Σας έχω εδώ, ένα απόσπασμα... του Νικόλαου Μαργιωρή, (υπέροχου ανθρώπου), το οποίο δίνει μια πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση στο θέμα του Από-συμβολισμού. Απλοποίησα όσο μπόρεσα πολύ λίγα σημεία, χωρίς να αλλάξω καθόλου την αρχική φράση και νόημα (στίγματα, παρενθέσεις κτλ).
«…Όπως το ψάρι δεν έχει άλλη εκλογή ζωής και δράσης παρά την υποβρύχια θαλάσσια περιοχή, μέσα στην οποία υπάρχει και μόνο από αυτή μπορεί να πάρει το νόημα του όλου κόσμου, κατά τον ίδιο τρόπο και ο άνθρωπος που ζει κλεισμένος μες τον τόπο-χρόνο, αυτής της διάστασης, υποχρεώνεται από αυτόν τον περιορισμένο κόσμο, να πάρει τη γνώση του Όλου, αποσυμβολίζοντας τις παραστάσεις της μορφής, που φέρνουν τα μηνύματα ενός κρυμμένου και άγνωστου σε αυτόν, αόρατου - ανώτερου και πιο τέλειου κόσμου.
Σε αυτή τη θέση βρισκόταν και βρίσκονται ανέκαθεν οι άνθρωποι και οι διάφοροι πολιτισμοί τους, να εξηγήσουν δηλαδή τα σύμβολα, τα φυσικά φαινόμενα και να αποσυμβολίσουν τις μόνιμες ή φευγαλέες παραστάσεις που ακατάπαυστα παρουσιάζει η Μάνα Φύση.
Με όπλα το Νου τους, τη Λογική και Κρίση, ξεκίνησαν την έρευνα και αφού μελέτησαν τα σύμβολα - φαινόμενα, γρήγορα διαπίστωσαν, ότι μας εμφανίζονται για μια καθορισμένη σκοπιμότητα και με διάρκεια αντίστοιχη του μορφοποιημένου κόσμου, της φυσικής ζωής.
Αυτή η Πρωτογνώση τους, τους έπεισε για μια αιώνια αρχή, Υπέρτατη Νόηση, που περιέχει μέσα της το Τέλειο, την Αρμονία και το Κάλλος.
Με αυτά τα αίτια σχημάτισαν τις θρησκείες και έκλεισαν μέσα στα δόγματα τους, όλες αυτές τις εσώτερες γνώσεις.
(Το πώς χρησιμοποιήθηκαν… είναι ένα άλλο θέμα…)
Ώστε τα φυσικά φαινόμενα δεν ήταν και δεν είναι τίποτα άλλο, παρά τα σύμβολα από αποκάλυψη της ίδιας και αυτούσιας Κοσμογονίας, που συνεχίζει μέχρι σήμερα να εκτυλίσσεται στον κόσμο όλο.
Με αυτά τα σύμβολα η Μάνα Φύση, γράφει αδιάλειπτα στο ειδικό βιβλίο της τα καθημερινά της έργα που αφορούν μονάχα μια σελίδα της Δημιουργίας, του Αρχιτέκτονα και Πανδημιουργού Νου.
Αποσυμβολίζοντας λοιπόν, τα φαινόμενα - παραστάσεις – σύμβολα, μεταφράζουμε στη γλώσσα μας, τη γλώσσα της ίδιας Φύσης, τη γλώσσα την αλάλητη του Δημιουργού Νου, οπότε εισχωρούμε στο τέλειο και στο απλό μυστήριο της ίδιας της αλήθειας, στα αίτια της πλάσης και της παρουσίασης της πολλαπλότητας των κόσμων.
Όλα τα φυσικά φαινόμενα είναι κλειδιά στα, (μέσα τους κλεισμένα), σύμβολα. Όποιος χρησιμοποίησε το ανάλογο κλειδί, αυτός αποσυμβόλισε τη φυσική παράσταση, το φυσικό φαινόμενο, το σύμβολο…
Με αυτό το πετυχημένο άνοιγμα βρέθηκαν οι αλήθειες και σχηματίσθηκαν με αυτές οι αρχαιότατες θρησκείες, ώστε να ερμηνεύουν με το σταγονόμετρο στις ανθρωπο-ψυχές λίγα από τα απο-συμβολισμένα μυστήρια.
