Σκέφτηκα να σας μιλήσω για τις πρώτες συμβολικές παραστάσεις των πρώτων αρχικών μεγάλων Ταρό ή των συμβολικών εικόνων, που συμβολίζουν τη σοφία και την γνώση της ανθρώπινης εμπειρίας.
1) Ο μαθητής: Στέκεται όρθιος, νέος με γελαστό πρόσωπο. Στην κορυφή του κεφαλιού, ένα οριζόντιο 8, που συμβολίζει την παγκόσμια γνώση και το άπειρο. Ένα φύλλο δέντρου, συμβολίζει την Φύση. Μπροστά του στο τραπέζι, τρία σύμβολα από την ταρό: Το ξίφος (δύναμη), Τα χρήματα (απολαβές), Τα κύπελλα (πάθη).
Στο ένα χέρι του κρατάει το ραβδί του μέλλοντος μάγου. Αυτό σημαίνει την προσωπική του μύηση και την επουράνια εξέταση (τον αόρατο κόσμο και την αιτία). Με το άλλο δείχνει τα αντικείμενα στο τραπέζι, δηλαδή τα πάθη, τα αποτελέσματα τους. Ο πίνακας έχει πάνω ένα κεφάλι ταύρου, λέοντα, αετού, αγγέλου. Αυτά δείχνουν τις εξελίξεις του ανθρώπου. Αυτό το φύλλο είναι η μονάδα. Η αρχή. Αστρολογικά ανήκει στον ήλιο. Ψυχολογικά παριστάνει την θέληση.
2) Ίσιδα - Ήρα : Ιέρεια της επιστήμης, σοφίας, γνώσης και αντίληψης. Η τιάρα στο κεφάλι συμβολίζει τον διχασμό και την αντίληψη. Αρχή κάθε κακού και κάθε υλικού πόθου. Η Ήρα συμβολίζει τη γνώση, το λόγο, τη σοφία. Αντιστοιχεί στη σελήνη, που δέχεται του ήλιου την ανταύγεια. Αυτό το φύλλο συμβολίζει την ένωση άνδρα και γυναίκας και την αντίθεση θετικού κι αρνητικού, που η μελέτη τους γεννάει την εξωτερική επιστήμη του ανθρώπου. Σύμβολο της αιώνιας αναζήτησης του αποχωρισμένου.
3) Η αυτοκράτειρα: Γυναίκα φτερωτή, που κάθεται στο θρόνο της και έχει τη σφαίρα, τον κόσμο, στην κορυφή του σκήπτρου της. Στο δεξί της χέρι βρίσκεται ο αετός, σύμβολα ψυχής και ζωής. Παριστάνει την γονιμότητα, ισορροπία σοφίας και δραστηριότητας, εκεί που κρύβεται το μυστήριο των έλξεων. Είναι το τρίγωνο και η τριάδα που παριστάνει την αναπαραγωγή. Αντιστοιχεί στην Αφροδίτη. Συμβολίζει την δράση στη μορφή.
4) Ο αυτοκράτορας: Κάθεται σταυροπόδι πάνω σε έναν κυβικό θρόνο που βρίσκεται πάνω σε έναν σταυρό. Στο κεφάλι περικεφαλαία και στο χέρι ένα σκήπτρο, σύμβολο της δύναμης. Έχει το 4 το οποίο ιερογλυφικά συμβολίζει την δύναμη. Συμβολίζει τα 4 σημεία του ορίζοντα και τα γνωστά 4 στοιχεία (γη, νερό, πυρ, αήρ). Αστρολογικά συμβολίζει τον Δία. Συμβολίζει την πραγματοποίηση των σκέψεων του νου, που με την δύναμη λαβαίνουν χώρα μέσα στο κόσμο της μορφής, όπου η ύλη όσο σκληρή και να είναι, πλάθεται από την θέληση, την δύναμη και τον Νου.
5) Ο μέγας ιεροφάντης. Ο Ζευς. Κάθεται ανάμεσα σε στυλοβάτες, τους κίονες του Ερμή του Τρισμέγιστου και του Σολομώντα. Κάνει συμβολική κίνηση, υψώνοντας τα δύο δάχτυλα και στηρίζεται πάνω σε ένα μεγάλο σταυρό με τους τρεις βραχίονες του. Δύο βοηθοί του βρίσκονται στα πόδια του. Αντιπροσωπεύουν το κακό και το καλό, όπου ο μύστης τα πατάει και τα περιφρονεί και τα δύο. Ο αριθμός 5 το σύμβολο της πίστης και του πενταγράμμου των σοφών του Αιγυπτιακού ιερατείου. Είναι το φύλλο της αναζητούμενης έμπνευσης. Από πού θα έλθει.
