Αντίληψη και Γνώση...

Καταλαβαίνω.

Η Αντί-λήψη Αριστέα μου, είναι εκείνο το "ΣΑΝ" με το οποίο κατανοούμε και κοιτάζουμε τον Κόσμο.
Και το "ΣΑΝ"... δεν είναι ποτέ "ΑΚΡΙΒΩΣ".

Και πολύ συχνά... δεν πλησιάζει καν...

Αιθηρόη μου επιτέλους το έχω καταλάβει πολύ καλά αυτό.

Αιθηρόη έγραψε:

Η Αντί-λήψη Αριστέα μου, είναι εκείνο το "ΣΑΝ" με το οποίο κατανοούμε και κοιτάζουμε τον Κόσμο.
Και το "ΣΑΝ"... δεν είναι ποτέ "ΑΚΡΙΒΩΣ".

Και πολύ συχνά... δεν πλησιάζει καν...

Μπορώ να σε ακούω και να σε διαβάζω για ώρες, μέρες!
Δυστυχώς εσύ δεν γράφεις για ώρες και ημέρες.

Την καλησπέρα μου, αξιοθαύμαστη Αιθηρόη!

Αυτό που είπες αγαπημένη Αιθηρόη, είναι πολύ σημαντικό για να εξηγήσουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο μας.. Αλλά και τους γύρω μας.
Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι η αντίληψη είναι κάτι υποκειμενικό. Κι εδώ που τα λέμε, όλα όσα πιστεύουμε και καταλαβαίνουμε για το περιβάλλον μας.. Σαν είναι. Σαν!

Για το λόγο αυτό δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Με τον τρόπο τους όλα είναι σωστά, κι όλα είναι λάθος. Σίγουρα όμως δεν είναι τυχαία.

Μου θύμισες αυτά τα λόγια της Αιθηρόης:

Και ο καθένας αντιλαμβάνεται μέσα από τον δικό του τρόπο, κατανόηση, γλώσσα, «τάξη», αισθήσεις, εσώτερες μνήμες.
Εσύ ας πούμε, κάποια «ιδέα», την αντιλαμβάνεσαι σύμφωνα με τις δικές σου πεποιθήσεις, διδαχές, κατανόηση.
Κάποιος άλλος, την ίδια «ιδέα», θα την πάρει στα δάχτυλα του νου του με άλλο τρόπο, θα χρησιμοποιήσει άλλα ονόματα, θα αγγίξει άλλες γωνίες.
Τίποτα από τα δύο δεν είναι λάθος. Μια «ιδέα», έχει πολλές υποστάσεις.
Την μια (ή και περισσότερες) αντιλαμβάνεσαι εσύ, την άλλη (ή περισσότερες), αντιλαμβάνεται ο άλλος. Και τελικά ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.

http://www.aoratos-naos.com/t348-topic


Η αντίληψη, είναι το σπήλαιο του Πλάτωνα.

Αυτά τα όλα που  είναι ''σαν'' και που μοιάζουν με κάτι άλλο,ας του δώσω την δική μου παρομοίωση ότι όλα όσα βλέπουμε,αγγίζουμε,νιώθουμε,βιώνουμε,είναι το καθρέφτισμα,οι αντανακλάσεις κάποιου άλλου πραγματικού και κοιτάμε την περιορισμένη εικόνα τους,όσο μεγαλώνει το εύρος της αντίληψης,κάθε φορά που αλλάζει θέση ο καθρέπτης ή εμείς και ανάλογα με το πόσο καθαρός είναι ο καθρέπτης και τα ''μάτια'' μας,αντίστοιχα διευρύνεται το οπτικό μας πεδίο,αλλά και πάλι είναι ''σαν'',όχι ακριβώς.
Ακόμη όμως και αυτά τα ''σαν'',έχουν την αξία τους και την σπουδαιότητα τους,είναι τα σκαλοπάτια προς το ΄΄ακριβώς΄΄.Την πραγματική γνώση των πραγμάτων,αν μου την πει κάποιος αυτήν την στιγμή,το πιθανότερο είναι ότι δεν θα την αντιληφθώ,αν δεν έχω συλλέξει και κατανοήσει πρώτα αυτά τα σαν,δηλαδή,δεν μπορώ να πάω στον 7ο όροφο αν δεν έχω χτίσει τους προηγούμενους ορόφους.
Έτσι καταλήγω στο να αναρωτιέμαι:Τα ''ακριβώς'' που είναι;Που είναι η θέση τους η πραγματική;
Είναι τα πρωτότυπα,τα αρχέτυπα;Συλλέχθηκαν σε αυτήν την πατρίδα από ένα μέρος ή από πολλά;

Το πρόβλημα είναι ότι συνηθίζουμε στο σαν.....και μετά το αληθινό και το αυτούσιο μας φαίνεται φανταστικό και δεν μπορούμε να το δεχτούμε.

Ναι,έχεις δίκιο,έτσι είναι!Το ξέρω κι από μένα αυτό.

Εσένα είχα πιο πολύ στο νου μου!  

Α,έτσι ε; χαχαχα καλό μου,μου λειψες πολύ!