Πως να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο.

Αφιερωμένο στην νεαρή μας marilena, που την εκτιμώ πολύ.



86 ετών σήμερα, ο Βιετναμέζος Thich Nhat Hanh είναι ένας από υπέρμαχους του διαλογισμού και της ειρηνικής δράσης για αλλαγή. Έγινε μοναχός σε ηλικία 16 ετών και από τα σαράντα του ζει εξόριστος, αφού δεν ήταν αρεστός, μακριά από την πατρίδα του, το Βιετνάμ. Βάση του είναι η κοινότητα του χωριού Plum στη νοτιοδυτική Γαλλία, αλλά ταξιδεύει ανά τον κόσμο δίνοντας ομιλίες. Κορυφαίος διανοούμενος, ποιητής και συγγραφέας, κήρυκας της μη -βίας, ο Thich Nhat Hanh έχει εκδώσει περισσότερα από 100 βιβλία που διδάσκουν έναν τρόπο ζωής με εγρήγορση και επίγνωση.
Το 1967, ενώ οι Αμερικανοί βομβάρδιζαν χωριά στο Βιετνάμ, επισκέφθηκε τις ΗΠΑ δίνοντας ομιλίες για τη ζωή των χωρικών στην πατρίδα του και αποδεικνύοντας ότι ο «εχθρός» ήταν απλοί, καθημερινοί βιοπαλαιστές. Ο λόγος του άσκησε καταλυτική επιρροή στις θέσεις του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για τον πόλεμο του Βιετνάμ και οδήγησαν στην υποψηφιότητά του για το Νομπέλ Ειρήνης το 1967, το οποίο ωστόσο εκείνη τη χρονιά δεν απονεμήθηκε.

