Η ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ...

Ίσως ο σκοπός δεν έχει απαραίτητα κάποιο στομφώδη, κάποιον ανεξιχνίαστο κι άξιο για δημιουργίες "ομάδων εργασίας", σεχτών και κλειστών λεσχών λόγο. Να μην έχει κάποιο φοβερό μυστήριο, ούτε βαρύτητα, ούτε τίποτε το άξιο να αγνοήσεις τη ζωή για να το ανακαλύψεις και έτσι να μάθεις μετά να ζεις...

Ίσως οι άνθρωποι θα ήταν καλό να μην θέτουν ερωτήσεις τύπου "γιατί;" Και να χάνονται μετά μέσα σε χιμαιρικούς λαβύρινθους, επαναλαμβανόμενα διλήμματα που σε γυρνούν στο ίδιο σημείο, να σπαταλούν πολύτιμο χρόνο και ζωτική ενέργεια...Καθώς θα μπορούσαν να θέτουν πάντα το "γιατί"(χωρίς να στρατεύονται στο όνομά του και να αφιερώνονται ψυχή τε και σώματι στην απάντησή του) σε αρμονικό συνδυασμό με την εναλλακτική προοπτική του "γιατί όχι".

Ακόμα κι αν είμαστε πειραματόζωα κάποιων ασύλληπτων δυνάμεων, που η συνείδησή μας δεν μπορεί να συλλάβει και να προσεγγίσει, τουλάχιστον ας δώσουμε σε κάθε πειραματική στιγμή που μας αναλογεί ένα πλήθος νοημάτων, όχι μόνο ένα και σημαντικότατο όλων..Ας εκπαιδευτούμε στις ανάστροφες αναγνώσεις και ας αγαπήσουμε το γέλιο και τη "σκανταλιά" τόσο (ίσως και περισσότερο) όσο και τη σοβαρότητα και στοχαστικότητα...

Έτσι κι αλλιώς (μήπως...): (;)

Συγκλονιζομαι με τις απαντησεις ολονων . ..

Ισως το θεμα δεν ειναι - εχει να κανει με ερωτηση
αλλα με κατι το πολυ διαφορετικο . ..

Εκεινο το οποιο ειναι Ουσια
η Ουσια της Ζωης . ..

Αραγε εχουμε αναρωτηθει ΤΙ θελει ο Ενας απο ολους μας
ο οποιος μας εχει θεσει σε λειτουργεια δημιλυργιας ;

Να μας Δημιουργησει για να δουμε πως Λειτουργουμε ;

Ισως η κατανοηση του καθε τι εξηγη τα παντα
απο την ματια της παρατηρητικοτητας  . ..
Ισως το ποιο σημαντικοτερον
ειναι να δεις πως κινειται πρωτα
& επειτα να προσπαθησεις να το μυμηθεις . ..

Πολλα ερωτηματα ανα τους αιωνες ,
πολλα γιατι ,
αλλα καμια απαντηση . ..

Ισως γιατι υπαρχει η ΑΥθεντικοτητα της Στιγμης . ..

Ισως γιατι υπαρχει εμβαθυνση . ..

Το μεγαλυτερο μπραβο μου πεφτει σε εκεινους
τους οποιους ειναι ηδη στο μεγαλο σκοταδι & δειχνους σε ολους μας
την ατελεια της μη προσεγγισης . ..

Παρασυρομαι & θελω να παρασυρθω για να να τυχω της ζευξης . ..

Βλεπω μοναχα το πως μπορει να αξιοπηθει το παν του καθενος
στο Ανωτερο  ...
Εαν μπορεις να το διαβασεις , μελετησε το αεναα
εως οτου οδηγηθεις στο συμπερασμα αποτελεσμα

οτι Υπαρχει μια Στιγμη η οποια δεν εχει τελειωσει
αλλα εχει βαθος & επεκταση
στην οποια υλοποιουμε αθελα μας & ηθελημενα μας
την Κινηση του που μας οδευει προς το Ανωτερο του ολου
το οποιο μπορει & διαθετει προς χρησιμοποιηση . ..

Δεν ειναι λογια . ..
Ειναι πραξη η οποια παραγει μια μεγα Κινηση - εργο . ..

Ομοιαζει οπως η φαντασια σου παραγει - αναπαριστα το καθε τι

Ετσι ακριβως & σε ολα τα επιπεδα . ..
Αναζητηση . .. ! ! !
Μακαρι να απαντουσε στον καθενα
ο Καθενας μας τρεχει & διαφορετικα ,
αλλα ο ιδιος κανει τον λογο διαφορετικο για να προσδιορισει το Αρεστο . ..

