ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!!! Ο Πολεμιστής.

Σε όλους τους πολεμιστές και ειδικά σε σένα ΑΙΘΗΡΟΗ!!!

Ο πολεμιστής δρα με συνέπεια.

Κάθε τι που κάνει, θα πρέπει να στηρίζεται στην προσωπική του Δύναμη.

Είναι σημαντικό να είναι ήρεμος και συγκεντρωμένος και ποτέ να μη χάνει τον έλεγχό του.

Για να πετύχει, λοιπόν, τα παραπάνω θα πρέπει να γίνει κυνηγός!

Η τέχνη του κυνηγού είναι να γίνει ΑΠΡΟΣΙΤΟΣ.

ΑΠΡΟΣΙΤΟΣ σημαίνει, το να αγγίζεις τον κόσμο γύρω σου με μέτρο.

Να μη χρησιμοποιείς και να στύβεις τους ανθρώπους, ώσπου να τους στραγγίξεις, ιδιαίτερα τους ανθρώπους που αγαπάς.

Το να μην είσαι πάντα ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΣ σημαίνει, ν’ αποφεύγεις σκόπιμα να εξαντλείς τον εαυτό σου και τους άλλους.

Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΞΑΝΑΠΙΑΣΕΙ ΤΟ ΘΗΡΑΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ, ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΤΑΙ...

Το να στενοχωριέσαι σημαίνει, ότι γίνεσαι ΠΡΟΣΙΤΟΣ, ασύνετα προσιτός!

Από τη στιγμή που στενοχωριέσαι έχεις την τάση να γαντζώνεσαι σε κάτι από απελπισία και από αυτή τη στιγμή είναι φυσικό να εξαντλείσαι στο τέλος ή να εξαντλείς αυτόν ή αυτό από το οποίο γαντζώνεσαι...

Ο πολεμιστής - κυνηγός αναζητάει πάντα την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η θλίψη δεν είναι ελευθερία και πρέπει να ξεφύγει από αυτήν.

Το να είσαι ΑΠΡΟΣΙΤΟΣ δε σημαίνει να κρύβεσαι ή να είναι κρυψίνους, ούτε ότι δεν μπορείς να ασχολείσαι με τους ανθρώπους. Ο ΚΥΝΗΓΟΣ χρησιμοποιεί τον κόσμο με μέτρο και με τρυφερότητα, ανεξάρτητα αν ο κόσμος αυτός είναι τα πράγματα, τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι ή η ΔΥΝΑΜΗ.

Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ασχολείται στενά με τον κόσμο του και παρόλα αυτά είναι ΑΠΡΟΣΙΤΟΣ σε αυτόν τον κόσμο. Και αυτό, γιατί δεν στύβει τον κόσμο σαν λεμόνι. Τον αγγίζει απαλά, μένει μαζί του όσο χρειάζεται και μετά απομακρύνεται γρήγορα, αφήνοντας πίσω του ένα πολύ αμυδρό σημάδι...

Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ - ΚΥΝΗΓΟΣ ζει με ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ τρόπο.

(Το να πάμε κάπου για να περάσουμε την ώρα μας, λες και έχουμε χρόνο για να σπαταλάμε, μας εξασθενεί. Ο πολεμιστής, λοιπόν, θα πήγαινε κάπου ΜΟΝΟ αν το απαιτούσε η στρατηγική του! Θα είχε απόλυτο έλεγχο των ενεργειών το και θα έκανε μονάχα εκείνες που θα θεωρούσε αναγκαίες).

Ο πολεμιστής όταν είναι υποχρεωμένος να συνεργαστεί με τους συνανθρώπους του, ακολουθεί πάντα τη ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ και σε αυτήν δεν υπάρχουν νίκες και ήττες. Μέσα σε αυτή τη ΔΡΑΣΗ υπάρχουν μόνο πράξεις!

Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟ ΝΑ ΜΗ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!

