ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ!

Πες μου κάτι ρε φίλε με το χέρι στην καρδιά;
Τι φοβούνται οι άνθρωποι; Όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Ένα προς ένα. Ξέρουν ότι όλοι οι ως τώρα τρόποι και αξίες που είχαν ήταν και είναι λάθος! Ξέρουν. Μην μου πεις δεν ξέρουν την αλήθεια. Κάτι έχει πάρει τ αυτί τους. Τι περιμένουν; Γιατί περιμένουν πάλι έναν να βγει μπροστά;

Με το χέρι στην καρδιά. Τι πιστεύεις για τους ανθρώπους; Θα έδινες την ζωή σου γι αυτούς;

Αθάνωρ έγραψε:

Πες μου κάτι ρε φίλε με το χέρι στην καρδιά;
Τι φοβούνται οι άνθρωποι; Όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Ένα προς ένα. Ξέρουν ότι όλοι οι ως τώρα τρόποι και αξίες που είχαν ήταν και είναι λάθος! Ξέρουν. Μην μου πεις δεν ξέρουν την αλήθεια. Κάτι έχει πάρει τ αυτί τους. Τι περιμένουν; Γιατί περιμένουν πάλι έναν να βγει μπροστά;

Με το χέρι στην καρδιά. Τι πιστεύεις για τους ανθρώπους; Θα έδινες την ζωή σου γι αυτούς;

Aυτό που λες: " Ξέρουν ότι όλοι οι ως τώρα τρόποι και αξίες που είχαν ήταν και είναι λάθος! Ξέρουν." δεν ισχύει. ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΟΙ! Εκατομμύρια-δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που παλεύουν με κάθε μέσο να επιβιώσουν, έχουν, κατά κάποιο τρόπο, εκπαιδευτεί να αποδέχονται αυτό το όνειδος ως φυσιολογική κατάσταση που πάντα ίσχυε! Εξάλλου όταν οι εξουσιαστές δουν τα δύσκολα, πετάνε μερικά ξεροκόμματα σε ορισμένους, τους εξοπλίζουν και τους διαφθείρουν και τους προβάλλουν στις εξαθλιωμένες μάζες ως άμεσα υπαίτιους! Διαίρει και βασίλευε! Εξαπάτησε! Δως τους το 1/1000000000 απ'αυτό που θα έπρεπε να έχουν για να ζουν ως άνθρωποι και θα ναι και ικανοποιημένοι. Δως τους σάπια κι ανώμαλα πρότυπα από την παιδική ηλικία, ακατάλληλη ως επικίνδυνη, για την ψυχή και το πνεύμα τους, εκπαίδευση, μάθε τους ότι η εντιμότητα και η ακεραιότητα είναι δείγμα αδύναμων ηλίθιων, μπόλιασέ τους με το πνεύμα της ζούγκλας ως το πνεύμα των καιρών, κράτα τους πεινασμένους ώστε να μην έχουν καιρό και σθένος να φιλοσοφούν, τάιζέ τους και ψέκαζέ τους με δηλητήρια κι αποδομητικούς παράγοντες για το πνεύμα και το σώμα, έθισέ τους στον έλεγχο (βλ.κάμερες παντού-μικροτσίπ- παρανοϊκούς νόμους που καταστέλουν όποια ατομική ελευθερία δήθεν για την ασφάλειά τους, ειδικά μετά την 'αποφράδα" 9/11/2001),εκφύλισέ τους..!

Αυτό είναι παλιά ιστορία, φίλε μου! Νομίζεις ότι είναι τυχαίο που καμιά "επανάσταση" στην Ιστορία της ανθρωπότητας ΔΕΝ πέτυχε; Από τη στιγμή που οι "επαναστατημένοι" πάρουν την εξουσία στα χέρια τους καταφεύγουν σε ολοκληρωτικές μεθόδους για "να προστατεύσουν τις ιδέες της επανάστασης!"

Λες, πολύ σωστά, ότι οι άνθρωποι περιμένουν ΕΝΑΝ "να βγει μπροστά!"...Αυτό λέγεται συλλογική ανάθεση ευθυνών! Γιατί να μη βγουν ΟΛΟΙ μπροστά; να πάρουν τη ζωή τους στα δικά τους χέρια, χωρίς μεσάζοντες και λογής "ειδικούς;" Τι τους έχει αποδείξει και η Ιστορία ως τώρα; (πράγματα που επισημαίνω πιο ποιητικά και στην προτελευταία μου ανάρτηση στο φιλόξενο ετούτο σάιτ).
Όμως όχι! Οι άνθρωποι ξεχνάνε εύκολα! Φοβούνται εύκολα! Εθίζονται εύκολα στη δουλικότητα και υποταγή, γιατί έτσι διδάσκονται από πολύ νωρίς με 1002, ύπουλους και "κοινωνικά ορθούς", τρόπους!

