Παραμυθάκια φίλων & Μελών

H ιστορία αρχίζει πριν από καιρό όταν ένας πατέρας τιμωρεί την 5 χρόνη κόρη του για ένα πολύτιμο αντικείμενο που έχασε!

Hταν φτωχοί και δεν είχαν καθόλου χρήματα!!

Χριστούγεννα ...και την επόμενη μέρα πήγε το παιδί ένα δώρο στο πατέρα του και του είπε
"Aυτό είναι για σένα μπαμπά "

O πατέρας ξαφνιάστηκε στην αρχή, θύμωσε όμως πολύ όταν άνοιξε το κουτί και αυτό ήταν άδειο ,
μίλησε με βαρύ τόνο στη κόρη του : "Δεν ξέρεις ότι όταν κάνεις ένα δώρο πρέπει να έχει κάτι μέσα?

H μικρή τον κοίταξε με δάκρυα στα μάτια και του είπε με σπασμένη φωνή :

"Tο κουτί είναι γεμάτο με φιλιά για σένα "

O πατέρας ντράπηκε, γονάτισε, την αγκάλιασε και της ζήτησε συγγνώμη , κλαίγοντας.

Από τότε ο πατέρας είχε πάντα το κουτί διπλά στο κρεβάτι του κι όποτε δεν ήταν καλά ή χρειαζόταν να πάρει θάρρος το άνοιγε και έβγαζε ένα φιλί !

O καθένας μας έχει ένα κουτί γεμάτο με Aγαπη παιδιών, φίλων , συγγενών , .......

Δεν υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο που μπορείς να έχεις!!!!!!!

.... Εύχομαι ένα κουτί γεμάτο με φιλιά!

και μια πανέμορφη μέρα !

Δεν ξέρω ποιος το έγραψε ......μου το έστειλε ένας φίλος ,

μου άρεσε..... και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας

.....μας εύχομαι να έχουμε πάντα δίπλα μας ένα τέτοιο μαγικό κουτάκι!!!!!


---
Κάθε φορά που έχεις την τάση να δώσεις λιγότερα....δώσε κάτι παραπάνω .....
Ισχύει για όλα!!!!

Με θαυμάζω! απορώ αλλά με θαυμάζω. Ετσι είμαστε εδώ εμείς.
Μόνοι μας τα λέμε και τελικά μόνοι μας τα ακούμε.

Εγώ βέβαια ευτυχώωωωωωωωωως τρελή από γενεσιμιού μου λέω ότι μου έρθει!
Έτσι δεν είναι; Why not?

Δεν φοβάμαι για την εικόνα μου. Υποστηρίζω την αλήθεια που πιστεύω. Με όποιο κόστος. Εντάξη μένω συχνά με άδειες τσέπες δεν λέω. Αλλά δεν κρύβομαι. Πέρασαν αυτές οι εποχές πριν κάτι αιώνες.

Το λοιπόν θα σας πω μια ιστορία. ¨ηταν κάποτε που λέτε <τι τους θέλω τους τόνους στα κεφαλάια αφού δεν μου βγαίνει! Αστο να παει!>

Eνας ανθρωπάκος που σπούδασε γιατρός με κόπους και πολύ δουλειά για να πληρώνει τα δίδακτρα του.

Οταν πήρε το χαρτί του και ήταν πλέον γιατρός δεν είχε λεφτά για να ανοίξει γιατρείο.

Μάζεψε όσα μπορούσε για να πάρει τα απαραίτητα εργαλεία. Για να μην πολυ λέω όπου το χρειαζόνταν έτρεχε.

Και όπως καταλαβένετε πήγαινε στους φτωχούς και ταλαιπορημένους. Μέχρι και φάρμακα έφτιαχνε μόνος του με βότανα και ότι μέσα είχε.

Τους βοηθούσε όλους εκτός από αυτούς που χρειάζονταν επέμβαση νοσοκομείου. Λεφτά δεν έπαιρνε. Επαιρνε ότι του έδιναν για να μην τους προσβάλει. Και με αυτά ζούσε σε ένα καλυβάκι.

Ολοι τον αγαπούσαν και κανείς δεν του είχε πάθει κάτι στα χέρια του. Ηταν ευχαριστημένος γιατί έκανε την δουλειά που αγαπούσε και αυτό που αγαπούσε ήταν οι άνθρωποι.

Και κάπου εκεί άρχισε και το κακό. Αρχισε να ακούγεται η καλή δουλειά του. Και τότε δύο γιατροί τρανοί με τις γραφειάρες τους άρχισαν να ψάχνονται.

