Η ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ...

Πότε και πως το σκοτάδι και οι οπαδοί τους θα μπορέσουν να βρουν το δρόμο για το Φως. Πότε θα γιατρευτούν αυτά τα όντα!!!

Υ.Γ.: Δεν είναι δυο ερωτήσεις…

[quote="Αιθηρόη"]

...........................................................ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ..............................................................

Ορατός κόσμος, αόρατος κόσμος, πνευματικός κόσμος και πάει λέγοντας.

Πόσοι κόσμοι υπάρχουν, που βρίσκονται και θα τους γνωρίσουμε όλους;

Αν το σκεφτείς, μία είναι η ερώτηση μου βασικά.

Πως θα γινει ΟΛΟΙ οι ανθρωποι Να ΒΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ
πραγματικα αληθινα ,... απλα αυθορμητα

ωστε να ανακτησΟΥΝ την Μνημη ,
και να περπατησουν - ολοκληρωσουμε την ανθρωπινη Οδο ; ; ;

ba a ktsou έγραψε:

Πως θα γινει ΟΛΟΙ οι ανθρωποι Να ΒΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ
πραγματικα αληθινα ,... απλα αυθορμητα

ωστε να ανακτησΟΥΝ την Μνημη ,
και να περπατησουν - ολοκληρωσουμε την ανθρωπινη Οδο ; ; ;

[youtube][/youtube]

H maggisoula ρωτάει πως πρέπει να είναι η ίδια για να γίνει ο ΚΟΣΜΟΣ καλύτερος και πιο γενναιόδωρος με όλα τα πλάσματα του;

Και η Αριστέα ρωτάει ποιο είναι το σπουδαιότερο και πιο σημνατικό πράγμα στο ΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ;

Μ άρεσαν maggisoula οι ερωτήσεις σου.

Υπάρχει κάτι, που να μπορεί να χαθεί και να σταματήσει να υπάρχει για πάντα; Δηλαδή να μην υπάρχει πουθενά και με κανένα τρόπο.

...Καποιος - α με γενναια καρδια ας ερθει στο υψος του βουνου αυτου , στο υψος της αβυσσου...
...Εκει φεγγαρια σκοτεινα και παγωμενοι ηλιοι...
...Εκει που οι ανεμοι σιωπουν , ψυχες για να χορεψουν ...
...Να γινουν ανθρωποι αγνοι, αγνωστοι μα ισχυροι , την Γη να κυριευσουν...
Εσυ ομως με το ατσαλι στην καρδια , να περιμενης , να εξαγνισης την ψυχη σου απο την σκονη και το θορυβο των εποχων και των φαινομενων , και απο αυτο εδω το υψος να ετοιμαζεσαι και να παραφυλας. Οταν θα νιωσεις ετοιμος αφαιρεσε τον χωρο, και αμεσως μετα τον χρονο , την πλαση ολοκληρη , γινε ο ιδιος πλαση , γινε συμπαν , εξω απο εσενα τιποτε να μην υπαρχει , και μιας και δεν θα υπαρχει τιποτε αφαιρεσε και τις αισθησεις , δεν σου χρειαζονται πλεον ουτε να ακους , ουτε να βλεπης , ουτε να γευεσαι , ουτε και να οσφρενεσαι , αλλα ουτε και να κινηθεις θα μπορεις , αναγκαστικα θα αλλαξεις σχημα , θα στραφεις στον ιδιο σου τον εαυτο, θα μετατραπεις σε ποσοτητα εσωτερικης εξελικτικης δυναμης , σταθερης και χαλυβδινης , ουτε θα μικραινεις ουτε και θα μεγαλωνεις , αλλα μονο θα μεταμορφωνεσαι , ενα ακινητο αυτοτροφοδοτουμενο μεγαλειο χωρις σπαταλες και χωρις απωλειες , τιποτε δεν θα μπωρει να διαλυθει , ολα προς μεταμορφωση , καμπια σε πεταλουδα . Κλεισμενος σε ενα προκαθορισμενο διαστημα αντιστροφως αναλογο της υπαρξης σου και οχι σε ενα διαστημα που περιλαμβανει ενα κενο , διοτι δεν θα γνωριζεις τι ειναι κενο, δεν θα γνωριζεις τιποτε εξω απο εσενα παρα μονο εσενα , ολος ο χωρος θα εισαι εσυ και μεσα σε αυτον τον χωρο η δυναμη σου πανταχου παρουσα θα αυτοδιασπαται ωστε να μπορεση να σε δει , να σε ακουσει , να σε γευτει , να σε νιωσει , να αυτοαντιληφθει τον ιδιο της τον εαυτο, απο μεσα προς τα εξω και απο εξω προς τα μεσα , θαλασσα απο δυναμη ταραγμενη απο τις τρικυμιες και παλιρροιες των αιωνιων φαινομενων περι καλου περι κακου , περι καταστροφης , περι δημιουργιας , αυτη η δυναμη λοιπον , η θεληση της δυναμης , η θεληση της υπαρξης , δεν μπωρει να καταστραφει , δεν μπωρει να γινει κατι αλλο , διοτι δεν υπαρχει κατι αλλο περα απο αυτη για να γινει, και αυτη η δυναμη εισαι εσυ , εσεις , εμεις , εκεινοι....

