Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
H Ψυχή... το Εργαστήριο του Κόσμου...
Και ο Νους... ο Αλχημιστής των Πάντων... και η Αλήθεια, οδηγός!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου...Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν…Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο…Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις…
Ηλικία : 44 Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 1297
Θέμα: Κατερίνα & ανηψια της Τρι 15 Μαρ - 0:37:41
Κατερινα
Σας έγραφα πως είχα πάει σήμερα με την ξαδέλφη μου και την 8 χρονών ανιψιά μου στα goodys. Η μικρή πάντα όπου και να πάει παίρνει μαζί της το μπλοκ και τις μπογιές της γιατί της αρέσει πάρα πολύ η ζωγραφική. Έπαιζε στην τσουλήθρα και κάποια στιγμή βλέπει έναν πιτσιρίκο να χτυπάει με ένα ξύλο έναν φοίκο. Έτρεξε και του είπε "μην το κάνεις αυτό!". Εκείνος όμως συνέχιζε με περισσότερο δύναμη και τότε η ανιψιά μου την έσπρωξε. Η ξαδέλφη μου την μάλωσε και την φώναξε στο τραπέζι. Ήρθε λοιπόν και τα έβαλε με την μάνα της. "είσαι άδικη που με μάλωσες γιατί αυτός έκανε κακό στο δεντράκι!" και άρχισε να της εξηγεί διάφορα που μας άφησαν και τις δύο με ανοιχτό στόμα. Η ξαδέλφη μου της ζήτησε συγνώμη και της είπε πως δεν της άρεσε που έσπρωξε τον μικρό. "κάποτε πρέπει να σπρώξουμε τους κακούς για να μην γίνουν πιο δυνατοί. Κι αυτό θα το κάνουμε εμείς!" και θυμωμένη άρπαξε τις μπογιές της κι άρχισε να ζωγραφίζει. Καμιά μας δεν της απάντησε σε αυτό. Και δεν κάναμε σχόλιο μπροστά της. Από αυτό όμως, ξεκινήσαμε ολόκληρη κουβέντα για διάφορα και κάποια στιγμή άρχισα να της μιλάω για τον αόρατο ναό και την γνωριμία μου με την Αιθηρόη. Μετά από κάποια ώρα, μου έκανε νόημα η ξαδέλφη μου προς την μικρή. Είχε σταματήσει να ζωγραφίζει και κοίταζε το χαρτί της ακίνητη. Παρακολουθούσε την συζήτηση μας. Κάναμε πως δεν την είδαμε και συνέχισα να μιλάω μέχρι που ξεχάσαμε την ανιψιά μου. Και κάποια στιγμή σηκώνεται η μικρή και βάζει μπροστά μου μια ζωγραφιά και μου λέει "αυτή είναι η φίλη σου η Αιρηθόη. Εγώ την ήξερα όταν ήμουνα μεγάλη." και της λέει η μάνα της "τι λες βρε μικρό! Πότε ήσουν μεγάλη και δεν το ξέρω;" και της απαντάει απλά η μικρή "δεν το ξέρεις γιατί δεν ήμουνα εδώ και εσύ δεν ήσουνα εκεί." και με φιλάει μου χαμογελάει και λέει "πάω να παίξω τώρα πολύ χαρούμενα." και εξαφανίστηκε τρέχοντας. Έμεινα! Την κοίταζα όλο καμάρι, θαυμασμό και ελπίδα. Δεν ξέρω γιατί βούρκωσα. Κι ακόμα προσπαθώ να τα εξηγήσω στο μυαλό μου. Συγνώμη και πάλι αν σας κούρασα αλλά ήθελα πάρα πολύ να το μοιραστώ μαζί σας γιατί δεν ήξερα που αλλού να το πω αυτό. Και εδώ σας έχω και την ζωγραφιά της.
Κατερίνα γλυκιά μου, ασφαλώς και διάβασα τα μηνύματα σου!
Πραγματοποίησε μια επιθυμία μου σε παρακαλώ! Αγκάλιασε την πολύ σφιχτά για μένα και φροντίστε να είστε δίπλα της με αγάπη και θάρρος χωρίς να προσπαθήσετε να βάλετε όρια στη σκέψη της και στα όρια της.
Το πιο γλυκό φιλί μου, δικό της!