O Thich Nhat Han με τον Martin Luther King

Η φιλοσοφία του
Πριν εγκαταλείψει το Βιετνάμ, ο Thich Nhat Hanh είχε ιδρύσει μια βουδιστική σχολή, τα μέλη της οποίας αρνήθηκαν να πάρουν μέρος στον πόλεμο. Στο βιβλίο του «Το θαύμα της επίγνωσης: μια εισαγωγή στον διαλογισμό» (The Miracle of Mindfulness: An Introduction to the Practice of Meditation) ο δάσκαλος παροτρύνει τους μοναχούς της σχολής να ακολουθήσουν την αρχή της μη-βίας ακόμα και αν νιώθουν παρόρμηση για το αντίθετο. Πολύ περισσότερο από πολιτικά ζητήματα ωστόσο, ο Thich Nhat Hanh δίνει πολύτιμα μαθήματα εξετάζοντας τις συνήθειές μας, τις σκέψεις και τις δράσεις που υφαίνουν το προσωπικό μας σύμπαν. 
Υπομονή και ηρεμία. Όταν ήταν δόκιμος μοναχός είχε ως καθήκον να πλένει εκατοντάδες πιάτα με στάχτες και φλοιό καρύδας. Όπως σημειώνει, ο μόνος τρόπος για να καταφέρει να ολοκληρώσει το άχαρο έργο του ήταν να παραμένει συγκεντρωμένος στη δουλειά του χωρίς να σκέφτεται κάτι άλλο. Αυτή του η προσήλωση και η προθυμία τον έκαναν ακόμα και να διασκεδάζει ζώντας κάθε στιγμή στο έπακρο.
Ο Nhat Hanh παραδέχεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πολύ απασχολημένοι με τα καθημερινά τους προβλήματα για να έχουν επίγνωση και συναίσθηση. Ρωτά ωστόσο, ποια είναι η αξία οποιασδήποτε δραστηριότητας αν γίνεται με θυμό και βιασύνη; Η αυτοσυγκέντρωση, η εγρήγορση, μας επιτρέπει να νιώσουμε γαλήνη κάνοντας ένα βήμα τη φορά. Έτσι ζούμε την κάθε στιγμή ξεχωριστά, δεν σπαταλάμε άσκοπα ενέργεια, η ζωή δεν είναι ένας αδιάκοπος αγώνας.
Πώς μπορούμε όμως να το καταφέρουμε; Δεν είναι εύκολο, καθώς οι σκέψεις μας έχουν την τάση να είναι απείθαρχες και να περιπλανώνται. Υπάρχουν όμως τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν με επιτυχία ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Αναπνοή. «Ελέγχοντας την αναπνοή αποκτάμε τον έλεγχο του σώματος και του νου μας» υποστηρίζει ο βουδιστής μοναχός. Ακόμα και όταν είμαστε φορτισμένοι ή αγχωμένοι, όταν ο νους μας κατακλύζεται από σκέψεις, πρέπει να επικεντρωνόμαστε συνειδητά στην αναπνοή μας. Όταν παρακολουθούμε τις ανάσες μας μέχρι να βαθύνουν, έχουμε επίγνωση όλων των σκέψεών μας μέχρι, σταδιακά, να υποχωρήσουν και να νιώσουμε ηρεμία και γαλήνη. Όσοι αναπνέουν σωστά μπορούν να παραμείνουν ήρεμοι σε κάθε κατάσταση και κατέχουν το κλειδί για την αναζωογόνηση του σώματος.   
Αυτοπαρατήρηση. Μην αποθαρρύνεστε αν δεν μπορείτε να ηρεμήσετε το νου σας. Αν είναι αδύνατο να διώξετε τις σκέψεις σας, καλό θα είναι να τις παρατηρήσετε και να αναγνωρίσετε την ποιότητά τους: είναι θετικές ή αρνητικές; Ένας άλλος τρόπος για να αποκτήσουμε επίγνωση είναι να επικεντρωνόμαστε σε ό,τι κάνουμε κάθε στιγμή ώστε να εκτιμήσουμε το θαύμα κάθε πράξης. Η επίγνωση δεν επιτυγχάνεται μόνο όταν διαλογιζόμαστε, πρέπει να μας συντροφεύει 24 ώρες το 24ωρο. Να θυμάστε πως πρέπει να δίνουμε την αμέριστη προσοχή μας σε ό,τι κάνουμε κάθε δεδομένη στιγμή και να μην παρασυρόμαστε από σκέψεις για το τι θα κάνουμε αργότερα.
Το χαμόγελο. Χαμογελάστε τη στιγμή που θα ξυπνήσετε και διατηρήστε το χαμόγελο καθ΄όλη τη διάρκεια της μέρας, όταν έχετε ελεύθερο χρόνο, όταν εκνευρίζεστε, όταν οδηγείτε. Το χαμόγελο μας βοηθά να μην παρασυρόμαστε από τα συναισθήματά μας, μας υπενθυμίζει να απολαμβάνουμε τη στιγμή.

Η μέρα της επίγνωσης
Ο Nhat Hanh μας ενθαρρύνει να αφιερώσουμε μια μέρα της εβδομάδας στην πρακτική της επίγνωσης. Αφιερώστε όσο χρόνο απαιτείται για να καθαρίσετε το σπίτι, να κάνετε ένα μπάνιο, μια βόλτα, όλα χωρίς να βιάζεστε, χωρίς να βαρεθείτε, υιοθετώντας αργούς ρυθμούς, απολαμβάνοντας και εστιάζοντας σε κάθε κίνηση, σε κάθε βήμα. Πολύ σύντομα θα παρατηρήσετε τα οφέλη και θα γίνετε πιο αποτελεσματικοί στην καθημερινότητά σας.
Η σημασία του διαλογισμού
Ως νεαρός μοναχός, ο Thich Nhat Hanh έλαβε την οδηγία να διαλογίζεται έχοντας στο νου την εικόνα ενός πτώματος. Στην αρχή δεν ήθελε να το κάνει, αργότερα όμως, έχοντας βιώσει την εμπειρία του πολέμου, εκτίμησε την ανάγκη της συμφιλίωσης και της προετοιμασίας για το θάνατο. «Ο θάνατος είναι κομμάτι της ζωής. Αν δεν ξέρουμε πώς να πεθάνουμε, δεν ξέρουμε πώς να ζήσουμε». Τελικά, μέσα από αυτό το διαλογισμό άρχισε να εκτιμά τα αγαθά της ζωής.
Οι άνθρωποι δεν είναι οντότητες που ταξιδεύουν αλώβητες στο χώρο και στο χρόνο ξεχωριστά από τους συνανθρώπους τους. Υπάρχει αμοιβαιότητα και αλληλεπίδραση μεταξύ μας και όσοι δεν αποδέχονται την ιδέα είναι αποκομμένοι, νιώθουν πόνο, φόβο, έχουν αμφιβολίες και άγχος. Γι΄ αυτό, μια πρόκληση για τον σύγχρονο άνθρωπο είναι να νιώσει συμπόνια για κάποιον που δεν συμπαθεί. Πρώτα όμως, κατά τον Nhat Hanh, πρέπει να ελευθερώσουμε το νου μας. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να δούμε πράγματα που οι άλλοι δεν βλέπουν.