Τρεχουμε μεσα σε 14 διαφορετικα επιπεδα
για να αξιοποιησουμε αυτο που ειμαστε . ..
Διανειες οι οποιες τρεχουν - παιδια του , οπως τα παιδια μας
σε ολα τα ακρα . ..

Η Σκεψη μας παραγει την Συνεχεια του δρομου
της εστιασης μας
της εξελιξης μας ως ανελιξη που εχει οριστει . ..

Αυτο που με νοιαζει ειναι η Συνεχεια του Παντος
οχι της κοινωνιας μας ως τσιμεντοκρατουμενης δομης πολιτειας
αλλα το ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΙΔΙΟς & ΜΟΝΟΝ . ..

Οταν κατανοησεις τι θελει ο Ιδιος Ως Χωρος Ολος
τοτε θα εισαι μεσα & παντου Στο Συνολο
γιατι νοιαζεσαι Οντως για τον Ιδιον . ..

Αλλιως θα χαθεις μεσα στην Κινηση . ..

Δεν ειναι τοσο κακο να αναφερεις Πρως τα που Να πας
Αλλα να το αφησεις να Αιωρειται αυτο το οποιο μεγαλουργεις
Ανα Πασα Στιγμη . ..

Οταν Σκεφτεις κατι αυτο πραγματωνεται
ολοκληρωνεται μεσω της Φαντασιας
διοτι μπαινεις στην Θεση του Οποιουδηποτε Ακρου & λαμβανεις το Συναισθημα ως αποτελεσμα . ..

Οποτε δεν μπαινεις στην Θεση του οποιουδηποτε για να κατανοησεις την Θεση του . ..
Τα δεν με νοιαζει & δεν εχω μεγαλωσει ετσι με αυτον τροπο
δεν ποιανει σε αυτο το σημειο . ..

Εχω δεχτει πως θα πεθανω πανω στην προσπαθεια
για την βλεψη του . ..
Θα δεχτω ολα τα βελη του για τον ιδιο
γιατι γνωριζω πως υπαρχει Ζωντας με Πνοη Κινησης . ..

Εστω & εαν ειναι Εκει μακρια
το εδω μου ειναι διπλα του . ..

Το να μπεις σε διαδικασια να πιστεψεις
αλλαζει την εστιαση σου ;

Συγνωμη ζητω που αργω να φερω το μετα στο τωρα . ..
Αυτην η υλοποιηση που κανενας δεν θελει
& δεν εχει ονειρευτει

εχει να κανει με Ζωντανια & μονον & ενα σπιτι αφθαρτο . ..

Εκει οπου αναβλυζει απο τα χερια & απο το σωμα ολακερο
ολο το Συμπαν ,
διοτι ο Θεος μου ειναι ο Οδηγος μου

Αυτος ο οποιος μου Δειχνει αυτο το οποιο μπορει να Σταθει
μες στην Σκεψη Ως Ιδεα
ακλονητη
ειναι ο Ιδιος ο οποιος Χρησιμοποιει με τον Ιδιο τροπο
την Κατανοηση των παιδιων του
για να τρεξουν εντος του την πραγματεια της Φαντασιας του
για υλοποιηση του Ιδανικοτερου Εφαρμοσιμου Σημειου

Ως Συνεχεια . ..

Πες μας μια Ιδεα ως Σκεψη για το χτισιμο . ..

Πρως τα που να κλεινουμε ;

Ετσι δεν ειναι ;

Ο τοπος σου πως ειναι ;

Αμετρητες πληροφοριες - αναφορες - γνωσεις
& ομως η Ουσιας ποια ειναι ;

Τα Παιδια που τρεχουν & υλοποιουν το Παν . ..
Αυτα τα μεγα Πνευματα τα οποια σε δενουν & σε κανουν να εισαι . ..

Αυτα να ακουσεις , Ω Ιλιμ Εσυ μεγιστε τον Διαστασεων . ..

Δεν ειμαστε τιποτα μες στην Φαντασια Σου
Παρα μια Ιδεα παρατεταμενη η οποια συνεχιζει να υπαρχει
Στην Ορεξη Σου προς υλοποιηση του Εργου Σου

Ω παναγαθε που μας συνεχιζεις στο εργο της πνοης Σου . ..