Παρ' όλα αυτά, η εξωτερική Αποσυμβολική, σκοπό της ένα έχει… να δίνει την εξήγηση στα φυσικά φαινόμενα και να προετοιμάζει τον ερευνητή για τη μεγάλη επιστήμη… την Εσωτερική Αποσυμβολική.
Η Εσωτερική Αποσυμβολική ενδιαφέρεται να μας αποκαλύψει τα αίτια τα αρχικά που προκαλούν στον κόσμο μας, τα γνώριμα φαινόμενα. Τη σημασία τους θα την αναλύσει η εξωτερική Αποσυμβολική.
Η εσωτερική, επαναλαμβάνω, έχει σαν ασχολία της την αρχική αιτία της γέννησης αυτών των φαινομένων και το βαθύτερο προορισμό που έχουν στον κόσμο της μορφής. Έτσι ο άνθρωπος απαγκιστρώνεται από τις εξηγήσεις της εξωτερικής Αποσυμβολικής και δεν περιορίζεται (όπως ο ιχθύς) στη λήψη πληροφοριών, έστω και αποκαλυπτικών, από το στενό του φυσικό κόσμο.
Σα Δαίδαλος και Ίκαρος ανοίγει τα φτερά του, ώστε να απαγκιστρωθεί αληθινά από τα αποτελέσματα, που έχουν ζωγραφίσει τα σύμβολα - φαινόμενα παραστάσεις κι ανέρχεται στα Πρωτο-αίτια και στις Πρωτο-δυνάμεις να βρει τους λόγους, τις σκέψεις, τις ιδέες του Μεγάλου Νου, στο εκτελούμενο της αρμονίας Σχέδιο.
Οι Μήτρες - Αρχικές Ιδέες, έχουν την προνομιακή θέση να μετάδιδαν συνεχώς αυτές τις βασικές αρχές (ανάτυπα) για την αντιγραφή τους από τα εξω-σύμπαντα, για τους σχηματισμούς των κόσμων. Εδώ βρίσκονται χαραγμένα των κυττάρων τα παραγόμενα σχέδια για το σώμα, μέσα στο οποίο βρίσκονται και για τους απογόνους, με τον αμετακίνητο κληρονομικό κώδικα… μέχρι νεότερης εξέλιξης τους…
Σε αυτό τον κύκλο των κατατιθεμένων ορίων δράσης, ύπαρξης, ζωής, εξέλιξης, ανόδου, απολύτρωσης, βρίσκονται όλες οι αρχικές - βασικές σκιαγραφήσεις των μελλοντικών όντων και όλων των μορφών, στα σύμπαντα (διαστάσεις) της κάθε ύλης.
Η εσωτερική λοιπόν Αποσυμβολική, ανεβαίνει με τα δικά της μέσα έως τα Θεϊκά αρχεία, τις Μήτρες - Αρχικές Ιδέες, παίρνει τα σχήματα και σχέδια των όντων που υπάρχουν και κάποτε θα υπάρξουν και με αυτά τα ανάτυπα θα διαβάσει τις αιτίες και θα κοιτάξει τα αποτελέσματα που θα φανούν μια μέρα στους κόσμους της μορφής. Οι προαιώνιες και πρωτο-συλλαμβανόμενες σκέψεις, αυτές που θα γίνουν αιτίες να παραχθούν στον κόσμο μας, σαν αποτελέσματα… τα γνώριμα φαινόμενα της Φύσης.
Υπάρχουν πλην της δικής μας διάστασης και άλλες διαστάσεις, όπου μια ύλη διαφορετική, ανόμοια εντελώς της φυσικής μας, ταχυ-παλμοδονείται ασύγκριτα συχνότερα, σε σχέση με την τρισδιαστατική μας, και τα παράγωγα τους είναι του ίδιου τύπου των κραδασμών τους, ανώτερα σε πνευματο-ενέργεια, λεπτότερα στην ύλη τους, ψυχο-εξελιγμένα κατά πολύ του κόσμου μας.
