Άνθρωποι.

Εξαιρετικά πλάσματα. Και αρκετά αδικημένα, από την δική μου οπτική σκοπιά.
Το λέω αυτό, γιατί κοιτάζω όλον αυτό τον κόσμο, αυτόν τον παράξενο και γεμάτο ενέργειες και δυνάμεις κόσμο. Και περιμένουν όλοι να προσαρμοστεί ο άνθρωπος, και να ανταπεξέλθει εύκολα. Του ρίχνουν ευθύνες και συνέχεια ακούω κατηγορίες, κριτικές, επικρίσεις, απογοητευτικά σχόλια, για τον τρόπο που χειρίζεται τον κόσμο.
Και λέω Έλεος!

Μονίμως συναγωνίζεται σε συνείδηση και ηθική έναν θεό πανάγαθο, ισχυρό, αναμάρτητο και ένα σωρό άλλες ιδιότητες. Ένα Ον που δεν μπαίνει σε συναγωνισμό, μα και δεν γνωρίζει κιόλας. Και έστω ότι αυτό το ον που ακούει στο τίτλο "Θεός", υπάρχει. Είναι δυνατόν να έχει απαιτήσεις και να τιμωρεί τον άνθρωπο, για όσα δεν του κάνει εύκολα για να καταλάβει; Είναι δυνατόν να τον βάζει σε δοκιμασίες και περιπέτειες για να μπορέσει να κερδίσει μια βασιλεία που δεν γνωρίζει καν;
Δηλαδή, λίγη καθαρή σκέψη.

Θέλω να πω δηλαδή, ότι ένας πανάγαθος, δεν θα έβαζε σε τέτοια διαδικασία τα πλάσματα του.
Πολλά πανούργα μυαλουδάκια όμως, θα το έκαναν, γιατί πραγματικά νομίζουν ότι θα είναι στο αλώβητο και δεν τα πειράζει κανείς.
Αγνοούν την πρώτη δικαιοσύνη που διέπει αυτό το σύμπαν των αρχών και των δυνάμεων, που χρειάζονται την δικαιοσύνη, ίσως όχι τόσο από νομική καθώς πρέπει διάθεση, αλλά από γνώση ότι χωρίς ισορροπία, διακινδυνεύει και το ίδιο να σκορπίσει.

Ίσως όταν ο άνθρωπος ανακαλύψει και πιστέψει τον εαυτό του, να διαπιστώσει ότι το μόνο πράγμα που μπορεί να τον περιορίσει και να τον κάνει αυτό, ή το άλλο, ή το παρακάτω, είναι αυτός ο ίδιος.

Βέβαια κάποιοι προσπαθούν εδώ και χιλιάδες χιλιάδων χρόνια, να τον πείσουν για το αντίθετο. Δεν ξέρω ποιος τους έβαλε όλους αυτούς να οργανώσουν ένα τέτοιο καταστροφικό έργο. Και νομίζω ότι τώρα πια, ούτε κι οι ίδιοι θα θυμούνται. Και γι' αυτό βλέπουμε κι ακούμε ανά διαστήματα να μιλάνε για ανώτερες φυλές και ισχυρότερα είδη που προσπαθούν να κυριαρχήσουν επί της ανθρωπότητας. Πολύ πιθανόν, δεν γνωρίζω, δεν είμαι σίγουρος, δεν μπορώ να αποκλείσω τίποτα.
Έστω όμως ότι είναι έτσι όπως τα λένε. Σκέφτομαι και λέω: Τι τους εμποδίζει τόσες χιλιάδες χρόνια να το καταφέρουν;
Η ψυχή του ανθρώπου; Ναι σίγουρα. Αλλά όχι μόνο.

Το τραγικό σε όλα αυτά, θα ήταν ο άνθρωπος να μην έχει εχθρούς άλλους, παρά τον ίδιο του τον εαυτό. Τους φόβους που έφτιαξε ο ίδιος και τους έδωσε υπόσταση και ύλη.
Έτσι, έ! Όπως και να το κάνουμε, το δημιούργημα δεν μπορεί να υπερπηδήσει τον δημιουργό, έστω και αν προσωρινά δείχνει έτσι.