6) Ο Εραστή:. Είναι ο μαθητής του πρώτου φύλλου. Είναι ασυνεπής και στέκεται στη διασταύρωση δύο δρόμων. Δύο γυναίκες βρίσκονται κοντά του. Η μία έχει χρυσό διάδημα και η άλλη έχει μαλλιά ακατάστατα. Η μία είναι η Αρετή και η άλλη η Κακία. Ο νέος δείχνει να διστάζει. Στο πάνω μέρος του φύλλου, είναι η Αγάπη με το τόξο, ένα απειλητικό τόξο και καλύπτει την αλήθεια. Είναι το πλανημένο συναίσθημα του νου. Οι δύο αλήθειες πλάι πλάι. Η ένωση με την δοκιμασία. Η μόνιμη ανταγωνιστική διεργασία ανάμεσα στο πρέπον και μη πρέπον. Είναι η ελευθερία και η ανάγκη. Ο Ουρανός (πνεύμα) και η Γαία (ύλη). Αστρολογικά είναι η παρθένος. Συμβολίζει γενικά τον Έρωτα από τον οποίο θα προέλθουν τα της μορφής παράγωγα.
7) Το Κυβικό Άρμα: μέσα του κάθεται ο νικητής που κρατάει σκήπτρα. Το σέρνουν δύο σφίγγες και ανάμεσα τους βρίσκεται το ινδικό λίνγκαμ (σύμβολο της αφηρημένης δημιουργίας) και πάνω του η Αιγυπτιακή σφαίρα. Είναι το σύμβολο της νίκης πάνω στα 4 στοιχεία της φύσης. Αντιστοιχεί στους Διδύμους. Είναι η νίκη πάνω στα πάθη και στους πόθους. Το 7 συμβολίζει την κάλυψη του μη τέλειου, του κακού, την εμφάνιση και γενικά την δόνηση του ωραίου και τέλειου, που σκεπάζει και καλύπτει και διορθώνει και ομορφαίνει την ασχήμια, που παρατηρείται μέσα στην ύλη και στην μορφή. Το 7 είναι ο οδηγός προς την νίκη και την τελειότητα.
8) Η δικαιοσύνη με την Θέμιδα: Κρατάει την ρομφαία και την ζυγαριά της. Είναι το 8, που συμβολίζει την ισορροπία των δυνάμεων και των δυναμοενεργειών. Τις σχέσεις δράσης και αντίδρασης, του αόρατου και ορατού κόσμου, της ζωής και θανάτου, της έλξης και άπωσης. Πρόκειται για την απαραίτητη ισορροπία μέσα στην δημιουργία.
9) Ο Ερημίτης: Γέρος περιτυλιγμένος με μάλλινο παμμέγιστο μανδύα. Στηρίζεται πάνω στο ραβδί του και κρατά ένα φανάρι που τον φωτίζει. Συμβολίζει την γνώση και σοφία. Αφού ξέρεις μην μιλάς και αφού τα βλέπεις κάνε πως δεν τα βλέπεις. Όλα φαίνονται αλλιώτικα απ ότι είναι σε αυτόν που έχει αγνωσία. Ο σοφός που βλέπει, ξέρει πως αυτά που δείχνουν πως κάτι αξίζουν, αυτά δεν αξίζουν τίποτα, και μάλιστα έλκουν αυτόν που δεν έχει γνώση. Αντιστοιχεί στον Ποσειδώνα ή στον αστερισμό του λέοντα. Ιδού η σωφροσύνη. Ποιος όμως την κατέχει; Είναι η παλαιότητα της ψυχής που θα σε βοηθήσει να δεις της μορφικής παράστασης την ματαιότητα. Ο γέροντας δείχνει της ψυχής την εμπειρία. Είναι ο αριθμός 9 του αιγ. Ταρώ.
10) Ο τροχός της τύχης: Από το ένα μέρος του ανεβαίνει ένας σκύλος κι από το άλλο κατεβαίνει ένας πίθηκος. Στην κορυφή του τροχού βρίσκεται μια σφίγγα, που κρατάει ανάμεσα στα νύχια της ένα σπαθί. Να ο συμβολισμός της ζωής μας. Αυτός που ανεβαίνει, μοιραία μια στιγμή θα πέσει και αυτός που πέφτει, κάποια στιγμή θα ανέβει. Τα πάντα περιδονούνται και η περιδόνηση τους είναι στην μια μεριά υψωτική και στην άλλη απέναντι της είναι χαμηλοτική. Αντιστοιχεί στον αστερισμό τους Αιγόκερου και συμβολίζει την τύχη του ανθρώπου ή το κάρμα του, όπως οι ινδοί τη λένε.
