Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
H Ψυχή... το Εργαστήριο του Κόσμου...
Και ο Νους... ο Αλχημιστής των Πάντων... και η Αλήθεια, οδηγός!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου...Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν…Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο…Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις…
Ημερομηνία εγγραφής : 20/02/2012 Αριθμός μηνυμάτων : 4
Θέμα: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 9:51:46
Καλημέρα σας. Με λένε Νατάσα και είμαι 42 χρονών. Πήρα το θάρος να σας γράψω. Να μου πείτε μια κουβέντα και μια συμβουλή. Για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίσω και δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν γι αυτό. Ούτε στον άντρα μου. Και με πονάει πολύ. Δεν ξέρω αν πρέπει να μιλήσω και αν είναι σωστό γιατί ίσως σκεφτείτε ποια μητέρα εκθέτει την κόρη της. Σε σας μιλάω γιατί είμαι άγνωστη μεταξύ αγνώστων. Ούτε μένα ξέρετε ούτε την κόρη μου. Πρέπει να μιλήσω σε κάποιον γιατί δεν αντέχω να το σκέφτομαι μόνη μου. Πρόκειτε όπως καταλάβατε για την κόρη μου. Έχω καταλάβει ότι κάνει κάτι που δεν είναι σωστό. Είναι 17 χρονών στα 18 και ανησυχώ πολύ γι αυτήν. Λοιπόν θα το πω για να φύγει από μέσα μου. Η κόρη μου παίρνει χρήματα και μικροπράγματα. Δηλαδή κλέβει. Το έχω καταλάβει εδώ και αρκετούς μήνες. Μια φορά που προσπάθησα να της μιλήσω άρχισε να κλαίει και τα αρνήθηκε όλα. Ένιωσα τόσο άσχημα που τα έβαλα με τον εαυτό μου. Έκανα μέρες να συγχωρήσω τον εαυτό μου. Αμφέβαλα για το μυαλό μου και ντρεπόμουν πολύ που της το έκανα αυτό. Τώρα όμως είμαι σίγουρη πως το κάνει. Δεν έχω θυμώσει μαζί της. Καταλαβαίνω πως στην ηλικία της έχει κάποια έξοδα. Βγαίνει με τους φίλους της, έχει το κινητό της και χρειάζεται μονάδες, και όλο και κάτι θα χρειάζεται. Κι εμείς δεν έχουμε να της δίνουμε όσα χρειάζεται ένα παιδί της ηλικίας της. Δεν θυμώνω αλήθεια σας το λέω. Αλλά φοβάμαι. Εγώ είμαι μητέρα της. Δεν θα της κάνω κακό και δεν θα την πληγώσω. Και σας το ξαναλέω πως την καταλαβαίνω. Οι άλλοι όμως δεν είναι υποχρεωμένοι να την συγχωρήσουν και να δείξουν κατανόηση και να μην την πληγώσουν. Από αυτό το πράγμα μπορεί να χάσει ανθρώπους από δίπλα της. Δεν ξέρω τι να κάνω! Προχτές το έκανε πάλι. Είχα 80 ευρώ για να περάσουμε ίσα ίσα μέχρι τις πρώτη του μήνα που θα πληρωθεί ο άντρας μου. Και εχτές είδα ότι μου λείπει ένα εικοσάρικο. Κλαίω από χτες το βράδυ. Δεν είναι για τα λεφτά. Δεν με νοιάζει αυτό. Είναι για εκείνην. Για εκείνη ανησυχώ. Δεν ξέρω τι να κάνω. Σας παρακαλώ πέστε μου μια γνώμη. Πως μπορώ να την βοηθήσω σ αυτό; Όποιος έχει μια παρόμοια εμπειρία ας μου πει την γνώμη του. Δώστε μου κάτι να σκεφτώ γιατί αλήθεια σας το λέω, έχει μουδιάσει η σκέψη μου και δεν μπορώ να βοηθήσω ούτε εκείνη ούτε τον εαυτό μου. Αιθηρόη