Άμα πας κάπου θα πρέπει αυτό να εξυπηρετεί τους σκοπούς σου ή να έχεις κάποιον ειδικό λόγο. Αλλιώς τότε χάνεις Δύναμη!

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ

- Είμαι πια δοσμένος στη Δύναμη που κυβερνά τη μοίρα μου
- Δεν προσκολλιέμαι σε τίποτα, έτσι δεν έχω τίποτα να υπερασπιστώ
- Δεν έχω σκέψεις, έτσι μπορώ και βλέπω
- Δεν φοβάμαι τίποτα, έτσι μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου

Ο πολεμιστής πρέπει να δρα με συνέπεια και χωρίς επιφύλαξη.

Κάθε τι που κάνουμε, κάθε τι που είμαστε, στηρίζεται στην προσωπική μας δύναμη. Αν έχουμε αρκετή, τότε και μία μονάχα λέξη που ξεστομίζουμε μπορεί να αρκετή για ν’ αλλάξει το δρόμο της ζωής μας. Αν, όμως, δεν έχουμε αρκετή και τα πιο υπέροχα κομμάτια σοφίας μπορεί να μας αποκαλυφθούν κι’ αυτό να μη φέρει την παραμικρή αλλαγή...

Είμαστε φωτεινά όντα. Και ένα φωτεινό ον μόνο η προσωπική δύναμη το ενδιαφέρει...

Ο πολεμιστής δέχεται την τύχη του, όποια και να είναι και τη δέχεται με την υπέρτατη ταπεινότητα, όχι σαν βάση για οίκτο αλλά σαν μία ζωντανή πρόκληση....

Ο πολεμιστής δεν σκύβει το κεφάλι του σε κανέναν... Όμως, ταυτόχρονα δεν επιτρέπει σε κανέναν να σκύψει το κεφάλι του σε αυτόν...

Όποιος γνωρίζει την ταπεινότητα του πολεμιστή... αυτό δεν θα του επιτρέψει ποτέ να γίνει αφέντης κανενός...

Ο ζητιάνος πέφτει στα γόνατα και κυλιέται στο πάτωμα μπρος σε όποιον νομίζει ανώτερο. Αλλά, ταυτόχρονα, έχει την απαίτηση από κάποιον κατώτερό του να κυλιστεί στο πάτωμα για χάρη του.

Η ταπεινότητα ενός πολεμιστή δεν είναι η ταπεινότητα του ζητιάνου.... Δον Χουάν...

"Ο πολεμιστής πρέπει να δέχεται τη μοίρα του με ταπεινότητα. Η πορεία στο πεπρωμένο ενός πολεμιστή δεν αλλάζει. Η πρόκληση γι' αυτόν είναι πόσο μακριά μπορεί να προχωρήσει και πόσο άψογος μπορεί να είναι μέσα σε αυτά τα αλύγιστα όρια. Αν παρουσιαστούν εμπόδια στο μονοπάτι του, ο πολεμιστής παλεύει άψογα να τα υπερπηδήσει. Αν συναντήσει αβάσταχτες ταλαιπωρίες και πόνο στο μονοπάτι του, κλαίει, αλλά όλα του τα δάκρυα μαζί δεν είναι σε θέση να μετακινήσουν τη γραμμή του πεπρωμένου του, ούτε τρίχα παραπάνω!"

http://nebesnyel.phpbb24.com/portal.php

Ετσι μ άρεσε και το ξαναβαλα!!! Πειράζει;;;

[youtube][/youtube]

Παρά το χιόνι και το κρύο, οι Εύζωνες μπροστά από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη πρέπει να παραμένουν εκεί, ακίνητοι, αμίλητοι...

Η παρακάτω φωτογραφία που κάνει τον γύρο του διαδικτύου από το πρωί, δείχνει έναν αξιωματικό της Προεδρικής Φρουράς να φοράει μία κάπα στον ακίνητο τσολιά, για να τον προφυλάξει από την παγωνιά.