Μόνος-η ή σώνει και καλά με κάποιον; Και γιατί;

ένα άρθρο που σίγουρα προσφέρει άφθονη (και ιδιαίτερα ποιοτική) τροφή για σκέψη! Προσωπικά, όσο κι αν αυτό ακουστεί σε κάποιους σκληρό (κι αφού έχουν διαβάσει και το άρθρο κι άρα έχουν διαμορφώσει ανάλογη άποψη και για τα ερεθίσματά του) σχεδόν ευθυγραμμίζομαι με την αρθρογράφο. Διατηρώ μόνο κάποιες μικρές επιφυλάξεις σε κάποια επιμέρους "κρυφά" σημεία (γιατί να μην βοηθήσεις, όσο κρίνεις αναγκαίο και πραγματοποιήσιμο, ώστε να βάλεις και συ ένα χεράκι και η "χρυσαλίδα" απέναντί σου να μεταμορφωθεί - αν ανιχνεύσεις προοπτικές εν υπνώσει-σε "πεταλούδα"), αλλά αυτό θα το κουβεντιάσουμε ίσως αργότερα...
Πάντως, αν αξιοποιηθεί κατάλληλα και με τόσους εναλλακτικούς τρόπους που ΠΑΝΤΑ υπάρχουν στη διάθεσή σου, η μοναχικότητα (έστω και για κάποια διαστήματα, επιλεκτικά) σου ανοίγονται παράθυρα! ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ! Αλλά και μια σχέση δυο ανθρώπων ΔΕΝ νοείται (τουλάχιστο για μένα) να υπάρξει πάνω σε γερά θεμέλια (και ωφέλιμα αποτελέσματα και για τους δυο "εμπλεκόμενους") χωρίς την ύπαρξη ελευθερίας κινήσεων κι έκφρασης και σεβασμού του χρόνου που χρειάζεται ο άλλος(ο σύντροφος) να περάσει μόνος με τον εαυτό του...

Χρήστος


Καλύτερα Να Είσαι Μοναχός, Παρά Με Λάθος Παρέα.(http://www.terrapapers.com/?p=3235)

[/size]

Αναρτήθηκε από Eos Aurora  //  14 Μαρτίου 2012  

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο «μυστικό» από αυτό. Τύπωσε το και βάλε το κάπου να το κοιτάς κάθε μέρα. Δεν υπάρχει και  μεγαλύτερη παγίδα από αυτό. Να μην επιλέγεις αυστηρά τους ανθρώπους που κάνεις παρέα, συνεργασία, σχέση και καλά  στις ερωτικές σχέσεις λες πως, δεν ακούς την λογική σου αλλά την καρδιά, Ολέθριο και καταστροφικό. Να μην έχεις καταφέρει να συντονίσεις την λογική με την καρδιά.  Αλλά όλο αυτό το ανακάτεμα το έχεις μεταφέρει σε όλες τις σχέσεις.
«Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιός είσαι» το ‘χεις ξανακούσει έτσι; Αν κάνεις παρέα με τσακάλια θα μάθεις πως να τρως ψοφίμια. Αν κάνεις παρέα με τον αετό θα μάθεις να πετάς. Τόσο απλό. Αλλά αυτό που είναι πραγματικά καταπληκτικό,  είναι πως από τους πλέον ακατάλληλους ανθρώπους που Εσύ έχεις αφήσει να είναι στην ζωή σου, ζητάς συμβουλές, γνώμες, απόψεις, καθοδήγηση, βοήθεια, συμπαράσταση.  Αυτό που εισπράττεις ενώ δεν σε ικανοποιεί πάντα, το δέχεσαι και λες το βαρύγδουπο “ Έτσι είναι η ζωή” .  Δεν είναι έτσι η ζωή, οι άνθρωποι που συναναστρέφεσαι είναι έτσι και  ΕΣΥ, επιτρέπεις σε ασήμαντους να καθορίζουν τις επιλογές σου, την ζωή σου, την Ελευθερία σου.
Με κάποιους ανθρώπους θα περάσεις  ένα βράδυ, με άλλους θα περάσεις περισσότερα, με άλλους μια ζωή, με κάποιους θα επενδύσεις τα χρήματα σου, τα συναισθήματα σου, το μέλλον σου.  Κοίτα προσεκτικά που θα σταματήσεις να ζητήσεις οδηγίες για τον δρόμο της ζωής  σου. Σοφός είναι αυτός που όταν χρειάζεται συμβουλή, καθοδήγηση η οδηγία,  Ξέρει που η ποιόν θα ρωτήσει.
Έχεις παρατηρήσει πόσοι άνθρωποι από αυτούς που έχεις επιλέξει να γνωρίζεις, βρίσκονται κυριολεκτικά και σήμερα στην ίδια θέση στο ίδιο σημείο που ήταν και πριν πέντε χρόνια; Μπορεί να είναι οι γονείς σου, τα αδέλφια σου, οι συνεργάτες σου, είναι ακριβώς στην ίδια θέση και σε αυτή την παγωμένη, σταθερή, ασφαλή θέση, θα τους βρει ο χάρος.  Έχουν ακόμη το ίδιο όνειρο -αν είχαν ποτέ- τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες δικαιολογίες, τις ίδιες ευκαιρίες, τα ίδια σχέδια, τις ίδιες πεποιθήσεις. Είναι και παραμένουν ακίνητοι στην ζωή τους, άσε τους έξω από την δική σου πορεία, από τον δικό σου δρόμο, ειδικά αν στέκονται σαν εμπόδιο ανάμεσα σε σένα και τον ΣΚΟΠΟ της ζωής σου.
Μόνο οι Σημαντικοί άνθρωποι εξελίσσονται, αναπτύσσονται, δρουν, προχωράνε. Είναι το πεπρωμένο του έμψυχου ανθρώπου η αλλαγή, η βελτίωση, η δράση. Αλλά κάποιοι έχουν αποφασίσει να μείνουν στάσιμοι ή να αντί-εξελίσσονται. Τους έχεις εντοπίσει; Υπάρχουν κοντά σου; Είναι από τα πλέον βασικά σημεία της αποτυχίας σε ότι κι αν έχεις αποφασίσει να κάνεις στην ζωή σου.  Μείνε μακριά από αυτούς που πάνε προς τα πίσω, αν ΕΣΥ θέλεις να πας μπροστά.

