και ξέρεις γιατί; Γιατί φοβούνται. Φοβούνται εκείνους και φοβούνται και τους εαυτούς τους μήπως και ανασηκώνοντας το πέπλο αντικρύσουν τα ίδια τους τα πρόσωπα. Γιατί ντρέπονται τον ύπνο τους. Φοβούνται για την ζωή τους, φοβούνται να μην χάσουν τα υλικά αγαθά τους, φοβούνται μην χρειαστεί και αντικρίσουν το κακό που έπραξαν, φοβούνται από δειλία μην απομείνουν μοναχοί. Και το κακό διαιωνίζετε, διότι ο φόβος… τους κάνει να φοβούνται περισσότερο. » και άπλωσε το βλέμμα της ψηλά στους ουρανούς.
« Αναρωτιέμαι ποιος φταίει περισσότερο. Αυτός που πιστεύει ότι πράττει καλώς, ή αυτός που γνωρίζει ότι πράττει κακώς! » μονολόγησε εκείνος.
« Θα ήμουν ευχαριστημένη αν έπρατταν ο καθένας κατά την αλήθεια της ουσίας και της φύσης τους. »
« Ακόμα κι αν η φύση αυτή, παρήγαγε όλεθρο; » την ρώτησε.
Η Ήνηθα προχωρούσε σκεφτική. Δίσταζε να απαντήσει στην ερώτηση του. Έδειχνε να ψάχνει τα κατάλληλα λόγια.
« Απάντησε μου… Ο άνθρωπος γεννιέται καλός ή γεννιέται κακός; Μήπως γεννιέται και με τα δύο; Μήπως δεν γεννιέται με κανένα από τα δύο και απλά γίνεται; » και καθώς τον ρωτούσε σταμάτησε να βηματίζει και τον κοίταξε στα μάτια.
« Το σχέδιο δεν ήταν να είναι κακός. »
« Και τότε τι τον κάνει να αλλάζει και να χάνει την εκπλήρωση της ουσίας του; » τον ρώτησε σοβαρά. Ο Ήγανδρος έσκυψε το κεφάλι σκεφτικός. Κάτι του διέφευγε. Δεν ήταν σίγουρος.
« Τότε γεννιέται και με τα δυο.» είπε σκεφτικός.
« Αλλιώς δεν θα είχε σκοπό η ελεύθερη βούληση. Για να δημιουργεί ισορροπίες; » τον κοίταζε.
« Ή μήπως με κανένα από τα δυο; Χμ! Δεν γνωρίζω. Το φως και αναγνωρίζω το σκοτάδι. Δεν γνωρίζω τι είναι αυτό που σε οδηγεί να επιλέγεις στο ένα ή στο άλλο. » συνέχισε σαν να μην άκουγε τα λόγια της. « Αυτό που καταλαβαίνω όμως, είναι ότι κάποιος επηρεάζει την κλίση προς το ένα ή προς το άλλο. » της απάντησε. Η Ήνηθα του χαμογέλασε και άρχισε πάλι να περπατά.
« Ένα μικρό παιδί μπορείς να το θεωρήσεις κακό; »
« Όχι βέβαια! » Της απάντησε με σιγουριά.
« Όταν θυμώσει, φωνάζει, σπάει, χτυπάει; »
« Μα δεν το κάνει γιατί γνωρίζει το κακό! Δεν έχει στη συνείδηση του να βλάψει. »
« Άνευ σημασίας! Βλάπτει; Ναι, βλάπτει. Και δεν νιώθει τύψεις ακριβώς γιατί δεν γνωρίζει αυτό που είπες. Νιώθει την διαφορά, μόνο όταν νιώσει την απώλεια. »
« Τι είναι αυτό που θέλεις να πεις; »
Εκείνη αναστέναξε. Έκοψε λίγο τον βηματισμό της αφήνοντας τον να την πλησιάσει.
« Δυο πράγματα. Το ένα αφορά το ένστικτο και την δράση - αντίδραση του κακού. Σαν το κακομαθημένο παιδί κι αυτό! » και παρατηρούσε τις αντιδράσεις του με το πλάι του ματιού της. « Όσο για το δεύτερο… » σταμάτησε απότομα. Του έδειξε με το χέρι της ίσια μπροστά της. « Εκεί! » κι εκείνος κοίταξε… και χαμογέλασε σαν είδε…
« Δένδρα! » κι έκανε να τρέξει προς τα εκεί.
