Το σώμα μας και τα άστρα...

Κατά τη Φυσική, η κίνηση της Σελήνης και κυρίως οι Εκλείψεις και η Πανσέληνος
επηρεάζουν τα υγρά του πλανήτη μας με τις ελκτικές τις δυνάμεις.

Έτσι λοιπόν, παρατηρούνται πλήθος φαινομένων όπως οι παλίρροιες, η άμπωτη και η πλημμυρίδα.
Στο σώμα μας το νερό φτάνει μέχρι και το 80%. Γιατί λοιπόν να μην επηρεαζόμαστε;
Τα υγρά που εκκρίνουν οι αδένες μας, δεν επηρεάζονται;
Ο θυρεοειδής; Ο θύμος; Η υπόφυση; Οι σιαλογόνοι αδένες; Οι αδένες των γενετικών οργάνων; Τα επινεφρίδια;
Μα όλοι οι παραπάνω αδένες δεν έχουν άμεση επίπτωση και στη συμπεριφορά μας, στις συναισθηματικές μας ανάγκες;

Φανταστείτε όταν γίνετε ένας σεισμός που επηρεάζει την δομική κατασκευή μιας οικοδομής.
Ενός κτίσματος.

Η συχνότητα όμως της σεισμικής δόνησης επηρεάζει ακόμα από το πιο μεγάλο μέχρι
και το πιο μικρό αντικείμενο που βρίσκεται εντός του κτίσματος.

Έτσι λοιπόν και εμείς βρισκόμενοι σ' αυτό το τέλειο οικοδόμημα επηρεαζόμαστε απ' τις κινήσεις,
τις ελκτικές και τις άλλες φυσικές δυνάμεις του συστήματος.

Εδώ απλά μία ηλιόλουστη μέρα έχει επιδράσεις στη συμπεριφορά μας, εντελώς αντίθετες από μία παγερή...
Σχεδόν όλους μας, μας αγγίζει ο Έρωτας την Άνοιξη, την εποχή που ερωτοτροπεί η ίδια η Φύση...

Με λίγα λόγια ότι ισχύει στον μακρόκοσμο, έχει αντίστοιχη επίδραση και στον μικρόκοσμο.
Είναι σα να σας λέμε πως τα αποτελέσματα και οι κυμάνσεις τις οικονομίας ενός Κράτους
έχουν αντίστοιχη επίδραση και στο κάθε νοικοκυριό, στον κάθε πολίτη του Κράτους.

Ανρωτιέμαι αν όλη αυτή η διάθεση κι η αίσθηση που έχω, αν οφείλεται σε κάποιο γεγονός που μπορεί να συμβαίνει στο ηλιακό μας σύστημα, στο γαλαξία μας, η απλά στη γαία μας. Είμαστε δεμένοι με κάποιο τρόπο με όλα αυτά .

Σπονδυλική Στήλη
 

Ἡ σπονδυλική στήλη ἀποτελεῖται ἀπό 33 ἤ 34 σπονδύλους καί εἶναι τό βασικόν στήριγμα τοῦ σώματος.
Στήν παροῦσαν, βέβαια, ἐργασίαν δέν πρόκειται νά ἀναφερθοῦμε στήν ἰατρικήν ἐπιστήμην, ἀλλά νά ἐξετάσωμε τήν Λέξιν ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ, ὥστε νά λάβωμεν πολυτίμους πληροφορίας.
Αἱ Ἑλληνίδες Λέξεις εἶναι σοφές δασκάλες καί μᾶς φανερώνουν τό νόημά τους, ἄν ἐμεῖς τίς ἐρωτήσωμε. Ἀκούοντας τήν λέξιν Σπονδυλική, ὁ νοῦς μου πάει στό ρήμα Σπένδω καί στήν Σπονδήν.
Τί σημαίνει Σπονδή; Κατά τό λεξικόν, ὀνομάζεται μία μικρά ποσότης ποτοῦ, πού ἔχυναν ἔκ τοῦ ποτηρίου των, οἱ πρόγονοί μας, πρός τιμήν τῶν θεῶν.
Ἡ Λέξις ΣΠ-ΕΝΔΩ ἐμπεριέχει τήν ἔννοιαν Σπάω – Σπώ, ἀλλά καί τό Ἔνδον = τό ἐντός. Ἀκριβολογεῖ, λοιπόν, ἀπολύτως ὁ Ἕλλην, ὅταν λέγει Σπένδω. Σπάω δῆλα-δή ἀπό τό ἐντός εὑρισκόμενον ποτόν καί τό προσφέρω. Ἀλλά αὐτό δέν κάνει καί ὁ ἥλιός μας, καθημερινῶς, πρός χάριν μας; Σπάει ἀπό τοῦ σώματός του συνεχῶς μέρος τῆς ἀκτινοβολίας του καί μᾶς θρέφει. Ὡς πιστόν ἀντίγραφον τοῦ ἡλίου μας καί τό σῶμα μας, καθημερινῶς σπένδει ἀπό τόν ἐγκέφαλον πληροφορίες, τίς ὁποῖες, μέσω τῆς σπονδυλικῆς στήλης, διανέμει στά ὄργανά μας.
Τό θαυμαστόν εἶναι, ὅτι ἡ Λέξις Σπονδυλική, ἀπολύτως ἀκριβολογοῦσα, ὁμιλεῖ γιά Σπονδή – ὑλική → Σπονδυλική.
Ἀλλά ὁ Νοῦς τοῦ Ἕλληνος ἀνθρώπου θέλει περισσότερες πληροφορίες, περί αὐτής τῆς θαυμαστῆς λειτουργίας, πού καθημερινῶς καί ἀπαύστως συντελεῖται. Στό σημείον αὐτό θά ζητήσω τήν βοήθειαν τοῦ Κώδικος τῆς Ελληνικῆς Γλώσσης καί θά συλλέξω τήν γνῶσιν πού, ἡ σοφία του μοῦ παρέχει.
Κωδικῶς, λοιπόν, διά τής λέξεως Σπονδυλική ἐμφανίζονται τά νοήματα:



