Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ 
Η Φύση που βλέπουμε με τα υλικά μας μάτια είναι η θηλυκή εκδήλωση του Θεού επάνω στη Γη. Η δημιουργία και η ανάπτυξή της οφείλεται στο νερό και στον ήλιο. Ο δε ήλιος διαμέσου της φωτοσύνθεσης επιδρά στα κύτταρά της και της δίνει πνοή, το δε νερό συντηρεί αυτή την πνοή, όπως ο άνθρωπος συντηρείται στην ζωή από την τροφή και το νερό.
Η φύση δονείται στην πρώτη και δεύτερη διάσταση που εμφανίζονται επάνω στην επιφάνεια της γης αλλά και στο υπέδαφός της. Οι δύο αυτές διαστάσεις συμπεριλαμβάνουν το ορυκτο, το φυτικό και το ζωϊκό βασίλειο.
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η Φύση, λόγω του ότι συμπεριλαμβάνει και άψυχα φαινόμενα, όπως οι πέτρες, δεν διαθέτει ψυχή ή τέλος πάντων όλα όσα ανήκουν στο φυσικό της βασίλειο δεν έχουν ψυχή. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Η Φύση διαθέτει Πνεύμα, διαθέτει Πνοή, διαθέτει Αύρα και κατ’ επέκταση όλα όσο την συμπεριλαμβάνουν διαθέτουν ψυχή. Ακόμα και εκείνα που χαρακτηρίζουμε άψυχα, με μία «μαγική ιδιότητα» λαμβάνουν την δόνηση της ψυχής, την δόνηση της πνοής, την δόνηση της αύρας από την αύρα της φύσης.
Στην πρώτη και στην δεύτερη διάσταση παρόλο που προηγούνται της τρίτης διάστασης, και που στον ανθρώπινο νου θεωρούνται κατώτερες διαστάσεις εκείνης της ανθρώπινης, υπάρχει ενοποιημένη μία αρμονία μέσα σε κάθε τι που την αποτελεί που σίγουρα στον άνθρωπο της τρίτης διάστασης δεν υφίσταται.
Όλα λειτουργούν κάτω από έναν άγραφο νόμο, που έχει δικούς του κανόνες, δική του δομή, δική του σύνθεση, δική του δόνηση. Στην πρώτη και δεύτερη διάσταση που διέπουν την φύση δεν υπάρχει το Εγώ με την δόνηση που διακατέχει τον άνθρωπο.
Στην πρώτη διάσταση που βρίσκονται οι πέτρες και τα ορυκτά τα πάντα λειτουργούν μέσα από τον νόμο της σιωπής. Μίας σιωπής που δεν είναι κατανοητή στον άνθρωπο.
Μία πέτρα μπορεί με την πάροδο του χρόνου να μεταμορφωθεί σε ένα ορυκτό. Και ένα ορυκτό αργότερα να γίνει ένας κρύσταλλος. Είναι γνωστές οι θεραπευτικές ιδιότητες των κρυστάλλων και αρκετοί από αυτούς, οι πιο εξελιγμένοι, με την διάφανη μορφή μπορούν να μας βοηθήσουν να συνδεθούμε με το κοσμικό σύμπαν.
Και η πρώτη και η δεύτερη διάσταση της Φύσης διαθέτουν, όπως όλες οι κοσμικές διαστάσεις, επτά επίπεδα. Κάθε επίπεδο διακατέχεται από 12 εσωτερικές διαστάσεις εξέλιξης. Έτσι λοιπόν μία πέτρα που εξελίχθηκε σε ορυκτό και αργότερα σε κρύσταλλο, σίγουρα έχει διαβεί όλα αυτά τα επίπεδα και όλες αυτές τις εσωτερικές διαστάσεις εξέλιξης.
