Παράξενη αίσθηση.

Ήθελα να σας ρωτήσω βρε φίλοι μου κάτι. Είναι η ιδέα μου, η είναι κάπως παράξενος ο καιρός; Δεν λέω για το κρύο, αυτό είναι φυσικό .
Εννοώ στην ατμόσφαιρα κι ανάμεσα στους ανθρώπους. Πολύ ησυχία και παράξενη. Μιλάμε δηλαδή, αυτοκίνητα, κίνηση, βαβούρα, αλλά είναι σαν να μην είναι αληθινά. Σαν να σκεπάζουν κάτι άλλο που γίνεται. Δεν ξέρω αλλά νιώθω παράξενα. Και νιώθω ένα εσωτερικό άδειασμα κι ας έχω γίνει πιο ενεργητική , και ας ξαναξύπνησαν παλιά μου ενδιαφέροντα.
Καλά τώρα μπορεί να σας μπέρδεψα λιγάκι. Μην νομίζετε κι εγώ μπερδεμένη είμαι, σαν να μη ξέρω πως νιώθω, η πως να νιώσω.

Το πιο παράξενο είναι που άλλαζα σελίδες, και καθώς το έκανα αυτό, σκεφτόμουν κάτι παρεμφερή μ αυτό που μόλις έγραψες!

Σκεφτόμουν ότι το μυαλό μου δεν είναι σε αγχώδη κατάσταση. Σαν να ξεκουράζεται, αλλά δεν είχα αποφασίσει αν μου αρέσει αυτό η όχι.

Γενικότερα νιώθω πάντως την ακοή μου σε διέγερση, και μια ανάγκη να δημιουργήσω. Αλλά δεν ξέρω τι.

Σε καταλαβαίνω! Κι εγώ θέλω να κάνω κάτι, αλλά δεν ξέρω τι; Είναι κάτι το νιώθω, αλλά σα να μην το βλέπω. Λες κι ακούω έναν ήχο, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τα λόγια . Άρα κάτι γίνεται, δεν είμαι μόνο εγώ. Ευχαριστώ για την απάντηση σου!

Μπράβο έτσι το νιώθω κι εγώ! Δεν μπορεί να είναι τυχαίο αυτό. Δεν μπορώ όμως και να καταλάβω, τι μπορεί να σημαίνει. Θα δούμε.

Αν νιώθουν κι άλλοι έτσι, τότε σίγουρα δεν είναι τυχαίο !

Δεν είν καθόλου τυχαίο! Κάτι   μαγειρεύεται!

Πως να μη νιώθουμε σα χαμένοι; Ιδίως εδώ στην Ελλάδα. Ανεργία, πείνα, προβλήματα κι οι πολιτικοί χαιδεμένοι από τα ΜΜΕ να μη ξέρουν καν σε τι κατάσταση μας έχουν φέρει. Οι δημοσιογράφοι τους χαιδεύουν κι ο απλός λαός μόνο βρίζει κι αγανακτάει, και δεν μπορεί καν να μιλήσει και να εκφράσει όσα νιώθει. Κι όταν τύχει να τους συναντήσουμε τους αγριοκοιτάμε, η τους χαιρετάμε ταπεινά. Το έζησα εχτές. Θα μου πεις γιατί εσύ το άνοιξες το στόμα σου; Όχι. Όπως οι περισσότεροι. Μα δεν μου έρχονται και τα λόγια εκείνη την στιγμή.
Δεν ξέρουμε τι να πούμε, πως να το πούμε. Έχουμε χάσει ακόμα και την ικανότητα να εκφραζόμαστε.
Τίποτα μούγκα. Κι αναρωτιέμαι μήπως μόνος μου φαντάζομαι όλη αυτή την τραγική κατάσταση στην χώρα μου. Δεν ξέρω τι να πω.

Πάντως κι εγώ νιώθω λίγο παράξενα. Σαν να με άδειασαν ξαφνικά εδώ πάνω, και δεν ξέρω που είμαι και τι κάνω.

Ειναι η ευκαιρεια που διδεται ,
ωστε να αδραξεις την στιγμη για αυτο που πρεσδευεις . ..

Να γινεις αυτο που θελεις
Να Εκφρασεις αυτο που νιωθεις  ...

Γινεται ενα καθαρισμα,
απεμπλοκη απο το ανουσιο που σκεπαζει την αισθηση της αντιληψης σου . ..

Μπορεις να δεις απο ψηλα ,
μπορεις να δεις το μπλε της γαιας μας που την τυλιγει ζεστα
& μας προστατευει . ..
Μπορεις να τρεξεις παντου στον χωρο ,
Μπορεις να προσφερεις αυτο που μπορεις να μοιρασεις  ...

Ενα χαμογελο ειναι η Ζωη
και ειναι τοσο απλο,
απαλο ,
ζωηρο που σε ωθει στο Αρεστο που μπορει να υπαρξει !!!!!

Εαν οχι τωρα ,.. ποτε;
εαν οχι εμεις ,
τοτε ποιοι ; ;;

Ας Γεμισουμε την Γαια μας με το συναισθημα που Ενωνει,
ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ,
ενας κατακλυσμος Ζωης να γεμισει την καθε γωνια ,
ενεργεια καθαρια ,
να διαχυθει παντου ,
να ζωηρεψει η καθε Σκια  ...

Αυτο που γινεται ειναι αρκετο ωστε να σε μπερδεψει . ..

Να γνωριζεις τι θελεις , μην χαθεις . ..
Αφορα το συνολο . ..

Αφορα την Ζωη ,..
Μας προσφερει το λειψο κομματι . ..

Σπιθες σκορπιζονται παντου . .. !  !  !

Το λειψο κομματι αφορα την αμνησια
ως προς την εστιαση της στιγμης του συνολου. ..

Ειναι μια μοναδικη ευκαιρεια να νιωσουμε ολο το συνολο ,
ως Πνευματα θεοπνευστα ,
τα οποια μπορουν να συμπυκνωνουν την Υλη
& να παρευρισονται Εις αυτο το σημειο,
δια την λαξευση ενος Σημειου Στιγμης
το οποιο δημιουργει Συνεχεια ΕΙς ΤΗΝ ΡΟΗ
ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ  ...  ! ! ! ! !  

                    
                                              ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΣΤΑΙ . ..
ΕΚΦΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ  .....

ΕΚΦΡΑΣΤΕΙΤΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΕΣΑς & ΠΑΛΙ . ...

ΞΕΜΟΥΔΙΑΣΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ , ..
ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΑΙ ΑΛΛΟ