Θα μπορούσα να πω πως πολλοί άνθρωποι έχουν σταματήσει το ρολόι τους σε μια συγκεκριμένη ώρα και έχουν μείνει εκεί.  Όχι καμία βελτίωση, αλλά ούτε καν σκέψη για βελτίωση, όταν η ζωή η ίδια  τρέχει με ταχύτητα φωτός αυτοί είναι σταματημένοι η πάνε προς τα πίσω με την ίδια ταχύτητα. Τι τους θέλεις κοντά σου; Πρέπει να παραδεχτώ πως σε αυτό το θέμα είμαι λίγο φανατική. Αντιπαθώ να έχω χρόνο για χάσιμο, χρόνο στον οποίο δεν κάνω τίποτα η δεν μαθαίνω κάτι. Οι άνθρωποι που είναι κοντά μου ξέρουν πως πάντα έχω βιβλία στην τσάντα μου και θα διαβάσω η θα κρατάω σημειώσεις για το νέο μου βιβλίο παντού και πάντα. Ο χρόνος μου είναι πολύτιμος και γι’ αυτό είναι πάντα δημιουργικός. Δεν καταλαβαίνω αυτούς που λένε «βαριέμαι δεν ξέρω τι να κάνω», η το άλλο «Δεν περνάει η ώρα με τίποτα»
Χρειάζεσαι τέτοιους ανθρώπους γύρω σου; Κοντά σου; Ξέρεις κάποιες φορές σκέφτομαι πως είναι κι αυτοί χρήσιμοι. Για να βλέπω πως ΔΕΝ θέλω να είμαι, τι ΔΕΝ θέλω να κάνω, Είναι χρήσιμοι μόνο γι αυτό, αλλά αυτό μπορώ να το παρατηρήσω κι από μακριά, κοντά μου ΔΕΝ τους  θέλω. Πως μπορεί κάποιος να λέει «βαριέμαι» και να είναι ζωντανός; Μόνο οι νεκροί βαριούνται. Αλλά αυτοί είναι νεκροί. Ποτέ  δεν θα κάνεις τίποτε σπουδαίο αν δίπλα σου, κοντά σου δεν υπάρχουν σπουδαίοι άνθρωποι. Νόμος του Σύμπαντος. Απαράβατος. Αν δεν υπάρχουν στον περίγυρο σου σημαντικοί για σένα άνθρωποι, μείνε μοναχός σου και θα βρεις αυτό που χρειάζεσαι, ή για να ακριβολογώ θα σε βρει αυτός που χρειάζεσαι, όταν θα έχεις την απαιτούμενη ΕΝΕΡΓΕΙΑ, για να ευθυγραμμιστείς.
> Το Διαμάντι Δύσκολα Το Ανακαλύπτεις, Αλλά Εύκολα Το Ξεχωρίζεις.
Δεν υπάρχουν μυστικά σε ότι κι αν θέλεις να πετύχεις. Αν δεν έχεις σκοπό να είσαι στους αποτυχημένους της ζωής, το πρώτο που χρειάζεσαι είναι μερικά «Διαμάντια». Στον κόσμο των επιχειρήσεων η των πωλήσεων υπάρχουν αρκετά που σε περιμένουν, μόνο που δεν βρίσκονται οπουδήποτε. Θα χρειαστεί να ψάξεις, να ρωτήσεις και να περιμένεις.
Ευτυχώς αν έχεις διαβάσει και άλλα άρθρα θα ξέρεις πως να τα εντοπίσεις. Μια είναι η πρόταση κλειδί για να εντοπίσεις γρήγορα ένα «διαμάντι» Να Δεις αν έχει την Δύναμη να κάνει τα πράγματα να συμβούν. Αυτό είναι όλο κι όλο. Η μαγική λέξη είναι η λέξη “Κ Α Ν Ε”.
Είναι αυτό που λέμε στις πωλήσεις «Ο Άνθρωπος κλειδί» που μπορεί να σου ανοίξει τις πόρτες που θέλεις να περάσεις. Το δεύτερο που θα χρειαστεί να αξιολογήσεις είναι ο χρόνος. Η ταχύτητα που ΚΑΝΕΙ τα πράγματα να γίνουν.
Δεν σου χρειάζεται κοντά σου κάποιος που σε καθυστερεί, αυτό το πετυχαίνεις και μόνος σου. Ο σωστός χρονισμός είναι πολύ βασικός για να αξιολογήσεις και να συναναστραφείς κάποιον που θέλει να είναι κοντά σου.  Είτε ως πελάτη, φίλο, συνεργάτη, αγαπημένο σύντροφο. Το πως αξιοποιεί τον χρόνο του, είναι από τα πιο γρήγορα και πιο αξιόπιστα κριτήρια για να αποφασίσεις αν θα μείνεις εδώ η θα σκαλίσεις αλλού για «Διαμάντια» .
Μια μόνο κουβέντα πρόσωπο με πρόσωπο με ένα σοφό άνθρωπο, αξίζει όσο ένας χρόνος μελέτης βιβλίων.

Ακόμη και για να βρεις αξιόλογα βιβλία χρειάζεται να ψάξεις, εξονυχιστικά, βασανιστικά, με σκληρότητα. Αν δεν έχεις χρόνο για πέταμα (που δεν έχεις, κανείς μας δεν έχει), τότε ο χρόνος που διαθέτεις για να διαβάσεις, είναι ιδιαίτερα πολύτιμος για να τον σπαταλάς σε χαμηλού επιπέδου αναγνώσματα. Πιθανόν μια ώρα διαλογιστικής να σε ανεβάσει σε ανώτερα επίπεδα νόησης από μια ώρα διαβάσματος ενός τυπωμένου χαρτιού. Σίγουρα θα σου δώσει την απαιτούμενη Ενέργεια για να βρεις αυτόν –ην που χρειάζεσαι στην πορεία της ζωής σου. Αυτό που χρειάζεται να κάνεις είναι να μην σπαταλάς την ενέργεια σου, σε άχρηστους ανθρώπους, γάμους, συνεργασίες, γιατί απλά φοβάσαι να είσαι μοναχός σου. Το τίμημα που θα πληρώσεις για την αποκοτιά σου, είναι τρομακτικά βαρύ. Για την δική σου ζωή πρόκειται, πρόσεχε την, μην την καταστρέφεις από τις λάθος συναναστροφές.

Ωραία,να ξεχωρίζουμε τι μας αρέσει και τι όχι.
Μου αρέσει αυτό το είδος μουσικής,δεν ακούω τα πάντα,αλλά το πιο βασικό είναι ότι μου αρέσει η μουσική.