Το κόλπο είναι αριστοτεχνικά στημένο! Σχεδόν "έργο τέχνης!"
Και όσοι τα καταγγέλουν αυτά, τα συνειδητοποιούν, τα αντιμετωπίζουν με διάφορους τρόπους, συχνά αδιόρατους ή υπόγειους γιατί ξέρουν πόσο επικίνδυνος κι ανελέητος είναι ο εχθρός ή δίνουν κατά μέτωπο άνισο αγώνα για να πέσουν με τον τρόπο που τουλάχιστον είναι δική τους επιλογή, γνωρίζουν το ρίσκο και το τίμημα καλά!

Όμως, παρ'όλα αυτά, έχω τους δικους μου λόγους να διατηρώ ελπίδες!

Όσο, για το αν θυσίαζα τον εαυτό μου για τους ανθρώπους, θα σου απαντήσω ως εξής σε αυτή την κάπως αφελή ερώτηση(μη με παρεξηγείς!είπες να"μιλήσω μέσα από την καρδιά μου!" σωστά;):

ΟΧΙ! Αν είναι "να καώ πρόωρα σαν βιβλίο στην πυρά του σκοταδισμού, χωρίς να προλάβω να επεκτείνω και να εμπλουτίσω το περιεχόμενό μου για να διαβαστώ όσο γίνεται από περισσότερους, ώστε να πάρουν κατάλληλα ερεθίσματα από εμένα! (Πόσο δύσκολο είναι όμως να ορίσουμε το 'κατάλληλο" για τους άλλους, ακόμα και για τον εαυτό μας κι ας νομίζουμε πως τον ξέρουμε κι ότι μετά από κάποια ηλικία δεν αλλάζει! Μεγάλη αυταπάτη αυτή!) Και ΟΧΙ, αν είναι να απωλέσω την ευκαιρία (για ανύπαρκτα και γλοιώδη ιδανικά και ανουσιες ιδέες) να εξελιχτώ εγώ ως ον μέσα στις κοσμικές αβύσσους, αναγνωρίζοντας "ότι μόνο το 5% της ανθρωπότητας έχει αυξημένη συνειδητότητα (και "ενεργοποιημένη ψυχή") κι απ'αυτό ένα 5% αποτελεί τη ζώσα ψυχή του κόσμου κι επιτρέπει με τη Δράση του τη συνέχιση του ανθρώπινου είδους"
ΝΑΙ! Αν η θυσία μου θα μπορούσε ποτέ να λειτουργήσει αφυπνιστικά σε αυτό το ανώριμο είδος και να βάλει το λιθαράκι της στο δρόμο για την υπέρβασή του...την ελευθερία του υλικά και, προπαντός, πνευματικά! Γίνεται λες;

Κλείνοντας θα πω αυτό:
Εδώ που έχουμε φτάσει ή θα κάνουμε (με τη δημιουργία, αν δεν υπάρχει ήδη, μιας κρίσιμης αφυπνισμένης κι "ετοιμοπόλεμης" μάζας) το επόμενο βήμα στην εξέλιξή μας ως είδος ή θα αποτελέσουμε μια μακρινή (και μάλλον θλιβερή λόγω των προοπτικών και δυνατοτήτων που είχαμε) ανάμνηση, μέσα στους ωκεανούς του χρόνου...

Καλή Δύναμη και να κάνεις πράγματα που νιώθεις ότι σε "υψώνουν" ως ανθρώπινο ον...Όσο για τα λάθη και τα πισωγυρίσματα; Δεν αποφεύγονται εύκολα, αλλά μπορούν ν αποτελέσουν πολύτιμα εργαλεία στην πορεία αυτογνωσίας...Σωστά;

Συμφωνώ και διαφωνώ. Ναι δεν λες υπερβολές για τον τρόπο που καταστέλουν την ψυχική ανάταση, και την δράση εναντίον της πολύπλευρης σκλαβιάς.
Κι όταν λέω ότι όλοι ξέρουν, σίγουρα δεν παίρνω υπόψιν μου τους ανθρώπους που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν, αν μεγαλώνουν, κάτω από τη βία της πείνας, την βία της αρρώστιας, την βία της μη μόρφωσης, την βία του ρατσισμού των φύλων και του χρώματος.
Είναι τεράστιος ο αριθμός. Συμφωνώ. Αυτοί κι αν βιώνουν την αδικία και το λάθος, γι αυτό που μιλάς.

