σαν σκια στο σκοταδι...σας εχει αγγιξει...;

Έτσι το υποσυνειδητό σου φέρνει τις φωνές. Φωνλες που συμφωνούν ή διαφωνούν. Φωνές πάντως που σε κάνουν να αποσπαστείς απο τα θέλω σου, να μην μειώσεις τον εγωισμό σου, εν τέλει όλοι να είναι καλά , όσο το δυνατόν. Αλλά μέχρι εκεί πάς.
δεν γνωρίζω γιατί. αυτό το γιατί είναι κάπου βαθιά κρυμμένο, είτε στην εφηβεία, που λες ότι έχεις περάσει δύσκολα, είτε σε βρεφική ηλικία και δεν το θυμάσαι. Όμως κάτι είναι. είναι σαν να βλέπω εικόνα .. εσύ να θές να πας και αυτή ( η κάποια) να σε τραβάει πίσω και να σου λέει : "Ησύχασε".
Θελω να σκεφτω οσα εγραψες...Χτυπησε ενα καμπανακι μεσα μου.
Κατι με ''αγκιστρωσε'' στο σχολιο σου...
Ευχαριστω! :hg:

Eμμανουηλ!
Λυπαμαι για το χαμενο σου εργο!
Περιμενω οποτε μπορεσεις!

Μου αρέσει να βλέπω άτομα που πραγματικά σκέφτοντε και νιώθουν...την αγάπη μου σε όλους...

Ιλια!:-)

Χε χε! Και το χαμόγελο μου είναι πολύ φιλικό φίλη μου ΑΓΓΕΛΙΚΗ! Και τίποτα τυχαίο δεν είναι! ΑΓΓΕΛΙΚΗ να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στην φωνή που σ οδηγεί μέσα σου, και μην ανησυχείς. Να πατάς γερά σ αυτά νιώθεις χωρίς να σε ταρακουνάει κανένα μικρό φύσημα του ανέμου. Προσωπικά πάντως, μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι.

http://www.aoratos-naos.com/t145-topic

Σκέφτηκα να το βάλω εδώ. Δεν ξέρω! Ίσως φανεί λίγο χρήσιμο.

Αναρχε!δεν ειχα διαβασει την ιστορια της αιθηροης...και πραγματικα ξαφνιαστηκα βλεποντας τη σχεση με το θεμα που με απασχολει!ο φοβος λοιπον!πρεπει να σταματησω να τον αφηνω να με χρησιμοποιει...και να περασω στην...αντεπιθεση...αρχισα να νιωθω ετοιμη γι'αυτο πολυ προσφατα...και το 'δουλευω'εντατικα...και στον υπνο και στον...ξυπνιο μου...χιχιχι...(αυτο ειναι το...πονηρο μου γελιο!)εισαι υπεροχος φιλε μου!την αγαπη και το σεβασμο μου εχεις!

Αγγελική μου ευχαριστώ για το όμορφο χαμόγελο...οτι θες πάντα εδω είμαι...τριγυρνάω αλλά πάντα απαντάω....δεν είσαι μόνη σου...