Το μέτρο παλμοδόνησης κάθε διάστασης είναι η αποδεικτική κλιμάκωση ανάλογα με την θέση πού κατέχει, ανάμεσα στην τελευταία τη δική μας και στην πρώτη που είναι αμέσως μετά τη Θεία Έδρα του Δημιουργού Νου.
(Αυτή η χαρακτηριστική θέση - τοποθεσία κάθε διάστασης, λέγεται στη γλώσσα του Εσωτερισμού εισπνοή και εκπνοή της ύλης που διαθέτει η οποιαδήποτε διάσταση.)
Κατά συνεπεία, τα ρεύματα - ακτίνες - ακτινοβολίες της Παντοδύναμης ανώτερης αόρατης Φύσης, χύνονται και κατεβαίνουν σαν κύματα θαλάσσης αλλεπάλληλα, ανεξάντλητα, αδιάκοπα, ενώ μέσα τους περιέχουν (σαν επιβάτες τους), όλα τα μέλλοντα όντα… τη μέλλουσα, να μορφοποιηθεί, ζωή… την κάθε παρουσίαση που κάποτε θα εμφανισθεί, σε κάθε μια από τις 13 διαστάσεις, από τις οποίες θα περάσει και θα διαποτίσει με ανάλογη κραδαστική ζωή, η χειμαρρώδης πύρινη ακτινοβολημένη και ζωοφόρα ακτίνα (μια από τις θείες γλώσσες), τις πύρινες του Αιώνιου (που πλάθουν τους κόσμους) διαστάσεις, με τα Πρωτο-σπέρματα που περιέχουν.
Kατά την κάθοδο τους, οι πύρινες θείες γλώσσες - ακτίνες ανακόπτονται ανεπαίσθητα 13 φορές και σε αυτή την στιγμιαία ανακοπή τους (αναπνοή τους), αφήνουν στη διάσταση που συνάντησαν οι καθοδικές αυτές Πρωτο-ακτίνες - γλώσσες – ακτινοβολίες, τα ανάλογα και κατάλληλα Πρωτο-σπέρματα (που μέσα τους περιέχουν ώριμα) να παλμοδονηθούν, συντονισθούν με την κραδαστική ζωή της διάστασης που βρίσκονται.
Μ' αυτή την έννοια και τη διάταξη αποβιβάζουν, οι ακτίνες - γλώσσες - ακτινοβολίες - ρεύματα - αυλοί - διάδρομοι - ποταμοί, τα εσω-σπέρματα τους στους δεκατρείς «σταθμούς» (διαστάσεις) που συναντούν στη Θεία δράση τους, κατά την έξοδο τους από την Κεντρική Εστία – Πηγή.
Σαν φθάσουν κατακούραστες και πολυ-εξαντλημένες στην έσχατη, την τελική και τη λιγο-παλμοδονούμενη διάσταση τη δική μας, αφήνουν να εκδηλωθεί σε μορφοποίηση η κουρασμένη ρυθμοκίνηση τους, πλάθοντας τον αργοκίνητο κόσμο μας…
Εδώ η δύναμη του Πρωτο-κραδασμού της ακτίνας του Πυρός (και των σπερμάτων - Αυγών ζωής που μέσα της περιέχει), έχει αφανισθεί από τη μακριά διαδρομή να φτάσει και τα παράγωγα που πρόκειται να αδειάσει, υπήρξαν τα νωθρότερα και τα σκληρότερα απ' όλα τα αδέλφια τους, αφού σε αυτή την τελευταία αποβίβαση θα βγουν και τούτο από ανάγκη, αφού η διαδρομή του άπειρου ταξιδιού τελείωσε και άλλη στάση δεν υπάρχει.
Εδώ η ύλη μας μόλις κινείται σε σύγκριση με τις εσώτερες γειτονικές, όπου η αμέσως βαθύτερη - εσώτερη - ανώτερη από τη δική μας, δεν παραβάλλεται με την αργοκινούμενη και νεκρωμένη ακίνητη τρισδιάστατη.
Έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι η διαφοροποίηση αυτή του κραδασμού της ύλης στις διαφορετικές διαστάσεις του όλου Παν-σύμπαντος, που αριθμούνται όπως είπαμε σε δεκατρείς και όπου η δική μας είναι η έσχατη προς τα έξω από τον πυρήνα του ενός Νου, έχει τα επακόλουθα της (η διαφορά του κραδασμού) πάνω στα όντα που υπάρχουν και στην επί μέρους ιδιαίτερη εμφανιζόμενη ζωή.