--- Να έχετε αγάπη στην καρδιά, φως στο πνεύμα, θάρρος στην ψυχή και αλήθεια στο στόμα.
ioessa
Ηλικία : 44 Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 1297
Σε ευχαριστώ αγαπημένη μου λατρεμένη μου Αιθηρόη! Θα της δώσω και το φιλί και την αγκαλιά! Προχτές όλο για σένα με ρωτούσε και μιλούσε. Και έχει γεμίσει το δωμάτιο της με ζωγραφιές. Και όλες διαφορετικές. Άλλο χρώμα μαλλιών και ρούχα και τοπία. Εχτές το βράδυ μόνο μας τρόμαξε λίγο. Γιατί ζωγράφισε μια ζωγραφιά περίεργη. Εμείς καθόμασταν στο σαλόνι με την ξαδέλφή μου τον άντρα της και τον αγαπημένο μου. Και ήρθε τρέχοντας και κλαίγοντας. Και όταν την ρωτήσαμε τι έχει, μας έδειξε μια ζωγραφιά που είχε κάνει. Είχε κάνει εσένα πεσμένη στα γόνατα και τα πόδια σου κόκκινα στα πέλματα από αίμα. Και με λυγμούς έλεγε "εμείς φταίμε που κουράστηκε!" και πετάει και η μάνα της εκείνο το θεικό "σώπα ρε κορίτσι μου, μπορεί να πατησε ένα καρφί!" και έγινε μετά μύλος! Σήμερα σηκώθηκε πρωί πρωί και με πήρε τηλέφωνο. Ήταν χαρούμενη γιατί σε είδε στον ύπνο της πως την πήρες αγκαλιά και της μιλουσες και της ζήτησες να μην ζωγραφίζει εκείνη και να μην στεναχωριέται για σένα αλλά να ζωγραφίζει όμορφα τοπία και δέντρα και λουλούδια και χαρούμενους ανθρώπους και να φτιάχνει τον πλανήτη πιο όμορφο. Μου λέει και αυτό που με αποτέλειωσε! " Αυτό θα κάνω νονά για να μπορέσει κι αυτή να φύγει πια επιτέλους από εδώ και να γυρίσει στο παλάτι της, Σε αφήνω τώρα γιατί έχω πολύ δουλειά και με ενοχλείς!". Κατάλαβες; Μου την είπε κι όλας! Αυτή με πήρε και μου την είπε κι όλας! Πάντως σε ευχαριστώ για το όνειρο. Δεν έχει σημασία αν έχεις σχέση η όχι εγώ σε ευχαριστώ που έστειλες την αγάπη σου.
Και να σας πω κάτι σε όλους; Νιώθω πως έχουμε πολύ δουλειά όλοι μας. Και είναι καιρός να ανασκουμπωθούμε. Δεν ξέρω πως αλλά ο καθένας με αυτά που είμαστε και ξέρουμε. Να έχετε μια όμορφη μέρα όλοι! Αιθηρόη μου σου στέλνω την αγάπη μου όλη!
ioessa
Ηλικία : 44 Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 1297
Επιστράτευση έχουμε; Μέσα είμαι! Αστειεύομαι. Εχεις απόλυτο δίκιο Κατερίνα. Είναι καιρός να επιστρατεύσουμε την ενέργεια μας και να την εκτοξέυσουμε στην ατμόσφαιρα στην αύρα της Γαίας μας.
Και για την ζωγραφιά νομίζω πως η μικρή βλέπει και ζωγραφίζει. Κάτι σαν όραμα. Και τα πόδια της Αιθηρόης θέλω να πιστεύω πως σημαίνουν πως έχει περπατήσει πάρα πολύ στη γη. Ίσως γιαυτό η μικρή είπε πως πρέπει να γυρίσει εκεί που ανήκει. Εγώ πιστεύω πολύ πως υπάρχουν οντότητες πάνω σε αυτή την γη που ήρθαν από άλλα αστρα για να βοηθήσουν τον πλανήτη και άλλα για να βοηθήσουν τους ανθρώπους. Και ότι κάποιες από αυτές έρχονται πιο συχνά γιατί αγάπησαν πολύ αυτή τη γη και τους ανθρώπους. Νιώθω βαθιά μέσα μου για να πω την αλήθεια μου, ότι η Αιθηρόη είναι μια από αυτές. Μπορεί γιαυτό η ψυχή της να δυσανασχετεί και να πνίγεται εδώ πάνω κάποιες φορές. Τι ναπω. Αυτό δεν είναι αγάπη είναι μαρτύριο. Για να πω την αλήθεια μου εγώ αν μπορούσα εγώ δεν θα ερχόμουν ξανά εδώ. Τι ψέματα να λέω; Μαύρη πέτρα θα έριχνα πίσωμου