Περί Ανθρώπων

solomon:
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΠΩΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΑΣ; EINAI MIA ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΔΙΕΞΟΔΟ. ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΠΟΨΗ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΑΜ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ. ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΔΩ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΡΩΤΑΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ. ΑΠΟ ΟΣΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ. ΙΣΩΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΒΡΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΨΑΧΝΩ.

Αιθηρόη - aoratos-naos:
Εγώ απλά μπορώ να σου εκφράσω την δική μου άποψη για την ιστορία με τον Αδάμ και την Εύα.

Δεν πιστεύω πως η ανθρωπότητα πληρώνει αυτό το.... Αμάρτημα.

Δεν μπορώ να δεχτώ την "άποψη" τους έτσι απλά.
Γονιός είμαι και εγώ και δεν νομίζω πως θα έβαζα ποτέ στο δωμάτιο των παιδιών μου, ένα κουτί με σπίρτα και μπαρούτι. Και να έχω, μάλιστα και την απαίτηση να μην το αγγίζουν. Και αν ου μη γένετο συμβεί κάτι, θα τα κατηγορήσω, θα τα τιμωρήσω και θα τα πετάξω από το σπίτι, αντί να παραδεχτώ πως η μόνη υπεύθυνη και ένοχη, είμαι εγώ!!!

Κρύβει κάποιο μυστικό, δείχνει πως για την απόκτηση γνώσης, υπάρχει ένα μεγάλο τίμημα. Καλύπτει κάποια προειδοποίηση, η οποία έχει να κάνει με την απόκτηση γνώσης. Και αυτή την προειδοποίηση την έχουμε δει να πραγματοποιείται πολλές φορές.

Μία σκέψη μου είναι, πως οι περισσότεροι άνθρωποι (αν όχι όλοι) που τόλμησαν και άγγιξαν και εμβάθυναν στην γνώση και κατανόηση του ορατού και αόρατου κόσμου, το πλήρωσαν ακριβά είτε με τον τρόπο ζωής τους, είτε με θάνατο τους που κάθε άλλο παρά φυσικός ήταν. Πχ: Σωκράτης, Απολλώνιος, Πυθαγόρας, Χριστός και τόσοι άλλοι μετά, Παράκελσος, Αγρίππας κτλ κτλ.

Υπάρχει και μια δεύτερη σκέψη, που έχει να κάνει με την άλογη χρήση της γνώσης. Την χωρίς σοφία και αγάπη για την ζωή, την φύση, τα όντα, το παν. Όταν υπάρχει μόνο μια έντονη πείνα για περισσότερη δύναμη, καταλήγεις να χάσεις τον παράδεισο που άγγιξες με την ψυχή και το πνεύμα σου.
Μία ιστορία, έναν μύθο, μπορεί να τα δει κανείς από διάφορες πλευρές.

Θα μπορούσα να σου πω και μια άλλη σκέψη: Ας πούμε πως κάποτε, που η γη δεν κατοικούνταν, επιλέχθηκε από κάποιους σοφότερους, πως θα μπορούσε να γίνει ιδανική πατρίδα για το ανθρώπινο είδος.
Έτσι, τα πρώτα ζευγάρια, μεταφέρθηκαν εδώ, από ένα άλλο άστρο, έναν καλύτερο και υπέροχο πολιτισμό, στον πλανήτη γη, όπου ξεκίνησαν από την αρχή, με στόχο να φτάσουν τον πολιτισμό που άφησαν πίσω τους. Από ότι φαίνεται, υπήρξαν και καθοδηγητές. Που πότε έπαιρναν ρόλο ανώτερων αγγέλων, θεών και ό,τι άλλο πέρασε πάνω και μέσα από αυτόν τον πολύ-παιδεμένο πλανήτη.

Αλλά ας σταματήσω εδώ.

ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ:
ΛΟΙΠΟΝ ΕΓΩ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΑΙΘΗΡΟΗ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ; ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΣΟ ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ; ΣΑΝ ΤΑ ΜΥΡΜΥΓΚΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ. ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ ΕΜΕΙΣ; ΤΙΠΟΤΑ. ΑΠΛΑ ΦΑΝΤΑΣΙΟΝΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΌΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΑ ΚΑΛΑ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΧΟΥΜΕ; ΟΠΟΤΕ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΑΡΗ ΜΗΝ ΤΗΝ ΨΑΧΝΕΙΣ. ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΕΡΝΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΣΕΝΑ.


Anonymous:
Φιλε μου Τζιτζικα,Καλημερα
Εσυ ξερεις ποσο δυνατα ειναι τα μυρμυγκια?Ενα ψυχουλακι που κουβαλανε ζυγιζει το 10 πλασιο του σωματικου τους βαρους.Και ποτέ δεν τα παρατάνε,οσο βαρύ κι αν ειναι το φορτιο τους,τεραστια υπομονη και επιμονη.Παρατήρησε τα μια μερα.


Αιθηρόη - aoratos-naos:
Υπήρχε ένα σπουργιτάκι που, όταν άκουγε τη βροντή της θύελλας, ξάπλωνε στη γη και σήκωνε τα μικροσκοπικά πόδια του προς τον ουρανό.

- Γιατί το κάνεις αυτό; το ρώτησε μια αλεπού.

- Για να προστατέψω τη γη, που έχει τόσα ζωντανά πλάσματα! απάντησε το σπουργιτάκι. Σηκώνω τα πόδια μου για να συγκρατήσω τον ουρανό, σε περίπτωση που φανούμε άτυχοι και ο ουρανός πέσει πάνω μας.

- Τα καχεκτικά ποδαράκια σου να συγκρατήσουν τον απέραντο ουρανό;! με απορία και ειρωνεία ρώτησε η αλεπού.

- Ο καθένας εδώ κάτω στη γη έχει το δικό του κομμάτι ουρανού να συγκρατήσει, απάντησε το σπουργίτι.

atma atma:
καλημερα σας και χαιρομαι παρα πολυ που ειμαι και παλι εδω.οχι πια αραβωνιασμενη αλλα παντρεμενη,εγκυος και ευτυχισμενη.και φυσικα αυτη τη φορα μελος πιο επισημο.εχω πολυ ελευθερο χρονο στην διαθεση μου και θελω να ασχοληθω πολυ με το διαβασμα.θα ηθελα να μου προτεινεται καποια βιβλια.κυρια αιθηροη καλημερα σας και σας στελνω την εκτιμηση μου,τον σεβασμο και την αγαπη μου.θα μπορουσατε να μου προτεινετε κι εσεις καποια βιβλια;θελω να περασω οσο ομορφοτερα γινεται εγω και το μωρακι μου αυτους τους μηνες της εγκυμοσυνης!σας ευχομαι εναν ομορφο χειμωνα και να ειστε ολοι σας οσο πιο καλα γινεται!πολλα φιλια σε ολους!


Pan - nann:
Αγαπημενη Ατμα, σου ευχομαι τα καλυτερα και Υπομονη,Επιμονη και Πιστη.
Καλο Χειμωνα να χουμε και καλες Παρεες.


Αιθηρόη - aoratos-naos:
Άτμα (Άτμα, η ψυχή στα σανσκριτικά.)
Εύχομαι μια όμορφη 9μηνη συγκατοίκηση των δυο σας! Και υπομονή στον τρίτο της παρέας!

Είναι απίστευτα σημαντική αυτή η περίοδος για την νεοφερμένη ψυχή! Της αξίζουν ηρεμία, γαλήνη, αισιόδοξα και θετικά αισθήματα και ποικιλία όμορφων σκέψεων. Αξίζουν και στους δυο σας.

Πολύ μουσική λοιπόν. Όμορφη μουσική. Δοκίμασε και ορχηστρική, αν ήδη δεν το κάνεις.

Ξέρεις... όλοι οι ήχοι της φύσης βρίσκονται μέσα σε ένα μουσικό ορχηστρικό κομμάτι.

Για να είμαι ακριβής, παντού βρίσκονται ήχοι της φύσης. Απλά η μουσική τους τακτοποιεί σε θέση τέτοια που να δημιουργεί αρμονία και εσωτερική τάξη.

Αλλά δεν είναι αυτό τώρα που απασχολεί.

Λοιπόν πολύ μουσική γλυκιά μου!

Πολύ αγάπη με τον σύντροφο και αγαπημένο σου.

Πολλά χάδια και αγκαλιές.

Πολλές βόλτες στη φύση (θάλασσα, βουνό, πάρκα, ό,τι έχεις κοντά σου).

Να χαμογελάς συνέχεια!

Να τραγουδάς!

Να χορεύεις!

Να συζητάς μαζί του.

Πολλά χρώματα! Ζωγράφιζε. Και δεν χρειάζεται να είσαι VincentVan Goch ή Seraphine!

Δες ταινίες όμορφες. Ταινίες που θα σου δίνουν επιπλέον σκέψεις.

Και όσο για βιβλία... τι σου αρέσει να διαβάζεις;

Το σημαντικό είναι, να γνωρίζεις πως γεύσεις, σκέψεις, αισθήσεις, αισθήματα, ονειροπολήματα, επιθυμίες, εμπειρίες... όλα (την όποια «τροφή» σου) τα μοιράζεσαι με κάποιον, με έναν τρόπο που δεν μπορεί να γίνει με κανέναν άλλον. Μοιράζεσαι με το μωρό σου, όπως κι εκείνο με εσένα.

Σου εύχομαι μια όμορφη, υγιή και χαρούμενη περίοδο εγκυμοσύνης!

Έχε εμπιστοσύνη στο εαυτό σου και όλα θα πάνε καλά. Η αγάπη σου είναι το σπουδαιότερο όλων.



atma atma:
ευχαριστω παρα πολυ nnan!ευχαριστω παρα παρα πολυ κυρια αιθηροη!χαιρομαι που μου απαντησατε!ποσο ομορφα και μελωδικα μιλατε!σας ευχαριστω και θα ηθελα να μου προτεινεται καποιες ταινιες και βιβλια.καλο μεσημερι σας ευχομαι και πολλα φιλια σε ολους!


Αρισταία Αβραμίδου - maggisoyla:
Άτμα μου τα συγχαρητήρια μου και από μένα!!! Σήμερα έχει Λαζόπουλο! Καιτο γέλιο κάνει πολύ πολύ καλό!!! Να γελάς όσο πιο πολύ μπορείς!

ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ
Κυρία Αιθηρόη
Καλημέρα σας. Από εχτές προσπαθούσα να συντάξω αυτή την επιστολή έτσι ώστε να μην κάνω κάποιοι λάθος.
Έχω μια κόρη 16 χρονών στα 17. Σας διαβάζει σχεδόν με θρησκευτική ευλάβεια. Αν πω κάτι που είναι αντίθετο κάποιας άποψης σας με απορρίπτει κατευθείαν. Στην αρχή το έπαιρνα αστεία. Στην συνέχεια άρχισα να εκνευρίζομαι λιγάκι. Μετά πολύ. Σύντομα ένιωσα θυμό. Είπα ποια είναι αυτή που εμπιστεύεται το παιδί μου και δεν πιστεύει εμένα; Παρόλο που η αλλαγή της κόρης μου ήταν θετική και ομολογώ ωριμότερη και συνειδητή σε όλους.
Με ενοχλεί όμως να μιλάει σε όλους για μια άγνωστη. Με άγνωστες προθέσεις. Με ενοχλεί που θέλει να μοιάσει και να γίνει σαν εσάς ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ! Μπορεί να νομίζετε πως ζηλεύω. Δεν είναι αυτό όμως το θέμα μας.
Και εντάξει ομολογώ ότι διάβασα σχεδόν όσα περισσότερα μπορούσα από εσάς. Θύμωσα περισσότερο όμως. Θύμωσα γιατί είστε δύσκολος αντίπαλος για μια μάνα που θέλει να γίνει το πρότυπο της κόρης της. Και θύμωσα επίσης γιατί το να είναι κάποιος σαν εσάς το κάνετε να μοιάζει ιδανικό και γοητευτικό για το μυαλό του ανθρώπου και όλα τα δείχνετε ρόδινα και μαγικά. Το πιο άσχημο είναι που δεν σας βρήκα πουθενά λάθος. Πουθενά δεν είδα δολιότητα. Πουθενά δεν είδα κάτι αρνητικό. Ωραία τα λέτε αλλά ο κόσμος που ζούμε δεν είναι έτσι. Αν δεν είσαι προσγειωμένος και δεν παλεύεις για το ψωμί σου όλα τα άλλα είναι άχρηστα. Η σοφία μπορεί να σου χορταίνει το μυαλό αλλά με το στομάχι τι γίνεται; Με την καθημερινή ζωή που χρειάζεσαι κάποιον δίπλα σου τι γίνεται;
Δεν μπορεί να ζείτε μέσα στην ευτυχία και σε σφαίρες άπλωτης σοφίας και ομορφιάς; Τους δείχνετε όλα τα καλά και τα αρνητικά τα αφήνετε έξω; Δεν μπορεί να μην υπάρχουν. Υπάρχουν και τα νιώθω σε κάθε προσωπική σας κατάθεση. Αλλά τα νέα παιδιά δεν το βλέπουν αυτό. Γιατί δεν δείχνετε καθαρά όλη την αλήθεια σας; Δεν θέλω η κόρη μου να γίνει σαν εσάς, δεν θέλω να υποφέρει για όλο τον κόσμο. Σας παρακαλώ καταλάβετε με. Θέλω να γίνει ευτυχισμένη, να κάνει οικογένεια όπως όλες μας και να ζει όσο πιο καλά γίνεται χωρίς να φορτώνεται του κόσμου τις έγνοιες. Εδώ τις δικές μας έγνοιες δεν μπορούμε να κάνουμε καλά και θα φροντίσουμε και τις ξένες;
Διάβασα το ΄εγώ η ψυχή΄, το κείμενο σας. Μου τράβηξε την προσοχή το τελευταίο μισό. Σας συμπόνεσα σας θαύμασα με όλα όσα είστε. Αλλά είστε μόνη σε αυτό τον κόσμο. Μόνη σας παλεύετε. Μόνη σας περπατάτε πάνω σε αυτό τον κόσμο. Είστε ήρωας; Είστε θεά; Ότι κι αν είστε είστε μόνη όμως. Δεν θέλω την ίδια μοίρα για την κόρη μου.
Θέλετε να σας πω εγώ πως σας φαντάστηκα και σας ονειρεύτηκα προχτές το βράδυ; Σε κάθε πανσέληνο ονειρεύομαι δυνατά αλλά μόνο εφιάλτες. Σας είδα πάνω σε έναν κύλινδρο πάνω που γυρνούσε γύρω γύρω και κάθε τόσο παιρνούσαν άνθρωποι και σας βούταγαν πότε ένα κομμάτι ύφασμα από τα ρούχα σας και πότε από την βιασύνη τους και λίγη σάρκα μαζί. Και έλεγα μα δεν τελειώνει αυτό το ύφασμα ποτέ; Κι εσείς εκεί να πληγώνεστε και να χαμογελάτε και να αφήνεται τον κάθε ένα να παίρνει από εσάς. Μόνο για μια στιγμή με κοιτάξατε και δάκρυα είχατε. Χρυσαφιά κίτρινα μάτια και δάκρυα γεμάτα. Χαμόγελο και δάκρυα. Μα εγώ πονούσα γι αυτό που έβλεπα. Κι έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα.
Όχι δεν θέλω η κόρη μου να νιώσει έτσι ποτέ. Δεν την θέλω θύμα. Θέλω να είναι ξέγνοιαστη. Εκείνη νομίζει πως μόνο ευτυχία θα βρει σε έναν δρόμο σαν τον δικό σας. Και το χειρότερο είναι πως νομίζει πως μπορεί να γίνει σαν κι εσάς. Γιατί δεν τους λέτε την αλήθεια; ΠΕΣΤΕ ΤΗΝ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!
Σας αγαπούν το είδα αυτό. Όλοι. Αλλά νομίζω πως πρέπει να ξέρουν όλοι την αλήθεια σας. Να επιλέξουν συνειδητά τουλάχιστον. Δεν είναι ευτυχισμένος ο δρόμος σας! Δεν είναι! Πέστε το! Σας μεγάλωσε μια γυναίκα η γιαγιά σας και καλή της ώρα εκεί που είναι. Αλλά πότε νιώσατε παιδί για να καταλάβετε ξεγνοιασιά; Είχατε παιχνίδια ποτέ; Εμένα η κόρη μου είχε πολλά. Και παίζαμε μαζί της και όλα τα κάναμε. Εσείς; Δεν μιλήσατε καθόλου για τους γονείς σας. Δεν είχατε; Γιατί δεν μιλάτε και γι αυτούς; Δεν περνούσατε καλά; Δεν σας αγάπησαν; Εμείς όμως αγαπάμε την κόρη μας και δεν την αφήσαμε ποτέ σε ξένα χέρια. Και πως είναι δυνατόν να λέτε στους γονείς πως δεν είναι δικά τους τα παιδιά; Εσείς τα κάνατε; Εσείς έχετε δικά σας παιδιά; Ξέρετε πως είναι; Κάντε δικά σας πρώτα και μετά θα ήθελα να δω πόσα θα αλλάξετε από τα λόγια σας. Εμένα η κόρη μου είναι δική μου. Πόνεσα για να την βγάλω και πονάω για να την μεγαλώσω. Τα παρουσιάζετε όλα τόσο εύκολα που οργίζομαι!
Έχετε στοιχειώσει στο μυαλό μου και νιώθω τύψεις που με βασανίζουν και δεν ξέρω γιατί. Τέλος πάντων αυτό που σας ζητώ είναι να σταματήσετε να δείχνετε μόνο την καλή πλευρά του πράγματος. Αυτό δεν είναι έντιμο. Ούτε μια φορά δεν είδα να μιλάτε για εσάς για όσα νιώθετε και σκέφτεστε. Και η γιαγιά σας μόνο όμορφα πράγματα σας έλεγε; Και δεν καταλαβαίνω τελικά εσείς δεν θυμώνετε ποτέ; Είναι δυνατόν να δέχεστε την κάθε βλακεία και κακία του καθενός που βγάζει; Θέλετε να δείχνετε μόνο καλή; Δεν το πιστεύω αυτό! Και οι θεοί ακόμα έχουν την κακή τους πλευρά.
Σας παρακαλώ λοιπόν να ολοκληρώσετε την εικόνα σας. Καταλάβετε με. Είμαι μια μητέρα που θέλει η κόρη της να γίνει ευτυχισμένη και να ασχολείται με την πραγματική ζωή και όσα την αφορούν. Ο κόσμος είναι σκληρός. Και δεν μπορεί η κόρη μου να τον αλλάξει ούτε καμία κόρη καμίας μάνας. Κι εσείς τους κάνετε να πιστεύουν πως μπορούν και είναι εύκολο.
Με σεβασμό και απεγνωσμένη παράκληση
Μία μητέρα.

penthesileia ιλιαδα
Γλυκια μανουλα,δεν ξερω τι θα σου πει η Αιθηροη,αν και υποψιαζομε,εγω τουλαχιστον σου λεω ελα ελα κι εσυ.Ηταν ενα γυρισμα της της τυχης να βρεθει εδω η κορουλα σου.Βρηκε εναν μιτο της Αριαδνης στην εισοδο ενοςλαβυρινθου.Θελεις να παρεις κιεσυ εναν;Η μηπως θελεις τα υλικα να φτιαξεις τον δικο σου;Ο μινωταυρος του καθενος,οπως και η διαδρομη διαφερουν στους ανθρωπους.Κοινο ειναι το οτι υπαρχουν.

Λευκονόη
Καλή σου μέρα γλυκιά μου μητέρα μιας 16χρονης ,κατανοητοί οι φόβοι σου και είμαι σίγουρη ότι αγαπάς την κόρη σου και θέλεις να είναι ευτυχισμένη ,είναι εμφανές αυτό από την αγωνία που βγαίνει από το κείμενο σου ...
Μητέρα και εγώ 3 παιδιών σε καταλαβαίνω ...όμως θα σου πω ότι τα παΐδια , μας διαλέγουν ,μας τιμούν με αυτήν τους την επιλογή ...δεν μπορώ να ξέρω το λόγο αυτής τους της επιλογής ...αυτό όμως που πιστεύω είναι ότι πάρθηκε σε ένα ανώτερο επίπεδο , η θέληση τους να προχωρήσουν στην εξέλιξη τους με την κάθοδο τους στη γη μας , παρόλο που γνώριζαν ότι θα αναγκαστούν να αποχωριστούν κάποιες ικανότητες ,δυνατότητες ,και να εγκλωβιστούν μέσα σε σώματα που υπόκεινται σε αδυναμίες λόγω φυσικών νόμων , με κάνουν να θεωρώ ότι είμαι ευλογημένη που δέχτηκα αυτά τα 3 υπέροχα δώρα στη ζωή μου
Θ α σου πω μια δική μου εμπειρία με την μικρή μου κόρη ,και ελπίζω να ηρεμήσω λίγο την ψυχούλα της μάνας που αγωνιά ...
Πριν 15 χρόνια περίπου έμεινα έγκυος για τρίτη φορά ..από τον δεύτερο μηνά η εγκυμοσύνη δεν πήγαινε καλά ,σύμφωνα με τον γιατρό μου έπρεπε να αποφασίσω να την διακόψω αλλιώς θα ήταν πολύ επικίνδυνο για μένα ,το παιδί δεν αναπτυσσόταν καλά στην μήτρα μου και συνεχώς είχα αιμορραγίες ...όταν κόντευα να κλείσω τον τρίτο μηνά κύησης ο γιατρός μου έδωσε τελεσίγραφο . έπρεπε να φύγει αυτό το έμβρυο ..δεν υπήρχαν αλλά περιθώρια ,,,έτσι μου είπε ...μέσα μου ήξερα ότι δεν έπρεπε να κάνω έκτρωση και όχι λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων ...την προηγούμενη μέρα πριν την κανονισμένη επέμβαση.. ζήτησα βοήθεια.. ,έπρεπε να σιγουρευτώ ....είδα λοιπόν ένα όνειρο που μου χάρισε την κόρη μου την Νεφέλη μου .
Είδα λοιπόν ένα αιθέριο πλάσμα στην κορυφή ενός καταπράσινου λόφου διάσπαρτο με μικρές λευκές μαργαριτούλες ...ήταν πανέμορφη εικόνα και αυτό το πλάσμα ήταν σε μια ηλικία 14-16 χρονών έτσι έμοιαζε ...φορούσε ένα λευκό φόρεμα που ο αέρας το ανέμιζε και τα μαλλιά της καστανά όλο μπούκλες έδειχναν σαν να είχαν εγκλωβίσει μέσα τους όλο το φως . .....είχε απλώσει τα χεράκια της και μου έλεγε ......περίμενε με λίγο ακόμα μαμά περίμενε με....... το φώναζε μέχρι που έφτασε κοντά μου και με κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια με 2 υπέροχα μπλε μάτια, 2 μπλε θάλασσες και μου είπε.... περίμενε με ......φαντάζομαι καταλαβαίνεις ότι πλέον η απόφαση είχε παρθεί ...θα περίμενα ...θα είχε όσο χρόνο χρειαζόταν ...
Μπορείς λοιπόν να καταλάβεις ότι όταν ο γιατρός την έβαλε στα χεριά μου ένα πλασματική μικρό αλλά λατρεμένο και άνοιξε τα ματάκια του βυθίστηκα μέσα στο μπλε τους.
Τότε έδωσα μια υπόσχεση και στα τρία μου παΐδια ...θα είμαι διπλά τους σε οποία επιλογή τους ,δική τους επιλογή , προσέχοντας τα ,βοηθώντας τα ,να βρουν τον δικό τους δρόμο , προσέχοντας να κάνω τα λιγότερα λάθη και να σταλάξω μέσα τους αξίες και ιδανικά και πάνω από όλα αγαπόντας τα.....
Οι μεγαλύτεροι δάσκαλοι καλή μου είναι τα παιδιά μας ... όλα τα παιδιά ....μας μαθαίνουν τόσα πολλά ,μα τόσα πολλά και το κάνουν το καθένα με τον δικό του μοναδικό τρόπο .
Τα παΐδια μας ξέρουν ....
Εμπιστεύσου την κόρη σου και είμαι σίγουρη ότι θα στο ανταποδώσει 3πλασιο...για να διαλέξει αυτήν την σελίδα είμαι σίγουρη ότι την μεγάλωσες με πολύ αγάπη και αξίες... αλλιώς θα την προσπερνούσε.....
Μια όμορφη συνεχεία στο έργο σου σαν μητέρα σου εύχομαι ......και μια ευτυχισμένη ζωή στην μικρή σου που αναζητά το όμορφο, το ιδανικό, σε έναν κόσμο σκληρό και παράλογο ....και πάλι παράκληση μου ........εμπιστεύου την κρίση της ....τις αναζητήσεις της ψυχής της ...αυτή ξέρει καλύτερα τι αναζητά η ψυχούλα της .
Κατάθεση ψυχής μιας μητέρας .....
Καλή σου μέρα γλυκιά μου ........


Anonymous
αχ φτωχός που θα ταν ο κοσμος χωρις την υπαρξη σου-σε ευχαριστουμε ολοι ακομη κι αυτοι που δεν σε ξερουν,αλλα γνωριζουν οτι καπου υπαρχει μια γαληνη.
Νεφέλη: https://www.youtube.com/watch?v=a9dIWOYmtcQ/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// Οσο για την μια μητερα εγω δεν ειμαι μανα αλλα ειμαι κορη και ξερω πως τα παιδια αγαπουν τους γονείς τους πριν ακομη αυτοι τα αγαπησουν .Πριν..Αρα μην σου περασει απο το μυαλο στιγμη πως δεν σε αγαπα και πως θα σε αντικαταστίσει. Η μικρη σου, που σε λιγο δεν θα ειναι μικρη,περναει την εποχη της αποκαθήλωσης των προτύπων της.Σας κατεβαζει σαν καδρο απο τον τοιχο της.Ειναι ενα σταδιο και θα περασει-δεν πεταει το καδρο απλως το επανατοποθετεί.Ξερει οτι θα εισαι εκει και θα την περιμένεις.Ε,κανει και λιγο ναζακια για να ζηλεψεις,σωστα? Μην ανησυχείς....θα δεις ολα θα πανε καλα με τον χρονο τους και μαλιστα θα ειστε και πιο δεμένες. Μικρή συμβουλη:ψαξε και τα αλλα site που μπαινει η ανήσυχη νεολαία-εκει οπου ακουν την διψα τους κακόβουλοι τύπο και εκμεταλλεύοντε αθωες ψυχουλες. καλως ηρθες

Ευγενία
Μην ανησυχείς και δεν θα χάσεις την κόρη σου, μην ανησυχείς. Η Αιθηρόη είναι τόσο υπέροχη σε όλα της που δεν θα το επιτρέψει κάτι τέτοιο

Panos
Στο στόμα της Αιθηρόης είναι νερό για ξεραμένες ψυχές, τραγούδι αγάπης και ένα τρυφερό κάλεσμα. Επιτέλους οι αλλαγές βρίσκονται κοντά.
Ο δρόμος που πατάει η Αιθηρόη είναι μια πανάρχαια φυλαγμένη παράδοση, φερμένη από τα άστρα. Έτσι την ανακαλύπτω εγώ μέσα μου.
Το μυστικό της είναι πως με τον τρόπο της απαιτεί την δράση και την συμμετοχή του ανθρώπου στην πραγματικότητα της ζωής του κι όχι την τεμπέλικη μοιρολατρία της αναμονής. Τίποτα δεν θα εκπληρωνόταν αν ο άνθρωπος δεν περνούσε από την κατατονία και την υποχωρητικότητα στη δράση.
Αλλά φυσικά θα κοροϊδέψω τον εαυτό μου και σας αν σας πω ότι δεν αγάπησα και δεν εμπιστεύτηκα αυτό το θαυμάσιο πνεύμα, αυτό το καθαρό μάτι που βλέπει ίσια στην ψυχή.
Κυρία μου κοιτάξτε στα μάτια την κόρη σας. Αν λάμπουν και είναι καθαρά μην φοβάστε. Τα θολά και σκοτεινά να φοβάστε.

