ΖΟΓΚΛΕΡ-ΖΩΟΜΟΡΦΙΑ-ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Ζογκλέρ
Μαθητευόμενοι ζογκλέρ δείχνουν την πλαστικότητα του εγκεφάλου
Τα ζογκλερικά κόλπα είναι εξαιρετικά απαιτητικά για τον εγκέφαλο
Μιλάνο
 

 
 
Εθελοντές που παρακολούθησαν με επιτυχία μαθήματα για ζογκλέρ επιβεβαιώνουν ότι ο ενήλικος εγκέφαλος διατηρεί την προσαρμοστικότητά του και μπορεί να μάθει νέες δεξιότητες σχηματίζοντας καινούργιες συνδέσεις ανάμεσα στους νευρώνες.



Έξι εβδομάδες μαθημάτων και εξάσκησης ήταν αρκετές για να εμφανιστούν αλλαγές στη λευκή ουσία, δηλαδή τις νευρικές ίνες που εκτείνονται από το ένα νευρικό κύτταρο στο άλλο και μεσολαβούν στην επικοινωνία τους (η φαιά ουσία, που απαντάται κυρίως στην επιφάνεια του εγκεφάλου, αποτελείται από τα κυρίως σώματα των νευρώνων).

Η έρευνα, που δημοσιεύεται στο βρετανικό περιοδικό Nature Neuroscience, δείχνει ότι ακόμα και μετά την ενηλικίωση ο ανθρώπινος εγκέφαλος διατηρεί την πλαστικότητά του, δηλαδή την ικανότητα να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος με δομικές αλλαγές.

«Έχουμε την τάση να θεωρούμε ότι ο εγκέφαλος παραμένει στατικός, ή αρχίζει να εκφυλίζεται, όταν ενηλικιωνόμαστε. Διαπιστώνουμε όμως ότι η δομή του [ενήλικου] εγκεφάλου είναι έτοιμη για αλλαγές. Δείξαμε ότι ο εγκέφαλος είναι δυνατό να ρυθμίζει την ίδια του τη συνδεσμολογία ώστε να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά» αναφέρει η Χάιντι Γιόχανσεν-Μπεργκ, επικεφαλής των πειραμάτων στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Όπως εξηγεί το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι ερευνητές αρχικά εξέτασαν τους εγκεφάλους 48 υγιείς εθελοντών με τη μέθοδο του λειτουργικού μαγνητικού συντονισμού (fMRI), μια παραλλαγή της μαγνητικής τομογραφίας που παρακολουθεί την εγκεφαλική δραστηριότητα σε πραγματικό χρόνο.

Στη συνέχεια, οι μισοί από τους εθελοντές παρακολούθησαν για έξι εβδομάδες μαθήματα ζογκλερικών και ενθαρρύνθηκαν να εξασκούνται και μόνοι τους για μισή ώρα την ημέρα, μέχρι να μπορούν να επαναλάβουν τουλάχιστον δύο κύκλους του κλασσικού παιχνιδιού με τρεις μπάλες στον αέρα.

Στο τέλος του πειράματος, οι μαθητευόμενοι και οι υπόλοιποι που δεν παρακολούθησαν μαθήματα συγκρίθηκαν ξανά στον μαγνητικό τομογράφο, οπότε εντοπίστηκαν μεταβολές στη λευκή ουσία.

Οι αλλαγές αυτές εντοπίστηκαν μάλιστα στις περιοχές του εγκεφάλου που αναλαμβάνουν τις απαιτητικές λειτουργίες τις οποίες απαιτούν τα ζογκλερικά κόλπα: άριστο συντονισμό χεριού-ματιού, γρήγορες κινήσεις ακριβείας και παρακολούθηση κινούμενων αντικειμένων στην περιφέρεια του οπτικού πεδίου.

Η Δρ Γιόχανσεν-Μπεργκ ελπίζει τώρα ότι η έρευνα θα οδηγήσει σε κλινικές εφαρμογές, για παράδειγμα σε μεθόδους διέγερσης του εγκεφάλου για τη διατήρηση και ενίσχυση των νευρικών του κυκλωμάτων:

«Η γνώση ότι τα μονοπάτια του εγκεφάλου μπορούν να ενισχυθούν θα μπορούσε να έχει σημασία σε μακροπρόθεσμη βάση, καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεραπεία για νευρολογικές ασθένειες, όπως η πολλαπλή σκλήρυνση, στις οποίες αυτά τα μονοπάτια εκφυλίζονται» εκτίμησε.