συγνώμη για την ενόχληση. Ξέρω ότι υπάρχουν και πιο σοβαρά πράγματα. Για μένα όμως αυτό είναι πολύ σοβαρό γιατί πρόκειται για την ζωή της κόρης μου. Δεν ξέρω τι να κάνω. Ξέρω πως θα το πληρώσει αυτό και δεν ξέρω αν θα μπορώ να την γλιτώσω από αυτό. Διάβασα πολλά που έχεις γράψει. Είδα πόσο αληθινά και πολύ βαθιά καταλαβαίνεις τον άνθρωπο. Είδα πόσο πολύ αγαπάς και ξέρεις τις αδυναμίες τους ανθρώπου. Σε παρακαλώ πες μου τι να κάνω χωρίς να την μειώσω και να την πληγώσω; Νιώθω τόσο άσχημα! Μα τόσο άσχημα! Δεν φταίει. Αιθηρόη ξέρω πως θα έχεις κι εσύ τα δικά σου, αλλά κάνω έκκληση στην μεγάλη σου όμορφη ψυχή σου, αν μπορείς να ασχοληθείς λίγο μαζί μου και να με βοηθήσεις. Κάνω έκκληση σε όλους σας, όποιος μπορεί να μου πει μια λύση. Γι αυτό και πήρα το θάρος να σας γράψω. Γιατί πιστεύω ότι δεν θα κρίνετε την κόρη μου και δεν κινδυνεύει από την κρίση σας. Συνήθως γράφω καλύτερα, αλλά νιώθω άσχημα που μιλάω για την κόρη μου και προσπαθώ να τα πω όσο πιο γρήγορα γίνεται για να ξεμπερδεύω με τις λέξεις. Σας ευχαριστώ που με ακούσατε. Ελπίζω για λίγη βοήθεια.
Με σεβασμό και εκτίμηση προς εσάς και τον χώρο σας
Νατάσα.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 12:23:03
Καλημερα αγαπημενη μου μανουλα,
Εχω την γνωμη οτι η Αιθηρόη έχει εκείνη την μαγική πινελιά , να ομορφαίνει τον πόνο στις καρδιες μας. Οποτε θα μοιραστω μαζι σου την δικη μου εμπειρια ως κλεφτη, γιατι δεν θελω να σε πληγωσω,μιλωντας σου για σενα και ισως μιλωντας για μενα να καταλαβεις καλυτερα το δικο σου θεμα. Η μαμα μου ειχε κατι προβληματακια με την πραγματικοτητα, παραηταν αφελης αλλα ηταν καλοκαρδη. Ο μπαμπας μου δεν εχει χτυπησει ποτε, εκτος απο μια φορα που σταθηκα αφορμη να βγει η αιτια που ειχε στην επιφανεια.Η μαμα μου , ηταν αλαφροπατητη, αγαπουσε αλλα δεν αγαπουσε, καθετι στην ζωη της σταθηκε στην επιφανεια. Ο μπαμπας μου ηταν ακριβως το αντιθετο.Μπαμπας, αδελφη μαμας και παππους γιαγια απο την πλευρα της μαμας , με περνανε μαζι τους στην εργασια τους και με μαθαιναν πραγματα, στην οικοδομη,στο καφενειο,στον κηπο.Μονο η μαμα μου δεν μου εδειξε ποτε κατι , οχι γιατι δεν ηθελε , απλα δεν της ειχε περασει απο το μυαλο, οτι θα επρεπε να κανει κατι τετοιο. Οταν ημουν οχτω χρονων, ενα χρονο πριν να γινουν ολα μπαχαλο,εκλεβα τα τσιγαρα του πατερα μου, τα αναβα και καπνιζα..τελος παντων οπως μπορει να καπνισει ενα οκταχρονο.Μετα σκεφτηκα οτι δεν μπορω να κλεβω τα τσιγαρα του, γιατι θα με καταλαβει (δεν θα το καταλαβαινε..) και ετσι καλυτερα θα ηταν να κλεβω απο τα χρηματα, οτι δεν θα με καταλαβαινε.Φαντασου.. Ολα τα παιδια στην γειτονια, εμενα κεντρο Αθηνα, ειχαν κανει μοδα να στηνουν παρεες και να κλεβουν απο τα περιπτερα.