Αιθηρόη
Λυπάμαι βαθιά που νιώθεις έτσι. Λυπάμαι αν δίνονται όλες αυτές οι εντυπώσεις.
Ποτέ δεν είπα πως είναι εύκολα.
Είπα όμως πως τα πάντα είναι εφικτά. Διότι έτσι είναι.
Ποτέ δεν παρότρυνα κάποιον να κάνει κάτι που δεν θέλει ή δεν είναι. Ποτέ δεν προσπάθησα να γίνω σκέψη κάποιου και να του δημιουργήσω μια πίστη.
Ποτέ δεν φώναξα «ελάτε όλοι είναι μαγευτικά!!!».
Δεν είναι όλα για όλους. Ο καθένας έχει τις αντοχές του, τα όρια του, τον δρόμο του.
Ποτέ δεν κάλεσα κανέναν να με ακολουθήσει ή να περπατήσει στο δικό μου δρόμο. Ποτέ δεν ώθησα και δεν έδωσα την ελπίδα ή την υπόσχεση πως είναι ο ιδανικός! Ποτέ! Τέτοιο ψέμα δεν έπραξα ποτέ!
Αν ο δρόμος μου είναι ιδανικός και μαγικός; Αν είμαι μόνη;
Βήμα βήμα το κάθε μονοπάτι βάδισα.
Οι δρόμοι μου είναι αλλιώτικοι. Δεν βρίσκεις συντροφιά για να πιαστείς. Μόνο χαμογελάς με υπομονή και προσπερνάς στα βιαστικά, να μην σου δουν τα μάτια.
Περιμένεις να διορθώσεις, να σώσεις, να ολοκληρώσεις, να σταθείς όρθια μέχρι το τέλος, να μην γονατίσεις.
Αγωνιάς και χύνεις πορφυρό ιδρώτα προσπαθώντας να περάσεις απαλά απέναντι όσους περισσότερους μπορείς. Να μην αφήσεις κανέναν πίσω. Ούτε έναν, διότι η συνείδηση σου είναι από υλικά παράξενα φτιαγμένη και η ψυχή σου σημαδεμένη μέχρι το τέλος όλων των δρόμων, με μνήμες που δεν σε αφήνουν να ξεκουραστείς.
Βαδίζεις ακατάπαυστα διαπερνώντας κάθε καιρό και δεν είναι οι άλλοι η σκιά... αλλά εσύ.
Διαχωρίζεις, ενώνεις, συγκεντρώνεις αλλά δεν παίρνεις τίποτα μαζί σου. Μόνο αφήνεις κάτι από σένα. Σαν να προσπαθείς... μέχρι να αδειάσεις.
Περιμένεις να... τελειώσει το ύφασμα! Και δεν τελειώνει. Ποτέ.
Αν είναι ιδανικός ο δρόμος μου; Είναι. Για εμένα μόνο. Δεν τον υποσχέθηκα, δεν τον πρόσφερα και δεν τον παζάρεψα σε κανέναν. Ποτέ! Πως θα μπορούσα;
Τον παρουσίασα ρόδινο και μαγικό; Καλή μου να ήξερες μόνο πόσο ευτυχισμένη είσαι παρ΄ όλο που δεν το βλέπεις! Νομίζεις πως όλα όσα υπάρχουν είναι αυτά που αντιλαμβάνονται οι 5 αισθήσεις σου; Νομίζεις πως όλα τα προβλήματα βρίσκονται σε αυτά που σε πληροφορούν αυτές οι αισθήσεις;
Λοιπόν όχι δεν είναι εύκολος. Δεν είναι παραμυθένιος. Δεν είναι απλός. Δεν κάνει χάρες. Δεν επιτρέπει λάθη. Δεν είναι αναίμακτος. Δεν είναι γαλήνιος.
Έχεις νιώσει τρομερή κούραση ποτέ; Ξέρεις πώς είναι; Και τι κάνεις μετά; Γέρνεις κάπου να ξεκουραστείς. Κάθεσαι, ξαπλώνεις, πιάνεις κάποιου το χέρι που αντέχει να μοιραστεί την κούραση σου.
Εγώ δεν γέρνω. Ίσα που ακουμπώ. Σκύβω και ακουμπώ τα δάχτυλα στη γη, όσο πιο αθόρυβα μπορώ. Δεν μπορώ να ξεχαστώ. Δεν μπορώ να αφεθώ. Δεν μπορεί να με κρατήσει κανένα χέρι σε αυτόν εδώ τον κύκλο που βρίσκομαι.
Λοιπόν πώς είναι δυνατόν να προσπαθώ να φέρω και άλλους σε αυτό τον σκοπό;
Μήπως λιγότερο δύσκολος είναι ο δικός τους;
Κατανοώ τα αισθήματα σου, μέσα από σένα. Αλλά αδυνατώ να τα στηρίξω σε κάποιο δίκαιο και να αναλάβω μια ευθύνη που δεν μου αναλογεί και με τον τρόπο που επιθυμείς, για να νιώσεις πιο δικαιωμένη ή ανάλαφρη.
Η πίκρα που έχεις δεν αφορά εμένα. Δεν έχει κινηθεί ή πηγάσει από εμένα, ούτε από την κόρη σου. Και το γνωρίζεις καλά αυτό.
Να σε ρωτήσω κάτι; Όταν θέλεις να μοιραστείς κάτι με το παιδί σου, επιλέγεις τα πιο δύσκολα και τα πιο άσχημα; Όταν θέλεις να του μάθεις κάτι, θα επιλέξεις το χειρότερο της γνώσης σου; Όταν θέλεις να του μιλήσεις για την αγάπη σου, του λες «εγώ που σκίστηκα και πόνεσα!» ή θα του πεις «Πόσο πολύ σ αγαπάω!»;
Αν μεγάλωσα ξέγνοιαστα; Ναι. Διότι μεγάλωσα ελεύθερα.
Τα παιχνίδια μου; Η φύση και ο κόσμος έχει έναν τεράστιο πάγκο από «παιχνίδια». Πίστεψε με!
Αν η γιαγιά μου μιλούσε μόνο για όμορφα πράγματα; Μιλούσε μόνο για αλήθειες. Τις δικές της αλήθειες. Όπως πήρες εσύ το κοριτσάκι σου από το χέρι και του έδειξες όσα γνωρίζεις και πού θα ζήσει, έτσι και η γιαγιά μου με πήρε από το χέρι και μου έδειξε τον κόσμο γύρω μου και μοιράστηκε μαζί μου τον δικό της.
Αν θυμώνω; Μόνο όταν πραγματικά αξίζει και είναι αναγκαίο.
Πόσα και τι δέχομαι; Τους πάντες και τα πάντα. Μόνο στον εαυτό μου έχω λόγο και δικαίωμα. Εύκολο να κρίνουμε τους άλλους. Και το αδικότερο όλων. Πόσο καλά μπορείς να γνωρίζεις τις πράξεις των άλλων και τις αιτίες που τις προκάλεσαν; Πόσο δίκαιος μπορείς να είσαι στην άγνοια σου;
Αν θέλω να δείχνω καλή; Δυστυχώς δεν μπορώ να είμαι αόρατη.
Αν έχω κακή πλευρά; Την χειρότερη όλων όσων μπορείς να φανταστείς. Και την γνωρίζουν οι εξίσου χειρότεροι. Εσείς γιατί να την γνωρίζετε;
Αν αγαπήθηκα; Τόσο όσο το είχε ανάγκη ο καθένας να το κάνει.
Εγώ για μένα κέρδισα το σύμπαν! Γιατί Αγαπάω!
Γιατί λέω πως τα παιδιά δεν ανήκουν στους γονείς; Διότι έτσι είναι. Ο καθένας «ανήκει» σε αυτό που αφιερώνεται για όσο καιρό το πράττει.
Αν έχω παιδιά; Ναι «έχω». Συνοδεύω δύο κόρες. Που τις αγαπώ βαθιά και θέλω να ανήκουν μόνο στον εαυτό τους και σε ό,τι επιλέγουν να ζήσουν.
Ο κόσμος είναι σκληρός; Εσείς δεν είστε μέρος του; Πώς να αλλάξει εάν τον αντιμετωπίζουμε σαν κάτι έξω από εμάς;
Όλες οι κόρες και όλοι οι γιοι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Και εκείνος με την σειρά του, όλους.
Άκουσε με... η κόρη σου, αυτό το πλάσμα, είναι μία οντότητα πολυδιάστατη. Δεν έχει μόνο σώμα. Έχει πνεύμα και ψυχή και παλεύει με την ουσία της, να βρει την κατεύθυνση της σε αυτό το όμορφο, πολυδιάστατο και άπειρο σύμπαν.
Είσαι πλάι της. Συνόδεψε την. Συντρόφεψε την. Μοιράσου μαζί της. Και όλα θα πάνε καλά. Δοκιμάζει νέες σκέψεις τώρα. Δεν θα μείνει εδώ. Θα συνεχίσει. Κι εσύ θα την θαυμάσεις ακόμα περισσότερο.
Θα δεις....
Ειλικρινά δεν ξέρω πώς να μιλήσω. Δεν σας ανακατεύω στον δικό μου σκοπό, δρόμο, αποστολή (όπως θέλετε πέστε το). Δεν πρόκειται να «πάρει» κάποιος κάτι που δεν μπορεί να αντιληφθεί, να κατανοήσει και να φέρει εις πέρας. Σας κρατώ όσο πιο μακριά γίνεται από τις δικές μου πράξεις, τωρινές και μελλοντικές.
Και σας έχω όσο πιο κοντά γίνεται στην καρδιά μου.
Εμπιστεύεσαι να πατάς πάνω σε έναν πλανήτη που αιωρείται στο πουθενά.
Έχε εμπιστοσύνη και στην κόρη σου. Και περισσότερη σε σένα.
Όσα κάνει και Είναι, είναι δικά της.
Και κανείς δεν μπορεί να πάρει την θέση σου μέσα της.
Το ότι της μιλάνε κάποια πράγματα που μπορεί να διάβασε εδώ, δεν δικαιολογεί τον φόβο σου. Φαντάζομαι δεν έχει σκοπό να μετακομίσει στο αγαπημένο της εστιατόριο, επειδή εκεί τρώει ένα αγαπημένο της φαγητό!
Και μην ανησυχείς, κανείς δεν μπορεί να μπει στην δική μου θέση. Αυτό σου το υπογράφω με την πένα της ψυχής μου.
Και κάτι άλλο που είναι σημαντικό. Δεν είμαι θύμα. Δεν υπάρχουν θύματα. Μόνο επιλογές. Πότε καλές, πότε κακές.
Και όσο για το όνειρο... Δεν θυσιάζομαι. Απλά Είμαι.
Θα μπορούσα να σου μιλήσω διαφορετικά και να γλυκάνω τις ανησυχίες σου. Αλλά δεν θέλω. Αυτό που χρειάζεται, είναι να καταλάβεις καθαρά την θέση μου και τις προθέσεις μου. Μου ζήτησες περισσότερη αλήθεια για την «εικόνα» μου και την έδωσα.
Αν χρειαστείς κάτι άλλο... εδώ είμαι, μην διστάσεις.

llini .....
γεια σας.οπως παντα θα ειμαι ειλικρινης.δεν θα μπω στη διαδικασια να υποστηριξω κανεναν.ξερω πιο ειναι το σωστο κ πιο οχι.ετσι λοιπον ειδα την αληθεια των πραγματων.κ απο μονη μου εδειξα τη σελιδα στη μαμα μου.ναι.αλλωστε εντυπωσιαστηκε με καποια απ αυτα .η μαμα μου ειναι η πιο αυστηρη κριτης για μενα σε μενα.σκεφτηκα πως ισως επειδη ειμαι λιγο αντιδραστικη να συμβιβαστηκε αλλα δεν ειναι ετσι.μολις ειχα περασει μια τραγικη για τν εαυτο μου ερωτικη απογοητευση,δεν ετρωγα δεν μιλαγα ειχα νευρα δε μιλαγα σε κανεναν.οταν ειδε η αδερφη μου ν μπαινω στον αορατο ναο κ να ξεχνιεμαι ειπε στη μαμα μου μαμα η αδερφη μου τρελαθηκε κοιτα περι μαγειας..με τσαντισε τοσο πολυ που αληθεια την κυνηγισα κ παιξαμε ξυλο στη κυριολεξια.οταν ηρεμησα απο μονη μου ειπα στη μαμα μου τι κοιταω κ τι ειναι αυτο που βρισκω ενδιαφερον εδω.οταν της εδειξα ηρεμησε.η αδερφη μου επεμενε οσπου σκεφτηκα ξανατι ν την ξεμαλλιασω παλι?δε θα καταλαβει δεν θα εχει δει.κ της ειπα ελα βρε βασανακι να δεις κατι.ενθουσιαστηκε με πολλα που ειδε.καποια παλι δεν ηταν του γουστου της.δεν ειμαστε χαζες κοπελες.ειμαστε γυναικες που η καθεμια στη δικη της ηλικια ξερει τι ειναι αυτο που την ενθουσιαζει κ την εμπνεει.ξερει τι ψαχνει.εγω βρηκα τη γαληνη μου κ η μαμα μου ειδε οτι απο κει που ημουν μουντρουχα ελαμψα κ γελαγα,ελαμπα ξαφνικα.γιατι?Αιθηροη.γι αυτο!μονο εγω ξερω τι θα γινοταν αν δεν ημουν εκεινη την ημερα εδω να ψαχνω διεξοδο απο μενα.κ το καλο ειναι οτι το βρηκα.το βρηκα παλι σε μενα!!

