Το μίσος είναι ανθρώπινο;

Το απόγεμα πήγαμε για καφέ με την παρέα μου. Ανοίξαμε μια κουβέντα λίγο μεταφυσική και πιο προχωρημένη. Υπήρχε μια διαφωνία μεταξύ μας. Και θέλω να σας ρωτήσω γι αυτό. Ένα ανώτερο ον, δηλαδή ένα ον από άλλο επίπεδο και ανώτερο πνευματικά επίπεδο θα μπορούσε να νιώσει μίσος; Θα μπορούσε να αλλάξει ένα ον της αγάπης και να γίνει ον του μίσους; Να κάνει πράξεις άσχημες από μίσος; Ο Παναγιώτης είδε μια ταινία με έκπτωτους αγγέλους. Η άποψη του ήταν πως οι άνθρωποι προσπαθούν όλα να τα δουν με το ανθρώπινο μάτι τους και ότι επειδή ο άνθρωπος νιώθει μίσος και εκδικείτε, πιστεύει ότι το ίδιο κάνουν και οι αγγέλοι και το ίδιο κάνουν και ανώτερες οντότητες και όντα από ανώτερα πεδία. Οι μισοί συμφωνούσαμε και οι μισοί όχι. Και μάλιστα ήταν πολύ έντονη η διαφωνία μας. Εγώ πάντως είμαι σίγουρη ότι ένα ον που μεγάλωσε σε άλλο πνευματικό επίπεδο και σε άλλο πεδίο, μέσα στη σοφία και στην αγάπη δεν μπορεί να κάνει πράξεις μίσους όπως ο άνθρωπος που καθημερινά ζει και βιώνει τι θα πει μίσος. Κάτι που έχει καταντήσει σαν αυτονόητη πραγματικότητα στον πλανήτη μας. Η ερώτηση μου είναι αν θα μπορούσε να αλλάξει ένα τέτοιο ον. Αν θα μπορούσε ένα τέτοιο ον να κάνει κακό.

Δεν υπάρχει μίσος...
ίσως να υπαρξει κάποια στιγμή θυμός..αγανάκτηση...για όσα δεν μπορούν να κατανοήσουν...
ίσως.,..
τελος πάντων..καλύτερα να απαντησει κάποιος άλλος στο ερωτημα σου.
Γειά σου μαριλένα!

Μακάρι να μπορούσα να σου απαντήσω διαφορετικά...
Αλλά, ναι είναι...
Είναι...

Δεν είναι εύκολο να σου εξηγήσω...
Αλλά για όλα υπάρχει μια αιτία... υπάρχουν πράξεις, που μπορεί να σε κάνουν να ξεχάσεις το φως και να πνιγείς στο σκοτάδι... να χάσεις τον δρόμο της επιστροφής... να μην προλάβεις...

Η αγάπη και ο ψυχικός πόνος... είναι ίδιος παντού...

Ξέρεις για τι ζήλεψαν οι "θεοί" πιο πολύ τον άνθρωπο;
Για την λήθη του...
Για τις ευκαιρίες του...

Σκέψου το λίγο...

Γεια σου angel1!

Καλησπέρα κυρία Αιθηρόη!
Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί μια οντότητα που έχει σοφία και γνώση και ζει σε άλλα επίπεδα να παρασυρθεί και να γεμίσει μίσος! Αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω. Καλά οι άνθρωποι αλλά ένα ον που ξέρει καλά το καλό και το κακό και είναι με το καλό, πως μπορεί να αλλάξει; Γιατί αν είναι έτσι, τότε όλοι έχουμε αδυναμίες. Και αυτό με την λήθη που λέτε, έννοείτε ότι ξεχνάμε τα λάθη μας και δεν ερχόμαστε με τύψεις στην ζωή; Η ότι ξεχνάμε εύκολα ότι μας συνβαίνει και ότι κάνουμε; Αυτό όμως είναι καλό; Εγώ αν είμουνα θεός δεν θα ζήλευα τους ανθρώπους αλλά απλά θα τους βοηθούσα να γίνουν καλύτεροι.

Πιστεύω ότι δεν υπάρχη μίσος μέσα στην ψύχη του Ανθρώπου ο κάθενας μας γεννήθηκε με τον σπόρο της αγάπης μέσα του . Ακόμα και η Άνθρωποι που έκαναν κάτι σε κάποιους άλλους το οποίο δεν ήταν καλό ακόμα και αυτοί έχουν αγάπη μέσα τους . Αν εγώ μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που δεν ήταν ότι καλλίτερο και αισθανόμουν θυμο , οργη, λύπη,βίωνα την κακομεταχείρηση και δεν είχα να πάρω ένα σημάδι τρυφερότητας απο το περιβαλλον μου. Τότε να θα είχα συσορευμένα όλα αυτά τα συναισθήματα, γιατί δεν μου έμαθε κανείς κάτι αλλο απο αυτό που έζησα.Αργότερα στην ζωή μου θα νομίζω ότι αν μεταχειρίζομαι έτσι τους συναθρώπους μου θα είναι και το σωστό!Το μίσος κατά την δική μου άποψη είναι αρνητικά συναισθήματα συσωρευμένα στην ψυχουλα του κάθε ανθρωπου οποιος δεν γνώρισε κάτι όμορφο! Ενα άλλο παράδειγμα είναι όταν δύο Ανθρωποι που ήταν ζευγάρι χωρίσουν, ό ένας απο τους δύο που θα νίωση την απόριψη, μπορεί να καταλήξη να έχει και μίσος για τον άλλον .
Ο φθόνος ειναι συνέχιση της ζήλιας δεν είναι το ίδιο το γράφω και αυτό επειδή πολλοί τον μπερδεύουν με το μίσος , μπορεί όμως ένας που φθονεί να φταση και στο μίσος .Επειδή σε τυφλώνει ο φθόνος δεν γνωρίζεις τι κάνεις .

Άν υπάρχει παιδεία και κατανοήση τότε ίσως να εξαλιφθούν αυτά τα συναισθήματα που σε εγκλωβίζουν όλοι γεννηθήκαμε με αγάπη μέσα μας .
Αν πάρουμε ένα παράδειγμα αγάπης βλέπουμε τον Χριστο ! Ηρθε να μας μιλήση για αγάπη και τον σταυρώσαν, αυτοί που φοβήθηκαν την αγάπη . Δεν μας μισή ίσα ίσα μας αγαπαει γιατι ο ίδιος είναι αγάπη και φώς.

Καταλαβαίνω αυτό που μου λέτε και ευχαριστώ που απαντάτε. Αλλά δεν μπορώ να λέω πως δεν υπάρχει μίσος. Γιατί υπάρχει και το έχουμε δει όλοι μας γύρω μας αρκετές φορές. Δεν είναι κακό να βλέπουμε την αλήθεια. Μόνο έτσι θα δούμε και την αρώστια και θα μπορέσουμε να την θεραπεύσουμε. Αλλά το ερώτημα μου είναι συγκεκριμένο. Όπως και να το λέτε το μίσος, θυμό η και φόβο και οργή κλπ. εγώ δεν μπορώ να καταλάβω και να δεχτώ ότι δικιολογούντε όντα που έχουν άλλη σοφία και γνώση ανώτερη από αυτή των ανθρώπων και ξέρουν καλά το καλό και το κακό, ότι μπορούν να νιώσουν οργή και μίσος. Και η ιστορία και η μυθολογία και η θρησκείες έχουν τέτοια παραδείγματα. Δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό. Δηλαδή μου φαίνεται απίστευτο που μπορούν να νιώσουν έτσι. Υποτίθεται ότι είναι πιο σοφοί και ξέρουν περισσότερα για το τι είναι καλό για όλους στον κόσμο. Δεν μπορώ να σας δώσω να καταλάβετε σωστά. Συγνώμη!

Θέλω να κάνω δυο ερωτήσεις.
Πρώτον υπάρχει περίπτωση να έρθουν όντα εδώ να μας βοηθήσουν και οι άνθρωποι με τις πράξεις μας να τους κάνουμε να θυμώσουν και να μας μισήσουν; Κάνουμε τόσο κακό στον πλανήτη και μεταξύ μας! Δεν θέλει πολύ!
Δεύτερον εσείς κυρία Αιθηρόη έχετε νιώσει ποτέ θυμό και μίσος για τον άνθρωπο;

Marilena μου...

Δεν έχεις λόγους να φοβάσαι...
Κάποιος που έρχεται να σε βοηθήσει, γνωρίζει τις αδυναμίες σου... και τις δυνάμεις του...

Οι άνθρωποι κάνουν λάθη... αλλά δεν είναι όντα μίσους και κακίας...
Κάνουν λάθη...
Όλοι κάνουμε... όλοι κάνουν... αυτό είναι ένας τρόπος μάθησης... όχι εκδίκησης...

Αρκετή τιμωρία έχει προκαλέσει μόνος του στον εαυτό του ο άνθρωπος... Δεν νομίζεις;
Δεν χρειάζεται και "ξένη" βοήθεια σε αυτό...

Μην ανησυχείς...

Όχι μίσος δεν έχω νιώσει για τον άνθρωπο... μπορεί να θυμώνω...
Αλλά όχι δεν έχω μισήσει τον άνθρωπο...

Ένα τέτοιο συναίσθημα, δεν πρέπει να αφήνεται αλόγιστα...
Και πίστεψε με, το γνωρίζω πολύ καλά...

Αλλά είναι κάτι που δεν χρειάζεσαι και δεν σε αφορά...

Μάτια μου...
Μην φοβάσαι...

Σ αυτό έχετε δίκιο. Ουφ! Μου έφυγε ένα βάρος. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Η κουβέντα που είχα με την παρέα μου με έκανε λίγο άνω κάτω. Αλλά ηρέμησα τώρα. Σας ευχαριστώ πολύ κυρία Αιθηρόη!
Σας ευχαριστώ όλους! Να ρωτήσω και κάτι τελευταίο πιο προσωπικό; Γιατί διάβασα και κάποια ποιήματα σας. Όχι μάλλον δεν θα ρωτήσω. Μου φτάνει όσα πήρα. Πάντως πιστεύω ότι όσα γράφετε είναι κομμάτια από τις ζωές σας και μνήμες. Το είπα. Καληνύχτα σας και ευχαριστώ που μιλήσαμε. Και θα τα σκεφτώ καλά όλα όσα είπαμε.

(Χε χε...)

Καληνύχτα μικρή μου...
Όνειρα φωτεινά...