Εμενα δεν με εκαναν παρεα, γιατι δεν ηθελα να κλεβω. Ομως εκεινη την περιοδο , εκλεψα μια πλαστικη μασελα δρακουλα, ενιωσα παρα πολυ ασχημα, κοντα στο σπιτι μου , ειχε ενα παρομοιο μαγαζι και πεταξα την μασελα στο δικο του το καλαθι. Εκεινη την εποχη επαιρνα και τα ψιλολογια της μανας μου και του πατερα μου , και επερνα καραμελες.Καποια στιγμη με πηρε χαμπαρι η μανα μου,τα οικονομικα μας στο σπιτι, ειχαν φτασει στο κοκκινο..με ρωτησε και εγω εκανα την παπια .Οποτε αναγκαστηκε να το πει στον πατερα μου.Ο πατερας,θυμωσε παρα πολυ... Φοβηθηκα.. Θυμωσε τοσο πολυ που σηκωσε το χερι του ψηλα και με φουρια το σκασε απανω στον τοιχο.. για να μην με χτυπησει.Εκανε ενα μηνα να παει στην δουλεια :(( . Δεν το ξανακανα ποτε στην ζωη μου , μπορει καμια φορα να κοβω κανα λουλουδι ή να περνω κανα σκουρισμενο ποτηστηρι που ναι για πεταγμα αλλα αυτο και τα τελευταια χρονια, ρωταω πρωτα. Μου ειχαν ομως βαλει θεμελια και ηταν η αρχη ακομα στα προβληματα. Αν ημουν και εγω στην εφηβια ή αν δεν ειχα τοσο μεγαλη εκτιμηση στον πατερα ωστε να καταλαβω την σημασια που ειχε αυτο που εκανα και το τι σημαιναν αυτα τα χρηματα, για την οικογενεια, εαν προσθεσουμε και τους επηρεασμους που λαμβανουν απο την κοινωνια, τοτε σιγουρα θα ειχα παρει πολυ ασχημο δρομο. Την φιλια μου
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 12:49:57
Νατασα,γλυκεια μανουλα,εδω που ηρθες κανεις δεν θα κρινει το κοριτσακι σου αρνητικα,μην το σκεπτεσαι αυτο...Μακαρι να μπορουσα να βρω εναν τροπο προσεγγισης του προβληματος σου,μια λυση,μα δεν μπορω...Σκεφτηκα αν το εκανε το δικο μου παιδι ποιος θα ηταν ο τροπος...Μαλλον θα του μιλουσα για το ποσο με θλιβει η πραξη του,για το ποσο θα ηθελα να μπορω να του προσφερω οτι επιθυμει...Ισως να του μιλουσα για τα ονειρα που κανω γι'αυτον,τις προσδοκιες μου...Οι οποιες ειναι πιστευω ιδιες με καθε μανας...Θα του μιλουσα λοιπον για τον ανθρωπο που θελω να γινει...Για τον πλουτο που θα ηθελα να καταφερει να συλλεξει στην πορεια της ζωης του,ωστε να νιωθω και γω πλουσια μαζι του... Και θα του εξηγουσα οτι αυτος ο πλουτος,δεν βρισκεται σε κανενα κλειδωμενο μπαουλακι,σε κανενα πορτοφολι,σε κανενα θυσαυροφιλακιο,δεν ειναι πλουτος που αγοραζει ομορφα αντικειμενα... Ειναι ο πλουτος της καρδιας,της ψυχης,του νου!Ειναι αυτος ο πλουτος που θα τον κανει απροσβλητο απο μολυνσης οπως αυτη του καταναλωτισμου,της επιθυμιας,ειναι αυτος που θα του δινει ο,τι κανενα ομορφο αντικειμενο δεν μπορει.Αγαπη,σεβασμο,συγχωρεση,εμπνευση για δημιουργια,και τοσα αλλα αυλα αλλα τοσο ομορφα,τοσο δυνατα! Αυτα νομιζω θα του ελεγα,να φροντισει να ''γεμισει'' με ολα αυτα,ωστε να μην εχει αναγκη κατι αλλο...Και ποσο ευτυχισμενη θα μουν αν γινοταν τοσο πλουσιος...Κι οτι οποιος πραγματικα τον αγαπα,μονο αυτα τα πλουτη θα θελε απο κεινον! Νατασα μου μην απελπιζεσαι,ειμαι σιγουρη οτι η Αιθηροη μπορει να σε βοηθησει,κανε υπομονη.Και μην ξεχνας,πανω απο ολα η δικη σου καρδια μπορει να βρει τον τροπο,ετσι πιστευω...!
