σαν σκια στο σκοταδι...σας εχει αγγιξει...;

Δεν μπορω να ειμαι σιγουρη για το τι ακριβως συμβαινει,ναι,ειναι πολλες οι θεωριες...

Παντως οσων αφορα εκεινη την πορτα...μαλλον στην πραγματικοτητα ο φοβος μου ειναι μεγαλυτερος απο την αναγκη να μαθω τι υπαρχει μεσα της.

Και προς το παρον δεν εχω τη διαθεση να τον αντιμετωπισω.Εννοω στην κατασταση εκεινης της στιγμης...

...και κατι αλλο.Διαπιστωσα κατι.Δεν προκειτε για προειδοποιηση,αλλα για προκληση.

Και σιγουρα οπως ειπες πρεπει να ξεδιαλυνω τους φοβους μου,οι εξωτερικοι παραγοντες παιξαν κι αυτοι το ρολο τους!

Οποτε το επομενο βημα θα το κανω,(δεν υπαρχει περιπτωση να μην...)οταν θα καταφερω να εχω την κυριαρχια του νου μου,εγω κι οχι οι φοβοι μου..!

Μα δεν κυνηγαω πια τη βαθμολογια!
Κυνηγαω την γνωση...και πιστευω οτι καθε ατομο βιωνει τετοια φαινομενα διαφορετικα!Με καποια κοινα στοιχεια,ναι,αλλα παντα υπαρχουν διαφορες!Θελω να εχω πολλες αποψεις,πολλες εμπειριες,να δω και τα μεν και τα δε...Η Αιθηροη συμβουλευει να ερευνουμε και να προσεχουμε τι ''ακουγετε καλυτερα μεσα μας'',και αυτο προσπαθω να κανω!
Δεν ειναι το θεμα η αναλυση της μονο...δεν προκειτε για καποιο προβλημα που αναζητω την λυση του,η οποια μπορει να ειναι συγκεκριμενη...
Ειναι η δικη της αποψη,η δικη της εμπειρια,και σιγουρα οπως καθε τι που την αφορα εχει ιδιαιτερη βαρυτητα!
Αλλα καλε μου Εμμανουηλ,δεν μου αρκει...οσο κι αν η Αιθηροη αγγιζει το νου και την ψυχη μου σαν ατομο...θελω να μαθω πιο πολλα!Απο εσενα,απο τον καθε ενα ''ονειροναυτη''...
Οσο κι αν το ''ταξιδι'' ειναι δρομολογημενο,αλλιως θα το βιωσει καθε ταξιδιωτης,δεν ειναι ετσι;
Εμπειριες,γνωμες,ολα καλοδεχουμενα...
Στο δισακι μου,κι οταν τα χρειαστω να τα αναζητησω!

Εμμανουηλ! :hg:
Χθες ειδα ενα πολυ παραξενο ονειρο!
Κοιμομουν και ξυπνησα απο την αισθηση πως κατι συμβαινει.
Ανοιξα τα ματια μου,και ακριβως απο πανω μου υπηρχε ενα λευκο συννεφο.
Απλωσα το χερι στο κομοδινο για να μπορεσω νασηκωθω,και το συννεφο απλωσε ενα μερος του,προς εμενα,σαν να μου προσφερε βοηθεια!
Αγγιζοντας το,εγινε πιο συμπαγες,κατι σαν υφασμα,και τυλιχτηκε γυρω απο το χερι μου..!
Με τραβηξε προς το μερος του,και η αισθηση ηταν πολυ ομορφη...ενιωσα πως ειναι κατι δυνατο,και μου προσφερει προστασια(απο τι;;;)
Δεν καταφερα ομως να σηκωθω...ενιωθα το σωμα μου πολυ βαρυ,και οσο κι αν ηθελα δεν κουνηθηκα παρα ελαχιστα...
Παραλληλα ακουσα αδυναμες φωνες,σαν ηχω,σαν ψυθιρους,και το συννεφο χαλαρωσε σιγα-σιγα γυρω απο το χερι μου και απομακρυνθηκε.
Με ενοχλησε πολυ που εφυγε...κι ενιωσα θυμο για τις φωνες,θεωρησα πως ηταν υπευθηνες που εφυγε...
Ξαναξαπλωσα εκλεισα τα ματια,και προσπαθησα να κανω τις φωνες να παψουν...με φοβιζαν.
Την επομενη στιγμη ανοιγωντας τα,ειμαι στο κρεβατι μου ,εχω ξυπνησει σχεδον τελειως,και στα αυτια μου αντηχει ενας παραξενος βομβος...
Ολη η αισθηση ηταν πολυ περιεργη...γλυκοπικρη θα ελεγα!