Αιθηρόη κάνεις τα πάντα για να πείσεις τον άνθρωπο να ανακαλύψει και να πιστέψει στον εαυτό του. Δεν ασχολείσαι καν με τους υποτιθεμένους εχθρούς του, ή έστω και τους υπαρκτούς, τους υλικούς τουλάχιστον, και δεν τον τρομοκρατείς με όλα αυτά που χρησιμοποιούν όλοι οι άλλοι. Τυχαίο;
Η λύση για όλα τα του ανθρώπου, βρίσκεται στον ίδιο τον άνθρωπο.
Ο ίδιος είναι η ερώτηση, κι ο ίδιος είναι η απάντηση. Ο ίδιος είναι το πρόβλημα, κι ο ίδιος είναι η λύση. Είναι η κλειδαριά, μα είναι και το κλειδί. Η πόρτα, μα και ο δρόμος.

Αιθηρόη, πάντα μου άρεσαν οι γρίφοι, τα κρυπτόλεξα, οι κώδικες, οι αποκωδικοποιήσεις, τα κρυφά νοήματα, κείμενα, λέξεις, τα παράδοξα και τα πρόσθετα γράμματα, οι εικόνες και οι περιγραφές που κρύβουν λέξεις και οι λέξεις που κρύβουν αριθμούς, μα και αντίστροφα. 
Έχω εκστασιαστεί!

Μου άρεσε η σκέψη σου συνολικά. Πραγματικά μου άρεσε. Και δεν απέχουμε και τόσο σε διαλογική.
Ιδιαίτερα με εντυπωσίασε το τελευταίο σχόλιο σου, σχετικά με την ασχολία σου και την ικανότητα σου.
Μία ερώτηση θέλω να σου κάνω. Μου έδωσες την αίσθηση ότι αναφερόσουν και σε συγκεκριμένα κείμενα εδώ μέσα. Κατάλαβα σωστά;
Απλά θα ήθελα να επιβεβαιώσω κάποιες δικές μου διαπιστώσεις, για τις οποίες κρατούσα κάποιες επιφυλάξεις, γιατί κάποιες φορές βλέπουμε αυτά που θέλουμε να δούμε κι όχι αυτά που είναι.  

Αν όμως μιλάς κι εσύ για το ίδιο πράγμα κι έχεις κι εσύ προσέξει κάτι ανάλογο, τότε θα εκστασιαστώ κι εγώ μαζί σου ελεύθερα!

Το να σου φυτεψω μια Ιδεα ειναι το ευκολο . ..

Αυτο που χρειαζεται ειναι να ξεχωρισεις εαν Οντως Χρειαζεται να υπαρχει 
και Τι εχει να προσφερει . ..

Αυτο που μαθαινουμε ολοι μας ειναι η Αξια της καθε Στιγμης . ..

Το να μπεις στην Διαδικασια 
ξεκλειδωνει την Συνεχεια . ..  Η διαδικασια ειναι το Κλειδι . ..

Το να βλεπουμε επιφανειακα τα πραγματα & να τα προσπερναμε 
μοναχα δεν κερδιζουμε, αλλα χανουμε . .. 


Να υπαρχει Βαθος παντα φιλε μου σε καθε εστιαση

Να με συγχωρείς ba a ktsou αλλά δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις.
Και πώς κρίνει κάποιος τον τρόπο που κάποιος άλλος προσεγγίζει κάποια πράγματα;

Επίσης δεν πιστεύω ότι χάνουμε ποτέ, όπως και να αγγίξουμε κάποια πράγματα. Αρκεί να τα αγγίξουμε. Κι αυτό είναι μία διαδικασία. Μπορεί να μην κερδίζουμε περισσότερα απ' όσα θα κερδίζαμε αν πηγαίναμε σε περισσότερο βάθος, αλλά σίγουρα δεν χάνουμε. Από τα πάντα έχουμε να πάρουμε κάτι.

Η διαδικασία δεν είναι κλειδί. Η διαδικασία είναι η συνέπεια της χρήσης ενός κλειδιού.

Οι απαντησεις ερχονται Παντα Ολοκληρομενες
Οταν Θελεις Να Μπεις Στην Διαδικασια Κατανοησης

Της Πασας Φυσεως . ..

Κατανοησε το Βαθεια αυτο Σαπφω. ..

Σε Ολα Παντοτε Υπαρχει Η Συνεχεια . ..

Εμεις τα κοβουμε , τα ραβουμε , τα προσπερναμε , τα αγνοουμε ,
δεν τα διαβαζουμε Χωρις Συνοχη , αλληλουχια , Ταξη . ..

Θα καταληξω στον εσωτερο εσωτερισμο,
οποτε σταματω εδω . ..