Ποια ηταν η ερωτηση ;

emmanouil έγραψε:

ΑΣΚΗΣΗ

δεδομενου   ότι  η   οποιαδήποτε  παραμορφωμενη   συνειδηση    δεν   παυει   να   αποτελει   έναν   διαφορετικο   τροπο   αντίληψης  ,   όχι   απαραίτητα  λανθασμενο  από  την  στιγμη  που   δεν  βραχυκυκλωνει  τις   υπολοιπες , απλως   διαφορετικο...

Ευαγγελε ,  με   αυτό   λοιπον   κατά  νου  ,   αν   και   πιστευω   ότι   για   αρχη  καλυτερα   να   εισαι  γρηγορος   αθόρυβος    και   αποτελεσματικος ,   εν   τουτοις  θα   προτεινα    πριν   εισχωρήσεις   σε   βαθυτερα   μυστηρια    θα   πρεπει  να   ανακαλύψεις   πρωτα  πως   ενας   ανθρώπινος   εγκέφαλος  εχει  την   δυνατοτητα     να   καταχωρεί ,   ανα- καλει  μνημες  σχηματίζοντας   και   αναπαριστώντας   με   απολυτη   ακριβεια   δεδομενα  που   εχουν   συμβει  πολλα   χρονια   πριν  γνωριζωντας   ταυτόχρονα  ότι   και   το  τελευταιο   εγκεφαλικο   κυτταρο  και  οργανο  που   εχουν   καταχωρηθεί    αυτές   οι   μνημες    συμφωνα   με  την   επιστημη  εχει   καταστραφει   και   αναπλαστεί  πολλες   φορες   στην   διαρκεια   αυτων   των   ετων,    συμφωνα  παλι   με  την  επιστημη  σε   κάθε   καταστροφή   και   αποσυνθεση   της  υλης  χανεται  και   η   οποια   πληροφορια   της,  που  καταχωρούνται  λοιπον   αυτές   οι   πληροφοριες ;    

καλησπερα μανωλη θα θελα να μου εξηγησης τη σχεση εχει αυτο που εγραψα με αυτο που αναφερης 
[κατι δεν καταλαβα ]
 οσσο για της πληροφοριες και της μνημες
ξερω οτι 
1 τα εγκεφαληκα κυταρα δεν διαιρουνται οπως τα κυταρα του υπολοιπου σωματος μας
και πολυ πιστευουν οτι ο λογος ειναι γιατι αν διαιρουνταν θα χανανε και ενα μερος της μνημης τους 
λογω του γεγονοτος οτι με καθε διαιρεση καθε κυταρο χανη ενα μερος του
ενοωντας αν διαιρουνταν τα εγκεφαληκα κυταρα μαζη με ενα μερος θα χανοταν και οι οποια μνημη και πληροφορια αυτο ξερω
τωρα πως το κατωρθωνη και εχει της μνημες και την πληροφορια δεν ξερω ακριβως 
στο αναφερω μην μου πεις αλλο σου ειπα αλλο εγραψες

οσσο για την αποσυνθεση της υλης που λες χανετε οι πληροφορια 
πιστευω καταγραφεται σε αυτο που λενε οι επηστημονες κβαντηκο κενο
[αυτο που δημηουργη την υλη] κατα την γνωμη μου
καμια πληροφορια δεν χανετε στο συμπαν και ολλα καταγραφονται σε αυτο 
αυτο ξερω και πιστευω

Εχω σκεφτεί πολλές φορές, ότι οι ερωτήσεις είναι η καύσιμη ύλη του νου και του κάθε όντος για να κινείται και να πηγαίνει παραπέρα. Κι είμαι σίγουρη ότι αργά η γρήγορα όλες οι ερωτήσεις θ απαντηθούν κι όλες οι απαντήσεις θα βρεθούν. Για το καθένα ξεχωριστά. Και το λέω αυτό γιατί τελικά ο κόσμος στην ουσία της δημιουργίας του,είναι υποκειμενικός. Μ ένα περίεργο τρόπο..........είναι υποκειμενικός.
 

emmanouil έγραψε:

Βορειοι   ανεμοι  κινησαν     στριφογυριζωντας    γυρω     από   ένα    σβησμενο  βωμο  μεσα  σε   υδατα...

ετοιμος   παντα  να   εξαγνιζει  η   να   κανη   σταχτη....    

    οι   ιδιοι   ανεμοι   ξετιναξαν  πανω   από   τα   κεφαλια   μας    το   χαλι   της   συνηθειας   της   φθορας   και  της  ληθης

  αναζητώντας   μια   ελευθερη   και   αθωα   καρδια

να   σπαση   το   φραχτη   της   σκεψης

αγγιζωντας    της   μνημης   απαρχες....