Ηθελαν να τον βγάλουν από την μέση γιατί τους χάλαγε την πιάτσα. Καποιους φτωχους τους πληρωσαν για να πουν πως τους εκανε κακο τα φαρμακα του.

Και καποιους άλλους τους φοβισαν με περισσοτερη φτωχια. Και ξαφνικα έγινε ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος της χώρας. Όπως καταλαβενετε αργά η γρηγορα το καταφεραν.

Εκείνος βέβαια όταν άκουγε για κάποιον φτωχό πως ήταν άρρωστος έτρεχε. Χτύπαγε την πόρτα, του άνοιγαν, τους χαμογελούσε και τους έλεγε ήρθα να βοηθήσω!

Κι εκείνοι χαμήλωναν το κεφάλι και του έκλειναν την πόρτα. Αλλοι τον έβριζαν. Κι εκείνος φώναζε πίσω από την κλειστή την πορτα συνταγές.

Οι περισσότεροι έστυναν αυτί και τις σημείωναν. Και για αρκετό καιρό έτσι έκανε. Και πάλι το έμαθαν αυτό οι μεγαλογιατροί και άρχισαν να του στήνουν καραούλι.

Και μόλις τον έβλεπαν να καταφτάνει φώναζαν ένστολους και τον μάζευαν. Τον έβαζαν φυλακή και μετά μόλις τον άφηναν, πάλι εκείνος τα ίδια.

Μέχρι που κάποια μέρα ένας φτωχός που είχε φοβηθεί πολύ μην τον δουν οι μεγάλοι και τρανοί της πόλης βγήκε με όπλο και τον πυροβόλησε. Οχι ευτυχώς δεν τον σκότωσε.

Τον τραυμάτισε στον ώμο. Αυτό το τραύμα έγινε καλά. Μα αυτό της ψυχής του ήταν βαθύ. Κι έτσι αποφάσισε να φύγει απότην πόλη. Μάζεψε τα λίγα πράγματα του και μόλις έφτασε στα σύνορα της χώρας γύρισε και κοίταξε πίσω του.

Χαμογέλασε και προχώρησε. Α όχι δεν πήγε σε άλλη χώρα. Στο δάσος πήγε. Και γιάτρευε τα ζωάκια του δάσους για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του.

Μόνο μια γλυκιά κοπέλα πήγαινε και τον έβλεπε που και που και του πήγαινε τα νέα της χώρας. Κάποτε αρώστησε πολύ.

Και ένα πρωί πριν πεθάνει, ένιωσε έτσι όπωςδεν ένιωσε ποτέ. Την πιο βαθιά θλίψη του κόσμου. Αρχισε να κλαίει. Να κλαίει. Ετσι τον βρήκε η κοπέλα.

Τον αγκάλιασε καιτου είπε ψιθυριστά πως ένας γιατρός νέος που είχε έρθει στην χώρα και έφτιαξε δικό του γιατρείο, μάζεψε όλες τις συνταγές του και γιάτρευε τον κόσμο.

Κι εκείνος σταμάτησε να κλαίει. Την κοίταξε με ένα φωτεινό χαμόγελο.

Σηκώθηκε μάζεψε όλα τα εργαλεία του και τις τα έδωσε. Μετά ντύθυκε πλύθηκε χτένισε τα μαλλιά του και βγήκε έξω για να κάνει μια τελευταία βόλτα στο δάσος.

Τον βρήκαν μετά από δύο μέρες καθισμένο κάτω από ένα δέντρο πεθαμένο και γύρω του να κάθονται τα ζωάκια του δάσους σαν να τον φύλαγαν μέχρι να έρθουν να τον πάρουν.

Καλημέρα σας!

Ένα βράδυ ένας γέρος ινδιάνος της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. Είπε:

«Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων' που υπάρχουν μέσα σε όλους μας.

Ο ένας είναι το Κακό: ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή,η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.

Ο άλλος είναι το Καλό: η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό.»

Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του: «Ποιος λύκος νικάει;»

Ο γέρο - ινδιάνος απάντησε απλά:

«Αυτός που ταΐζεις.»



---
Κάθε φορά που έχεις την τάση να δώσεις λιγότερα....δώσε κάτι παραπάνω .....
Ισχύει για όλα!!!!

Κυρα μου καλη και ολη η παρεα..τσακω μια, παραμυθι....