Η ύλη όμως έχει μνήμη. Και εφόσον όλα αυτά που εμείς θεωρούμε άψυχα, όπως η πέτρα, έχει μνήμη. Αυτή η μνήμη ακολουθεί κάποιον φυσικό νόμο δόνησης. Μπορεί να μην διαθέτει ψυχή και πνεύμα όπως εμείς το γνωρίζουμε, αλλά διαθέτει ένα άλλο είδος ενέργειας στο οποίο θα μπορούσαμε να δώσουμε πολλά ονόματα. Θέλετε να το πούμε μνήμη? περίπνευμα? ψυχή της Φύσης? Όπως και να το ονομάσουμε όμως λειτουργεί ενοποιημένο.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμα και μία πέτρα, εάν κάποιος γνωρίζει να επικοινωνήσει μαζί της, μπορεί να μας δώσει πολύτιμες πληροφορίες για πολιτισμούς που χάθηκαν μέσα στα βάθη των αιώνων. Πόσοι αρχαίοι ναοί βρέθηκαν και μέσα από την πετρώδη υφή τους οι αρχαιολόγοι έβγαλαν τα συμπεράσματά τους?
Όσο αφορά δε τους κρυστάλλους οι οποίοι είναι και η πιο εξελιγμένη μορφή ορυκτών, θα μπορούσαν να μας δώσουν πληροφορίες ακόμα και για τον πολιτισμό της Ατλαντίδας.
Την επόμενη λοιπόν φορά που θα βρεθούμε στην φύση ας προσπαθήσουμε να αφουγκραστούμε την φωνή μίας πέτρας. Ίσως έχει κάτι να μας μεταφέρει.
Στην δεύτερη διάσταση της φύσης ανήκουν τα φυτά και τα ζώα. Εδώ τα λόγια περιτεύουν. Όσο αφορά τα φυτά που κάθε μέρα δεν ξεχνούν να χαιρετίζουν τον παντεπόπτη θεό Ήλιο, είτε αυτός φαίνεται στον ουρανό είτε όχι, όμως συνεχίζει να υπάρχει, δεν έχουμε να πούμε πολλά. Μόνο αν αναλογιστούμε την ευεργετική και θεραπευτική τους ενέργεια που δίνουν στον άνθρωπο και που έρχεται από τα βάθη των αιώνων, αρκεί να αναρωτηθούμε πως θα ήταν η ανθρώπινη ζωή επάνω στην γη χωρίς την συμβολή των φυτών και γενικά του φυτικού βασιλείου.
Πέραν της μαγείας και της ομορφιάς , πέραν του περιβάλλοντος που μπορεί να χαρίσει ένα φυτό ή ένα δέντρο, όλο το φυτικό βασίλειο συμβάλλει στην δική μας εξέλιξη. Μία βόλτα ανάμεσα στο βασίλειο αυτό πάντα μας προσδίδει μία ηρεμία. Έχουμε αναρωτηθεί όμως ποτέ το γιατί? Διότι ο νόμος που διέπει αυτό το βασίλειο είναι ο νόμος της Αρμονίας.
Ένας άγραφος και αθέατος νόμος στα μάτια των ανθρώπων που αν μπορούσαμε να δούμε τις λεπτές συντεταγμένες του θα διαπιστώναμε ότι λειτουργεί με τέτοιο τρόπο ώστε όλα διέπονται από μία αθέατη αρμονία. Εμείς όμως, βουτηγμένοι την ύλη και έχοντας χάσει την μεγαλύτερή μας επαφή με αυτό το βασίλειο όλη αυτή την αιθέρια αρμονία δεν την βλέπουμε παρά μόνο την βιώνουμε.
Και ερχόμαστε στους άλλους «κατοίκους» της δεύτερης διάστασης. Στα ζώα. Εδώ πλέον παρουσιάζεται ο νόμος τους ενστίκτου. Καθώς ένας ζώο αναπτύσσει ένα είδος διαφορετικού εγκεφάλου εμφανίζεται η δόνηση του ενστίκτου. Χωρίς το ζώο να καταλαβαίνει πως και γιατί καθοδηγείται από την δόνηση αυτή και αρχίζει να αντιλαμβάνεται καθώς μετακινείται επάνω στην Γη.
