Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΣΤΑ FM ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

maggisoula έγραψε:

Αφού αγνάεψες ξα μη καλατσέβς αραίκα! Σ αχούλις μη ρουζ ντο είπασε! Πατ απάν εσύ αίκο θα φτάω κι εγώ. Ζάντενα απές σι ψιν ζάντενα κιας σο κεφάλ!! Κότσαριν ήθελες πούλιμ; Μισό!!!

το έβαλα στο google translate απο ελληνικά στα αγγλικά:
After agnaepses Ksa non kalatsevs araika! In achoulis eipase do not blush! Pat responds ALKO you will ftao too. Zantena apes si psin zantena kias both mullet! Kotsarini wanted poulim? Wait!

Μπα,θα δοκιμάσω ποντιακό λεξικό:

Αφού κατάλαβες γιατί μιλάς αραίκα!Μη λες οτι κατεβάζει το κεφάλι σου[;]!
Με τέτοιες απαντήσεις θα φταίω κι εγω[;]Τρελή απές σι ψιν τρελή και αγύριστο κεφάλι [ή ο,τι σου κατέβει στο κεφάλι;]!!
Γρήγορα ήθελες πουλί μου; Μισό!!!

Δηλαδή,σαν να λέει μην βγάζεις εύκολα συμπεράσματα,αμέσως να πεις τρελή και μετά,εγω φταίω;
Ετσι,γρήγορα θες να τα μάθεις όλα;Στάσου...

Πως τα πήγα;

Αχ πρωί πρωί!!!! ¨εβαλε στο google να μεταφράσει ποντιακάαααα!!! Χαχαχαααααα!!! Της λέω αφού κατάλαβες να μη μιλάς τέτοια. Μέσα σου ας μη πέσει ότι σου είπα. Πάτα πάνω στα λογια δηλαδή δώσε τόπο στην οργή που λένε κι αυτό θα κάνω κι εγώ. Ξέφρενη τρελή είμαι μες στη ψυχ΄η μου και στο κεφάλι. Κότσαρι θες πουλάκι μου; Εντάξ κορτσόπον μου; Κατάλαβες που δε θες ν αφήνεις τίποτα στη τύχη; Μηλοπεταματού!!!

[youtube][/youtube]



Κι αφού έπεσε το σήμα της εκπομπής Καλημέεεεεεεεεεεεεεερα όλη μέρα!!! Άλλη μέρα αγαπημένα αδέλφια ξαδέλφια και λοιπόι!!! Λοιπόν! Ξεκινάει μια σειρά εκπομπών με συνεντεύξεις παιχνίδα και άλλα ωρα΄ια που δε τα σκέφτηκα ακόμα! Δε μπορεί εμένα γενάει η κούτρα μου κάτι θα κατεβάσει!!! Θα ξεκινήσουμε με μια σειρά συνεντεύξεων κι ελπίζω να πάρετε μέρος όλοι. Θα καλώ έναν ερευνητή κι εξερευνητ΄η μας και θα του κάνω ερωτήσεις. Θα δέχομαι και τηλεφωνήματα για να κ΄΄νουν ερωτήσεις και ακροατές. Καλά μηηηηηη.....εννοώ θα μπορείτε να μπένετε σφίνα και να ρωτάτε αν θέλετε. Εν το μεταξύ αν δε θέτε ν απαντάτε σε κάποιες ερωτήσεις δεν πειράζ! Οι ερωτήσεις τώρα!!! ΛΟιπόν.............δεν τις σκέφτηκλα ακόμα. Λοιπόν θέτε να συμμετέχετε; Η φοβάστε;

Μέσα,εννοείται.