« Όχι. » τον σταμάτησε απογοητεύοντας τον. « Μία άλλη φορά. Αλλά θέλω να δεις. Να δεις το σήμερα και το εδώ! Λοιπόν, συνεχίζω και ρωτώ, ο σπόρος της μηλιάς είναι η μηλιά ή στην πορεία θα εξελιχτεί για να γίνει μηλιά; »
« Είναι. »
« Σωστά, είναι η μηλιά. Υπάρχει περίπτωση να τον φυτέψεις και να γίνει κερασιά; Όχι! Όλο το δένδρο κρύβετε μέσα σε αυτόν τον σπόρο. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να μην εξελιχθεί ποτέ σε αυτό που είναι ορισμένο να γίνει και να μην βγάλει καρπούς. Δεν έχεις παρά να τον ρίξεις σε χώμα ξερό και στείρο ή ακόμα χειρότερα να τον πετάξεις πάνω σε βράχια και άμμο αλμυρή. Οπότε δεν θα εξελιχθεί ποτέ σε δένδρο. Και αν δεν τον πετάξεις πάνω σε χώμα καλό, δεν θα σου δώσει ποτέ καλούς καρπούς έως και καθόλου. Τι κρίμα να μην μπορεί να δημιουργήσει τον εαυτό του! Τι κι αν ήταν μηλιά; Δεν το ένιωσε και δεν εκπλήρωσε την πραγματικότητα του ποτέ. Κι αν τον ρίξεις στα βράχια και στην άμμο; Τι τραγωδία! Δεν κατάλαβε ποτέ του τι θα μπορούσε να γίνει. Δεν μπόρεσε ποτέ του να δει καν, τι θα μπορούσε να γίνει. Δεν γνώρισε καν, ότι γεννήθηκε μηλιά! »
Κατευθύνονταν προς την πόλη. Τον οδηγούσε εκεί που υπήρχε θόρυβος και πολλά φώτα. Εκεί που οι άνθρωποι συναντιόντουσαν και διασκέδαζαν με άλλους ανθρώπους.
« Με όλα αυτά που σου είπα, θέλω να φτάσω στην εξής ερώτηση, ο άνθρωπος γεννιέται Άνθρωπος, ή γίνετε Άνθρωπος; Μήπως δεν έχει σημασία να ψάξουμε αν γεννιέται καλός, ή κακός, ή και με τα δυο, ή και με κανένα από τα δυο; Μήπως σημασία έχει να γνωρίσει την ουσία του ονόματος του, την ταυτότητα του και να εκπληρώσει αυτό το οποίο θα μπορούσε να γίνει για να μπορέσει να συνεχίσει και να βαδίσει στις ανώτερες σφαίρες; Μήπως αυτή είναι η επιλογή που έχει να κάνει; Μήπως η ελεύθερη βούληση, που τόσοι και τόσοι διατυμπανίζουν όλα αυτά τα χιλιάδες χρόνια, αφορά την δύναμη του στο να γίνει Άνθρωπος;»
« Θέλεις να μου πεις, ότι δεν γνωρίζει ότι είναι Άνθρωπος; » την ρώτησε ξαφνιασμένος.
« Κοιτά γύρω σου. Πιστεύεις ότι γνωρίζει την μεγαλειώδη ιδέα της γέννας του και τον ισάξιο προορισμό αυτής της ιδέας; » Το βλέμμα του στριφογύρισε. Άκουγε όλους αυτούς τους θορύβους στους δρόμους, όλη εκείνη την αλλόκοτη μουσική που έβγαινε από κάποια μισοσκότεινα μαγαζιά και η καρδιά του αντιδρούσε δυσάρεστα. Παρατηρούσε τους ανθρώπους που τον προσπερνούσαν. Εντόπισε ανθρώπους που κοίταζαν γύρω τους ειρωνικά και χλεύαζαν τους συνάνθρωπους τους. Είδε άλλους να γελάνε προκλητικά και χυδαία και να βρίζονται μεταξύ τους με… οικειότητα. Είδε ανθρώπους να περπατούν βιαστικά με το κεφάλι σκυφτό, να πάνε… πού; Κάπου! Κάπου μακριά από αγνώστους, κάπου που να μην φοβούνται.