Ενώ στο ορυκτό και στο φυτικό βασίλειο έχουμε μία ακινησία, ως επι το πλείστον, στο ζωικό βασίλειο παρουσιάζεται η συνεχής κίνηση. Το ζώο περιπλανόμενο επάνω στην επιφάνεια της Γης αρχίζει να αντιλαμβάνεται και να εξερευνεί. Αρχίζει να επιβιώνει. Μέσα από αυτήν την επιβίωση ξεπηδά το ένστικτο της αυτοσυντήρισης αλλά και της προστασίας. Και έτσι δημιουργείται ένας άλλος άγραφος φυσικός νόμος. Ο νόμος του ζωικού βασιλείου. Εδώ εμφανίζεται και το φαινόμενο του ήχου. Ενώ στο ορυκτό και το φυτικό βασίλειο υπάρχει το φαινόμενο της σιωπής και της εν μέρει ακινησίας, στο ζωικό βασίλειο εκτός από το φαινόμενο της κίνησης έχουμε και το φαινόμενο του ήχου. Τα ζώα επικοινωνούν μεταξύ τους με ήχους, ακαταλαβίστικες κραυγές για τον άνθρωπο, ικανές όμως για να καταλάβει ένα ζώο το άλλο.
Στα ανώτερα πεδία της δεύτερης διάστασης στο 6ο και 7ο πεδίο έχουμε ένα είδος ζώου το οποίο ξεφεύγει της τετραπλής επαφής με την επιφάνεια της γης και αρχίζει να εφαρμόζει την διπλή επαφή. Τα περισσότερα ζώα διαθέτουν τέσσερα πόδια και περπατούν επάνω στην επιφάνεια. Υπάρχουν όμως και άλλα ζώα που έχοντας λίγο πιο εξελιγμένο εγκέφαλο, αρχίζουν να αποκτούν δύο πόδια. Ενώ τα άλλα δύο, καθώς η εξέλιξη προχωρά πάντα, υφίστανται αλλοιώσεις και μεταμορφώνονται σε αυτό που εμείς σήμερα ονομάζουμε χέρια.
Αυτό λοιπόν το ζώο ονομάζεται δίποδο και είναι ακριβώς ο πρωτόγονος άνθρωπος. Είναι ακριβώς η εξέλιξη του μονοκύτταρου οργανισμού που παρουσιάστηκε πρωταρχικά στην θάλασσα, εξελίχθηκε και τελικά μέσα στην δεύτερη διάσταση παρουσιάστηκε κάποια στιγμή ως δίποδο.
Και επειδή πάντα η εξέλιξη καραδοκεί, έστω και αν στις μέρες μας υπάρχουν αρκετά μυαλά που επιμένουν να είναι αλυσσοδεμένα στο παρελθόν, το δίποδο εξελίσσεται σε αυτό που εμείς ονομάζουμε άνθρωπο και πλέον ακολουθώντας τον νόμο της εξέλιξης εισέρχεται στην τρίτη διάσταση αποβάλλοντας αρκετά στοιχεία που τον ήθελαν να ζει σύμφωνα με τους άγραφους νόμους της φύσης. Στην τρίτη διάσταση πια γράφει τους δικούς του νόμους ξεχνώντας τους νόμους της φύσης που τον έφεραν σε αυτή την εξέλιξη. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης αποκτά άλλο «πρόσωπο» καθώς ο ίδιος ο άνθρωπος το μεταλλάσσει και πολλές φορές το χρησιμοποιεί εναντίον άλλων ανθρώπων, όχι για να επιβιώσει αλλά για να επιβληθεί. Αυτή είναι μία λάθος ερμηνεία της προηγούμενης ανάμνησης του ενστίκτου που βίωσε στην δεύτερη διάσταση.
Εδώ πλέον εμφανίζεται ο νόμος της διπολικότητας. Το Ένα που διέπει την πρώτη και δεύτερη διάσταση διασπάται και κατά συνέπεια ότι διασπάται χάνει και την πρωταρχική του δύναμη. Το καλό πλέον ξεχωρίζει από το κακό, το άσπρο από το μαύρο, το αρνητικό από το θετικό. Αυτά που βρίσκονται ενοποιημένα στην πρώτη και δεύτερη διάσταση πλέον διασπώνται και είναι αποτέλεσμα του εφευρετικού γήινου υλικού νόμου. Αυτός ο νόμος είναι «κομμένος και ραμμένος» σύμφωνα με τον άνθρωπο της ύλης μόνο και μόνο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Εγώ. Ενός «Εγώ» που βρίσκεται διασπασμένο σε θετικό και αρνητικό.