Το Εδώ και Τώρα ή πώς μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο
Ο βουδιστής μοναχός αναφέρει μια ιστορία του Τολστόι με ένα βασιλιά που προσπαθεί να βρει απαντήσεις σε τρία ερωτήματα: Πότε είναι η καλύτερη στιγμή για να δράσω; Ποιο είναι το ιδανικό πρόσωπο για να συνεργαστώ; Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα που μπορώ να κάνω; Οι απαντήσεις που αποκαλύπτονται στο τέλος ίσως δεν είναι αυτές που θα θέλαμε να ακούσουμε:
Η καλύτερη στιγμή είναι ΤΩΡΑ.
Το ιδανικότερο πρόσωπο είναι αυτό που βρίσκεται δίπλα μας.
Το σημαντικότερο πράγμα είναι να κάνουμε ευτυχισμένο τον διπλανό μας.
Σημασία δεν έχουν οι υψηλοί στόχοι, αλλά πώς μπορείς να βοηθήσεις τώρα, εκεί όπου βρίσκεσαι, λέει ο Nhat Hanh. Αν δεν μπορείς να βοηθήσεις όσους είναι γύρω σου και να τους κάνεις ευτυχισμένους δεν πρόκειται να κάνεις τον κόσμο καλύτερο.
Η λίστα των βιβλίων και των διδαγμάτων του Thich Nhat Hanh είναι ατελείωτη. Πάντα ωστόσο η απλότητα των μηνυμάτων του χαρίζουν μια μοναδική εμπειρία στον αναγνώστη.
Επί της ουσίας ο βουδιστής μοναχός διδάσκει πώς να δώσουμε μια ποιοτική διάσταση σε κάθε στιγμή της ζωής μας ακόμα και όταν βρισκόμαστε σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Όταν διαλογιζόμαστε είναι αδύνατο να είμαστε δυστυχείς γιατί έχουμε επίγνωση του θαυμαστού παρόντος. Αυτή μας οδηγεί στη συμπόνια για τον εαυτό μας και τους άλλους, μειώνοντας το θυμό που οδηγεί σε συγκρούσεις. Μόνο όταν χάσουμε την επίγνωση, όταν σκεφτόμαστε το παρελθόν ή το μέλλον, αφήνουμε μια χαραμάδα ανοιχτή για να τρυπώσει η μιζέρια και η λύπη.

Μου άρεσε θα έλεγα! Γι αυτό θα το βάλω κι αυτό εδώ.


http://alexpan.wordpress.com/

Κάνω τον κόσμο καλύτερο
Κάνω τον κόσμο γύρω μου καλύτερο. Θα σου πω πως. Μαθαίνω τον κόσμο πρώτα. Σε μαθαίνω και σε καταλαβαίνω πρώτα. Συνήθως δεν μου παίρνει πάνω από μια- δυο μέρες. Θα καταλάβω τι είσαι πάνω κάτω, τι κουβαλάς μαζί σου, τι θα μου δώσεις να καταλαβω. Αν κρύβεσαι, γιατί. Αν φαίνεσαι άλλη από αυτό που είσαι, γιατί. Θα τα καταλάβω όλα. Μερικές φορές η φαντασία μου στην ανάλυση όλων αυτών οργιάζει. Σκέφτομαι πολύ πιο απίστευτα σενάρια από αυτά που συμβαίνουν αλλά μέσες άκρες πάντα τα βρίσκω. Πάντα σε βρίσκω. Πολύ πολύ γρήγορα τις περισσότερες φορές.