Newsroom ΔΟΛ


http://www.in.gr/NEWS/article.asp?lngEntityID=1062...


---
Be the Love you wish to see in the world!!! :D
Οι ζογκλέρ μέσα στην Ιστορία
Όταν αποφάσισαν κάποτε για πρώτη φορά δύο άνθρωποι να δουν ποιος μπορεί  να τρέξει πιο γρήγορα μέχρι απέναντι, κάπου αλλού δυο άλλοι ανταγωνίζονταν ποιος μπορεί να ισορροπήσει για περισσότερη ώρα  στη μύτη του ένα κοντάρι!

Τότε άρχισε το juggling!

Σε αιγυπτιακές τοιχογραφίες εικονίζονται γυναίκες και άντρες να παίζουν με μπάλες, ενώ ζογκλέρ αναφέρονται σε αρχαία και μεσαιωνικά κείμενα -κάποιοι δε ονομαστικά, όπως ο διάσημος ρωμαίος Septimus Spika με τις επτά γυάλινες σφαίρες του!

Οι επαγγελματίες ζογκλέρ ήταν αναγκασμένοι να ταξιδεύουν συχνά, αναζητώντας καινούργιο κοινό σε διάφορα πολυσύχναστα μέρη, για να παρουσιάσουν τη τέχνη τους.

Τους συναντούσε κανείς στα εμπορικά παζάρια και στις πλατείες, σε γιορτές και πανηγύρια να επιδεικνύουν το ταλέντο τους προκαλώντας τον θαυμασμό με τις σπάνιες και περίεργες ικανότητές τους και καμιά φορά και το γέλιο με κάποιο αστείο κόλπο τους! Η παρουσία τους ήταν επίσης απαραίτητη στις αυλές των ευγενών, διασκεδάζοντας τους σε επίσημες τελετές ή συμπόσια.
 

 

Οι ζογκλέρ όπως απεικονίζονται μέσα από την τέχνη στους διάφορους πολιτισμούς:


