Ο εαυτός μου κι εγώ.

Με αφορμή το κείμενο που ανάρτησε ο christos5d εδώ http://www.aoratos-naos.com/t3069-topic#24499 θυμήθηκα κάποια λόγια που μου είχε γράψει κάποτε η Αιθηρόη. Για να νιώσεις τον εαυτό σου, θα πρέπει να απελευθερώσεις όλα όσα πιστεύεις και νομίζεις ότι είσαι. Δεν είναι εύκολο. Το καταφέρνω όταν διαβάζω κάτι σπουδαίο κι όταν ακούω μουσική, η είμαι μέσα στην φύση την ώρα που τον λόγο τον έχουν κάποια φυσικά φαινόμενα, όπως ο άνεμος, τα σύννεφα στον ουρανό, κεραυνοί, τρικυμισμένη θάλασσα κ.τ.λ.
Όμως η καθημερινότητα μου, μου δίνει περισσότερες στιγμές άσκοπες και χωρίς αληθινό νόημα, γεμάτο προβλήματα. Έτσι υπερτερεί κι επιβιώνει ο πλαστικός εαυτός μου. Και δυστυχώς δεν μπορώ να έχω δίπλα μου μια Αιθηρόη 24 το 24ωρο.

Καλησπέρα Αιθηρόη μου! Μ αυτά τα λόγια ήθελα να σε καλησπερίσω!

Ω ντεφορμέ μου ρθες σήμερα! Μας έλειψες! Λοιπόν πάρε όσο εαυτό έχεις και κάνε ότι μπορείς για να σαι όσο καλύτερα μπορείς και γίνεται. ¨ότι μπορούμε κάνουμε Δημήτρη μου. Και για όσα δε μπορούμε δεν γίνεται να σκάσουμε γιατί θα σαλτάρουμε. Και μη νομίζεις........στο ίδιο μετερίζι κι εμείς. ε και; Είπαμε όπως όπου κι όποτε! Κι όλα καλά. Εχουμε πολύυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ ζωή να βαδίσουμε και πολλουουουουουουουουους κόσμους να γνωρίσουμε κι άλλο τόσο εαυτό!   Σε φιλώ παλικάρι μου!

Ή ευτυχώς Δημήτρη μου...

Ίσως αυτός ο "πλαστικός" εαυτός, όπως τον αποκαλείς, μπορεί να είναι πολύτιμος βοηθός.

Αρκεί να του "τραγουδήσεις" την σωστή μελωδία...

Την αγάπη μου, στις αγαπημένες σου...

Αιθηρόη έγραψε:

Ή ευτυχώς Δημήτρη μου...

Ίσως αυτός ο "πλαστικός" εαυτός, όπως τον αποκαλείς, μπορεί να είναι πολύτιμος βοηθός.

Αρκεί να του "τραγουδήσεις" την σωστή μελωδία...

Την αγάπη μου, στις αγαπημένες σου...

Την σωστή μελωδία ε; Χαχα! Ξέρω δικά μου λόγια. Πως το θυμάσαι; Πολύ με συγκινείς. Γιατί διαπιστώνω κάθε φορά ότι μ όποιον μιλάς τον ακούς και τον νιώθεις. Είναι απίστευτο κάποιος να εννοεί κάθε του λέξη και κάθε τι που εκφράζει. Απίστευτο και δύσκολο!
Αιθηρόη λατρεμένη ευχαριστώ και θα τους την δώσω. Είναι πολύτιμη η αγάπη σου. Και για τις αγαπημένες μου δεν θέλω κάτι λιγότερο.

Να τον κάνω φίλο λοιπόν κι αυτόν τον εαυτό;

Τώρα αν σου πω ότι άκουσα μια αέρινη φωνή απ το πουθενά που την άκουσα στο μυαλό μου να μου λέει, πάντως όχι εχθρό! Τι θα πεις;
Μαγικός ναός! Με κάνει να σκέφτομαι ώρες ώρες, ότι στον καθένα κι απ τον καθένα βγάζει αυτό που είναι, αυτό που έχει μέσα του, ακόμα κι αν δεν το ξέρει, ακόμα κι αν το αρνείται.
Ωραία μέρα σήμερα!