Το δικό σας έργο, είναι ακόμη πιο πολύτιμο και σπουδαίο… να δημιουργήσετε εκείνες τις προϋποθέσεις, ανάλογες του κόσμου που οφείλεται να στηθεί σε αυτόν τον πλανήτη.

Να φρεσκάρετε το χώμα της ανθρωπότητας και να ανακαλέσετε πίσω, όλες εκείνες τις αρετές που αφέθηκαν σε αδράνεια. Να σταθείτε ο ένας στον άλλον. Να βοηθήσετε να προχωρήσουν μαζί σας και εκείνοι που δεν μπορούν από αδυναμία. Να εμβολιάσετε την ενέργεια της Γαίας με ανώτερα πνευματικά στοιχεία, για να έχει να μοιράζεται και να εφοδιάζει και στα επόμενα παιδιά της.

Όσο είστε εδώ, κάνετε αυτό που χρειάζεται και αυτό για το οποίο ήρθατε… εδώ! Ξέρετε ποια είναι αυτά! Για αυτόν τον λόγο και είστε εδώ... και όχι εκεί!

Αν νομίζετε, πως ο «πόλεμος» που γίνεται εδώ πάνω, στην καθημερινότητα, στα γεγονότα που λαμβάνουν μέρος κάθε στιγμή, είναι μικρότερης σπουδαιότητας… γελιέστε οικτρά!

Είναι κρίσιμος, καθοριστικός και σημαντικός. Η σκέψη σας, η δυναμική σας, το πνεύμα σας, οι ενέργειες σας, εφοδιάζουν και παροτρύνουν (ή αντίθετα εμποδίζουν), το έργο των υπόλοιπων, αυτών που οι περισσότεροι δεν αντιλαμβάνεστε.

Δεν υπάρχουν μικρά γεγονότα και μεγάλα!

Το κάθε τι επηρεάζει την πορεία της συν-δημιουργίας!

Πόσες φορές πρέπει να ειπωθεί; Και για πόσο θα συνεχίζετε εσείς να το αγνοείτε;

Δεν υπάρχουν σημαντικοί άνθρωποι και ασήμαντοι, ή ανώτερα Όντα και κατώτερα Όντα, που να τους αρμόζουν τιμές ή παραγκώνιση.

Ο καθένας και το καθένα, πράττει και είναι αυτό που μπορεί και έγκειται στην ουσία του, και για χάρη κανενός δεν παύει ποτέ να αποτελεί σημαντικό μέλος - μέρος του Κόσμου... και χωρίς αυτόν (τον καθένα) και αυτό (το ο,τιδήποτε) δεν μπορεί να είναι (ο Κόσμος) ο Εαυτός του.