Θα αναφέρω την εμπειρία της μικρής μου αδελφής,ηοποια σημειωτέον δεν γνώριζε για την δική μου εμπειρία.
Η Αλεξάνδρα λοιπόν, από μικρούλι δεν μπορεί να κοιμηθεί χωρίς φως.Όχι ένα απλό φωτάκι νυκτός, αλλά φως σε όλο τι δωμάτιο.
Την φιλοξενουσα στο σπίτι μου για ένα διάστημα, όταν ήταν περίπου 22 ετών και συνεβει το περιστατικό.
Έφυγα στις 6 το πρωί για την δουλειά μου και πάνω στην βιασύνη μου φεύγοντας έκλεισα από συνήθεια τι φως στο δωμάτιο που κοιμόταν όταν μπήκα να πάρω το παλτό μου...
Μετά από 2 ώρες μμε πήρε τηλέφωνο κατατρομαγμενη, λαχανιασμενη(νόμισα ότι έπαθε κρίση άσθματος,, έχει πρόβλημα) και μου είπε να μην αργήσω, να επιστρέψω γρήγορα.
Δεν μου είπε κάτι άλλο, με διαβεβαίωσε ότι είναι καλά, και έκλεισε.
Γύρισα σπίτι στις 2 το μεσημέρι και την βρήκα κουλουριασμενη στο κρεβάτι της, δεν είχε σηκωθεί ούτε για τουαλέτα...
Όταν έφυγα σηκώθηκε να ανάψει το φως.Πριν προλάβει να το κάνει ένιωσε μια παρουσία πίσω της και αμέσως μετά κάποιος την έριξε πίσω στο κρεβάτι.Ήταν ένα πλάσμα πανύψηλο, μαυριδερό, μμε πρόσωπο και χαρακτηριστικά αμυδρά όμως.Της μιλούσε ενω προσπαθούσε να την πνιξει.Η μικρή είχε ατύχημα μήνες πριν.Την χτύπησε μηχανή αυτό δρόμο πετώντας την κυριολεκτικά στον αέρα.Μου είπε λοιπόν ότι η αίσθηση που είχε την στιγμή που την έπνιγε ήταν η ίδια με την αίσθηση που είχε όταν την χτύπησε η μηχανή.Φόβος και η σιγουριά ότι τώρα όλα τελείωσαν.Άρχισε να κλαίει.Το παράξενο; μόλις έγινε αυτό την άφησε χαμογέλασε και έφυγε.Δεν διαλύθηκε.Βγήκε από το δωμάτιο έτσι απλά.Γιατί το παιδί δεν μπορούσε να βγει από εκεί.Φοβόταν ότι την περιμένει.Έκατσε και ζωγράφισε το πρόσωπο του.Όταν πήγα ενώ ήταν στο κρεβάτι αυτό έκανε, το ζωγράφιζε.Μόλις είδα το σχέδιο έμεινα άφωνη, διότι ήταν μεν τρομακτικό αλλά το τρομακτικοτερο ήταν ότι το πρόσωπο που έβλεπα ήταν αυτό της γιαγιάς μας.Ηοποια ήταν ολοζωντανη! Εκείνη δεν είχε αντιληφθεί την ομοιοτητα.Η σχέση της με την γιαγιά; Εντελώς ουδέτερη,αοσμη,αγευστη...αδιαφορη.
Ήταν τόσο χάλια που αναγκάστηκα (καλέ μου Desper) να το παίξω"γνωστήςώστε να διώξω ολον αυτόν τον τρόμο από μέσα της.Της είπα για την δικη μου εμπειρία, και προσπάθησα να"εξορκίσω"τον φόβο λέγοντας ψέματα ότι εγώ καταφέρνω να το ελέγξω επειδή δεν το φοβάμαι...κι αλλά τέτοια...Της έκανε καλό η σιγουριά μου.Ένιωσε πιο δυνατή.Αλλά δεν έκανε καλό σε εμένα.Το ίδιο βράδυ είχα"επίσκεψη".Από τις χειρότερες ως τότε.Πάντως η Αλεξάνδρα σιγά σιγά ησύχασε.Δεν την ξαναενοχλησε τόσο άσχημα.
Εγώ; Πρόσφατα σχετικα αντιλήφθηκα ότι το ψέμα που είχα πει κατά περίεργο τρόπο δεν ήταν ψέμα.Απλά δεν το είχα καταλάβει...πως να τι πω...δεν ξέρω...Ήταν μια περιόδους της ζωής μου γενικά...σκιωδης.
Αν μπορέσω θα ανεβάσω το σκίτσο της μικρής.Επίσης υπάρχει και μια παράξενη φώτο.Αν καταφέρω να τα βρω θα τα ανεβάσω.Η γνώση και η εμπειρία πρέπει να μοιράζονται.Όσο για το αν είμαι ικανή να δεχθώ "γνώση"δεν θα τι κρίνει αυτό κανείς για μένα.Δεν το δέχομαι.Desper κατανοώ την καλή σου πρόθεση! Ειλικρινά! Αλλά καλώς η καλώς...δεν μπορώ να δεχθώ ότι ο κάθε γνωστης μμε το μερίδιο της γνώσης που του αναλογεί, είναι σε θέση να κρίνει τις δικές μου δυνατότητες, την δική μου δύναμη...Εκνευρίζομαι και δεν θέλω.Όχι μαζί σου Desper...Εσύ είναι κατανοητό το πως μιλάς..Είσαι επιφυλακτικός και καλά κάνεις και σε γνωστες και σε μαθητές...γενικά μιλάω...
Σε τελική ανάλυση απλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει ο"γνωστής"εκείνος που κατέχει την αλήθεια σε τέτοιο βαθμό που του δίνει την ικανότητα και το δικαίωμα να"δει" και να κρίνει την δική μου αντοχή...
Η γνώση πιστεύω, κάθε είδους δημιουργεί ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ.Δημιουργει και ΕΥΘΥΝΗ.Την υποχρέωση να την μοιράσει ο κάτοχος της, και την ευθύνη να το κάνει σωστά, με αγάπη.Προς το παρόν έναν τέτοιο"γνωστή"έχω γνωρίσει.Την Αιθηροη.Δίνει, μοιράζεται, προσφέρει, ότι έχει όσο μπορεί, και πότε δεν έχω αντιληφθεί να με"κοιτάει"από ψηλά...όπως άλλοι"γνωστές"οποιουδηποτε θέματος...Desper μην μου είσαι τόσο αγχωμένος.Κάθε ένας μας δεν συμφωνείτε ότι πρέπει να έχει ίσο δικαίωμα σε αυτόν τον κόσμο;Η γνώση είναι δικαίωμα έτσι δεν είναι; Αν ίσως έχεις άσχημη εμπειρία από λάθος μοίρασμα της, ίσως να πρέπει να το δεις διαφορετικά.Πως να το εξηγήσω...Αν κόουτς μου δείξει"λάθος δρόμο"ναι μεν δεν θα φτάσω εκεί που ήθελα, τουλάχιστον όχι άμεσα.Αλλά το κάθε μονοπάτι που θα αναγκαστώ να εξερευνήσω θα είναι μια μοναδική εμπειρία.Αν δεν φτάσω πότε στον προορισμό μου και βγω κάπου αλλού; Ίσως και να ήθελα να παω εκεί! Ξέρω ότι αρχίζω και ξεφεύγω, οπότε εδώ τελειώνω...μην το χάσω εντελώς.
:hg: :cccvz: