Tο DNA μας δεν είναι από την ΓΗ

angels:

Γενετιστές ανακάλυψαν πως το DNA μας δεν είναι από την ΓΗ

Πριν 3 χρόνια ενας καθηγητής Samuel Chang, ένας από τους βασικούς συντελεστές της ομάδας που χαρτογραφούσε το ανθρώπινο DNA από την δεκαετία του 1990 εξέπληξε τους πάντες δηλώνοντας ότι το ανθρώπινο είδος μπορεί να δημιουργήθηκε σε ένα εξωγήινο εργαστήριο.

Σύμφωνα με το λεγόμενο junk DNA (95% του DNA που το θεωρούν άχρηστο γενετικό υλικό) είναι στην πραγματικότητα μέρος από πειράματα που πραγματοποίησαν οι εξωγήινοι, όταν στα εργαστήρια τους σχεδίαζαν νέες μορφές ζωής και αργότερα τις έσπειραν σε κατοικήσιμους πλανήτες ενώ μόνο το 5% λένε ότι περιέχει πληροφοριακό υλικό.

(Κανένας και σε κανένα forum ή blog ή περιοδικό δεν κατάφερε να βρει τα ίχνη του Samuel Chang αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο εν λόγω επιστήμονας δεν υπάρχει ή ότι είναι ψέμα...)

Λένε ότι το 2004 το περιοδικό new scientist δημοσίευσε ένα περίεργο άρθρο για έναν καθηγητή αστροβιολογίας τον paul Davies όπου λέει ότι είναι λάθος να πιστεύουμε πως ένας εξωγήινος πολιτισμός θα προσπαθούσε να έρθει σε επαφή μαζί μας μέσω σημάτων που θα έπιανε κάποιο ραδιοτηλεσκόπιο.

Αντίθετα, θα πρέπει να άφησε στο διάβα του απτά αντικείμενα ή χειροπιαστά σημάδια, όπως ακριβώς ο μονόλιθος στο 2001: η Οδύσσεια του Διαστήματος. Έτσι καθώς ο αυτόχθονος πολιτισμός του κάθε πλανήτη έφτανε στο κατάλληλο εξελικτικό επίπεδο, θα μπορούσε να βρει και να αποκωδικοποιήσει τις εξωγήινες επιδράσεις στο περιβάλλον του.

Αντίστοιχα υποστηρίζει πως το ανθρώπινο DNA πρέπει να έχει δεχθεί την παρέμβαση μιας εξωγήινης διάνοιας. Αν θέλουμε λοιπόν να γνωρίσουμε τους γαλαξιακούς μας γείτονες, θα πρέπει να στρέψουμε την ερευνητική μας ματιά βαθιά, στους φορείς των γενετικών πληροφοριών των κυττάρων μας.

Πόση σημαντική είναι αυτή ή είδηση? Αρκετά, γιατί ουσιαστικά επιστήμονες και ακαδημαϊκοί μιλάνε πλέον ανοιχτά για την πιθανότητα, η ανθρώπινη καταγωγή να είναι εξωγήινη.

Ένας άλλος καθηγητής ο Filipov Lachezar υπεύθυνος του Κέντρου Διεθνούς έρευνας της Ακαδημίας Επιστημών της Βουλγαρίας ανέφερε στα τέλη Νοεμβρίου 2009 ότι οι εξωγήινοι βρίσκονται ανάμεσα μας.

Επικοινωνούν μαζί μας με crop circles σε ολόκληρο τον κόσμο. Η ανθρώπινη φυλή θα είναι σε θέση να επικοινωνεί άμεσα μαζί τους με την δύναμη της σκέψης και όχι με ραδιοκύματα σε 10-15 χρόνια. (Δεν αναφέρει τίποτα για το DNA o συγκεκριμένος).

Ο επαφικός Alex Collier, την δεκαετία του 1980 υποστήριζε πως οι εξωγήινοι του εκμυστηρεύτηκαν την αλήθεια, πως δηλαδή το ανθρώπινο DNA είναι μια μίξη από 22 διαφορετικά εξωπλανητικά είδη ζωής.

Ο Ελβετός Eduard Albert Meier, έχοντας δεχτεί επανειλημμένα επαφές από πλάσματα που ήρθαν από τις Πλειάδες, φωτογράφισε ορισμένα από αυτά, εμφανίζοντας στο φιλμ, όμορφες ξανθιές και ανθρωπόμορφες κοπέλες.

Αλλά και στις αρχές του 20 αιώνα η ιδέα πως η γενετική ρίζα του ανθρώπου έχει μια ανώτερη προέλευση εντυπώθηκε στους πίνακες κάποιας Hilma Af Klint, η οποία την περίοδο 1906-16, αφού ερχόταν σε επαφή μέσω πνευματικών συνεδρίων με τους ανώτερους αγνώστους, ζωγράφισε μια σειρά από εικόνες αποκρυφιστικού περιεχομένου.

Ένας από αυτούς φέρει το τίτλο «Αυτό που πραγματικά είναι ο άνθρωπος», δείχνει ένα διπλό ελικοειδές νήμα που μοιάζει εκπληκτικά με την πολύνουκλεοδιτική αλυσίδα του DNA. Σας θυμίζω πως ο πίνακας αυτός σχεδιάστηκε περίπου 40 χρόνια πριν την ανακάλυψη της δεξιόστροφης διπλής έλικας του DNA! Ποιος γνώριζε τι είναι αυτή η έλικα και το αποκάλυψε στην Hilma?

Φυσικά, εδώ μπορούμε να προσθέσουμε και την περίπτωση του Ερμητικού Κηρυκίου, με τα δύο περιστρεφόμενα φίδια.. Είναι δυνατόν όλοι αυτοί - επιστήμονες και επαφικοί να κάνουν λάθος? Μήπως πραγματικά ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε σ'άυτόν τον πλανήτη αλλά μεταφέρθηκε από έναν άλλο κόσμο?

Πηγή: Mystery

Ακόμα και οι επιστημονικές ενδείξεις είναι αρκετές.Αλλά ακόμα και αν κάποιος εξέταζε το θέμα με λογική,καθημερινή ματιά,θα έβλεπε το εξής:


   Στον πλανήτη αυτό,συναντά κανείς διάφορα είδη συνείδησης:Είτε αυτά είναι φυσικά στοιχεία(νερό,αέρας,φωτιά) ή πιο σύνθετες μορφές ζωής(φυτά,ζώα) ,η κίνησή τους διέπεται από αρχέγονα,αυθεντικά ένστικτα και από μία απλότητα.Όλα ακολουθούν ένα κύκλο.


  Η πολυπλοκότητα της συμπεριφοράς του ανθρώπου..Η σκληρότητα,η πονηριά,η εφευρετικότητα,η δημιουργία,προδίδουν ένα διχασμό που ενυπάρχει μέσα του.Σαν να μην έχει ξεκάθαρη ταυτότητα,σαν να είναι όντως αποτέλεσμα μείξης διαφόρων συνειδήσεων που ακόμα συγκρούονται μεταξύ τους στο εσωτερικό του.Ένα πλάσμα υπό διαμόρφωση.

  Ο τρόπος λειτουργίας της διάνοιάς του,δεν συναντάται πουθενά αλλού στο φυσικό περιβάλλον της Γης.Κατ' εμέ,η εξωγήινη προέλευσή του δεδομένη

Sunlight έγραψε:

Ακόμα και οι επιστημονικές ενδείξεις είναι αρκετές.Αλλά ακόμα και αν κάποιος εξέταζε το θέμα με λογική,καθημερινή ματιά,θα έβλεπε το εξής:


   Στον πλανήτη αυτό,συναντά κανείς διάφορα είδη συνείδησης:Είτε αυτά είναι φυσικά στοιχεία(νερό,αέρας,φωτιά) ή πιο σύνθετες μορφές ζωής(φυτά,ζώα) ,η κίνησή τους διέπεται από αρχέγονα,αυθεντικά ένστικτα και από μία απλότητα.Όλα ακολουθούν ένα κύκλο.


  Η πολυπλοκότητα της συμπεριφοράς του ανθρώπου..Η σκληρότητα,η πονηριά,η εφευρετικότητα,η δημιουργία,προδίδουν ένα διχασμό που ενυπάρχει μέσα του.Σαν να μην έχει ξεκάθαρη ταυτότητα,σαν να είναι όντως αποτέλεσμα μείξης διαφόρων συνειδήσεων που ακόμα συγκρούονται μεταξύ τους στο εσωτερικό του.Ένα πλάσμα υπό διαμόρφωση.