Αγαπώ τους ανθρώπους,κάποιοι με εκνευρίζουν,κάποιοι δεν μου κάνουν,αλλά η βάση δεν αλλάζει.
Δεν μπορώ να τους διαχωρίσω σε χρήσιμους και μη.
Δεν είναι σκαλοπάτια για την δική μου επιτυχία.
Στάσιμοι ως προς τι;
Τι είναι επιτυχία και τι αποτυχία;

Στο συγκεκριμένο άρθρο,ένιωσα μια έπαρση.
Μιλά σαν με θυμό για τους μη χρήσιμους και μη σημαντικούς ανθρώπους,σαν να τους δίνει την ευθύνη της όποιας αποτυχίας της.
Και αντιφάσκει στο σημείο που λεει ότι καλύτερα μόνος παρά σώνει και καλα με κάποιον,μιας και δείχνει ότι τους χρειάζεται,μόνη δεν μπορεί.
Είμαι σημαντική,κάνω παρέα με σημαντικούς,δεν βαριέμαι ποτέ,διαβάζω συνέχεια.
Είναι φυσιολογικό να βαριέσαι κάπου-κάπου.
Είναι η στιγμή που θέλεις κάτι νεο,να αφήσεις πίσω την ρουτίνα.
Μα και κάποιες ρουτίνες είναι όμορφες.
Πίνω κάθε πρωί τον καφέ μου και κοιτώ την ανατολή,ρουτίνα.

christos5d
Πάντως, αν αξιοποιηθεί κατάλληλα και με τόσους εναλλακτικούς τρόπους που ΠΑΝΤΑ υπάρχουν στη διάθεσή σου, η μοναχικότητα (έστω και για κάποια διαστήματα, επιλεκτικά) σου ανοίγονται παράθυρα! ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ! Αλλά και μια σχέση δυο ανθρώπων ΔΕΝ νοείται (τουλάχιστο για μένα) να υπάρξει πάνω σε γερά θεμέλια (και ωφέλιμα αποτελέσματα και για τους δυο "εμπλεκόμενους") χωρίς την ύπαρξη ελευθερίας κινήσεων κι έκφρασης και σεβασμού του χρόνου που χρειάζεται ο άλλος(ο σύντροφος) να περάσει μόνος με τον εαυτό του...

Χρήστος


Σε αυτό,ναι,συμφωνώ.
Αν δεν αντέξεις τον εαυτό σου μόνος σου να σε ανακαλύψεις και να σε χαρείς κι όλας,εξαρτάσαι από την παρέα των άλλων φοβούμενος την μοναξιά και εκεί οι επιλογές σου γίνονται με οδηγό την ανάγκη.
Έχω παρατηρήσει ότι γενικά δεν αντέχουμε να είμαστε μόνοι,παράδειγμα,κάθεται κάποιος σε ένα παγκάκι και περιμένει έναν φίλο,πάντα κάτι θα κάνει να μοιάζει απασχολημένος,σαν να είναι ρετσινία το να κάθεσαι μόνος στο πλήθος.Παλαιότερα,διαβαζαν κάτι,τώρα κινητό.

Είναι ωραίο να πας για καφέ μόνος τον εαυτό σου,να τον κεράσεις,να σκεφτείς.
Να μείνεις μόνος στο σπίτι,να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν[να δεις και τι σου αρέσει].
Χρειάζεται η μοναχικότητα κάποιες φορές,έτσι είμαστε και εμείς αυθεντικοί  και απέναντι στους άλλους

Τσινισες σ αυτά που λέει το κείμενο επειδή τα γράφει χωρίς ευγενικά χρώματα. Ομως έτσι όπως τα λέει συμβαίνουν τα πράματα. Γιατί έτσι λειτουργεί ο άνθρωπος ακολουθεί και επηρεάζεται απ τους άλλους. Ναι η όχι; έτσι δε κ'ανουν οι πολλοί; Και στο βάθος το κείμενο αυτό λέει αυτό δείχνει. Μας τραβαν μαζί τους οι άλλοι κι αυτό γιατί εμείς τ αφήνουμε κι αντί να χουμε δική μας ρότα πάμε στα τυφλά. Κι οταν κάτι δε παει καλά.....έτσι ειν η ζωή! Εμείς ευθύνη; Ποτέ! Τεσπά. Και αφο'υ λοιπόν έτσι κάνουν, σου λεει λοιπόν πως να ξεφύγεις απ αυτό και τι πραγματικά φταίει. Δεν έχει σημασ'ια ladosifa μου αν μ εσένα συμφωνώ βασικά. Αλλά αυτό το άρθρο λεει πως έχουν πως λειτουργούν τα πράγματα. Ποιο θα ταν το ωρα'ιο και σωστό το ξέρουμε. Αν δούμε όμως στην πράξη τι γίνεται γύρω μας τότε η τυπισσα σου λεει χύμα στην άκαμπτη γλώσσα τι και πως. Γι αυτό και του βαλα πράσινο πόιντ!

Με πιάνεις πως το λέω; άλλο πράμα ειναι αυτό που γίνεται κι άλλο αυτό που θεμε να βλέπουμε. Τα ίδια ακριβώς αν στα πει με δική της γλώσσα η Αιθηρόη θα τα δεις αλλιώς. Που το χει κάνει. Είναι σα να το ίδιο πράμα στο εξηγε'ι ένας φιλόσοφος η ποιητής κι ένας μαθηματικός. Με πιάνεις μωρέ;

Αναρωτιέμαι αν η Αιθηρόη είχε την δική της πρόθεση αν θα απαντούσε στα μειλ μας και στον ναό ή θα μας ξεχώριζε σε διαμαντάκια η μη.
Την πρόθεση της αρθρογράφου ξεχωρίζω και διέκρινα μια αγένεια ψυχής.
Το άρθρο είναι στην κατηγορία bussiness και η γλώσσα είναι εκείνη του μαρκετινγκ,την οποία ναι,δεν την καλοβλέπω.
Κι αν μου πει ο τεχνοκράτης ή ο φασίστας την λέξη ελευθερία;
Την ίδια θα μου πει και η Αιθηρόη.
Η λέξη δεν αλλάζει,το νόημα της δεν αλλάζει,όπως η αλήθεια που είναι γιατί έτσι είναι.
Τι αλλάζει;Η πρόθεση.
Στις μέρες μας,για ακόμη μια φορά στο όνομα της ελευθερίας και της προστασίας και κυρίως της ειρήνης,στήνεται ένας πόλεμος.
Αν ακούσω το διάγγελμα του προέδρου,θα μιλήσει για ιδανικά.
Συμφωνώ μαζί του;

Βάσει του γραπτού της όμως,πέφτουμε στα λόγια της,κάνω κι εγώ έναν διαχωρισμό σε κάτι που διαβάζω,τι μου αρέσει και τι όχι.

και...το είπε ο Χρήστος,τροφή για σκέψη.
Ευχαριστώ για το κείμενο,μου αρέσουν πάντα οι διάλογοι.