"Μια φορα καιρο εν καιρο φορα ή και τουμπαλιν και οπως θελεις παρτο...

Ηταν τρια γουρουνακια που ζουσανε με την μαμα τους μες στο μεγαλο δασος.
η μανα η ταλαιπωρη κουραστηκε να πλενει ολο σωβρα με το συμπαθιο..και τα 'πε...

"Καλα μου γουρουνακια ηρθε ο καιρος να πατε να ζησετε μονα σας τωρα..."

Και ετσι και κεινα κινησανε τα 40χρονα (μπουαχαχαχαχα) να πανε στο δασος να φτιαξουνε σπιτακια.. (λαλαλα)και (λαλαλαλο)

Το ενα ηταν γεωργος , το αλλο ξυλουργος , το τριτο μπετατζης.

Ετσι λοιπον φτιαξανε το καθενα ενα σπιτι με οτι εργαλεια ειχαν,το ενα απ άχυρα,το αλλο απo ξυλα και το τριτο το καλυτερο ..ακομα το χτιζε..

Τα αλλα δυο το κογιοναρανε και το επέρναν χαζι.. 'αντε.. ακομα το παλατι;;"
Ομως αυτο δεν γελαε,μονο συνεχιζε να χτιζει.

Και ηρθε ο καιρος που σκασε μυτη ο λυκος, ο κακος, του πατερα ο καυμος...

Τα δε τα δυο που παιζανε, ξετρελαμενα και αφηρημενα και τα πηρε στο κατοπι, με αποτερο σκοπο του.. να γινουν το μεσημεριανο του γευμα.

Πηγε στο πρωτο και τα ισοπεδωσε ΟΛΑ και στο δευτερο τα ιδια επραξε μην νομιζεις..και ετσι τα αμοιρα τρεξανε στο τελευταιο και κειό τα κλεισε μεσα στο σπιτι...

Ο λυκος ερχοτανε απο μακρια καμαρωτος.."ανοιχτε με αν δεν θελετε να παθετε τα ιδια!"
¨Λυκο..κανε οτι ποθεις.Κακο δικο σου,εμεις δε σ ανοιγουμε την πορτα!"

Και ο λυκος θυμωσε @%#$% (πολυ θυμωσε!) και ετρεξε ψιλα στην ανηφορα και επειτα αφησε να παρει τη κατηφορα να πεσει απα στο σπιτι να το κατεδαφισει!

Ετρεχε ετρεχε ΕΤΡΕΧΕ...ωσπου εσκασε απα στην πορτα που ηταν και αλεξισφαιρη με νεο κλειδι να μην μπορουνε να το βγαλουν και φωτογραφια (συγνωμη παρεσυρθην..) και ξανασκασε πισω... ωωσαν το καρπουζι!!

Τοτε.. αφου ψευτομαζεψε τις κοκκαλες του ,βρηκε μια σκαλα .."Χεχε,θα την κανω απ το τζακι.." ομως το πονηρο γουρουνι ειχε βαλει μια κατσαρολα και εβραζε...

Ε! νομιζω τωρα οτι ειναι πολυ απλο το τι επαθε ο λυκος..Γλυστρα απ την καμανιδα, καρφι στη κατσαρολα ,ξανακαρφι εΞΩ!

"ΑΙΙΙΙ Αιιι μανουλααααα τι μου μελλε να παθω ο καψερος;;;;"

Στο νοσοκομειο ο λυκος με τη μια ,εγκαυματα 80ου βαθμου!!

Τα αμοιρα τα γουρουνακια αποφασισαν να πανε να τον δουνε, το μετανιωσαν βλεπετε,που τον ειχαν βασανισει.. τοσο πολυ ΠΙΑ;

Του πηρανε σοκολατακια ,λελουδα και μια επιγραφη,με το καλη αναρρωση και πανε..."Λυκε γιατι θες να μας φας;"

"Αχ ο δολιος πειναω, πειναω πολυ !!'

"Ναι ρε C λυκε αλλα αφου ο κοσμος εχει τοσα μαγαζια τριγυρω εμας θα φας???" questionmark!

"Ax γουρουνακια..δεν παιζει μια ο καυμενος..τι να κανω ;τι θα φαω; οι αλλοι λυκοι με εχουν παρει ψιλογαζο .."

"Λυκε! Θα ρθεις μαζι μας..αξια ,εργατικα γουρουνακια ειμαστε και εμεις..Θα δουλευεις μαζι μας ,θα πληρωνεσαι και θα χεις για να φας.." Και ο λυκος δεχτηκε..