ΛΕΩΝΤΑΣ
Πάνο μου λίγα λες. Είναι περισσότερα πράγματα. Αγαπητή μητέρα ίσως δεν είμαι εγώ ο κατάλληλος για να πω άποψη στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά η απάντηση της ήταν ντόμπρα και ίσια χωρίς καλοπιάσματα. Κι αυτό σημαίνει πάρα πολλά!

MHTEPA
Στην αρχή πάλευα να μην διαβάσω την απάντηση σου. Από την μία φοβόμουνα μην αποδειχτεί πόσο δίκιο είχα και από την άλλη φοβόμουνα μην αποδειχτεί πόσο άδικο είχα. Έβαλα τον άντρα μου να το διαβάσει πρώτος. Την μια του έλεγα πες μου και την άλλη μην μου λες. Και τελικά μου είπε πως πρέπει να το διαβάσω.
Και τελικά το διάβασα πολλές φορές. Και για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα καν να απαντήσεις όταν είδα τις απαντήσεις των άλλων γιατί ήμουν σίγουρη πως θα σε βόλευε αυτό. Δεν σου ζητώ συγνώμη για όσα είπα. Γιατί όσα είπα και έγραψα ήταν από ανησυχία και αγάπη για την κόρη μου. Αλλά παραδέχομαι πως έκανα λάθος και τώρα είμαι πιο ήσυχη.

Αυτό μόνο είχα σκοπό να γράψω όταν διάβασα την απάντηση σου αλλά δεν το έκανα γιατί κατάλαβα πως από εγωισμό δεν ήθελα να γράψω όσα πραγματικά ήθελα να γράψω. Η αλήθεια είναι πως η απάντηση σου με έκανε να ντραπώ και να κλάψω. Ντράπηκα γιατί πήρα στο στόμα μου την γιαγιά σου και τους γονείς σου και αμφέβαλα για το αν είχες αγάπη. Γιατί πως γίνεται να μην αγαπήσεις ένα τέτοιο πλάσμα; Πόσο άδικη έγινα μαζί σου; Ντράπηκα γιατί προσπάθησα να σε πληγώσω και να σε προσβάλλω. Πώς να σε προσβάλλουν οι μικρότητες όταν εσύ είσαι γεμάτη από τεράστια πράγματα; Σαν να πέταγα βότσαλα στον Όλυμπο ήταν. Ντράπηκα γιατί περίμενα να μιλήσεις για σένα δείχνοντας πόσο καλά και εκστατικά περνάς και να ακούσω κλασικές θεωρίες για σοφία και διδασκαλίες και όπως είπε και ο κύριος Νίκος να σε δικαιολογήσεις και να με καθυσηχάσεις με έξυπνες λεξούλες. Και ήμουν έτοιμη να αντικρούσω όσα θα έλεγες και να σε ξεντροπιάσω. Κι όμως εσύ κατάφερες το αντίθετο. Ντρέπομαι που σε ανάγκασα να φανερώσεις το φορτίο σου που έβλεπα πόσο προστάτευες και απόφευγες να δώσεις στους άλλους. Και μακάρι να μπορούσα να σου πάρω ένα τόσο δα γιατί κοριτσάκι μου το βλέπω πως έχεις ανάγκη να κάτσεις σε μια αγκαλιά για μια αφορά και να σε φροντίσουν χωρίς να τρέχεις εσύ να φροντίσεις κανέναν για μια φορά έστω για μια φορά! Γιατί και παιδάκι ακόμα εσύ φρόντιζες την γιαγιά σου και είμαι σίγουρη πως δεν το κατάλαβες ποτέ. Στη στέγη του κόσμου, στο σχεδιάζοντας στα αστέρια, στο μέσα από τον φόβο, στο Αιθηρόη, είδα την μοναχική πορεία σου, το βάρος, την ευθύνη, να αντιμετωπίζεις φόβους, να παλεύεις με τον εαυτό σου, να προσπερνάς την αφέλεια και την ξεγνοιασιά τόσο ώριμα σοφά και αποφασιστικά. Αναρωτήθηκα αν κάποιες φορές ήθελες να τα αρνηθείς όλα αυτά, αν έκλαψες και ήθελες να μην τα κάνεις όλα αυτά, αν είχες το περιθώριο να ζητήσεις κάτι άλλο. Ντράπηκα γιατί χρησιμοποίησα πονηρή σκέψη για να σε αποκαλύψω και εσύ τελικά αποκάλυψες εμένα. Γιατί η αλήθεια είναι πως θα ήθελα εμένα να θαυμάζει η κορούλα μου η έστω θα προτιμούσα να θαυμάζει τον Ρουβά που ξέρω ότι αυτό κρατάει λίγο ενώ εσένα σε φοβήθηκα. Ντράπηκα γιατί εσύ κοριτσάκι μου είσαι πολύ ψηλά κι εγώ θέλησα να σε κατεβάσω κάτω και να σε δω να γελοιοποιήσαι. Έκλαψα γιατί θα ήθελα να είμαι νεότερη και να μπορώ να ακολουθήσω και να βοηθήσω στο έργο σου. Έκλαψα γιατί είχα δει την μοναξιά που έχει αυτό που κάνεις σε όλα σου τα κείμενα στον κατάλογο με το θέμα Αιθηρόη κι εγώ ήθελα να το μηδενίσω όλο αυτό και να το κάνω προβληματικό να φανεί. Ντράπηκα γιατί πριν μιλήσω έπρεπε να διαβάσω κάθε σου απάντηση. Το έκανα όλη την νύχτα. Το έκανα όλο εδώ μέσα φύλο και φτερό και έβαλα την ουρά στα σκέλια από την ανόητη βιασύνη μου να σε κρίνω και ιδίως όταν είδα που έλεγες σε όλους ότι ακόμα κι αυτά που λες να μην τα δέχονται και να τα αμφισβητούν και να ψάχνουν , σήκωσα τα χέρια ψηλά. Όταν είδα πόσο αρνείσαι τις κολακείες και αντιδράς όταν σε γεμίζουν στολισμένα λόγια είπα μα από που στην οργή είναι αυτή; Και σκέφτηκα όλους εκείνους τους επαρμένους στην τηλεόραση που κορδώνονται και σου πετάν στη μούρη διπλώματα και τίτλους και θέλουν να σε πείσουν πως εσύ δεν ξέρεις τίποτα και ότι μόνο αυτοί ξέρουν την αλήθεια και να λένε τόσες ανοησίες και είδα από την άλλη εσένα από την μία να στέκεις ψηλά και να σε κοιτάνε κι εσύ να τους γυρνάς το κεφάλι τους να δουν αλλού σαν να τους λες, αφήστε με εμένα δεν έχω σημασία, μονολογούσα και έλεγα, μα είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν; Έριξα τόσο δίκιο σε μια κοπέλα που είπε τόσες φορές ότι στην θέση σου θα καβαλούσε το καλάμι και τι χαριτωμένα τα έλεγε και με ειλικρίνεια τα παραδεχόταν όλα αυτά! Αλλά εσύ να μην παρασύρεσαι και να προσπαθείς να τους ανεβάσεις όλους πιο ψηλά και από σένα. Ποιος το κάνει αυτό; Ποιος ποιος; Με ρωτούσα ξανά και ξανά! Να μην σε πειράζουν τα λόγια τους γιατί δεν το κάνουν για να σε κανακέψουν. Είναι το ευχαριστώ τους. Μην τους το δίνεις πίσω. Διάβασα τα σχόλια όλων αυτών εδώ μέσα και τα λόγια τους τα όμορφα και είδα πάλι την λάθος κρίση μου γιατί θυμήθηκα τον πατέρα μου που έλεγε πως οι μέλισσες και οι πεταλούδες πάνε στα λουλούδια και οι μύγες πάνε μόνο στις βρωμιές. Και εγώ εδώ είδα μόνο πεταλούδες και μελισσούλες. Είδα και 2-3 μύγες αλλά πώς να κάτσουν εδώ. Ο διάολος προσπαθεί αλλά δεν το αντέχει το μυρωδάτο λιβάνι και φεύγει. Κοριτσάκι μου δεν θα σου ζητήσω συγνώμη αλλά θα σου πω ευχαριστώ που η κόρη μου απόκτησε άλλο ενδιαφέρον για την ζωή. Γιατί όσο πιο σοφοί γινόμαστε τόσο πιο σοφές γίνονται και οι επιλογές μας. Και ποτέ δεν πίστευα πως μόνο η κοιλιά μας έχει σημασία. Ότι είπα το είπα από θυμό και απόγνωση. Αλλά θα σου πω κι ευχαριστώ και για μένα. Που με αντιμετώπισες στα ίσα χωρίς να με υποτιμήσεις και να προσπαθήσεις να με γαλιφιάσεις. Και θα σου πω ακόμα ένα ευχαριστώ που μου έδωσες πάλι τον νεανικό ενθουσιασμό να θέλω να αρχίσω πάλι το διάβασμα και να μάθω πράγματα και να θυμηθώ πάλι ότι ο πλανήτης μας είναι όμορφος.

Αιθηρόη μαλαματένια μου; Η μόνη μου δικαιολογία μου είναι ο φόβος μου και όσα βλέπω να γίνονται με τόσες αιρέσεις και ζέκτες που κλέβουν τα νέα παιδιά μας και τα κάνουν οπαδούς τους. Κοριτσάκι μου; Να είσαι πάντα ευλογημένη και να τελειώσεις ότι άρχισες για να μπορέσεις κι εσύ πια να κάνεις για σένα πράγματα. Η συγχωρεμένη η μάνα μου έλεγε ότι όταν η μάνα γη αγαπάει κάτι δεν το αφήνει να φύγει. Εγώ εύχομαι να σε έχει αγαπήσει πάρα πάρα πολύ για να σε αφήσει να φύγεις.
Ελπίζω να με νιώσεις φίλη σου. Και να ξέρεις πως εμπιστεύομαι στα χέρια σου την μικρή μου.

Έλενα Έλενα - romantiki
Με συγκινήσατε πάρα πολύ ΜΗΤΕΡΑ! Όλοι όσοι έχουμε παιδιά καταλαβαίνουμε την αγωνία σας. Mην στεναχωριέστε καλή μου κυρία! Η Αιθηρόη καταλαβαίνει τόσα πολλά που είμαι σίγουρη ότι δεν σας παρεξήγησε.Βλέπει στις ψυχές μας. Σας το λέω από προσωπική πείρα. Όπως είπε ο anarxos βλέπει ίσια στην ψυχή με καθαρό μάτι . Αυτή είναι η Αιθηρόη μας. Για τον καθένα γίνεται αυτό που έχει ανάγκη ο καθένας. Και δεν το κάνει ακριβώς αυτή . Εμείς το κάνουμε αλλά το θαυμαστό είναι ότι έχει και αυτό που εμείς βλέπουμε και θέλουμε. Δεν την νοιάζει να πάρει εύσημα και δεν την νοιάζει αν καταλαβαίνουμε ποια και τι πραγματικά είναι. Δεν μας μοιράζει μαγικά κόλπα για να κάνουμε τα όνειρα μας πραγματικότητα.Προσπαθεί εμείς να γίνουμε το μαγικό κόλπο και εμείς να βρούμε τους τρόπους να κάνουμε όσα έχουμε ανάγκη. Και να σας πω και κάτι; Ξέρω το γιατί πλέον. Για να μην χρωστάμε σε αυτήν αλλά για να έχουμε την ικανοποίηση και το κέρδος εμείς και να μην μπορεί να μας το πάρει κανείς.Ο άνεμος δεν θα ερωτευόταν ποτέ κάποιον που είναι ψεύτικος και εύθραστος. Και αυτήν ο άνεμος την λάτρεψε και την ερωτεύτηκε πολύ βαθιά.Κάθε φορά που μου απάντησε σε κάτι, έκλεινα τα μάτια και ένιωθα σχεδόν την παρουσία της και ακόμα αναρωτιέμαι πως χωράει και πως την αντέχει την ενέργεια της η οθόνη μου. Χαζό ε; Αλλά την αλήθεια σας λέω.Μιλήσατε τόσο γλυκά για αυτήν και αισθάνομαι πως έχετε τον τρόπο να νιώθετε τον άλλον . Η κόρη σας είναι τυχερή που σας έχει. Η kara έχει δίκιο για τον τρόπο που την μεγαλώσατε. Τίποτα δεν είναι τυχαίο . Και μακάρι να γνώριζα ποια είναι η κόρη σας για να της πω πόσο υπέροχη μαμά έχει. Γιατί και μόνο που στείλατε την αγωνία σας και πήρατε θέση για να προστατέψετε την κόρη σας , μπορεί να καταλάβει κανείς πως είστε μια αγωνίστρια. Άρα μην ξαναπείτε πως θα θέλατε να είστε πιο νέα. Δεν μας κάνει το δέρμα μας και τα χρόνια που είμαστε εδώ πάνω αυτό που είμαστε αλλά οι πράξεις μας. Επομένως ανασκουμπωθείτε και βοηθείστε κι εσείς στο έργο της Αιθηρόης αλλά και όλων μας.