Α ωραίαααα! Θα είστε οι πρώτοι μου. Καλά δε χρειάζεται να είναι ατάκα κι επί τόπου! θα αναγγ΄΄ελνω τους καλεσμένους μου θα βάζω τις ερωτήσεις θα τις απαντάτε κι αν χρειαστεί θα κάνω κι ερωτήσεις επί των απαντήσεων ως καλός δημιοαποτέτοιος και πάει λέγονταααααα! Αχ μ αρέσει!!! Και θα το κάνω όμορφα θα τα περνάω πρώτα από γουόρντ για να κάνω μετά διορθώσεις για να σας τιμήσω! Δε γίνεται ν απαντάται σε τσακλοκούδονο μου γράφει σα δυσλεκτικό που είμαι κι από αυτό όχι σαν! Πάντως σας ευχαριστώ που υποστηρίζετε την ιδέα μου!!!!! Αγάπες μου ξεχωριστές!!!!!!! Κι απαγορεύονται τα μήλα!!!!!!!!

Κι εγώ συμμετέχω. Μπορείς να μου κάνεις ότι ερωτήσεις θέλεις, και υπόσχομαι ειλικρίνεια. Αν κάποια όμως με δυσκολεύει να την απαντήσω, θα μου επιτρέψεις να την αποφύγω.
Και θα μου άρεσε να πάρει και Αιθηρόη μέρος. Θα μου άρεσε να πάρουν όλοι μέρος. Θα σου πρότεινα μάλιστα, να κάνεις ξεχωριστό χώρο και να μπαίνουν ξεχωριστά και οι συνεντεύξεις.

Μου αρέσει η ιδέα σου. Απλά, σαν Κατερίνα. Να το ξεκαθαρίσω αυτό για να μην έχουμε πάλι παλίρροια!

.laodosifa κι εγώ γέλασα πολύ! Αν και έπεσες πάρα πολύ κοντά.

... και έτσι τους χρόνους μου μετρό ...

Αριστέα μου σε ευχαριστώ, Αιθηρόη μου/μας για το δημιουργό που έκανε τόσο πολλά ...


[youtube][/youtube]

Αυτό το τραγούδι του είναι το αγαπημένο μου. Μου το θύμισε η
ΑΓΓΕΛΙΚΗ μας. Αγαπημένη μου magisoula της το αφιερώνω πρώτα σε εκείνη έπειτα σε
σένα, σε όλους σας, μα και φυσικά σε μένα που δεν έχω βρει ακόμη γιατί το Αγαπώ
τόσο μα τόσο...
[youtube]

Το μυστικό βουνό.......η μυστική πατρίδα μια χαμένη πατρίδα. Δε ξέρω κανέναν που δε θα θελε να γυρίσει πίσω σ αυτή όποια κι αν ε΄΄ιναι αυτή. Κι έχω ένα παράπονο και μια θλίψη σήμερα στη καρδι΄΄α μου. ¨οχι θυμό σήμερα. Μόνο θλίψη κι είναι για όλους που δε μπορούν να γυρίσου γιατί χαθήκαν. θλίψη και γι αυτούς που δε μπορούν γιατί δε τέλειωσαν ακόμα αυτό που κάνουν. Κι είναι σ ένα τόπο άγριο και δύσκολο παρόλες τις ομορφιές του.

[youtube][/youtube]

Βάζω μόνο τους στίχους γιατί στη μουσική του τραγουδιού ωραία ξεκινάει αλλά απ ένα σημε΄΄ιο και μετά με χτυπάει στα νευρα!!!!



I have been so far away
And finally I come back
When I close my eyes,
I can see your splendid smile
Can't wait to reach my homeland

When the wind seems to howl
And sea starts to boil
We are lost
We are lost

When the sun burns high
And horizon is open wide
We are gone
We are gone

But when stars come,
I finally embrace the dream of you
When I close my eyes,
I can see your splendid smile
Can't wait to reach my homeland

Now the wind blows back
and we can travel fast
the journey is ending
the journey is ending

but then they arrive
the greed in their eyes
we must defend
we must come back

and when the first blood is spilled
I fear that I could not walk on my land again
when I close my eyes
I fall deep asleep
I nor move nor say anything

from the silence of darkness I hear the call
as I watch the warm beach
I know,
I finally come back to my homeland!