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 13:22:12
Τσα!να μαι παλι...Ηρθα να πω και γω την δικη μου ζαβολια....Οταν ημουν περιπου 14,μαζι με 2 συμμαθητριες μου κλεβαμε οτι αντικειμενα ξεχνουσαν τα παιδια στο σχολειο...συν οτι ξεχνουσαν οι καθηγητες!Μεχρι που εγινε αντιληπτο,οι γονεις της αλλης κοπελας ηρθαν σπιτι μου με κλοπιμαια,στηθηκε ενα προχειρο δικαστηριο επι τοπου,και....προς μεγαλη μου εκπληξη δεν εφαγα ουτε μια τοση δα σφαλιαριτσα!Αν κι μπαμπας μου ηταν της σχολης Παπαμιχαηλ(το ξυλο βγηκε απο τον παραδεισο...)δεν με ακουμπησε!
Αλλα....ειδα κι ενιωσα τοσο εντονη την απογοητευση ειδικα στα ματια της μανας μου που ημουν ν'ανοιξει η γη να με καταπιει...Τα κλοπιμαια ηρθαν κι εγιναν αποκρουστικα στα ματια μου.Ενιωσα τοσο ποταπη,μικρη,τοση δα...Εχω την εντυπωση οτι απο κει και μετα δεν ενιωθα ζηλια οταν εβλεπα κατι που δεν μπορουσα να εχω,σαν να το απαγορευσα στον εαυτο μου.Τα ματια της μανας μου δεν θα τα ξεχασω ποτε.Α,ουτε εκεινη με χτυπησε,μονο εκλαιγε και με ελεγε χαζουλα...
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 13:58:03
Αγαπητή μου, γλυκιά μου ψυχή ¨Νατάσα¨, μην στενοχωριέσαι… Είναι ένα μάθημα…, δικό σου, και δικό της. Είναι ένα παιχνίδι που έχετε ξαναπαίξει και αυτή τη φορά έχετε αντιστρέψει ρόλους… Δεν καταλαβαίνεις… Αφού έχεις ξαναμπεί εδώ και έχεις δει και διαβάσει πολλά από αυτά που γράφονται θα έχεις ίσως ανιχνεύσει αυτό που όλοι λέμε σήμερα ¨υπερβατικό¨ στην καθημερινότητά μας. Όχι UFOολογίες και τέτοια, όχι, υπερβατικά σε σχέση με μας, με αυτά που μέχρι χθες τα αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά. Σήμερα η Στιγμή έχει σημασία και πως έγραψε και μια φίλη η ba a ktsou, H Ουσία δεν μεταδίδεται όταν ,.. δεν υπάρχει ~ Επικέντρωση στην Αιώνια Γεύση της Στιγμής ~ και όταν δεν υπάρχει συνεργασία , σταματά και η πληροφορία ... γιατί η ενέργεια πρέπει πάντα να ρέει. Η Πηγή όλων όσων υπάρχουν, υπήρχαν και θα υπάρχουν έχει πάντα ένα σκοπό που πάντα σοφά έχει δημιουργηθεί, την Εξέλιξη. Όμως για να εξελιχθείς πρέπει να αφήσεις να έρθουν καινούργια πράγματα μέσα σου, να έχεις πίστη ότι είσαι ένα από το όλον και μπορείς να κάνεις τα πάντα. Να θέσω ένα ερώτημα σε μένα και σε όσους διαβάσουν το διάβημά σου, πως και με ποιόν τρόπο θα ενεργούσαμε αν μας έλεγαν ότι από τώρα και στο εξής έχετε την διαδρομή ενός Πνευματικού ηγέτη? Γιατί δεν το τολμάμε και να αποφασίσουμε ότι από αύριο κιόλας θα είμαστε αυτό… Υπέροχη και ανώτερη ψυχή ¨Νατάσα¨ πολύ με άγγιξες μα ¨λίγο¨ σε Βοηθώ, όμως μια καλή αρχή είναι να ζούμε ως αν να είναι η τελευταία μας στιγμή, έτσι μας δίνει την τόλμη για γλυκιές υπερβάσεις. Ζητώ εγώ συγνώμη για την προσέγγισή μου και επιθυμώ από όλους να γίνει αποδεκτή, η συγνώμη. Εύχομαι να έρθει σύντομα η ισορροπία που επιθυμείς και το Φως να γεμίσει την οικογένεια σου. Υ.Γ. Καλή μου θα προσευχηθώ και για τις δύο σας για μια εν-θύμιση και μια υπέρβαση. :mmj:
ba a ktsou
Ημερομηνία εγγραφής : 23/09/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 327
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 14:24:38
Τα παιδια μας εχουν διψα για την Ζωη .. Τους την στερουμε ομως , τους κοβουμε την φορα ...
