Περί Παράξενων και Ανεξήγητων

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ, ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΩΝ...



ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ, ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΩΝ...

Στις 9 Φεβρουαρίου του 1995 η Ακαδημία Αθηνών δια του ακαδημαϊκού κ. Π. Θεοχάρη, ανακοίνωνε τα αποτελέσματα των μετρήσεων που αφορούσαν την χρονολόγηση της πυραμίδας του Ελληνικού Αργολίδας αλλά και αυτής του Λυγουριού ( Ασκληπιείου), βασισμένη στην μέθοδο της οπτικής θερμοφωταύγειας. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν στο εργαστήριο Πυρηνικής χρονολόγησης του τμήματος Φυσικής του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και στο εργαστήριο Αρχαιομετρίας του ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ..Η χρονολόγηση της πυραμίδας του Ελληνικού εντοπίστηκε στο 2720 π. Χ. , με περιθώριο λάθους + - 580 χρόνια. Η αντίστοιχη χρονολογία κατασκευής της πυραμίδας του Ασκληπιείου εντοπίστηκε στα 2100 ( + - 610 έτη). Τα αποτελέσματα αυτά αποδεικνύουν ότι η πυραμίδα του Ελληνικού προηγείται κατά 100 έτη της πρώτης αιγυπτιακής πυραμίδας ( πυραμίδα του Ζοζέρ,) 2620π. Χ. και 170 έτη παλαιότερη εκείνης του Χέοπος ( 2550 π. Χ.).Μέσα από αυτή την έρευνα, η οποία είναι αλήθεια πως ποτέ δεν έλαβε την έκταση που θα της άρμοζε ( λες και ντρεπόμαστε για κάτι κακό που έχουμε κάνει!!!), μέσα από αυτή την έρευνα λοιπόν όχι μόνο αποδεικνύεται πως οι Έλληνες είναι οι πρώτοι κατασκευαστές πυραμίδων αλλά και αυτοί που πιθανόν να κατασκεύασαν και αυτές τις αιγυπτιακές. Άλλωστε όταν ο αιγύπτιος σοφός της Σαϊδος λέει στον Σόλωνα πως οι Έλληνες είναι κατά χίλια χρόνια παλαιότεροι των Αιγυπτίων, τι άλλο θα μπορούσε να αποδεικνύει μια τέτοια δήλωση παρά την πολιτισμική ανωτερότητα των προγόνων μας! Αν δε, αναλογισθούμε πως ο Θαλής ο εκ Μιλήτου σοφός, ήταν αυτός που υπολόγισε για πρώτη φορά το ύψος της πυραμίδας, τότε αντιλαμβάνεσθε τα ευνόητα!!!Και ποια είναι αυτά; Μα είναι ποτέ δυνατόν να κατασκευάζεις κάτι χωρίς να γνωρίζεις τον τρόπο μέτρησης του μεγέθους του; Πως είναι δυνατόν να γίνει αν δεν υπάρχει η αντίστοιχη μελέτη;!!! Και αν πάμε και ιστορικά ακόμη θα δούμε πως ο πρώτος βασιλιάς της Αιγύπτου ο Μήνας της δυναστείας των Μην δεν είναι τυχαίο καθόλου που το όνομά του μας παραπέμπει κατευθείαν στον Ετεοκρήτη Μίνωα!!!Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρει έπ' αυτού : « ...αφού κατασκεύασε τον τάφο του, έστησε έπ' αυτού πυραμίδα τετράπλευρη και οικοδόμησε τον θαυμαζόμενο λαβύρινθο...». Και απ' ότι καλώς γνωρίζουμε έως σήμερα ένας ήταν ο πιο θαυμαστός λαβύρινθος και φυσικά ο πιο γνωστός, αυτός της Κρήτης ο οποίος αποτελούσε και κατ' εξοχήν στοιχείο του Μινωικού πολιτισμού.