Ο φόβος παράγει χρήμα και δύναμη σε κάποιους.

[youtube][/youtube]

Ομοιότητες;
Η ''πατριαρχία'' εναντιώθηκε στην Γαία,την μεγάλη Γυναίκα κι έτσι ξεκινάει...από κει και πέρα όμως,ότι ο κόσμος λατρεύει και φοβάται,του δίνει ενέργεια και υπόσταση.

Σχετικα με το θεμα της αλλαγης σε μητριαρχια...
Δεν μου μοιαζει σωστο,δεν το ακουω καλα μεσα μου...
Ξερετε,πιστευω πως οτι ληγει σε -αρχια,δεν δινει καλο αποτελεσμα!
Καταλαβενετε πως το λεω ετσι;
Δηλαδη,θα προτιμουσα απλα μια ισορροπια... διχως το ενα δεν μπορει να υπαρξει το αλλο ουτως η αλλως,οποτε το να μιλαμε για περασμα σε μητριαρχικη εποχη σημαινει πως παλι η ζυγαρια θα "γερνει"....
Διαβαζω συνεχως για αυτην την αλλαγη,μα δεν μπορω να καταλαβω πως θα λειτουργησει ενα τετοιο "συστημα"απο τη στιγμη που και παλι δεν θα υπαρχει ισορροπια..
Αρσενικο-θυληκο εν τη ενωση και οχι διαχωριστικα,με κανεναν τροπο..!
Ευσεβης ποθοι...αλλα,ναι μια τετοια αλλαγη επιθυμω!

προσωπικά δεν ανέφερα μητριαρχία...

Όχι, έχεις δίκιο δεν το έκανες!
Απλά βλέποντας την εικόνα ήρθε στο νου μου το θέμα...!
Συγχωρήστε με αν είμαι-πάλι-εκτός θέματος!

Εχεις όμως δίκιο. Μητριαρχια πατριαρχία! Δεν έχουν ισορροπία. Συνεργασία χρει'αζεται και το καθένα να εκπληρώνει το ρόλο του.

ladosifa έγραψε:

Ομοιότητες;
Η ''πατριαρχία'' εναντιώθηκε στην Γαία,την μεγάλη Γυναίκα κι έτσι ξεκινάει...από κει και πέρα όμως,ότι ο κόσμος λατρεύει και φοβάται,του δίνει ενέργεια και υπόσταση.

Τυχαίο άραγε;;; για αιώνες η γυναίκα ήταν ο κακός δαίμονας για τους ακατανομαστους!! Γιατί; γιατι ήταν ξ γέφυρα με τη γυναίκα μητέρα φύση.

Έχουμε συμπράξει στο πλάνο της κυριαρχίας και εξουδετέρωσης της Γαίας.
Στρέφουμε το κεφάλι ψηλά,λατρεύουμε και ψάχνουμε του θεούς εκεί πάνω...με τις σκέψεις και τις πράξεις μας,είμαστε συνένοχοι στο σχέδιο,εμείς το διαιωνίσαμε.
Πατριαρχία,όχι έναντι της μητριαρχίας και το αντίστροφο.
Γιατί,προσέφερε και διέθεσε το σώμα της για όλους μας και αυτό δεν το έκανε για να κυριαρχήσει πάνω στα παιδιά της.
Πότε μας εξουσίασε η Γαία;Πότε απαγόρευσε,περιόρισε,έθεσε κανόνες και φυλακές;Δικά μας έργα.
Είναι Μάνα...η Μάνα μας.
Δεν έχει σημασία από που προερχόμαστε.Αυτή την στιγμή είμαστε εδώ,πάνω στο κορμί της,η προέκταση του εαυτού της,τα σώματα μας,φορείς υλοποίησης των σκοπών μας.
Αυτή τη στιγμή είμαστε όλοι αδέρφια που προέρχονται από την ίδια μάνα.
Κι όμως δεν μας περισσεύει στάλα ευγνωμοσύνης...δεν της μιλάμε καν...δεν πιστεύουμε ότι είναι ζωντανή ύπαρξη,ψυχή.
Θεωρούμε πιο λογικό να προσκυνήσουμε με πλήρη δουλικότητα και υποταγή μια εικόνα,μια όποιας θρησκείας,δεν έχει σημασία,μια στατική εικόνα,που δεν ξέρουμε καν την ιστορία της,την ''καταγωγή'' της και την αιτία της εμφάνισής της απέναντί μας,από το να σταθούμε με ευλάβεια και σεβασμό στο χώμα της[όπου το βρούμε-όσο αφήσαμε],να το μυρίσουμε,να την ανασάνουμε.