http://www2.bc.edu/~lewbel/jugweb/history-1.html

http://www.zogler.gr/juggling_history.html




http://www2.bc.edu/~lewbel/jugweb/Icon/GREEK.GIF

---
Be the Love you wish to see in the world!!! :D

Ζωομορφία-Θηριανθρωπία
Ο μύθος του λυκάνθρωπου στην Ευρώπη εδώ κι εκατοντάδες χρόνια σχετίζεται με την ιδέα ενός ανθρώπου που μπορεί να μεταμορφωθεί σε λύκο κατά την πανσέληνο. Ο μύθος ξεκίνησε από την Γερμανία περίπου στα τέλη του 16ου αιώνα. Διάφοροι πολιτισμοί έχουν διαφορετικές εκδοχές ζωομορφίας, όπως οι άνθρωποι - τίγρεις στην Ινδία ή οι άνθρωποι - αλεπούδες στην Κίνα. Επιπλέον σε διάφορες περιπτώσεις στην παγκόσμια μυθολογία υπάρχουν αναφορές για ανθρώπους που μπορούν να μεταμορφωθούν σε διάφορα είδη ζώων. Ο όρος που χρησιμοποιείται επίσης για τη ζωομορφία είναι και η λέξη "θηριανθρωπία" (therianthropy) η οποία προέρχεται από τη λατινική λέξη "ther" που σημαίνει άγριο ζώο κι από τη λέξη "anthro" που σημαίνει άνθρωπος. Είναι όμως η θηριανθρωπία αληθινή; Μπορεί ένας άνθρωπος να μεταμορφωθεί πραγματικά σε ζώο;
Η ζωομορφία δεν είναι ένα φαινόμενο του οποίου η εγκυρότητα μπορεί εύκολα να αποδειχθεί. Για όσους το πιστεύουν, είναι αδιαμφισβήτητο ότι έχουμε να κάνουμε με μια περίπτωση μεταμόρφωσης. Το πρόβλημα όμως έγκειται στο ότι μια εμπειρία ζωομορφίας είναι μια εμπειρία υποκειμενική παρά αντικειμενική. Οι υποκειμενικές εμπειρίες από την φύση τους είναι δύσκολο να αποδειχθούν σε κάποιον που δεν τις βίωσε, ο οποίος μπορεί μεν να τις θεωρεί πιθανές αλλά δε μπορεί να έχει αποδεικτικά στοιχεία.
Το θέμα λοιπόν με την ζωομορφία είναι ότι, όπως και σε όλα τα παραφυσικά φαινόμενα, δύσκολα αποδεικνύεται ως αληθινή. Λόγω της έλλειψης απτών αντικειμενικών στοιχείων, οι εμπειρίες αυτές εξετάζονται από ψυχολογική σκοπιά. Εάν αρκετοί άνθρωποι ισχυριστούν ότι είδαν με τα μάτια τους έναν άνθρωπο να μεταμορφώνεται σε ζώο τότε αυτό θεωρείται ομαδική παραίσθηση. Εάν ένα μόνο άτομο ισχυριστεί ότι μπορεί να μεταμορφώνεται, τότε θεωρείται ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος προσπαθεί να υιοθετήσει τις θετικές πλευρές ενός ζώου για να εξελιχθεί, το οποίο μπορεί να επιφέρει μεν κάποιες αλλαγές στο άτομο, αλλά σε επίπεδο ανάπτυξης θετικών ιδιοτήτων μόνο κι όχι μεταμόρφωσης. Με αυτό τον τρόπο, αυτός που πιστεύει στην ζωομορφία θα συνεχίσει να την πιστεύει, αλλά δε θα μπορέσει να το αποδείξει σε αυτόν που δεν πιστεύει.
Τι είναι όμως η ζωομορφία για αυτόν που πιστεύει σ' αυτήν;
Η ζωομορφία χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες:φυσική,μιμητική και πνευματική.Κι οι τρεις κατηγορίες συνδέονται στενά με τον σαμανισμό, αλλά δεν είναι απαραίτητο κάποιος να είναι σαμάνος για να εξασκηθεί στην ζωομορφία. Στην πραγματικότητα πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με τον σαμανισμό εξασκούνται σε έναν ή περισσότερους τύπους ζωομορφίας είτε για προσωπική τους ικανοποίηση είτε για πλάκα. Μερικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι δε μπορούν να το αποφύγουν επειδή είναι περισσότερο ζώα παρά άνθρωποι. Οι λόγοι για μια τέτοια πρακτική μπορεί να είναι είτε για καλό είτε για κακό, ανάλογα με τον κάθε άνθρωπο. Άσχετα με το ποιο είναι το πρωταρχικό κίνητρο για τη μεταμόρφωση, όταν αυτή συμβαίνει εκείνος που μεταμορφώνεται δέχεται όλες τις πλευρές ενός ζώου, και τις καλές και τις κακές.
Η φυσική μεταμόρφωση είναι η πραγματική αλλαγή κάποιου ανθρώπου σε ζώο. Σε ποικίλες περιπτώσεις, κάποιοι άνθρωποι πετυχαίνουν αυτή τη μεταμόρφωση μέσω κάποιου τελετουργικού, άλλοι πιστεύουν ότι το βιώνουν επειδή τους κυνηγάει κάποια «κατάρα». Για οποιονδήποτε λόγο και με οποιονδήποτε τρόπο κι αν συμβαίνει αυτή, ο άνθρωπος ταυτίζεται πραγματικά με το ζώο στο οποίο έχει μεταμορφωθεί. Παρόλα αυτά εξετάζεται ακόμα το κατά πόσο ο άνθρωπος αυτός διατηρεί τις δικές του διανοητικές ικανότητες ή αποκτά εκείνες του ζώου. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο νους του παραμένει ανθρώπινος ενώ άλλοι ότι μεταβαίνει στο επίπεδο του ζώου. Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή μικρότερης αποδοχής που αναφέρει ότι ο νους αυτού που μεταμορφώνεται είναι ένα υβρίδιο μεταξύ ανθρώπινου και ζωώδους νου. Οι παραδοσιακές ιστορίες για λυκάνθρωπους, αφορούν τον παραπάνω τρόπο μεταμόρφωσης. Τέτοιες ιστορίες όμως είναι πιθανότατα το αποτέλεσμα παραισθήσεων ή νοητικής σύγχυσης, γεγονός που μας φέρνει στο νου ιστορίες και θρύλους, που προσπαθώντας να εξηγήσουν τις δυνάμεις των μαγισσών, πυροδότησαν τελικά το κυνήγι τους στην Ευρώπη.
Οι ιθαγενείς σαμάνοι πιστεύεται ότι έχουν την ικανότητα να μεταμορφώνονται σε ζώα. Πολλοί υποστηρίζουν ότι έχουν δει σαμάνους ή άλλους ανθρώπους να μεταμορφώνονται, ή τουλάχιστον έχουν τέτοιες ενδείξεις. Από τους τρεις τύπους μεταμόρφωσης, αυτός της φυσικής μεταμόρφωσης απαιτεί αντικειμενικά στοιχεία για την απόδειξή του. Παρόλα αυτά, οι μόνες αποδείξεις συνήθως αφορούν προσωπικές μαρτυρίες χωρίς καμία πειστική ισχύ.
Στη μιμητική ζωομορφία ο άνθρωπος ντύνεται και συμπεριφέρεται όπως ένα ζώο προκειμένου να λάβει τις δυνάμεις και τις ιδιότητες του. Αυτός ο τύπος μεταμόρφωσης χρησιμοποιείται ευρέως από τους σαμάνους όλου του κόσμου κι επιτυγχάνεται μέσω κάποιου τελετουργικού. Ο άνθρωπος θα ντυθεί κατάλληλα μιμούμενος το ζώο, φορώντας γούνες, φτερά, ή βάφοντας το σώμα του με τα χρώματα του ζώου που επικαλείται. Στην συνέχεια συμπεριφέρεται όπως αυτό, μέσω κάποιου χορού ή διαφόρων χειρονομιών για να καλέσει την δύναμη του ζώου.
Αυτός ο τύπος της μεταμόρφωσης είναι το ενδιάμεσο στάδιο ανάμεσα στην φυσική και την πνευματική μεταμόρφωση. Στο φυσικό επίπεδο ο άνθρωπος μιμείται το ζώο, ενώ καλεί τις πνευματικές δυνάμεις του ζώου, τις οποίες το ζώο του παραχωρεί για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Όταν το πνεύμα του ζώου ενσαρκωθεί στον άνθρωπο, ο άνθρωπος μεταμορφώνεται σε ζώο για λίγο, συνήθως για μερικές ώρες. Κατά την διάρκεια του τελετουργικού κι ενώ έχει καταληφθεί από το πνεύμα του ζώου, το άτομο βρίσκεται σε μια κατάσταση έκστασης ενώ δεν θυμάται πάντοτε τι συμβαίνει εκείνες τις ώρες. Ενώ είναι σ' αυτήν την εκστατική κατάσταση, μπορεί να χρησιμοποιήσει την δύναμη του για να αποκτήσει απόκρυφες γνώσεις, να θεραπεύσει ανθρώπους, να εκδιώξει δαίμονες ή να επιτύχει διάφορους σκοπούς του που δεν θα μπορούσε κανονικά να τους επιτύχει.
Ο τρίτος τύπος της μεταμόρφωσης λαμβάνει χώρα σε πνευματικό επίπεδο. Και πάλι η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται από τους σαμάνους για να αποκτήσουν γνώσεις αποκρυφισμού, να θεραπεύσουν, να εκδιώξουν δαίμονες ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο για τον οποίο μπορεί να χρειάζονται τη δύναμη του ζώου. Αυτή η μέθοδος επίσης χρησιμοποιείται ευρέως από πολλούς ανθρώπους που είτε πιστεύουν σε κάποιο παγανιστικό σύστημα αξιών, είτε κάνουν συνειδητό ονείρεμα ή αστρική προβολή. Με αυτόν τον τρόπο η μεταμόρφωση συμβαίνει στο πνευματικό επίπεδο, αλλά δεν υπάρχει καμία μίμηση ή αλλαγή στο φυσικό. Αυτή η κατάσταση συχνά επιτυγχάνεται μέσω διαλογισμού, αστρικής προβολής, ονείρων ή έκστασης. Με αυτήν τη μέθοδο το άτομο αποκτά κάποια στοιχεία από την δύναμη του ζώου έτσι ώστε να τα χρησιμοποιεί στην κανονική του ζωή. Αν και αρκετά συχνά θεωρείται ότι αυτός ο τύπος μεταμόρφωσης χρησιμοποιείται για προσωπικό όφελος, κάτι τέτοιο δεν ισχύει πάντοτε.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιοι άνθρωποι εξασκούνται επάνω στη μεταμόρφωση. Όπως οι σαμάνοι, αρκετοί από αυτούς δεν προσπαθούν μόνο να ενσαρκώσουν το πνεύμα του ζώου, αλλά προσπαθούν να γίνουν αυτό το ζώο σε φυσικό επίπεδο. Πιστεύεται ότι αυτοί οι άνθρωποι αποζητούν γνώση και δύναμη ή ότι θέλουν να βελτιώσουν κάποια χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα. Αν και δεν υπάρχουν αρκετά απτά αποδεικτικά στοιχεία που να συνηγορούν υπέρ του ότι η ζωομορφία υφίσταται, παρόλα αυτά πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στην ύπαρξη της καθώς επίσης κι ότι έχουν καταφέρει να μεταμορφωθούν σε ζώα μέσω των πρακτικών που χρησιμοποιούν. Εξάλλου, οι μύθοι για τους λυκάνθρωπους υπάρχουν σε πολλά μέρη του κόσμου, οπότε υπάρχει κάποιος λόγος που οδήγησε στην δημιουργία αυτών των μύθων.

http://tech.pathfinder.gr/xpaths/unexplained/22169...

Ζωγραφιά και Συμβολισμός
Ανίχνευση συναισθημάτων μέσω της παιδικής ζωγραφιάς


Κορακιανίτη Παναγιώτα, Κλινικός Ψυχολόγος

Η ζωγραφιά είναι η αυθόρμητη και προβολική έκφραση του εσωτερικού κόσμου του δημιουργού της. Αναρωτιέστε σίγουρα γιατί να μην πει αυτό που θέλει και να μπει στη διαδικασία να το ζωγραφίσει. Στην προσχολική και σχολική ηλικία είναι “βίαιο” και δύσκολο για το παιδί να λεκτικοποιήσει το συναισθηματικό του κόσμο. Η χρυσή τομή επικοινωνίας για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι τρόποι έκφρασης που διεκολύνουν τα παιδιά. Εν προκειμένω οι ζωγραφιές. Θα μελετήσουμε επιγραμματικά τον τρόπο αυτό εξωτερίκευσης των συναισθημάτων τους και τους συμβολισμούς της ζωγραφιάς.
Η ζωγραφιά ακολουθεί τα στάδια της νοητικής, αντιληπτικής και σωματικής ανάπτυξης του δημιουργού της. Οι πληροφορίες που δίνει για τη συναισθηματική του κατάσταση είναι επίκαιρες. Γι’ αυτό όταν το παιδί μάς δωρίζει μια ζωγραφιά, προσδοκά κατανόηση. Πρέπει να εκτιμάται η σπουδαιότητα της διεργασίας αυτής, χωρίς παρεμβολές, ώστε να εξελίσσεται ανάλογα με τα στάδια που ακολουθεί η ανάπτυξη του. Ειδάλλως παρεμβαίνουμε για να εξελιχθεί με τον τρόπο που θα επιθυμούσαμε εμείς ως γονείς, παιδαγωγοί κτλ.
Αφού εκτιμήσουμε τη διεργασία αυτή, ενισχύουμε τη χαρά της δημιουργίας που βιώνει το παιδί και το ενθαρρύνουμε να συνεχίσει. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα του δείχναμε αν του ζητούσαμε να μας περιγράψει τη ζωγραφιά του και κατ’ επέκταση τι το απασχολεί. Υπάρχει φυσικά και η κατηγορία παιδιών που δε θέλουν να ζωγραφίσουν ίσως γιατί δεν είναι έτοιμα να μοιραστούν μαζί μας κάτι τόσο σπουδαίο για τα ίδια. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να σεβαστούμε το αίτημά τους και να περιμένουμε πότε θα είναι έτοιμα να μπουν σε αυτή τη διαδικασία. Η υπομονή και η ενθάρρρυνση κάνουν τα παιδιά να νιώσουν αποδεκτά.

Σύμφωνα με τη Μαρίνοβα η ζωγραφιά χωρίζεται σε 3 κύρια οριζόντια μέρη:

ΣΚΕΨΕΙΣ
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ
Το μέρος της σκέψης αφορά το γνωστικό επίπεδο (φαντασία), του συναισθήματος το συναισθηματικό επίπεδο και της δραστηριοποίησης το επίπεδο πρακτικής ικανότητας.

και σε 3 κάθετα μέρη :

ΠΑΡΕΛΘΟΝ
ΠΑΡΩΝ
ΜΕΛΛΟΝ
Επιθυμητό είναι να αξιοποιούνται όλα τα επίπεδα εξίσου. Μην ξεχνάμε ότι δεν επεμβαίνουμε και αφήνουμε το δημιουργό ανεπηρέαστο να μας στείλει τα μηνύματά του.
H παιδική ζωγραφιά συνήθως ξεκινάει από μια απλή μουτζούρα. Η αξία της είναι μεγάλη στο συμβολισμό της ζωγραφιάς. Μέσα από τις μουτζούρες ξεκινάει η διαδικασία εξέλιξης της ζωγραφιάς και σιγά σιγά καταλήγει να γίνεται σύμβολο και κατ’ επέκταση απεικόνιση του συναισθήματος.
Το επόμενο στάδιο από το οποίο περνάει η μουτζούρα είναι ο συμβολισμός, που αρχικά είναι τυχαία ανακάλυψη και τελικώς εξελίσσεται σε συνειδητό σύμβολο.
Τα συνειδητά σύμβολα που χρησιμοποιούνται πιο συχνά από το παιδί είναι η ανθρώπινη φιγούρα, το σπίτι και το δέντρο. Οι υπόλοιπες φιγούρες που χρησιμοποιεί είναι συνήθως στοιχεία που δανείζεται από την καθημερινότητά του και του έχουν κάνει εντύπωση.
Μετά τα 6,5 χρόνια, στη ζωγραφιά πρέπει να διακρίνονται τα σύμβολα της και να έχουν μορφή κατανοητή. Επαναλαμβάνουμε ότι έχει μεγάλη σημασία η αίσθηση που προκαλεί αρχικά η ζωγραφιά και στη συνέχεια εκτιμούμε τα σύμβολα.

Αν για παράδειγμα το κύριο σύμβολο είναι το σπίτι (Μαρίνοβα, 2000):

Μεγάλο σπίτι: υγεία, καλή αντίληψη, ενισχυμένο αυτοσυναίσθημα.
Μικρό σπίτι: δηλώνει πως κάτι απασχολεί τον δημιουργό και υπάρχει μειωμένο έως καθόλου αυτοσυναίσθημα.
Σπίτι με πολλά παράθυρα:

συναντάται σε πολυπληθείς οικογένειες με έλλειψη προσωπικού χώρου
κοινωνική οικογένεια που κάνει συγκεντρώσεις και δέχεται συχνά επισκέψεις.
Σπίτι με πολύ μικρά παράθυρα:
Συναντάται σε παιδιά:

με μαθησιακές δυσκολίες
με δυσχέρειες στην οπτική αντίληψη
με δυσκολία στον προσανατολισμό
με εσωστρέφεια
με φοβίες
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα παράθυρα που δεν έχουν τοποθετηθεί στην σωστή θέση σε ένα παιδί που κάνει αντιμεταθέσεις γραμμάτων όπως μαμα→αμμα.
Σπίτι δίχως παράθυρα: κυριαρχεί φόβος, καχυποψία, εσωστρέφεια, αυταρχικοί γονείς.
Εάν παραλείπονται βασικά στοιχεία του σπιτιού δυσανάλογα με την αναπτυξιακή ηλικία του παιδιού-υπάρχει παραφωνία- έχουμε να κάνουμε με νευροφυσιολογικές δυσλειτουργίες. Οι δυσαναλογίες μέχρι τα 5,5 με 6 χρόνια δεν έχουν συμβολική εξήγηση. Αν όμως συνεχίζονται και μετά τα 6,5 ανάλογα εξηγούνται.
Στην συνέχεια κοιτάμε τα μικρά στοιχεία της εικόνας:
Πόρτα χωρίς πόμολο: εσωστρέφεια, αμυντική στάση, αδυναμία εισβολής στο χώρο του. Εάν δεν υπάρχει καθόλου πόρτα και η υπόλοιπη εικόνα βρίσκεται σε αρμονία, τότε το παιδί δεν είναι έτοιμο να ανοιχτεί ακόμα. Χρειάζεται χρόνο.
Σκεπή μικρή: έχει πολλές απαιτήσεις από τον εαυτό του. Το ότι είναι μικρή δε σημαίνει απαραίτητα κάτι αρνητικό.
Σκεπή μεγάλη: δε διαφέρει και πολύ από τη μικρή αλλά μπορεί να σημαίνει και το αντίθετο.
Καμινάδα: μας ενδιαφέρει αν κατευθύνεται στο παρελθόν ή στο μέλλον. Εάν καπνίζει και το τοπίο είναι χειμωνιάτικο δηλώνει αγάπη, ευχαρίστηση, θαλπωρή, ζεστασιά.
Σκαλοπάτια: δηλώνουν δυσκολία προσέγγισης