emmanouil .....Αγγελική περαστικά και απο μένα....όλα καλά θα πάνε...όσο για τις φωνές είναι σύνηθες φαινόμενο για μένα τουλάχιστον...μην φοβάσαι...απλά προσπάθησε να κάνεις μια ασπίδα γύρω σου και να αφήνεις μόνο να "ακούς" όταν...όποτε...και αν θες...

Την αγάπη μου...

Eυχαριστω Εμμανουηλ!Περιμενω για περισσοτερα!
Ιλια,ευχαριστω κι εσενα...
Αλλα δεν μπορω να μην σταθω...λιγο...στο σχολιο σου!
Τι εννοεις ''συνηθες φαινομενο;'' θελεις να μου πεις για την εμπειρια σου;
Και πως να φτιαξω ασπιδα γυρω μου;
Και να "ακούς" όταν...όποτε...και αν θες... αυτο;;
γιατι να θελω να ακουσω τις φωνες;;
Δλδ....υπαρχει λογος καποιες φορες να πρεπει να τις ακουω;
Συγχωρησε με αν κανω πολλες ερωτησεις....αλλα.....θα το εκτιμουσα βαθια αν μοιραζοσουν μαζι μου τις ιδιαιτερες εμπειριες και σκεψεις σου!
Σας περιμενω! :hg:
αφηνοντας το παραπανω σχολιο,''περασα''απο το youtube,ετσι για να ακουσω λιγο μουσικη...κι επεσα σε μερικα δευτερολεπτα σ'αυτην την ταινια...συμπτωση;Δειτε!

Αλλα καλε μου Εμμανουηλ,δεν μου αρκει...οσο κι αν η Αιθηροη αγγιζει το νου και την ψυχη μου σαν ατομο...θελω να μαθω πιο πολλα!Απο εσενα,απο τον καθε ενα ''ονειροναυτη''...
Οσο κι αν το ''ταξιδι'' ειναι δρομολογημενο,αλλιως θα το βιωσει καθε ταξιδιωτης,δεν ειναι ετσι;
Εμπειριες,γνωμες,ολα καλοδεχουμενα...


Και εύχομαι να είσαι καλύτερα σήμερα...

Ειμαι καλυτερα,αγαπημενη Αιθηροη...
Αλλα δεν καταλαβα!Γιατι επαναδημοσιευσες το σχολιο μου;
Θα μου πεις περισσοτερα;

Η Αιθηρόη μάλλον εννοεί φίλε Εμμανουήλ να πείς περισσότερα πράγματα και να μιλήσεις για την δική σου εμπειρία...

Ευχαριστώ Εμμανουήλ για "Τους χαιρετισμους μου στην υπεροχα αυστηρη , διεισδυτικη, και τρυφερη ilia...." πρόσθεσε και το ντροπαλή όμως...

Αγγελική μου...παλιά δεν ήμουν σε θέση να μιλήσω αναλυτικά και να μοιραστώ...όχι πως δεν ήθελα απλά είχα άλλα να προσφέρω...τώρα τελευταία πρέπει να προσφέρω και αυτο...και το κάνω με χαρά μην το πάρεις αλλιώς...

Λοιπόν...."Τι εννοεις ''συνηθες φαινομενο;'' θελεις να μου πεις για την εμπειρια σου;
Και πως να φτιαξω ασπιδα γυρω μου;"...Για την ασπίδα θα σου πω εγώ τι κάνω...οραματίζομαι ένα φώς γύρω μου να με κλείνει κ να βγάζει όλα τα αρνητικά έξω και να αφήνει μόνο τα θετικά να μπαίνουν μέσα στην ασπίδα μου...ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ!Βασικό εργαλείο ο οραματισμός....σε όλα!

Για τις εμπειρίες μου...απο μικρή άκουγα φωνές είτε απο άτομα που ήταν δίπλα μου γιατί αθελά μου τους διάβαζα τις σκέψεις (πλεόν δεν το κάνω αν κ μερικές φορές μου ξεφεύγει γιατί οι άνθρωποι σκέφτοντε πολύ έντονα και είναι σαν να μου τις δίνουν τις σκέψεις τους-κακό αυτό)είτε απο διάφορες οντότητες που ήθελαν βοήθεια ή μου πέρναγαν κάποιο μήνυμα...

"Και να "ακούς" όταν...όποτε...και αν θες... αυτο;;
γιατι να θελω να ακουσω τις φωνες;;
Δλδ....υπαρχει λογος καποιες φορες να πρεπει να τις ακουω;" ΄μερικές φορές μας μεταφέρουν κάποιο μήνυμα οι φωνές άλλες φορές απλά τρομοκρατούν...άλλες φορές μπορεί να γίνοντε αυτά που είπα πιο πάνω...Να επιλέγεις τις φωνές...η ασπίδα σε βοηθάει σε αυτο...είναι όπως στα όνειρα που όταν βλέπεις κάτι αρνητικό ξυπνάς για να μην το δείς ολόκληρο έτσι και στις φωνές.Επέλεξε πότε θες να ακούσεις...άνοιξε το τρίτο σου μάτι και τα αυτία σου άφησέτα να πιάσουν κάθε ήχο...μην σκέφτεσαι και άφησε τον εαυτό σου να "ακούσει" πραγματικά....

Δεν ξέρω αν βοήθησα καθόλου...να'στε όλοι καλά.

Εμμανουηλ πιστευω πως η Αιθηροη θελει με την αινιγματικη δημοσιευση της να με κανει να σκεφτω κατι.
Προς το παρον δεν μπορω να καταλαβω.
Επισης πιστευω πως αν υπηρχε σοβαρος λογος παρεμβασης στην συζητηση μας,η Αιθηροη θα το εκανε κατ'ευθειαν.
Επιμενω πως καπου θελει να επιστησει την προσοχη μου,αλλα θελει να το σκεφτω μονη μου,οχι να το βρω ετοιμο στο πιατο...
Αιθηροη...;
Ιλια!Ευχαριστω πολυ...και θα εχω το νου μου την επομενη φορα που θα τις ακουσω...
Καποτε εκανα ενα -δεν ξερω πως να το πω-ισως ''ξορκι'' προστασιας για να αμυνομαι στις νυχτερινες επιθεσεις οι οποιες εκεινο το διαστημα ηταν καθημερινες και ιδιαιτερα τρομακτικες...
Ειχε να κανει με ενα στοιχακι που επρεπε να λεω κανοντας παραλληλα μια κινηση με τα δακτυλα των χεριων μου...
Αρχικα, δλδ για 2-3 φορες επιασε.Υστερα αρχισα αθελα μου να αναλυω μεσα μου τα λογια,μου φανηκαν ηλιθια,και δεν ξαναεπιασε...
Για να οραματιστω μια τετοια ασπιδα,αρκει μονο η εικονα της στο νου;η αισθηση οτι σε προστατευει;δλδ να εχω την εικονα της απλα;

το παραδειγμα σου με τη γυμναστικη το καταλαβα!
Για την Αιθηροη...κατι εχω στο νου,αλλα δεν ειμαι σιγουρη...μακαρι να επιστρεψει γρηγορα...δεν μ'αρεσει να νιωθω ετσι...
Κατι ειπες πως θα σχολιασεις,σχετικα με το ονειρο;

Επιτρέψτε μου κάτι.

Αγγελική είπες:" Για να οραματιστω μια τετοια ασπιδα,αρκει μονο η εικονα της στο νου;η αισθηση οτι σε προστατευει;δλδ να εχω την εικονα της απλα;"

Όχι , δεν είναι έτσι απλά. Εκτός από τους διάφορετικούς λόγους του γιατί δεν είναι έτσι απλά, υπάρχει και ο πολύ σημαντικός λόγος της αυτοαναίρεσης. Πρώτα, ίσως να πρέπει να προσδιορίσουμε τι προέλευση έχουν αυτές οι φωνές; Μήπως είναι κάποια από τις φωνές, της πολλαπλής προσωπικότητας μας; Ή μήπως είναι φωνή προερχομενη από κάτι άλλο; Κατόπιν πρέπει να υπολογίσουμε τις θετικές και τις αρνητικές φωνές. Αν υπερνικήσει η αρνητική, τότε το κάθετι που νομίζουμε ότι χτίζουμε και το πιστεύουμε ως ατράνταχτο θα καταρρεύσει. Γι΄αυτό, κατά την άποψη μου, προέχει η Πίστη και η Εμπιστοσύνη στην "καθαρότητα" του είναι-είμαι.