  Ο τρόπος λειτουργίας της διάνοιάς του,δεν συναντάται πουθενά αλλού στο φυσικό περιβάλλον της Γης.Κατ' εμέ,η εξωγήινη προέλευσή του δεδομένη

ειθε στον επομενο ουρανο του συμπαντος που το dna παλλι δεν θα ειναι απο την γη

να καταφερουν οι αθρωποι με της πραξης τους 
στον ξανα επομενο να γινη το dna τους να γινη γηηνο και οχι
απο εξωγηηνους να προερχεται

αμην αμην αμην

Συμφωνω και θα επαυξήσω

ΜΗΤΙΣ

ΜΗΤΙΣ, Μήτιδα, (Μήτις). Η προσωποποίηση της σύνεσης, περιγράφεται ως μια κόρη του Ωκεανού και της Τηθύς. Με την παρότρυνση του Δία, έδωσε στον Κρόνο ένα εμετικό, οπότε έφερε πίσω τα παιδιά του, τον οποίο είχε κατασπαράξει (Apollod. Ι. 2. § 1, και γ .; Hes. Theog.471). Ήταν η πρώτη αγάπη και η σύζυγος του Δία, η οποίο είχε αρχικά προσπάθησει να τον αποτρέψει από το να μεταμορφώνεται με διάφορους τρόπους. Αυτή προφήτευσε για τον Δία ότι θα γεννήσει πρώτα ένα κορίτσι και στη συνέχεια ένα αγόρι το οποίο θα ήταν προορισμένο από την μοίρα να τον ξεπεράσει. Για το λόγο αυτό, ο Δίας την καταβρόχθισε, όταν ήταν έγκυος στην Αθηνά, και στη συνέχεια ο ίδιος γέννησε μια κόρη, που ξεπήδησε από το κεφάλι του (Apollod i 3. § 6?... Hes Theog. 886). Πλάτων (Sympos. σελ. 203, β.) και σύμφωνα με τον Ησίοδο, ο Δίας καταβρόχθισε την Μήτις με τη συμβουλή του Ουρανού και της Γης, ​​που αποκάλυψε επίσης σ 'αυτόν το πεπρωμένο του γιου του.

Πηγή: Λεξικό της ελληνικής και ρωμαϊκής βιογραφίας και της μυθολογίας.

Μετάφραση επιμέλεια και επεξεργασία άρθρου από την HellasForEver Gr Team  theoi.com για το: prophecies-and-unexplained.blogspot.com


Η Μήτις ήταν, κατά τον Ησίοδο, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος και πρώτη σύζυγος του Δία. Κατά τον Ακουσίλαο, η Μήτις γεννήθηκε μαζί με τον Έρωτα και τον Αιθέρα, από την ένωση του Ερέβους και τηςΝύχτας, που προήλθαν από το Χάος.

Θεωρούνταν θεά της σοφίας και της φρόνησης, ιδιότητες που κληρονόμησε στην κόρη της Αθηνά. Η Μήτιδα ήταν η προσωποποίηση για τους αρχαίους όχι απλά της σοφίας και της φρόνησης αλλά του είδους της πονηριάς και της επαγρύπνησης που εκπροσωπεί από τους ανθρώπους ο Οδυσσέας και από τα ζώα η αλεπού.

Η Μήτις είναι αυτή που για να βοηθήσει το Δία προσέφερε στον Κρόνο το εμετικό φάρμακο που θα τον εξαναγκάσει να ξεράσει τα παιδιά του που είχε καταπιεί. Μετά την νίκη του στην Τιτανομαχία ο Δίας αρχίζει την βασιλεία του με το γάμο του με τη Μήτιδα που του προσφέρει μια πολύτιμη συμμαχία.

Σύμφωνα με έναν χρησμό η Μήτις θα γεννούσε πρώτα μια κόρη και έπειτα έναν γιο που θα καταλάμβανε την εξουσία και θα κυβερνούσε θεούς και ανθρώπους. Μόλις ο Ζευς πληροφορήθηκε τον χρησμό, φοβούμενος μην πάθει ότι και ο πατέρας του Κρόνος, κατάπιε τη Μήτιδα, ενώ κυοφορούσε ακόμη την Αθηνά. Έπειτα με τη βοήθεια του Ηφαίστου, ο Δίας γέννησε την Αθηνά, ενώ η Μήτις παρέμεινε μέσα του.