...Και ετσι κυλησε η ιστορια και καθαρισε η "αμαρτια"".

"One.. and it comes the (two) to the three.. " Thievery Corporation

Γυρισα qo)) ειχα παει μια βολτα να δω τα γουρουνακια... ))))

Μία μέρα αποφάσισαν δύο άνθρωποι, ο καθένας από διαφορετικά μέρη,
να φύγουν από τον τόπο τους και να πάνε σε μια μεγαλύτερη πόλη...

Μάζεψαν και πήραν μαζί τους, όσα πράγματα μπορούσαν να κουβαλήσουν.
Μετά από πολλές μέρες, φτάνει ο πρώτος έξω από τις πύλες μιας μεγάλης πόλης.

Εκεί στην άκρη του δρόμου, καθόταν μια γριούλα πάνω σε έναν βράχο και ξεκουραζόταν.
Ο ξένος την πλησίασε...

Ξ - Καλησπέρα κυρούλα!

Γ - Καλησπέρα και σε σένα γιε μου.

Ξ - Γιαγιά από αυτά τα μέρη είσαι;

Γ - Τι θέλεις να μάθεις γιε μου;

Ξ - Δεν είμαι από εδώ. Έφυγα από το χωριό μου και ψάχνω να βρω μια πόλη με καλούς και
ευγενικούς ανθρώπους που να νοιάζονται ο ένας με τον άλλον. Ξέρεις αν σε αυτήν την
πόλη ζουν τέτοιοι άνθρωποι;

Γ - Στο χωριό που ζούσες πριν, τι άνθρωποι ζούσαν;

Ξ - Άνθρωποι καλοσυνάτοι με ευγένεια και καλή καρδιά.

Γ - Τότε πέρνα... Τέτοιους θα βρεις κι εδώ.

Και ο ξένος αφού την ευχαρίστησε, όλο χαρά συνέχισε τον δρόμο του και μπήκε στην πόλη.
Δεν πέρασαν μερικές ώρες και σε λίγο φάνηκε και ο δεύτερος.

Ξ - Καλησπέρα γιαγιά!

Γ - Καλησπέρα και σε σένα γιε μου. Τι σε φέρνει στα μέρη αυτά;

Ξ - Έφυγα από την πόλη μου και ψάχνω να βρω μια άλλη με καλούς κι ευγενικούς
ανθρώπους για να ζήσω. Εδώ πώς είναι οι άνθρωποι;

Γ - Στην πόλη σου πώς ήταν;

Ξ - Στην πόλη μου ζούσαν κακοί και δύστροποι άνθρωποι που νοιάζονταν μόνο για τον
εαυτό τους.

Γ - Και εδώ γιε μου τους ίδιους ανθρώπους θα βρεις.

Του είπε κουνώντας το κεφάλι της.

Κι ο ξένος μάζεψε πάλι το δισάκι του και συνέχισε το δρόμο του ψάχνοντας για την επόμενη πόλη.


---
Να έχετε αγάπη στην καρδιά, φως στο πνεύμα, θάρρος στην ψυχή και αλήθεια στο στόμα.

Το ένα λάθος των γυναικών

Όταν ο Θεός δημιουργούσε την Γυναίκα, ήταν είδη στην έκτη του υπερωρία.

Ένας άγγελος παρουσιάστηκε και ρώτησε:

«Γιατί χαραμίζεις τόσο πολύ χρόνο μ’ αυτό???"

Ο Θεός απαντά:

«Έχεις δει τις προδιαγραφές της???

Πρέπει να έχει πάνω από 200 κινούμενα κομμάτια τα οποία να μπορούν να αντικαθιστώνται όλα και το σώμα της να μπορεί να τρέχει ακόμα και όταν θα τρέφεται με μία Cola διαίτης και ένα Tic Tac (καραμελίτσα μέντας).

Να έχει μία αγκαλιά στην οποία να χωρούν τέσσερα παιδιά ταυτόχρονα και να έχει ένα φιλί το οποίο θα γιατρεύει τα πάντα, από ένα γδαρμένο γόνατο έως και μία ραγισμένη καρδιά...... και όλα αυτά θα τα κάνει μόνο με δύο χέρια.

Ο άγγελος έμεινε έκπληκτος από τις απαιτήσεις:

«Μόνο δύο χέρια!? Και αυτό στην βασική του έκδοση ???

Αυτό είναι πάρα πολύ δουλειά για μία μέρα.

Περίμενε μέχρι αύριο για να την ολοκληρώσεις.»