ΣΠΟ = ἔσω πῦρ σέ χῶρον ὡρισμένον, ἀπό ὅπου
Ν = διά Νοός καί Νόμου
ΔΥ = συσσωρεύεται μεγάλη ποσότης δυνάμεως,
ΛΙ = ἡ ὁποία ἀπό ἡλίου, λίγο λίγο καί συνεχῶς κατέρχεται,
ΚΗ = εδώ κάτω καί ἐπί τοῦ γαιώδους σώματος, τό ὁποῖον εἶναι φανερόν.



Ἔτσι λοιπόν, μέ τά γράμματα ΣΠΟ περιγράφεται τό ἔσω πῦρ τό ὁποῖον Σπάει σέ μικρές ποσότητες, ὥστε νά τροφοδοτηθῆ τό σῶμα. Ἀλλά διά τοῦ -Σ-ἀναγνωρίζουμε καί τόν ἐσωτερικόν περιωρισμένον χῶρον, ὅπου τό πῦρ αὐτό διοχετεύεται, διά μέσου τῶν σπονδύλων.
Ἡ παρουσία τοῦ ἀφώνου -Ν- βεβαιώνει, ὅτι ἀπό τόν Νοῦν ἐκκινεῖ ἡ ὅλη διαδικασία τῆς πληροφορήσεως καί εἰς τόν Νοῦν ἐπιστρέφει.
Ἡ συλλαβή ΔΥ δέν ἀφίνει ἀμφιβολίαν, ὅτι ἡ μεταφερομένη δύναμις εἶναι μεγάλης ποσότητος καί ἰσχύος.
Τό ἄφωνον -Λ- μᾶς ὑπενθυμίζει, ὅτι ἡ ἡλιακή ἀκτινοβολία εἶναι ἡ βασική τροφοδότις δύναμις, παντός ὅ,τι ἐπί πλανήτου ζῆ.
Τά ὑπόλοιπα γράμματα τῆς λέξεως, δῆλα-δή ΙΚΗ, μᾶς παραπέμπουν στό ρῆμα Ἴκω πού σημαίνει ”ἔρχομαι, φθάνω” (λεξικόν Ι. Σταματάκου).
Ἄν λοιπόν ἀναζητήσωμε τήν κωδικοποιημένην ἱστορίαν της λέξεως ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ, θά μάθωμε ὅτι: Τό ἔσω πῦρ τῆς ὑπάρξεώς μας, ὑπό τήν ἐπίβλεψιν τοῦ Νοός μας, μεταφέρει στό ὑποκείμενον ὑλικόν σῶμα μας, ἱκανήν ποσότητα δυνάμεως, ὥστε τό σῶμα μας νά λειτουργῆ καλῶς καί νά δρᾶ ἐπωφελῶς.
Σπονδή Ὑλική λοιπόν, ἀπαύστως πραγματοποιεῖται ἀπό τόν Νοῦν μας. Ἐμείς, μέ τόν ἁρμόζοντα σεβασμόν, ἄς ἀπευθύνωμεν ἕνα εὐχαριστώ σ’ αὐτήν τήν θείαν δύναμιν πού μᾶς φροντίζει.