Τα ταχυ-παλμοδονούμενα είναι απείρως πιο ανώτερα και πιο εξελιγμένα από τα βραδυ-κινούμενα, τα βουτηγμένα, μεθυσμένα μέσα σε μια παχύτερη από τα ταχυ-κινούμενα, ύλη.
Τα όντα που μέσα της διατρέφει, είναι εκ διαμέτρου αντίθετα το ένα του άλλου… και η ζωή που εμφανίζεται στην μία, είναι απείρως διαφορετική από τη ζωή που εκδηλώνεται στην άλλη.
Αίτιο όλων αυτών είναι ο κραδασμός ο διαφορετικός της ύλης, αυτή η ίδια εισπνοή και εκπνοή της, η παλμοδόνηση της.
Τα μέσα βέβαια που διαθέτει ο Εσωτερισμός για την αποσυμβόλιση αυτών των έσω μυστηρίων δεν είναι τόσο άφθονα, ώστε ο κάθε ερευνητής άκοπα να διαλέξει τι από όλα του ταιριάζει, του πηγαίνει, για να προβεί στους αποσυμβολισμούς που θέλει, της εσωτερικής διάταξης στον κόσμο.
Tα μέσα αυτά δεν ήταν άγνωστα, στους προ κατακλυσμιαίους (όσο και στους μετακατακλυσμιαίους πολιτισμούς), που άνθισαν στη γη μας.
Αυτοί οι άγνωστοι σε μας πολιτισμοί, άφησαν μύθους και παραδόσεις… πάμπολλα «Παρα-μύθια» και βραχοσκαλίσματα με παραστάσεις και ακατάληπτες χαράξεις, με σχέδια δυσνόητα και με άσβεστη επιθυμία να μας αφήσουν μια περίεργη πληροφορία.
Οβελίσκοι με σχήματα διάφορα, πυραμίδες και πολλαπλά οικοδομήματα, σφαίρες απείρων διαστάσεων και πέτρινες απεικονίσεις ανθρώπων, διαφορετικών από τη δική μας γήινη οικογένεια.
Αυτά σπουδάζει η Εσωτερική αποσυμβολική και βέβαια στηρίζεται σε γνώσεις εσωτερικές, ανώτερες… αυτές που συλλαμβάνονται δηλαδή, όχι από τις πέντε μας αισθήσεις, άλλα από την έκτη που άπλα τη λέμε, διαίσθηση.
Η εξωτερική Αποσυμβολική, σκοπό της έχει να αποσυμβολίζει:
1… τους αρχαιότατους μύθους.
2… τα περίεργα ιστορήματα.
3… τις ακατανόητες παραστάσεις.
4… τα τεχνικά σύμβολα κάθε θρησκείας.
5… τα αρχαιότατα κτίσματα και ευρήματα και τέλος να παρουσιάζει τα φυσικο-φαινόμενα, αυτά που στην πραγματικότητα είναι και όχι αυτά που η επιστήμη μας εξηγεί με το δικό της ξέβαθο τρόπο.
Η εξωτερική αποσυμβολική, μας ερμηνεύει όλα τα παρουσιαζόμενα φαινόμενα, στο Μικρόκοσμο και στο Μακρόκοσμο, με αποσυμβολίσεις που έχουν σχέση με τις εσώτερες δυνάμεις, αυτές που επιδρούν και λαμβάνουν δράση στον κόσμο της μορφής.
Οι μύθοι ερμηνεύονται και αποσυμβολίζονται στο σύνολο τους, από την εξωτερική αποσυμβολική και μας προσφέρουν πλούσιες εμπειρίες, για την κατασκευή αυτού του κόσμου. (Πυθαγόρειος χαρακτηρισμός του φυσικού μας σύμπαντος).
Ό,τι είναι επάνω, είναι, ό,τι υπάρχει κάτω…
Αυτός είναι ένας αιώνιος νόμος, της θείας αναλογίας. Να λοιπόν η πρώτη νύξη διακήρυξης, μιας αιωνίας αναλογίας...»
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Παρ 13 Ιαν - 17:39:06