11) Η Ισχύς: Μια γυναίκα είναι στεφανωμένη, με το άπειρο οριζόντιο 8 που συμβολίζει την ζωτικότητα και την μορφική εκδήλωση μέσα στην ύλη. Η γυναίκα κλείνει χωρίς προσπάθεια στο ρύγχος ενός λιονταριού και διακατέχεται από μια ηρεμία μεγάλης κλίμακας και γαλήνη. Αυτό γιατί γνωρίζει, πως η δύναμη και η αντοχή του ζώου αυτού, δεν είναι ικανή να διαλύσει την τάση της φύσης για να το παρουσίασμα της μορφικής παράστασης, που πραγματοποιείται με τη ζωτικότητα της θήλειας αρχής. Αντιστοιχεί στον αστερισμό του λέοντα και δείχνει, την ισχύ του πνεύματος πάνω στην ύλη.
12) Ο Κρεμασμένος: Είναι δεμένος από το ένα πόδι και κρεμασμένος προς τα κάτω, όπου το κεφάλι κρέμεται και αιωρείται. Τα χέρια βρίσκονται στην ράχη και δείχνει φανερά πως η βία εξασκείται πάνω στο ανθρώπινο ον. Εδώ η θυσία και η μη συμμόρφωση προς την βία, ευκολοπαρουσιάζονται. Η ιδέα του τέλειου αντιστέκεται και το σώμα υφίσταται την βίαια εξουδετέρωση του. Το καθήκον των ολίγων, συγκρατεί την βία, και την επικράτηση του κακού. Αντιστοιχεί στον ουρανό και συμβολίζει την θυσία. Μακάριοι αυτοί που θυσιάστηκαν για να απορρίψουν το κακό, μέσα από τους κόσμους της μορφής.
13) Ο Θάνατος: ένας σκελετός, που κόβει με το δρεπάνι του τα κεφάλια των ανθρώπων. Είναι ο ευεργέτης θάνατος, που τα πάντα ανανεώνει και τα πάντα απομορφοποιεί. Αντιστοιχεί στον Κρόνο. Όμως ο θάνατος είναι παρεξηγημένος, γιατί με αυτόν επανέρχεται η νέα ζωή. Στα Ελευσίνια μυστήρια δόξαζαν τον θάνατο, διότι αυτός κρατούσε στην αθανασία την ζωή. Είναι ο αριθμός 13, που παρέχει τον αιώνιο συμβολισμό, της ανανέωσης των κόσμων και των όντων. Το 13 μας δίνει, 1+3=4, την ιερή τετρακτύ, που είναι η πηγή της γνώσης και της ζωής, που έρχεται από τον θάνατο.
14) Οι Ουσίες: ένας άγγελος που κρατεί τον ήλιο στο μέτωπο του και χύνει από το ένα σκεύος στο άλλο τις ουσίες του ελιξίριου της ζωής. Δείχνει την έλευση και αναχώρηση της ζωής. Η δυναμοενέργεια έρχεται και φεύγει, αφού γεμίσει τα δοχεία-υποδοχές, του κραδασμού της. Είναι ο υδροχόος. Η θήλεια αρχή προσφέρει και κρατεί και δίνει και παίρνει στο αιώνιο κύκλωμα της Μορφικής παράστασης.
15) Ο Διάβολος: Το πνεύμα του κακού, είναι ο κωπηλάτης. Δύο άνθρωποι βρίσκονται κοντά τους. Κρατάει στα χέρια του τον πυρσό που καίει και όχι την παγκέττα του μαύρου μάγου. Η εικόνα του διαβόλου, συμβολίζει ανέκαθεν, το μοιραίο κάθε ανθρώπου. Αστρολογικά ανήκει στον Άρη και φυσικά σε καταστροφικές δονήσεις. Κανένας σώφρον άνθρωπος δεν παραδέχτηκε την καταστροφή, όσο κι αν υπόσχεται πως θα προσφέρει έναν καινούργιο κόσμο. Το 15 είναι αυτός καθαυτός ο δαίμονας που προσπαθεί να αναποδογυρίσει κάθε καλό και τέλειο.