Ο Θ. Μανιάς στο βιβλίο του « Το Ελληνικό Πνεύμα στις πυραμίδες της Αιγύπτου» σημειώνει: « Η λέξη πυραμίς είναι γνήσια ελληνική πιθανώς προερχόμενη από τον όρο «περαμούς» ο οποίος κατά τον μαθηματικό πάπυρο του Α. H. RHINOL, εκφράζει τον άξονα της πυραμίδας ή εκ του ονόματος ενός πλακούντα κωνικού σχήματος εκ σίτου και μέλιτος προσφερόμενου από τους Ίωνες στους νεκρούς υπό το όνομα « πυραμούς». Το όνομα λοιπόν «πυραμίς» ως λεξάριθμος περιέχει θρησκευτικές, φιλοσοφικές πεποιθήσεις και μαθηματικές γνώσεις...»Ο Τόμ Βαλλεντάϊν στο βιβλίο του « Το μυστήριο της Μεγάλης Πυραμίδας» λέει: « Η ετυμολογία της λέξης «πυραμίδα» στα αρχαία ελληνικά σημαίνει «φωτιά στην μέση» και οι Μάγιας ονόμαζαν τις πυραμίδες «πίρουα μάνκα» που σημαίνει αποκάλυψη φωτός...».Και ο περιηγητής Παυσανίας λέει σχετικά : « Ερχομένοις δε εξ Άργος εις Επιδαύριαν εστιν οικοδόμημα εν δεξιά πυραμίδι μάλιστα εικασμένον έχει δε ασπίδας σχήμα Αργολικάς επειργασμένας. Ενταύθα Προίτω περί της αρχής Ακρίσιον μάχη γίνεται...». Δεξιά καθώς κανείς πηγαίνει από το Αργος προς την Επιδαυρία υπάρχει οικοδόμημα που μοιάζει πολύ με πυραμίδα και έχει απεικονισμένες ανάγλυφες ασπίδες του σχήματος των αργολικών ασπίδων. Εδώ είχε πολεμήσει ο Προίτος εναντίον του Ακρισίου για την βασιλεία, και λένε πως ο αγώνας έληξε ισόπαλος και γι' αυτό αργότερα συμφιλιώθηκαν, αφού ούτε ο ένας ούτε ο άλλος μπόρεσε να πετύχει αποφασιστική νίκη. Λένε πως τότε πρώτη φορά συγκρούστηκαν οπλισμένοι με ασπίδες και οι ίδιοι και το στράτευμά τους. Για όσους εκατέρωθεν έπεσαν, επειδή ήταν συμπολίτες και συγγενείς. έγινε σ' αυτό το μέρος κοινός τάφος." (Μετάφραση Νικολάου Παπαχατζή, εκδ. "Εκδοτική Αθηνών"). Αξίζει να σημειωθεί η αναφορά του Παυσανία ότι η συγκεκριμένη μάχη ήταν η πρώτη που χρησιμοποιήθηκαν ασπίδες, αναφορά που δείχνει την παλαιότητα του συγκεκριμένου οικοδομήματος .Αφού λοιπόν ο Προίτος έζησε περί το 3352 π. Χ., αν εκλάβουμε ότι ο Τρωικός πόλεμος συνέβη περί το 3100 π. Χ. , υποστηρίζονται και πολύ παλαιότερες χρονολογίες, ο Ακρίσιος που ήταν παππούς του Περσέα ιδρυτή των Μυκηνών και αφού η πρώτη οίκηση των Μυκηνών ανάγεται γύρω στην 3η χιλιετία, κατά τους σύγχρονους επιστήμονες, έχουμε λοιπόν την βίωση του βασιλιά του Άργους Ακρίσιου περί το 3285 π. Χ. Άρα αφού ο σύγχρονός του Προίτος κατασκευάζει την πυραμίδα βλέπουμε ότι η μέτρηση του Πανεπιστημίου Αθηνων, για την ηλικία της συμφωνεί και ιστορικά αφού 2750 + 580 = 3300 π.Χ.Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για το αν είναι αρχαιότερες οι ελληνικές πυραμίδες αυτές των αιγυπτιακών. Τόσο η επιστήμη δια των μετρικών μεθόδων όσο και οι ιστορικές πηγές, αυτό μας αποδεικνύουν.