 

μεσα   σε   εκεινο   τον   τοπο   της   θέλησης     που    κανει   τα   παντα   να 

  απομακρύνονται   από    το   θεο....

 μεσα  σε    εκεινο   το   μερος   που  όλα   τα    πραγματα   και   εμεις   μαζι

    σε   μια   απόκρυφη   αιωνια   πορεια    επιστρεφουν   προς   το   θεο....

  Ω  μικρη  ψυχη   εσυ !    επικινδυνο   το  πεπρωμενο   σου  σαν  γυμνη   θα  κοιτάξεις    τον   ηλιο    στα   ματια ... 

 

  

Γι αυτό μ αρέσουν οι άνεμοι. Και γι αυτό λατρεύω ότι αγαπάν οι άνεμοι. Μα κι ότι τους αγαπάει.

Για να βρω τη μια ερωτηση πρεπει να κανω πολλες. Να ρωτησω για το σκοπο της υπαρξης μου? Και αν δεν υπαρχει σκοπος? Αν αυτη η ερωτηση ειναι αποτελεσμα της φυσης του ανθρωπου να βλεπει τα παντα μεσα απο αιτιο-αιτιατο? Σιγουρα θα με απογοητευε η απαντηση οτι ο σκοπος ειναι μονον μια ανθρωπινη εφευρεση. Ας μη χαραμισω την ερωτηση μου λοιπον.Τι ειναι ειναι η συνειδητοτητα? χμμ Μια καλη ερωτηση. Αναρωτιεμαι αν η απαντηση ειναι απολητως κυνικη οπως "Πυροδοτησεις νευρωνων στο οργανο του εγκεφαλου" η κατι μεταφυσικο οπως "Ο αποηχος των ψυχων που παλευουν να ξαναγινουν το ενα".Περιεργο πως αυτο το οποιο ρωταω(συνειδητοτητα) συμμετεχει αμεσα στη διαδικασια δημιουργιας αυτων των ερωτησεων σκεψεων... Για κατσε! Σκεφτομαι... Ειμαι εγω, ειμαι στο τωρα, ειμαι εδω... και σκεφτομαι... Νομιζω οτι κατελειξα στο τι θελω να μαθω στην ουσια του...   Τι σημαινει υπαρχω?

Lucid έγραψε:

Για να βρω τη μια ερωτηση πρεπει να κανω πολλες. Να ρωτησω για το σκοπο της υπαρξης μου? Και αν δεν υπαρχει σκοπος? Αν αυτη η ερωτηση ειναι αποτελεσμα της φυσης του ανθρωπου να βλεπει τα παντα μεσα απο αιτιο-αιτιατο? Σιγουρα θα με απογοητευε η απαντηση οτι ο σκοπος ειναι μονον μια ανθρωπινη εφευρεση. Ας μη χαραμισω την ερωτηση μου λοιπον.Τι ειναι ειναι η συνειδητοτητα? χμμ Μια καλη ερωτηση. Αναρωτιεμαι αν η απαντηση ειναι απολητως κυνικη οπως "Πυροδοτησεις νευρωνων στο οργανο του εγκεφαλου" η κατι μεταφυσικο οπως "Ο αποηχος των ψυχων που παλευουν να ξαναγινουν το ενα".Περιεργο πως αυτο το οποιο ρωταω(συνειδητοτητα) συμμετεχει αμεσα στη διαδικασια δημιουργιας αυτων των ερωτησεων σκεψεων... Για κατσε! Σκεφτομαι... Ειμαι εγω, ειμαι στο τωρα, ειμαι εδω... και σκεφτομαι... Νομιζω οτι κατελειξα στο τι θελω να μαθω στην ουσια του...   Τι σημαινει υπαρχω?

Για λέξεις δυνατές σε νόημα σαν αυτή, συχνά δεν ψάχνω την αλήθεια μέσα σε αυτά που υποπτεύεται και γνωρίζει ο άνθρωπος. Ναι μεν είναι δεδομένα χρήσιμα, και πληροφορίες σημαντικές, αλλά χρειάζομαι και κάτι παραπάνω. Μάλλον πολλά παραπάνω.

Δες παράδειγμα εδώ, http://www.aoratos-naos.com/t53-topic.

Μπορεί να φανεί οδηγός. Πάρε τα γράμματα ένα ένα και προσάρμοσε τα στην αναλυτική σκέψη σου. Θα διαπιστώσεις ότι από τα ίδια τα σύμβολα της λέξης, δηλαδή τα γράμματα, σου δίνονται κάποιες οδηγίες. Μπορεί να μην έχεις την ακριβή σημασία κι αλήθεια της λέξης, αλλά ειλικρινά σου δίνει το λιγότερο την γενική εικόνα της.
Θα χρειαστεί να κάνεις κι εσύ κάποια διαδικασία για να ολοκληρώσεις, καθώς θα μεταφράζεις τις σημασίες των λέξεων, μια πολύτιμη κατεύθυνση προς την αναζήτηση.
Ασφαλώς καταλαβαίνω με πιο τρόπο θέτεις την ερώτηση της λέξης ΥΠΑΡΧΩ. Απλά σου έδειξα μια βοήθεια χρήσιμη γενικότερα για βασικές λέξεις.

Καλώς ήρθες.

XΜ! Χμ! Μου αρέσουν οι ερωτήσεις, ειδικα αυτές που οι απαντήσεις τους γκρεμίζουν σαθρά οικοδομήματα (πχ τα διάτρητα δόγματα που στοιχειώνουν την εποχή μας, από την επιστήμη έως τη δήθεν αντίπαλό τηςθρησκεία μια και η πρώτη επιβάλλει μία θρησκευτικού ολοκληρωτισμού υποταγή στις "θέσφατες αλήθειες της", αλλά αυτό είναι το θέμα κάποιου μελλοντικού κειμένου μου) κι αυτές που χορεύουν στην κόψη ξυραφιών, σαν τις κοσμικές χαοτικές "εισχωρήσεις" που ανατρέπουν την παγ-ι-ωμένητάξη των συστημάτων (και δεν μιλάω βέβαια μόνο για κοινωνικοπολιτικές συνθήκες)

Κιέχω στη φαρέτρα μου σα βέλη πολλές ερωτήσεις ώστε να ψάξω μέσα από μια μεγάλη και πάντα αλληλοσυνδεόμενη (όπως τα πάντα στους κόσμους) "χάρτα" απαντήσεων ώστε να βρω ακόμα πιο κατάλληλες ερωτήσεις με το σωστό timing  να τεθούν...

Κι επειδή θεωρώ ότι το timing των εποχών προσφέρεται για κάτι τέτοιο, επιλέγω να θέσω την ερώτηση στην οποια καταλήγει (τελευταία στροφή) ένα λίγο παλιότερο (μα πιστεύω επίκαιρο στους προβληματισμούς που θέτει) ποιητικό μου..."σάλεμα" Αναγκαστικά πρέπει να παραθέσω ολόκληρο τον σχεδιασμό αυτό ώστε να γίνει ακόμα πιο κατανοητή η...κραυγή μέσα από τη διαπίστωση που αναδύεται από την ερώτηση (μήπως είναι τελικά κάτι σαν ρητορική;) στο τέλος κι ας μην τελειώνει με ερωτηματικό.

Πάμε:

" Ο άνθρωπος είναι σαν ένα παιδί που περιμένει να του χαρίσουνε ωραία παιχνίδια κι όταν δεν μπορούν να τον ικανοποιήσουν αρχίζει να κλαίει, να παραπονιέται, να ζητάει κατανόηση και τρυφερότητα "   Κώστας Αξελός
" Οι άγριοι αλληλοεξοντώνονται, οι εξημερωμένοι αλληλοεξαπατώνται- κι αυτό το λένε πρόοδο του κόσμου"   Άρθουρ Σοπενχάουερ


Η πορεία προς το πουθενά, με ενδιάμεσες στάσεις στο τίποτα...

Η ερώτηση που είναι Χρήστο;

ladosifa έγραψε:

Η ερώτηση που είναι Χρήστο;

 Δηλαδή είναι μαγική εικόνα, ας πούμε;Ακόμα καλύτερα τότε, γιατί αυτό είναι μια διαδικασία παιδευτική.