Αυτό που έχει πρωταρχική αξία σε μια ζωγραφιά είναι η αίσθηση που σου προκαλεί με την πρώτη ματιά. Μπορεί ο δημιουργός να έχει φτιάξει μια πολύ ωραία και χαρούμενη ζωγραφιά με σκούρα χρώματα ή και το αντίθετο.
Η χρήση των χρωμάτων έχει τον σκοπό της και σε καμία περίπτωση δεν είναι τυχαία. Αυτό που αντιπροσωπεύουν είναι ο συναισθηματικός πλούτος, τα βιώματα της κάθε κατάστασης και στιγμής, που μόνο με αυτόν το μοναδικό και ξεχωριστό τρόπο μπορούν να παρουσιαστούν.
Ενδεικτικά αναφερόμαστε στο τι αντιπροσωπεύουν τα χρώματα (Μαρίνοβα, 2000): - Βοηθάνε στην απελευθέρωση του συναισθήματος (θετικού και αρνητικού). – Εκδηλώνουν προτιμήσεις. – Λειτουργούν με τρόπο κατευθυντικό. – Αποβλέπουν στον επηρεασμό της διάθεσης. – Όταν κάποιο χρώμα χρησιμοποιείται πάρα πολύ έντονα και συχνά, το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι ξεχωριστό και σπουδαίο για το δημιουργό. – Όσο περισσότερα χρώματα χρησιμοποιηθούν δημιουργικά στη ζωγραφιά τόσο πιο σταθερός συναισθηματικά είναι ο δημιουργός και το αντίθετο. Αν πάλι γίνει υπερβολική χρήση ενός χρώματος αλλά το αποτέλεσμα είναι αισθητικά ωραίο, η χρήση μπορεί να θεωρηθεί και φυσιολογική.
Το χρώμα που συνήθως χρησιμοποιούν αρχικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα τα παιδιά είναι το κόκκινο και σταδιακά κάνουν χρήση και των άλλων χρωμάτων.Εδώ να συμπληρώσουμε ότι οι ερμηνείες δεν πρέπει να είναι ποτέ απόλυτες.
Υπάρχουν παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη ζωγραφιά και πρέπει πάντα να τους λαμβάνουμε υπόψιν μας όπως: πολιτισμικοί, περιβαλλοντικοί, θρησκευτικοί κ.ά.
Επιθυμητό είναι να αξιοποιούνται όλα τα επίπεδα εξίσου. Μην ξεχνάμε ότι δεν επεμβαίνουμε και αφήνουμε τον δημιουργό ανεπηρέαστο να μας στείλει τα μηνύματά του.

Βιβλιογραφία:

Ντεσισλάβα Μαρίνοβα, (2000). Οδηγός ανάλυσης ζωγραφιών. (Γιατί οι ζωγραφιές είναι τόσο σημαντικές για την εξέλιξη του παιδιού;) Sofia Bulgaria
Thomas, G.V.& Silk A.M.J., (1990). An introduction to the psychology of children’s drawings. London:Harvester
Μαζαράκη Κασσιανή, (1987). Η ζωγραφική στην προσχολική ηλικία. Λονδίνο.
http://www.paidiko-ergastiri.gr/index.php?option=c...



---
Be the Love you wish to see in the world!!! :D