Καλημεερα....
Κι εγω "τσινισα"μαγισουλα...
Δεν δεχομαι οτι υπαρχουν σημαντικοι και ασημαντοι ανθρωποι.
Δεν δεχομαι οτι πρεπει να κανω διαλογη τουλαχιστον ετσι οπως το περιγραφει,μεαυτον τον σκοπο.
Ναι καποιοι ανθρωποι δεν ειναι συμβατοιμε μας,απεχουν μιλια μακρια απο τον τροπο σκεψης μας ,απο τα θελω,τα ονειρα μας...
Ισως ακομη και να γατζωνονται επανω μας απομυζωντας μας ενεργεια καθως στερουνται τον τροπο να αντλησουν απο τα ιδια τους τα αποθεματα...
Μα δεν πιστευω πως το σωστο ειναι να τους πεταμε στην ακρη σαν κατι αχρηστο...ιδιαιτερα αν υπηρξαν καποια στιγμη δικη μας επιλογη...
Διοτι κανεις "αχρηστος",κανεις χωρις λογο υπαρξης κατα την ταπεινη μου γνωμη.
Κι αν τετοια ατομα υπαρχουν στην ζωη μου θεωρω πως δεν ειναι τυχαιο. 
Το πως θα διαχειριστω αυτες τις σχεσεις ειναι το θεμα.
Τι θα παρω και τι θα δωσω. 
Ναι,ενα παρε δωσε πιστευω πως ειναι...
Εχω και μπορω να δωσω;
Να το κανω.
Προχωρω χωρις να απαξιωνω κανεναν και προσπαθω να ειμαι ο εαυτος μου ...
Με προστατευω οχι με "συρματοπλεγμα"αλλα με αγαπη,κατανοηση,πιστη στο ποια ειμαι εγω...
Επισης οσων αφορα την σωστη χρηση του χρονου...
Αν φτασω στο σημειο να ζω με βαση το ρολοι μου και τον τοσο πολυτιμο της προγραματισμο...θα χασω το σημαντικοτερο για μενα αγαθο...την ελευθερια μου να εκφραζομαι αναλογα το πως αισθανομαι την καθε στιγμη,αναλογα το τι διαθεση εχω...μπααα....οχι.
Προτιμω χυμα στο...κυμα...
Να ζω,να αισθανομαι,να εκφραζομαι...χωρις τετοιου ειδους περιορισμους.
Και γιατι αν " εχω διπλα μου τσακαλια θα μαθω πως να τρωω ψοφιμια;;"
Ισως το "μαθημα"να ειναι για το τσακαλι κι οχι για μενα...

Μολις διαβασα την αναρτηση σου ladosifa!
Ετσι ακριβως ...και με λιγοτερα λογια απο τα δικα μου...  
Αγενεια Ψυχης...
Σωστη αλλα ...μιλωντας για κατι "εμπορευσιμο".
Οχι για ανθρωπους!

Αναρωτιέμαι αν η Αιθηρόη είχε την δική της πρόθεση αν θα απαντούσε στα μειλ μας και στον ναό ή θα μας ξεχώριζε σε διαμαντάκια η μη.

Ποτέ! Να πέσει ολο το ηλιακό σύστημα στο κεφάλι μου αν πιστεύω κάτι τέτοιο. Αλλα οταν σου λεει οτι τίποτα δεν ειν τυχαίο κι οτι εμείς επιλέγουμε κι οτι όλα έχουν σχ'εση με το ποιος είσαι και τι ζητάς.........είναι σα να λεει οτι αν θες ν αλλάξεις τη ζωή σου άλλαξε επιλογές γίνε αυτό ακριβώς που ζητάς.


Το άρθρο είναι στην κατηγορία bussiness και η γλώσσα είναι εκείνη του μαρκετινγκ,την οποία ναι,δεν την καλοβλέπω.

Εχεις 100% δίκιο!


Κι αν μου πει ο τεχνοκράτης ή ο φασίστας την λέξη ελευθερία; Την ίδια θα μου πει και η Αιθηρόη.

Όχι δεν ειν ίδια ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!

Η λέξη δεν αλλάζει,το νόημα της δεν αλλάζει,όπως η αλήθεια που είναι γιατί έτσι είναι. Τι αλλάζει;Η πρόθεση.

Εννοείται οτι χρησιμοποιεί μια λέξη δυνατή κραχτη για να σε πιάσει από κάπου να σε πάρει με το μέρος σου. Κι όχι να σε πάει με το δικο σου μέρος. Κάτι που η Αιθηρόη πάντα ήθελε. Μαζί σου συμφωνώ το πα και πριν δε αλλάζει αυτό! Και με σένα ΑΓΓΕΛΙΚΗ συμφωνώ. Ναι! Εγω είπα άλλο. Είπα οτι απ τη πλευρά που το βλέπει αυτή και γρ'αφει έχει δίκιο. Είναι μια πραγματικότητα και γι αυτό τσινησατε κι οι δυο. Γιατί η συνείδηση σας δονείται αλλού. Κι αυτή είναι η αλήθεια σας. Αλλααααα.......θετε να μου πείτε οτι εσείς δεν........όχι θα πω για μένα. Εχω κάνει στην άκρη άτομα που μ αγκιστρωναν στη μιζέρια τους. Δεν ειν ούτε άχρηστοι ούτε περισευουν απ το κόσμο όλοι πολύτιμοι και με σκοπό. Αλλα δεν ηταν για μένα. Πόσες φορές δε συμβουλεψαμε σ ανθρώπους που ζουν σ αρρωστες σχέσεις να φύγουν γιατί το ταίρι που θέλουν δεν ειν κατάλληλο γι αυτούς; Ξαναλέω οτι το άρθρο το δι'αβασα χωρίς να σκέφτομαι το ποιος γιατί τι. Ακου παράδειγμα πως το σκέφτομαι.......εχω μια ξαδερφη του άντρα μου. Καααααθε φορά με πρηζει με το ιιιιιιιιιιδιο πρόβλημα με το γκόμενο. Πάντα έρχεται όμως με την ατάκα όλα χάλια και δε ειν καλά μ'εσα της και στη δουλειά δεν ειν μ ορεξη και όλα τα παράγωγα. Και καταλήγουμε στο τύπο που τα χει και που ναι ολο χάλια και δεν έχει ορεξη και μίζερος για το μάταιο κόσμο και το κερατο μου! Δεκααααααδες φορές της είπα και μ όλους τους τρόπους να ψάξει να δει τι φταίει. Δυο χρόνια τώρα αυτό το γαιτανακι! Ε λοιπόν αυτό τ άρθρο της χρειάζεται! Και χειρότερα θα της τα λεγα! Εινα αυτό το........ε λοιπόν 1+1 κανουν 2 αφου δε καταλαβαίνεις αλλιώς! Γιατί στη πρακτική του πράγματος έτσι μοιάζει. Και το ξαναξεκαθαριζω για την αρθρογράφο! Ούτε αυτή θα μου κανε ποτέ παρέα ούτε κι εγω. Αλλααααα! ΔΕΝ ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΚΙ ΩΡΑΙΟ! Α και να σου πω και κάτι άλλο; οταν διαβάζω την Αιθηρόη οτι μα οτι μα οτι κι αν γρ'αφει δεν χρειάζεται να ξέρω αυτήν η τη πρόθεση της γιατί τα κείμενα της από μόνα τους είναι αυτόφωτα άστρα! Δεν έχουν πρ'οθεση. Γιατί η αλήθεια δεν έχει πρόθεση γιατί είναι απλά κάτι που είναι. Δε μπορείς να πάρεις λίγο απ αυτό η από κείνο η να πάρεις πολύ. Η το δέχεσαι ολο η όχι. Οταν το τεμαχιζεις για να πάρεις οτι σε βολεύει ε τότε κάτι δεεεεν! Μιλάω για την ΑΛΗΘΕΙΑ τώρα γι αυτό το ένα πράμα το πλήρες που ναι έτσι και δεν είναιαλλιώς η στο περίπου. έτσι; μη τα μπερδ'ψουμε. Βασικά ναι έχετε δίκιο! ΑΛΛΑΑΑΑ ΛΕΩ ΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ απ τη πλευρά που τα λεει αυτή η τύπισα......οτι έτσι λειτουργούν τα πράματα σύμφωνα με το πως λειτουργούν οι άνθρωποι. Οταν οι άνθρωποι αλλάξουν κι αρχίσουν να ζουν και να ναι αλλιώς τότε όσα γράφει αυτή θα ναι άκυρα τελείως.