Εφόσον λοιπόν στην τρίτη διάσταση παρατηρείται το φαινόμενο της διάσπασης κατά συνέπεια ο φυσικό γήινος νόμος της Αρμονίας που εξέλιξε το δίποδο σε άνθρωπο, διασπάται.
Και όσο ο άνθρωπος εδραιώνει με εγωιστικό τρόπο την παρουσία του στην τρίτη διάσταση, τόσο η τέταρτη διάσταση απομακρύνεται από την επιφάνεια της γης. Διότι εάν δεν υπήρχε αυτή η διάσπαση, ο άνθρωπος θα ακολουθούσε την φυσική του εξέλιξη και θα μεταμορφωνόταν σε ένα ανώτερο πλάσμα ακολουθώντας πλέον τους Κοσμικούς Νόμους.
Υπάρχει μία περίεργη επικοινωνία ανάμεσα στην πρώτη, στην δεύτερη και στην τέταρτη διάσταση. Είναι πολλές φορές που τα ζώα «βλέπουν» αυτό που δεν μπορεί να δει το γήινο μάτι και αντιλαμβάνονται αιθερικές μορφές που υπάρχουν στην 4η διάσταση. Αυτό το έχουμε διαπιστώσει καθώς μας προειδοποιούν για φαινόμενα ακόμα και αόρατες οντότητες.
Άρα διαπιστώνουμε ότι κατά κάποιον τρόπο η τρίτη διάσταση παρεμβάλλεται ανάμεσα στην πρώτη, στην δεύτερη και στην τέταρτη διάσταση. Σαφώς και έπρεπε να υπάρχει καθώς ο Κοσμικός Νόμος την παρουσιάζει αλλά προφανώς θα έπρεπε να υπάρχει σε μία άλλη μορφή.
Μία μορφή που θα διέπεται από την Αρμονία αδιάσπαστη. Μία συνέχιση της φυσικής εξέλιξης.
Όμως αυτό δεν συμβαίνει σήμερα. Όπως παρουσιάζεται η τρίτη διάσταση στα δικά μας ανθρώπινα μάτια, είναι μία διάσταση μέσα στην οποία καταστέλλεται η φυσική εξέλιξη του ανθρώπου. Κανείς δεν ζει αρμονικά με τον άλλο παρά μόνο πιστεύει ότι ζει αρμονικά με τον εαυτό του. Αυτό όμως είναι μία ψευδαίσθηση διότι τίποτα στην φυσικό βασίλειο δεν μπορεί να υπάρξει μόνο του. Λειτουργεί ως διαφορετική μονάδα αλλά έχει ίσα δικαιώματα με όλες τις άλλες μονάδες γύρω του. Κανείς δεν έχει περισσότερα ή λιγότερα δικαιώματα στο φυσικό βασίλειο. Υπάρχει μία περίεργη Αρμονία ανάμεσα στην διαφορετικότητα και την μοναδικότητα του φυσικού βασιλείου. Ίσως δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε πλήρως αλλά υπάρχει.
Τελικά μήπως πρέπει να γυρίσουμε στην Φύση, να αφουγκραστούμε τον Νόμο της Αρμονίας της και να τον μεταφέρουμε στην δική μας τρίτη διάσταση. Μήπως αυτό τελικά είναι ένα από τα εισιτήρια της εξέλιξής μας?
Σίγουρα η Φύση έχει να μας διδάξει πολλά…!Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η γείωση είναι το εισητήριό μας για την είσοδό μας στις ανώτερες διαστάσεις. Εάν δεν αγαπήσουμε αυτόν τον πλανήτη, εάν δεν γειωθούμε με την Μητέρα Γαία – Δήμητρα – Περσεφόνη, δεν μπορούμε να ανέβουμε σε ανώτερες διαστάσεις. Εάν θελήσουμε να «φύγουμε» αγείωτοι αυτή ακριβώς η δυναμική δεν αναγνωρίζεται από τους Κοσμικούς Νόμους που διέπουν το σύμπαν και έτσι θα ξανάρθουμε πίσω στην γη, σε μία άλλη ενσάρκωση, ξανά και ξανά μέχρι να μάθουμε το μάθημα της γείωσης.
Ιούλιος 2012
Άϊλα 
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Τετ 20 Ιουν - 11:51:23
& 