[youtube][/youtube]

Τι όμορφους ήχους και στίχους που βρίσκουν κέντρο!!
:hg:

anarhos έγραψε:

Νομίζω ότι μ αυτό θα σταματήσω εδώ. Και θα πω λίγα λόγια. Γι αυτήν που είναι σήμερα. Πρέπει να το κάνω. Δεν μπορώ να την μπλοκάρω αυτή την επιθυμία. Και μη τολμήσει κανείς σας να πιστέψει ότι θα μιλήσω σαν άντρας ερωτευμένος. Δεν θα τολμούσα ποτέ! Δέος και σεβασμός, και αγάπη της ψυχής μου είναι. Είναι το πιο έντιμο μου και καθαρό μου κομμάτι. Λίγο την ξέρω. Αλλά είναι και πολύ. Που να πάρει της το χρωστάω. Κι έχετε όλοι το δικαίωμα να έχετε μια ιδέα περισσότερη απ αυτό που δίνει.

Με βαθιά τιμή απ τα κόκκαλα μου βγαλμένη.

Για εκείνη τη Γυναίκα με το τζιν, και τις μακριές μπότες. Με τα όμορφα μεγάλα μάτια τα διαπεραστικά, και υγρά γεμάτα μελαγχολία, αλλά και τρυφερότητα, αγάπη, κατανόηση, ανώτερη ευγένεια, δύναμη ανατριχιαστική και φως απόκοσμο. Μελιά είναι; Πρασινοκάστανα; Περίεργο. Το χάνω το χρώμα. Να σε κοιτάζει και να λυγίζεις και ταυτόχρονα να μη φοβάσαι τίποτα. Να θες να τα δώσεις όλα και με το χαμόγελο της να σου λέει δε θέλω τίποτα! Γέλιο δυνατό κρυστάλλινο. Είναι τόσο ωραίο να τ ακούς! Και τα μακριά μαλλιά ν ανεμίζουν πλούσια. Φτάνουν μέχρι λίγο πιο κάτω από τη μέση της. Καστανά. Με κόκκινες ανταύγιες. Η και χρυσές μαζί; Περίεργο δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Τι στην ευχή!! Δεν πειράζει. Ας το αγνοήσω αυτό. Τα μαλλιά να την τυλίγουν και να φτιάχνουν ανέμους. Ώρες ώρες νόμιζες ότι κινούνται σα να τα φυσάει αεράκι, χωρίς να φυσάει καν. Περπάτημα αργό και αγέρωχο, σίγουρο, και σα χτύπος καρδιάς. Διαρκώς νομίζεις ότι είναι έτοιμη να φύγει. Ανά πάσα στιγμή. Έτοιμη ανά πάσα στιγμή. Κι ώρες ώρες, ο τρόπος που σκύβει το κεφάλι, κλείνει τα μάτια. Είναι σα να αφουγκράζεται γύρω γύρω. Κι όμως δεν ξέρω γιατί, αλλά κάθε φορά που την έβλεπα να σκύβει το κεφάλι, έσφιγγε το στομάχι μου. Δεν είμουν ο μόνος. Πιστέψτε με δεν μπορείτε να το αποφύγετε αυτό το συναίσθημα. Γαμημένο συναίσθημα όπως λέει και η Αρίστω. Η φωνή της βαθιά. Σαν ανάσα μοιάζει κάποιες στιγμές. Χέρια δυνατά. Μακριά δάχτυλα κομψοτεχνήματα. Το πως κινούνται όταν μιλάει! Σε μαγεύουν. Σα να κάνει κάτι με τις λέξεις στον αέρα. Πρόσωπο πανέμορφο αρχοντικό. Μύτη ίσια σαν από γλυπτό. Και τα χείλια της αρμονικά σαρκώδη και τέλεια γραμμένα. Έντονα ζυγωματικά. Και οι εκφράσεις της! Δεν χρειάζεται να μιλάει. Βλέπεις τι νιώθει. Κι όταν χαμογελάει αυτές οι γραμμές έντονες στις άκρες στο πλάι. Μισοφέγγαρα. Καθόλου βαμμένη! Έχει τόσα χρώματα πάνω της που δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Και έχει μια μυρωδιά! Αναδύει ένα παράξενο γλυκερό άρωμα.