Αρισταία Αβραμίδου
Μόλις διάβασα για το καβάλημα του καλαμιού κατάλαβα πως μι΄λούσε για μένα η ΜΗΤΕΡΑ! Και να μαι! Ευχαριστώ για το χαριτωμένη! Εγώ αλλιώς θα με έλεγα! Τεσπά! Μην ανησυχείται αγαπητή μου! Εδώ ο ένας φροντίζει τον άλλον και προστατεύουμε τουςμικρούς μας φίλους για να μην πέσουν στις βρωμιές. Όσο μπορούμε δηλαδή. Οκ κι εγώ συγκινήθηκα. Πολύ. Εχετε πολυ ευαίσθητη ψυχή. Και σας καταλαβαίνω απόλυτα σαν μάνα. Όμως η Αιθηρόη μας είναι ξεχωριστή από την φύση της. Άλλοι πασχίζουν για να φτάσουν σε αυτά που αυτή απλά τα έχει μέσα της και δεν τα κρατάει για τον εαυτό της. Την αγπάμε όλοι για πολλά πράγματα. Κι εγώ την αγαπώ πολύ και την θαυμάζω για πάρα πολλά. Αυτό όμως που με κάνει να στέκομαι με προσοχή μπροστά της, είναι η αρχοντική ταπεινότητα της. Η έπαρση που ποτέ δεν είχε. Ο σεβασμός της για κάθε μικρό και μεγάλο και η σοβαρότητα που αντιμετώπιζε τους πάντες και τα πάντα με τις όποιες απορίες και τις σκέψεις τους χωρίς να κάνει διακρίσεις και χωρίς να σε κάνει να νιώθεις μικρότερος της. ΌΠως το είπατε να μας ανεβάσει πιο ψηλά από εκείνην γιατί αυτή δεν το έχει ανάγκη να ανταγωνιστεί όπως κάνουν διάφοροι συνέχεια από εγωισμό γιατί αυτή είναι είδη εκεί που είναι και ξέρει πως δεν έχει να χάσει τίποτα από όσα κέρδισε με τους καιρούς και τις πορείες της με τόσο κόστος και φθορά της ουσίας της αλλά έχει μόνο να προσφέρει. Και μακάρι να πραγματοποιηθεί η ευχή σας και να την αγαπήσει πολύ πολύ πολύυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ η Γαία μας και να μπορέσει να φύγει από αυτό τον κύκλο του πεδίου μας για να συνεχίσει και να γίνει ακόμα πιο μεγάλη και φωτεινή για να βοηθήσει και αλλού άλλους κόσμους.
Κάρα μου η παρέμβαση σου πολύ τρυφερή αγαπημένη μου!

Αιθηρόη
Αγαπητή ΜΗΤΕΡΑ...
Και αγαπητή μητέρα της όποιας κόρης και γιου...
Κάθε μας στιγμή, είναι μια αρχή. Κάθε μας σκέψη είναι μια αφετηρία. Κάθε μας επιθυμία, έχει ένα παρελθόν. Κάθε αλλαγή, έχει ένα σκοπό.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και ξέχωρος από εμάς. Κάθε πλάσμα έχει να εκτελέσει τους δικούς του προορισμούς. Κάθε "σώμα" έχει τις δικές του δονήσεις και ρυθμούς.
Μπορούμε να αφουγκραστούμε, να συνδημιουργίσουμε, να συνοδέψουμε, να βοηθήσουμε, να μάθουμε και να αναγνωρίσουμε. Δεν μπορούμε όμως να αλλοιώσουμε και να επέμβουμε στην ψυχή του άλλου, από προσωπική κρίση και επιλογή. Ο καθένας μας έχει από αρχή ύπαρξης του, το δικό του σχέδιο - μορφή - κώδικα - σχήμα - ουσία - θέση - σκοπό - όνειρο. Αυτό κάνει τον κόσμο μας ομορφότερο και πιο εκπληκτικό. Το να αναπαράγουμε ίδιες μορφές και σχήματα, δεν είναι τίποτα άλλο από αδυναμία δημιουργίας, φαντασίας, ονείρου και έλλειψη κίνησης και ζωής.
Τον κόσμο τον γνωρίζουμε μέσα από προσωπικές προσπάθειες, δοκιμές, πάλες, αλχημείες. Όλα αυτά μας κάνουν αυτό που είμαστε.
Και η Ζωή, είναι το εργαστήριο της αλχημείας της ψυχής μας.
Αγάπη και ελευθερία, τα πολυτιμότερα όλων.
Από εκεί και πέρα...
Η Αλήθεια βρίσκεται πάντα μέσα στην κατανόηση της ψυχής και της αντίληψης του νου μας. Τα λόγια των άλλων αποτελούν ένα ερέθισμα και συχνά μας βοηθούν να προσέξουμε κάτι που είτε εσκεμένα, είτε από βιασύνη, είτε από έλλειψη προσοχής, δεν βλέπουμε. Από εκεί και πέρα όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι άλλοι... είναι οι άλλοι! Εγώ γράφω και μιλάω για όσα έχω μέσα μου και για όσα έχω γνωρίσει, ζήσει, υπάρξει, αναλάβει και σύμφωνα με αυτά που είμαι.
Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

poypasrekaramhtro -GIATI
Kanw ki edw epikolhsh to sxolio moy na mhn moy peite meta pws se la8os meros ebala to 8ema moy kai gi ayto den phra apanthsh. Na eimai egw toylaxiston entaxei!
Apo xtes diabazw diafora edw. Oxi kolhma den efaga alla mpainw bgainw kai diabazw. Peste to periergeia. Katala8os epesa panw sas.
Anagkastika egina melos gia na sas kanw mia erwthsh. Eimai 31 xronwn kai den xerw ti na kanw gia na ginoyn ola kalytera. Distazw na kanw paidia ki egw ki h gynaika moy giati fobomaste ayto ton kosmo. Kai den eimai blakas. Xerw pws ki egw exw tiw ey8ynes moy. Wraia peste moy eseis poy ta blepete ola toso 8etika kai aisia ti na kanw? Akoyw synexeia gia ayth thn GNWSH mporei kapoios na moy pei gia poia gnwsh milate re paidia? H gnwsh einai dynamh! Pare gnwsh! Etsi gnwsh alliws gnwsh! TI EINAI AYTH H GNWSH TELIKAAAAAAA?????????? Oi goneis moy gia ayth me steilan sto sxoleio alla h zwh moy den exei tipota idiaitero. Exw mia rimadodoyleia ok. E kai? Diabazw diafora biblia kai thn psaxnw alla den mporw na katalabv ti 8a prepei na psaxnv telika. TI SKATA ENNOEITE OTAN LETE APOKTHSE GNWSH GIATI H GNWSH EINAI DYNAMH? KAI GIA POIO SKOPO RE GAMWTO? KAPOIOS NA MOY EXHGHSEI APLA MPOREI? POY 8A THN BRW? Kai ti shmasia exei gia mas an kapote yphrxe xrysh epoxh kai gnwsh afoy twra kollhsame kai den pame poy8ena? Sygnwmh alla olo logia kai dhlwseis akoyw apo tosoys alla as dieykrinisei kapoios ti enoei. Gia onoma toy 8eoy den exw kati me thn selida h toys pareyriskomenoys. Zhtw mia apanthsh. Mporw? Sas eyxaristw ek twn proterwn kai sygnwmh gia thn entash moy kai ta greeklish. Den moy gyrizei ellhnika to plhktrologio. Ante kai kala na eimaste kai an den mporeite na apanthsete den bariesai! Eseis na eiste kala! Den 8a einai h prwth fora.

Pan
Γεια σου καινουργιε φιλε,με τιμα η παρουσια σου,καλωςηρθες.
Αφου διαβαζεις διαφορα ,τοτε σιγουρα θα χεις διαβασει το γραμμα της αγαπημενης Καρας για την μικρη της κορη την Νεφελη. Οταν το διαβασα εριξα πολυ κλαμα,καθομουν σε ενα νετ και φορτισμενη ψυχολογικα οπως ημουν απο αλλες καταστασεις,εκλαιγα με ασπρο δακρυ και συγχρονως γελουσα.Οι αλλοι γυρω με κοιτουσαν καλα καλα,τους κοιτουσα και γω ποτε ποτε, θολα θολα :)).Γεμισα ομως με ελπιδα παλι και ριχτηκα στην μαχη.Ευχαριστω Καρα μια.
Λεει : "Αυξανεστε και Πληθυνεστε" ,δυστηχως δεν λεει πουθενα : "οταν αυξανεσαι βλητο,δημιουργεις υποχρεωσεις :0))",γιατι τα ευκολως εννοουμενα παραλειπονται.
Το θεμα δεν ειναι τοσο ο κοσμος και σε τι κοσμο θα φερεις τα παιδια σου..το θεμα ειναι τι κοσμο εχεις εσυ μεσα σου..Ο ανθρωπος δοκιμαζεται συνεχεια και καθε δυσκολια φανταζει πιο δυσκολη και επιπονη.Οποτε καλο θα ηταν να ρωτησεις τον ευατο σου πριν να κανεις το πρωτο σου παιδι :"Ποσα αντεχω?" Αν ο συντροφος μου αποφασισει οτι δεν του κανω πια, γιατι αυτα που του υποσχεθηκα δεν τα επραξα μαλλον και εντελως,τοτε τι θα κανεις? Οταν η γυναικα σου ας πουμε σε απατησει γιατι βρηκε καποιον που την δελεασε οτι θα της προσφερει πιο πολλα ή μαλλον αυτα που της υποσχεθηκες και δεν της εδωσες, τι θα κανεις? Οτι και αν κανεις τοτε,δυστηχως θα ειναι πια αργα,ακομα και αν μεινετε μαζι τιποτα δεν θα ναι οπως πριν.
Για μενα αυτη ειναι η Γνωση.Να μαθεις τον ευατο σου πρωτα απο ολα.
Οταν αποφασιζεις να κανεις παιδια ,πρωτα ειναι Αυτο (παιδι) και μετα το Εγω.Κι ας ερχονται ολοι αυτοι που σου λενε : "Αν δεν προσεξεις τον ευατο σου,πώς θα προσεξεις τους αλλους?" Σωστο ,αλλα πως ειναι σωστο.. Ξεκινωντας απο το Αυτο (παιδι) και τοποθετωντας το Εγω, το οποιο ειναι το εξελιγμενο Εμεις,σαν συνοδο και οχι σαν αρχηγο.
Δυναμη ειναι να γνωριζεις τι θες.Να μαθεις τον ευατο σου.Να τον κρατας ηρεμο και ουδετερο.
Αμα λες εχω μια δουλεια,οκ ,δεν τρεχει και τιποτα,δεν παει.Αμα λες εχω μια δουλεια που δεν με ικανοποιει αλλα μου προσφερει τα προς το ζην ωστε να θρεψω την φαμιλια μου,συγχρονως ομως επιδιωκω να ρθει και το καλυτερο για μας, τοτε θα μπορεις να την θρεψεις και ψυχικα.Αμα λες η γυναικα μου ειναι χοντρη ,δεν μ αρεσει ετσι οπως εγινε αλλα ευθυνομαι και εγω και θα πρεπει να την τονωσω ,τοτε την Αγαπας.
Γιατι το ταιρι μας το διαλεγουμε δημιουργωντας μιαν υποχρεωση απεναντι του.Αν στην πορεια τα πραγματα δεν εξελιχθουν οπως θελουμε ,δεν πρεπει να ξεχναμε οτι αν το αφησουμε μονο του στον "βυθο της ζωης" θα πνιχτει,και μετα ποιος θα ειναι υπευθυνος γι αυτο? Εμεις και μονο εμεις.(αγαπητη ψυχη σε ενα φορουμ που μιλαει για το πια θα επρεπε να ειναι η συμπεριφορα μας ως δυτες,στο βυθο ,για το ζευγος μας).
Οταν θυμωνω με τον αντρα μου και εχουμε τσακωθει και κανα δυο φορες... τα κοιταω..ειναι φοβισμενα γεματα απορια και ενοχες :"φταιω?" Κλαιω..αλλα τι να το κανω τοτε,το λαθος εχει γινει..Τα παω καλυτερα ,προσπαθω να μην θυμωνω,προσπαθω να θυμαμαι παντα τι ηταν αυτο που με εκανε να του δωσω εμπιστοσυνη και να κανω οικογενεια.
Γιατι εχει μεγαλη σημασια να αρχισουν να υπαρχουν οικογενειες, θα ναι η εξελιξη του κοσμου.Αληθινες οικογενειες, ακουω ολους και τους τοποθετω οπως τοποθετω τον ευατο μου, μεσα μου.Ουτε πανω ουτε κατω,μαζι.Τα παιδια ειναι η εξελιξη της ζωης,χωρις αυτα δεν μπορει να υπαρξει μελλον.Τα παιδια μας ειναι οι δασκαλοι μας.Τωρα ειδικα που εχουν εξελιχθει πιο πολυ γονιδιακα. Τα παλια τα χρονια θελανε περιπου τρεις μηνες να ανοιξουν τα ματια.Εγω τον γεννησα ,τον γυρισαν αναποδα ,το ενα ματι του ηταν ανοιχτο και προσπαθουσε να καταλαβει τι γινεται τωρα?αφου ολες του οι αισθησεις πηραν μπρος και αρχισε μυριζοντας να με ψαχνει,ολο αυτα μολις μεσα σε μερικα δευτερολεπτα."Να προσεχετε το κεφαλι του μωρου γιατι ο αυχενας δεν εχει σκληρυνει..." πιο κεφαλι :)) αυτο που ανασηκωνε μεσα σε δεκα μερες?
" Να προσεχω τις επιλογες μου".Αυτο μας ευχομαι..
Ευχαριστω και συγνωμη για το θαρρος.Ελπιζω να ρθουν και οι υπολοιποι να σου πουν την γνωμη τους. Στο επανιδειν.