Ο Ανθρωπος , Ο Παναγαθος & η Λυση
ειναι Στην Ιδεα
στο να ξεχωρισει Τι Χρειαζεται Να Προσφερει
Ωστε να Υπαρχει - παραγει την ΑΞια της Στιγμης . ..

Το πετυχαινει οταν Σε καθε Εστιαση του υπαρχει Βαθος . ..

Εαν τα βλεπει επιφανειακα τα πραγματα
ειναι & παραμενουν πραγματα ,
χωρις να ποιανει το ΝΟημα Ως Ουσια . ..

Το να ασχολεισαι δηλ με τον ΑΝθρωπο ,
αλλα ταυτοχρονα να Αγνοεις τον ΑΝθρωπο

Ουτε επειφανειακο Ειναι ,
αλλα θα σου προσφερει περισσοτερο Συγχυση
για το Που Να Εστιασεις την καθημερινοτητα σου . .. ! ! !
 
(εαν ειναι να κρινει καποιος τον τρόπο που κάποιος άλλος προσεγγίζει κάποια πράγματα )
Κρινεις την Αξια της Στιγμης
Ως Υπαρξη Συνεργασιας μεσα σε Ενα Υπερ Συνολο
Συνεργασιων Προς ΖΕυξη Ανωτερας Ιδανικοτερης Εφαρμοσυνης Εκφρασης η οποια παραγει το Αφθαρτο ,
αυτο που Ζητειται για να Υπαρχει Κοσμος . ..

Τώρα καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις, μάλλον τι εννοείς. Και κατανοώ βαθιά. 
Αλλά θα διαφωνήσω σε αυτό που λες, ότι οι απαντήσεις έρχονται πάντα ολοκληρωμένες.

Ποτέ δεν έρχονται ολοκληρωμένες. Και δεν έρχονται ολοκληρωμένες για διάφορους λόγους, κι ένας από αυτούς είναι ότι κάθε απάντηση γεννά μία νέα ερώτηση.

Επίσης θα συμφωνήσω στην περιγραφή σου για την επιφανειακή προσέγγιση, όπως την θέτεις τώρα εδώ. Εξακολουθώ όμως στον πρώτο μου σχόλιο, ότι δεν χάνουμε ποτέ όσο αγγίζουμε κάτι και προσπαθούμε.

Και όταν κάποιος ασχολείται με το ον άνθρωπος, δεν τον αγνοεί. Γι' αυτό και ασχολείται. Προσπαθεί να τον κατανοήσει.
Όλοι μας εδώ, κι εσύ κι εγώ και όλοι, και δεν μιλάω μόνο για τον αόρατο ναό, προσπαθούμε να κατανοήσουμε. Τίποτα δεν ξέρουμε στην ουσία. Βαδίζουμε στα τυφλά. Και γνωρίζουμε μόνο όσα μας επιτρέπει η κατανόηση και η αντίληψη που διαθέτουμε, που κι αυτήν την διαθέτουμε από τα μέσα που μας δίνονται για να αντλούμε διάφορες πληροφορίες, είτε αυτά είναι εξωτερικά μέσα, δηλαδή διάφορα μέσα ενημέρωσης, είτε αυτά είναι η εσωτερική δυνατότητα μας για να αντλούμε εκ των έσω πληροφορίες από την πενιχρή μνήμη μας.
Κανείς μας εδώ πάνω δεν μπορεί να τα γνωρίζει όλα, ούτε να δώσει ολοκληρωμένες απαντήσεις. Και πολύ εύστοχα έγραψε γι' αυτό η Αιθηρόη με τον μοναδικό της τρόπο.

Και προσωπικά δεν μου αρκεί να κρίνω την αξία μιας στιγμής, γιατί δεν είναι εύκολο. Και δεν είναι εύκολο γιατί η στιγμή έχει στιγμιαία διάρκεια, και μόνο συναισθήματα εισπράττω. Όταν θα έχουν κάτσει τα συναισθήματα για να μπορέσω να δω καθαρά, και να συνειδητοποιήσω τι ένιωσα πραγματικά, η στιγμή θα έχει περάσει. Οπότε όλο και κάτι θα μου έχει ξεφύγει.