Παιδιά της και μικρογραφίες της τα σώματά μας,άντρες και γυναίκες.
Όπως κυοφορεί-κυοφορούμε.
Τα σύμβολα είναι ζωτικής σημασίας.
Και επιλέχτηκε το κατάλληλο ώστε να αντιστραφεί η αξία της μέσα μας.
Εμπλουτισμένο με φόβο,τον οποίο επιτρέπει η άγνοια,αλλά δικό μας έργο τα υπόλοιπα καθώς και η πορεία του συμβόλου...πολύ απλά ξεχνάμε που πατάμε επάνω.

Αγγελική,
Δεν υπάρχει εκτός θέματος συζήτηση,την γνώμη σου εκφράζεις,άλλωστε ποιος και γιατί θα κρίνει ποια άποψη είναι εκτός ή όχι;

Μπράβο!!!!!!! Οταν τα χεις παρμενα πας χρααακ στο κόκκαλο! Και πως να μη τα χεις που σπίτι μας κάναμε το τσιμεντένιο κουτ'ι και ξεχάσαμε την φωνή και την αγκαλιά της Γαίας! Και τους θεούς εκεί πάνω τους ψάχνουμε γιαβρι μου όταν ζητάμε αυτά που δε μπορούμε η αυτά που εμείς βαριόμαστε η αυτά που δεν καταλαβαίνουμε η γιατί απ τα πρώτα που μάθαμε ήταν οτι μας ορ'ιζουν μαστορες και πρωτομ'αστορες. Ποιος έχει διαβάσει τη Γνώση των αγγέλων; εχω φάει φρίκη μ αυτό το βιβλίο! Φοβερό! Αυτό το βιβλίο μου δωσε μια σκέψη για τον άνθρωπο. Οτι όλοι θέλουν τον άνθρωπο στη κτήση του γιατι ότι του φυτεψεις ριζ'ωνει γερά. Είτε καλ'ο είναι αυτό είτε κακό.

Λοιπόν,το βιβλίο,το αγόρασα στην έκθεση και το διάβασα.
Είχες δίκιο,δεν αμφέβαλλα άλλωστε,είναι πραγματικά σπουδαίο,σε βάζει να σκεφτείς την έννοια του θεού μέσα στον άνθρωπο,αν είναι επίκτητη ή όχι.
Μου άρεσε ιδιαίτερα το σημείο που άλλαξε γνώμη ο παπάς..και η τελική ελευθερία της μικρής.

και αυτό:''Δοκίμασε νοερά να χτυπήσει τις πόρτες του απέραντου σιωπηλού Σύμπαντος και να φωνάξει:είναι κανείς εδώ;
Απάντηση καμιά δεν ήρθε.Κι ενώ το φως της αυγής έμπαινε στο κελί του αργά,αναρωτήθηκε με θλίψη γιατί να είναι έτσι τα πράγματα.Γιατί αυτοί που με πάθος ακράτητο πιστεύουν σ'ένα μεγαλόψυχο Θεό είναι οι πιο βάναυσοι,οι πιο σκληροί ανάμεσα στους ανθρώπους;"

Α! Αγαπημένο μου! Πολύ δυνατό βιβλίο! Υπέροχο στην σκέψη περί αλήθειας θεού και περί αλήθειας της Αλήθειας! Μου είχε πει η Αιθηρόη σε κάποιο σχόλιο που της έκανα:

Ο Θεός, παίρνει πάντα την μορφή της δική μας και ντύνεται από την ψυχή που του δανείζουμε. Την ψυχή που εμείς οι ίδιοι εκπαιδεύουμε και δημιουργούμε. Εκείνος λοιπόν, μπορεί να μας δώσει μόνο τα ανάλογα προς εμάς. Εκείνος είμαστε εμείς, σε άλλα μεγέθη. Κι εμείς είμαστε αυτός, σε άλλα μεγέθη.

Αυτά τα λόγια πρέπει να τα σκεφτούμε καλά, και να δούμε τι υπάρχει πίσω από αυτά. Γιατί υπάρχει μία μεγάλη αλήθεια. Με τους δαίμονες η τους θεούς που πιστεύουμε, προδίδεται η ποιότητα και το επίπεδο που έχουμε φτάσει. Και αυτό εσύ μου το είπες Αιθηρόη, με δικά σου λόγια. Πρέπει να προσέχουμε λοιμόν τι θεούς και τι δαίμονες φτιάχνουμε, η αναπαράγουμε.

Κατερινιώ μου!!! Δε ξλέρεις πόσο συμφωνώ μ αυτά τα λόγια κι εγώ!!!!!