«Αυτό δεν θα το κάνω!» διαμαρτυρήθηκε ό Θεός.

«Είμαι τόσο κοντά στο να ολοκληρώσω αυτή μου την δημιουργία την οποία αγάπησα τόσο......


Μπορεί είδη να γιατρεύεται μόνη της...Και να δουλεύει 18 ώρες την ημέρα.»

Ο άγγελος πλησίασε και ακούμπησε την γυναίκα.

«Την έφτιαξες όμως τόσο απαλή Θεέ!»


«Είναι όντως απαλή» συμφώνησε ο Θεός,

«αλλά την έφτιαξα και δυνατή.


Δεν έχεις ιδέα τη μπορεί να αντέξει ή να κατορθώσει.»

«Θα μπορεί να σκέφτεται?» ρωτά ο άγγελος.

Ο Θεός απαντά, «δεν θα μπορεί μόνο να σκέφτεται, θα μπορεί να συζητά και να διαπραγματεύεται ….... καλύτερα και από έναν άντρα.»

Ο άγγελος παρατηρεί κάτι, τεντώνει το χέρι του και ακουμπάει το μάγουλο της γυναίκας.

«Ωχ, φαίνεται σαν να έχεις μία διαρροή σ’ αυτό το μοντέλο.


Σου το είπα εξ’ αρχής ότι όλα αυτά είναι πάρα πολύ δουλειά για μία μέρα.»

«Αυτό δεν είναι διαρροή» τον διορθώνει ο Θεός, «είναι ένα δάκρυ!»


«Γιατί είναι το δάκρυ?» ρωτά ο άγγελος.

Ο Θεός απαντά:

«Το δάκρυ είναι μία δυνατότητα με την οποία θα μπορεί να εκδηλώνει την χαρά, τον πόνο, την στεναχώρια, την απογοήτευση,την αγάπη, την μοναξιά, την θλίψη και την περηφάνια της.»

Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε. «Θεέ είσαι ιδιοφυΐα. Τα σκέφτηκες όλα.


Οι γυναίκες είναι όντως εκπληκτικές.»

Ναι, αυτό αληθεύει!

Οι γυναίκες έχουν δύναμη για να εκπλήσσουν τους άντρες.

Υπομένουν δυσχέρειες, κουβαλάν φορτία, αλλά διατηρούν πάντα την χαρά, την αγάπη και την ευτυχία.

Χαμογελάνε όταν θα ήθελαν να φωνάξουν.

Τραγουδάν όταν θα ήθελαν να κλάψουν.

Κλαίνε όταν είναι ευτυχισμένες και γελάνε όταν είναι νευρικές.

Παλεύουν γι’ αυτό που πιστεύουν.

Εναντιώνονται στην αδικία και δεν δέχονται το ΌΧΙ όταν πιστεύουν ότι υπάρχει και καλύτερη απάντηση


Συνοδεύουν ένα φοβισμένο φίλο στο γιατρό και αγαπάνε χωρίς ενδοιασμούς.

Κλαίνε όταν τα παιδιά τους διαπρέπουν και αγαλλιάζουν όταν διακρίνονται οι φίλοι τους.

Χαίρονται όταν ακούν για μία γέννα ή ένα γάμο και στεναχωρούνται
όταν πεθαίνει ένας φίλος ή ένα συγγενικό πρόσωπο.


Είναι δυνατές ακόμα και όταν πιστεύουν ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος.

Ξέρουν ότι μία ραγισμένη καρδιά μπορεί να θεραπευτεί με ένα φιλί και με μία ζεστή αγκαλιά.


Γυναίκες υπάρχουν σε όλες τις μορφές, τα μεγέθη και χρώματα.


Θα ερχόντουσαν οδηγώντας, πετώντας ή τρέχοντας κοντά σου μόνο και μόνο για να σου δείξουν πόσο νοιάζονται για σένα.


Η καρδιά μιας γυναίκας είναι που ομορφαίνει την γη.


Φέρνουν χαρά, αγάπη και ελπίδα.

Νιώθουν συμπόνια για τον συνάνθρωπο τους και έχουν ιδανικά.


Δίνουν στους φίλους και την οικογένεια τους ηθική συμπαράσταση.


Οι γυναίκες έχουν να πουν σημαντικά πράγματα και δίνονται ολοκληρωτικά!!!

Όπως και να’ναι …..

Όταν υπάρχει ένα λάθος στις γυναίκες, αυτό είναι το ότι
ξεχνάνε την αξία τους!