Ας μην αναλύσω τι βρήκα για σένα ή οποιαδήποτε άλλη που έμπλεξα κατά καιρούς, δεν έχει νόημα εδώ, πάντως ξέρω. Ξέρω πλέον τους ανθρώπους. Άλλοι το παραδέχονται κι αλλοι όχι. Άλλοι κάνουν μορφασμούς αηδίας όταν σκέφτονται εμένα να νομίζω ότι είμαι έξυπνος, άλλοι λένε “μαλάκα αυτός είναι έξυπνος, όχι μαλακίες”.. Δεν με νοιάζει. Εγώ βγαίνω σωστός. Πάντα ή (για να κρατάω τα τυπικά) σχεδόν πάντα. Ειμαι καλός σε αυτό πως να το κάνουμε. Καταλαβαίνω τους ανθρώπους. Έχουν αύρα οι άνθρωποι, δεν χρειάζεται να σου τα πουν όλα. Όσα ζουν φαίνονται κάπου πάνω τους, σε κάτι που είπαν, σε μια τους αντίδραση σε μια γκριμάτσα ή μια μισοτελειωμένη κουβέντα.

Αρκεί να προσέχεις. Μιλάμε να παρατηρείς, όχι μαλακίες. Φτιάχνεις δύο βιβλία έτσι. Ένα που γράφει ότι θέλει αυτή που είσαι μαζί της κι ένα που γράφεις εσύ γι αυτήν. Αυτή δεν θα γράψει ποτέ στο βιβλίο της “αυτό που είπε τώρα μου θύμισε κάποιον άλλο, παλιότερο”, για μένα αυτό είναι μόνο ο τίτλος για ένα ολόκληρο κεφαλαιο στο βιβλίο που θα γράψω εγώ. Απλά ένα παράδειγμα για να καταλάβεις. Μην αγχώνεσαι. Και μη γελιέσαι. Σπάνια μπαίνω στον κόπο να γράφω τέτοια βιβλία. Συνήθως δεν τα ξεκινάω καν για καμία. Είμαι λάτρης της αρχής της ελάχιστης ενέργειας. Τεμπέλης θα έλεγαν οι καλοί, ηλίθιοι όμως, φίλοι μου.

Αλλά κάνω τον κόσμο καλύτερο. Ακόμα δεν σου χω πει πως. Ακόμα δεν έχεις καταλάβει, σε παραπλανώ έτσι όπως γράφω και όχι επίτηδες.
Κάνω τον κόσμο, τις κοπέλες με τις οποίες ασχολούμαι καλύτερες, καλύτερους ανθρωπους. Έχω πολλαπλά παραδείγματα πλέον. Όλες όσες ήμουν ποτέ μαζί δεν είναι μαζί μου τώρα. Έχουν φύγει ή έχω φύγει καμία σημασία δεν έχει, πάντως δεν είναι μαζί μου τώρα. Και όλες, ορκίζομαι γι αυτό, έχουν κάτι να θυμούνται από μένα. Έχω μπει μέσα σε όλες λίγο ή πολύ. Φυσικά όσο πιο μεγάλο το βιβλίο που έγραψα εγώ γι αυτές, τόσο πιο πολύ επηρεάζω ακόμα και τώρα τη ζωή τους. Αλλά με καλό τρόπο. Τις έχω κάνει καλύτερες.