Ανατρίχιασε καθώς διαπίστωνε την έλλειψη φλόγας μέσα τους. Τα μάτια τους πότε άγρια και πότε τελείως άχρωμα, από το φως που αδυνατούσαν να διακρίνουν γύρω τους. Η αδιαφορία προπηλάκισε την καλοσύνη και θρονιάστηκε για τα καλά στις καρδιές τους. Δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν, δεν ένιωθαν.
« Μα πως είναι δυνατόν να επιλέγουν ό,τι τους βλάπτει; »
« Ποιος σου είπε Ήγανδρε πως επιλέγουν; »
« Τι θέλεις να πεις τώρα; »
Η Ηνηθα αναστέναξε.
« Νομίζεις πως γνωρίζουν τι θα πει επιλογή; Νομίζεις πως γνωρίζουν να κάνουν επιλογές; Νομίζεις πως γνωρίζουν τι θα πει βούληση; Η ψευδαίσθηση και η επιθυμία της στιγμής τους καθοδηγεί. Σου είπα πως έχουν ξεχάσει και δεν γνωρίζουν πλέον την αλήθεια της βούλησης. Δεν σκέπτονται πλέον. Δεν προλαβαίνουν, δεν ενδιαφέρονται, δεν μπορούν, ξέχασαν! »
« Και βούληση χωρίς γνώση δεν μπορεί να υπάρξει. »
« Σωστά το λες. » συμφώνησε μαζί του.
« Μα… μα δεν ζούνε! » της είπε ξέπνοα. Η Ήνηθα ανασήκωσε τους ώμους της.
« Έτσι είναι. Οι περισσότεροι δεν ζούνε. Είναι απομονωμένοι και δυστυχισμένοι. Κλεισμένοι στα σπίτια τους και ούτε καν στο κόσμο τους. Και πίστεψε με, όλα αυτά ξεκίνησαν από παλαιές δικές τους… επιλογές. »
« Μα δεν βρέθηκε κάνεις να τους υπενθυμίσει τι θα πει ελευθερία και τι είναι βούληση; Η βούληση κτίζεται με την αναζήτηση και η ορθότητα της γεννιέται μετά από κόπους αληθινής σκέψης που δουλεύει σε απόλυτη συνείδηση. Εδώ έχουν σαλευτεί τα σωστά και δεν γνωρίζουν τα αριστερά από τα δεξιά τους. Πρέπει να υπάρχει… » ξεκίνησε να λέει, μα σταμάτησε καθώς έπεσε το βλέμμα του στην απέναντι μεριά του δρόμου.
Στέφανος
Ηλικία : 44 Τόπος : Περιστέρι Ημερομηνία εγγραφής : 18/02/2014 Αριθμός μηνυμάτων : 90
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Πεμ 27 Μαρ - 13:09:24
Ηλιόδωρε πρόσθεσα κι εγώ όλο το απόσπασμα που αφορούσε το συγκεκριμένο που έβαλες, γιατί είναι απαραίτητη η διαδικασία που προηγήθηκε για τα λόγια αυτά. Η Ήνηθα κάνει ερωτήσεις και περιφέρεται γύρω από το θέμα, αλλά νιώθεις ότι δεν είναι το ζητούμενο της όλο αυτό. Δεν δίνει απαντήσεις. Είναι σαν να εσύ να πρέπει να σκεφτείς και να καταλήξεις κάπου. Και νιώθω ότι η πρωταγωνίστρια, έχει καταρρίψει ουσιαστικά τις περισσότερες ιδέες των γνωστών φιλοσοφιών, για τον άνθρωπο. Είναι σαν να αφήνει να αιωρείται, ότι η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική απ'όσα γνωρίζουμε. Και βιάζεται όχι να μιλήσει αυτή, αλλά βιάζεται να το ανακαλύψουν οι άλλοι. Δοκιμάζει να δει αν μπορούν να κατανοήσουν την νέα ιδέα κι αλήθεια, κι επειδή διαπιστώνει ότι δεν είναι εύκολη ακόμα, βιαστικά προσπερνάει το θέμα.