Aχ Αιθηροη...εγω κι οι ανασφαλειες μου...!
Ευχαριστω!

Πρώτα, ίσως να πρέπει να προσδιορίσουμε τι προέλευση έχουν αυτές οι φωνές; Μήπως είναι κάποια από τις φωνές, της πολλαπλής προσωπικότητας μας; Ή μήπως είναι φωνή προερχομενη από κάτι άλλο;
ΝΝΑΝ!ακριβως οτι σκεπτομουν!Και πως γινετε αυτο;;
Αυτες οι φωνες ειναι μπερδεμενες,ειναι ποτε ψυθηροι και ποτε κραυγες,αλλα δεν μπορω να ξεχωρισω τι λενε,γιατι ειναι σαν να προερχονται απο πολλα ατομα.
Στο ονειρο που περιγραφω οι φωνες ηρθαν οταν αγγιξα το επιπλο διπλα μου,και μαλιστα σκεφτηκα εκεινη τη στιγμη οτι αυτο εχει να κανει με κατι που μου εγραψε ο Εμμανουηλ.
Σε ενα αλλο επαναλαμβανομενο ονειρο που εβλεπα καποτε,αρχιζαν οταν ανεβαινα(στο ονειρο)μια σκαλα.Η σκαλα οδηγουσε σε ενα σπιτακι που ενω ειχαμε νοικιασει το σπιτι,δεν μας επετρεπαν να το χρησιμοποιουμε.
Εβλεπα λοιπον οτι ανεβαινα τη σκαλα,και για καποιο λογο επρεπε να ανοιξω το σπιτακι,οπωσδηποτε.Ετσι ενιωθα.Εφτανα ως αυτο,και ξυπνουσα αποτομα φτανοντας στην πορτα,καθως οι φωνες γινονταν πολυ ''δυναμικες''.Και εννοω, οτι δεν τις ακουγα απλα,κατα καποιον τροπο που δεν μπορω να περιγραψω,τις ενιωθα.Κι ηταν ασχημο.
Ημουν τοτε γυρω στα 15.Δεν ειχα περιεργεια γιατι πολυ απλα το εσωτερικο του σπιτιου ηταν εμφανες απο πολλες μεριες.Και δεν ειχε κατι που να πυροδοτησει την παιδικη μου φαντασια..!Σχεδον αδειο ηταν.Το ονειρο αυτο με τις φωνες το εβλεπα για μηνες,πολυ τακτικα,και επισης ειχα την γνωση οτι ονειρευομουν.
Ακομα ενα αναλογο ονειρο,εβλεπα παλι στην εφηβεια:
Εβγαινα απο το σπιτι μου(με συναισθηση του ονειρου)και με περιμεναν 3 γυναικες με ρουχα που καλυπταν ολο το σωμα και το κεφαλι τους.
Ολες μαζι σηκωναν το δεξι τους χερι και μου εδειχναν εναν μακρυ χωματοδρομο που ξεκινουσε πιο περα,και που στα πλαινα του υπηρχαν πυκνοι θαμνοι.Επρεπε αναγκαστικα να τον διασχισω.Δεν μου το ελεγαν με λογια,αλλα το ''ακουγα''στο μυαλο μου σαν ας πουμε ιδεα.Πολυ επιτακτικα ομως.Ξεκινοντας αρχιζαν παλι οι φωνες,και τη στιγμη που βρισκομουν καπου στη μεση,απο τους θαμνους ξεπροβαλαν χερια τα οποια προσπαθουσαν να με τραβηξουν.Επισης ξυπνουσα απο τον ''δυναμισμο'' που αποκτουσαν οι φωνες,και ποτε δεν εφτασα στο τερμα του δρομου.Καποιες φορες τα χερια τα αποφευγα πετωντας,αλλα αυτο δεν εμποδιζε τις φωνες.
Ειναι πολλα τα επαναλαμβανομενα ονειρα που ειχα ειδικα εκεινη την περιοδο...και μεσα σε ολα οι φωνες.
Ισως εχει να κανει με την εφηβεια μου που ηταν εξαιρετικα θα ελεγα δυσκολη,δεν ξερω!