Τέλος πάντων. Αν στην τελευταία λέξη αντί για αποσιωπητικά έβαζα ερωτηματικό, θα σου ήταν πιο σαφές και πιο ξεκάθαρα το ερώτημα-κατακλείδα αυτού του σχεδιάσματος; Κι αν πάλι δεν βγαίνει για πολλους νόημα, είναι γιατί μάλλον έχουμε εθιστεί σε μια υποψία ζωής, μια ιλαροτραγωδία που αποκαλουμε "ζωή" και στερείται...νοήματος (ή νοημάτων!) Όταν περιορίζουμε τον εαυτό μα και τον Άλλον, όταν πιστεύουμε ότι ο μονόδρομος σημαίνει ο μόνος δρόμος και η μία ερμηνεία ότι είναι η μοναδική για τα "πράγματα", όταν λειτουργούμε σαν ευπρόβλεπτα γκατζετόπληκτα μηχανικά αυτόματα(=ρομποτάκια), όταν περιχαρακωνόμαστε μέσα σε μια θεωρία-πίστη-ιδεολογία-φαντασίωση-μαζική ψύχωση κι εμμονή-αυτοεξαπάτηση και συλλογική εξαπάτηση (εδώ η λέξη"μαντρί" που τόσο έχεις απηυδύσει να ακούς από εμένα, άραγε κατά πόσο ταιριάζει μαγισσούλα μου;) και μαθαίνουμε να μισούμε όποιον διαφοροποιείται...
 Όμως , καθώς το πιο σημαντικό και κρίσιμο γεγονός για εμάς τους ίδιους και για όλη ίσως την εξέλιξη του κόσμου(του οποίου είμαστε αναπόσπαστες ψηφίδες που συνθέτουν το εύπλαστο μωσαϊκό ή "πραγματικότητα"-δειτε κι εδώ: http://www.aoratos-naos.com/t3230-topic) είναι το να αμφισβητούμε κι όταν είναι αναγκαίο να γελοιοποιούμε τα πάντα και ειδικά τις"επίσημες ερμηνείες" των πάντων, άρα και να θέτουμε ερωτήματα...
Τότε λέω ladosifa να παραλείψουμε όλη την τελευταία στροφή αυτού του πρόχειρου "ποιητικού σχεδιάσματος (και της όλης προβληματικής που εμπεριέχει)που παρέθεσα και να την αντικαταστήσω με μια φρασούλα:
"Γιατί ρε γαμώτο;"

Όποιος δεν βγάζει νόημα από τα δικά σου κείμενα-θέσεις κτλ,είναι όλα αυτά που γράφεις εδώ;

<<..Κι αν πάλι δεν βγαίνει για πολλους νόημα, είναι γιατί μάλλον έχουμε εθιστεί σε μια υποψία ζωής, μια ιλαροτραγωδία που αποκαλουμε "ζωή" και στερείται...νοήματος (ή νοημάτων!) Όταν περιορίζουμε τον εαυτό μα και τον Άλλον, όταν πιστεύουμε ότι ο μονόδρομος σημαίνει ο μόνος δρόμος και η μία ερμηνεία ότι είναι η μοναδική για τα "πράγματα", όταν λειτουργούμε σαν ευπρόβλεπτα γκατζετόπληκτα μηχανικά αυτόματα(=ρομποτάκια), όταν περιχαρακωνόμαστε μέσα σε μια θεωρία-πίστη-ιδεολογία-φαντασίωση-μαζική ψύχωση κι εμμονή-αυτοεξαπάτηση και συλλογική εξαπάτηση (εδώ η λέξη"μαντρί" που τόσο έχεις απηυδύσει να ακούς από εμένα, άραγε κατά πόσο ταιριάζει μαγισσούλα μου;) και μαθαίνουμε να μισούμε όποιον διαφοροποιείται...>>


Όποιος διαφοροποιείται ή αντιδρά μαζί σου σημαίνει ότι σε μισεί;

Στο σημείο αυτό:<<...όταν περιχαρακωνόμαστε μέσα σε μια θεωρία-πίστη-ιδεολογία-φαντασίωση-μαζική ψύχωση κι εμμονή-αυτοεξαπάτηση και συλλογική εξαπάτηση...>>
Περιχαρακωμένη να υποθέσω μέσα στον ναό;
Γιατί,μόνο από εδώ μέσα με γνωρίζεις.
Οπωσδήποτε πάντως,έκρινες ότι είμαι ένα πρόβατο στο μαντρί του και -χαχα- θες να μου πάρεις την maggisoula,από την παρέα μου;

Τέλοσπαντων,επειδή γνωρίζω τι θα επακολουθήσει από μέρους σου,τα λογοβολητά σου,τις παραθέσεις,το μαντρολεξιλόγιο,ποιήματα κτλ,να σου πω ότι παραιτούμαι της όποιας προσπάθειας επικοινωνίας μαζί σου,δεν σε πιάνω,είμαι πρόβατο στο μαντρί και δεν θέλω να με αφυπνίσεις.
Αν και το "γιατί ρε γαμώτο;",μπορώ να σου πω ότι θα μου άρεσε,έτσι για διαφορά,αν ήταν ένα ανθρώπινο ξέσπασμα,ένα σπάσιμο της μέσης,τσαλάκωμα,μια προσπάθεια από μέρους σου να μιλήσεις πιο οικεία,αν και το εκλαμβάνω ως την απόγνωση του κήρυκα που δεν τον κατανοεί το πηθικο-κοινό του και ζητάει μανιωδώς μπανάνες.
Αλλά φαντάζομαι,τα όσα θα ετοιμάζεις ήδη να μου απαντήσεις,πριν καν με διαβάσεις,μπορεί να φανούν χρήσιμα στους άλλους.