Ουφ μ εσκασες! Ενα ρημαδοαρακά θέλω να τελειώσω δε θα μ αφήσεις! Αι ετοιμάσου να φύγεις! Μη μπεις γιατί δε θα μ αφήσεις σ ησυχία εσύ σ'ημερα το ξέρω!

Έτσι είναι...
Δίκαιο όπως το εθεσες..
Αλλά δεν είναι αυτό ακριβώς που σκεπτόμουν γράφοντας!
Όπως και να έχει, όχι στον τρόπο της συγγραφέως όσο κοντά κι αν είναι στην πραγματικότητα...!
Ναι στην-έστω-προσπάθεια μας για έναν κόσμο λιγότερο"προγραμματισμένο, ναι σε έναν κόσμο που δεν θα δυσκολευόμαστε να ζούμε αυθεντικά χωρίς το φόβο του τι"μας στοιχίζουν"οι γύρω μας...
Καλό μεσημέρι μαγισουλα...κι εγώ...αρακα έφτιαξα...

Αυτό που λέει η maggisoula αν μου επιτρέπει, είναι ότι για να αποκτήσεις κάτι, πρέπει να κινηθείς και ανάλογα με τις επιδιώξεις σου. Δεν μπορείς να γεμίζεις την ντουλάπα σου με άχρηστα ρούχα, και να διαμαρτύρεσαι πως φταίει η ντουλάπα που δεν έχεις ελεύθερο χώρο.

Αν κοιτάξουμε όλοι μέσα μας, θα διαπιστώσουμε ότι όλοι μας είμαστε ρακοσυλλέκτες. Βαραίνουμε την ζωή μας με πράγματα που εδώ και καιρό, έχουμε τελειώσει.

Όταν κάτι δεν προχωράει, ψάχνουμε να βρούμε τι φταίει.
Δεν είναι δυνατόν να προσπαθούμε να φτιάξουμε κάτι, όταν βλέπουμε ότι χρειάζεται να αλλάξουμε ένα υλικό, η ένα εργαλείο.

Αν κατάλαβα καλά, κυρία το έχει γράψει. Λοιπόν η κυρία αυτή έγραψε κάτι. Η ιδέα που παρουσιάζει δεν είναι κακιά, και είναι και διαφωτιστική. Καταλαβαίνω όμως τι εννοεί η ladosifa και η ΑΓΓΕΛΙΚΗ. Γιατί η συγκεκριμένη κυρία, δείχνει πως χρησιμοποιεί τους άλλους, βάση του τι προστάζει η λογική της επιτυχίας. Μοιάζει λίγο με το: Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Πολύ βολικό για καθεστώτα και θρησκείες έλεγχου. Κατ εμέ, απεχθες!

Αν είμαστε αδύναμοι και δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους γύρω μας, ας το παραδεχτούμε απλά, και όχι να τους πετάμε στον Καιάδα για να αποποιηθούμε τις ευθύνες μας και να ξεμπερδεύουμε με την συνείδηση μας.
Μία ιδέα γίνεται χρήσιμη η επικίνδυνη, ανάλογα μ αυτόν που θα την εφαρμόσει. Σε λόγια της Αιθηρόης το θυμάμαι αυτό, και έχει απόλυτο δίκιο.

Και η ευγονική, είναι ένα τέτοιο φριχτό παράδειγμα.

Αριστέα,κατανοώ την θέση σου και δεν διαφωνώ,γνώριζα εξ αρχής τι θέλεις να πεις,η δική μου διαφωνία είναι καθαρά ως προς την γραμμή του άρθρου με την οποία ποτέ δεν θα σε έβαζα στην ίδια θέση,ότι λέτε το ίδιο πράγμα δηλαδή κι αυτό γιατί και ο δικός σου λόγος μου είναι αυτόφωτος και καθαρός.
Όπως και της Αγγελικής και της Κατερίνας και του Χρήστου.
Είναι ωραίο από κάθε θέαση ο παρατηρητής να μπορεί να κοιτά όλες τις πλευρές,τις κρυφές γωνίες και το κεντρικό θέμα να το πάρει και να τραβήξει αλλού την σκέψη του.

Το ότι ψήσατε αρακά και οι δύο σήμερα;

Οι βαριές φιλοσοφίες απαιτούν αβγά τηγανιτά..τσακ-μπαμ.

Εκειιιιιιιι! Να πει τη τελευτα'ια κουβεντα! Εκεί! Να σε δω τώρα χα! Κοριτσια μου συμφωνώ μ όλες σας. Και με μένα! ΑΓΓΕΛΙΚΗ; Μακαρόνια με κυμα σήμερα.

Μαγισουλα...
Αρακα και πάλι...έμεινε από χθες...
Για καποιον ...ανεξηγητο λόγο...δεν τον τίμησαν...!

περί του θέματος που αρχικώς αναπτύχθηκε


συμφωνώ οτι ο χαρακτήρας του κειμένου είναι αναιδής, αλλά ευχαριστώ τον Χρήστο που μας το μετέφερε.

Πολλά από τα κείμενα σε εκείνον τον χώρο, έχουν παρόμοιο χαρακτήρα.
 Ίσως ο σκοπός τους είναι  ΞΑΦΝΙΑΖΟΝΤΑΣ, να "ξυπνησουν" τους φέρομενους ως Ανθρώπους που ενυπάρχει σε αυτούς ο λεγόμενος θεϊκος σπινθηρας.
 Δεν ειμαι σε θεση να μιλησω περι του Θεϊκου Σπινθηρα, γι' αυτο θα μιλησω για αυτο που ειναι σε μενα γνωστο και οικειο.
 Το κείμενο ομιλει για βαθμίδες Ανθρωπων, των αυτοφωτων, δηλαδη αυτων που δεν ζουν με την ενεργεια των αλλων (τραγικα δυσκολο), και των "ζομπι" της Υλης, αυτων δηλαδη που ζουν για την ενεργεια των αλλων.
Ετσι ειναι, ο κοσμος του παρε-δωσε, Κοσμος Τροφης, αλλα απο κει και περα εχει σκαλες του τι τρως και πως.
Καλη ορεξη,
[ διοτι αν εισαι ανθρωπος, ασχετα αν εισαι αυτοφωτος, ενεργειακα αυτοφορτιζομενος (απιστευτα, τραγικα, δυσκολον  ¨),ή ντιπ  για ντιπ ζομπι της Υλης, καπως θρεφεσαι. Αλλιως εισαι κατι αλλο και σε παρακαλω να καταλαβεις οτι δεν σε αφορα το κειμενο.. (χεχε) εγω ομιλω για μηχανες και γραναζια]