Σε όλες εσας τις αγαπημένες φίλες για να σας θυμίσω πόσο
μοναδικές είμαστε......!!!!.

Διάβασα πολλές όμορφες ιστορίες σήμερα. Θα σας πω κι εγώ μία.

Σε μια γειτονιά, υπήρχαν πολλά παιδιά, ηλικίας από 12 ως και 15.

Στο παιχνίδι τους, πάντα μάλωναν άγρια. Ξεσήκωναν τον τόπο με τις φωνές τους και τις απειλές τους. Δεν άκουγαν κανέναν. Κάθε μέρα γινόταν το ίδιο πράγμα.

Ένα απόγευμα την ώρα του καυγά τους, εμφανίστηκε μία νεαρή κοπέλα γύρω στα 16.
Στεκόταν κοντά τους και τους παρατηρούσε έναν έναν με την σειρά καθώς φώναζε και ούρλιαζε.

Και την στιγμή ακριβώς που πήγαιναν να αρπαχτούν στα χέρια και να χειροτερέψουν τα πράγματα, εκείνη άρχιζε να χειροκροτεί ασταμάτητα.

Σταμάτησαν να τσακώνονται και την κοίταζαν παραξενεμένα. Την ρωτούσαν τι θέλει, και ποια είναι, και την έδιωχναν. Τότε εκείνη χαμογελούσε, έκανε υπόκλιση και έφευγε.

Τα παιδιά είχαν χάσει πλέον την διάθεση για καυγά και σκόρπισαν στα σπίτια τους. Αυτό γινόταν κάθε φορά που γινόταν καυγάς.

Εκείνη εμφανιζόταν, κοιτούσε, και την κρίσημη στιγμή άρχιζε να χειροκροτάει. Από κάποιο σημείο και μετά, και μόλις έφτανε στο χειροκρότημα, τα παιδιά άρχισαν να γελάνε.

Και χειροκροτούσαν κι εκείνα μαζί της.

Και μια μέρα εκείνη δεν εμφανίστηκε στο καυγά τους. Κι επειδή δεν υπήρχε κάποιος να τα σταματήσει με το χειροκρότημα του, άρχισαν μόνα τους να χειροκροτούν.

Και να γελάνε, και να γελάνε, και να γελάνε. Το ίδιο έγινε και την επόμενη φορά. Και την επόμενη. Μόνο που τους έλειπε εκείνη. Και τότε άρχισαν να αναρωτιούνται ποια ήταν και πού έμενε.

Σύντομα σταμάτησαν οι καυγάδες και έπαιζαν μονιασμένα. Σταμάτησαν και τα χειροκροτήματα.
Και τότε εκείνη εμφανίστηκε ξανά. Άρχισαν όλα να την ρωτάνε ποια είναι και πώς την λένε και πού ήταν τόσο καιρό.

Τους απάντησε σε όλα. Τότε ένα κορίτσι, εγώ, την ρώτησε γιατί δεν τους είχε μιλήσει ποτέ.
Κι εκείνη απάντησε, γιατί τώρα μπορείτε να με ακούσετε κι εγώ να σας μιλήσω.

Από τότε ερχόταν συχνά τα απογέματα και μας έλεγε ιστορίες διάφορες και περνούσαμε πολύ ωραία.

Εγώ είμαι από τις τυχερές που μπορώ να ακούω ακόμα και σήμερα πράγματα από εκείνη, γιατί μετά από πολλά χρόνια ξαναβρεθήκαμε.

Και νιώθω πάντα τυχερή κάθε φορά ακούω ωραία πράγματα από όλους. Σας ευχαριστώ.


---
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟ ΟΣΟ Η ΗΡΕΜΙΑ. ΤΙΠΟΤΑ ΤΟΣΟ ΗΡΕΜΟ ΟΣΟ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΥΝΑΜΗ.





Ηροφίλη μου! Χαίρομαι που σε έχω και εδώ!


---
Να έχετε αγάπη στην καρδιά, φως στο πνεύμα, θάρρος στην ψυχή και αλήθεια στο στόμα.

Αμήν...

Μου αρέσει ο τρόπος που... ξεφεύγεις...

Τα βιντεάκια είναι υπέροχα!!!!
Κ τα άλογα κ τα δελφίνια και οι φαλαινες και η μουσικη!!!
παρα πολυ όμορφα!!!!!!!
παω εκει... το καινουργιο μου στέκι!

το μαγικό μας κάστρο