και οχι ποια απο περιεργεια, αλλα απο συνηθεια της παρεας τους εγκλοβιζονται και δεν Τρεφονται με Ζωη, αλλα με ανουσια πραγματα ... Ψαχνουν να βρουν διεξοδο, αλλα δεν εχουν τροπο αντιμετωπισης ...
Κλεινονται στον ευατο τους και η μονη φυγη τους ειναι η Εξοδος , μια ανασα ζωης , που οταν νιωθουν οτι την στερουνται , ριχνονται στην μαχη ... Δεν ειναι για τα λεφτα, αλλα οταν υπολλειπεται ενα μικρο κομματι σημαντικο για την οικογενειακη θαλπωρη τοτε , η φυγη ειναι προς τα εξω ... Δεν προσεγγιζονται, δεν Θελουν να καταλαβουν ...
Θελουν στηριξη και Αληθεια να τους διαπωτισει. .. Σιγουρια, πραγματικοτητα και οχι απλα να περνανε οι ωρες στο ρολοι του τοιχου ...
Μονο εσυ μπορεις να την βοηθησεις και πρεπει να καταλαβεις μεσα σου τι λειπει ...
Ισως η κορη σου ανεβαινει εναν δυσκολο δρομο και το μονο που χρειαζεται ειναι να ακουσει καποιες "συνταγες" στηριξης ,.. μεσα στην αλλοπροσαλλη κοινωνια στην οποια προσπαθουμε να επιβιωσουμε καταναλωνοντας αγαθα ....
Εαν δεν καταφερεις να την προσεγγισεις επιστρατευσε καποια ξαδερφη της , τον ποιο κοντινο της ανθρωπο , ωστε να πεσει "Φως" ...
παντα με σεβασμο ...
Νατασα
Ημερομηνία εγγραφής : 20/02/2012 Αριθμός μηνυμάτων : 4
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 15:48:42
Σας ευχαριστώ όλους! Όλα αυτά που μου λέτε τα έχω σκεφτεί. Ανακουφίζομαι που τα λέτε κι εσείς όμως. Νόμιζα ότι προσπαθούσα να βρω δικαιολογίες επειδή είναι κόρη μου. Γι αυτό σας ευχαριστώ πολύ! Ήρθα στο καλύτερο μέρος για να μιλήσω. Να είστε όλοι καλά που νοιαστήκατε! Η κόρη μου είναι πολύ καλό παιδί! Πρέπει να βρω τρόπο να την βοηθήσω, γιατί αυτό το πράγμα κάποτε θα της φέρει πολύ πόνο. Δεν ξέρω πως να το κάνω και τι να κάνω. Πρέπει να βρω έναν τρόπο να την πλησιάσω και να μου μιλήσει. Δεν θέλω να βάλω άλλον. Δεν ξέρω πως θα το δουν οι άλλοι και τι θα μπορούσε να γίνει κάποια στιγμή στο μέλλον. Ήθελα να προλάβω να σας ευχαριστήσω, πριν γυρίσει η κόρη μου. Δεν θέλω να ξέρει και να καταλάβει τι κάνω. Σας ευχαριστώ για την κατανόηση. Αιθηρόη εύχομαι και ελπίζω να βρεις λίγο χρόνο και για μένα. Θα ξανακοιτάξω το βραδάκι. Να σας έχει ο Θεός όλους καλά! Όποιος κι αν είναι αυτός για σας.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 16:03:27
Καλή μου ¨Νατάσα¨ χωρίς να της πεις τίποτα, καθίστε και δείτε αυτά:
μετά θα έρθει η κουβέντα… και η στιγμή της μαγείας θα απλωθεί και στις δυο σας, στην ουσία της. Είμαι σίγουρος ότι η κόρη σου είναι ένας άγγελος, απλός δεν το θυμάται …
Έχει επεξεργασθεί από τον/την mikroulis11 στις Δευ 20 Φεβ - 16:39:50, 2 φορές συνολικά
anarhos
Ηλικία : 48 Ημερομηνία εγγραφής : 08/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 639
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 16:11:08
Νατάσα έχετε και οι δύο την αγάπη μας! Θα δεις που όλα θα πάνε καλά. Είμαι σίγουρος.