Τα πάντα είναι υποκειμενικά στον κόσμο μας, όσο θα συνεχίζουμε να βλέπουμε τον κόσμο εαυτοκεντρικά. Είτε συμφωνείς είτε όχι, σύμφωνα με τις γνώσεις που διαθέτουμε και την εξέλιξη μας, την εσωτερική παιδεία και μόρφωση μας την πνευματική και την συναισθηματική, καταλαβαίνουμε και αποφασίζουμε, και κρίνουμε τον κόσμο που μας περιβάλει. Και επίσης δεν θεωρώ ότι κάποιος έχει καλύτερες δυνατότητες από κάποιον άλλον, γιατί όταν κάποιος έχει έλλειψη σε ένα κομμάτι του, με έναν μοναδικό τρόπο μπορεί να το συμπληρώσει κάποιο άλλο μέρος του, αρκεί να θέλει και να είναι καθαρός στην αναζήτηση του.

Με λίγα λόγια θέλω να πω, ότι προσωπικά δεν ανησυχώ ιδιαίτερα. Με λίγο παραπάνω δρόμο, ή με κάποια παράκαμψη, ή μόνη μου, ή και με βοήθεια, θα φτάσω εκεί που θα φτάσουν όλοι. Στον προορισμό μου σ' αυτόν τον κόσμο. Αν και νομίζω ότι έχω φτάσει ήδη, πριν καν αρχίσω την αναζήτηση. Γιατί ο προορισμός μου κάθε φορά, είναι εκεί που είμαι ήδη. Κι αφού είμαι ήδη εδώ, θα μπορέσω να είμαι κι εκεί, όπου κι αν είναι αυτό το εκεί.

Δεν ανησυχώ. Και Αιθηρόη σ' αγαπώ με όλη μου την καρδιά. Για όσα έχεις γράψει, για όσα έχεις πει, για όσα νιώθεις και μεταδίδεις, και για πολλούς ακόμα λόγους, που βρίσκει ο καθένας με την παρουσία σου.

Σαπφώ δεν ξέρεις πόσο συμφωνώ μαζί σου σ αυτά που λες! Αν μπορούσαμέ ολοι να σκεφτούμε καθαρά κι ήσυχα................μου χει κάτσει τώρα αυτό.................θα βλέπαμε ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε πολλά παρά να είμαστε ο εαυτός μας και να σεβόμαστε το παν γύρω μας. Να προστατεύουμε ότι αγαπάμε και να μη φοβόμαστε τίποτα. Γιατί αυτή η ζωή είναι μόνο ένα κομμάτι του δρόμου τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο δα μικρούτσικο. Κι ο κόσμος είναι απέραντος υπέροχος και με άπειρες επιλογές προοπτικές πιθανότητες προορισμούς σταθμούς μορφές εμπειρίες ταξίδια χαρές λύπες έρωτες αγώνες μάχες γιορτές συναισθήματα σκέψεις αποκαλύψεις ενθουσιασμούς εκπλήξεις και και και και και! Αααααχ! Ωραίο πράμα η ελευθερία!!!! Γι αυτό αξίζει να προσπαθεί κανείς και για τον εαυτό του και για τους άλλους.

Σαπφώ έγραψε:

Δεν ανησυχώ. Και Αιθηρόη σ' αγαπώ με όλη μου την καρδιά. Για όσα έχεις γράψει, για όσα έχεις πει, για όσα νιώθεις και μεταδίδεις, και για πολλούς ακόμα λόγους, που βρίσκει ο καθένας με την παρουσία σου.

ΚΙ ΕΓΩΩΩ!   Κι εγώ για όλα όσα γράφεις Σαπφώ!!! Ακριβώς για όλα αυτά κι άλλα τόσα και τόσα!

"Η λύση για όλα τα του ανθρώπου, βρίσκεται στον ίδιο τον άνθρωπο.
Ο ίδιος είναι η ερώτηση, κι ο ίδιος είναι η απάντηση. Ο ίδιος είναι το πρόβλημα, κι ο ίδιος είναι η λύση. Είναι η κλειδαριά, μα είναι και το κλειδί. Η πόρτα, μα και ο δρόμος."

Όλα τα συναισθήματα του κόσμου, νιώθω να έχουν ενσταλάξει στα κύτταρα σου. Δεν ξέρω πού γεννήθηκες και πότε, δεν ξέρω από πού έρχεσαι, δεν ξέρω πόσο και πώς έχει ταξιδέψει η ψυχή σου.
Ξέρω όμως ότι το πέρασμα σου στον χώρο και στον χρόνο, πρέπει να προμελετημένο από κάποιον ή κάποιους ανώτερους νόες δημιουργούς, πέρα από την γνώση και την κατανόηση μας.
Η θεία πρόνοια που λένε, δεν είναι μια τυχαία κι αόριστη ευλογία. Είναι η βοήθεια που έχει προετοιμαστεί και καλείται όταν υπάρχει ανάγκη.