Angels
Καταρχην καλησπερα!!
Θα σου πω την γνωμη μου μονο κΑΙ μονο επειδη την ζητησες...
Λοιπον, λες οτι δισταζεις εσυ και η γυναικα σου να κανετε παιδια (ενω μπορειτε) κ φερνεις ως ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ οτι φοβαστε αυτον τον κοσμο...
Αγαπητε μου, αν θελετε να ζησετε μια ζωη ευκολη...χωρις ευθυνες, χωρις αγωνια για το μελλον του παιδιου σας, χωρις θυσιες επιλογη σας ειναι να συνεχισετε τη ζωη σας...ετσι οπως ειστε...ΣΤΑΣΙΜΟΙ...λόγο της ΕΥΘΥΝΟΦΟΒΙΑΣ που νιωθετε κ οι δυο γιατι απλα αναπαυτηκατε στο "ΕΓΩ" σας...
Η γνώση ειναι πολύπλευρη, δεν σημαινει οτι επειδή πηγες σχολείο κατεχεις την γνωση...
Στο σχολειο σου μαθαινουν απλα και στεγνα πως να ενταχθεις στην κοινωνια...ίσως γιατι συμφέρει σε καποιους να βαδιζεις κ συ οπως κ οι υπολοιποι..αλλα κ αυτο ειναι καθαρα προσωπικη επιλογή του καθενος...
Εμεις μιλαμε για εσωτερικη γνωση που πηγάζει απο μέσα μας...όταν φτάσεις σε σημειο να μαθεις τον εσωτερικο σου κοσμο...να μαθεις τον εαυτο σου, να καλλιεργησεις το πνευμα σου τότε μονο ολοκληρώνεσαι ως προσωπικότητα...τότε μόνο αντιλαμβάνεσαι πραγματικα τις αναγκες του εαυτου σου κ δεν δίνεις σε κανέναν ευθυνες για τη ζωη σου!!!
Ολοι ψαχνουν να βρουν εμποδια-προφασεις-δικαιολογιες κτλ...για να μην μπουν σε μια διαδικασια δυσκολη...όλοι αναζητουν το ευκολο..αλλα
Οπως κ να'χει..ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ!!!

Call-Μαγεμενη !!!
Καλησπερα και απο μενα!

Δεν ειχα σκοπο να απαντησω αλλα θα το κανω μιας και εγω σου δημιουργησα την απορια σου.

Φοβος απο τι? Δεν σε καταλαβαινω που ζουμε? Στο Ιραν και εχει πολεμο? Τοσος φοβος πια.........πως θα γνωρισεις την ευτυχια και θα την εκτιμησεις αν δεν γνωρισεις πρωτα ολα τα αντιθετα της? Και δεν εννοω τον πολεμο προς Θεου..εννοω ολους εκεινους τους κοπους και τις θυσιες που θα κανεις για να μεγαλωσεις σωστα ενα παιδι.
Δεν μπορω να καταλαβω το σκεπτικο σου. Τοσες οικογενειες εκαναν παιδια δεν ειχαν τιποτα να φοβηθουν. Μα αληθεια δεν αισθανεστε αδειοι χωρις παιδια? Ειστε σε μεγαλη ηλικεια πιθανον και θα εχετε νιωσει σιγουρα αυτην την αναγκη. Εδω εγω που ειμαι πιο μικρη μπαινω σε ενα σπιτι ενηλικων χωρις παιδια και το αισθανομαι τελειως αδειο..σαν κατι να του λειπει!

Ποιον ειδες να τα βλεπει εδω ολα τοσο θετικα και αισια ωστε να αγνοει τον πραγματικο κοσμο? Θελω να πιστευω πως ολοι εχουμε πληρη γνωση της πραγματικοτητας..αυτο που τονιζουμε ομως ειναι οι θετικες σκεψεις! Για φαντασου εναν κοσμο μιζερο και απαισιοδοξο? Με τις σκεψεις ελκυεις και την τυχη σου.

Τωρα οσο για το γνωση που λες...γνωση ισον δυναμη. Τι ειδους δυναμη φανταζεσε εσυ δεν μας ειπες? Λυση στα προβληματα σου? Γιατι παντοτε θα υπαρχει η πολικοτητα στις δυναμεις θετικες και αρνητικες.

Παντως η γνωση οντως ειναι δυναμη! Και ειναι απεριοριστη δεν μπορει κανεις να αποκτησει ολη τη σοφια του συμπαντος! Ομως μπορεις να αποκτησεις αρκετη για να διευκολυνεις τη ζωη σου..σκεψου απο το πιο απλο πραγμα. Χαρης τις γνωσεις και τις ικανοτητες σου θα βρεις εργασια! Ακομα δομεις την προσωπικοτητα σου,υποστηριζεις τις σκεψεις σου. Χαρης τη γνωση εξελισετε το ανθρωπινο γεννος!

Θα ηταν τωρα χαζο να καθισω να καταγραφω αυτονοητα πραγματα..για τα οφελη της γνωσης.

Αυτα τα σκατα οπως λες που αναφερα πιο πριν ηταν για την εσωτερικη γνωση και το εσωτερικο ταξιδι της ψυχης. Καποιοι ανθρωποι τα θεωρουν ηλιθιοτητες αυτα και δεν μπαινουν καν στον κοπο να ασχοληθουν να δουν περι τινος προκειται(ολα στον χρονο τους ομως ερχεται και η σειρα ολων!). Το αναφερω αυτο γιατι σε μερικους δεν ειναι απαραιτητοι η γνωση αυτη.
Σε αλλους ομως ανθρωπους ,συμπεριλαμβανομενου και εμενα, η γνωση αυτη ειναι το αλλο μερος της ζωης. Ειναι ενα ψυχικο στηριγμα, μια αγκαλια αγαπης ας το πω. Οι ολες εμπειριες αυτου του ταξιδιου ειναι πραγματικη συγκινηση. Η γνωση αυτη γινεται σκοπος και επιδιωξη τους χωρις βεβαια να αποριπτουν και τους σκοπους της κοινωνικης τους ζωης.

poypasrekaramhtro - GIATI
Mia stigmh me sygxwreite gia thn kakh ekfrash moy me to ti skata ennoeite! Den thn eipa gia esas. To eipa kapws genika se oloys toys eidikoys aytoys poy lene ola osa lene. Kai pali omws me ton eayto moy ta bazw poy den mporw na katalavw. Den moy ftaine oi alloi. H ftaine poy den ta lene pio apla gia na katalabw ki egw o blakas an 8elete? Kai sigoyra den yparxei pio qraio apo ta paidia kai ta agapw poly alla o fobos moy einai oti den xerw an 8a mporesw na toyw dwsw osa xreiazontai gia na ta kataferoyn sto kosmo ayto etsi opws einai. Sas fanhke xontro etsi opws to eipa an skeftei kaneis pws yparxoyn anurvpoi poy 8eloyn kai den mporoyn na kanoyn. Den 8elw na eimai arestos sta matia sas. Eilikrinhs 8elw na eimai. Den 8elw na zhsoyn se ena kosmo biaio. Einai kako ayto?
Kai eyxaristw poy den me agnohsate ki aw me antipa8hsate!

Αρισταία Αβραμίδου
Ε μα καλέ μου μπήκες φόρτσα κι άρχισες να χώνεις! Τι πέρίμενες δηλαδή; Να χαίρεσε πουδεν το είδα πρώτη γιατί κι εγώ έτσι τα ίδια σικατά με σένα, λέω κι όποιον πάρει ο χάρος και είναι τόσο λάθος αυτό πολλέςφορές! Και δεν το λέω για να το παίξω κάπως γαιτί δεν μου αρέσει καθόλου αυτό που κάνω. Τέσπα. Και βρες τρόπο καλέ μου με τα greekglish γιατί κουράζουν και δεν μπορούν να διαβαστούν άνετα όσα λες. Αν και οι αγαπημένες μου θα πουν, μιλάς κι εσύ που αλλού πατάς κι άλλα γράφεις! Οκ. Το παραδέχομαι. Χάλι μάυρο. Α και επί ευκαιρίας δεν μου αρέσουν καθόλου αυτά τα μπαρμπαδέλια. Τα παλιά ήταν καλήτερα.

Call - Μαγεμενη !!!
Τα παλια Αρισταια? Χαχα και εγω τα προτιμω να γελαω λιγο..

Καλο μου GIATI μην απολογησε για κατι που δεν εκανες...ειμαι εγω πολυ τσιτωμενη τελευταια και μιλαω αποτομα σε ολους..ουτε ξερω τι φταιει.

Η γνωση παντα κανει τη ζωη μας καλυτερη. Οσο για τα παιδια γιατι ανησυχεις τοσο? Εδω εχουμε το φαινομενο της υπογεννητικοτητας λογω αλλων προβληματων πιο σοβαρων οπως το οικονομικο. Παντως θα γινεις πολυ καλος πατερας γιατι νοιαζεσε απο τωρα χωρις καν να εχουν γεννηθει...γενεικα παρατηρω τους γονεις να αγχωνονται τοσο με τα παιδια τους! Να τα περνουν ολα τοσα σοβαρα! Μα ξερατε πως εμας δεν μας αρεσει αυτο..νιωθουμε πιεσμενοι και υστερα απωθουμαστε απο εσας ολο και περισσοτερο! Μας μεταδιδετε αγχος! Και αυτο δεν ειναι καλο γιατι δημιουργει νευροδη παιδια!Απλα δωσε αγαπη και φροντιδα και αστα να κανουν επιλογες μονα τους στεκοντας παντα στο πλαι τους να συμβουλευεις..Και ολα θα πανε μια χαρα!

Αλαφροίσκιωτος
εγω πιστευω πως εχεις δικιο να νιωθεις ετσι γιατι καθε ανθρωπος θελει το καλυτερο για τα παιδια του και σημερα οντως υπαρχουν πολλα προβλημτα οπως η βια που ανεφερες τα ναρκωτικα η εκμεταλευση και χιλια δυο αλλα σε καθε εποχη υπηρχαν προβληματα και εσυ αναλογα με το ποσο ποιοτικο χρονο παιρνας μαζι τους τοσο περισσοτερο τα προστατευεις. για αυτο αν θες να κανεις παιδια βεβεωσου οτι εχεις χρονο και διαθεση

pan

Συγνωμη εδω επρεπε να το αφησω ευχαριστω
(μαγισσουλα..συμφωνω για τις φατσουλες,εισαι να κανουμε διαμαρτυρια? Θα κατεβασουμε πανό.Livepage δωσε πισω στο λαο το φατσακι το μαγικο :pp πλακιτσα )
καινουργιε μας φιλε για αρχη δεν βαζεις κανα αλλο ονομα για να σε φωναζουμε καπως,μ αυτο που εχεις διχαζομαι γιατι δεν ξερω σε ποιον απευθυνεσαι..σε μενα ή σε σενα :)) και συνεχιζω και ας φανει χαζο ..την βλεπεις την γραμμη εργασιων κατω δεξια εκει που ειναι η ωρα ,ευθεια προς τα αριστερα θα βρεις δυο γραμματα που εννοουν το τι γλωσσα εχει το πληκτρολογιο σου.Αν κανεις αριστερο κλικ επανω θα δεις ποιες γλωσσες εχει εγκατεστημενες.Αν δεν δεις τα ελληνικα,θα πας επανω τον κερσορα και θα κανεις δεξιο κλικ,θα πας ρυθμισεις ή ιδιοτητες (μπορει τα xp να γραφουν ιδιοτητες) Ανοιγει ενα κουτι,στο γενικα θα δεις καπου προσθηκη ή add πατωντας αυτο θα ανοιξει ενας καταλογος που σου επιτρεπει να εγκαταστασεις οποια γλωσσα θες ,θα κανεις οκ..και μετα το πληκτρολογιο σου θα τα αναγνωριζει.για γρηγορη εναλλαγη μεταξυ αυτων που εχεις εγκαταστησει πχ αγγλικα-ελληνικα πατας shift και alt,παρατηρωντας κατω δεξια υα γραμματα να αλλαζουν σε EN ή EL. Ελπιζω να μην κουρασα και να φανουν χρησιμα.
Ευχαριστω
Αλλα να ξερεις οπως ειπε και ο ελαφροϊσκιωτος και συμφωνω απολυτως,οι καιροι ηταν παντα βιαιοι,και οπως ειπε και το αγγελουδι μας ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ..
περιμενουμε ..