Είναι κι ένας τεράστιος αριθμός που ξέρει. Το ζει και ξέρει. Έχει πρόσβαση στην αλήθεια. Και βλέπει ότι πάνε να τον κάνουν σαν το άλλο μισό. Δεν μιλάω γι αυτούς που δέχονται τα ψίχουλα φίλε μου και το προτιμάνε απ το τίποτα, κι ας ξέρουν ότι αξίζουν κάτι παραπάνω. Φοβούνται το τίποτα. Κι ο φόβος αντίληψη είναι. Αν θες να μου πεις ότι είναι ευτυχισμένοι μ αυτό, άρα συμφωνούν, διαφωνούμε. Γι αυτό λέω ότι ξέρουν.

Και τα δύο μισά, και επειδή δεν είναι ακριβώς μισά, ας πω ότι όλα τα μέρη ξέρουν το καθένα με το τρόπο του, ότι δεν είναι σωστά τα πράγματα.

Όσο για τις επαναστάσεις που λες, έχω άλλη άποψη. Οι περισσότερες υποκινήθηκαν έξυπνα απ τους ίδιους τους δυνάστες. Τακτική! Να μοιάζει! Και μετά τι γινόταν; Σήκω εσύ, κάτσε εσύ. Αλλά οι αφεντάδες; Οι ίδιοι.

Και ναι είναι αλήθεια ότι ξεχνάν οι άνθρωποι. Αυτό κι αν είναι! Βολικό για τους άλλους, έτσι; Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί δεν ξέρουν ποιοι είναι. Και συνέχεια διαχωρίζονται μεταξύ τους, σε πρασίνους, κόκκινους και μπλε. Σε ανώτερες φυλές και κατώτερες. Πάνω χωριό, κάτω χωριό.

Σωστός! Διαίρει και βασίλευε. Γιατί δεν ξέρουν ποιοι είναι. Κι όταν δεν ξέρεις ποιος είσαι, είναι άστα βράστα!

Κι όλα αυτά είναι διαβολικό έργο τέχνης. Κι εσύ το ξέρεις. Κι εγώ το ξέρω, και τόσοι πιο πέρα, κι άλλοι τόσοι πιο εκεί. Μέχρι να καλύψω όλο το πλανήτη θα χρειαστώ ώρες!
Τι σημαίνει αυτό; Η ελπίδα που έλεγες. Μια αριστουργηματική πλάνη, είναι αριστουργηματική όσο δεν την ξέρουν αυτοί που την ζουν. Εδώ όμως συμβαίνει κάτι. Κάτι γίνεται. Το ξέρεις το παιχνίδι με τον πύργο με τα ξυλάκια; Είναι μέχρι να τραβηχτεί το κατάλληλο για να γκρεμιστεί.

Είπες αφελής η τελευταία ερώτηση μου. Το περίμενα. Για μένα δεν είναι. Η απάντηση μ ενδιέφερε. Απλά ήθελα να καταλάβω αν είσαι απ αυτούς που φωνάζουν απ το παράθυρο, αλλά το δρόμο τον αποφεύγουν. Είσαι απ αυτούς που φωνάζουν. Αλλά ξέρεις και πότε να κατέβεις στο δρόμο. Γιατί και οι θυσίες, τέλος πάντων ας τις πω έτσι, μέσα σ αυτό το αριστουργηματικό σχέδιο ήταν. Είναι ξεχωριστή κουβέντα αυτό. Και δεν μπορώ να πω! Γιατί στην αληθινή ιστορία, υπάρχουν ήρωες. Αλλά δεν φαίνονται. Και δεν ήταν ποτέ μόνοι τους.

Συμφωνώ ότι χρειάζεται ένας κρίσιμος αριθμός ανθρώπων. Όχι μάζα. Δεν μ αρέσει η λέξη, γι ανθρώπους μιλάμε άλλωστε, δεν αναλύουμε τύπους. Αν και η επιστήμες μας δείχνουν πώς λειτουργούν οι δυνάμεις. Αυτές ασκούν κι οι άλλοι και τις εφαρμόζουν πάνω στους ανθρώπους.

Λοιπόν σ ευχαριστώ για την κουβέντα που είχαμε. Καλή δύναμη σε εσένα. Ανοδική και μπροστά. Πίσω μόνο για ανάσα. Να είσαι καλά. Είναι ωραίο να βλέπεις ανθρώπους που πατάνε γερά στη γη, με την ψυχή όμως ψηλά.

Πολλές οι ελπίδες.