Σαπφώ δεν θα διαφωνήσω με τον πρόλογο σου.
(Με λίγα λόγια θέλω να πω, ότι προσωπικά δεν ανησυχώ ιδιαίτερα. Με λίγο παραπάνω δρόμο, ή με κάποια παράκαμψη, ή μόνη μου, ή και με βοήθεια, θα φτάσω εκεί που θα φτάσουν όλοι. Στον προορισμό μου σ' αυτόν τον κόσμο. Αν και νομίζω ότι έχω φτάσει ήδη, πριν καν αρχίσω την αναζήτηση. Γιατί ο προορισμός μου κάθε φορά, είναι εκεί που είμαι ήδη. Κι αφού είμαι ήδη εδώ, θα μπορέσω να είμαι κι εκεί, όπου κι αν είναι αυτό το εκεί.)

Αυτό το, Είμαστε αυτό που Είμαστε, έχει πολλές έννοιες. Και είναι μεγάλη υπόθεση. Κάθε φορά που το σκέφτομαι από την πρώτη στιγμή που το διάβασα να το γράφει η Αιθηρόη, κοιτάζω για μερικά λεπτά τον εαυτό μου. Ελέγχω αν είμαι αυτός που θέλω να είμαι, κι αυτός που νιώθω να είμαι, πέρα απ' όσα μαθήτευσα από αυτή την εποχή και τους ανθρώπους της.
Είμαστε αυτό που είμαστε, την κάθε στιγμή. Και αυτό που έχουμε να κάνουμε, είναι ότι καλύτερο μπορούμε με αυτό που Είμαστε.

ba a ktsou έγραψε:

Το να σου φυτεψω μια Ιδεα ειναι το ευκολο . ..

Αυτο που χρειαζεται ειναι να ξεχωρισεις εαν Οντως Χρειαζεται να υπαρχει 
και Τι εχει να προσφερει . ..

Αυτο που μαθαινουμε ολοι μας ειναι η Αξια της καθε Στιγμης . ..

Το να μπεις στην Διαδικασια 
ξεκλειδωνει την Συνεχεια . ..  Η διαδικασια ειναι το Κλειδι . ..

Το να βλεπουμε επιφανειακα τα πραγματα & να τα προσπερναμε 
μοναχα δεν κερδιζουμε, αλλα χανουμε . .. 


Να υπαρχει Βαθος παντα φιλε μου σε καθε εστιαση

Όλες οι ιδέες έχουν να προσφέρουν. Αν όχι σε εμένα, σε κάποιον άλλον. Μόνο σ' αυτό το κομμάτι θα πρέπει να αναρωτηθώ αν χρειάζεται να υπάρχει.
Και δεν νομίζω να φυτεύονται εύκολα οι ιδέες. Κάθε σπόρος χρειάζεται το ανάλογο έδαφος.

Η διαδικασία ακολουθεί. Δεν είναι το κλειδί κατά την άποψη μου. Η διαδικασία σίγουρα είναι δρόμος. Αλλά δεν φτάνει. Διαδικασία είναι και το να κάθομαι χωρίς να κάνω τίποτα.

Και συμφωνώ ότι δεν αρκεί να κοιτάζουμε επιφανειακά τα πράγματα. Για την ακρίβεια, δεν είναι πως τα πράγματα έχουν επιφάνεια. Εμείς έχουμε περιορισμένη ορατότητα, που είναι ανάλογη με την γνώση μας, την κατανόηση μας, την αντίληψη μας, το ενδιαφέρον μας.

Αγαπημένε μας Στρατή θα σου πω κάτι ωραίο που μόλις διάβασα απ τ αγαπημένο μου σιστεράκι..........................

Η εξέλιξη δεν είναι πάντα βήματα μπροστά αλλά πίσω,όταν δεν εννοούμε την πορεία μας πάνω στην χρονική γραμμή,όταν αυτά σε πάνε στον εαυτό σου πιο κοντά στα ακόμη πιο γνώριμα και οικεία συστατικά από αυτά της επιφάνειας που και αυτά δεν επιλέχθηκαν τυχαία.
Γινόμαστε σταδιακά και μέσα από την τριβή και τα λάθη αυτό που είμαστε.Δρόμος επιλεγμένος.

Στρατή είναι σημαντικό να νιώθεις την ¨οδύνη¨ του ανθρώπου. Μου άρεσαν όσα έγραψες.