"περιχαρακωμένη μέσα στο ναό;;;;"
"θέλω να σου πάρω τη μαγισσούλα;;;"
(και να τη βάλω στη δική μου "παρέα;")
"απόγνωση του κήρυκα;;;"
(ποια πίστη πρεσβεύω; ανακουφιστικό τουλάχιστον που δεν με αποκάλεσες ιεροκήρυκα!)
"όποιος διαφωνεί μαζί μου με μισεί;;;"
(σκέφτηκες ότι μιλώ γενικά-βάσει τς μεγάλης εικόνας- κι όχι προσωπικά;)

Τι να πω;
You got me!
Με ξεσκέπασες!





ΥΓ: Α! Σε παρακαλώ μην γράψεις ότι παρέθεσα το παραπάνω τραγούδι υπονοώντας ότι οι στίχοι του ταιριάζουν στην περίπτωση του «αόρατου ναού» ή ότι αφήνω να εννοηθεί πως μέσα σε αυτόν υπάρχουν κλίκες κι ότι κραδαίνω τις μπανάνες (αν και όσα γράφω πιστεύω ότι δεν έχουν να κάνουν με «μπανάνες» για να ξεγελώ τα «πιθηκάκια») ή ό,τι άλλο σε προσωπικη βάση. Αν είναι δυνατόν! Δεν λειτουργώ έτσι, υπάρχουν τεράστια προβλήματα και πολύ σοβαρά ζητήματα για να διοχετεύσω την ενέργειά μου από αστείες κι ανούσιες προσωπικές αντιπαραθέσεις που θυμίζουν ευτράπελες καταστασεις παρεξηγήσεων.
 Δεν μου πάεi αυτό, ποτέ δεν το γούσταρα. Και γι’αυτό θεωρώ ότι έκλεισα τον κύκλο μου εγώ και τα «κηρύγματά μου»στο χώρο αυτό. Ελπίζω να «έσπειρα τους ιούς» που ήθελα να σπείρω και να σας άφησα κάποια αξιολογα πράγματα να επεξεργαστείτε. Με αποκλειστικό γνώμονα τη διάχυση γνώσεων (συχνά απαγορευμένων από τα «ιερατεία») την απελευθέρωση της καρδιάς και το «ταξίδι» του μυαλού σε ελεύθερα κι μη λογοκριμένα πεδία.
 
Καλή δύναμη σε όλους.

emmanouil έγραψε:

christos5d  ....

Αυτος  που  πραγματευεται   την  υπερβατικοτητα   της   ανθρωπινης   φυσης    πρεπει   και   να  μπορει  να   παραμενει    ανηπηρεαστος  απο  τα   παρελκομενα  της  .... 

Δεν  θα  προτρεψω    για   κατι   φιλε  μου  ,   δεν  το   χρειαζεσαι  ,  εισαι  ικανος  να   κρινεις  και  να   αποφασισεις   για  την   συνεχεια  της  απαραιτητης   σκεψης   και   φωνης   σου   κατ   εμε   στον   χωρο   αυτο .....

Σ'ευχαριστώ για την παραίνεσή σου φίλε μου, αλλά η ζωή με έχει διδάξει πως όταν κλείνεις μια πόρτα καλό και συνετό είναι να μην την ανοίγεις ξανά, όσο κι αν φαίνεται δελεαστικό πολλές φορές, να μην πισωγυρνάς. Δεν έχει να κάνει με ανοησίες τύπου "τα πήρα" ή "κάκιωσα" και 'αλλα τέτοια χαζοχαρούμενα που χαρακτηρίζουν τους μέτριους, τους ασταθείς, τους πονηρους, τους εγωιστές (καμία σχέση με τον εγωισμό-εργαλείο απόκτησης αυτογνωσίας και ακεραιότητας), τους συναισθηματικά μονίμως ναυαγούς κτλ κτλ

Ο Ηράκλειτος, τόσο πολύ αγαπημένος μέσα στην "σκοτεινιά" του μεγαλείου και της υπερκόσμιας σοφίας του και κατά πολύ πιο μεστός και ουσιώδης από τον υπερτιμημένο Σωκράτη, είχε πει ότι δεν πρέπει να μπαίνεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι (ασχέτως αν μπορεί να ξαναβρεθείς με κάποιους σε ίδιους ή παρεμφερείς δρόμους), κάτι που φυσικά δεν επιδέχεται "φλατ" ερμηνείας αλλά είναι και διάφανα σαφές και διαχρονικά επίκαιρο για την πορεία και υπόσταση του ανθρώπινου όντος.

