Ναι οι λέξεις είναι σημαντικές. Βοηθούν στο να είμαστε ακριβής στο στόχο, στην κατεύθυνση, στο μέσο, στην πράξη. Είναι μια ασφαλιστική δικλίδα.
Φαντάσου πως μπορείς να δημιουργήσεις και να πετάξεις μπάλα φωτιάς με την σκέψη σου. Και ο στόχος σου είναι ένα κουτί πάνω σε ένα κλαδί ενός δέντρου.
Αν χρησιμοποιήσεις την λέξη κουτί και την λέξη μπάλα, θα ορίσεις με άλλη ακρίβεια και το στόχο αλλά και το μέγεθος της φωτιάς.
Και πέρα από αυτό, σε βοηθάει να είσαι κι εσύ επικεντρωμένος στο στόχο και όχι επικίνδυνα «σκόρπια».
Είναι σημαντικό να μπορείς να ελέγχεις τι κάνεις.
Οι «λέξεις», τα ονόματα, έχουν δύναμη.
Και όσα περισσότερα γνωρίζεις για την κάθε «λέξη», τόσο πιο ισχυρή γίνεται.
Γι αυτό δεν είναι τυχαίο που χρειάζεται να γνωρίζεις τα «αληθινά» ονόματα των πραγμάτων και ιδίως τα της Φύσης.
Κάτι πολύ δύσκολο βέβαια γιατί έχουν χαθεί μέσα στον χρόνο, κι αυτό γιατί η Τέχνη που τις χρησιμοποιούσε, είχε διωχθεί και σχεδόν αφανιστεί από το φως.
Κάποιοι που εξακολουθούσαν να γνωρίζουν (και που γνωρίζουν), εσκεμμένα κρατούν κρυφή αυτή την γνώση των πραγμάτων (και συχνά καλώς) και την φυλάνε καλά, μακριά από μυαλά και καρδιές επιπόλαιες.
Για να παρέμβεις λοιπόν σε αντικείμενα, πιο δραστικά και με διάρκεια, χρειάζεσαι το αληθινό όνομα ενός πράγματος.
Χρειάζεσαι όμως και να γνωρίζεις τις ιδιότητες του «πράγματος». Τον «χώρο» του, την ουσία του, την αντοχή του, την χρήση του, την ύλη του, το «πνεύμα» του.
Παράδειγμα, υπάρχουν μέταλλα, κρύσταλλοι, που δεν μπορούν να αποθηκεύσουν την επιπλέον ενέργεια που εσύ θέλεις να περάσεις μέσα τους, ή δεν έχουν την δυνατότητα να την διατηρούν για το χρονικό διάστημα που εσύ επιθυμείς, άρα θα πρέπει να επαναλαμβάνεις την φόρτιση κάθε τόσο για να μην χάσει την δύναμη του, ή απλά δεν δέχονται εύκολα, όπως κάποια άλλα, την προσθήκη «ξένης» ενέργειας.
Π.χ. το διαμάντι, σκληρός κρύσταλλος, αλλά δεν έχει αρκετό αποθηκευτικό χώρο ενέργειας και είναι λιγότερο προσβάσιμος, σε αντίθεση με τον χαλαζία.
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι είναι σοφό να γνωρίζουμε την ύλη που διαποτίζουμε με ενέργεια. Κι αυτό σημαίνει ασφαλώς, να γνωρίζουμε και το αληθινό όνομα. Διότι το αληθινό όνομα, μπορεί να φανερώσει όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζουμε.
Φαντάσου τώρα λοιπόν, πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζεις τα ονόματα των δυνάμεων που χρησιμοποιείς. Της φωτιάς, του νερού, του ανέμου, του κεραυνού, του μαγνητισμού, της βαρύτητας, του πάγου, της θερμότητας κτλ.
Αν σε λένε, ας πούμε Σοφία κι εγώ σε βλέπω στον απέναντι δρόμο και σε φωνάξω Μαρία, τι πιθανότητες έχω για να ανταποκριθείς;
Καταλαβαίνεις;
Μετά είναι σημαντικό να έχεις γνώσεις σύνθετες. Να έχεις μελετήσει ανατομία (ανθρώπου, ζώων, φυτών, ορυκτών), βιολογία, βοτανολογία, γεωλογία, φυσική, αστρονομία, ιστορία, θρησκειολογία, μαθηματικά, μυθολογία, φιλοσοφία και ότι άλλο πέσει στα χέρια σου και στην αντίληψη σου, ακόμα και κόμιξ! Ναι μην σου φαίνεται περίεργο.
Πέρα του ότι μορφώνεις το πνεύμα σου και εκπαιδεύεις το νου σου, απλώνεις την σκέψη σου. Αποκτάς εναλλακτικές σκέψης και παιδεία πνευματική, που κάθε άλλο παρά περιττή είναι.
Μουσική! Ένα από τα πιο σημαντικά «μαθήματα» της ψυχής και του τρόπου έκφρασης.
Εκπαιδεύει τον εσωτερικό μας κόσμο, με έναν τρόπο μαγικό.
Αυτό και εννοείται άλλωστε και με το γνωστό «Η μουσική ημερεύει τα άγρια».