πηγή: internet


Κάρα - Λευκονόη:
Nenya πολυ ωραιο θεμα αυτο με τις ελληνικές πυραμίδες στην πυραμίδα του Ελληνικού στην Αργολίδα βρεθηκα πριν 7-8 χρονια σε εκδρομη με μια παρεα που ερευνουσε τα αρχαια μνημεια και πηγαιναμε σε διαφορα μερη που μας τραβουσαν το ενδιαφερον
Εκει λοιπον παρατηρήσαμε κατι περιεργο .......ενω πριν την εισοδο μας στην πυραμιδα ειμασταν κουρασμενοι ,νηστικοι , (ειχαμε πριν επισκεπτει ενα σημειο που ηταν αρκετα φορτισμενο αρνητικα και πάνω από 15 άτομα είχαμε μεγάλο πονοκέφαλο και καποια ζητουσαν παυσιπονο) ......μολις παραμειναμε περιπου ενα λεπτο μέσα στην πυραμίδα αρχισαμε να χαλαρωνουμε και επειτα απο ενα τεταρτο περιπου οταν το αναφεραμε δυνατα το συνειδητοποιησαν όλοι ...ήταν απολαυστικό να βλέπεις τα πρόσωπα να χαλαρώνουν και να γλυκένουν τα χαρακτηριστικά τους και σημειωτεον δεν το γνωρίζαν πριν ουτε σαν πιθανοτητα
Εκει μεσα 4 GPS αναφεραν αλλη ενδειξη το καθενα .....
Στα 500 μετρα βλεπαμε καθαρα την κεραια της vodafon και εκει στο εσωτερικο το σημα δεν ηταν αντιληπτο
Ηταν μια αισθηση οτι εκει μεσα κατι ομορφο και θετικο σε περιεβαλλε,σε τυλιγε .... αν βρεθητε εκει κοντα σας συνιστω να μην το προσπερασετε


Αιθηρόη - aoratos naos
Σωστή η προτροπή σου Λευκονόη μου...
Η Πυραμίδα είναι ένα πολύ ισχυρό «σχήμα»...
Θυμάμαι η «γιαγιά» μου είχε φτιάξει μια μικρή (σε μέγεθος) πυραμίδα και κάθε φορά που ήθελε να ακονίσει τις λάμες από τα μαχαίρια της, τα έβαζε μέσα για τρεις μέρες. Όταν τα έβγαζε, ήταν κοφτερά όπως πριν.
Την χρησιμοποιούσε για διάφορα πράγματα, που ήθελε να επαναφέρει και να «αναδομήσει».

Η ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ΟΛΓΑ ΒΟΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ ΜΑΣ ΞΕΝΑΓΕΙ ΣΤΑ... ΜΑΓΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Αρχαία κολονάκια με θεραπευτικές ιδιότητες

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι η Αθήνα είναι μαγεύτρα. Οχι όμως ότι υπήρξε και «το μεγαλύτερο κέντρο των ξωτικών». Μιλώντας προχθές στους Φίλους του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, η αρχαιολόγος Ολγα Βογιατζόγλου «περιηγήθηκε» διάφορους χώρους των Αθηνών και ξενάγησε το κοινό σε σπηλιές, μυστικά περάσματα και απομεινάρια της αρχαιότητας φορτισμένα με ένα σωρό δοξασίες.

Ποιος ξέρει ότι η κολόνα αυτή, που ήταν στη Δεξαμενή και τώρα βρίσκεται στην πλατεία Κολωνακίου, από την οποία πήρε και το όνομά της ολόκληρη η περιοχή, είχε θεραπευτικές ιδιότητες για τους αρχαίους; Με βάση την εθνική ιστοριογραφία, που διαμορφώθηκε το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα και αναζητώντας το αρχαίο και μεσαιωνικό παρελθόν της πόλης, κατέγραψε τις δεισιδαιμονίες και τις μαγικές πρακτικές, που επικρατούσαν ως ψηφίδες της αδιατάρακτης συνέχειας της ελληνικής φυλής.

Οσο παρέμενε άλυτο το μυστήριο της ζωής τόσο αναπτύσσονταν προλήψεις και δεισιδαιμονίες, ιδίως στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, όπως είχε διαπιστώσει ο Αριστοφάνης στους «Ιππής». Μαντική, μαγεία, όνειρα, οράματα, προφητείες και χρησμοί σχετίζονται όλα με τους δαίμονες, τους καλούς και τους κακούς, είπε η αρχαιολόγος και επισήμανε άγνωστα σημεία της Αθήνας που συνδέονται με πρακτικές μαγείας.