16) Ο Πύργος: Εκτοξεύεται εναντίον του πύργου, το ουράνιο πυρ και ταυτόχρονα, κρημνίζονται δύο πρόσωπα. Συμβολίζει την πνευματική πτώση σε υλική και αναφέρεται στα δύο πρόσωπα «Αδάμ» και «Εύα», που υπέστησαν αυτή την πτώση. Προέρχονταν από το επουράνιο πυρ και κατέληξαν στο γήινο πυρ της ανυπαρξίας. Αστρολογικά ανήκει στον Κριό και συμβολίζει την αιώνια πτώση μας και κάθε ανθρωποπτώση.
17) Το Άστρο: Μια νέα γυναίκα γυμνή, χύνει πάνω στο χώμα το ρευστό της ζωής, μέσα από δύο υδρίες, που η μία είναι από χρυσάφι και η άλλη από ασήμι. Στο κεφάλι της είναι το άστρο με τις 8 αχτίνες και ολόγυρα του, υπάρχουν άλλα 7 αστέρια. Δίπλα το φυτικό βασίλειο, κυριαρχείται από ένα πουλί που είναι έτοιμο να πετάξει. Να ο λόγος και η ψυχή που θέλει να προσφέρει όσα μέσα της έχει και ξέρει. Είναι το αντίθετο της πτώσης. Τώρα ανύψωση και αποπνευμάτωση. Το κάτω έγινε πάνω και η ύλη έγινε πνεύμα. Αστρολογικά είναι η Αφροδίτη. Είναι η μόνη δύναμη του κόσμου που λέγεται ελπίδα.
18) Η Σελήνη: Είναι ψηλά στον ουρανό και φέγγει με το δικό της τρόπο. Ρίχνει σταγόνες δροσιάς. Τα δύο σκυλιά πάνω στο έδαφος ουρλιάζουν και δύο πύργοι προβάλλονται στα δύο άκρα της εικόνας. Ανάμεσα από τους πύργους κυλάει το νερό και από μέσα του βγαίνουν δύο καραβίδες, που δείχνουν την αργορυθμοδόνηση του κόσμου μέσα στης ύλης τους χαμηλοκόσμους. Σε ένα μονοπάτι, σταγόνες αίματος. Καρκίνος και παλινοδρόμηση. Νύχτα και σκοτάδι. Λήθαργος στο Νου κάθε ανθρώπου. Είναι η απογοήτευση των μυσταγωγημένων. Είναι νύχτα μέσα και νύχτα έξω.
19) Ο Ήλιος: Το Αστέρι της ημέρας, φωτοβολεί με τις αχτίνες του, δύο παιδιά κλεισμένα μέσα σε ένα κύκλο. Ο ήλιος είναι ζωοδότης και κάνει την ημέρα, αντίθετα με την σελήνη που ψευτοφωτίζει την νύχτα. Πέρασε τότε εκείνη η ατελείωτη νύχτα, που την βαρέθηκαν πια τα όντα της γης. Ξημέρωσε η μέρα και έφεξε ο ήλιος και φώτισε και θέρμανε και αναζωογόνησε και έδωσε το σφρίγος και την δύναμη. Αντιστοιχεί στους Διδύμους και συμβολίζει την ευτυχία και την φώτιση. Είναι το αντίβαρο του σκοταδιού και της μαύρης νύχτας. Είναι ο λόγος και το φως.
20) Η Κρίση των ψυχών: Οι νεκροί ή κοιμισμένοι στον ύπνο του θανάτου, άνθρωποι, αναγείρονται στο σάλπισμα της σάλπιγγας του υπεύθυνου Αρχαγγέλου. Είναι τρεις αντιπροσωπευτικοί τύποι του ανθρώπινου γένους. Ένας άνδρας, μια γυναίκα κι ένα παιδί. Αντιστοιχεί στους ιχθύς και παριστάνει την ανανέωση ή νέα γέννηση. Το Τρίο, παρουσιάζεται ανθρώπινα και συμβολίζει το αρνητικό (γυναίκα), το θετικό (άντρα) και το παράγωγο τους το παιδί.