Συγνώμη αν μπήκα στην συζήτηση σας, απλά ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου πάνω στο συγκεκριμένο μέρος του βιβλίου.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Πεμ 27 Μαρ - 14:47:48
Στέφανος έγραψε:
Ηλιόδωρε πρόσθεσα κι εγώ όλο το απόσπασμα που αφορούσε το συγκεκριμένο που έβαλες, γιατί είναι απαραίτητη η διαδικασία που προηγήθηκε για τα λόγια αυτά. Η Ήνηθα κάνει ερωτήσεις και περιφέρεται γύρω από το θέμα, αλλά νιώθεις ότι δεν είναι το ζητούμενο της όλο αυτό. Δεν δίνει απαντήσεις. Είναι σαν να εσύ να πρέπει να σκεφτείς και να καταλήξεις κάπου. Και νιώθω ότι η πρωταγωνίστρια, έχει καταρρίψει ουσιαστικά τις περισσότερες ιδέες των γνωστών φιλοσοφιών, για τον άνθρωπο. Είναι σαν να αφήνει να αιωρείται, ότι η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική απ'όσα γνωρίζουμε. Και βιάζεται όχι να μιλήσει αυτή, αλλά βιάζεται να το ανακαλύψουν οι άλλοι. Δοκιμάζει να δει αν μπορούν να κατανοήσουν την νέα ιδέα κι αλήθεια, κι επειδή διαπιστώνει ότι δεν είναι εύκολη ακόμα, βιαστικά προσπερνάει το θέμα.
Συγνώμη αν μπήκα στην συζήτηση σας, απλά ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου πάνω στο συγκεκριμένο μέρος του βιβλίου.
Στέφανε καλησπέρα, καταρχήν, ναι, έχεις δίκαιο. Η Ήνηθα όντως προσπαθεί να δώσει κάτι άλλο. Εδώ η ¨συγγραφέας¨ προσπαθεί να σε αγγίξει όπως κάνει πάντα με τον πιο αιθέριο τρόπο της, για να εκμαιεύσει, να σου αναδύσει κάτι πολύ σημαντικό που βλέποντάς το θα αναγνωρίσεις μέσα σου πιο ξεκάθαρα το ποιος Είσαι.
Ποτέ δεν δίνει απαντήσεις έτοιμες, μα και ποτέ δεν έχει αφήσει αναπάντητη την όποια απορία, στον οποιοδήποτε !!
Κατά δεύτερον, έκανες πολύ καλά που το συμπλήρωσες/προσέθεσες όλο το απόσπασμα. Είχα την επιθυμία να κρατήσω αυτό το κείμενο απομονωμένο για τους δικούς μου λόγους, μα τώρα αναδεικνύεται πιο δυνατά πως σε κάποιους, οι κόμποι είναι αλήθεια εύκολο να λυθούν, αρκεί να κατανοήσουν!
Όσο το ότι μπήκες στην συζήτηση, δεν μπήκες πουθενά απρόσκλητος, τουναντίον και εδώ να σε καλωσορίσω με την σειρά μου για τη δράση σου και τον ερχομό σου στο σπίτι μας, επομένως δεν τίθεται θέμα. Έτσι να κάνεις, ο τρόπος σου και η γραφή σου εκπορεύουν ευγένεια και ωριμότητα, δεν πρόκειται ποτέ να ενοχλήσεις κανέναν φίλε μου. Φυσικά, δεν είχα και εγώ κανενός καμία ιδιωτική συζήτηση… , οπότε, όλα τέλεια !!
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Πεμ 27 Μαρ - 14:59:34
κάτι ακόμα, το "απλά ήθελα να το αφήσω εδώ" απλά σέβομαι το χώρο του φίλου Ba a Ktsou, έχει όμως να κάνει και με ένα μήνυμα, θα παραληφθεί, έχει αποστολέα.
Στέφανος
Ηλικία : 44 Τόπος : Περιστέρι Ημερομηνία εγγραφής : 18/02/2014 Αριθμός μηνυμάτων : 90
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Πεμ 27 Μαρ - 15:06:56
Ευχαριστώ πολύ για τον ευγενικό σου λόγο! Και θα συμφωνήσω σε αυτό που λες, αλλάζοντας λίγο τα λόγια σου, ότι όλα είναι θέμα κατανόησης. Αλλά και διάθεσης αληθινής να μπεις στην διαδικασία αυτή, και πάντα με ανοιχτή σκέψη χωρίς φραγμούς.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Τετ 12 Νοε - 17:26:56
ba a ktsou έγραψε:
Αραγε εαν η αντιληψη της καθε λεξεως φανερωνε την καθε Κινηση δεν θα ηταν ενα γεγονος αποκαλυψης & γνωριμιας ;
Τα παντα της Κινησης κρυφτηκαν πισω απο λεξεις . ..
Η Κινηση ξεχαστηκε . .. Η Ουσια ξεχαστηκε . ..