Ναι. Είναι τόσο αρχοντική και αλλιώτικη που σου κόβει την ανάσα φίλοι μου. Και δεν σ αφήνει περιθώριο να σκεφτείς ερωτικά. Αυτό σας το υπογράφω και δεν το λέω μόνο εγώ. Αλλά μας μαγνήτισε όλους. Δεν μπορούσαμε να ξεκολήσουμε από δίπλα της. Θυμάμαι που της μιλούσαν κάποιοι φαντάροι, κι ήταν με μισοσκυμένο κεφάλι, σα μαθητούδια. Κι εκείνη έγερνε το κεφάλι στο πλάι σκύβοντας προς το μέρος τους για να τους κάνει να σηκώσουν το κεφάλι και χαμογελούσε. Κι όταν κοκκίνιζαν αυτοί, χα χα, γελούσε και τους χάιδευε τα μαλλιά όπως χαιδεύεις ένα πιτσιρίκι για να το πειράξεις. Θυμάσαι Λέωντα; Και τους πείραζες. Κι εκείνη σε κοίταζε αυστηρά.

Νομίζω ότι αυτά τα παιδιά με κάποιο τρόπο σημαδεύτηκαν. Και ίσως αυτή ήταν η διαφορά που είδες Λέωντα σ αυτούς και στο τρόπο τους.

Η Αριστέα είχε τα χέρια της συνέχεια στις τσέπες στην αρχή. Και η Αιθηρόη της τα έβγαλε. Και τις φίλισε ένα ένα τα κομμένα δάχτυλα. Όμορφη στιγμή. Όμορφη στιγμή κι αυτή που η Αριάδνη κρύωνε. Είχε τόση συγκίνηση που έτρεμε και κρύωνε. Και η Αιθηρόη τη φίλησε στο κούτελο. Κι όλα της πέρασαν μετά. Παράξενη στιγμή κι εκείνη που ένας αξιωματικός έσπρωξε έναν φαντάρο κι εκείνη την ξανθιά κοπέλα για να περάσει, δεν θυμάμαι τ όνομα της τώρα. Άγαρμπος και μούτρο φαινόταν. Ήταν στην άλλη άκρη της αίθουσας. Η Αιθηρόη τον είδε. Όλοι τον είδαμε. Λίγο αργότερα άρχισε να φωνάζει σ ένα σερβιτόρο που έκανε τη δουλειά του σερβιρίσματος εκείνο το βράδυ. Ούτε καταλάβαμε πως βρέθηκε μπροστά του. Στεκόταν και τον κοίταζε. Απλά τον κοίταξε. Δεν μίλησε καθόλου. Καθόλου! Κι εκείνος έγινε τόσο δα! Κοκκίνισε ολόκληρος! Και μετά ακολούθησε το φαντάρο και σέρβιρε μαζί του. Κι όπως καταλαβαίνετε όλοι βάλαμε μετά ένα χεράκι. Κι ο Αξιωματικός άφαντος.

Ο Κωνσταντίνος έκοψε το κάπνισμα. Βέβαια! Μια φορά χρειάστηκε μόνο να του το πάρει απ το στόμα και το έλειωσε στο χέρι της. Τέλος μ αυτό! Του είπε. Κι απ όσο ξέρω, ήταν πραγματικά και τέλος.

Πόσα να πω, ήταν τόσες στιγμές! Θυμάμαι όταν έφευγε. Μας αγκάλιασε σφιχτά. Τι ζέστη ήταν αυτή! Κι όταν στάθηκε μπροστά στη μηχανή μας κοίταξε και μας έκλεισε το μάτι. Κι έμοιαζε να σου λέει, σύντομα. Σύντομα! Και άδειασε ο τόπος. Κι όμως φύγαμε με γεμάτα μάτια και με γεμάτη ψυχή.