Μετά από μένα άλλες έγιναν πιο προσεκτικές, άλλες πιο ελεύθερες, άλλες πιο καλοί άνθρωποι, άλλες πιο σκληροί άνθρωποι (που είναι καλό), άλλες ακόμα ακουμπά και δρα πάνω τους πρακτικά η μουσική μου, άλλες απλώς θυμούνται ένα αστείο που είπα (αλήθεια πόσες χιλιάδες γαμημένα αστεία να χω πει..), άλλες έγιναν καλύτερες στο σεξ (κι εγώ μαζί τους), άλλες άλλαξαν τα ακούσματά τους προς το καλύτερο, άλλες ζουν και κάνουν πράξεις δυο- τρεις φράσεις που συνήθιζα να λέω και να κάνω πράξη κι εγώ την εποχή μου μαζί τους, άλλες έχουν πλέον πιο ωραία κορμιά, άλλες πιο ωραίους φίλους, άλλες πιο καλούς ανθρώπους και πιο απλούς ανθρώπους (κυριότερο ίσως) πλάι τους. Άλλες σιχάθηκαν τις εντάσεις και βρήκαν κάποιον πιο σίγουρο, πιο εύκολα κατανοήσημο που τις αγαπάει περισσότερο, άλλες ακριβως (!) το αντίθετο. Μα είναι και τα δύο καλά αναλόγως της κοπέλας και της εποχής που διανύει στη ζωή της. Άλλες ακόμα ζουν μαζί μου.. πολύ. σε βαθμό που ίσως δεν πρέπει μερικές φορές αφού εγώ δεν είμαι εκεί, αλλά το κάνουν. Μπορεί καλό κι αυτό, για να το κάνουν. Άλλες απλά με σκέφτονται και χαμογελούν. Κάτι απλό από μένα, μια βλακεία μου, ένα αστείο ακόμα, μια φράση, μια περίεργη στιγμή.. Πάντως δύο πράγματα είναι σίγουρα. Τις έκανα όλες καλύτερες, καλύτερες από πριν. Κατι έμαθαν με σκληρό ή πολύ πιο όμορφο και γλυκό τρόπο από μένα. Κατι μου πήραν..
κι έφυγαν. Το δεύτερο σίγουρο πράγμα. Έφυγαν. Ό,τι κι αν τους έμαθα, όση ενέργεια κι αν ξόδεψα, όση σκέψη, όσα βράδια, όσα ξενύχτια, όσο δάκρυ, κόπο, πόνο. Ό,τι καλό κι αν τους έκανα ή τους έμαθα, το πήραν και τώρα το χρησιμοποιούν στην καλύτερη ζωή τους χωρίς εμένα. χωρίς εμένα. Εγώ, ο λάτρης της ελάχιστης ενέργειας, χάλασα όλη την ενέργεια της ζωής μου χωρίς λόγο.
Χωρίς εμένα.Με κάποιον άλλο με τον οποίο είναι καλύτεροι άνθρωποι μαζί του. με μένα ήρθαν να φτιαχτούν, να συναρμολογηθούν ή να μάθουν κάτι για τον εαυτό τους. Το έφτιαξαν, έγιναν καλύτερες κι έτοιμες πλέον φεύγουν από μένα, να ζήσουν, να ευχαριστηθούν αυτό που τους πρόσφερα. Πόσο ρομαντικό!
Και πόσο γαμημένο αυτό το συναίσθημα. Ό,τι όλα έγιναν για καλό τελικά. Για το γενικότερο καλό. Αλλα ΟΧΙ και ΠΟΤΕ για το δικό μου καλό..

Δεν πειράζει.
Αφου
Αφου ΡΕ κάνω τον κόσμο καλύτερο έτσι
τι με νοιάζει για μένα..
εδώ είμαι για να κάνω τον κόσμο καλύτερο, εδώ είμαι
Αλέξης Π.

Άνοιξα αυτό το θέμα, γιατί αυτό που έγραψε η Αιθηρόη, έτσι όπως το έγραψε το βρήκα θαυμάσιο!
 
Τι θα έλεγες για κάτι πιο απλό...;

Να αφήσεις πίσω σου το κόσμο αυτόν, λίγο καλύτερο από όσο τον βρήκες.

Κάθε διαφορά μετράει... και ας έχει μέγεθος χιλιοστού και βάρος γραμμαρίου. Δημιουργεί ανυπολόγιστες κοσμικές συνέπειες.

Μ αρεσαν! Χαχαα ιδίως το δεύτερο! Ωραιος ο τυπος! Ξέρετε κάτι; αν ειμουν θεός θ αγαπουσα πολύ αυτό το πλανήτη! Δε ξέρω βέβαια τα γούστα του αλλα δεν τον εχω για ξενερωτο. Δε γίνεται να μην αγαπας κάτι που ναι τόσο χαριτωμενο κι εξυπνο παθιασμενο κι ανθρωπινο με λάθη και χωρίς.

Συμφωνώ maggisoula. Και νομίζω ότι οι άνθρωποι έχουν όλα τα θετικά κι όλα τα αρνητικά που θα μπορούσαν να έχουν όλα τα όντα του σύμπαντος μας.
Αυτό είναι κάτι που το σκέφτομαι συχνά. Σαν παράξενο χωνευτήρι μου μοιάζει ο πλανήτης μας. Και σαν κήπος, και δάσος.