Καλό είναι όταν νιώθεις πως έκλεισε ένα κεφάλαιο στη ζωή σου να προχωράς στο επόμενο (μιλάω γενικά), χωρίς να νιώθεις εξαρτημένος ή ανήμπορος να πορευτείς και να στοχαστείς χωρίς την "ασφαλή αγκαλιά" του γνώριμου και οικείου. Το έχω ξαναπεί κι εδώ νομίζω(;). Οι λύσεις ποτέ δεν ήταν ομαδικές! Αλλά πάντα ατομικές, είτε το ξέρουμε είτε όχι και αν και σαφώς και υπάρχουν οδηγοί και ο πιο σοφός από αυτούς είναι τυφλός μέσα στο δικό σου "λαγούμι", στην πορεία, στη χαρτογράφηση του πλέον πραγματικού κόσμου:τον εσωτερικό κόσμο του καθενός που διαμορφώνει με κβαντικές διεργασίες την εξωτερική "πραγματικότητα"
Και ίσως αυτό που μετράει πάνω απ'όλα είναι να διατηρείς την ακεραιότητα, τη φαντασία σου και την ατομικότητα (τόσο δαιμονοποιημένες από τις πάσης φύσεως ιδεολογικές φυλακές και δόγματα και συλλογικές αυτ-απάτες) και να χαράσσεις το δρόμο σου. Συνοδοιπόροι καλοί ενίοτε βρίσκονται στη ρότα του. Δεν είναι κακό να μην αρέσουμε ή γινόμαστε κατανοητοί σε όλους, δεν είναι καλό να τηρούμε πάντα τις "ισορροπίες" και να κάνουμε εκπτώσεις (πχ στον τρόπο που σκεφτόμαστε, εκφραζόμαστε, αγωνιούμε, ζαρώνουμε ή εκτινασσόμαστε, διευρυνόμαστε σαν οντότητες) προκειμένου να...πετύχουμε τι;

Πιστεύω πως όσα είχα να πω εδώ τα είπα και με το παραπάνω. Κι αν δεν είπα το "αντίο" με πολύ κομψό τρόπο κι αν διέκρινες κάποια πικρία έχω να πω ότι δεν είμαι πικραμένος με κανέναν και τίποτα σε αυτό τον τόσο δημιουργικό και ζεστό χώρο που έχεις να πάρεις σίγουρα πολλά και να συλλέξεις καλές συμβουλές. Πιστεύω ότι κάτι καλό και χρήσιμο άφησα κι εγώ.

Επιτρέψτε μου λοιπόν να πω με έναν καλύτερο τρόπο το δικό μου "αντίο", με στίχους, όχι γιατί το παιζω κάτι ή είμαι ψωνισμένος (και προπαντός... αγορασμένος), αλλά γιατί αυτό συχνά με βοηθά να λέω αυτά που θέλω με έναν πιο περιεκτικό και συνάμα βολικό στην ιδιοσυγκρασία (και ιδιορρυθμία μου) τρόπο.

 Είναι ένας αλλοπρόσαλλος, τρελός κι ανελέητος μα και σπαραχτικά όμορφος κόσμος εκεί έξω(δείτε και μια πολύ ιδιαίτερη σκηνή από μια πολύ αγαπημένη ταινία στο τέλος αυτήςτης ανάρτησης) Δεν τον φοβάμαι, δεν με πτοεί, μήτε τον υποτιμώ. Κι όπως είπε κι ο Θουκυδίδης, "βασικό συστατικό του θάρρους είναι η αυτοπειθαρχία και της αυτοπειθαρχίας ο αυτοσεβασμός"











" Do you want to see the most beautiful thing I ever filmed? It was one of those days when it's a minute away from snowing. And there's this electricity in the air, you can almost hear it, right? And this bag was just... dancing with me ... like a little kid begging me to play with it. For fifteen minutes. That's the day I realized that there was this entire life behind things, and this incredibly benevolent force that wanted me to know there was no reason to be afraid. Ever. Video is a poor excuse, I know. But it helps me remember ... I need to remember...

Sometimes there's so much beauty in the world ... I feel like I can't take it... and my heart is just going to cave in."

~Dialog and sound track from the movie "American Beauty."