Να σου πώ μιαν αλήθεια δεν έχω διαβάσει τα όνειρά σου και σχετικά με τις φωνές. Στάθηκα περισσότερο για το θέμα της "ασπίδας". Γιατί και εσύ για τον ευατό σου έπρεπε να κάνεις μια ασπίδα, να προστατεύσεις την πληγή σου και την μελλοντική της αντοχή σε τυχόν παρόμοιες συνθήκες. Σε κάθε άνθρωπο αυτή η προστασία παρέχεται , αλλά στα δικά του μάτια φαντάζει κάπως, σε κάποιου άλλου φαντάζει αλλιώς. Χωρίς να γνωρίζω πολλά, είδαμε σε αυτα τα μυνήματα δύο τύπους προστασίας, ο ένας ήταν ο τρόπος του οραματισμού της αγαπήμενης μου ilia , και ο άλλος ο τρόπος του υποσυνείδητου, μεσα από το όνειρο σου. Μια λευκή μορφή, που ήρθε.. σε έκανε να αισθανθείς καλά, αλλά έφυγε.
Ας σταθούμε λίγο εδώ, μπορεί όντως να είναι μία μορφή προερχόμενη από κάπου αλλού που ήρθε για να σε γιάνει. Μπορεί η προστασία ήδη να υπήρχε , σε μια μορφή που δεν μπορείς να δείς αν δεν μπορείς να αισθανθείς, όμως η παρουσία της είναι τόσο έντονη, που το υποσυνείδητο σου, χρησιμοποίησε, μορφές και μυνήματα κατάλληλα για σένα και μόνο έσενα, ώστε να αντιληφθείς το μύνημα του.
Σ'αυτό το όνειρο, λές ότι οι φωνές έκαναν την μορφή να αποχωρήσει. Μήπως όμως δεν ήταν αυτές; Δηλαδή..
Έσυ χρειαζόσουν την μορφή αυτή για σένα, όμως η μορφή αυτή έπρεπε να φυγει.
Εσυ, την χρειαζόσουν.. 'επρεπε να είναι μαζί σου, έπρεπε να μην σ' αφήσει. ...
ομως αυτη την μορφή την γνωρίζεις.. δεν είναι μόνο δική σου, είναι Όλων.
Έπρεπε λοιπόν να δικαιολογήσεις την μορφή, στις απαιτήσεις των θέλων σου, του έγω σου.
Έτσι το υποσυνειδητό σου φέρνει τις φωνές. Φωνλες που συμφωνούν ή διαφωνούν. Φωνές πάντως που σε κάνουν να αποσπαστείς απο τα θέλω σου, να μην μειώσεις τον εγωισμό σου, εν τέλει όλοι να είναι καλά , όσο το δυνατόν. Αλλά μέχρι εκεί πάς.
δεν γνωρίζω γιατί. αυτό το γιατί είναι κάπου βαθιά κρυμμένο, είτε στην εφηβεία, που λες ότι έχεις περάσει δύσκολα, είτε σε βρεφική ηλικία και δεν το θυμάσαι. Όμως κάτι είναι. είναι σαν να βλέπω εικόνα .. εσύ να θές να πας και αυτή ( η κάποια) να σε τραβάει πίσω και να σου λέει : "Ησύχασε".
Γιάυτό με τις γυναίκες θα ήθελα να σου πώ μια εκδοχή , αλλά ένα μικρό μέρος της, αισθάνομαι ότι δέχεται μεγάλη ανάλυση.
οι τρείς γυναίκες που δείχνουν ένα κακοτράχαλο δρόμο, τονίζοντας το μπροστά.
Παρελθόν, παρόν και μέλλον, δουλειά και εργασία του Αυριο, μέσα από έναν δύσκολο δρόμο αλλά ηθικό. Ο δρόμος της Ηθικής είναι και ο πιο δύσκολος και εύκολα παρεξηγήσιμος, γιατί ο καθένας μας για να αντιληφθεί τι εστί η Ηθική, έχει διαφορετικά τα ζύγια, διαφορετικά όρια ή και πολλές φορές κανένα όριο μέχρι να μπορέσει να αντιληφθεί.
Αυτά μου ήρθανε να σου πώ