Αιθηρόη
Αγαπητέ (Χε χε!) poypasrekaramhtro...
Μιλώντας για γνώση, τελικά αυτό που εννοούμε είναι... Αλήθεια.
Μας έχουν μάθει, μας έχουν πει, μας λένε, μας παρουσιάζουν διάφορα και σε ποικίλα θέματα. Περί ζωής, θανάτου, ύπαρξης, εαυτού, κόσμων, σύμπαντος, ψυχή, σώμα, νους, πλανήτες, άστρα, φύση, γη, διατροφή, ιστορία, θρησκείες, άνθρωπος, πολιτισμοί, κοινωνίες, νόμοι φυσικοί, νόμοι τεχνητοί, νόμοι κοινωνικοί, νόμοι άγραφοι, δίκαιο, σωστό, λάθος, όμορφο, άσχημο, ικανότητες, δυνατότητες, φυσικά, αφύσικα, μη εφικτά, αισθήσεις, χρέος, πρέπει, είναι, δεν είναι, είσαι, δεν είσαι, μπορείς δεν μπορείς, δούλοι, θεοί, λογική, φαντασία, όνειρο... και μπορώ να συνεχίσω τον κατάλογο, αλλά δεν χρειάζεται.
Λοιπόν... τι γνωρίζεις για κάποιο από αυτά; Ή για μερικά; Ή για όλα; Ποιο από αυτά, δεν αφορά εσένα; Ποιο δεν επηρεάζει τις επιλογές σου, την σκέψη σου, τις πράξεις σου, την βούληση σου, την ζωή σου, την ύπαρξη σου; Πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζεις την αλήθεια για να μπορείς όντως να έχεις δική σου Βούληση (ΒΟΥΛΗΣΗ δεν είναι ένα απλό «επιθυμώ», «θέλω»!); Για να μπορείς να επιλέξεις, έχοντας πλήρη συνείδηση, αντίληψη και κατανόηση; Πόσο ευάλωτη μπορεί να είναι η σκέψη σου και η ελευθερία σου, αν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις και να γνωρίζεις την αλήθεια, όταν κάποιοι σου επιβάλουν (με έντεχνο τρόπο, τους το αναγνωρίζω) τα δικά τους σχέδια, για το δικό σου τρόπο ύπαρξης;
Γνώση λοιπόν, είναι να γνωρίζεις ποιος είσαι (όπως πολύ σωστά ειπώθηκε και από τους προηγούμενους αγαπημένους φίλους), να μπορείς να εντοπίζεις - προσδιορίζεις - επαναπροσδιορίζεις - θέτεις και κατανοείς την θέση σου, στη ζωή σου, στον πλανήτη σου, στο σύμπαν (όσο περισσότερο μπορείς...). Και αυτό, για να μπορείς να πράττεις σύμφωνα με αυτό που Είσαι και είναι να γίνεις.
Γνώση είναι να είσαι όσο πιο κοντά στην αλήθεια μπορείς, σε σχέση με την φύση σου ως Ον - Άνθρωπος, σε σχέση με την φύση στην οποία εμφανίζεσαι - εκφράζεσαι - βιώνεις - εξελίσσεσαι και ανελίσσεσαι.
Γνώση είναι να μπορείς να φροντίζεις (με όσα μέσα σου δίνει ο «Χώρος» στον οποίο ζεις), τον εαυτό σου σε όλες του τις εκφάνσεις - μορφές - επίπεδα (σώμα, ψυχή, πνεύμα).
Γνωρίζεις πως αν φας κάτι χαλασμένο - ληγμένο θα κάνεις κακό στο στομάχι σου, στο σώμα σου. Θα αρρωστήσεις. Και είμαι επίσης σίγουρη πως γνωρίζεις (γι αυτό και διαβάζεις πολλά όπως λες), ότι όπως πεινάει και διψάει και χρειάζεται τροφή και νερό το σώμα σου, έτσι και η ψυχή και το πνεύμα σου. Το να «Γνωρίζεις» τι τροφή δίνεις σε Εσένα, το τρισδιάστατο Ον, είναι σημαντικό για την Υγεία, την Αρμονία και την ισορροπία σου.
Γνώση είναι να μπορείς να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου, γνωρίζοντας πώς και γιατί, μέσα από την κατανόηση αυτών. Και γι αυτό χρειάζεται να γνωρίζεις όσα περισσότερα γίνεται..
Γνώση είναι επίσης να μην μπορεί κανείς να ελέγξει το νου σου, να μην μπορεί να σε παραπλανά και να καθοδηγεί και υποδουλώνει την σκέψη και την εσωτερική σου δύναμη.
Και για όλα αυτά, χρειάζεσαι την Γνώση. Η Γνώση εκπαιδεύει το νου μας. Τον κάνει πιο ισχυρό, ευέλικτο, πλούσιο, διαυγή. Μας γεμίζει εικόνες, σκέψεις, δρόμους, όνειρα, κατανόηση, εσωτερικό υλικό, δύναμη, επιλογές, σοφία, ευγένεια, άπλα νου.
Γνώση είναι να μπορείς να κατανοείς όσο περισσότερο γίνεται τον κόσμο στον οποίο δρας, σκέφτεσαι, νιώθεις. Την αλληλεπίδραση μεταξύ εσένα και του κόσμου γύρω σου. Τον τρόπο που σε επηρεάζει εκείνος, και τον τρόπο που επηρεάζεις εσύ εκείνον. Και για όλα αυτά, χρειάζεσαι να ξέρεις όσα περισσότερα γίνεται.
Γνώση!!!
Πού θα την βρεις; Παντού!
Τι είδους; Τα πάντα μας αφορούν.
Τίποτα δεν έχει τοποθετηθεί γύρω μας, μέσα μας τυχαία κι έτσι για να γεμίζει ο τόπος!
Τα πάντα! Ό,τι μπορεί να έχει σχέση με την Φύση στο πλανήτη μας (Φυτά, ζώα, χώμα, λίθοι, υγρά, κλίμα, ατμόσφαιρα, σπηλιές, λάβα κτλ.), την Φύση του Σύμπαντος (Χώρος, χρόνος, άστρα, πλανήτες, γαλαξίες, νεφελώματα, κομήτες, ήλιοι, φεγγάρια, κτλ.),Φύση του ανθρώπου (Ψυχή, πνεύμα, νους, σώμα, σκέψη, αισθήσεις, αισθήματα, συνειδητό, υποσυνείδητο, εγκέφαλος, φαντασία, όνειρο, τάσεις, λογική, κτλ.) Φύση της Δημιουργίας - ύπαρξης (Θάνατος, ζωή, ενέργειες, ύλη, δυνάμεις (ηλεκτρισμός, μαγνητισμός, βαρύτητα, ταχύτητα, μάζα κτλ), νόμοι, δράση - αντίδραση, αιτία - αποτέλεσμα κτλ.), Ιστορία, Θρησκεία, Πορεία και Εξέλιξη του Ανθρώπου. Ό,τι εμπεριέχεται στον κόσμο του ορατού και στον κόσμο του Αοράτου. Πώς, τι γιατί, πότε, πού!
Τα πάντα είναι Γνώση και στα πάντα εμπεριέχεται Γνώση. Χωρίς να υποτιμήσεις τίποτα και κανέναν.
Και όσα περισσότερα γνωρίζουμε, τόσο καλύτερα μπορούμε να κατανοήσουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας, έτσι ώστε να ξέρουμε τι μπορούμε να κάνουμε, σε σχέση με εκείνον (Κόσμος) και εμάς (Εαυτός - Άτομο).
Και ΤΕΛΙΚΑ όλα μα όλα αυτά...
ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝOYME ΚΑΛΥΤΕΡΟI ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ MAΣ!
Όσο για τους φόβους σας, που αποτελούν εμπόδιο στο να «αποκτήσετε» παιδιά (που πολύ σωστά είπε η Nan πως είμαστε συνοδοί και όχι κάτοχοι τους!)...
Μήπως αυτό που φοβάστε, είναι ότι ίσως εσείς δεν μπορέσετε να ανταποκριθείτε στον ρόλο του Γονιού;
Μήπως δεν θέλετε αυτή την ευθύνη, για τους όποιους λόγους;
Δεν είναι κακό, να νιώθετε έτσι. Και αν πράγματι δεν έχετε αυτή την διάθεση και επιθυμία βαθιά μέσα σας, δεν είναι υποτιμητικό να αποφασίσετε ανάλογα. Το σωστό θα ήταν να πράξετε σύμφωνα με αυτό που νιώθετε μέσα σας.
Θέλω όμως να πω, αν όντως ο φόβος σας είναι για το αν θα μπορέσετε εσείς να τα καταφέρετε, να δείξετε εμπιστοσύνη. Κανείς δεν γνωρίζει από πριν, πόσο καλά θα τα πάει και θα συμπεριφερθεί σε ένα τέτοιο θέμα. Και κανείς δεν μπορεί να σε βεβαιώσει για το ένα ή το άλλο. Μπορώ όμως να σου πω, ότι αν έχεις αρκετή αγάπη μέσα σου, ώστε να την μοιράσεις και να είναι ο οδηγός σου στις προσπάθειες σου, τότε δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα, ούτε εσύ, ούτε η σύντροφος σου. Άλλωστε είστε δύο. Μαζί θα τα καταφέρετε.
Μην φοβάσαι τα λάθη. Δείξε εμπιστοσύνη και σε εσάς τους ίδιους και σε εκείνα, που όταν έρθουν στον κόσμο, δεν θα έρθουν άοπλα, μην ανησυχείς. Για να επιλέξουν να έρθουν, σημαίνει πως είναι έτοιμα και γνωρίζουν πού έρχονται. Διότι ο ερχομός ενός παιδιού, δεν είναι μόνο επιλογή των γονιών, αλλά και του ίδιου του παιδιού. Όπως τα καταφέρατε εσείς, θα τα καταφέρουν κι εκείνα. Και δεν ήταν καλύτεροι οι δικοί σας οι καιροί από αυτούς που ήδη είναι ή ετοιμάζονται για τα παιδιά μας.
Η Call είναι 16 χρονών. Πώς την βλέπεις; Να μην τα καταφέρνει με τον κόσμο αυτό; Δεν νομίζω να σου έδωσε αυτή την άποψη.
Έχε εμπιστοσύνη λοιπόν.
Αυτά που έχετε εσείς να κάνετε, είναι να είστε απλόχεροι στην αγάπη, ανοιχτοί στο μυαλό, με τα χέρια σας να αγκαλιάζετε και να μην φράζετε για να γαλουχήσετε ελεύθερα και δυνατά πνεύματα.
Δώστε αγάπη για να είναι δυνατά και χορτάτα συναισθηματικά. Και μεταλαμπαδεύστε την ελευθερία σκέψης και πνεύματος.
Αυτά είναι τα σημαντικότερα όλων για εκείνα. Τα υπόλοιπα, θα τα κάνουν μόνα τους.
Εγώ θεωρώ σημαντικό, να είσαι καλά για να μπορείς να ανταποκρίνεσαι και ανάλογα σε αυτούς που είναι γύρω σου. Διότι αν «πεθαίνεις» μέσα σου (συναισθηματικά, πνευματικά) από την «πείνα», δύσκολα έχεις και μπορείς να δώσεις και στους γύρω σου, όσο και να τους αγαπάς. Σκοπός δεν είναι να «πεθάνεις» αλλά να είσαι παρών ολόκληρος. Και φυσικά δεν εννοώ, «πρώτα εγώ και μετά οι άλλοι». Εγώ μιλάω για το «μαζί». Και το μαζί, προϋποθέτει πολλά.
Εύχομαι να βρείτε εκείνη την εμπιστοσύνη και πίστη στον εαυτό σας. Δεν χρειάζεστε τίποτα άλλο.
Και δεν σε αντιπάθησε κανείς. Απλά σε αντιμετώπισαν το ίδιο ειλικρινά και ανάλογα με την τρόπο που τοποθετήθηκες. Και έγινε από ενδιαφέρον. Αν αδιαφορούσαν, δεν θα είχες τις σκέψεις τους για όσα έθεσες.
Καλή συνέχεια αγαπητέ μου...
Angels
Καλησπερα!!!
Δεν υπάρχει λόγος να απολογήσε!!! Βρισκόσουν σε μια ένταση, σε μια συγχυση και το καταλαβαμε απο τον τρόπο που εκφράστηκες...Ανθρωπινο ειναι!!! Όλοι μας έχουμε βρεθεί κάποια στιγμη σένα αδιεξοδο και αντιδράσαμε ανάλογα...
Όλοι μας είμαστε ξεχωριστοι και εχουμε διαφορετικές οπτικές γωνίες πάνω σένα θεμα!!! ζήτησες την γνωμη μας και σου την δώσαμε!!! ο καθενας βεβαια με τον δικο του ξεχωριστό τρόπο...δεν σημαινει αυτο οτι σε αντιπαθήσαμε!!! κ εννοείται πως εκτιμάμε την ειλικρίνια με όποια μορφη ο καθένας την εκφράσει!!!
Τωρα!!! ως προς το θεμα μας...θα ηθελα να αναρρωτηθεις αν αξίζεις εσυ και οι γυναίκα σου να στερηθείτε ένα παιδι!!! με ωριμη και καθαρη σκέψη θα βρεις την απάντηση μέσα σου και θα πράξεις ανάλογα....
Ο φόβος είναι άτιμος...σε βουλιάζει στην αδράνεια - στασιμότητα...αν τον αφήσεις ελέγχει τη ζωή σου!!!(σε όλους τους τομεις).
Γιατι να στερηθείτε την ευτυχία να γίνετε γονείς?? γιατι να απαρνηθείτε την γέννηση ενός μωρού?? αυτα τα ομορφα συναισθήματα που νιώθεις όταν σου χαμογελάει!!! 'οταν σε αγκαλιάζει!! δεν μπορεις να παρεις τα μάτια σου απο πάνω του...χάνεσαι στον δικό του κόσμο...
Ένα μωρο είναι "δωρο θεού" που σου χαρίζεται απλώχερα και εσυ απλα το "ανοιγεις" δεν το αφήνεις σε μια γωνια επειδή φοβάσαι τι μπορει να έχει μέσα!!! Ενα παιδί είναι η κληρονομια που αφήνεις πίσω σου...σε ολοκληρώνει!!! σε μαθαίνει!!! μεγαλώνεις μαζί του μέρα με τη μέρα!!!
όλοι δεν φοβούνται να γίνουν γονείς και είναι λογικό ...κανεις δεν θέλει το παιδί του να ζήσει δυστυχισμενο...αλλα το ξεχνανε μολις το αποφασίσουν!!! η αγάπη για τα παιδιά μπορει να νίκησει τον φόβο.....και απότι ειδα αγαπας πολυ τα παιδια αρα αν δεν προχωρησεις.... δεν θα μάθεις ποτε!!!

GIATI
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΙΟΡΘΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΑΝ ΣΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΣΑ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΑΚΟΜΑ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΗΣΥΧΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΠΡΩΤΑ. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΤΙΣ ΠΗΡΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΝΩ ΑΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΦΟΥ ΠΗΡΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΗ. ΚΑΛΟ Σ/Κ.

Call-Μαγεμενη !!!
Δεν μας ταλαιπωρησες καθολου..αντιθετα! Χαιρομαστε ολοι να δινουμε βοηθεια σε οποιον τη χρειαζεται..ετσι οπως εκαναν και με ολους εμας καπωτε καποιοι..ολοι ειμαστε Δασκαλοι και Μαθητες σε αυτη τη ζωη. Καλως μας ηρθες και ελπιζω να εχουμε την ευκαιρια να σε γνωρισουμε καλυτερα.
Pan
Παρακαλουμε..και ενα τελευταιο, μοναδικο και ωραιο... κοψε καμια εκδρομουλα με την Κυρα τωρα ,γιατι μετα σε κοβω να τρεχεις ... .Αντε καλα να περασετε ολοι σας

Γιαννης

POIO EINAI TO MYSTIKO THS EYTYXIAS?

MPOREITE NA MOY APANTHSETE AI8HROH?

ΑΙΘΗΡΟΗ



Το μυστικό της ευτυχίας….

Αμέτρητες φορές ρωτήθηκα για το μυστικό της ευτυχίας.

Κι εγώ απαντώ: Δεν υπάρχει μυστικό.

Απλά επιλογή και απόφαση:



Να κάνεις αυτό που αγαπάς και να το κάνεις με ανθρώπους που αγαπάς.