Το παιδί της Μήτιδος, η Αθηνά επίσης θεά της σοφίας γεννήθηκε πάνοπλο και τρομερό από το κεφάλι του Δία με τη βοήθεια μιας τσεκουριάς του Ηφαίστου.
Χαρακτηριστικά της Μήτιδας

Εν αντιθέσει με τη Θέμιδα τη δεύτερη σύζυγο του Δία, η Μήτις αντιπροσωπεύει μια πιο πρωτόγονη εποχή, όπου ο αδύνατος για να γλιτώσει από τον δυνατότερο πρέπει να χρησιμοποιήσει την πονηριά του. Η επαγρύπνηση αλλά και η αλλαγή των μορφών άλλωστε είναι χαρακτηριστικό πολλών θαλάσσιων θεοτήτων, όπως ο Πρωτέας και η Θέτιδα. Η Μήτις δεν ήταν καθαυτό θαλάσσια θεότητα αλλά όμως ήταν κόρη δύο μυθολογικών θαλασσών. Και δεν είναι τυχαίο αφού το θαλάσσιο περιβάλλον είναι γεμάτο οργανισμούς που συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο.
Πηγή Wikipedia

.....Αναφέραμε παραπάνω ότι η Μήτιδα ήταν η πρώτη σύζυγος του Δία. Η αριθμολογία για τους αρχαίους Έλληνες είχε ιδιαίτερη σημασία. Η μονάδα θεωρούνταν ως αρχή όλων των αριθμών και συνεπώς ως περικλείουσα τις αρετές όλων.
....σαν αριθμός είναι αδιαίρετη, παραμένει αμετάτρεπη, και πολλαπλασιαζόμενη με τον εαυτό της παραμένει η ίδια, αφού ό,τι είναι ένα παραμένει πάντα ένα και η μονάδα ακόμα κι αν πολλαπλασιαστεί επ’ άπειρον με τη μονάδα παραμένει αναλλοίωτη μονάδα. Ο Ιάμβλιχος συνδέει τη μονάδα με τη Μνημοσύνη, λέγοντας: «Μονάς μνημοσύνη ωνομάσθη υπό των Πυθαγορείων» για να τν χαρακτηρίσει στη συνέχεια αρχή των πάντων:«Η μεν μονάς ως εν αρχή ούσα των πάντων.» Ο Πρόκλος μας μεταφέρει ότι: «Μονάς μεν ο νους ο αμερής, δεκάς δε ο κόσμος, η δε ψυχή τετράς, διο πας αριθμός μονάδος εκ κευθμώνος προήλθε τετράδ’ επί ζαθέην, ή δη τέκε μητέρα πάντων, άτροπον… δεκάδα» Ο ίδιος επίσης γράφει: «Πράγματι η μονάδα ανήκει στον ποιητή και πατέρα Δία, αφού περιέχει μοναδικώς το Παν•