Αιθηρόη Admin
Ημερομηνία εγγραφής : 28/02/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 2443
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 18:18:39
Νατάσα μου…
Σ ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που έδειξες στον χώρο και στους ανθρώπους εδώ…
Πραγματικά, δεν υπάρχει λόγος να αισθάνεσαι άσχημα… η αγάπη που έχεις για την κόρη σου, είναι ορατή και κραυγάζει…
Νατάσα… έγραψες… «Δεν φταίει.»… Διάβασα προσεχτικά… σε «άκουσα»… και σε κατανοώ…
Μίλησε της… μην την ρωτήσεις… δεν χρειάζεται… θα νιώσει στριμωγμένη… Εσύ μίλησε της… Απλά… καθαρά… αληθινά… δείξε της εμπιστοσύνη… θα σε καταλάβει… όπως ακριβώς την καταλαβαίνεις κι εσύ… με νιώθεις;
Μην φοβάσαι…
Νατάσα μου… πες της την ιστορία… την ιστορία σου… μίλησε της… για σένα…
Νιώθεις τι θέλω να σου πω;
Διάβασες τι έγραψε η nnan… η Αγγελική… Συμβαίνει μάτια μου… συμβαίνει…
Ξέρεις κάτι…;
Τα λάθη μας, δεν είμαστε Eμείς… (αλλιώς δεν θα τα θεωρούσαμε και «λάθη»…) Είναι όμως αυτά, που μας κάνουν να αγαπάμε περισσότερο τους άλλους… όσο παράξενο και να σου φαίνεται αυτό… Δεν χρειάζεται τώρα να εξηγήσω, διότι καταλαβαίνω πως η προσοχή σου είναι αλλού…
Αυτό που προσπαθώ να σου πω, είναι πως χρειάζεται να δει τον εαυτό της σε εσένα… Μίλησε της… μην την αφήσεις μόνη της σε αυτό… γνωρίζεις… Πίστεψε με… εάν της μιλήσεις… θα την «φτάσεις»… θα την «βρεις»…
Μην φοβάσαι μάτια μου… όλα θα πάνε καλά…
Νατασα
Ημερομηνία εγγραφής : 20/02/2012 Αριθμός μηνυμάτων : 4
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 21:02:35
Αν σε νιώθω λέει! Έχω καταπιεί την γλώσσα μου. Καταλαβαίνω τι θες να μου πεις Αιθηρόη μου! Δεν ξέρω πως κατάλαβες αλλά σ ευχαριστώ που το κάνεις έτσι! Έχω χάσει λίγο το αίμα από τα μάγουλα μου. Ναι καταλαβαίνω. Έχεις δίκιο. Φοβάμαι λίγο αλλά έχεις δίκιο. Μόνο αυτό δεν σκέφτηκα. Πραγματικά δεν ξέρω τι να σου πω τώρα; Θα της μιλήσω. Εγώ θα της μιλήσω. Αν πάνε όλα καλά θα σου χρωστάω αιώνια ευγνομωσύνη! Με πήραν τα κλάματα τώρα! Αλλά νιώθω μαζί με φόβο και ανακούφιση. Και να μην πάνε καλά δεν θα το ξεχάσω αυτό ποτέ. Τουλάχιστον θα είμαι μαζί της να το περάσουμε μαζί. Ευχήσου μου να την φτάσω και να με ακούσει. Θα της πω την ιστορία μου κι ευχήσου να με καταλάβει! Σας ευχαριστώ πολύ όλους! Αιθηρόη μου να σ έχει ο Θεός καλά! Και ο δικός μου και ο δικός σου! Δεν ξέρεις πως έκανες την καρδιά σου με τα λόγια σου! Μάτια μου με λες και η καρδιά μου γέμισε! Σ ευχαριστώ! Όλους σας ευχαριστώ!
ioessa
Ηλικία : 44 Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 1297
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Δευ 20 Φεβ - 23:29:47
Νατάσα καλήμου πιστεύω όλα θα πάνε καλά , η αγάπη που της έχεις θα την κάνει να καταλάβει .Μικρή το είχα κάνει δύο φορές έπειτα ντράπηκα .Νομίζεις πως αγοράζοντας γεμίζεις κενά απο αγάπη .