Δεν μπορώ να σας πω τίποτα άλλο…

Εύχομαι μόνο να κατανοήσετε σωστά… [/quote]


Βάσει των παραπάνω,ανησυχία ή ερώτηση:θα βρω τον δρόμο να κατανοήσω-πράξω σωστά;

Το παραπάνω είναι απόσπασμα απο τα λόγια της Αιθηρόης εδώ: http://www.aoratos-naos.com/t2201p144-topic

Θα πιαστώ απ την ladosifa και θα συνεχίσω με την ερώτηση,

Θα μπορέσει η ανθρωπότητα να σταθεί μόνη της; Χωρίς να χρειάζεται πια στηρικτές;

I dream of rain
I dream of gardens in the desert sand
I wake in pain
I dream of love as time runs through my hand

I dream of fire
Those dreams are tied to a horse that will never tire
And in the flames
Her shadows play in the shape of a man's desire

This desert rose
Each of her veils, a secret promise
This desert flower
No sweet perfume ever tortured me more than this

And as she turns
This way she moves in the logic of all my dreams
This fire burns
I realize that nothing's as it seems

I dream of rain
I dream of gardens in the desert sand
I wake in pain
I dream of love as time runs through my hand

I dream of rain
I lift my gaze to empty skies above
I close my eyes
This rare perfume is the sweet intoxication of her love

I dream of rain
I dream of gardens in the desert sand
I wake in pain
I dream of love as time runs through my hand

Sweet desert rose
Each of her veils, a secret promise
This desert flower
No sweet perfume ever tortured me more than this

Sweet desert rose
This memory of Eden haunts us all
This desert flower
This rare perfume, is the sweet intoxication of the fall


Θα μπορούσες να μας μιλήσεις για το πρώτο άλογο;

Μια ερώτηση...
Τι πρεπει να κανω για να έχω όλες τις απαντήσεις;

Ποιός είναι ο σκοπός υπαρξής μου;

ειναι αληθεια οτι μπορω να γινω τα παντα? να δοκιμασω τα παντα? να ταξιδεψω παντου? να δω οσα υπαρχουν για να δει κανεις στο κοσμο που λεμε απειρο γιατι δεν βρηκαμε ακομα τα συνορα του? ειναι αληθεια αυτη η αληθεια που μου λεει η ψυχη μου?

Την ίδια ακριβώς ερώτηση με τη Λητώ...Ποιός είναι ο σκοπός υπαρξής μου;

nnan πρώτα να ευχαριστήσω εσένα για την επιθυμία που έκφρασες στην Αιθηρόη. Αν δεν το έκανες δεν θα μάθενα ποτέ για ένα τέτοιο άλογο.

Αν θα έπρεπε να δώσω μία μόνο ερώτηση και καμία άλλη, θα ρωτούσα που μπορώ να βρω τον Θεό. Γιατί έχω περισσότερες ερωτήσεις από μία.

... έχω μείνει εδω κατι ώρες τώρα
να σαι καλα φιλε μου

ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΘΑ ΡΩΤΟΥΣΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ....ΠΟΙΟΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ;; Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.....
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ...

Αιθηρόη έγραψε:

Έστω, ότι θεωρείτε πως υπάρχει μία ερώτηση, η οποία είναι η μόνη που θα έπρεπε να τεθεί…
Η μόνη που θα έπρεπε να απαντηθεί…

...

Ή να το εκφράσω αλλιώς…
Έστω, ότι σε μία μόνον ερώτηση, θα μπορούσατε να λάβετε απάντηση…  
Ποια θα ήταν αυτή;

τι πρεπη να κανω για να μηυθω [γνωρησω] τα μηστηκα της αιωνιοτητας 
πως θα τα μαθω ανακαλυψω αυτη την γνωση?