Έκανα πολύ ώρα να τα γράψω όλα αυτά. Δεν ήταν εύκολο γιατί κολλούσα στις αναμνήσεις. Προσπάθησα να μην μην είμαι υπερβολικός, και να είμαι ειλικρινής. Δεν ξέρω αν σας έδωσα μια ιδέα. Και μάρτυρας μου ο ουρανός δεν παραποίησα ούτε μία στιγμή. Με καθαρή καρδιά σας μίλησα. Εύχομαι μόνο να μιλούσε ένας ποιητής γι αυτήν.

Με βαθιά τιμή απ τα κόκκαλα μου βγαλμένη.

Κ λίγα είπες Πάνο. Λίγοι θ σ νιώσουν κ ακόμη λιγότεροι θ σ πιστέψουν. Λογικό. Αν δεν τ ζήσεις δύσκολο ν τ πιστέψεις. Θυμάσαι πως είμασταν μετά; Πως κοιταζόμασταν; Ωραία αίσθηση. Χαίρομαι π σας βρίσκω όλους καλά.

[youtube][/youtube]

[youtube][/youtube]

[youtube][/youtube]

Αφιερωμένο εξαιρετικά! Ξέρει αυτή!!!!!

[youtube][/youtube]

[youtube][/youtube]

Μου λες κουράστηκες δε θες να περιμένεις
είκοσι χρόνια το ίδιο φόρεμα να υφαίνεις
κι εγώ που γύρισα τον κόσμο δίχως χάρτη
άκου τι έμαθα δεμένος στο κατάρτι

Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
κι όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη

Σε σένα πάντα θα γυρνώ κι αν δε σου φτάνει
καράβι γίνε να γινώ εγώ λιμάνι
να δούμε μάτια μου στο τέλος ποιος θα αντέξει
και ποιος καλύτερα το ρόλο του θα παίξει

Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
κι όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη

Κι όσα δεν έγιναν μην τρέχεις να προλάβεις
αφού δεν μπόρεσες ποτέ να καταλάβεις
πως ήσουν πάντα απ' την αρχή μέχρι το τέλος
εσύ η ασπίδα μου το τόξο και το βέλος

Κι όλους τους ξέμπαρκους θα τρώει το σαράκι
κι όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη

Μου λες κουράστηκες δε θες να περιμένεις
είκοσι χρόνια το ίδιο φόρεμα να υφαίνεις

[youtube][/youtube]

Τα όνειρά μου σαν παιχνίδια κουρδισμένα.
Και το μυαλό μου μια παράξενη πατέντα.
Οι αναμνήσεις μου, μου πιάνουνε κουβέντα.
Απόψε λέω να παίξω απ' τα κερδισμένα.

Κι έτσι τον δρόμο μου ανάποδα μαζεύω.
θυμάμαι όλα της ζωής μου τα λημέρια.
Τάιζα λύκους και μου τρώγανε τα χέρια,
Κι έτσι παιδεύτηκα να μάθω να χαϊδεύω.

Μόνος μου έφυγα και φτάνω μόνος.
Κι όλους τους δρόμους που με 'βγάλαν εδώ πέρα,
τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.

Ύστερα ήρθαν οι χαρούμενες παρέες...
Όλο μου 'λέγαν, σε κανέναν δε χρωστάω.
Με πότιζαν οινόπνευμα να μάθω να γελάω,
κι εγώ τις άφησα κι έψαξα για νέες.

Η θάλασσα με μάζεψε απ' το δρόμο.
Μου χάρισε αλάτι να ξεχνάω,
μου έμαθε το κύμα να αγαπάω,
κι ένα κατάρτι έβγαλα στον ώμο.

Μόνος μου έφυγα και φτάνω μόνος.
Κι όλους τους δρόμους που με 'βγάλαν εδώ πέρα,
τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα.
Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.
Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.

[youtube][/youtube]