Η θλίψη & Η γιορτή

Η θλίψη & Η γιορτή

Σ'ένα μαγεμένο βασίλειο όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να φτάσουν ή ίσως όπου οι άνθρωποι μεταφέρονται αδιάκοπα χωρίς να το καταλαβαίνουν...

Σ'ένα μαγεμένο βασίλειο όπου τα αφηρημένα πράγματα γίνονται χειροπιαστά....
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό...μια πανέμορφη λίμνη.

Ήταν μια λίμνη με νερά κρυστάλλινα και καθαρά όπου κολυμπούσαν ψάρια όλων των χρωμάτων κι όπου όλες οι αποχρώσεις του πράσινου λαμπύριζαν διαρκώς...

Ως εκείνη τη μαγική και διάφανη λίμνη, έφτασαν η θλίψη και η οργή για να κάνουν μπάνιο παρέα.

Και οι δύο έβγαλαν τα ρούχα τους και γυμνές μπήκαν στη λίμνη.

Η οργή που βιαζόταν (όπως συμβαίνει πάντα στην οργή χωρις να ξέρει γιατί), έκανε μπάνιο στα γρήγορα κι ακόμα πιο γρήγορα βρήκε απο το νερό...

Αλλά η οργή είναι τυφλή ή τελος πάντων δεν βλέπει καθαρά την πραγματικότητα.Έτσι γυμνή και καθαρή φόρεσε βγαίνοντας απ'το νερό το πρώτο ρούχο που βρήκε...

Και συνέβη εκείνο το ρούχο να μην είναι δικό της αλλά της θλίψης....
Κι έτσι ντυμένη θλίψη η οργή έφυγε...

Πολύ ήρεμη, πολύ γαλήνια, διατεθειμμένη όπως πάντα να παραμείνει σε όποιο μέρος βρίσκεται η θλίψη τελείωσε το μπάνιο της και χωρίς βιασύνη ή καλύτερα χωρίς συναίσθηση του χρόνου που περνάει, τεμπέλικα και αργά βγήκε απο τη λίμνη.

Στην όχθη συνειδητοποίησε ότι τα ρούχα της δεν ήταν πια εκεί.

Έτσι φόρεσε το μοναδικό ρούχο που υπήρχε δίπλα στη λίμνη, το φόρεμα της οργής (γιατί κάτι που δεν αρέσει καθόλου στη θλίψη είναι να μείνει γυμνή)...

Λένε ότι απο τότε πολλές φορές συναντάμε την οργή τυφλή,σκληρή,τρομερή και θυμωμένη αλλά αν σταματήσουμε λίγο και κοιτάξουμε καλύτερα καταλαβαίνουμε ότι αυτή η οργή που βλέπουμε είναι μόνο μια μεταμφίεση κι ότι πίσω απο την όψη της οργής.....

στην πραγματικότητα κρύβεται η θλίψη!!!

Χόρχε Μπουκάι