Είμαστε μαζί σου μη φοβάσε δεν σου χρειάζεται ο φόβος .
Νατασα
Ημερομηνία εγγραφής : 20/02/2012 Αριθμός μηνυμάτων : 4
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Πεμ 23 Φεβ - 12:36:09
Αιθηρόη μου! Καλημέρα και καλημέρα σε όλους σας! Αιθηρόη της μίλησα. Ξεπέρασα τους φόβους μου και τις ενοχές μου και της μίλησα. Της είπα αυτά που έκανα εγώ και όσα μου είχαν συμβεί. Της είπα πως ακόμα κι έγκυος σε αυτήν, εγώ το έκανα. Και ότι πάντα φοβόμουνα πως της το πέρασα όλο αυτό μέσα της. Το πήρα όλο πάνω μου. Γιατί έτσι έγινε. Και μετά άρχισε εκείνη να μου μιλάει. Για όλα. Και καταλήξαμε να κλαίμε η μία στην αγκαλιά της άλλης. Και νομίζω λυτρωθήκαμε κάπως και οι δύο. Και βρήκαμε η μία την άλλη! Τώρα νιώθω πως είμαστε μαζί και θα το παλέψουμε μαζί. Ξέρεις τι έκανε; Μία λίστα. Και έβαλε επικεφαλίδα ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ και από κάτω ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΩ. Και έχει γράψει διάφορα αντικείμενα και ποσά και ονόματα. Μου την έδωσε. Εκείνη θα επανορθώνει κι εγώ θα τραβάω γραμμή. Νιώθω άλλος άνθρωπος! Και εκείνη! Αιθηρόη δεν έχω λόγια να σε ευχαριστήσω! Και ευχαριστώ ότι με οδήγησε στον ευλογημένο ναό σας! Συγχώρεσα και τον εαυτό μου, και μπόρεσα να βοηθήσω και την κόρη μου. Ναι πιστεύω ότι θα πάνε όλα καλά! Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό! Σας ευχαριστώ όλους για την συμπαράσταση που δείξατε και την καλοσύνη σας! nnan, ioessa, mikroulis11, anarhos, baaktsou, ΑΓΓΕΛΙΚΗ! Σας ευχαριστώ πολύ όλους! Είμαι άφραγγη αλλά τόσο ευτυχισμένη και ανάλαφρη, έχω να νιώσω πολλά χρόνια!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
ΑΙΘΗΡΟΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΛΑ!
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Πεμ 23 Φεβ - 13:05:00
Καλημερα Χαιρομαι πολυ για την κορη σου και για σενα,
και θα χαιρομουν περισσοτερο αν την γραμμη την τραβατε μεν παρεα, αλλα καλυτερα να την χαραζει μονη της. Να μην ξεχασεις να δινεις την ωθηση καλο δρομο
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Πεμ 23 Φεβ - 13:13:39
Νατασα έγραψε:
Σας ευχαριστώ όλους για την συμπαράσταση που δείξατε και την καλοσύνη σας!
στο όμορφο Ταξίδι Στον Κόσμο Της Ψυχής μας!
Λένε θα 'ρθουν δύσκολοι καιροί... μα δεν φοβάμαι...
ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΕΣΑΣ ΠΛΑΪ ΜΟΥ!!!
Όλα στη ζωή αλλάζουν, μάτια μου λένε θα 'ρθουν δύσκολοι καιροί μα εμένα δε με νοιάζει τίποτα δε φοβάμαι,
ioessa
Ηλικία : 44 Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 1297
Θέμα: Απ: Λίγη βοήθεια ζητώ, για την κόρη μου. Πεμ 23 Φεβ - 20:54:04