Δεν είναι τυχαίο καθόλου που άνθρωποι που ακούν μόνο ένα είδος μουσικής, κατά κάποιο τρόπο, έχουν κάποια κοινά στοιχεία.
Ναι μεν η επιλογή τους φανερώνει κάποια χαρακτηριστικά τρόπου ζωής και αντίληψης, αλλά και αντίστροφα, το είδος, επηρεάζει.
Πόσοι ακούν όπερα, κλασική μουσική; Ελάχιστοι.
Αν κάνεις ένα πείραμα με τον εαυτό σου και για 1-2 εβδομάδες ακούς κλασική μουσική, για λίγη ώρα, αλλά μόνο όπερα, θα υπάρξει διαφορά σε εσένα τέτοια, που οι γύρω σου θα εντοπίσουν σίγουρα.
Δεν λέω πως σε κάνει ανώτερο ον, λέω όμως πως αν η ουσία σου είναι από ευγενές κράμα, αλλά δεν ασχολήθηκες με αυτό, η μουσική θα το αναδείξει. Ενεργοποιεί στοιχεία ψυχής και νου. Βγαίνει μια ευφυΐα σαφώς ανώτερη. Είτε θετικά είτε αρνητικά, ανάλογα.
Δεν σημαίνει λοιπόν, πως ένας διεστραμμένος νους, δεν ακούει κλασική μουσική. Σημαίνει όμως, πως αυτός ο νους, έχει δυνατή ευφυΐα.
Η μουσική λοιπόν, ανάλογα με το είδος, ανεβάζει ή καταστέλλει τον δείκτη ευφυΐας και πνευματικότητας μας. Και ανάλογα με την «ουσία», διαμορφώνει την συμπεριφορά και την «παρουσία» μας στην ζωή.
Θυμάμαι είχα γνωρίσει κάποτε μία κοπέλα, η οποία όταν άκουγε βιολί, μόρφαζε από αποστροφή. Και κάποιες φορές έδινε την εντύπωση πως πονούσε το μυαλό της.
Ήταν ένα πολύ ευγενικό πλάσμα.
Όταν το βιολί χανόταν μέσα σε ένα ορχηστρικό κομμάτι, δεν αντιλαμβανόταν τίποτα.
Όταν ερχόταν μπροστά το βιολί, ανατρίχιαζε ολόκληρη.
Ξέρετε το βιολί, ο ήχος του, διεισδύει στα πιο βαθιά μας στρώματα. Όσο πιο πολλά κρύβουμε, τόσο πιο ενοχλητικός είναι. Όσο περισσότερη κρούστα υπάρχει πάνω σε στοιχεία της καρδιάς μας και μπλοκαρίσματα εσωτερικά, τόσο πιο οδυνηρά ενοχλητικός.
Και δεν εννοώ πως αν κάποιος δεν αρέσκεται στους ήχους του βιολιού, σημαίνει όλα τα υπόλοιπα. Δεν μιλάω λοιπόν για επιλογή, αλλά για αισθητή ενόχληση.
Κάθε μουσικό όργανο, αγγίζει το καθένα ξεχωριστά, συγκεκριμένα σημεία του σώματος – πνεύματος – της ψυχής και των αισθήσεων μας.
Αναδεικνύει τα δυνατά μας σημεία. Ή φανερώνει τα ευάλωτα και ευπαθή, έως και τα «άρρωστα». Μαρτυρά τις ψυχικές τάσεις και εντοπίζει εσώτερα χαρακτηριστικά.
Είναι μεγάλο θέμα η μουσική γι αυτό ας το αφήσουμε προς το παρών.
Πέρα από όσα ανέφερα και πάνω από όλα, πρέπει να γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Τις δυνάμεις μας, τις αντοχές μας.
Σωματικές, πνευματικές, ψυχικές, νοητικές. Δεν πρέπει να τις υποτιμήσουμε ούτε και να υπερτιμήσουμε. Είναι εξίσου επικίνδυνα και τα δύο.
Όλα αυτά λοιπόν, συμβάλλουν στην Τέχνη της σκέψης. Την παιδαγωγούν, την μορφώνουν, την εξοπλίζουν, την ενισχύουν, την σταθεροποιούν, την χρωματίζουν.
Όπως γίνεται κατανοητό και φανερό, η Μαγεία δεν χαρακτηρίζεται μόνο από την Τέχνη της σκέψης. Χρειάζεται μια ανώτερη ποιότητα και ευφυΐα και έναν εκπαιδευόμενο τρόπο ζωής.
Να ενθυμηθούμε και να συν-λειτουργήσουμε με τους νόμους της φύσης και της ύπαρξης.
Υπάρχει μέσα μας αυτή η σοφία. Έτσι απλά. Ο σπόρος υπάρχει. Θέλει όμως την κατάλληλη τροφή και πότισμα.
Ξέρετε… αν η «λογική» εκπαιδευτεί, εμπλουτιστεί με άπλετες γνώσεις και εναλλακτικές και εφαρμοστεί σωστά, μπορεί να υποκαταστήσει την σοφία και να αποτελέσει τον πρόδρομο της.