Ο Κοσμος μας, ειναι μια Μηχανη καλολαδωμενη και συνεπης. Εχει τελεια οργανωση,
 ποιο ειναι αυτο που οργανωνει βαση Λογικης; Ο Νούς. Κομπιουτερι. Απο τι κινδυνεύει το κομπιουτερι; Μη πεσει κανας (Υ)Ιος και κρυώσει. Απο τι κινδυνεύει ο Νούς; Να μην τον ξεμυαλισει καμια ΙΔΕΑ απο αυτες που του φυλαει η ΨΥΧΗ. Εξ αυτης λοιπον της ΑΙΤΙΑΣ , συμβαίνει το εξης ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΟΝΤΑΙ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ. Είναι μέρος της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΡΟΗΣ του ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ και "φυλασσουν" τα ΠΕΡΙ της ΟΥΣΙΑΣ.
Υπάρχουν ανθρωποι που δεχονται να γινουν τα γραναζια του Νού ή  άλλοι , που προσπαθουν να βρουν αυτο που θα τους κανει να νιωσουν αληθινοι και να βρουν την καταληλη απαντηση στο ερωτημα της υπαρξης τους.
Αυτο που το χει φυλαγμενο η ψυχη.
Καποιοι λοιπον λενε οτι δεν εχουν ολοι ψυχη...ψυχη εχουν μονο αυτοι που "επεσαν", μεγαλο κομματι η πτωση,
(μια πτωση; ποσες πτωσεις; και παλι εδω; και μετα παλι ξανα...μεχρι ποτε;πανω  κατω κατω πανω.. και ποίος ο λογος που δεν μπορω να ξεφυγω απο την τριαδικη κατασταση της Πτωσης;  ... Μηπως πρεπει πρωτα να αναλογιστω την δικη μου ευθυνη σε ΑΥΤΟ αντι να κατηγορω τα "ζομπι" οτι με καθυστερανε; Λεμε τωρα...)

Για με και αυτο ειναι που ειναι , καθετι  που ανασαινει εχει μια πυλη προς το Ολον, είναι Δικαιωμα εκ Γενεσεως
Καθετι που εχει ζωη, μπορει να εχει και ψυχη. Και την ευκαιρια να ξεμπλοκαρει απο την πτωση

Μεσα στην χαλια ζωη μου ( συγνωμη αλλα αυτη ειναι η αληθεια , ειναι χαλια),
αντιληφθηκα οτι η ψυχη ειναι η επικοινωνια μας με το ΠΝΕΥΜΑ,
'Ολα Είναι.
Αντιθετοι Κοσμοι, ο Νούς και η Ψυχή

Χαλια η Ζωη .. πολυ χαλια το ξερω ομως απο γεννησημιου μου. Που ησουν οταν ημουν 5; ..9;   12; 14;; 15 16 17 18...28...37; Καλως ηρθες..τωρα ειναι αργα. Για αυτο αντι να σπαταλαμε το χρονο μας σε ανωφελες πραματειες, να μιλουσαμε για το ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ, που ειναι η ωφελεια σε αυτο.Τι θα σε κρατησει σε αυτο τον δρομο ωστε να μην σε νικησει η απελπισια και βρεθεις στη δυσαρεστη θεση να ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ με αλλους σωνει και καλα. Αντιθετα. Με το να τρομαζω δεν ελκω αλλα απωθω, ξυπνω ξαφνιαζοντας για λιγο και μετα ξαναπεφτω σε υπνο βαθυ. Αυτος που βγηκε απο το σπηλαιο και θελει να το δειξει και στους αλλους μεσα σε αυτο.. ποιος ειναι ο τροπος για να τους πεισει;
Με καθε ευγενικη προθεση για την αναπτυξη διαλογου, οπως προειπε και η ladosifa:54:

Καλημέρα!
Θέλω χρόνο...
Το "κομπιουτερακι" μου χρειάζεται να"επεξεργαστεί"όλα τα-όπως τα νιώθει η καρδιά μου-όμορφα κι ενδιαφέροντα που έγραψες Νανν!

το εύχομαι  



Κάθε ιστορία και κάθε θέμα που δια πλέκεται, οφείλει κατα πασα πιθανοτητα, να έχει ουσία και λογικη πλοκη ωστε να μην είναι  ασυνάρτητο, αδιαφορο, υποτελες και χωρις αποτελεσμα

Νομίζετε οτι καταστρέψατε το κείμενο.. ισα - ισα φανερωσατε και ενα ηθικο διδαγμα.

Τωρα εδω που ηρθαμε με την γεννηση μας, οσοι βρισκομαστε εδω, τωρα , "γυμνοι" ανευ δηλαδη κοινωνικων κριτηριων και "φορεματων" , ειμαστε πληρως ελευθεροι να σκαλιζουμε στην Γνωση και ο μονος που μας εμποδιζει ειναι η κατακραυγη των αυτοχαρακτηριζομενων ως προνομιουχων.
Την οποια , την γραφουμε κανονικα και συνεχιζουμε ακαθεκτοι συνηθως.
Υπάρχει βεβαια και το Κάρμα.. αυτο δεν νομιζω οτι μπορουμε να το κανουμε οτι θελουμε.. ευτυχως.
 Για αυτο ομως που νομιζουμε.. οτι μπορουμε να το χειριζομαστε οπως μας γουσταρει,δηλαδη την Γνωση, πρεπει να παραδεχτουμε οτι εχει χυθει πολυ αίμα.. ακομα μες στα ρουθουνια ειναι.

Και επιτελους, ηρθε και η εποχη της ελευθεριας. Εδω δεν εχει καγκελα! Εχεις ματια, βλεπεις. Εχεις μυωπια; Τα καις (λειζερ) και παλι βλεπεις. Γιουχου...
Εδω λοιπον , μπορει να ανακατεψαμε τα φιλοσοφηματα με τα κεμπαμπια και τα σεσουαρ, αλλα υπάρχει ενας τροπος, που μπορεις να χρησιμοποιησεις οταν επιτελους, μπορει και να αποφασισεις αν θα αναβαθμισεις το "συστημα" ή όχι ( Όταν πληρωνεις αναβαθμιζεις το συστημα , ακομα και αν αυτο χρειαζεται πρωτα επισκευη , κανονικα.. αλλα επειδη πληρωνεις, δεν πειραζει το πετας και περνεις αλλο.Αυτός που δεν εχει κοιτα πρωτα αν χρειαζεται επισκευη).
 

ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ 

Ναααννν!
Επεξεργασια τελος...
Θα το ...καψω το ρημαδι...
Διαβασα,ξαναδιαβασα....
Συμπερασμα....
Γιατι οχι μονη;;
Διοτι...
Στην μοναχικοτητα ισως να βρω απαντησεις στα ερωτηματα μου...ναι,οκ.
Ισως χωρις την -οπως εχω ακουσει να την αποκαλουν-τοξικοτητα καποιων να καταφερω να ξεκαθαρισω και να βρω αυτες τις απαντησεις απερισπαστη...
Ομως οτι κι αν μου "αποκαλυφθει"για μενα η τον κοσμο γυρω μου...
Δεν θα εχει-για μενα-αξια...
Αν δεν υπαρχουν γυρω ανθρωποι να το μοιραστω...
Απο που πηγαζει αυτη η "αναγκη";
Πιστευω πως ειναι στη φυση μας,πως ειναι κομματι της ουσιας απο την οποια ειμαστε πλασμενοι...
Δεν μπορω να εξηγησω διαφορετικα!
Οποτε,οχι μονη.
Μαζι.
Το με ποιους;
Πιστευω ειλικρινα πως καθε συναντηση στο δρομο μας δεν γινεται τυχαια.
Πως καθε ατομο που συναντουμε εχει να "δωσει και να παρει".
Τροφη το λες.
Δεν μου αρεσει ομως σαν εκφραση,μου θυμιζει ....κανιβαλισμο!
Δεν ειναι αυτο που "βλεπω"...
Τι βλεπω...;;
Μμμμ....Λοιπον,εικονα:
Ξεκινω να κανω ενα μεεεγααλο περιπετειωδες ταξιδι...
Συναντω αλλους συνοδοιπορους.
Με καποιους θα περπατησω μαζι.
Στην κοινη μας πορεια  οσο κι αν αυτη διαρκεσει θα εχω ευκαιριες μεσα απο αυτην την αλληλεπιδραση να ανακαλυψω μονοπατια,δρομους,που θα με οδηγησουν στον προορισμο μου,οπως κι ο συνταξιδιωτης μου επισης... 
Ακομη κι αν αυτα ειναι δυσβατα περιεχουν(καπως ετσι δεν λειτουργουν τα παιχνιδια εικ.πραγματικοτητας;)εφοδια-πληροφοριες που θα μου χρειαστουν στην μετεπειτα πορεια μου..! 
Αν επιλεξω λοιπον να ειμαι "μοναχικος ταξιδιωτης"θα φτασω μεν στον προορισμο μου...αλλα πιστευω πως θα εχω χασει -ξεχασει το λογο που ξεκινησα να φτασω εκει.
Καπως ετσι.
Τα μπουρδουκλωσα μαλλον!
Το πα οτι θα το καψω στο τελος...

"Κάθε ιστορία και κάθε θέμα που δια πλέκεται, οφείλει κατα πασα πιθανοτητα, να έχει ουσία και λογικη πλοκη ωστε να μην είναι  ασυνάρτητο"
Ξαναδιαβαζωντας οτι εγραψα...τα καταφερα!
Ασυναρτητο μου μοιαζει

Μέσα στο κείμενο της, αναφέρεται το στοιχείο ,ότι ο άνθρωπος πρέπει να περιβάλλεται από σπουδαίους ανθρώπους για να τον βοηθουν και να ανταποκρινεται ωφελιμα για τον ιδιο και κατ επεκταση και στους υπολοιπους.
 

Ο προλογος θα σε βοηθησει

christos5d έγραψε:

ένα άρθρο που σίγουρα προσφέρει άφθονη (και ιδιαίτερα ποιοτική) τροφή για σκέψη! Προσωπικά, όσο κι αν αυτό ακουστεί σε κάποιους σκληρό (κι αφού έχουν διαβάσει και το άρθρο κι άρα έχουν διαμορφώσει ανάλογη άποψη και για τα ερεθίσματά του) σχεδόν ευθυγραμμίζομαι με την αρθρογράφο. Διατηρώ μόνο κάποιες μικρές επιφυλάξεις σε κάποια επιμέρους "κρυφά" σημεία (γιατί να μην βοηθήσεις, όσο κρίνεις αναγκαίο και πραγματοποιήσιμο, ώστε να βάλεις και συ ένα χεράκι και η "χρυσαλίδα" απέναντί σου να μεταμορφωθεί - αν ανιχνεύσεις προοπτικές εν υπνώσει-σε "πεταλούδα"), αλλά αυτό θα το κουβεντιάσουμε ίσως αργότερα...
Πάντως, αν αξιοποιηθεί κατάλληλα και με τόσους εναλλακτικούς τρόπους που ΠΑΝΤΑ υπάρχουν στη διάθεσή σου, η μοναχικότητα (έστω και για κάποια διαστήματα, επιλεκτικά) σου ανοίγονται παράθυρα! ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ! Αλλά και μια σχέση δυο ανθρώπων ΔΕΝ νοείται (τουλάχιστο για μένα) να υπάρξει πάνω σε γερά θεμέλια (και ωφέλιμα αποτελέσματα και για τους δυο "εμπλεκόμενους") χωρίς την ύπαρξη ελευθερίας κινήσεων κι έκφρασης και σεβασμού του χρόνου που χρειάζεται ο άλλος(ο σύντροφος) να περάσει μόνος με τον εαυτό του...

Χρήστος

Μουσικό διαλειμμα, απολαυστικη σταση (για μενα τουλαχιστον ειναι και μετα θα σκεφτουμε επι του τι χασαμε απο το εν λογω κειμενο)


  αφιερωμενο στις συναντησεις μας  :))))

Ισορροπία λοιπόν.
Έχω την εντύπωση πως ναι είναι αυτη η λέξη κλειδί.
Ισορροπώ ώστε το"πάρε δώσε"να μην γίνει κανιβαλισμός.
Έτσι ώστε να είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα!
(κάπου εδώ μέσα το διάβασα αυτό,μ αρέσει όπως ακούγεται...)

Λοιπόν:

Αφού άκουσα τις απόψεις σας προσεχτικά, να καταθέσω και τη δική μου οπτική στο ζωτικό αυτό ζήτημα:

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ!

Αρκεί να ανακαλύψουμε κι εμείς οι ίδιοι ΤΙ ή ΠΟΙΟΣ Είμαστε. Μια ΟΛΟΤΗΤΑ που σφύζει από ΜΑΓΕΙΑ, ΜΥΣΤΗΡΙΟ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...Ένα αχανές ανεξερεύνητο πεδίο, που μια ανάγκη (η ίδια η ανάγκη που συνέχει και εξελίσσει διαρκώς ΚΟΣΜΟΥΣ μέσα σε κόσμους μέσα σε κόσμους) μας καλεί να το εξερευνήσουμε, να "χαρτογραφήσουμε" τα όριά του και να τα επεκτείνουμε!

Αυτή η προσωπική πορεία διαχέει ολόγυρα τις ΔΟΝΗΣΕΙΣ της, που δεν περνούν απαρατήρητες!
Όσοι δονούνται από τις ίδιες παλμικές κραδασμικές συχνότητες (συντονισμένες στην ίδια τη φύση μιας κβαντικής εύπλαστης πραγματικότητας) ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΝΤΑΙ! Γίνονται οι συνοδοιπόροι, οι σύντροφοι, αυτοί που μας ανοίγουν νέα μονοπάτια, μας διδάσκουν, ή μαθαίνουν από εμάς, αυτοί που μας συμπληρώνουν και τους συμπληρώνουμε...