Και όχι γιατί είμαι κι εγώ άνθρωπος, αλλά είναι σπουδαία η ανθρωπότητα. Έχει σημαντικό σκοπό, και προαισθάνομαι ότι επηρεάζει πολλά πράγματα, τουλάχιστον στον γαλαξία μας.
Άρα είναι σημαντικό να θέλουμε να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο, κι ο καθένας με τον τρόπο του.

Ευχαριστώ πολύ γι αυτό το όμορφο αφιέρωμα! Μου άρεσε πολύ.

Πολλοί προσπαθούν να χειραγωγήσουν τον κόσμο. Όμως πιστεύω ότι δεν μπορείς να χειραγωγήσεις κάτι, το οποίο δεν γνωρίζεις πώς θα εξελιχθεί. Και δεν το γνωρίζεις γιατί οι παράγοντες είναι πολλοί. Εκατομμύρια.

Βέβαια λένε ότι αρκεί να ελέγχεις ένα ποσοστό. Και μάλλον δεν είναι λάθος. Όμως πιστεύω ότι αρκεί ένα άλλο ποσοστό, που μπορεί να ανατρέψει μία υπολογισμένη πορεία. Υπολογισμένη γιατί για όλα γίνονται υπολογισμοί και βάση κάποιων στατιστικών.

Όμως πάντα θα υπάρχει κάτι που δεν το υπολογίζουν. Δεν φαίνεται. Και τότε συμβαίνει το ανυπολόγιστο.

Ο κόσμος αφυπνίζεται. Το πιστεύω. Δεν λέω για την αφύπνιση που μοιάζει με αντίδραση. Η αφύπνιση, δεν είναι απλά αντίδραση. Αλλά κάτι βαθύ που σε αλλάζει και σε κάνει να ενεργείς έτσι, ώστε να γίνεσαι ένα σταθερό σημείο απ όπου θα αρχίσει η ύφανση ενός νέου κόσμου, μία αφορμή που θα ραγίσει η παλιά εικόνα μέχρι που θα ξεθεμελιωθεί το παλιό, και ένα εφοδιαστικό σημείο, που θα εφοδιάζει με νέο υλικό τον κόσμο, αλλάζοντας τον αργά αλλά σταθερά.
Έτσι κάπως μου περιέγραψε την Αφύπνιση η αγαπημένη μου Αιθηρόη, και καταλαβαίνω τι θέλει να πει.

Καλύτερος κόσμος, σημαίνει να δρούμε, να είμαστε, να μιλάμε με νέα σκέψη, με ανανεωμένη αίσθηση για τον κόσμο.
Καλύτερος κόσμος σημαίνει, καλύτεροι Εμείς.

Καλύτερος κόσμος σημαίνει νέος κόσμος, που θα βάλει νέους στόχους στο νου του, με νέους τρόπους. Ή ίσως με παλιούς ξεχασμένους, που όμως υπάρχουν μέσα μας.

 

Κι αυτό το κάτι marilena, μπορεί να προέλθει από οποιονδήποτε!
ioessa έχει απόλυτο δίκιο. Συχνά κάποιο άγγιγμα απομακρύνει την λήθη από μέσα μας.
Συχνά κοιτάζω τους ανθρώπους. Κάνω σκέψεις αδιάκοπες. Είναι ήρωες κάποιου ξεχασμένου κόσμου. Ούτε κι οι ίδιοι δεν ξέρουν και δεν φαντάζονται. Ποιος ξέρει τι έχουν κάνει και από που έρχονται;
Τους βλέπεις να περπατούν στο δρόμο, και μοιάζουν όλοι ίδιοι. Κι όμως. Αν επιμένεις να κοιτάς τον καθένα ξεχωριστά, ξεπερνώντας το περίβλημα τους νιώθεις άλλα πράγματα γι αυτούς. Ποιος ξέρει πραγματικά τον μύθο του καθενός;

marilena μαζί σου 100%! Εγώ γιατί δεν γνωρίζω κορίτσια σαν εσένα; Μάλλον σε λάθος μέρη συχνάζω!