(και τώρα δύο διαστάσεις , διαφορετικων πιθανοτητων μέσα στο άχρονο...)
Ο Πλάτωνας στο βιβλίο του “Συμπόσιο” μας αναφέρει ότι η Μήτιδα είναι μητέρα και του Πόρου: «… όταν γεννήθηκε η Αφροδίτη, οι θεοί κάθισαν σε πλούσιο τραπέζι και με τους άλλους κι ο γιος της Μήτιδος, ο Πόρος …» (Πλάτωνας, “Συμπόσιον”, 203b). Ο Πόρος ετυμολογικά συσχετίζεται με το ρήμα “πείρω” (=διατρυπώ, δημιουργώ πέρασμα ) Στην καθομιλούμενη είναι το μέσο διάβασης, το πέρασμα, αλλά και το επινόημα, το τέχνασμα, η διέξοδος. Έχει επίσης τη σημασία της προσόδου, του εισοδήματος. Στο γιο της Μήτιδας είναι προσωποποιημένη η εφευρετικότητα, η εύρεση των μέσων για την υπέρβαση μιάς δυσκολίας. Έτσι η Μήτιδα- φρόνηση δίνει τη δυνατότητα να ξεπερνάει αυτός που την έχει κάθε δυσκολία, να βρίσκει διεξόδους στη ζωή του με τις διάφορες επινοήσεις που κάνει και στο τέλος να έχει σαν πρόσοδο- πλούτο ζωής να παρακαθίσει στη γιορτή της Αφροδίτης και να έρθει σε επαφή με το κάλλος! Να γίνει συνδαιτυμόνας των θεών! Η κατάποση της Μήτιδας από τον Δία είχε σαν αποτέλεσμα να πάρει ο βασιλιάς των θεών όλη (μας ε'ιπιαν) τη σοφία και τη φρόνηση της κόρης του Ωκεανού. Παρόμοιες καταπόσεις έκανε και ο Κρόνος, καταπίνοντας τα παιδιά του. Ο Πρόκλος δίνει μια ερμηνεία: «Γιατί όπως ακριβώς η νόηση του δημιουργού είναι συνδεδεμένη με ολόκληρο το νοητό και λέγεται ότι καταπίνει μέσα του το σύμπαν, κατ’ αυτόν τον τρόπο και ο κόσμος με την αίσθησή του καταπίνει τον εαυτό του και περιλαμβάνει το γνωστικό του αντικείμενό του με τη σύμφυτή του γνώση.» (Πρόκλος, “Εις τον Τίμαιον Πλάτωνος”, βιβλ. Γ΄, 91, 19- 20) Ο στοχαστής Νεοπλατωνικός πηγαίνει το στοχασμό του παραπέρα και μας μεταφέρει με τα γραπτά του:
«Και, όπως ακριβώς ο δημιουργός λέγεται ότι καταπίνει το νοητό και το χωρά μέσα του, έτσι λοιπόν και ο κόσμος περιέχει μέσα του το κέντρο του• γιατί οι καταπόσεις που αναφέρονται από τους θεολόγους είναι ένα είδος περιλήψεων, αλλά οι καταπόσεις των προγόνων από τα παιδιά περιλαμβάνουν τα νοητά με τρόπο νοητικό, ενώ οι καταπόσεις των παιδιών από τους προγόνους περιλαμβάνουν τα νοητικά με τρόπο νοητό• γιατί αυτά που προόδευσαν, οι γεννήτορές τους τα επιστρέφουν και πάλι στους εαυτούς τους και τα συγκρατούν μέσα στην ολότητά τους. Και τις δύο αυτές, λοιπόν, έχει μιμηθεί το σύμπαν, καθώς μιμείται την κατάποση των προγόνων από τα παιδιά τους, στον βαθμό που περιστρέφεται γύρω από το κέντρο του και περιέχει μέσα του το κέντρο του, ενώ μιμείται την και τις περιλήψεις των παιδιών μέσα στους πατέρες, στο βαθμό που περιέχει μέσα του τα γεννήματά του και «περιέχει στον εαυτό του για τροφή τη φθορά του» και χωρά πάλι μέσα του όσα αποκόβονται από αυτό. Αυτά έχουν ειπωθεί όσον αφορά την αναλογία του σύμπαντος προς τους δύο πατέρες.» (Πρόκλος, “Εις τον Τίμαιον Πλάτωνος”, βιβλ. Γ΄, 93, 15- 30)
Οτιδήποτε φθαρεί στο σύμπαν, δηλαδή κάθε σύστημα που τελειώνει τον κύκλο του και αδρανοποιείται, πεθαίνει με κοσμικούς όρους, αποτελεί το υλικό, ώστε στο σύμπαν να δημιουργηθεί άλλο σύστημα, πιο εξελιγμένο. Επειδή τίποτα δεν υπάρχει στο σύμπαν χωρίς Νου, μιας και τα πάντα είναι αποτέλεσμα της Παγκόσμιας Υπερδιάνοιας, που ονομάζουμε Θεό, και ως «πανταχού παρών» ο Θεός, ο Συμπαντικός Νους είναι διάσπαρτος παντού τροφοδοτούμενος από τις εμπειρίες του συστήματος στο οποίο έχει διασπαρθεί. Η συσσωρευμένη εμπειρία του συστήματος απορροφάται και τροφοδοτεί εκείνο το μέρος που το απορρόφησε. Έτσι αυτό που θα δημιουργηθεί στη συνέχεια, θα περιέχει την πρότερη σοφία......http://vagiablog.blogspot.gr/2011/07/i.html

αυτά ειναι λοιπόν το δευτερο μικρό (μικρό κατα άλλους) προβλημα...

Έχει πραγματικά πολύ στοχευμένους και ενδιαφέροντες συμβολισμούς η Ελληνική Μυθολογία.Θέλω κάποια στιγμή να ασχοληθώ μαζί της,δεν το εχω κάνει παρά ελάχιστα.
  

    Εστιάζω στο κομμάτι αυτό που αναφέρεται στον Δία,που φοβούμενος μην έχει την ίδια κατάληξη με τον Κρόνο,υιοθετεί ουσιαστικά την συμπεριφορά του(!) .Ο δημιουργός φοβάται το δημιούργημα,ένα αρχέτυπο συμπεριφοράς που ενυπάρχει βαθιά μες τον άνθρωπο και συμβολίζει την κλίση του στο να αγκιστρώνεται από την εξουσία,να εναντιώνεται στην ροή των γεγονότων,και να προσπαθεί να χειραγωγεί καταστάσεις που έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους. Μπορούν να βγουν πολλά συμπεράσματα,αν και όχι πάντα ξεκάθαρα.