Όσοι δεν καταλαβαίνουν (ίσως και γιατί δεν θέλουν ή πιο απλά ΔΕΝ μπορούν- ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΨΥΧΗ!) ή παραμένουν αδιάφοροι, ή απωθούνται έντονα και πιθανώς αντιδρούν σπασμωδικά, εχθρικά έως και βίαια...Μέσα σε ένα κύκλο απώλειας και φθοράς (ψυχικής-πνευματικής-διανοητικής) γίνεται ανάγκη κι εμμονή γι'αυτούς (ακόμα και οι "άνθρωποι της ζωής μας") να μειώσουν, να χλευάσουν, να προσγειώσουν στο συναινετικό τους βούρκο ,εως και να συντρίψουν τον "ταξιδευτή!"
ΔΕΝ τους χρειαζόμαστε, γιατί είναι και δυνατόν η λυσσαλέα ή διαβρωτική παρουσία τους (και ομοφωνία τους) να καταστρέψει τα αισθητήριά μας και την ευθυκρισία μας και...να καταστρέψει κι εμάς τους ίδιους. Ακυρώνοντας κάθε προοπτική που έχει σχέση με αυτά που ανέφερα στις αρχές της "κατάθεσής μου". Και μιλάω βάσει προσωπικής εμπειρίας...

Ποιοι είμαστε λοιπόν; Τι μας πρέπει; Πού πάμε αδέλφια μου; Πού ΔΕΝ μας αξίζει να πάμε;

Ίσως τα παρακάτω ερωτήματα που γυρεύουν κατάλληλες απαντήσεις, θέτουν τα πράγματα σε μια αρχική βάση:

ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ...ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ...





Κατά πόσο οι σκέψεις μας είναι...ολόδικές μας;

Πόσο οι λέξεις με τις οποίες επι-κοινωνούμε μας εκφράζουν ουσιαστικά; Μήπως κι αυτές (σαν τους εκφορείς τους) έχουν αλλοτριωθεί, δηλ. έχουν απωλέσει ένα σημαντικό κομμάτι της ουσίας τους κι ό,τι απομένει έχει αποξενωθεί από το ίδιο τους το νόημα;

Ποιοι είναι αυτοί οι μηχανισμοί που μας παρέχουν από την πρώιμη παιδική ηλικία τις φόρμουλες ερμηνείας του κόσμου και αντίληψης της πραγματικότητας;

Γιατί "όλα τα μετρητά στο χέρι" είναι το ΕΔΩ και ΤΩΡΑ;

Πόσο αγχωτικό, πόσο θολό, πόσο δυνητικό είναι το μέλλον ώστε να χάνεις το παρόν; Που είναι και η ΜΗΤΡΑ του μέλλοντος. Εδώ και τώρα!

Τι είναι ο Χρόνος; Είναι γραμμικός ή κυκλικός όπως πίστευε ο Ηράκλειτος; Τρώγοντας την ίδια την...ουρά του, σαν τον Ουροβόρο Όφη (όπως ο Χρόνος καταπίνει τα θύματά του)...

"Είμαστε οι δημιουργοί, οι δολοφόνοι και τα θύματα του Χρόνου;" Που είναι άχρονος;

Κατά πόσο έχουμε αντίληψη της ίδιας μας της συνείδησης; Μήπως τελικά η "Πτώση" μας είναι η απώλεια της Αντίληψής μας και η θεώρηση του κόσμου των "ασφαλών εξηγήσεων" των φαινομένων ως πραγματικότητα;

Είμαστε τελικά εμείς οι ίδιοι οι δημιουργοί της πραγματικότητάς μας, όπως ισχυρίζεται με πολύ σοβαρά επιστημονικά επιχειρήματα η Κβαντομηχανική; Και σε ποιο βαθμό;

Τι μετράει τελικά περισσότερο σε αυτή τη ζωή; Και ποιος θα το κρίνει αυτό; Εγώ ο ίδιος για μένα ή κάποιος(-οι) άλλος για λογαριασμό μου κι εγώ απλά θα συναινέσω...

Ποιος είμαι εγώ; Εσύ; Τι είμαστε; οι λέξεις μας, οι θεωρίες μας, αυτά που πράττουμε κι αυτά που θα θέλαμε αλλά δεν πράττουμε (για λόγους που ίσως κατέχουν το μυστικό της απελευθέρωσής μας από τις μάσκες που φοράμε), τα πάθη μας, οι ιδεοληψίες μας και οι αυτοματισμοί μας, οι πολύτιμες βεβαιότητές μας για τη φύση του κόσμου και της αποκωδικοποίησης της ιστορίας του; Όλα αυτά, ένα συνονθύλευμα που αρεσκόμαστε να αποκαλούμε εαυτό, μήπως τελικά είναι μια φθηνή παραχάραξη του αυθεντικού Εαυτού; Και ποιος είναι ο παραχαράκτης αν όχι εμείς οι ίδιοι; Και πώς πειστήκαμε να πειστούμε για ό,τι πιστεύουμε;

Και τι θα πει Εαυτός;

Αν όλα τα δόγματα είναι άκαμπτα ("Τα πάντα ρει" κι εμείς μαζί τους) και απονεκρωτικά, τότε πόσοι άνθρωποι είναι πραγματικά ζωντανοί;

Και αν το να ζεις πραγματικά έχει να κάνει με την ιδέα ενός ανθρώπου Ανεξάρτητου, μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτός; Και μαζί με αυτόν κι ο ίδιος ο πλουτισμός όλων των εννοιών;

Και...για σκεφτείτε: αν ο φόβος που βιώνει κάποιος μέσα σε χαοτικές καταστάσεις (που ξεβολεύουν βίαια ακόμα και τους κρατούμενους από την...ασφάλεια του οικείου κελιού) γυρίσει σε συνειδησιακό ηλεκτροσόκ...Που προκαλεί κραδασμούς συνειδητοποίησης της ύπαρξης (άρα και της ανάγκης γενναίας προσέγγισης) όλων των παραπάνω ερωτημάτων...
 Ποια θα ήταν, τότε, η πορεία του κόσμου; Και η εξελικτική πορεία του έλλογου όντος;

Όπως πάντα...πάλι με έβαλες σε σκέψεις...πάλι αισθάνομαι πως κάτι, κάτι μου διαφεύγει...
Πες μου σε παρακαλώ...
Λέγοντας πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι ψυχή, τι εννοείς...που στηρίζεται αυτή η πεποίθηση...!
Πες μου κάτι ακόμη...
Πως η και πως θα αποφασιστεί ότι αξίζει να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε την χρυσαλλίδα να γίνει πεταλούδα;
Θα ήθελα να μάθω κι άλλα για όσα ανάφερεις, ανάλυσε αν θες λίγο ακόμη!