---

Να έχετε αγάπη στην καρδιά, φως στο πνεύμα, θάρρος στην ψυχή και αλήθεια στο στόμα.

φιλη:
Αν καποιος γνωριζει θα ηθελα να με διαφωτισει σχετικα με το θεμα φιλια γιατι σε μερικους απλως οι φιλιες δεν τους στεριωνουν δεν τους καθετε το ολο θεμα αν και το θελουν πολυ

πρεπει κατι να μαθουν; μηπωσ ειναι μια δοκιμασια ;ισωσ μια τιμωρια;ισως ........................... ισως αν εχετε γνωμη θα χαρω να την ακουσω

ευχαριστω θερμα


Nenya:

Καλημέρα! Μάλλον πρέπει να ψάξεις μέσα σου μήπως κάποια "ιδέα" ή φοβία σχετικά με τη φιλία, τη δέσμευση, το δόσιμο κτλ έχει αποτυπωθεί με όχι και τόσο θετικό τρόπο στο υποσυνείδητό σου και σε οδηγεί στο να κάνεις λάθος επιλογές. Σε μια άλλη περίπτωση ίσως πρέπει να αγαπήσεις με όλη τη σημασία της λέξης και να αγκαλιάσεις χωρίς κριτική πρώτα τον εαυτό σου και να γίνεις εσύ το είδος του ανθρώπου που θες να προσελκύσεις. Λένε ότι το όμοιο έλκει το όμοιο ή αυτό που θα το κάνει να πάρει κάποιο μάθημα σχετικά με τον εαυτό του... Σ'αυτό που γράφεις "το θέλουν πολύ" ίσως το υπερβολικό δόσιμο να συγκεντρώνει πολύ ενέργεια και ο άλλος το εκλαμβάνει ως πίεση και πνίξιμο. Σε κάθε περίπτωση τα πάντα εξαρτώνται πρώτα απ'όλα από τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας, κατά πόσο αυτή είναι ισσοροπημένη και κατά πόσο έχουμε αυτοπεποίθεση και αυτοεκτίμηση...ένας άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του ξέρει να τον προστατεύει και να βάζει όρια (όρια όχι στην αγάπη απλά δεν αφήνει να γίνουν πράγματα που θα είναι εις βάρος του). Πολλά φιλιά!
Επίσης αυτοί που θέλουν να έχουν φίλους πρέπει πρώτα να είναι οι ίδιοι καλοί φίλοι! :)
Τέλος σε κάθε φάση της ζωής μας συναντούμε διαφορετικούς ανθρώπους ανάλογα με το επίπεδο συνειδητότητας στο οποίο βρισκόμαστε...


angels:
Kαλημέρα σας!!! Συμφωνώ με τις απόψεις τις Νένυα...χμ..Δύσκολοι καιροί για φιλίες!!! και δεν εννοώ φιλίες μόνο για διασκέδαση ή για κάποιο συμφέρον...αλλα για βαθιά επικοινωνία...δεν επενδύει ο άλλος έυκολα για κάτι παραπάνω απο μια καλή παρέα..πόσο μάλλον όταν περνάνε τα χρόνια δυσκολέυεσαι ακόμη πιο πολυ να γνωρίσεις κάποιον..αλλα ένα έχω να πω...
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΙΓΟΙ "ΞΕΚΑΘΑΡΟΙ" ΑΝΘΡΩΠΟΙ..


φίλη:
σας ευχαριστω θερμα και μαλλον εχω θεμα με τη δεσμευση και τον οποιοδηποτε περιορισμο απο την οικογενεια το αποκτησα. . . . . . . . . .δεν εχουν τελειωμο τα βασανα των ανθρωπων

Sun rays:
Καλησπερα σας. Ειμαι συχνη επισκεπτης και ακομα δεν εχω διαβασει ολα οσα εχετε γραψει. Σημερα διαβασα το ανθρωπε μου αγαπημενε, οπως και αλλα κειμενα σας κυρια Αιθηροη, και πρεπει να πω πως εχετε εναν διαφορετικο και ξεχωριστο τροπο γραφης, που εμενα προσωπικα μου αρεσει παρα μα παρα πολυ, που μενει μεσα μου, που δεν ειναι τοσο οικιος και συχνος, και που μπορει κανεις να τον χαρακτηρισει ποιητικο, αλλα και παλι ειναι και κατι αλλο που δεν μπορω να περιγραψω ακριβως, και παρολο που θα ηθελα να τον βρω σε καποια εποχη δεν μπορω. Τελοσπαντων να μην πολυλογω, και περα απο αυτο που σκεφτομαι για τα κειμενα σας, και σας εξηγησα, ηθελα να ρωτησω αν εχετε οικογενεια και παιδια, γιατι αναρωτιεμαι για τις επιρροες σας σε αυτα. Οταν τους μιλατε, τους μιλατε με τον τροπο που γραφετε, τους μεταδιδετε αυτα που πιστευετε, ακολουθουν τα βηματα σας, θελετε να ειναι η συνεχεια σας, να ολοκληρωσουν τα δικα σας ονειρα; Οι δικοι μου γονεις το κανουν με παθος, και αν και καμια φορα με πιεζουν πολυ, και κουραζομαι, και ασφυκτιω, και ξερω πως απο αγαπη το κανουν, αναρωτιεμαι που τελειωνουν αυτοι και που αρχιζω εγω. Ξερετε ασχολουμε με την ενοργανη γυμναστικη απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου σαν παιδακι και εχω παρει και μεταλλια, και εχω παρει πολλες χαρες απο αυτο, γιατι εχω εργαστει πολυ σκληρα. Αναρωτιεμαι ομως αν αυτο ειναι αρκετο, και αν δεν με εβαζαν οι γονεις μου σε αυτο τον χωρο, εγω θα τον διαλεγα; Αναρωτιεμαι αν σταματησω ολα αυτα, θα κανω κακο στους γονεις μου; Μου λειπουν πολλα. Σε λιγο κλεινω τα 18 και μου εχουν λειψει πολλα, μα ευτυχως οχι η αγαπη των γονιων μου. Οι φιλες μου ειναι και ανταγωνιστριες μου, και οι συναισθηματικες σχεσεις σχεδον ανυπαρκτες. Δεν ειμαι αχαριστη, αλλα νιωθω συχνα δυστυχισμενη, και συχνα αναρωτιεμαι γιατι τα κανω ολα αυτα, και για ποιον; Δεν θελω να σας ρωτησω κατι συγκεκριμενο για μενα, γιατι δεν σας κρυβω πως φοβαμαι οτι ισως φανερωθει με την ερωτηση μου κατι που αποφευγω να το σκεφτω, γιατι αν το σκεφτω δυνατα θα μπει αμφιβολια, και θα πρεπει να το αντιμετωπισω, που δεν ξερω αν θα μπορεσω να το υποστηριξω μετα, και ισως και εγω η ιδια να αποφευγω να ακουσω την ερωτηση. Δεν ξερω αν καταλαβαινετε τι λεω, το ελπιζω ομως, και το ευχομαι. Μπορουμε να πουμε, οτι εγω απλα σας ειπα την μικρη ιστορια μου, χωρις να περιμενω κατι απο εσας; Μπορουμε; Και εσεις πεστε μου οτι θελετε, και νομιζετε. Σας ευχαριστω που με ακουσατε και συγνωμη που δεν λεω το πραγματικο ονομα μου, αλλα δεν θα το ηθελα, και ελπιζω να καταλαβαινετε τους λογους. Θα ηθελα πολυ να με λενε Ηλεκτρα.


nann:
Ηλεκτρα,γεια σου καλως ηρθες

με συγχωρεις που θελω να επεμβω,αλλα εχω να σου πω μια σκεψη

δεν μπορω να σου απαντησω στο τι ειναι πιο σωστο να κανεις.Το μονο που σκεφτηκα να σου πω ειναι το εξης: οταν κανουμε,δημιουργουμε κατι στην ζωη μας αργα με μερακι,αγαπη και κοπο,χαρες ,λυπες,συναισθηματα που πλαθουν σταδιακα την ζωη μας..σιγουρα δεν μπορουμε να το αφησουμε ετσι απλα.Ειναι κατι που εχει προελθει απο εργασια και ειναι Αξιο και μεγαλο μας κομματι

Ισως θα επρεπε πρωτα να αναλογιστουμε τι ειναι το κατι διαφορετικο και εξισου αξιο,το οποιο να μπορεσουμε να το κανουμε να ανθισει με την εργασια μας και να αποδωσει σε μεγαλυτερο και πιο σημαντικο βαθμο απο αυτο που μεχρι τωρα καναμε

Γιατι σκοπος του ανθρωπου ειναι η ανελιξη του

Αφηνοντας κατι που πλαστηκε με κοπο,ετσι απλα ,δεν προκειται ποτε να παραχθει κατι καινουργιο αλλα εξισου ή και ανωτερα αξιο απο το υπαρχον

ευχαριστω.


Αιθηρόη

Τρυφερή μου Ηλέκτρα...

Ναι μπορούμε να πούμε, ότι μόλις διάβασα μια μικρή ιστορία (και έτσι είναι) και επιθυμώ να αφήσω κάποια σχόλια, διότι μου γεννήθηκε η επιθυμία να το κάνω...

Να σου πω πρώτα, πως με άγγιξες βαθιά με την ειλικρίνεια σου και τον προσεχτικό τρόπο που προσπάθησες να εκφράσεις τις σκέψεις σου, από αγάπη και σεβασμό στους γονείς σου...

Ναι «έχω» δύο κόρες, τις οποίες αγαπώ πολύ.
Και δεν σου κρύβω πως γελάω στην σκέψη, πως θα μιλούσα μαζί τους με τον τρόπο που γράφω...
Πόσο ποιητικά θα μπορούσα να τους ζητήσω να μου ψωνίσουν ένα πακέτο μακαρόνια (αν αυτό εννοούσες), ή να μαζέψουν τα ρούχα τους από το πάτωμα, ή να διαμαρτυρηθώ όταν έχουν κλειστό το κινητό τους;
Χμ...
Όσο και αν το σκέφτομαι, δεν μπορώ να βρω τρόπο σε αυτό...
Και δεν γελάω με την δική σου ερώτηση, αλλά με την φαντασίωση που μου έδωσες και σ ευχαριστώ!

Όσο για όλα αυτά που με ρωτάς... για όλα αυτά τα «πώς» και «αν», από μένα προς εκείνες και από εμένα για εκείνες...

Νομίζω πως δεν θα ήταν δίκαιο και σοφό, στην προκείμενη περίπτωση, να μιλήσω για αυτό.

Άκουσε με...

Δεν θα πω ψέματα, πως λόγο του ότι οι γονείς θέλουν το καλό του παιδιού τους, ό,τι κάνουν είναι καλώς και σωστό καμωμένο.

Θα σου πω όμως, πως κάνουν αυτό που πιστεύουν σωστό, αυτό που έμαθαν να κάνουν, αυτό που γνωρίζουν και αντέχουν.
Όλα τα υπόλοιπα (και είναι πολλά), εξαρτώνται από την ουσία και ατομικότητα του καθενός μας.

Χμ...

Λοιπόν, ξέρεις κάτι; Είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε για όσα νιώθουμε με τους ανθρώπους που έχουν άμεση σχέση με την ζωή μας και την επηρεάζουν. Να γνωρίζουν πώς νιώθουμε, πώς ανταποκρινόμαστε μέσα μας και τι σκεφτόμαστε, σε όσα κάνουν και θέλουν εκείνοι.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουν τι θέλουμε εμείς και πώς αισθανόμαστε.

Να μην δείχνουμε κάτι άλλο, από φόβο μην πληγωθούν. Η ειλικρίνεια δεν είναι αχαριστία.

Πώς μπορούν οι άλλοι να γνωρίζουν τι πραγματικά θέλουμε εμείς, αν δεν το πούμε και δεν το εκφράσουμε εμείς οι ίδιοι;

Πόσοι έχουν αναρωτηθεί, πόσο διαφορετικές θα ήταν οι ζωές τους, εάν μιλούσαν όταν έπρεπε και έπαιρναν θέση για την ζωή που ήθελαν, αντί να ρίχνουν ευθύνες στους άλλους και στην μοίρα;

Από εκεί και πέρα...

Ξέρεις... υπάρχουν φορές, που κάνουμε αυτό που αγαπάμε, αλλά δεν γνωρίζουμε αν όντως το αγαπάμε επειδή πρόλαβαν να μας το επιβάλουν κάποιοι άλλοι. Και τότε συμβαίνει να μην απολαμβάνουμε την χαρά που μας δίνει.

Σε αυτή την περίπτωση... άραγε... αν είχαμε εμείς και μόνο την επιλογή να επιλέξουμε... τι θα συνέβαινε;

Θα ήθελα να πω και κάτι άλλο, που σκέφτομαι αυτή την στιγμή...
Όταν αφήνουμε τον φόβο (για όποιο λόγο και ανησυχία, ή και αγάπη) να υπερισχύει, θα του επιτρέπουμε διαρκώς να μας ελέγχει και να μας καθορίζει...

Ο τρόπος για να βρούμε τον δικό μας δρόμο, είναι να νιώσουμε ελεύθεροι μέσα μας για να επιλέξουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε. Και όταν κρυβόμαστε από τον εαυτό μας και από τους άλλους, δεν θα το μπορέσουμε ποτέ αυτό.

Πού αρχίζεις εσύ... είπες.
Κι εγώ νιώθω την ανάγκη να πω... Πάντα, «εκεί» ακριβώς που «είσαι» και «στέκεσαι»...

Ηλέκτρα μου, σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου...

Εύχομαι να επιλέξεις μια καλή ζωή για σένα και να μην πάψεις να είσαι μια σπουδαία πολεμίστρια...

Χαίρομαι που οι γονείς σου, σου έδωσαν όλα εκείνα τα εφόδια (σπουδαίος δάσκαλος ο αθλητισμός!), για να φτιάξεις την ζωή που Εσύ ονειρεύεσαι...