21) Ο Τρελός: Σηκώνει ένα δισάκι που μέσα βρίσκονται οι τρέλες του και κάθε κακή ενέργεια του από λάθος. Ένα σκυλί γαυγίζει από πίσω του λες και του απαριθμεί τα ελαττώματα του. Να ο ξεπεσμένος άνθρωπος με τα άπειρα κουσούρια του που δεν μπορεί να καταλάβει πως τον απομακρύνουν από την αλήθεια. Μόνο ο μπροστά του παρουσιαζόμενος γκρεμός, θα τον σώσει από τα μαύρα ένστικτα του. Το σκυλί είναι τα πάθη του και ο γκρεμός, είναι το τέλος του. Μπορεί όμως η θέα του γκρεμού να τον σώσει, να μετανιώσει και να απορρίψει τα πάθη του. Αντιστοιχεί στον Ταύρο και συμβολίζει τον εξιλασμό. Αυτό θα γίνει αν ο καταραμένος και κυνηγημένος, την τελευταία έστω στιγμή, αφήσει την ψυχή του να φωτίσει τον γκρεμό που πηγαίνει.
22) Ο Κόσμος: Το στέμμα ανάμεσα στα 4 συμβολικά ζώα (άνθρωπος, αετός, ταύρος, λέων) και μέσα σε αυτό η αλήθεια ποζάρει ολόγυμνη, που κρατάει δύο μαγικά ραβδιά με τα δύο της χέρια. Συμβολίζει τον αληθινό μικρόκοσμο και τον αληθινό μεγαλόκοσμο-μακρόκοσμο. Αντιστοιχεί στον σκορπιό. Συμβολίζει τον θρίαμβο του ανθρώπου που κατανικά όλα τα στάδια της εξέλιξης του και ενώνεται με την αλήθεια, την πνευματοψυχή του. Στο 22 του Ταρό, τελειώνει η μεγάλη αληθινή Αιγυπτιακή μύηση.
Τα Ταρό χωρίζονται σε δύο μέρη. Στα μεγάλα Ταρό και στα μικρά.
Τα μεγάλα είναι 22 και τα μικρά 56. μέσα σε τούτες τις εικόνες, βρίσκονται τα επιμέρους του εσωτερισμού, μυστήρια, που δείχνουν τα αίτια των φυσικών σχημάτων και κάθε γνώσης.
Τα μικρά Ταρό αφορούν τα προβλήματα τα υλικά και τα του νου. Τα μεγάλα, ασχολούνταν με τα ψυχοπνευματικά.
Στην αρχαία Αίγυπτο, τα Ταρό (Γράμματα όπως τα έλεγαν τότε) τα διάβαζε ο Ιερέας ή Ιέρεια. Ο Ικέτης ετοίμαζε τα ερωτήματα του και κατέφευγε σε αυτόν τον ιερέα ή ιέρεια. Τα Γράμματα (Ταρό), φυλάσσονταν στο μεγάλο ναό όπου βρίσκονταν κατά σειρά οι εικόνες ζωγραφισμένες με την εξής σειρά: 1,3,5,7,9,11,13,15,17,19,21 βρίσκονταν στην βορινή πλευρά του ναού και είχαν χρώμα ιώδες και 2,4,6,8,10,12,14,16,18,20,22 βρίσκονταν στην νότια πλευρά του ναού και είχαν χρώμα κόκκινο γαλάζιο.
Οι μικρές Αρκάνες βρίσκονταν ανατολικά και δυτικά του ναού.
Ο ιερέας μετά από ολονύκτια προσευχή και εσωτερική βύθιση, ήταν έτοιμος για την μαντεία. Του έδεναν τα μάτια οι άλλοι ιερείς και τον έβαζαν μέσα στην αίθουσα με τις εικόνες. Κρατούσε τρία καλάμια. Αφού έκανε κάποιους γύρους στην αίθουσα με τις εικόνες, άφηνε το ένα καλάμι. Το ίδιο επαναλάμβανε, μέχρι να αφήσει και τα υπόλοιπα.
Αφού τελείωνε, του έλυναν τα μάτια, έβλεπε τις εικόνες και ξεκινούσε να μιλάει. Οι ιερείς σημείωναν όσα έλεγε και αφού τα μελετούσαν τα εξηγούσαν στον ικέτη.
Το τι σήμαιναν πράγματι οι εικόνες, δεν μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά, διότι έχουν αλλοιωθεί οι ερμηνείες. Για να δοθεί σωστά η αλήθεια της κάθε εικόνας για τον κάθε ικέτη-ερωτών, θα πρέπει ο ιερέας-μάντης, να μπορεί να ενώνει την ψυχή του με τα αρχέτυπα και την αρχαία γνώση που κρύβονται μέσα στην Ταρό.
Αιθηρόη 2009-04-13
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Τρι 8 Μαρ - 4:07:29