& ομως εχω την αισθηση πως ο Ανθρωπος νοει μοναχα με τις λεξεις πλεον & οχι Καθαρα με την Κινηση Ως Αρχη Αιτιας . .. Την αφησε σε σταση απραξιας . ..
Ο ιδιος ο Ανθρωπος ειναι , δηλωνει Κινηση Απο το ποιο μικρο εσωτερο που μπορει να υπαρξει εως το ποιο μεγαλο που δυναται να δεθει εμπρος στα ματια του . ..
Δεν θα μπορεσει να Ειναι κατι διαφορετικο απο την ιδια του την Φυση . ..
Κ Ι Ν Η ΣΗ δηλαδη . ..
Το προς τα που επιλεγει να Κινηθει φερνει & τα αναλογα αποτελεσματα , ελευθερωνει ή περιοριζει εγκλωβιζωντας διαδικασιες . ..
Το παν ειναι να Θυμασαι Πανω απο ολα . .. Αυτην ειναι η αρχη λοιπον . .. Να θυμασαι τα παντα , απο παντα , καθε ονειρο σε καθε ονειρο, καθε κινηση καθε θροισμα του ανεμου , καθε ματια που εποιασε μια γωνια τυχαια καθε συναισθημα καθε αισθηση που αναβλυσε απο εντος σου . ..
Εαν θυμασαι το καθε συναισθημα της αισθησης της καθε Στιγμης τοτε εισαι Αθανατος . .. ! ! !
Να θυμασαι να διαθετεις την Μνημη σου για τον Κοσμο . ..
Το δευτερο ειναι να εισαι Προθυμος για τον Κοσμο . .. Εαν εισαι προθυμος, τοτε δεν εισαι ουτε καλος ουτε κακος, παρα μοναχα γινεσαι αυτο που χρειαζεται ο Χωρος του Κοσμου ωστε να συνεχισει . .. & ταυτοχρονα μολις εφτιαξες την βαση σου , το πρωτο σκαλι για να πατεις σταθερα στην συνεχεια της Κινησεως σου . ..
Το τριτο ειναι το Οραμα σου για τον Κοσμο . .. Η Συνεχεια του τωρα στο επεκεινε του Συνολου ολου
Αραγε αυτο θα συνεχισει ο ανθρωπος να ζει ; Να ερχεται εν ζωη, να φτιαχνει ενα ειδωλο της επιθυμιας του να μελετει βιβλια για να εξασφαλισει μια εργασια για να μπορει να επιβιωσει , να κανει οικογενεια να πολεμει τις ιδεες του ; & μετα να πεθαινει ; ;;
Χμμμ, οχι . ..
Τα τρια προαναφερθεν ειναι ξεχασμενες Κινησεις οι οποιες ξεκλιδωνουν διαδικασιες . ..
Διαδικασιες οι οποιες φερνουν επαφη με το Ανωτερο , Ανωτατο που υπαρχει σε ολο τον Χωρο . ..
Αραγε ποια Κινηση εγκλωβισε τον Ανθρωπο & ποια τον ελευθερωσε ;
Μηπως δεν ζει νιωθοντας ; Μηπως δεν νοιαζεται για τον Κοσμο ;
Ή μηπως δεν ασχοληθηκε οταν επρεπε & τωρα που ειναι η εποχη του σκοταδισμου, μπορει & αναγνωσκει περι πνευματος ψυχης μαγειας τσακρα αυρα & ενα σορο επι παντος πιστου, με αποτελεσμα να υπαρχει μια σορεια πληροφοριων, αλλα ως αποτελεσμα να μην υπαρχει απεγκλωβιζμος . .. ! ! ! ! ! !
Χμμμ, .. δυστυχως . ..
Προθυμοτητα Μνημη Οραμα με το Να ζεις νιωθοντας τα παντα
Φίλε ο λόγος σας ... υπέροχος !
Υ.Γ. Φίλε μου, ότι και αν κάνεις, όπου και αν ''βρίσκεσαι" να βιώνεις όλα όσα σε ανεβάζουν!
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Τετ 12 Νοε - 18:31:10
Δε ξέρω πόσοι το νιώσατε, αλλά στο τέλος της ομιλίας του, εκείνη η παύση του λόγου του, έδινε περισσότερα από όσα έκρυβε! Εισέπραξα ευχες αληθινές, με καθαρότητα και ενέργεια που απλώνονταν εμπρός μου! Αίσθηση υπέροχη.