Κι ας αρχίσουμε από το Κολωνάκι. Στη Δεξαμενή, δίπλα στο Αδριάνειο Υδραγωγείο, υπήρχε ένα κολονάκι που έδωσε το όνομά του στην περιοχή. Είχε ομφαλόσχημη κεφαλή και στα πλάγια βαθιές εντορμίες, για να μη γλιστράνε τα ρούχα των ασθενών, που κρέμονταν από αυτό και δένονταν με κορδελάκια για να γιάνουν οι άνθρωποι. Το μαγικό αυτό κολονάκι το 1938 κατηφόρισε στην πλατεία Φιλικής Εταιρείας. Ακόμα βρίσκεται εκεί, αλλά ουδείς θυμάται τις μαγικές ιδιότητές του. «Αλλιώς, δεν θα βρισκόταν στην αδιάφορη θέση την οποία του επιφύλαξαν οι αναμορφωτές της πλατείας το 2004», είπε η κ. Βογιατζόγλου.

Ενα άλλο κολονάκι με θεραπευτικές ιδιότητες υπάρχει στα νότια της Ακρόπολης, σε ένα πλάτωμα της Μισαραλιώτου, προς Συγγρού. Παλιά βρισκόταν ανάμεσα στο Ηρώδειο και το θέατρο Διονύσου. «Υψώνεται ένας μοναχικός κίονας χωρίς κιονόκρανο, πάνω στον οποίο, ακόμη και σήμερα, οι Ελληνες κολλούν με δύο μπαλίτσες κεριού μια τρίχα ή μια κλωστή από την κάλτσα κάποιου ασθενούς του οποίου επιδιώκουν τη θεραπεία», λέει η αρχαιολόγος.

Ο άλλος κίονας με τις ίδιες (μαγικές) ιδιότητες στην αρχαιότητα βρισκόταν ανάμεσα στο Ηρώδειο και το θέατρο Διονύσου. Με τη δόμηση της Αθήνας βρέθηκε σε ένα πλάτωμα της οδού Μισαραλιώτου προς τη Συγγρού Στο Παναθηναϊκό στάδιο, πριν από την ορθομαρμάρωσή του, υπήρχε μία εμφανέστατη μεγάλη τρύπα. Ηταν ένα από τα γνωστότερα κέντρα λατρείας των Μοιρών. Κορίτσια πήγαιναν καθημερινά και πρόσφεραν πλακούντες με μέλι και αλάτι. Σύμφωνα με την παράδοση, στο σημείο αυτό φώλιαζαν μάγισσες που ξεπετάγονταν τις θυελλώδεις νύκτες από τους αφρούς της θάλασσας και από τις αμμουδιές του Φαλήρου. Το υπόγειο αυτό πέρασμα στο νοτιοανατολικό άκρο του σταδίου ήταν η είσοδος των κτηνών για τα αιματηρά θεάματα που εισήγαγε στην Αθήνα ο αυτοκράτορας Αδριανός, σύμφωνα με τον περιηγητή Ντόντγουελ.

Ωστόσο, το γνωστότερο στην αρχαιότητα ενδιαίτημα των Μοιρών και των Καλοκυράδων ήταν το τρίχωρο σπήλαιο του λόφου των Μουσών, γνωστό στα νεότερα χρόνια ως «λουτρά» ή «Φυλακές του Σωκράτη». Μια ζωντανή σκηνή μάς μεταφέρει ο Πουκεβίλ (1805-1815). Μέσα στη σπηλιά βρήκε την προσφορά μιας νεαρής Αθηναίας, που ήθελε να μάθει αν θα παντρευόταν μέσα στη χρονιά. «Κάποιος από την παρέα μας πήρε μαζί του τη μυστικιστική προσφορά. Επειδή είναι ευνοϊκό σημάδι όταν αυτή εξαφανίζεται, θα γίνει πιστευτό πως οι καλές θεές έκαναν δεκτό το αίτημα της κοπέλας».



Ποιος ξέρει ότι η κολόνα αυτή, που ήταν στη Δεξαμενή και τώρα βρίσκεται στην πλατεία Κολωνακίου, από την οποία πήρε και το όνομά της ολόκληρη η περιοχή, είχε θεραπευτικές ιδιότητες για τους αρχαίους;




Ο άλλος κίονας με τις ίδιες (μαγικές) ιδιότητες στην αρχαιότητα βρισκόταν ανάμεσα στο Ηρώδειο και το θέατρο Διονύσου. Με τη δόμηση της Αθήνας βρέθηκε σε ένα πλάτωμα της οδού Μισαραλιώτου προς τη Συγγρού


Ν.ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ


http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=151293